Geografia Francji
| Geografia Francji | |
.png)
| |
| Kontynent | Europa |
|---|---|
| Region | Zachodnia Europa |
| Informacje kontaktowe | 47 ° N 2 ° E. |
| Powierzchnia |
|
| Żebra | 4668 km |
| Granice | 4082,2 km Andora 56,6 km , Belgia 620 km , Niemcy 451 km , Włochy 488 km , Luksemburg 73 km , Monako 4,4 km , Hiszpania 623 km , Szwajcaria 573 km , Brazylia 673 km , Holandia 10, 2 km , Surinam 510 km |
| Maksymalna wysokość | 4808,72 m ( Mont Blanc ) |
| Minimalna wysokość | -10 m ( staw Lavalduc , Bouches-du-Rhône ) |
| Najdłuższy strumień | Loara (1013 km ) |
| Największy zbiornik wodny | Jezioro Genewskie (234 km 2 ) |
Geografia Francji składa się z badania na terytorium Francji , kraju o powierzchni 551,500 km 2 (675.417 km 2 z zagranicy), rozciągający się ponad 1000 km z północy na południe i ze wschodu na zachód (największej odległości od z północy na południe: Bray-Dunes do Cerbère ). Francja jest trzecim co do wielkości krajem w Europie , po Rosji i Ukrainie (drugie pod względem wielkości za granicą ). Metropolitan Francja ma wybrzeży na pięciu (na północy do południa): the North Sea The Kanał Angielski The morze Iroise , na Oceanie Atlantyckim i Morzu Śródziemnym . W ten sposób całkowita długość jego wybrzeża sięga 3427 km.
Z wyjątkiem północno-wschodniej granicy, kraj ten jest ograniczony głównie morzami, oceanami i naturalnymi granicami: Renem , Jurą , Alpami i Pirenejami . Granica północno-wschodnia jest jednak częściowo zmaterializowana przez Ardeny .
Limity
Granice lądowe
Łącznie 4176 km, w tym 2913 km we Francji kontynentalnej i 1263 km za granicą, podzielone w następujący sposób:
- 730 km z Brazylią (w Gujanie )
- 623 km z Hiszpanią
- 620 km z Belgią
- 573 km ze Szwajcarią
- 520 km z Surinamem (w Gujanie)
- 515 km z Włochami
- 448 km z Niemcami
- 73 km z Luksemburgiem
- 57 km z Andorą
- 13 km z Holandią (z Saint-Martin )
- 4 km z Monako
Do tych granic można dodać około 2 100 km z Australią , jeśli weźmie się pod uwagę Adélie Land (na Antarktydzie ). Jeśli weźmie się pod uwagę tunel pod kanałem La Manche jako przejście lądowe, to Francja ma również krótką granicę lądową z Wielką Brytanią . Francuski domena narodowa w Ziemi Świętej oferuje również terytorium Francji granicy z Izraelem i Autonomią Palestyńską .
Wybrzeże
3805 km
Wysokość
Punkty ekstremalne:- - 10 m ( staw Lavalduc , Bouches-du-Rhône)
- + 4810 m ( Mont Blanc , ostatni pomiar)
Duże regiony naturalne
Ukształtowanie terenu Francji metropolitalnej charakteryzuje się „francuską literą S”, która zaczyna się na południu Wogezów , opada doliną Rodanu i wygina się na zachód, aby podążać na południe od Masywu Centralnego i na północ od Pirenejów .
Na północny zachód od tej linii znajduje się strefa Hercyńska z epoki pierwotnej i wtórnej , na południowym wschodzie znajduje się strefa alpejska z okresu trzeciorzędu i czwartorzędu . Linia ta jest również granicą wysokościową: strefa Hercyńska ma zaokrąglone zbocza, podczas gdy strefa alpejska jest bardziej stroma; i dział wodny: na zachodzie rzeki wpadają do Atlantyku , na wschodzie do Morza Śródziemnego . Zachód podlega wpływom oceanicznym, podczas gdy wschód podlega wpływom śródziemnomorskim, które maleją po dotarciu do Jury .
Francuskie regiony historyczne
Francuskie regiony administracyjne
Do 2015 r. Francuskie regiony liczyły od 27 do 18 1 st styczeń 2.016 : 12 regionów Francji kontynentalnej , do których dodano Korsykę , która nie ma nazwy regionu, ale wykonuje swoje uprawnienia, oraz pięć departamentów i regionów zamorskich (w tym departament Majotty, który również zarządza regionem).
Zobacz także następujący artykuł:
Podział administracyjny
Podział administracyjny
Główne wyspy francuskie
Wyspa Reunion , Gwadelupa , Martynika , Majotta , Wyspy Kerguelena , Korsyka , Wyspa Bréhat , wyspa Batz , Ushant , Wyspa Molène , Île de Sein , Wyspa Groix , Belle Isle , Wyspa Houat , Ile de Hoëdic , Île d'Arz , Île aux Moines , Île de Noirmoutier , Île d'Yeu , Île de Ré , Île d'Aix , Île d'Oléron , Nowa Kaledonia
Według badań opublikowanych w Nature Conservation dziesiątki francuskich wysp byłyby zagrożone do 2100 r. Rzeczywiście, jeśli poziom morza podniesie się o jeden metr w 2100 r., Zniknie 6% francuskich wysp; a jeśli wejdzie na trzy metry, proporcja ta wyniesie 12%. Szczególnie narażone byłyby regiony Nowej Kaledonii i Polinezji.
Flora i fauna
Położenie geograficzne i klimat (oceaniczny, kontynentalny, śródziemnomorski i górzysty) w dużej mierze wyjaśniają, że flora i fauna Francji jest bardzo zróżnicowana.
Hydrografia
Główne rzeki
We Francji płynie wiele rzek:
- Loary , której dorzecze jest w całości we Francji. Jest to najdłuższa z rzek: 1012 km .
- Seine . Tylko niewielka część zlewni znajduje się poza Francją.
- Garonne rozpoczyna się w Hiszpanii, w Pirenejach, ale łączy Francję po kilku kilometrach.
- Rhône pochodzi ze Szwajcarii i Francji wchodzi poprzez Jeziora Genewskiego. Wpadając do Morza Śródziemnego, tworzy deltę zwaną Camargue.
- Meuse zaczyna się we Francji (który ma tylko niewielką część jego przebiegu), a następnie przecina Belgię i Holandię.
- Ren jest francuski tylko podczas jego alzackim podróży. Stanowi granicę z Niemcami.
- Skaldy zajmuje tylko na znaczeniu w Belgii .
- Somme , Orne , Vilaine , Charente , Adour , Aude , Hérault , Var , które wpływają do morza.
- Moselle , Saône , Yonne , Doubs , Marne , Aisne , Oise , Allier , Cher , Loiret , Indre , Vienne , Mayenne , Ariège , Lot , Tarn , Dordogne , Isère , Drôme , Durance itp., Które wpływają do innych strumieni.
- Oyapock Mana i Maroni usytuowany w Gujanie.
Główne kanały
Najważniejsze kanały to:
- Canal du Midi
- Canal du Centre
- Kanał Rodan-Ren
- Kanał Burgundii
- Kanał boczny nad Loarą
- Berry Canal
- Nantes do Kanału Brzeskiego
- Canal de Marans w La Rochelle
- Loing Canal
- Kanał Briare
- Canal du Nord
Raport hydrologiczny z metropolitalnej Francji
Z hydrologicznego punktu widzenia Francja zajmuje dość mocną pozycję w Europie. Opady są tam rzeczywiście dość wysokie i zasilają potężne rzeki płynące albo w kierunku mórz, albo do krajów sąsiednich (północ i północny wschód). Woda z Francji zapewnia część dostępności wody w Belgii, Luksemburgu, Niemczech i pośrednio w Holandii. Według Aquastat, średnia roczna głębokość opadów wody wynosi 867 milimetrów, na obszarze 552 000 kilometrów kwadratowych, roczna wielkość opadów 477,99 kilometrów sześciennych, zaokrąglona do 478 km 3 (478 miliardów kilometrów kwadratowych). Metrów sześciennych).
W najsuchszych latach (okres powrotu 10 lat) roczna wielkość opadów wynosi 110 km sześciennych.
Z tej wytrąconej objętości ewapotranspiracja zużywa 301,5 km 3 . W kraju pozostaje 176,5 km sześciennych wód powierzchniowych (cieków wodnych) produkowanych w kraju (mówimy o wodach powierzchniowych wytwarzanych wewnętrznie ). Średnia arkusz wody płynącej w całym obszarze, wszystkie zbiorniki połączone jest więc 320 mm rocznie.
Do tego należy dodać 2 km 3 wewnętrznie wyprodukowanej wody gruntowej, co daje łącznie 178,5 km sześciennych wewnętrznie wyprodukowanej wody.
Ponadto znaczna ilość wody pochodzi z niektórych sąsiednich krajów. Dodatkowe 8,7 km3 pochodzi więc z zagranicy, w tym 7,7 km 3 ze Szwajcarii (górny bieg Rodanu , Doubs ) i 1 km 3 z Hiszpanii (górny bieg Garonny ). Wkład Belgii i Niemiec uważa się za znikomy, ponieważ dokonują one jedynie krótkiego wypadu do Francji ( Blies en Moselle , Semoy in the Meuse ). Wreszcie udział Renu w wysokości 33 km 3 stanowi przypadek szczególny. Rzeka ta graniczy z dużej odległości, ale nigdy nie przenika przez terytorium Francji. Dlatego uważa się, że połowa jej dopływu ( Bazylea ) stanowi część zasobów wodnych Francji produkowanych za granicą, tj. 16,5 km sześciennych.
Wszystkich odnawialnych zasobów wodnych w kraju zatem wynieść 203,7 kilometrów sześciennych (1 km 3 = 1 mld m 3 ), w tym:
- 176,5 km 3 wód powierzchniowych wyprodukowanych wewnętrznie
- 2 km 3 wód podziemnych wyprodukowanych wewnętrznie
- 25,2 km 3 wód powierzchniowych wyprodukowanych zewnętrznie (za granicą)
Współczynnik zależności zagranicznej wynosi 12,37%.
Średnio rocznie z terytorium opuszcza się 13,5 km 3 wody przeznaczonej do krajów sąsiednich:
- Belgia : 5,3 km 3 (zasilanie Mozy , Skaldy i Yser )
- Niemcy : 3,4 km 3 ( rzeki Saary i Alzacji w kierunku Renu )
- Luksemburg i Niemcy : 4 km 3 ( Mozela )
- Włochy : 0,2 km 3 ( Roya )
- Hiszpania : 0,3 km 3 ( Segre , ważny dopływ rzeki Ebro, ma swoje źródło we Francji)
Ilość dostępnej wody (która obejmuje wszystkie zasoby utworzone wewnętrznie, plus składki zewnętrznych) wynosi 203,7 km na południowy 3 rocznie, czyli dla populacji szacuje się na 61,9 mln mieszkańców (koniec 2007), 3290 m 3 na mieszkańca rocznie.
Porównanie z głównymi sąsiadami
| Kraj | Opad atmosferyczny | Pływ | Woda gruntowa wyprodukowana w km 3 / rok |
Zaopatrzenie w wodę z zagranicy w km 3 / rok |
Powierzchnia kraju w km 2 |
||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| roczne w mm |
rocznie w km 3 |
Roczna zjeżdżalnia wodna w mm |
Objętość od powierzchni wody uciekać w km 3 / rok |
||||
| szwajcarski | 1,537 | 63,46 | 978 | 40.4 | - | 13.1 | 41 290 |
| UK | 1,220 | 296,33 | 594 | 144,2 | 0.8 | 2.0 | 242,910 |
| Francja | 867 | 477,99 | 320 | 176,5 | 2.0 | 25.2 | 551,500 |
| Belgia | 847 | 25,84 | 393 | 12,0 | - | 6.3 | 30 510, |
| Włochy | 832 | 250,81 | 566 | 170,5 | 12,0 | 8.8 | 301,340 |
| Holandia | 778 | 32,31 | 265 | 11.0 | - | 80,0 | 41,530 |
| Niemcy | 700 | 249,96 | 298 | 106,3 | 0,7 | 47,0 | 357,030 |
| Hiszpania | 636 | 321,71 | 216 | 109,5 | 1.7 | 0.3 | 505,990 |
Centrum geograficzne
Oczywiście istnieje wiele niepewności co do centrum geograficznego. Jej określenie w dużej mierze zależy od metody zastosowanej do obliczeń, aw szczególności od tego, czy brana jest pod uwagę Korsyka oraz francuskie departamenty i terytoria zamorskie.
Niektórzy kandydaci:
- Bruère-Allichamps ( Cher )
- Saint-Amand-Montrond ( Cher )
- Saint-Sauvier ( Allier )
- Saulzais-le-Potier ( Cher )
- Vesdun ( Cher )
Overseas France
Francja pozostaje również obecna na innych kontynentach poprzez zależności o różnych statusach administracyjnych:
- Gwadelupa
- Martynika
- Gujana
- Spotkanie
- Święty Marcin
- Św. Bartłomieja
- Saint-Pierre i Miquelon
- Majotta
- Nowa Kaledonia (a także Wyspy Chesterfield )
- Polinezja Francuska
- Wallis i Futuna
- Francuskie Terytoria Południowe i Antarktyczne
- Wyspa Clippertona
- Francuska domena narodowa w Ziemi Świętej
Uwagi i odniesienia
- " Granice lądowe Francji - Krajowa Rada Informacji Geograficznej " ,10 grudnia 2014
- Le Monde.fr „Przyjęcie przez zgromadzenie przejścia z 22 regionów metropolitalnych do 13”
- " 12 lub 13: ile obszarów metropolitalnych? » , On Public.fr (dostęp 15 lipca 2020 ) .
- Majotta stał się 101 th francuski departament , Le Monde ,31 marca 2011 r.
- Le Monde.fr "Mayotte przystępuje do statusu departamentu w zamieszaniu", sprawdzono 31.03.2011]
- Powstanie oceanów nie oszczędzi wielkich światowych potęg , Futura Planète, 2019
- Aquastat - zasoby wodne Francji [xls]