Lawaur (Tarn)

Lavaur
Lawaur (Tarn)
Widok z lotu ptaka na Lavaur w 2016 roku.
Herb Lavaur
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Tarn
Miasto Castres
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Tarn-Agout
Mandat burmistrza
 Bernard Carayon
2020 -2026
Kod pocztowy 81500
Wspólny kod 81140
Demografia
Miły łajdacy
Ludność
miejska 		10 671 mieszk  . (2018 spadek o 0,19% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 170  mieszk./km 2
Populacja
aglomeracji 		12 601 mieszk  . (2018)
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 41 ′ 59 ″ północ, 1 ° 49 ′ 11 ″ wschód
Wysokość 141  m
min. 105  m
Maks. 274  m²
Powierzchnia 62,83  km 2
Rodzaj Społeczność miejska
Jednostka miejska Lavaur
( centrum miasta )
Obszar atrakcji Tuluza
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Lavaur Cocagne
( biuro centralne )
Ustawodawczy Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Lavaur
Geolokalizacja na mapie: Tarn
Zobacz na mapie topograficznej Tarny Lokalizator miasta 14.svg Lavaur
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Lavaur
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Lavaur
Znajomości
Stronie internetowej www.ville-lavaur.fr

Lavaur to miasto w departamencie Tarn , w regionie Occitanie we Francji .

Jej mieszkańcami są Vauréenowie i Vauréennes .

Miasto liczące około 11.000 mieszkańców, „stolica krainy Cocagne  ”, znajduje się w centrum jednostki miejskiej Lavaur i obszaru miejskiego Lavaur . Położony w trójkącie Albi , Tuluza , Carcassonne , Lavaur znajduje się nad brzegiem rzeki Agout , na wzgórzach Pays de Cocagne .

Geografia

Lokalizacja

Gmina Lavaur położona jest na północny wschód od Tuluzy , na południe od Gaillac i na zachód od Castres . Jest to miasto graniczące z departamentem Haute-Garonne .

Gminy przygraniczne

Lavaur graniczy z piętnastoma innymi gminami, z których jedna znajduje się w departamencie Haute-Garonne .

Gminy graniczące z Lavaur
Lugan Saint-Jean-de-Rives Bursztyn ,
Labastide-Saint-Georges
Garrigues ,
Saint-Agnan ,
Garrigues 		Lawa [2] Fiac ,
Viterbo ,
Teyssode
Verfeil
( Haute- Garonne ) ,
Belcastel ,
Viviers- lès- Lavaur 		Lacougotte-Cadoul Massac-Séran ,
Marzens

Hydrografia

Miasto stoi na lewym brzegu rzeki Agout , przez miasto przechodzi również Laragou .

Geologia i ulga

Powierzchnia gminy to 6283  ha; jego wysokość waha się od 105 do 274  metrów .

Trasy komunikacyjne i transport

Do Lavaur można dojechać autostradą A68 , zjazd 6.

Stacja Lavaur , położona na linii Montauban-Ville-Bourbon w Crémade , jest obsługiwana codziennie przez TER Occitan wykonujący misje między stacjami Matabiau i Mazamet . Stacja Cauquillous , położona na północny zachód od obszaru gminy, jest obsługiwana przez TER Occitanie na tym samym połączeniu.

Miasto jest również obsługiwane przez regularne linie regionalnej sieci LiO  : linia 705 łączy je z Albi (przez Graulhet ); linia ekspresowa 709 łączy go z Albi (przez Saint-Sulpice-la-Pointe ); linia 710 łączy go z Gaillac  ; linia 756 łączy go z Tuluzą i Graulhet; linia 765 łączy go z Castres i Saint-Sulpice-la-Pointe.

Toulouse-Blagnac znajduje się najbliżej miasta. Jest to 51,5 km drogi.

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13,5  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,7 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 12,6 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 16,3  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 692  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 9,8 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 5,1 d

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „klimat basenu południowo-zachodniego”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. Dla tego typu klimatu jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Stacja meteorologiczna z Meteo France zainstalowane w mieście i uruchomienie w 1985 roku pozwala na poznanie stale zmieniających się wskaźników pogodowych. Poniżej przedstawiamy szczegółową tabelę za okres 1981-2010.

Statystyki 1981-2010 i rekordy LAVAUR (81) - alt: 131m, szerokość: 43 ° 41'36 "N, lon: 01 ° 51'54" E
Statystyki ustanowione na okres 1985-2010 - Rekordy ustanowione na okres 01 - 07-1985 do 06-02-2021
Miesiąc Sty. luty Marsz kwiecień może czerwiec Lip. sierpień wrz. Październik Listopad grudzień rok
Średnia minimalna temperatura ( °C ) 1,3 1,7 3,6 6 10.1 13.2 14,9 14,8 11,5 9,2 4,6 2,1 7,8
Średnia temperatura (°C) 5,5 6,6 9,4 11,8 16,3 19,6 21,9 21,9 18,3 14,6 8,9 6 13,4
Średnia maksymalna temperatura (° C) 9,7 11,6 15,3 17,7 22,5 26 28,8 29 25,2 20,1 13.2 9,9 19,1
Zapis zimna (° C)
data zapisu 		-18
17.01.1987 		-13,1
02.09.12 		-10,3
03.01.05 		−3,7
04.08.21 		-0,6
05.06.19 		3.5
06.06.1989 		7.1
07.17.00 		4,6
08.30.1986 		3.5
09 / 26.02 		-2,9
25.10.03 		-8
23.11.1988 r 		-10,5
25.12.01 		-18
1987 r
Ciepło zapisu (° C)
data zapisu 		19,9
13.01.1993 		23,9
26.02.19 		26,8
25 marca 1994 r. 		30,1
30.04.05 		35,5
31.05.1994 		40,4
06.29.19 		39,4
27.07.20 		40,8
16.08.1987 r. 		36,9
13 września 1987 r 		31,3
02.10.11 		25,3
07.11.15 		20,6
12.15.1989 		40,8
1987
Słońce ( godz ) 66,4 87,3 140,5 176,2 207 216,6 221.3 224,6 179,2 121,1 70,6 56,6 1767,3
Opady ( mm ) 50,8 48,2 46,5 76,9 73,4 72,6 40,6 52,6 67,5 69,9 66,7 59,2 724,9
Źródło: „  File 81140002  ” , na Doneespubliques.meteofrance.fr , zredagowano: 06.06.2021 w stanie bazy

Planowanie miasta

Typologia

Lavaur jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o gęstej lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Lavaur , a wewnątrz resortowych aglomeracji grupowanie razem 2 gminy i 12,740 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest centralnie .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Tuluzy , której jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 527 gmin, jest podzielony na obszary liczące co najmniej 700 000 mieszkańców (z wyłączeniem Paryża).

Serwis „Planowanie przestrzenne i rozwój gospodarczy” powstał w 2008 roku. Miasto nie posiada PLU.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskich zawodów biofizycznych gleb Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (82,7% w 2018 r.), niemniej jednak niższym w porównaniu z 1990 r. (86,9%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (65,3%), niejednorodne grunty rolne (12,1%), tereny zurbanizowane (9,1%), lasy (6,3%), uprawy trwałe (4,4%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (1,4%), łąki (0,9%), kopalnie, składowiska i place budowy (0,5%), wody śródlądowe (0,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Lavaur pochodzi od galijskiego vobero, co oznacza „ukryty strumień” lub „wąwóz”. Etymologia ta , po przejściu przez vaur prowansalski , w pełni odpowiada topografii terenu.

Historia

W 1025 r. w kilku pismach opisano małe warowne miasto. W 1035 pierwsza wzmianka o castro de vauro . Na północ od tego prymitywnego zamku (miejsce Plô) musi istnieć castrum . W 1065 r. konstytucja Sauveté de Lavaur, przyznana mnichom opactwa Sainte-Foy de Conques . W 1098 r. budowa kościoła Saint-Alain na terenie klasztoru ofiarowana mnichom opactwa Saint-Pons de Thomières przez Isarna ówczesnego biskupa Tuluzy .

W Luty 1182(nowy styl), hrabia Tuluzy przejmuje miasto od wicehrabiego Rogera Trencavela  ; Raymond V poprosił o pomoc Henri de Marsiac , opata Clairvaux i oblegali Lavaur, który stanowił posag Adelajdy, żony Rogera Trencavela. Po zdobyciu miasta żyjący tam katarzy muszą się wyrzec, a Raymond zachowuje miasto.

3 maja 1211 , po trwającym ponad miesiąc oblężeniu , Lavaur został zdobyty przez Simona de Montfort ( Krucjaty Albigensów ). Dame Guiraude, lord miasta odpowiedzialny za miasto, zostaje wrzucony do studni. Osiemdziesięciu rycerzy powieszono, a czterystu doskonałych i doskonałych spalono na stosie. W 1213 r. odbył się sobór kościelny w Lavaur. W 1220 roku, po śmierci Szymona de Montfort, Lavaur przejął przyszły Rajmund VII . Doszczętnie eksterminuje garnizon miejski. Około 1220 r. powstanie konsulatu Lavaur. W 1226 Ludwik VIII , po swojej kampanii podporządkowania Langwedocji, zatrzymał się w Lavaur. W 1229 r. fortyfikacje castrum zostały zniszczone na mocy traktatu w Meaux między Ludwikiem IX a Rajmundem VII. Około 1230 r. Kordelierzy z pomocą Sicarda VI Wicehrabiego Lautrec osiedlili się w Lavaur poza miastem i zbudowali kościół i klasztor Saint-François . 15 maja 1255, zostaje ustanowiony dokument budowy nowego kościoła Saint-Alain . W 1271 miasto przeszło z hrabstwa Tuluzy do domeny królewskiej.

26 września 1317 r. Jan XXII podpisał bullę rodzącą biskupstwo Lavaur (terytorium wyznaczone w 1318 r.). Następuje znaczący rozwój miasta. Na długiej liście biskupów Lavaur na uwagę zasługuje kilku prałatów: Roger d'Armagnac (1317-1338), Archambaud de Lautrec (1348-1357), Gilles de Bellemère (1338-1390), Jean Belli (1415-1433), Georges de Selve (1526-1541), Pierre Danès (1557-1577), Charles de Goux de la Berchère (1677-1685), Augustin de Mailly (1687-1712), Nicolas de Malézieu (1713-1748). W 1368 odbył się sobór w Lavaur . Około 1369-1370 mieszkańcy miasta zmusili wojska angielskie dowodzone przez Jeana Chandosa do wycofania się podczas wojny stuletniej. W 1398 r. w Lavaur osiedliła się wspólnota klarysek .

W 1439 r. Delfin, przyszły król Ludwik XI , udał się do Lavaur. W 1462 lub 1468 Ludwik XI wzniósł Lavaur jako hrabstwo . W 1483 Lavaur powrócił do królewskiej domeny Karola VIII . Straszna epidemia dżumy dziesiątkuje miasto.

W ostatniej tercji XV -go  wieku, pałac drugiego biskupa jest zbudowany, przed katedrą. Od 1450 roku Lavaur rozwijało się pastele aż do 1600 roku.

W 1540 r. w Lavaur odbyła się sesja stanów Langwedocji, podczas której omówiono projekt kanału żeglugowego między Garonną a Morzem Śródziemnym, przyszłego Canal du Midi . W 1562 r. bracia Cordelier zostali zamęczeni przez hugenotów . W 1589 r. stany Ligi w Langwedocji złożyły Lavaurowi przysięgę, że nigdy nie uznają heretyka za króla. W 1593 r. w Lavaur osiedliło się bractwo Niebieskich Pokutników, a w 1600 r. Bractwo Białych Pokutników .

W 1612 r. w Lavaur osiedlił się klasztor kapucynów , a w 1641 r. klasztor Ojców Nauki Chrześcijańskiej . W 1642 r. założono klasztor Sainte-Claire , a następnie w 1685 r. Zakon Córek Krzyża .

Budowa Lavaur szpitala rozpoczęła się w 1729 roku W połowie XVIII XX  wieku stworzył fabrycznych królewskie jedwabie i tkanin w budynkach szpitala. W latach 1773-1791 zbudowano Pont des Etats du Langwedocja (Pont Saint-Roch).

Od 1800 do 1926 roku, Lavaur była sub-prefektura od Tarn .

W dniach 2 i 3 marca 1930 r. miasto zostało zniszczone przez powódź (tysiącletnia powódź Agout ).

Polityka i administracja

Administracja miejska

Liczba mieszkańców w spisie z 2011 r. waha się od 10 000 mieszkańców do 19 999 mieszkańców w ostatnim spisie, liczba członków rady gminy wynosi trzydziestu trzech.

Załączniki administracyjne i wyborcze

Gmina wchodząca w skład wspólnoty gmin Tarn i Agout oraz kantonu Lavaur Cocagne (przed resortową redystrybucją w 2014 r. Lavaur było stolicą dawnego kantonu Lavaur ).

Trendy i wyniki polityczne

Lista burmistrzów

Bliźniacze

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin o liczbie mieszkańców powyżej 10 000 spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.

W 2018 r. miasto liczyło 10 671 mieszkańców, co oznacza spadek o 0,19% w porównaniu do 2013 r. ( Tarn  : + 1,75%  , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
5500 6 237 6 551 6672 7179 7,205 7014 7015 7 331
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
7 331 7438 7 376 7 331 7563 6929 6 963 6477 6 382
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
6535 6 388 6130 5 443 5704 6045 5502 5 913 5934
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
6291 7 665 7897 7 972 8148 8537 9 860 10 178 10 783
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
10 671 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Ewolucja rangi gminy
według ludności gminy lat: 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2009 2013
Pozycja gminy w wydziale 7 8 8 7 7 7 5 5
Liczba gmin w departamencie 326 324 324 324 324 323 323 323

Populacja jednostki miejskiej liczyła w 2013 roku około 12 500 mieszkańców.

Edukacja

Lavaur jest częścią akademii w Tuluzie .

Lavaur posiada trzy publiczne przedszkole i szkoły podstawowe: przedszkole Centre , szkołę podstawową Centre , przedszkole Clauzades, szkołę podstawową Clauzades, przedszkole Pigné, szkołę podstawową Pigné , prywatne przedszkole i szkołę podstawową: szkoła Sainte-Croix, żłobek prowansalski i szkoła podstawowa, Canlendreta del Pastel (od 2014).

Kuchnia centralna (utworzona w 2010 r.) serwuje 1200 posiłków dziennie i 200 tys. rocznie dla dzieci w wieku szkolnym, centrum rekreacyjnego i osób starszych. Dostarcza również posiłki do szkół w gminach Ambres i Labastide-Saint-Georges. Centralna kuchnia wykorzystuje świeże iw większości lokalne produkty.

Lavaur ma szkołę publiczną: szkołę Clauzades, największą w Tarn, z ponad 900 studentami oraz prywatną szkołę wyższą, szkołę Sainte-Germaine, której lokale zostały przeniesione do Massac-Seran (2009).

Lavaur posiada również liceum ogólnokształcące , liceum Las Cases i liceum rolnicze , LPA of Flamarens oraz szkołę dla opiekunów .

Wydarzenia kulturalne i festyny

Zdrowie

Szpital

Szpitala Profesja daty szpital Lavaur powrotem do XIII th  wieku, kiedy hospicjum i szpital, choroba i bieda były uwikłane. Obecna siedziba Guiraud została wybrana w 1726 roku, a główny ceglany budynek pochodzi z 1729 roku. Od tego czasu szpital Lavaur wciąż się rozwija. Wybudowano nowe pomieszczenia, co doprowadziło do rozbudowy obiektu, w szczególności w 1934 r. wraz z budową domu spokojnej starości, a w latach 60. otwarciem nowej siedziby na terenie zakładu psychiatrycznego „Pinel”.

W latach 1971-1986 główne prace unowocześniły i zhumanizowały usługi medyczne, chirurgiczne i położnicze. W 1993 roku otworzył swoje podwoje nowy dom spokojnej starości i powstał Dom Opieki Społecznej (SSIAD).

Wraz z zarządzaniem zdrowiem psychicznym populacji Tarn Sud pod koniec lat 90. szpital rozszerzył się również na inne placówki, oferując struktury i zaopatrzenie w lokalną opiekę psychiatryczną, Mazamet w Saint-Sulpice . W odpowiedzi na rosnącą aktywność, pogotowie ratunkowe zostało przeniesione do nowej siedziby w 2004 roku, a nowy oddział opieki długoterminowej (USLD) został wybudowany w 2008 roku.

Rejon, na którym Centrum Szpitalne Lavaur wywiera swoją atrakcyjność, szacowany jest na około 50 000 mieszkańców dla medycyny, chirurgii i położnictwa oraz 150 000 dla sektora psychiatrycznego .

Centrum Szpitalne Lavaur kontynuuje swój rozwój i adaptację, odnawiając niektóre pomieszczenia lub budując nowe budynki, takie jak Centrum Medyczno-Psychologiczne Graulhet w psychiatrii dziecięcej oraz Centra Medyczno-Psychologiczne i szpitale dzienne w Mazamet i Castres . Otwarcie nowego budynku na terenie Guiraud (centrum miasta) w 2010 roku umożliwiło eksploatację skanera oraz udostępnienie nowego lokalu do konsultacji ambulatoryjnych prowadzonych w szczególności przez Szpital Uniwersytecki w Tuluzie. W 2016 roku przebudowa Oddziału Położniczego oraz Służby Opiekuńczo-Rehabilitacyjnej zapewni nowoczesne powierzchnie hospitalizacji oraz platformę techniczną z zakresu ginekologii – położnictwa i rekonwalescencji i rehabilitacji .

Szpital zdołał się zreorganizować i dostosować, aby oferować zakres opieki, który łączy bliskość, jakość, specjalizację i bezpieczeństwo, aby lepiej zaspokajać potrzeby pacjentów. . Ta ewolucja została wzmocniona rozwojem bliskiego partnerstwa – pierwszego tego typu na poziomie krajowym – ustanowionego ze Szpitalem Uniwersyteckim w Tuluzie, sformalizowanego porozumieniem podpisanym w obecności Roselyne Bachelot , ówczesnej Minister Zdrowia:

  1. Zarządzanie i, w razie potrzeby, przekazanie do CHU nagłych przypadków chirurgicznych wymagających interwencji.
  1. Zaawansowane konsultacje w wielu specjalnościach, udzielane przez praktyków z CHU, ale realizowane w CH Lavaur. Konsultacje te mogą stanowić podstawę do interwencji na miejscu, w ramach zabiegów ambulatoryjnych lub chirurgii ambulatoryjnej ( przyjazd i wypis pacjenta tego samego dnia) przeprowadzanej w bezpiecznym środowisku sali operacyjnej CHL lub interwencji zaplanowanej w część pełnej hospitalizacji w Szpitalu Uniwersyteckim w Tuluzie .
Służby socjalne

Usługi socjalne znajdują się w Espace Intercommunal Saint-Roch, dawnych rzeźniach miasta .

Dom spokojnej starości Lagarrigue posiada 65 kawalerek, które są strzeżone w nocy.

„Seniors Resto” powstało w 2012 roku: pozwala ubogim starszym osobom za niewielką opłatą cieszyć się pełnym posiłkiem.

Sporty

Stowarzyszenia sportowe

Lavaur zajęła 2 nd  najbardziej sportową miasto we Francji przez gazetę L'Equipe i 1 st  miasta dla sportu i niepełnosprawności (2014).

Handiloisirs: ratusz przyjmuje dzieci niepełnosprawne w ośrodku wypoczynkowym, specyfika regionalna.

Miejskie obiekty sportowe

Miasto dysponuje 105 000 m 2 obiektów sportowych, dostępnych bezpłatnie dla stowarzyszeń, szkół i instytucji: kryta pływalnia - Siłownie - kryta kręgielnia - 2 wielofunkcyjne hale sportowe - 3 stadiony, w tym jeden z trybunami (1100 miejsc) oraz dom klubowy - hala łucznicza i szermiercza - 7 kortów tenisowych - 2 kompleksy sportów walki - strefa lekkoatletyczna.

Związek RugbyWydarzenia

Sprawiedliwość

EPM - Zakład Karny dla Nieletnich

W 2007 roku więzienie dla nieletnich w Lavaur było pierwszym z sześciu EPM uruchomionych we Francji. Znajduje się w nim 60 młodych więźniów w wieku od 13 do 18 lat. Integrując wymogi bezpieczeństwa więziennego, stawia edukację w centrum opieki nad młodymi więźniami w celu przygotowania ich do zwolnienia i reintegracji.

Zajmując powierzchnię 5400 m², EPM Lavaur obejmuje 3,36 hektara ziemi. Posiada 7 jednostek zakwaterowania z indywidualnym dostępem: 5 jednostek chłopięcych, jeden zarezerwowany dla dziewcząt i jeden dla nowo przybyłych, boisko i hala sportowa, ośrodek społeczno-wychowawczy, ośrodek zdrowia. -obszar detencyjny.

Pierwsza ucieczka z tego typu placówki we Francji miała miejsce w Lavaur in czerwiec 2009. Następuje nowa ucieczka11 maja 2013 r..

Gospodarka

Lavaur ma kilka stref przemysłowych , handlowych i rzemieślniczych - Cauquillous, Rouch, Sagnes, Route de Caraman, Avenue Jacques Besse, Avenue Pierre Fabre - oraz liczne lokalne sklepy w samym sercu miasta. Pod  względem gospodarki, poziomu i jakości życia miasto znalazło się na 11 miejscu najszybciej rozwijającego się miasta we Francji wśród 887 gmin liczących ponad 10 000 mieszkańców (Journal du Net, 2012).

Regionalna Izba kont (CRC) przedstawiła swoje sprawozdanie w sprawie zarządzania gminy od 2005 do 2011. Ten dokument został zaprezentowany na ostatniej radzie miejskiej . W preambule Izba podkreśla silny wzrost demograficzny i dynamikę gospodarczą miasta. Ale z drugiej strony bardzo krytycznie odnosi się do sposobu zarządzania gminą w tym okresie.

Według CRC miasto uwolniło się od przepisów prawnych i regulacyjnych w tym obszarze, o czym informował wówczas Dépêche du Midi.

Instalacja Pierre Fabre Group (centrum dermokosmetyczne) w 2000 roku to początek transformacji miasta: 700 pracowników dzisiaj (2018).

Centrum rozwoju i innowacji, Cauquillous mieści zespoły marek dermokosmetycznych oraz część funkcji wsparcia, wsparcia działań dermatologicznych i kosmetologicznych . Innowacyjność, bezpieczeństwo i wydajność leżą u podstaw jego działania: od leczenia patologii dermatologicznych po pielęgnację skóry. Zgodnie z udanym sojuszem zdrowia i urody, samo miejsce jest klejnotem: stworzone przez architekta Parc des Princes we Francji, Rogera Tailliberta , członka Instytutu, jego estetyka łączy się z łobuzowską naturą.

Firmy

Rolnictwo

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Budynki sakralne
  • Katedra Saint-Alain Place Saint-Alain ( XIII th - XV th stulecia) i jego Jacquemart (pierwszy zainstalowane w 1603 roku), pojedynczy kontroler tego typu w południowo-zachodniej Francji. W budynku: romański tabeli ołtarz pierwszego klasztoru (1098), grób biskupa Szymona Beausoleil (1514/21), prymitywne wrotnej ( XIII th  century) oraz monumentalna brama (koniec XV th  wieku), piękne murale powodu CERONI bracia (pośrodku XIX th  wieku). Budynek został sklasyfikowany jako zabytek w 1911 roku. Wiele obiektów znajduje się w bazie Palissy (patrz powiązane uwagi).
  • Te ogrody z biskupem , byłe wielkie francuskie ogrody biskupi, wybudowany w XIX th  wieku w stylu znanym jako „English”. Niezwykłe cedry; monumentalny posąg hrabiego Emmanuela de Las Cases .
  • Kościół św Franciszka , Wielki Ulica nazywa się Cordeliers ( XIII th - XV th stulecia) z dużym narządu Puget (1866). Dawny kościół klasztorny Kordelierów ( Franciszkanie ), ufundowany przez Sicarda, barona d' Ambres . Po zniesieniu klasztoru kościół stał się parafią w latach 1802-1963. W 1996 roku budynek został uznany za zabytek .
  • Kościół Notre Dame -du-Lavaur Pech, droga Pech z inicjatywy księdza Marie-Antoine .
  • Klasztor od Klarysek , rue Jouxaygues Grande. Założony w 1642 przez Sérène Vézins , zakonny klasztor Klarysek Salin w Tuluzie. Zniszczony podczas Rewolucji, został wzniesiony w 1802. Obecna kaplica (1837) mieści od 1852 roku w sanktuarium ciało św. Klementyny , dziewicy i męczennicy rzymskiej, odkryte w katakumbach w Rzymie.
  • Kościół Matki Bożej Jonquières.
  • kościół św. Marcina de Paulin.
  • kościół Saint- Jean de Pibrès.
  • Kaplica św. Cyrgi Saint-Cirgue.
  • Kaplica klasztoru sióstr Chrystusa w Lavaur
  • Kaplica św. Eugeniusza Św. Eugeniusza.
  • Szczątki Saint-Alain le Vieux de Séga.
  • Sala Królestwa Świadków Jehowy , rue Castel Florit.

Obiekty kulturalne

Guiraude de Laurac mediateka , zainstalowany w dawnym klasztorze Sióstr Chrystusa , w roku 2008. Obejmuje ona obszary, dla dorosłych, młodzieży i młodzieży; muzyka i multimedia; sala konferencyjna; pokój do opowiadania historii; dziedziniec przystosowany do działalności kulturalnej i ogród.

Wiele zajęć jest tam oferowanych przez cały rok: klub czytelniczy, wystawy, odczyty, kino dla dzieci, warsztaty, podpisy, lekcje komputerowe, konferencje...

Muzeum Pays Vaurais ma prawie sto dzieł Édouarda Debata-Ponsana , Georgesa Artemoffa , Clémenta Gontiera , a nawet Étienne Mazasa .

Kaplica muzealna jest salą wystaw czasowych i każdego lata gości dużą wystawę: T'ang Haywen (2002); Dom Robert  ; Édouarda Debata-Ponsana  ; Jean Dieuzaide  ; Clément Gontier  ; Historia SIPA (2008); Burze i burze wyprzedażowe (2009), Henri Rousseau (2015), m.in.

Istnieje również stowarzyszeniowa szkoła muzyczna Lyre de Lavaur.

Kino Przestrzeń dla nowości. Pokój ; sprzęt do projekcji cyfrowej.

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Lavaur

Jego herbem jest: Gules zamek z trzema srebrną krenelażową wieżą, murowany z piasku, podtrzymywany przez falę lazuru i srebra poruszającą się z czubka i obciążony złotą kotwicą, zamek zwieńczony „krzyżem z Tuluzy, wodz lazurowy naładowany trzema złotymi liliami fleur-de-ly .

Praktyczne życie

Młodość

Przestrzeń młodzieżowa (Miejska Służba Sportu i Młodzieży), dla osób w wieku 11-25 lat, organizuje po preferencyjnych stawkach wyjścia (koncerty, pokazy) i bezpłatne wieczory dla młodzieży, uczestniczy w akcjach profilaktycznych, wspiera młodzież w ich „Międzynarodowej Mobilności” kulturalnej , projekty sportowe, zawodowe i podróżnicze. Służba miejska pomaga również młodym ludziom w poszukiwaniu pracy.

Dotacja na projekt: wsparcie gminy na projekty kulturalne, sportowe lub artystyczne dla uczniów gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych.

Przyznanie prawa jazdy: od 2008 r. urząd miasta sfinansował do 80% prawa jazdy dla młodzieży w zamian za działania społeczne z osobami starszymi, niepełnosprawnymi, samotnymi lub uczniami.

Miejski urząd ds. energii elektrycznej i gazu ESL

ESL jest lokalną firmą dystrybucyjną (ELD), która od ponad 100 lat zajmuje się dystrybucją energii elektrycznej w gminach Lavaur, Ambres i Saint Agnan oraz gazu ziemnego w gminach Lavaur i Labastide Saint Georges.

Energies Services Lavaur działa w kilku obszarach działalności:

  • produkcja energii elektrycznej dzięki dwóm elektrowniom wodnym na Agout;
  • dostawa i dystrybucja energii elektrycznej w gminach Lavaur, Ambres i Saint Agnan;
  • dostawa i dystrybucja gazu ziemnego w gminach Lavaur i Labastide Saint Georges.

Stan ładu ewoluowała Lavaur, usługi komunalne na początku XX -tego  wieku, do tego z Miejskiego Zarządu do niezależności finansowej i osobowość prawną, zarejestrowaną w rejestrze przedsiębiorców i społeczeństw.

W 2005 roku nazwa handlowa firmy została zmieniona z "Régie Municipale d'Électricité de Lavaur" na "Énergies Services Lavaur" (ESL).

Zakład zainwestował w budowę trzech elektrowni wodnych na terenach Saint Alain, Carla i Ambres o mocy 3200 kVA. Projekt o 4 th  elektrowni wodnej trwa na terenie FONTENEAU. Zwiększy to zdolność produkcyjną hydroelektrowni ESL do 5000 kVA.

W połowie lat 90-tych ESL nabyło zakład produkcji cieplnej zlokalizowany na terenie Carla o mocy 6400 kVA.

Centrum Finansów Publicznych

SIEMN - Syndicat Intercommunal des Eaux de la Montagne Noire

Publiczne ustanowienie współpracy międzygminnej (od 1957 r.) ma za zadanie budowę i eksploatację struktur niezbędnych do zaopatrzenia w wodę zrzeszonych gmin. Zapewnia dystrybucję wody dla osób w 49 gminach departamentu Tarn , w tym Lavaur, gdzie znajduje się jedna z jej filii.

Kultura

Katedra św. W jego wnętrzu trwają prace restauracyjne.

Tour des Rounds mieści Biuro Turystyczne i obejmuje tymczasową salę wystawienniczą (przez cały rok).

Stowarzyszenia kulturalne i rekreacyjne

Ekologia i recykling

SICTOM - Międzygminny Związek Zbierania i Przetwarzania Odpadów Gospodarczych

Firma Lavaur SICTOM powstała w 1980 roku. W szczególności zarządza przejętym w 1981 roku centrum odbioru odpadów w Brugii, zlokalizowanym w mieście.

W ratuszu zastosowano Zintegrowaną Ochronę Biologiczną, nawozy naturalne, zakopane kroplówki. Podlewanie stadionów odbywa się wodą Agout. Toutounets i przestrzenie zarezerwowane dla zwierząt udostępniane są mieszkańcom w poszczególnych dzielnicach miasta. Lavaur ma trzy place zabaw, ścieżki rowerowe i dwa baseny burzowe.

Zobacz również

Bibliografia

  • Théodose Bessery, „Plan miasta i okolic Lavaur”, w Przegląd historyczno-naukowy i literacki oddziału Tarn , 1911, rok 36, tom 28, s.  129-139 ( czytaj online )
  • Céline Vanacker, Miasto Lavaur śródścienne. Notka historyczna , Miasto Lavaur, Wydział Urbanistyki, Misja inwentaryzacji dziedzictwa, 2013 ( czytaj online )

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  • Uwagi
  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  3. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  4. Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
  5. Zgodnie z konwencją w Wikipedii zachowano zasadę wyświetlania w tabeli spisu i na wykresie, dla legalnych populacji po 1999 r., tylko populacji odpowiadających wyczerpującemu badaniu spisowemu dla gmin poniżej 10 000 mieszkańców oraz że populacje lata 2006, 2011, 2016 itd. dla gmin powyżej 10 000 mieszkańców, a także najnowszą legalną populację opublikowaną przez INSEE dla wszystkich gmin.
  6. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  • Karty
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 kwietnia 2021 )

Bibliografia

  1. „  Oficjalna strona miasta Lavaur  ” , na Oficjalna strona miasta Lavaur (konsultowana 11 maja 2021 r. )
  2. Mapa IGN pod Géoportail
  3. Katalog geograficzny gmin , publikowany przez Narodowy Instytut Informacji Geograficznej i Leśnej , [ czytaj online ] .
  4. „  TER Occitanie – Rozkłady jazdy i informacje praktyczne ze stacji Lavaur  ” , na www.ter.sncf.com (dostęp 5 czerwca 2020 ) .
  5. „  TER Occitanie – Rozkłady jazdy i informacje praktyczne ze stacji Les Cauquillous  ” , na www.ter.sncf.com (dostęp 5 czerwca 2020 r . ) .
  6. „  Dokumenty – strona regionu Oksytanie  ” (dostęp 5 czerwca 2020 r . ) .
  7. Obliczane z Google Maps przez autostradę A68
  8. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 19 czerwca 2021 )
  9. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 19 czerwca 2021 )
  10. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
  11. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  12. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 19 czerwca 2021 )
  13. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 5 kwietnia 2021 r . ) .
  14. "  miejska gmina - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 5 kwietnia, 2021 ) .
  15. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
  16. „  Lavaur Urban Unit 2020  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
  17. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
  18. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
  19. „  Lista gmin wchodzących w skład zlewni Tuluzy  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
  20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
  21. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 kwietnia 2021 )
  22. Gilles Serafina, Christian Remy, Elodie Cassan, Najac, Castrum do nowego zamku w Kongresie Archeologicznym we Francji, 2009, 167 th  sesja Aveyron Zabytków, 2009, Francuskiego Towarzystwa Archeologicznego , Paryż, 2011 ( ISBN  978-2- 901837-40-4 ) , s.  228 .
  23. Zagrożenie powodziowe w Lavaur, prefektura Tarn
  24. art L. 2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych .
  25. „  Wyniki wyborów samorządowych i gminnych 2014  ” , na stronie https://www.interieur.gouv.fr/Elections/Les-resultats/Municipales/elecresult__MN2014 (dostęp 6 lipca 2020 r . ) .
  26. Organizacja spisu na insee.fr .
  27. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  28. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  29. INSEE , „  Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich)  ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
  30. INSEE , "  Legalne populacje 2006 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  31. INSEE , „  Populacje prawne 2009 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  32. INSEE , „  Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  33. "  Reżyser, jak żaden inny zwrócił się do innych  ", Lavaur Le mag , n o  26,kwiecień 2007, s.  16 ( przeczytaj online ).
  34. Richard Bornia , „  Małoletni ucieka z więzienia Lavaur  ”, La Dépêche du Midi ,12 czerwca 2009( przeczytaj online ).
  35. Wybierz się na wycieczkę po 18 gołębnikach Lavaur
  36. Dziedzictwo w Oksytanii: dawna szkoła lekarska, obecnie liceum Las Cases
  37. Dziedzictwo w Oksytanii: hotel; Ratusz
  38. Dziedzictwo w Oksytanii: fortyfikacje miejskie, znane jako Tour des Rounds
  39. Dziedzictwo w Oksytanii: szpital
  40. Miasto Lavaur: centrum szpitalne
  41. Dziedzictwo w Oksytanii: hotel w Voisins-Lavernière, następnie szkoła podyplomowa dla Młodych Dziewcząt, obecnie szkoła podstawowa w Centrum
  42. Dziedzictwo Oksytanii: hotel Bertrand, potem hotel pocztowy
  43. Dziedzictwo w Oksytanii: Hotel de Glanouze, obecnie budynek
  44. Dziedzictwo w Oksytanii: hala zbożowa, obecnie sala widowiskowa
  45. „  Eglise Saint-Alain  ” , na www.pop.culture.gouv.fr (konsultacja 11 lipca 2021 r. )
  46. „  Kościół Saint-François, dawny kościół klasztoru Kordelierów  ” , na www.pop.culture.gouv.fr (konsultacja 11 lipca 2021 r. )
  47. Dziedzictwo w Oksytanii: Klasztor Sióstr Klarysek
  48. "  Saints Cyr et Julitte  " , na nominis.cef.fr (dostęp 11 lipca 2021 )
  49. https://www.lelivrechezvous.fr/moise-zumero-dernier-mamelouk-de-la-garde-imperiale.html
  50. „  Arkusz artysty: Clément Gontier (Museums of Occitanie)  ” , na stronie musees-occitanie.fr (dostęp 23 sierpnia 2020 r . ) .