Zenetes
Regiony pochodzenia |
• Maroko • Algieria • Tunezja • Libia |
---|---|
Języki |
• Berber Zénète • Arab • Inni (diaspory) |
Religie |
• Islam • Inni |
W Zénètes (w Berber : ⵉⵣⵏⴰⵜⵏ Iznaten , śpiewać ⴰⵣⵏⴰⵜ. Aznat , w języku arabskim : Znata , śpiewać. Znati ) są jednym z dużych berberyjskich grupy (wśród Sanhadjas i Masmoudas ), które zamieszkane w starożytności obszar rozciągający się od zachodniego Egiptu do Maroka . Ich styl życia był głównie koczowniczy lub pół-koczowniczy. Są źródłem wielu dynastii w Maghrebie , takich jak Merinidzi , Zianidzi , Ifrenidzi czy Wattassidzi .
Zenetes wcześnie przyjęcia islamu w VII XX wieku. Podczas gdy inne narody berberyjskie nadal przetrwać podboju muzułmańskiego w VIII th Zenetes wieku szybko stał Arabized i stanowią znaczną kwotę dla muzułmańskiego podboju Półwyspu Iberyjskiego .
Historyk Ibn Khaldoun donosi, że Zenetowie byli podzieleni na trzy duże plemiona: Djerawa , Maghrawa i Banou Ifren . Wcześniej zajmując większość Maghrebu , przenieśli się na południe i zachód, wchodząc w konflikt z plemionami Berber Kutamas w północno-wschodniej Algierii i Houarami w Libii i Egipcie.
W X th Zenetes wieku są sojusznikami w kalifatu Kordoby przeciwko Fatymidów . Kowalski władzę polityczną w XIII th wieku wraz z dojściem do władzy Zianides. Dwa Zenata dynastii Merinids i Wattasids regulują niniejszą Maroko od połowy XIII th wieku do połowy XVI -tego wieku.
Według Ibn Khaldoun , Zenata pochodzi od właściwej nazwy : Djana (Berber przodka). Berberowie, aby zamienić imię własne na nazwę rodzajową, dodają na końcu „ t ”, co tworzy Djanat w liczbie pojedynczej i Djanaten w liczbie mnogiej. Dźwięk „dj”, który znajduje się pomiędzy „j” i „ch” jest wymawiany za pomocą litery djim („ج”) i zastępowany przez „z” w przypadku zenetów, co daje zanat . Następnie, przy częstym używaniu, na końcu dodaje się „ a ”, aby nadać mu patronimizm, a drugie usuwa się na początku, aby ułatwić wymowę, uzyskując w ten sposób znata .
Algierski badacz Rachid Bellil cytuje Cuoq, dla którego arabizowano słowo Zénète, a jego znaczenie to Iggen lub ijjen, co oznacza „jeden” w języku berberyjskim. Podane jest drugie wyjaśnienie: słowo składałoby się z dwóch fonemów ( aznat i iznaten ), co w języku berberyjskim oznacza „tych, którzy wysyłają swoje bydło na pastwiska”. Ostatniego wyjaśnienia podaje ten sam autor Rachid Bellil: fonemy są podzielone na „ azn , ezen , ehen (namiot) i atn (do zwiększenia), co daje następujące znaczenie: liczne namioty, ważne obozy”. Zenetes dawniej nazywano Getules . Ponadto niektórzy z nich dołączyli do Garamantes . Resztę nazwano Maurami z powodu ich walki z Rzymem .
Są jednocześnie koczowniczy i osiadły , a ci drudzy są budowniczymi miast. Rachid Bellil deklaruje, że „ błędem byłoby twierdzenie, że Zenetowie są tylko nomadami, ponieważ są założycielami miast ”; Oświadczenie potwierdzone w pismach Ibn Khaldouna . Osoby te dokonały się największe zmiany w Maghrebie, duża część identyfikuje Zenetes kulturowo z Arabami jak stwierdził G. Dynia: " Zniknięcie Zenetes do VIII th wieku , ich pokrycie ćwierć Afryce Północnej, jest jednym z najbardziej niezwykłe fakty, jakie znał Maghreb. Podobieństwo życia i domeny prowadzi do gwałtownej arabizacji, przyspieszonej przez pragnienie Zenaty, by uszlachetnić się, wyglądać na Arabów ” . Oboje mówią po arabsku i berberyjsku .
W Maghrebie przodkowie Zenète koncentrują się od Trypolisu do Tangeru . Oprócz Maghrebu są też potomkowie wokół Delty Nilu (gubernatorstwo Al-Gharbeya w Egipcie). Większość z nich nazywa się dziś Arabami . Stanowi to dużą masę ludzką w skali populacji Maghrebu. Naukowcy nie przeprowadzili poważnych badań populacji zenetu, o czym donoszono w 1978 roku, podczas badań w Algierii.
Zenety znajdują się w starożytnych miastach Algierii , ale także na Saharze, a dokładniej w Tell , Hodna , płaskowyżu Algierii (żyzna ziemia wielkiego środkowego Maghrebu), Zibanie i Nemchie .
W Algierii na obecne, Chaouis Zenetes znajdowałby się w Ain Beida , Sedrata , Khenchela , Oum el Bouaghi , wśród Harakta. Touat zawiera Zenet pokoleń, które są wymienione w Rachid Bellil , w zależności od lokalizacji Ksars.
Również w Algierii , na zachodzie kraju, a dokładniej w Wilaya Tlemcen ( granica algiersko-marokańska ), a na wschodzie, w regionie Aurès , Zénètes Chaouis .
W Maroku populacje pochodzenia zenet koncentrują się głównie na wschodzie i północnym wschodzie kraju. Są to głównie Rifanie , Beni Iznassen , Zenetes of the Oriental (których duża część mówi obecnie po arabsku), plemiona berberyjskojęzyczne ze wschodniego Atlasu Środkowego oraz Oaza Figuig i jej regionu. W korytarzu Taza ( Ghiata , Meknassa, Maghraoua) oraz na równinach Atlantyku, w szczególności w Chaouia i Fahs, spotykamy również populacje pochodzenia zenetów, całkowicie arabizowane .
Wraz z muzułmańskim podbojem Półwyspu Iberyjskiego , Andaluzja wita ogromny kontyngent Zenetów, który zamieszkuje całe regiony i pozostawi ślady w toponimii i kulturze. Ponadto Zenetowie królują w Andaluzji od wieków. Tam mogą się rozwijać wiedza, sztuka i muzyka. Wielcy uczeni pojawili się również za panowania dynastii Zenetów, takich jak Awerroes , Ibn Battuta , Ibn Khaldoun itp. Cywilizacja berberyjska osiągnęła wówczas szczyt w części Europy i Afryki Północnej . W XVI -tego wieku. Szejk Abu Muhammad al Zenati skomponował traktat o Geomancy .
Ahellil jest poezja muzycznym Zénètes du Gourara podczas ceremonii lub uroczystości religijnych lub ślubnych. Jest ściśle powiązany ze stylem życia Zenetów i rolnictwem oazowym .
Ahellil of Gourara został wpisany w 2008 roku przez UNESCO na reprezentatywną listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości .
Muzyka reggada pochodzi ze starożytnego marokańskiego folkloru zwanego Aarfa w marokańskim języku arabskim i Imdiazen w języku berberyjskim . Jest to folklorystyczny taniec wojenny rozpowszechniony wśród plemion Zenetów.
Historia Zenetów jest według Ibn Khaldouna trudna , ponieważ nie pozostawili po sobie żadnych pism. Dotyczy to wszystkich Berberów . Zenetowie zawsze byli czujni podczas najazdów w Maghrebie, zawsze wycofywali się na południe lub w góry w przypadku ataków wroga, o czym wielu historyków donosi w swoich analizach. Wraz z przybyciem Bizantyjczyków , Gétulie zostało wskazane przez ówczesnych historyków i było zamieszkane przez populacje zenetów. Jednak zeneci, którzy pozostawali odizolowani od wielkich przemian z przeszłości w środkowym Maghrebie ( Saharze ), pozostają jedynymi świadkami dość złożonej przeszłości, co utrudnia historyczne badanie regionów zenetu w Maghrebie i ludów.
Lud Getule wywodzi się bezpośrednio z gałęzi cywilizacji Capesian, która wyemigrowała na Saharę około 3000 rpne. AD i „z pewnością są ludźmi, którzy w najpewniejszy sposób będą dominować w Algierii przez 1500 lat jej starożytności”.
Podczas panowania faraonów dynastii The Getulas i garamantowie byłby wrogi władców i zainstalowane przerażenie w tym regionie z pomocą swoich koni i rydwanów wojennych ich.
Madghis ( Medracen ) był przodkiem i stolicą przodków Zenetów w starożytności. Na początku pierwszego wieku Maghraouowie byli bardzo liczni w okolicach Icosium ( Algier ), a Ptolemeusz z Mauretanii miałby trudności z ich powstrzymaniem . Ptolemeusz z Mauretanii przeniesie część Maghraoua do chlef .
Wraz z przybyciem Bizantyjczyków , Gétulie zostało wskazane przez ówczesnych historyków i było zamieszkane przez populacje zenetów. Jednak zeneci, którzy pozostawali odizolowani od wielkich przemian w wielkim środkowym Maghrebie (Saharze), pozostają jedynymi świadkami dość złożonej przeszłości, co utrudnia historyczne badanie regionów zenetu w Maghrebie i ludów. Według Jacque-Meniera do północnej Afryki istniałyby dwie drogi imigracji żydowskiej , jedna morska w czasach fenickich , a druga przez oazy Sahary. Kilka regionów było zamieszkanych przez Żydów ( Cyrenajka , Egipt , Trypolitania , Fezzan ). Paul Sebag twierdzi, że Wschodnia Berberia gościła kilka osób wyznających judaizm za czasów króla Salomona i podczas niszczenia świątyni . Tak więc wielu tubylców przeszło na judaizm. Zenetes odnotowano w Cyrenajce, podobnie jak Luwaty . Według kilku historyków, w tym Ibn Khaldouna, istniały populacje Berberów z judaizowanych przez Zeneta. Według niektórych historyków Luwatowie ocierali się o Żydów ze wschodu. Inni wskazują na praktyki religijne specyficzne dla Zenetów. Niektórzy historycy, tacy jak Camps, zaprzeczają, że wśród Zenetów istniały zjudaizowane plemiona Berberów, ale twierdzą, że byli chrześcijanami w regionach charakteryzujących się wpływami chrześcijaństwa w Algierii, a zwłaszcza w regionie Aures . , Ponieważ Baghai było miastem Zenetów.
Ponadto Jacob Oliel napisał, że Zenetes przyniósł palmy daktylowej i wielbłąda po przyjeździe w Afryce Północnej podczas IV XX wieku . Ale Camps powie, że to drzewo zostało zgłoszone pięć wieków przed naszą erą. AD w Etiopii. Błędem historyków jest to, że Etiopia opisywana przez starożytnych historyków to tylko algierska Sahara. Powiedzą, że Gétulie ominął cały Niger, który oddzielał Afrykę od Etiopii. Pliniusz i Ptolemeusz dodać, że Gétulie także na południu Numidia , Aures , Ziban i Hodna . Stół Peutinger wyraźnie potwierdza, że Getulia zawiera Ząb , z Aures i Jerid . Należy zauważyć, że Numidia zatrzymuje się w Aurès, a u podnóża góry Aurès byli muzułmanie .
W starożytności termin Zénète pojawia się tylko raz na posągu pochodzącym z mauretańskiego cięcia cesarskiego w Algierii i przechowywanym w Muzeum Cherchell Clavdivs Zenati . Historycy rzymscy wymieniają kilka starożytnych nazw plemion Zenetów. Ci ostatni nigdy nie dotarli do rozległego terytorium Gétulie , które było najstarszym stanem środkowego Maghrebu (obecna Algieria) skoncentrowanym na południowym wschodzie Konstantyna, to znaczy Aurès i jego okolic. „Pierwszymi mieszkańcami tego środkowego terytorium Afryki Północnej byli Getulesowie, koczowniczy lud Berberów skoncentrowany na południu Konstantyna” .
Wśród Numidów część Maghraouów była częścią tego stanu, jak ujawnił Leon Afrykanin . To ostatnie wyjaśnia konflikty między różnymi plemionami Zenetów na pustyni Numidian. Mahfoud Keddache pisze, że Zenetowie z miast i wsi Numidii stanęli w obliczu inwazji arabskiej. Terytoria i populacje Zenetów były częścią terytorium Getulów położonych za rzymskimi lipami i były przedmiotem ataków Rzymian . Kilka miast Getul było sceną bitew między dwoma rywalami. Niedawni historycy mają tendencję do potwierdzania, że Zenetowie z Sahary wspinali się na północ zimą, a latem schodzili w kierunku pustyni. Tradycja została zerwana w czasach rzymskich, a Marcel Benabou pisze w swojej książce, że Sévère skonfiskował ziemie nomadów i wypędził ich z powrotem. Sévère oddała ziemię osiadłym w zamian za plony. Rzymianie odcięli także drogę życia mieszkańcom gór, zakazując im równiny, która stała się własnością osiadłego ludu.
Podczas inwazji Arabów na terytorium Gétule napotkali tylko przed sobą Zenety z Aures, aby stawić im czoła. Kilka Zenetów musiało opuścić Aurès i Zab w tym okresie, ale nadal istnieją populacje. Ci Zenetowie prowadzili siedzący tryb życia i mieszkali w miastach takich jak Baghai w sercu Aurès , terytorium Dihya . W rzeczywistości Ibn Khaldoun, wraz z Masmoudą i Sanhadją , jedną z trzech wielkich grup berberyjskich epoki muzułmańskiej. Pierwotnie koczownicy w większości zamieszkiwali równiny Maghrebu . Trzeba powiedzieć, że Ibn Khaldoun czyni z Zenetów odrębną grupę; według niego istnieją Berberowie i Zenetowie, dwie odrębne rasy, ale wspólne pochodzenie ma Mazigh jako przodek i posługujące się tym samym językiem. Założyli w całym Maghrebie , Hiszpanii i Afryce kilka królestw i stanów ze stolicami, w tym Tlemcen , Fez , Marrakesz , Sijilmassa , Kairouan itp.
Zenetes są cytowane w historii, kiedy królowa Zenata Kahina , wspomagany przez plemiona Zenetes (The Dejrawa Banu Ifren , etc.) Aures prowadzi przeciwko muzułmańskim wojnie w wojsku VII th wieku i bierze wszystko Ifrikiji. Należy pamiętać, że kiedy Ibn Khaldoun mówi o Aures, wskazuje na szerszy obszar geograficzny niż obecnie; Ponadto obecny Aures były integralną częścią historii starożytnego Gétulie , Numidie , Ifrikiji .
W połowie XI -tego wieku , kiedy Banu Hilal zostały wysłane przez Fatymidów ukarać Sanhadja w Tunezji , po raz pierwszy do czynienia z Zenetes. Zaskakujące jest to, jak Merinidzi byli w stanie szybko rozmnażać się w regionie Za, Moulouya i na pustyni, po tym, jak zostali wypędzeni z Algierii przez swoich przeciwników. Następnie przejmują władzę w prawie całym Maghrebie. W Hafsids będzie obalony przez Merinids , a niektóre prowincje dzisiejszej Algierii zostaną szybko podjęte, jak podkreśla Ibn Khaldoun.
W Tunezji większość Tunezyjczyków to Zenetes i mówi tylko po arabsku i nie ma pojęcia o swojej przeszłości z powodu wielkich zmian, jakie zaszły w tej części Maghrebu, co potwierdza Ibn Khaldoun i deklaruje EF Gautier.
W 1981 roku Gabriel Camps stwierdza, że Zenetowie są neobberami. Na Saharze Rachid Bellil otarł się o te populacje i jest kategoryczny: to rzeczywiście populacja berberyjska. Ich kunszt i ekspresja są dobrze oparte na języku i kulturze berberyjskiej. Zenetowie nie pozostawili po sobie żadnych pism historycznych ani zbiorowej pamięci. Pewien Touatien deklaruje, że „Touat zamieszkuje pięć ludów: Czarni (pierwsi mieszkańcy), Zenetowie, Żydzi, Arabowie. Wszyscy zostali muzułmanami, ale Zenetowie zachowali swój język ”. W ostatnich latach przeprowadzono szeroko zakrojone badania w tym regionie, aby poznać i zrozumieć Zenetes.
Zénètes, podobnie jak Sanhadjas, zostały założone w Afryce Północnej od zainstalowania pierwszych populacji Berberów . Ibn Khaldoun stworzył postać Medghassena , wywodzącą się z gałęzi Botra, której autor śledzi pochodzenie od Mazigha , przodka Zenetów. Jego mauzoleum , znajdujące się w Aurès i datowane na 300 pne. AD , to pomnik starożytnej Numidii (rozciągającej się od północno-zachodniej części dzisiejszej Algierii do północno-zachodniej części dzisiejszej Tunezji) i najstarsze starożytne mauzoleum w Afryce Północnej . Badacze historyków, Emile Félix Gautier i Gabriel Camps, mówią tylko o królewskim pochówku numidyjskim, aw żadnym wypadku o patriarsze zenetów.
Konfederacja Nefzaouas miała za przodka postać z Jemenu, której żoną była Berberka. Według Ibn Hazema ten przodek o imieniu Luwata był pochodzenia koptyjskiego , czemu zaprzecza Ibn Khaldoun. W Zenetes byłby pierwotnie zajmowane Libii , na Aures , zachodni Algierię , z Tilimsan regionu , z Mzab Z Moulouya (rzeka w regionie Oujda w Maroko ), Mali , Niger , etc.
Nawet jeśli większość Zenetów była nomadami, niektórzy prowadzili siedzący tryb życia, w tym Chaouis z Aurès i Zenetes z zachodu i południa Maghrebu. Zenetowie nie mieli kultury pisanej i nie zostawili pisemnego zapisu swojej historii. Niemniej jednak Zénètes z oaz Touat wiedzieli, jak chronić swój język i kulturę.
Historia Zenetów z Maghrebu jest bardzo złożona. Rzeczywiście, według Rachida Bellila , teza założona przez arabskich i zachodnich historyków, która głosi, że Zenety migrowały ze wschodu na zachód, jest częścią orientalnego tropizmu. Trudno jest ustalić powiązania między plemionami Zenetów, które są rozproszone w różnych miejscach Maghrebu. Ponadto Zenetowie zawsze zachowują wspólną nazwę swojej nazwy plemiennej, pomimo odległości oddzielenia dwóch plemion o tej samej nazwie.
Według Leroux, przebieg Luwata lub Laguantan może być pouczający; te plemiona Zenetów miały za księdza Lernę (spokrewnionego z bogiem Agurzilem ) przed Starożytnością. To plemię, nazwane przez Egipcjan terminem „ Libous ” i „Loubim” w Genesis , nadało nazwę starożytnej Libii .
Była to prawdopodobnie duża konfederacja zamieszkująca Cyrenajkę , Trypolitanię, a także część Sahary położoną na południe od tych regionów.
Zenetowie to starożytni Berberowie. Mieszkają w Maghrebie od tysięcy lat.
W czasach rzymskich Zenetowie byli wyznawcami wiary chrześcijańskiej i częściowo Żydami. Ibn Khaldun donosi, że Zenetowie byli nomadami i że każde plemię miało swoje terytorium przed i podczas ery muzułmańskiej w Afryce Północnej. Nauczyli się arabskiego (czytania i pisania) w okresie islamu, co umożliwiło im dokonanie przemian w życiu Beduinów i górskim w Tell i na Saharze .
Według niego Zenetowie po raz pierwszy podzieleni są na trzy duże plemiona. Dejrawa , plemię Kahena . Maghraouas będzie również cierpieć dużo strat ludzkich. Banou Ifren który będzie również stracić dużo ich. Według Ibn Khaldouna pierwsza początkowa gałąź Zénète utworzona przez dwa plemiona Maghraouów i Banou Ifren zbudowała dynastię. Druga, Merinidzi i Abdelwadides , to dwie wielkie dynastie. Dla niego esprit de corps był silniejszy wśród Sanhadja , Kutama i Houaras niż Zenetes. Ich liczba była również większa w tych trzech plemionach niż wśród Zenetów. Nomads rozrzucone przed pre-Islamic okres całym Maghrebie co potwierdza pism historyka arabskiego XIV th wieku Ibn Chalduna w swojej pracy o „Historii Berber”, a także, że są rozliczane według tego samego autora, ponieważ są budowniczymi wiosek na Saharze i w górach. Ibn Khaldoun ujawnia, że ruch Zenetes na południu i na zachód jest produktem klęsce Zenetes przeciwko Kutama i Houaras .
Ibn Khaldoun podkreśla, że wszystkie plemiona, czy to Kutamy, Houaras, Zenetes czy Sanhadja, żyły razem na północy w odległych czasach.
Gabriel Camps powiedzieć, że Zenetes przyszedł do V -tego wieku. Opowie o imigracji poganiaczy wielbłądów. Gabriel Camps mówi, że Zenetowie zajmują miejsce Getulów . Ten badacz oddziela Getulów od Numidów i Maurów na odrębne byty.
Ernest Mercier wyznacza Gétules przez dwie konfederacje Berberów Zénètes i Sanhadja . Według Ernesta Merciera Afrykanin Leon dodaje do Zénètes i Sanhadja the Houaras , Ghomara , the Masmoudas na liście plemion Getul. Historycy Émile Félix Gautier i Gabriel Camps nazywają ich wyłącznie nomadami. Gabriel Camps, jak Émile Félix Gautier, mówią o imigracji niektórych kierowców wielbłądów ze Wschodu. Według Émile Félix Gautier są to Zénètes, którzy wprowadzili wielbłąda do Maghrebu. Émile Félix Gautier uczyni różnicę między Berbère i Zénète.
Ale historycy średniowiecza obserwują konia i dromadera wśród Zenetów. Koczowniczy Zenetes mieszkali w namiotach; historycy wskazują na nie w Kabylii, na Saharze i w Aurès.
Według Ibn Chalduna, główne konfederacje Zenata są: Maghraoua , Banu Ifren , Dejrawa , Nefzaouas , Luwata , Merinids , Abdalwadides , Wattassides , Ghoumari , Matmata , Laghouat , Sedrata , Ouaergla , Ancha, Mzab , Ouled Sidi Yahia , Maghila Yala, Faten , Rached , Matghara , Wasul , Berzal , Lemaya i Afya itp. Zwawas , obecnie nazywany Kabyles , plemię wynikające z Kutama będzie mieć również związek z Zenetes zupełnie jak Sanhadja Senegalu lub na północy Maghrebu. Następnie kilka asymilacji miało miejsce między różnymi konfederacjami Zenetu ( Houaras , Lemtouna , Masmouda itp.). Zgodnie z genealogią Ibn Khaldoun który założony przez objęciu genealodzy berberyjskie, większość obecnej Chaouis , Tuaregów i Mzab itp pochodzą bezpośrednio od Zenetów. Słowo chaouis oznacza część plemion zenetów obecnych Aurès , ale zostało użyte tylko raz.
Kilka narodów przybyło, aby podzielić się berberyjskim stylem życia. Według Salluste , Maurowie byli częścią hiszpańskiej armii Herkulesa , złożonej z Persów , Ormian i Medów .
Oni zmieszali się z rdzennych Gétules ( Zenete ) berberyjskich populacji na obecnym Maghrebie . Osiedlili się w górach Maroka oraz w górach Aurès w Algierii i Libii . Nastąpił kilka grup etnicznych, które połączyły się w plemiona Zenet i berberyjskich, takie jak Wandalów , z Żydami , z Bizancjum , przez Rzymian , z Arabami , ludów Afryki , z Europejczyków , z Turkami , etc.
Syntezę różnych współczesnych prac naukowych na temat pochodzenia ludów berberyjskich przytoczonych w temacie berberyjskim (odnoszącym się do rysunków i pism jaskiniowych, stanowisk archeologicznych, językoznawstwa berberyjskiego i badań genetycznych) dokonał Bernard Lugan, francuski historyk specjalizujący się w Afryce. Na swojej konferencji dostępnej w sieci wskazuje, że pochodzenie Berberów jest obecnie znane i że wiele pism o ich pochodzeniu jest nieaktualnych.
Bernard Lugan podaje, że około 20000 lat temu populacja znajdująca się między dzisiejszą Erytreą a Etiopią ( Afryka Wschodnia lub Afryka Wschodnia ) podzieliła się na 3 grupy: jedna z tych grup poszła w górę Nilu, a następnie przeniosła się w kierunku krajów Maghrebu, które penetruje ze wschodu Grupa ta pozostawia ślad po swoim przejściu w Gafsie , mieście dzisiejszej Tunezji , od którego pochodzi nazwa kultury Kapezjan . Ta grupa znana jako Protobberes, przodkowie obecnych Berberów, spotyka się po przybyciu do Maghrebu Mechta el arbi (lub człowieka Cro-Magnon z Maghrebu opisanego przez Gabriela Campsa. Synteza ta pokrywa się i rozszerza prace badaczy Emile Félix Gautier i Gabriel obozach. którzy opisują te Zenet Berberowie jako koczownicze sterowniki wielbłąd z hipotezą East.The afrykańskiego pochodzenia gatunku ludzkiego jest teraz naukowo akceptowane (patrz również linki zewnętrzne).
Historia Zenetów jest trudna do ustalenia i była przedmiotem kontrowersji różnych historyków. Wszystko, co wiemy, pochodzi głównie z tekstów Ibn Khalduna i historyków rzymskich, które są przedmiotem nieporozumień lub dyskusji. Rzeczywiście, ani Ibn Hazm, ani Sallust, ani Herodotus, ani Gabriel Camps, ani Emile Félix Gauthier (by wymienić tylko najbardziej znanych) nie podzielają opinii Ibn Khaldouna na temat pochodzenia Berberów i Zenetów. Dla współczesnych historyków, takich jak Gabriel Camps i Emile Félix Gauthier, Zénètes to koczownicze plemiona woźniców wielbłądów, które nie pochodzą z Maghrebu, gdzie się rozproszą. I wprowadzili wielbłąda do populacji już obecnych.
W czasach Cesarstwa Rzymskiego Zenetowie byli skoncentrowani głównie w Trypolitanii i zajmowali się handlem i rolnictwem, ale dla niektórych byli także koczowniczymi. Przyłączony do tej pory do Numidii za panowania Syphaxa i Massinissy , ten ostatni był częścią Afers. Syphax ze swojej strony schronił się u Garamantes podczas swojej klęski przeciwko Massinissie i próbował zintegrować Garamantes z Trypolitanii w swoim królestwie, ale nie udało mu się powstrzymać mieszkańców Cyrenajki . Ostatecznie Juba zajmuje ten region, który następnie zostaje włączony do terytoriów rzymskich. Pod koniec pierwszego wieku. W Maghraouas byłby bardzo liczne w okolicach Icosium ( Algier ) i Ptolemeusz z Mauretanii było je zawierają. Ptolemeusz z Mauretanii przeniesie część Maghraoua do chlef . Okolice Tlemcen w starożytności składały się z królestw Zenet. Z Getulians (Zenetes) mieszka w tej części Afryki Północnej. Kilku królom Getuli udało się zrównoważyć Cesarstwo Rzymskie. Przykład bohatera Tacfarinasa, który około 17 kwietnia . J. - C., wychowuje wszystkie plemiona Gétules (Zenetes). Nieposkromiony Powstanie Tacfarinasa w Numidii zmarł w Pomaria ( Tlemcen obecnie) The Tripolitan Septymiusza Sewera , cesarz rzymski , może sam być pochodzenia Berberów, ponieważ w tym czasie małżeństwa obchodzony między Rzymianie i Berberowie były powszechne. Leptis Magna , stolica imperium w Afryce, była zamieszkana przez Berberów uważanych za obywateli Rzymu . Kilka badań pokazuje, że Berberowie z Trypolitanii byli doskonałymi hodowcami winnic i drzew oliwnych . Co więcej, nawet jeśli Garamantowie, tacy jak Getulowie, byli dla wielu nomadów, nie przeszkodziło im to być w pełni obywatelami rzymskimi. Religia Zenetów jest wtedy zróżnicowana i są tam chrześcijanie , Żydzi i poganie . W czasach późnego Cesarstwa Rzymskiego Lewathowie ( Luwata ) okazali się tak agresywni, że Rzymianie podnieśli teczkę, aby je powstrzymać. Po kryzysie gospodarczym, którego doświadczyło wielkie rzymskie miasto Leptis Magna, miasto doświadczyło kilku najazdów miejscowej ludności.
Następnie Wandalowie i Bizantyjczycy osiedlili się, ale ostatecznie zostali wypędzeni przez Banou Ifren (Ifuraces lub Iforen) i innych Berberów w 533 roku . Po ponownym podboju Bizancjum te Levathae będą przedmiotem opisu Corripusa w La Johannide. Odkrywamy Berberów używających konia , wielbłąda i czczącego Agurzila , boga byka, a także męskiego bóstwa wojennego o imieniu Sinifer. Arabowie nazywają ich Louata i Ibn Battuta , we wstępie do swojego dziennika podróży nie omieszka wskazać, że on sam wywodzi się z tego plemienia przez swojego ojca. W czasach bizantyjskich Corripe opisuje również słynne plemię Iforen ( Banou Ifren ), które walczyło z Bizantyjczykami. Straciwszy kilku swoich przywódców, zwłaszcza w regionie ówczesnych wielkich Aurès (rozciągającym się od Algierii po Tunezję), odzyskali niepodległość i autonomię. W 544 . W Bizancjum będą wykonywać tylko władzę w prowincji Konstantyna . Jednak pojawienie się powstania berberyjskiego przeciwko Bizantyjczykom prowokuje organizację kilku potężnych państw, Dejrawy , Banou Ifren , Maghraouów , Awarbów i Zénètes.
Dynastia Aghlabidów przejmuje władzę w Ifriqiya, podczas gdy obecne Maroko znajduje się pod dominacją Idrissid Arabów sprzymierzonych z zenetami z Maroka. Ostatni bunt charydżyzm Zenetes występuje w X th century pod kierownictwem Abu Yazid Banu Ifren. Zenetowie byli wtedy w dużej mierze sprzymierzeni z Kalifatem Kordoby i walczyli o kontrolę nad Zachodnim Maghrebie (Maroko). Abu Yazid zgromadził wszystkie berberyjskie plemiona Aures, aby przypuścić atak na Fatymidów . Zwycięzca, przejmie całą Ifriqiya i wyznaczy Kairouan jako stolicę Kharidjite w Maghrebie. Ale Fatymidom uda się go pokonać, a duża część Zenetów stanie się później sojusznikami Fatymidów. W tym samym czasie Umajjadzi starają się za wszelką cenę odzyskać władzę, co spowoduje rozpad plemion Zenet. Fatymidów , w wojnie z nich kończy się odzyskać władzę w północnej części centralnej Maghrebu ale opór twarz od Zenetes aż do śmierci Abu Yazid . Niektórzy przywódcy będą nawet kontynuować wojnę z Fatymidami, podczas gdy inni staną się ich sojusznikami. Wypędzeni przez Fatymidów, że Zénètes następnie zakorzenione się w kierunku zachodnim Maghrebu (Maroko i zachodniej Algierii), w pozostałej części terytorium Algierii widząc nadejściem Hammadid i Zirid dynastii . W tym kontekście walki między plemionami Zenetów trwały nadal, a Umajjadzi nie byli już w stanie rządzić. Plemiona hilalijskie następnie spustoszyły Maghreb, gdzie zapanował chaos. Zénètes zostają następnie pokonani przez Almorawidów z Youssef Ibn Tachfin i byliby ofiarami ludobójstwa, tak jak Berghouatowie obecnego Maroka. Almorawidzi rekonfigurują mapę Maghrebu i budują silne państwo. Zenetes wznowione również duże znaczenie polityczne do XIII th wieku wraz z pojawieniem się nowych Dynastie w krajach Maghrebu i Andaluzji jako Almohadów z Zenetes Abd al-Mumin (Almohadów) (pierwszy kalif Almohadów i dyscyplina Ibn Tumart twórca doktryny Almohadów oraz Pochodzący z Maroka dzisiaj) lub Abdalwadides Maghrebu centralnym lub Merinids i Wattassides (do XIV th wieku) w Maroku . Mérinides zajmują Tunezję i pokonują Hafsidów . Rzeczywiście, władca Konstantyna i Béjaïa Abou el-Hassen Marinid przejmuje Tunezję, Ibrahim abou Fadhel będzie władcą Tunezji, ale historia nie ujawni wszystkich nazwisk władców Marinidów w Tunezji. Jednak wewnętrzne walki między dynastiami Zenetów trwały do przybycia Osmanów do Algierii .
Wśród Berberów Zenetowie byli najbliżej Umajjadów z Andaluzji . Po upadku Umajjadów niektóre plemiona Zenetów założyły niezależne państwa. Banou Ifren wziąć Ronda . Po odzyskaniu przez chrześcijańskich królów, Piotra III lub Alfonsa III z Aragonii , polityka pozostała taka sama. Zenetowie pełnili rolę milicji i kontrolowali Andaluzję obok chrześcijańskich milicji. Abd al-Mumin (Almohades) przejmuje większość terytoriów Andaluzji, w szczególności Kordobę i Granadę . W Nasrids podpisać traktat pokojowy z władców Tlemcen na Zianides . W Zianids stał sojuszników Nasrids w 1039 . Obaj zjednoczeni wygrali bitwę z Aragonią , Mérinidesem itp. W Mérinides odebrać pewne terytoria Andaluzji i Portugalii po wyparła Almohadzi .
Język Zénète ( język taznant ) jest używany przez 80 000 osób w Touat w Algierii. Gabriel Camps podkreśla, że język Zenète jest blady.
Łacińskie tłumaczenie lub pożyczka daje nam Afrykę (Afrykę), która była boginią berberyjską przed podbojem Rzymian. Dea Africa oznacza w czasach rzymskich „boginię Afryki”. Ifri odnosi się do lokalnych populacji Afers lub Afridi . Ifru była boginią słońca, a także bogiem jaskiniowym i obrońcą domu…. Ponadto nazwa Afryki pochodzi od berberyjskiego radykalnego ifru , ifri i afer, używanego przez wschodnie plemię Banou Ifren mieszkające w wielkiej Kabylii (Djurdujra od imienia Faraoussen), w małym Kabylie ( ifri ), w Tunezji ( afer ) lub w Hoggar. Słowo „ troglodytes ” (jaskiniowiec) odnosi się do miejscowości Berberów Ifren (Zenète), kiedy opisują je pierwsi arabscy autorzy.
Zatem Ifren jest liczbą mnogą słowa Ifri . co oznacza „jaskinię”, a także rdzeń berberyjski „fr”, który oznacza „ukrywać się” lub „ukrywać” i ma oznaczać „jaskinię”. Słowo Ifren istnieje w toponimii, na przykład w pobliżu Ighzer Amokrane w wilaya z bejaia w Kabylii .
Łacińskie słowo Africa zawiera Ifri . Ifri oznacza w języku berberyjskim Zenète: „ jaskinia ”.
Gurzil (lub Agurzil) to bóstwo z głową byka , syn Ammona . Corippus wspomina o pewnym Laguatanie (plemieniu Luwata, którzy są Zenetami), arcykapłanie Gurzil, walczącym z Bizantyjczykami , który rzekomo zabił go, gdy próbował uciec z ikonami Gurzila. Wśród ruin Ghirzy w Libii znajduje się świątynia, która może być poświęcona Gurzil - od której w przeciwnym razie mogłaby pochodzić nazwa miasta.
Chrześcijaństwo w Maghrebie: Saint-Augustin, Berber, jest jednym z ojców kościoła chrześcijańskiego.
Ponadto Zenetes miał prorok imieniem Moussa Ibn Salih , z pokolenia Ifren lub Maghraouas lub Ghoumari . Według historyka Ibn Khaldouna , w przededniu muzułmańskiego podboju Maghrebu kilka plemion berberyjskich praktykowało judaizm. Jak relacjonuje: „Część Berberów wyznawała judaizm. Wśród żydowskich Berberów wyróżniliśmy Djeraoua, plemię zamieszkujące Aury, do którego należała Khena, królowa, która oparła się inwazji muzułmańskiej i zginęła podczas jednej z wielu bitew, które stoczyła. Inne plemiona żydowskie to Nefouça, Berberowie z Ifrikïa, Fendelaoua, Medîouna, Behloula, Ghîatha i Fazaz, Berberowie z Maghreb-el-acsa ”. Dlatego Ibn Khaldoun wyróżnił:
Dlatego cytowane plemiona pochodzą z dzisiejszej Tunezji (dawna Ifriqiya ), Aurès i dzisiejszego Maroka . Ale Ibn Khaldoun nie podaje więcej szczegółów na temat tych plemion. W innych rozdziałach swojej „Historii Berberów” Ibn Khaldoun zajmuje się oporem Kheny wobec arabskiego podboju lub historią cytowanych plemion, nie wspominając jednak o ich religii.
Ale według Gabriela Campsa przynajmniej dwa plemiona Berberów, Dejrawa i Nefzaouas , były chrześcijanami przed przybyciem islamu . Przed islamizacją Banu Ifren byli poganami .
Według Ibn Khaldouna, na krótko przed okresem islamu, niektóre plemiona Zenetów założyłyby królestwa i dynastie (mniej lub bardziej ważne i potężne) panujące między Marokiem a Ifriqiya i grupując razem kilka plemion: Maghraoua , Meknassa , Banou Ifren , Dejrawa itp. Następnie koczownicy poświęcali się głównie działalności duszpasterskiej. Po przybyciu pierwszych muzułmanów pierwszym ambasadorem Berberów, który zostanie uhonorowany przez kalifa Uthmana ben Affana, jest Ouezmar Ibn Saclab z plemienia Maghraouas , który zostanie mianowany gubernatorem swojego plemienia. Później Kusayla zostanie wyznaczony do reprezentowania Berberów, ale generał Umajjadów Oqba Ibn Nafi Al Fihri będzie zaciekle mu się sprzeciwiał.
Na śmierć Kusayla , na VII XX wieku Zenetes, zwłaszcza Banu Ifren, wzrost, podobnie jak Dejrawa pod kierunkiem Kahina , przeciwstawiając się długą i poważną odporność na nowych zdobywców. Islam rozprzestrzenia się jednak stopniowo, dzięki działaniu Tarik ibn Zijad od Ibn Chaldun Tribe Nefzaouas i Musa ibn Nusajr . W 711 Berberowie wyemigrowali do Andaluzji i zostawili ślad swojego talentu kawaleryjskiego , a także konie.
Od VIII th wieku większość Zenetes przyjąć sufrite doktryny , podczas gdy inni stają kharidjites nawet nekarites , to znaczy sticklers egalitarny lecz w opozycji do systemu kalifatu z Umayyads . Spróbują wypędzić wszystkich Arabów z Maghrebu pod przywództwem Abu Qurry z Tlemcen . Pierwsze państwo berberyjskie jest nawet proklamowane w Maghrebie przez ten ostatni, ale zostanie szybko zniszczone przez wewnętrzne walki między plemionami i muzułmańskimi dynastiami Berberów. Zenetowie przestrzegali obrządku Malékite po prawosławiu, w szczególności w Touat.
Założenie ksours było związane ustną tradycją mieszkańców Gourary z czynami świętych. Święty może łączyć rodziny rozproszone lub zaangażowane w permanentną rywalizację. Ustanawia i wyznacza terytorium miasta, wyznacza granice wokół gminy, by objąć je swoją opieką, a reszta terytorium staje się przestrzenią wroga i jest prezydentem fundacji miasta.
W Touat, istnieje kilka Ksours gdzie istnieje kilka Zenet plemiona tak jak co Aissa, Charwin, Adżdir, Tinkram, ZWA, we wspomnianym, Badriyan, Timimoun , cyna Ziri, Talmin itp Rachid Bellil wymienia wszystkie plemiona Zenetów podczas swoich badań na miejscu.
W Tuaregowie , którzy przybyli z Zenetes zostawiłby freski w Hoggar masywu gdzie widzimy garamantowie towarzystwie swoich zwierząt i ich zbiorników. W foggaras ( ifeli w Zenete ), The Ksours są pilnie strzeżone na południu. Zenetowie zbudowali kilka pomników przypominających piramidy w Egipcie , takich jak grobowiec Medghassena czy Jeddarów . Według Ibn Khaldouna dla większości trzech dużych plemion berberyjskich z Maghraouas , Dejrawa i Banou Ifren , Zénètes pozostawili starożytne ślady na północy Algierii, takie jak miasto w dolinie Saf Saf (niedaleko Tlemcen ). Dynastie Zenetów pozostawiły drogi i założyły wiele miast, w tym Tlemcen , założony przez Abou Qurra des Banou Ifren w 790 roku i który stał się pierwszą stolicą muzułmańskich Berberów. Ze swojej strony Rachid Bellil wykonał ważne prace nad archeologicznymi i antropologicznymi śladami Zenetów w Algierii . Wśród głównych witryn możemy wymienić:
Zenetes, pochodzący z Aurès , jako pierwsi jeżdżą na koniu z siodłem i strzemionami. Zapewnili najlepszych jeźdźców w Maghrebie . Siodło nadal było pokryte jedwabiem, misternie haftowane przez kobiety i zapinane na atłasowy pasek.
„Idź i zapytaj B. Abi Amera, czy wiesiołek daje się zabrać do pogromców koni”
- Khaldoun 1852-56 , s. 1378.