Cabriès

Ten artykuł jest szkicem dla miasta w Bouches-du-Rhône .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Cabriès
Cabriès
Wioska.
Herb Cabriès
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
Departament Bouches-du-Rhône
Miasto Aix en Provence
Międzywspólnotowość Metropolia Aix-Marseille-Provence
Mandat burmistrza
 Amapola Ventron
2020 -2026
Kod pocztowy 13480
Wspólny kod 13019
Demografia
Miły Cabry (s) iens
Ludność
miejska 		9834 mieszk  . (2018 wzrost o 6,3% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 269  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 26 ′ 31 ″ północ, 5° 22 ′ 49 ″ wschód
Wysokość 210  m
min. Maks. 124  m
261  m²
Powierzchnia 36,55  km 2
Jednostka miejska Marseille-Aix-en-Provence
( przedmieście )
Obszar atrakcji Marsylia - Aix-en-Provence
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Vitrolles
Ustawodawczy Jedenasty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
Zobacz na mapie administracyjnej Prowansji-Alp-Lazurowego Wybrzeża Lokalizator miasta 14.svg Cabriès
Geolokalizacja na mapie: Bouches-du-Rhône
Zobacz na mapie topograficznej Bouches-du-Rhône Lokalizator miasta 14.svg Cabriès
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Cabriès
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Cabriès
Znajomości
Stronie internetowej http://www.cabries.fr/

Cabriès [kabʁijɛs] ( Cabries w Prowansji ) to francuski gmina , znajduje się w dziale z Delta Rodanu , w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże . Nazwisko mieszkańców Cabriès nigdy nie zostało sformalizowane; wolimy powiedzieć „mieszkańcy Cabriès”, a badania zmierza bardziej w kierunku Gentile „Cabries (s) iens”. Miasto Cabriès obejmuje również miejscowość Calas .

Toponimia

Nazwa „Cabriès” pochodzi od kabri, co w języku prowansalskim oznacza „kozę” , stąd czerwona koza na herbie i prawdopodobnie od skalistego kopca („Piton”), na którym założona jest prymitywna wioska, która prowadzi wyłącznie stada kóz może łatwo się wspinać.

Tereny: zbiorowy omłot dla zbóż

Vallat: strumień. Toponim przekazywany z kontenera (doliny) do treści, stream. Grand Vallat sugeruje, że nie wysycha.

Reynardières: lisy warren

Fontaube: źródło, fontanna

Geografia

Miasto Cabriès położone jest na pagórkowatym terenie między płaskowyżem Arbois na północnym zachodzie a łańcuchem Etoile na południowym wschodzie. Stolica położona jest na szczycie na wysokości 250 metrów, podczas gdy reszta miasta znajduje się między 120 a 200 metrów. Sytuacja ta powoduje, że wieś jest bardzo narażona na wiatry, a w szczególności na mistral , co daje klimat gorący i suchy latem, ale zimny zimą. Wpływ morza, jakkolwiek bliskiego (10 kilometrów w linii prostej) jest prawie nieodczuwalny.

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Cabriès
Aix en Provence Aix en Provence Aix en Provence
Aix en Provence Cabriès Bouc-Bel-Air
Vitrolle Les Pennes-Mirabeau Bouc-Bel-Air

Pogoda

Nie ma oficjalnych danych klimatycznych dla miasta Cabriès. Najbliższa stacja meteorologiczna to Marignane , położona około dziesięć kilometrów na zachód od Cabriès, na skraju stawu Berre , ale klimat jest inny. Ujeżdżalnia od czasu do czasu organizuje odczyty opadów deszczu i temperatury niezbędne dla dobrego stanu toru treningowego koni, które pokazują różnice, jakie każdy może doświadczyć jadąc z Vitrolles do Calas lub Cabriès, latem i zimą. Surowy klimat płaskowyżu Arbois odcisnął więc swoje piętno na zeznaniach żołnierzy niemieckich i amerykańskich, którzy przeszli przez obóz Calas (patrz akapit poniżej). Podnóże Jussieu, między Barème i Rébulon, wzdłuż Grand Vallat, nazywane jest „małą Syberią”, ale inny okręg Calas cierpi ten sam los: w zimowe poranki regularnie obserwujemy o stopień mniej niż na szczycie i o dwa mniej niż w La Malle.

Morze jest źródłem większości opadów w regionie, skupionych wokół dwóch zjawisk określanych jako epizody śródziemnomorskie: masy gorącego i wilgotnego powietrza kondensującego się na płaskorzeźbach oraz lokalnych sztormów.

Reżim wietrzny i opady są zatem silnie zakłócone przez reżim na zboczach wzgórz i bliskość Etoile, ale także masywu Estaque i Etang de Berre na południu oraz przez inne masywy na północy, zakłócające przepływ Mistral  : burze a fronty chmur często rysują wzory, które wprawiają nas w zakłopotanie lub omijają nas ze wschodu lub zachodu, jest to zjawisko cienia deszczowego. Lokalne prognozy stron internetowych są więc regularnie obwiniane.

Kartografia Météo-France pokazuje szczególny reżim Etoile i jego wpływy.

Poniższa tabela przedstawia temperatury i opady zarejestrowane w Marignane w okresie 1971 - 2000  :

Miesiąc jot fa M W M jot jot W S O NIE re rok
Temperatury maksymalne (°C) 11.2 12,6 15,3 17,7 22,2 26,1 29,5 29,2 25,3 20,3 14,7 12,0 19,7
Średnie temperatury (° C) 7,1 8,3 10,7 13.1 17,4 21,1 24,1 24,0 20,4 16,0 10,8 8.1 15,1
Minimalne temperatury (°C) 3,0 3,9 6,0 8,5 12,6 16,0 18,7 18,7 15,5 11,6 6,8 4.1 10,5
Opady (wysokość w mm) 54 44 40 58 41 25 13 31 61 85 51 52 554,5
Źródło: Météo France / stacja Marignane

Geologia

Cabriès znajduje się na północnym zboczu masywu Etoile . Istnieją dwa prawie ortogonalne systemy orientacji na wzniesienia:

Pod kaplicą Trébillane, przed kościołem, wyraźnie widoczne są pofałdowane warstwy z epoki wtórnej, ale należy zwrócić uwagę na wiele innych osobliwości geologicznych. Wzgórze 223, 700 m na wschód od Piton de Cabriès, powyżej Impasse d'Argème, jest więc wolne od roślinności i oferuje bezpośredni widok na czystą, wapienną, skalistą podstawę klifów (a także wspaniały punkt widokowy), uzupełniony północnym wąwozem gdzie czerwone odcienie mają pierwszeństwo aż do małej równiny starego pola golfowego. Klify te wznawiają się na przeciwległym wzgórzu, oferując wyjątkową ścieżkę, która prowadzi do drogi do Rans. Przechodzimy od nawisów do nawisów, z małymi jaskiniami i innymi „serami” Couladou. Parada na drodze Rans jest również spektakularna i nieoczekiwana.

Południowa strona tych wzgórz oferuje również małe skaliste bary z nawisami, które służyły jako schronienia (które są uwzględnione w sekcji historii).

Tradycja podaje zaskakujące fakty dotyczące reżimu hydrograficznego, takie jak ustanowienie słynnych praczek aż do Marsylii, w Couladou, ale także w Fontaube i Fontrouge (Calas), co sugeruje wyższe przepływy niż te obserwowane dzisiaj. Obecność wody jest silnie powiązana z rzeźbą krasową, która umożliwia jej krążenie w podziemiach masywu gwiazdy, ale także z obecnością gliny, czarnej dla tej wykorzystywanej do produkcji cementu w promieniu dwóch kilometrów na południe, pomarańczowy lub czerwony dla tego znalezionego na wzgórzu Champouse. Ta obecność gliny i jej fazy ekspansji/wycofywania umieszczają równiny Cabries w strefie ryzyka, podobnie jak wszystkie równiny w regionie.

W 1895 roku w Calas słabość źródeł doprowadziła do powstania wodociągu z basenu Réaltort.

Piwnica skrywała zasoby węgla (dorzecze Gardanne), co skłoniło Charbonnages de France do zainteresowania się nim przez jakiś czas. Według ks Rey, o węgiel brunatny kopalni będzie istnieć w planie kampanii późnego XIX e , wczesnego XX e bezskutecznie.

Hydrografia

Wielki Vallat jest głównym ciekiem podlewania miasto, Vallat wyznaczająca cieku, termin używany dla wielu innych cieków wodnych w regionie. Schodzi z basenu Simiane z Mimet i zbiera całą wodę z tej części zbocza Etoile.

Kilka innych strumieni osusza równinę u stóp Gwiazdy, kopiąc pas południowych wzgórz, by płynąć w osi wzgórz północnych. Pierwszy, strumień Baume-Barragne odprowadza wodę z Plan de Campagne, przecina południowe wzgórza, a następnie równiny Arbois, biegnie wzdłuż toru wyścigowego, gdzie wielokrotnie przelewał się, by dotrzeć do Réaltort. Miał uczestniczyć w odrodzeniu infernetu. Strumień z La Foraine odprowadza również Fontaube, trafnie nazwane Fontaube, kierując się w stronę Calas. Jego kaprysy doprowadziły do ​​jego rozwoju pod skrzyżowaniem D8 / D543, w plac zabaw z wałem retencyjnym. Według map znajduje się pod nazwą potok Fontaube, Vallat de Calas, a nawet „torrent”, a następnie „rów melioracyjny” na mapach sztabu. Trzeci, skrzyżowanie strumieni Couladou i Rans, zasilany jest przez mokrą nieckę na południe od sadu, gdzie obecność skrzypu jest znacząca. Pojawia się na mapach sztabowych pod nazwą Vallat de Planque. Te trzy strumienie zbierają wodę z tej części zbocza Gwiazdy aż do Septemes.

Planowanie miasta

Typologia

Cabriès to gmina miejska. W rzeczywistości jest to część gmin o gęstości lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej sieci gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Marseille-Aix-en-Provence , mię- działów aglomeracji zawierającą 50 gminy i 1,596,326 mieszkańców na rok 2017, z którego jest podmiejskich gmina . Aglomeracja Marseille-Aix-en-Provence jest trzecią co do wielkości we Francji pod względem liczby ludności, za Paryżem i Lyonem .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcyjności Marsylii - Aix-en-Provence , której jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 115 gmin, jest podzielony na obszary liczące co najmniej 700 000 mieszkańców (z wyłączeniem Paryża).

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowania przestrzennego gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia lasów i obszarów półnaturalnych (47% w 2018 roku), jednak spadek w porównaniu z rokiem 1990 (50,2% ). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: tereny zurbanizowane (22,1%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (22,1%), lasy (21,9%), niejednorodne tereny rolne (10,6%) , grunty orne (9,4%), strefy przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (5,7%), sztuczne tereny zielone, nierolnicze (3,8%), tereny otwarte, bez lub z małą roślinnością (3%), wody kontynentalne (1,5%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Transport

Drogi

Cabriès znajduje się na starej RN 543 (obecna RD 543 ), która łączy Sault z Septèmes-les-Vallons .

Cabriès znajduje się 5 kilometrów od węzła autostradowego Plan de Campagne (zjazd 1), położonego przy autostradzie A51 , która zapewnia szybką komunikację na południe w kierunku Marsylii i na północ w kierunku Aix-en-Provence , Manosque , Sisteron i Gap .

Dostęp drugorzędny zapewnia droga drogowa 8 łącząca Cabriès z Calas na północnym zachodzie i wschodzie, Bouc-Bel-Air , droga drogowa 60a łącząca Cabriès z Pennes-Mirabeau na południowym zachodzie, ale także na zachodzie , Bouc-Bel-Air i RD 60b, która również łączy Bouc-Bel-Air na południu.

Linie wydziałowe

Miasto jest również obsługiwane przez 1 linię departamentalną

Linia Ślad
53 Aix-en-Provence , Europole de l'Arbois ↔ Cabriès ↔ Plan de Campagne ↔ Septèmes-les-Vallons ↔ Marsylia
Linie międzygminne

Wioska jest również połączona 1 linią międzygminną, siecią mobilności Pays d'Aix  :

Linia Ślad
200 Aix-en-Provence ↔ Les Milles ↔ Calas ↔ Cabriès ↔ Les Pennes-Mirabeau

Transport kolejowy

Stacja Aix-en-Provence TGV , linia dużych prędkości Paryż - Marsylia położony jest na obrzeżach miasta, 3 km na zachód od Calas. Kilkadziesiąt pociągów jeździ codziennie do Paryża, Lyonu, Strasburga, Lille i na Lazurowe Wybrzeże.

Stacja Bouc - Cabriès, na linii z Marsylii do Aix-en-Provence i Briançon, 2 kilometry na południe od stolicy, jest zamknięta dla obsługi pasażerów. Najbliższe stacje Cabriès na tej linii to Septèmes na południu i Simiane na wschodzie, 5 km od Cabriès. Oba obsługiwane są w tempie 2 lub 3 pociągów na godzinę w każdą stronę.

Historia

Prehistoria i starożytność

Region jest bogaty w ślady okupacji neolitycznej: sąsiednie wzgórza noszą ślady licznych oppida, a Baou-Roux (Gmina Bouc Bel Air) chroni południową część terytorium oddalonego o niecałe dwa kilometry. Zajęte 6000 lat temu wykopaliska założyły tam osadę w ramach kultury koronnej , między -3200 a -2500. Plan de campagne zawiera kilka schronów, w których znajdują się przedmioty z okresu neolitu.

W CELTO-Ligurians ustanowione w Baou Roux i Cabries są częścią Salyan ludzi , których kapitał jest Entremont , na północ od obecnych - dzień Aix-en-Provence .

W starożytności zawarto sojusze między Massillią a Rzymianami, którzy ostatecznie zaanektowali region militarnie w -124, niszcząc w ten sposób wiele oppida. W następnym okresie powstały rzymskie posiadłości rolnicze, czego dowodem jest Villa de la Trebillane w Calas, na żyznej równinie podlewanej przez Grand Valat . Calas, która byłaby Kalkarią wymienioną w tabeli Peutingera (na przeciwnej stronie) i na trasie Antoniny .

Pierwsze wzmianki o tej willi pochodzą z 1910 r. przez księdza Chaillana, który mówi o odłamkach i różnych przedmiotach, a także o nazwie miejsca: „ślady”. Ale tak naprawdę został odkryty dopiero w 1960 roku przez pułkownika Monguilana podczas zdjęć lotniczych. W ten sposób willa jest wyraźnie widoczna na aktualnym zdjęciu satelitarnym Géoportail. Byłby aktywny od I wieku p.n.e. do II n.e.

W 1972 roku, podczas prac budowlanych w sąsiedniej szkole, koparka uruchomiła duży gejzer ze źródła Fontrouge: odkryto podziemne galerie, które mogły pochodzić z czasów rzymskich. Podobnie w 1996 roku. Nakaz budowy nie pozwalał wówczas na zachowanie jakichkolwiek śladów. Różne badania ujawniły również dreny na tej bagnistej równinie prowadzące do Vallat, a także rowy rolnicze bez dozwolonego datowania.

W ten sam sposób wykryto kilka innych mniejszych wiosek. Na clos des prieurs (węzeł RD9), w La Guérine (zniszczonym podczas budowy toru wyścigowego), w Petit Jardin, w Patelle i w St Pierre au Pin (Saint Pierre, niedaleko Lagremeuse, „Sancti Petri de alpino vel Pino ”), który może być mutatio (przekaźnik) Calcaria. Święty Piotr, którego kaplica była później odwiedzana podobnie do Notre Dame de la Salette. Hipoteza rzymskiej świątyni tam, długo podtrzymywanej, nie ma już znaczenia, a budowa oryginalna kaplica, bardzo stara, trudna do datowania.Nie można prześcignąć planu kraju, w którym odnaleziono również ślady, z których część może być związana z willą Nono, możliwym śladem dziewiątego kamienia milowego, tak jak Septemes jest tym z siódmego na trasie Marseille Aix miałaby wtedy większe znaczenie niż wszystkie inne.

W starożytności widoczne były pozostałości rzymskich dróg w kierunku „matki”, a także ewentualnych milirów poniżej iw kierunku Lagremeuse. RD543 to prawdopodobnie stara rzymska droga, prawie na pewno między Calas a Lagremeuse.

Jednak według archeologa Dominique'a Berthouta cmentarz w Cabriès jest po części wczesnochrześcijański, a nawet starożytny.

Wysoki Średni wiek

Okres końca królestwa Wizygotów ( Septymania ) i najazdów Saracenów jest mroczny i złożony i nie powinien być traktowany w sposób manichejski. W ten sposób Septimania, ostatni ślad królestwa Wizygotów w Galii, była chroniona przed najeźdźcami frankijskimi i przed Clovis przez swoich sojuszników Ostrogotów (oblężenie Arles, 507-508), którzy następnie przejęli kontrolę nad Marsylią i Prowansją. Cały region był wtedy arian chrześcijański (Ostrogoci, Wizygoci, Burgondy), podczas gdy Clovis opuścił religię germańską, aby stać się katolickim chrześcijaninem ( Nicene ), różnicę, którą znajdujemy później pod Wali z Narbonne z Pepin the Catholic Brief : jedynym tolerancyjnym , drugi ograniczający wolność wyznania, zwłaszcza dla Żydów i arian.

Ostrogoci przekazali Prowansję Frankom w 536. W 561 Cabriès był częścią królestwa Orleanu 3 monety królestwa Franków, razem z monetami Reims i Soissons.

W 613 królestwo zostało ponownie zjednoczone przez króla Neustrii Clotaire II . Marsylia staje się wtedy stolicą Prowansji, która daje początek. walki o wpływy między biskupami a patrjuszami mianowanymi przez władzę królewską.

Najazdy Saracenów zagrażają Arles i Prowansji od 725. Poitiers w 732 wyznacza punkt zwrotny, ale odwetowe masakry popełnione przez wojska Karola Martela w Arles i Awinionie, a następnie Nîmes (odcięte głowy), a także tolerancja Arabów wobec Żydów i Aryjczycy bardzo obecni bardziej na zachodzie oznaczają duchy. Patrice Mauronte z Marsylii wezwał wówczas na pomoc Saracenów (około 736 r.), ale zostali pobici, a Mauronte osaczony w Marsylii. W tym okresie wojska Karola Martela dokonały morderczych nalotów na Aix i region. Abd el-Rhamân al-Rhâfiqi powitany jako sojusznik przeciwko tym barbarzyńcom w Marsylii, a Arles upada przed Baux. Ten odcinek łączy Cabrièsa w pewien sposób z legendą Cabre d'or, której będzie bohaterem. Wojska Karola Martela plądrują Marsylię. To koniec sojuszy, ponieważ od tego czasu obecność Saracenów będzie tylko najazdami na cały region bez żadnego realnego założenia, w szczególności, gdy zostaną ustanowione w rejonie Hyères, Fraxinet i St Tropez.

Średniowiecze

Pierwsze wzmianki o nazwie Cabriès pojawić się w 1098 dla kościoła ( ecclesiam de Caprarium ) w formie tabelarycznej z posiadłości opactwa Saint-Victor de Marseille , aw 1200 na zamku ( Castrum de Caprerio ) na liście Pergam . Można sądzić, że osadzona na równinach ludność (pochodzenia celto-liguryjskiego, a następnie gallo-rzymskiego) schroniła się na wyżynach w okresie późnego średniowiecza , w okresie najazdów saraceńskich i barbarzyńskich, wokół władcy i chroniona przed mury obronne.

Przez długi czas twierdza Cabriès i Trébillane (dzisiaj Calas ) były połączone w tych samych senioralnych rękach  : Raimond Bérenger V , dom Porcellets , rodzina Agoult , rodzina Vintimille. Bertrand Porcelet (alias Mison d'Agoult), Viguier d'Aix (1335) i Nice (1363), rycerz, był lordem Cabriès. Był ojcem Bertranda d'Agoult, Lorda Cabriès.

Śmierć królowej Joanny I ponownie otwarty kryzys rzędu na czele hrabstwa Prowansji , miasta Aix Unii (1382-1387) wspieranie Karola z Durazzo przeciwko Louis I st Andegaweńskiego . Pan Cabriès, Bertrand d'Agout, wspierał księcia Andegawenii od marca 1382 r., uzależnione to było od udziału księcia w wyprawie z odsieczą do królowej.

Nazwa „sprawiedliwość” widniejąca na wzgórzach nad nowym młynem na mapach Cassiniego sugeruje, że było to miejsce wykonywania wyroków, miejsce szubienic.

Nowoczesne czasy

W 1708 roku oba panowania wpadły w różne ręce, kiedy rodzina Cipriani de Cabriès sprzedała lenno Trébillane Sieurowi Boyerowi, znanemu z Marsylii. Ostatnimi panami Cabriès będzie rodzina Maurellet de la Roquette, której jeden z potomków, Gaspard-Louis, skończy na końcu liny na Cours Mirabeau podczas rewolucji francuskiej .

Jeśli chodzi o panowanie Trébillane, rewolucja oszczędziła jego posiadacza, Louisa Balthazara Dauphina. Jej potomka, Louise Garavaque, stanie się inicjatorem rozwoju osady Calas, która od 1859 roku przyjmie tę nazwę. Pierwotna osada jest rodzajem miasta robotniczego z planem i rodzajem powtarzalnego domu, zbudowanego wokół kościoła dla robotników rolnych pracujących w tym samym czasie na osiedlu.

Dlatego w tej gminie są dwa kościoły, dwa święta wotywne.

W 1854 r. na płaskowyżu Arbois założono obóz wojskowy, „Camp du Midi”, w którym 43 000 mężczyzn początkowo wyjeżdża do Afryki, ale które wydarzenia kierują się do Sewastopola, zapowiadając w ten sposób następny epizod.

Okres współczesny

Pod koniec II wojny światowej , podczas lądowania Prowansji , Sztab Generalny Stanów Zjednoczonych (USFET) ustanowił na płaskowyżu L'Arbois (północno-wschodnia część) obóz przejściowy dla rozmieszczenia wojsk w Europie i przerzutów do strefy azjatyckiej. zachodnia część miasta), rozgraniczając się z okolicznymi miejscowościami. Przewidywany przez dowództwo bazy Delta (strefa południowej Francji) po lądowaniu w Prowansji, został utworzony i otrzymał pułki i bataliony USA od września 1944 r. Do zamknięcia w styczniu 1946 r. W tranzycie znajdowało się ponad 2 miliony żołnierzy wojskowych. szczyty liczące ponad 100 tysięcy osób, w tym niemiecki obóz jeniecki w jego południowej części. Szacuje się, że większość żołnierzy pozostała tylko przez dwa tygodnie i że każdego dnia do tego obozu mogło wejść lub wyjść około 5000 osób.

W 1953 wybudowano pierwszy odcinek autostrady na północ od Marsylii: Septèmes - Bouc-Bel-Air. Przecina południowy kraniec miasta przy Plan de Campagne, na południe od systemu wzgórz chroniących wioskę. Sektor ten wkrótce stanie się jednym z najważniejszych obszarów handlowych we Francji, obejmującym Cabriès i Les Pennes Mirabeaux, pod kierownictwem Emile Barneouda. Ten mieszkaniec Septeme przejechał przez Afrykę i Stany Zjednoczone, skąd przywiózł ten pomysł, który jednak minął wiele lat, zanim stał się świątynią konsumpcji, do której zbiegają się w weekendy przerywane rzędy samochodów, które osobliwie kontrastują ze starą wioską na jej szczycie

Heraldyka

Herb miasta Cabries (13) .svg

Blazon  :
Albo do dębu Vert i kozy Gules, pełzającej u podnóża drzewa .

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityczne

Wyniki wyborów prezydenckich

Wybory prezydenckie 2012
Pierwsza runda
22 kwietnia 2012		 Druga runda
6 maja 2012
Kandydat Głos Wyrażone Głos Wyrażone
Ewa joly 129 2,08%
Marine Le Pen 1176 18,94%
Nicolas Sarkozy 2 407 38,77% 3868 63,51%
Jean-Luc Mélenchon 600 9,66%
Filip Poutou 29 0,47%
Nathalie Arthaud 16 0,26%
Jacques Cheminade 13 0,21%
Francois Bayrou 589 9,49%
Nicolas Dupont-Aignan 81 1,30%
François Hollande 1168 18,81% 2 222 36,49%
Numer % głosujących Numer % głosujących
Zarejestrowany 7 719 7 723
Wyborcy 6 286 81,44% 6 359 82,34%
Wstrzymało się 1,433 18,56% 1,364 17,66%
Oddanych w
stosunku do liczby wyborców 		6208 98,76% 6090 95,77%
Białe lub zerowe
W stosunku do liczby wyborców 		78 1,24% 269 4,23%
 

Administracja miejska

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1953 1993 Raymond Martin   Prawnik
1993 Marzec 1995 Marcel matteoda    
1995 Marzec 2001 Pierre Charpin SE Lekarz
Marzec 2001 Marzec 2008 Herve Fabre-Aubrespy MPF Radny Stanu
Marzec 2008 marzec 2014 Richard Martin SE Były urzędnik państwowy
marzec 2014 lipiec 2020 Herve Fabre-Aubrespy UMP następnie LR Wiceprzewodniczący społeczności aglomeracyjnej Pays d'Aix
lipiec 2020 W trakcie Amapola Ventron GÉ Kierownik firmy, doradca wydziałowy od 2021 r.
Brakujące dane należy uzupełnić.

Międzywspólnotowość

Cabriès jest częścią aglomeracji Pays d'Aix , która skupia 34 gminy.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto miało 9834 mieszkańców, co stanowi wzrost o 6,3% w porównaniu do 2013 r. ( Bouches-du-Rhône  : + 2,07%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
976 988 965 991 1,058 1,062 992 1,051 1,038
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1000 1,059 921 925 965 951 887 871 911
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
903 892 808 810 839 825 846 884 1,343
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2004 2009 2014
1614 2 109 3 328 6 120 7720 7 890 8073 8 059 9492
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
9 834 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Silny wzrost obserwowany od lat 60. można wytłumaczyć bliskością dwóch aglomeracji Marsylii i Aix-en-Provence , z których każda znajduje się mniej niż 20 kilometrów od Cabriès. Rozbudowa skupiła się głównie na przysiółku Calas, w geograficznym centrum miasta, które w dużej mierze rozszerzyło się w postaci osiedli willowych, a w szczególności obszaru Calas . Utworzenie w 2001 r. stacji TGV na obrzeżach miasta przyspieszyło wzrost populacji miasta.

Bliźniacze

Lokalizacja miast partnerskich z Cabriès. Lokalizacja miasta Cabriès Lokalizacja miasta Vilassar de Mar

Wydarzenia kulturalne i festyny

Błogosławieństwo koni: Weekend Wielkanocny.

Osobowości związane z gminą

  • Saint Laurent Imbert (1796-1839), syn ubogich chłopów zamieszkałych na szczególnie suchej posiadłości Labory nad Réalltort, dziś w ruinie, nauczył się czytać dzięki sąsiadom, został zauważony przez zamożnych ludzi, którzy opłacali jego studia aż do seminarium, z którego odchodzi wcześnie. Jest zobowiązany czekać, zanim zostanie wyświęcony na kapłana przez dyspensę. Wyjechał do Azji, gdzie został biskupem Korei. W czasie prześladowań poddał się władzom na tortury i egzekucję, wierząc w ten sposób, aby uratować społeczność przed dalszymi nadużyciami, bezskutecznie. Trzech jego księży przechodzi takie samo leczenie. Przed kościołem w Calas wzniesiono pomnik ku jego pamięci, dzieło rzeźbiarza z Aix Hyppolyte Ferrat, Prix de Rome. Został beatyfikowany 5 lipca 1925 r. w Rzymie przez papieża Piusa XI , a następnie kanonizowany 6 maja 1984 r. przez papieża Jana Pawła II w Seulu (święci męczennicy wraz z towarzyszami). W 2019 roku do Calas dotarła pielgrzymka koreańskich chrześcijan podążających śladami ich pierwszego biskupa.
  • Edgar Mélik , malarz, który mieszkał w Château de Cabriès i zdobił ściany, dając początek swojemu muzeum.
  • Jo Rey: ksiądz odpowiedzialny za błogosławieństwo koni w Poniedziałek Wielkanocny.

Gospodarka

Do połowy ubiegłego wieku działalność Cabriès koncentrowała się wokół rolnictwa, głównie uprawy winorośli, czego dowodem jest budowa spółdzielni. Dziś prawie wszystkie winorośle zostały wykorzenione w wyniku różnych kryzysów i tylko produkcja zbóż pozostała na kilku równinach i kilku polach koszonych eksploatowanych przez rolników z czasami odległych miast. Epizod farm Arbois szybko się zakończył. Znaczna część gruntów uprawnych padła wówczas ofiarą presji na rynku nieruchomości. Koń z kilkoma ośrodkami jeździeckimi, a zwłaszcza narodową szkołą wyścigów konnych (AFASEC) pozostaje w rzeczywistości jedynym prawdziwym elementem rolniczym Cabriès.

Główna część gospodarki gminy jest komercyjna i oparta na planie kampanii, której tylko północno-wschodnia część znajduje się na terenie gminy. Inne firmy mają swoje siedziby po obu stronach autostrady, przed przysiółkiem sadu. Reszta działań, w tym kilka sklepów, sklep spożywczy, piekarnia, apteka itp. jest rozproszona, w szczególności w pobliżu pitonu (centrum wioski) oraz w Calas.

Stacja Cabries na linii Gap Marseille TER, nieużywana, nie znajduje się na terytorium. Planowana jest nowa stacja, która powinna obsługiwać Plan de Campagne, ale także kilkaset metrów poza terytorium.

Kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Dziedzictwo naturalne

Skaliste słupki z widokiem na wioskę pojawiają się na wielu widokach wioski i zostały obszernie odtworzone przez Antoine'a Duranda (ilustracje z „Notice sur Cabries” autorstwa kanonika A. Pascala). Ta książka z 1897 roku pokazuje mniej zalesiony krajobraz, w którym znajdują się te wspaniałe skaliste bary, a także dwa wodospady, couladou i droga do Rans, „trzy sery”, nałożone na siebie skały, a także pozostałości dobrze zachowany rzymskiej drogi.

Legenda

Legenda Cabre d'Or jest częstym tematem w całym regionie, ale można ją znaleźć nawet w Ardenach. Koza jest ważnym zwierzęciem w gospodarce czasów starożytnych i dlatego naturalnie znajduje swoje miejsce w mitach i legendach. Ale jeśli chodzi o Cabrièsa, jest to niedawne wprowadzenie i wydaje się bezpodstawne. Odwołuje się głównie do legendy związanej z oppidum Konstantyna na północ od Etang de Berre i jego przepaściami, związanej z praktykami religijnymi ( temenos i ofiarowanie studni). Koza na herbie to gule (czerwona), a nie złota ... Ale możemy zauważyć symetrię dwóch szczytów Bouc i Cabries ...


Galeria

  • Kościół Notre-Dame-de-l'Assomption w Calas i pomnik św. Wawrzyńca Imberta.

  • Kaplica Notre-Dame-de-la-Salette de Calas na jej wzgórzu.

  • Zbiornik Réaltor, częściowy widok od strony Calas.

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  2. Pojęcie obszaru przyciągania miast zostało zastąpione wpaździernik 2020że się z obszaru miejskiego , aby umożliwić spójnych porównań z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
  4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. Philippe Blanchet, Mały słownik tzw. miejsc w Prowansji , Contemporary Bookstore,2003, 81  pkt. ( czytaj online ) , s.  10
  2. "  climat3d - Climat 3D  " (dostęp 15 grudnia 2020 r. )
  3. E Gilli, IGN, meteofrance, "  Pluviometry -annual-average-du-Var-et-des-Bouches-du-Rhone  " ,2002
  4. „  FRANCE WEATHER FORECASTS – Oficjalna strona internetowa Météo-France – Bezpłatne 15-dniowe prognozy dla Francji i świata  ” , na meteofrance.com (dostęp 25 lutego 2021 r . ) .
  5. BERTHOUT (Dominique), CARAMANTE (Bernard), Prowansja umywalni. , wyd. równonocy. Barbentan, 1999.
  6. „  Géoportail  ” , na www.geoportail.gouv.fr (dostęp 15 grudnia 2020 r. )
  7. Dominique Berthoud i AAHCC, „  Konferencja  ”, Stowarzyszenie Archeologii i Historii Cabriès-Calas ,23 grudnia 2019, s.  36 ( przeczytaj online )
  8. „Valat: rów, wąwóz, strumień” – Lou Pitchoun tresor , słownik prowansalsko-francuski autorstwa X. de Fourvières
  9. „  Géoportail  ” , na www.geoportail.gouv.fr (dostęp 13 grudnia 2020 r. )
  10. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 24 marca 2021 r . ) .
  11. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 24 marca 2021 ) .
  12. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  13. „  Jednostka miejska 2020 w Marseille-Aix-en-Provence  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 24 marca 2021 ) .
  14. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  15. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  16. „  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  17. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  18. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 28 maja 2021 )
  19. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 28 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  20. Cartreize
  21. L200 Pays d'Aix
  22. "  widok satelitarny willi rzymskiej (12/13/20)  "
  23. "  -kierowany-wodą-frantz-burmistrz-de-montricher-faraon-prowansalski  "
  24. Sylvie Cenci Mach, „  ratowanie kaplicy św. Rafała  ”, La cabre d’Or , 4. kwartał 2020, s.  17
  25. Geneviève Xhayet „  Partyzanci i wrogowie Ludwika Andegaweńskiego czasie wojny Związku Aix  ” historyczny Provence, historyczna Federacja Provence, tom 40, n o  162, „Wokół wojny Związku Aix" 1990, s.  409 i 410 (nota 41).
  26. Falgoux, Daniel , Brusson, Josette i Brusson, Andrew , America en Provence Camp Calas 1944-1945: History , Aix-en-Provence, Perseus Publishing, 134  s. ( ISBN  978-2-8231-1419-5 i 282311419X , OCLC  949927636 , czytaj online )
  27. nazwa = "Zbrojownia D"
  28. Źródło Ministerstwo Spraw Wewnętrznych.
  29. La Provence.com 04.01.2014
  30. "  Miejski w Cabriès: Amapola Ventron wybrany, ustępujący burmistrz pokonany  " , na laprovence.com ,28 czerwca 2020 r.(dostęp 2 stycznia 2021 r . ) .
  31. Organizacja spisu na insee.fr .
  32. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  33. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  34. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  35. Katalog miast partnerskich
  36. Joseph Rey, święty prowansalski, bp Laurent IMBERT , Gardanne, Esmanjaud,Kwiecień 1984.
  37. Chanoine Adrien PASCAL, Notice sur Cabries , edycje Jeanne Lafitte, 1. wydanie: 1897, 2000 wznowienie, 180  str.
  38. "  mit-o-kozła-d-albo-albo-kabla-d-albo  "

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne