Katedra Saint-Alain de Lavaur


Saint-Alain de Lavaur katedry
Obraz poglądowy artykułu Cathedrale Saint-Alain de Lavaur
Prezentacja
Kult rzymskokatolicki
Dedykowany Święty Alain de Lavaur
Rodzaj Katedra
przywiązanie Archidiecezja Albi, Castres i Lavaur
Rozpoczęcie budowy Około 1255
Dominujący styl gotyk południowy
Ochrona Logo pomnika historycznego Sklasyfikowane MH ( 1911 )
Stronie internetowej Parafia Św. Alaina, Lavaur - Kościół Katolicki w Vaurais Country
Geografia
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Tarn
Miasto Lavaur
Informacje kontaktowe 43 ° 41 ′ 57 ″ północ, 1 ° 49 ′ 18 ″ wschód
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Katedra Saint-Alain de Lavaur
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie
(Zobacz sytuację na mapie: region Oksytanie) Katedra Saint-Alain de Lavaur
Geolokalizacja na mapie: Tarn
(Zobacz lokalizację na mapie: Tarn) Katedra Saint-Alain de Lavaur

St Alain Lavaur Katedra jest kościołem stylu Southern Gothic to Lavaur w departamencie Tarn , który został wybudowany w latach 1255 i 1300 .

Domy buduje narządy Cavaille-Coll , A bufet polichromii z XVI th  wieku i romańskiej tabeli ołtarza. Jacquemart uderza w godzinach od górnej części wieży . Na północy znajduje się Ogród Pałacu Biskupiego.

Uroczystość św. Alaina obchodzona jest tam co roku 25 listopada.

Początki

Pochodzenie świętego Alaina de Lavaura czczonego w Lavaur pozostaje nieznane, nie jest to ani Alain de la Roche , ani święty Alain czczony w Bretanii .

Założenie klasztoru Saint-Alain jest potwierdzone statutem 5 sierpnia 1098gdzie biskup Tuluzy Izarn de Lavaur dokonał darowizny na rzecz mnichów benedyktynów opactwa Saint-Pons-de-Thomières , odpowiedzialnym za odbudowę kościoła Saint-Elan de Lavaur , następnie w ruinie, co dowodzi, że kult św. Alain ( Alan lub Elan po prowansalsku ) w Lavaur jest wyraźnie przed tą datą.

Romański kościół został zbudowany w latach 1099-1211 przez benedyktynów z Saint-Pons dla ich klasztoru Lavaur, zniszczonego podczas krucjaty albigensów podczas oblężenia w 1211 roku . Obecny kościół został przebudowany w połowie XIII th  century, rozpoczęto około 1255 zachowaniu romańska wieża południe ślad mały Jacquemart. Czysty styl Southern Gothic ogromna nawa proporcjom smukłe (H 23  m do 13,60  m szeroki), kościół XIII p  wieku zawiera jedynie pięć wnęki zamknięty na obu końcach przez prostą ścianę. Erekcja Priory biskupstwo Lavaur w 1317 roku przekształcony w kościół katedry, wstępem do rozszerzenia budynku, który będzie trwał do początku XVI XX  wieku z inicjatywy biskupów.

Tak więc, w XIV p  wieku postępuje do budynku kapliczki między wypustami (wśród pierwszych takich urządzeniach przyjmuje Languedoc ). W połowie XV th  wieku zbudowano kaplicę aktualnie używany jako zakrystia, pod patronatem Saint Martial i 1480 ciągły na zachód od niej, kanonicy ustanowić pokój rozdział poświęcony św Gauthier . Malowidła freskowe wykonane w 1730 roku zdobią jego ściany, opowiadając w odcinkach historię Lavaura. Są one usuwane w dużej części przez wilgoć.

Inicjatywa biskupa Jeana Vigiera

Zwłaszcza w ostatniej ćwierci XV -go  wieku, z inicjatywy biskupa Jean Vigier (1469-1497), które są podejmowane większe prace dając naszym katedrze swój obecny wygląd. Jej szerokość wynosi 13,80  m, a całkowita długość 73  m . Z budową nowego pałacu biskupiego przylegającym Katedra Północna (zniszczony na początku XIX -go  wieku) zaczął budować imponującą dzwonnicę western trzy tarasy, top 42  m (podniesione przez strzałkę zniszczonego w 1540 roku ) i podłączyć go przez dodatkowe przęsło do reszty kościoła, tworząc jednocześnie statek o dużej skali.

Ciekawska rzeźbione lilie korona na szczycie wieży przypomina, że została ona ukończona w następującym episkopatu że z Hector de Burbon (1497-1500) i nadal późno XV th  century kaplicy przylega do południowej części starego rzymskiego ganku, dobrze zachowane, z bogate stolice przywołujące dzieciństwo Chrystusa. Nowe boczne wejście, ozdobione sterczynami, zwieńczone tarczą biskupią, wykonano wówczas po południowej stronie przęsła łączącego.

Niezwykłe elementy, dekoracje i skarby

Chór

Od 1967 roku w ołtarzu chóru Saint-Alain znajduje się stół, którego dokładne pochodzenie nie jest znane. Został znaleziony w 1876 roku w kaplicy szpitala Lavaur, ale to nie jest jego miejsce pochodzenia. Możliwe, że pochodziła z katedry i była być może częścią darowizny biskupa Izarna na rzecz benedyktynów, ale inna hipoteza głosi, że pochodzi z kościoła Sainte-Foy de la Salvetat założonego w Lavaur w 1065 r. przez mnichów opactwa Sainte-Foy de Conques, które następnie przyjęło nazwę Sainte-Croix i służyło jako kaplica dla bractwa niebieskich pokutników.

Ten romański stół, z białego marmuru, prawdopodobnie z Saint-Béat , jest częścią kontynuacji produkcji stołów ołtarzowych w kościelnej prowincji Narbonne.

Górna ściana jest lekko wydrążona, ale jej duże zainteresowanie wzbudza rzeźba jej krawędzi ściętej w skosie, podobnie jak u Bernarda Gilduina w Saint-Sernin de Toulouse . Główny motyw przedniej ściany: błogosławieństwo Chrystusa w okrągłej mandorli , jest taki sam na obu stołach. Tę twarz dopełnia seria aniołów, jak w Tuluzie. Po prawej stronie przedstawione są dwa anioły podtrzymujące sam stół ołtarzowy, motyw, który znajduje się na frezie jednej z głowic Saint-Sernin. Rzeźba po lewej stronie ma delikatniejszą interpretację; według Marcela Durliata przedstawiałaby dwóch aniołów czczących chleb z nieba. Czwarta twarz była przeznaczona do murowania i nie jest dekorowana.

Ogólnie rzecz biorąc, program rzeźby jest podobny do tego opracowanego przez stół Saint-Sernin, a analiza stylistyczna pokazuje, że oba stoły są współczesne. Ten z Lavaur został prawdopodobnie wykonany przez rzeźbiarza z Moissac , w czasie gdy Bernard Gilduin tworzył rzeźbę z Tuluzy dla kanoników Saint-Sernin.

Prace prawie kompletne, ale bardzo pozbawiony wewnątrz, praktycznie rzeźby, dzieje wczesnego XV th  wieku zdobi portal z ekstrawagancki gotyckiej molo. Na wieży bramy, delikatnie rzeźbiona, zostanie dodana później dwie kaplice od strony południowej z bardzo ozdobną Łuki ( liernes i tiercerons ), jeden ma bardzo zdobione alkowa obecnie ramek Pieta malowane i złocone drewno z XVII th  wieku.

Lektorium (zanikły XVIII th  century) wzbogacił chór.

Wielkie Organy ze stoiska Cavaillé-Coll (1876)

Monumentalne organy uzupełnia ogólną umowę z wysokiej jakości renesansowej polichromii dębowego kredensu od 1524 roku przez rzeźbiarza Toulouse Nicolas Bachelier . Partię instrumentalną przerobił Aristide Cavaillé-Coll (1811-1899) i zainaugurował w 1876 r. Został wiernie odrestaurowany w 1994 r. przez faktora Michela Girouda . Grand-Orgue ma ponad 1750 fajek, z których 104 są widoczne na zegarku. Konsola jest zorientowana w kierunku chóru i składa się z trzech klawiatur (Grand-Orgue, Positif i Récit) oraz pedalboardu.

Stowarzyszenie Przyjaciół Organów Lavaur co roku organizuje liczne koncerty, szczególnie w okresie letnim, promujące dziedzictwo organistyczne miasta. Recitale wygłaszają Wilfried Kathemann, tytularny organista, zastępcy Anne-Lise Labusquière i Didier Adeux oraz organiści gościnni.

Ogień

Pożar pochodzi z tego samego okresu na prawo od sanktuarium w stylu renesansowym , grobowca biskupa Lavaur Georges de Selve ( 1508 -12 lutego 1541), od 1526 (20 lat) do 1540 (34 lata).

Jaquemart

Pierwszy mechanizm i dzwonek „słynnego” Jacquemarta pochodzą z 1523 roku . Ale wydaje się, że kontroler (obecnie 3 th  generacji) odbędzie się w 1604 roku .

Według legendy, pierwszego Jacquemarta zbudował więzień, któremu kazano co godzinę dzwonić w dzwony, aby zasygnalizować swoją obecność. Zrobiłby wtedy drewniany automat, który uderzyłby w jego miejsce i dzięki temu mógł uciec.

Elementy meblowe

Katedra ma pulpit kutego żelaza i miedzi Repoussé podpisany Bernard uzyskanych poprzez rozmnażanie wegetatywne , XVIII th  wieku i ogłoszenie, stolik (na lewo od prezbiterium) ukrzyżowania szkoły José de Ribera (1591-1652), malowidła zdobiące Regency sanktuarium dyrektorzy i przewodniczący XIX -tego  wieku.

Obrazy

W XIX -tego wieku włoscy bracia CERONI pomalować całą katedrę z grisaille dla nawy i prezbiterium i kolorowe freski w kaplicach.

Przywrócenie

Katedra św. Alaina przeszła gruntowną renowację w latach 2013-2018 kosztem około 2 milionów euro.

Jest to obecnie drugi najczęściej odwiedzany zabytek departamentu po katedrze Sainte Cécile d'Albi.

Ogień

W dniu 5 lutego 2019 r. próba podpalenia zwęgliła kaplicę katedralną, która od tego czasu została zrehabilitowana.

Figury pochowane w katedrze

Lista pastorów-arcykapłanów Lavaur

Lista proboszczów parafii Saint-François

Po tej dacie parafia Saint-François zostaje przyłączona do parafii Saint-Alain.

Uwagi i referencje

  1. https://nominis.cef.fr/contenus/saint/199/Saint-Alain-de-Lavaur.html
  2. Wskazówka n o  PA00095584 , baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
  3. "  Saint Alain de Lavaur  " , na nominis.cef.fr ( dostęp 23 kwietnia 2021 )
  4. CATEL, Wspomnienia z historii Langwedocji ciekawie i wiernie zebrane od różnych autorów, A Tolose, Pierre Bosc, 1633, s. 320-322; Roczniki kościoła i miasta Lavaur, napisane przez Guy Michel Audran, kanonika katedry, znane jako „Manuscript de Puylaurens”, Archiwum Towarzystwa Archeologicznego w Lavaur.
  5. http://patrimoines.midipyrenees.fr/fileadmin/DOC_LIE/IVR73/IA81ANEX/IA81000326_02.pdf
  6. Marcel Durliat, Tablice ołtarzowe z płatami kościelnej prowincji Narbonne (IX-XI wiek), w Cahiers d'archéologiques , XVI (1978), s.  51-75
  7. „  [WIDEO] 17-letni licealista przyznaje się do bycia autorem aktów wandalizmu w katedrze w Lavaur  ” , na stronie ladepeche.fr (dostęp 22 listopada 2020 r. )
  8. Roland Chabbert, „  Tombeau de Simon de Beausoleil  ” , na stronie patrimoines.laregion.fr ,2011

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne