| Herve Fabre-Aubrespy | |
| Funkcje | |
|---|---|
| Burmistrz z Cabriès | |
| 30 marca 2014 r. - 5 lipca 2020 r. ( 6 lat, 3 miesiące i 5 dni ) |
|
| Wybór | 30 marca 2014 r. |
| Poprzednik | Richard Martin |
| Następca | Amapola Ventron |
| 18 marca 2001 - 16 marca 2008 ( 6 lat, 11 miesięcy i 27 dni ) |
|
| Wybór | 18 marca 2001 |
| Poprzednik | Pierre Charpin |
| Następca | Richard Martin |
| Poseł europejski | |
| 19 lipca 1994 - 19 lipca 1999 r. ( 5 lat ) |
|
| Wybór | 12 czerwca 1994 |
| Legislatura | 4 th |
| Grupa polityczna |
EDN (1994-1996) I-EN (1996-1999) |
| Biografia | |
| Data urodzenia | 20 lipca 1956 r |
| Miejsce urodzenia | Lyon ( Rodan ) |
| Narodowość | Francuski |
| Partia polityczna | RPR , MPF , UMP , LR , DLF |
Hervé Fabre-Aubrespy , urodzony dnia20 lipca 1956 rw Lyonie jest wyższym urzędnikiem i politykiem francuskim .
Hervé Fabre-Aubrespy urodził się dnia 20 lipca 1956 rW Lyonie. Wstąpił do École Polytechnique w klasie 1976 i studiował tam do 1979 roku. Następnie przygotowywał się do egzaminu wstępnego do Krajowej Szkoły Administracji (ENA), do której wstąpił w 1981 roku. Opuszczając ENA, wybiera Radę państwa , w którym jest sprawozdawcą sekcji społecznej.
Kohabitacja podpisaniu zwrot prawa do władzy, stał się doradcą technicznym do gabinetu ministra spraw wewnętrznych Charles Pasqua . W ramach planu premiera Jacquesa Chiraca dotyczącego przeprowadzenia nowego podziału wyborczego, Hervé Fabre-Aubrespy został wybrany do zapewnienia regularnego połączenia Matignona z Pałacem Elizejskim, gdzie jego punktem kontaktowym był Michel Charasse , ówczesny doradca prezydenta Mitterranda .
Jednocześnie był członkiem zarządu ENA do 1990 roku.
Od 1991 roku do momentu wyboru do Parlamentu Europejskiego w 1994 roku był wykładowcą prawa publicznego w Sciences Po Aix .
W latach 2001-2008 był burmistrzem Cabriès , liczącego około dziesięciu tysięcy mieszkańców miasta położonego między Aix a Marsylią. Nie został ponownie wybrany w 2008 roku, ale zasiada w opozycyjnej radzie miejskiej. Następnie wszedł do gabinetu premiera François Fillona , gdzie był jednym z jego doradców, ponownie odpowiedzialnym za redystrybucję elektoratu. Opuścił gabinet w 2012 roku, a następnie w 2014 roku został po raz drugi wybrany burmistrzem Cabriès.
W związku z wyborami europejskimi w 2019 r . popiera Nicolasa Duponta-Aignana .
W wyborach samorządowych w 2020 r . nie został ponownie wybrany burmistrzem Cabriès, ale nadal zasiadał w radzie gminy.