Tanger ⵜⵉⵏⴳⵉ , طنجة | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Flaga | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Administracja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kraj | Maroko | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Region | Tanger-Tetouan-Al Hoceïma | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Prefektura | Tanger-Assilah | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Burmistrz | Bachir Abdellaoui ( PJD ) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Gubernator | Mohamed El Yaacoubi | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Demografia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Miły | Tanger | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Populacja | 1 083 462 mieszk . (2020) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Gęstość | 8 738 mieszk./km 2 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Geografia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Szczegóły kontaktu | 35°46′01″ północ, 5°48′00″ zachód | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Obszar | 124 km 2 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Lokalizacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Geolokalizacja na mapie: Maroko
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Tanger ( Tanja ; w Berber : ⵜⵉⵏⴳⵉ Tingi ;) to miasto w północnym Maroku , drugi gospodarczego sercu Maroka kapitału w regionie w Tanger-Tétouan-Al Hoceïma . Jest stolicą prefektury Tanger-Assilah . Położone na północno-zachodnim krańcu kraju, nad Cieśniną Gibraltarską , miasto znajduje się 14 kilometrów od wybrzeża Hiszpanii. Jego populacja wynosi 1 065 601 mieszkańców według spisu z 2015 roku.
Tanger leży w zatoce o tej samej nazwie , otwartej na zachodni kraniec Cieśniny Gibraltarskiej , około 15 km od wybrzeża Hiszpanii; i na obrzeżach pasma górskiego Rif . Port miejski jest głównym celem dla statków pasażerskich z Europy. Tanger jest więc jednym z miejsc przejazdu dla podróżników podróżujących między kontynentem europejskim a afrykańskim.
Jego populacja wynosi 1 065 601 mieszkańców według ostatniego spisu z 2015 roku. Na świecie istnieje liczna diaspora tangierska, szczególnie w południowej Hiszpanii i krajach Beneluksu . Duża część mieszkańców Tangeru pochodzi z Rifu . Tanger jest zatem zarówno miastem Andaluzji, Jeblii , jak i Rif, dzięki historycznym powiązaniom , jakie wytworzył z dwiema grupami etnicznymi zamieszkującymi Rif , a mianowicie Jbalami i Rifanami . Tanger doświadczył niesamowitej migrację z Rif podczas 19 -tego i 20 th wieku. Według szacunków DMHart w 1957 r . Rifanowie stanowili ponad jedną czwartą populacji Tangeru. Jbalas tworzą również bardzo istotną część populacji Tanger. Wreszcie, od kilkudziesięciu lat do Tangeru przyjeżdża spora populacja z innych regionów Maroka , aby tam pracować i nadal tam się gromadzi.
Najpierw założone na wzgórzu kasby , miasto Tanger stopniowo rozciągało się na przylegające do niego masywy od zachodu w kierunku przylądka Spartel (płaskowyż Marshan, Vieille Montagne), a następnie wzdłuż plaży w kierunku przylądka Malabata . Pomimo tych reliefów na jego terenie nie ma znaczącej sieci hydrograficznej.
Klimat Tangeru jest śródziemnomorski, łagodzony przez wpływy oceaniczne: jesień, zima i wiosna są łagodne, a nawet chłodne (18 stopni w dzień i 7 stopni w nocy) i bardzo wilgotne. Między sezonami umiarkowanie deszczowo. Lato jest dość gorące (30 stopni w ciągu dnia) i suche.
Ogólnie opady wynoszą od 600 do 1000 mm rocznie. Miasto jest jednak często narażone na zaburzenia pogodowe: od połowy października do początku maja, silne wiatry, gwałtowne burze i ulewne deszcze. Latem gorący wiatr wiejący z Sahary , zwany w Maroku sirocco potocznie zwanym „ chergui ”, mocno podnosi temperaturę.
Zapisy zarejestrowane w regionie są następujące: Minimalna temperatura: -4,2 ° C (28 stycznia 2005); Maksymalna temperatura: 43,5 ° C ( 1 ul sierpnia 2003); Opady deszczu: 200 mm deszczu zarejestrowane w ciągu jednego dnia (23 listopada 2008).
Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | móc | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień | rok |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia minimalna temperatura ( °C ) | 8,8 | 9 | 10 | 11.2 | 13,4 | 16,2 | 18,7 | 19,1 | 18,3 | 15,6 | 12.2 | 9,7 | 13,6 |
Średnia temperatura (°C) | 12,5 | 13.1 | 14 | 15,2 | 17,7 | 20,6 | 23,5 | 23,9 | 22,8 | 19,7 | 15,9 | 13,3 | 17,7 |
Średnia maksymalna temperatura (° C) | 16,2 | 16,8 | 17,9 | 19,2 | 21,9 | 24,9 | 28,3 | 28,6 | 27,3 | 23,7 | 19,6 | 17 | 21,8 |
Opady ( mm ) | 103,5 | 98,7 | 71,8 | 62,2 | 37,3 | 13,9 | 2,1 | 2,5 | 14,9 | 65,1 | 134,6 | 129,3 | 735,9 |
Liczba dni z opadami | 11.2 | 11,4 | 10.1 | 9,3 | 6,1 | 3,7 | 0,8 | 0,8 | 3.1 | 8 | 11.1 | 12 |
Miesiąc | J | F | m | DO | m | J | J | DO | S | O | NIE | D |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Gorący rekord (ref) | 26 | 26 | 33 | 35 | 36 | 36 | 40 | 43,5 | 35 | 34 | 33 | 27 |
Rekord na zimno (ref) | -4,2 | 2 | 4 | 6 | 8 | 12 | 13 | 13 | 10 | 6 | 4 | 0 |
Tanger zostało założone przez Syphax króla Numidia . Według Natural History of Pliniusza Starszego , Tingis była bogini, żona Antaeus Tytan, sam syn Gai i Posejdona , króla Libii, znany walczyli Heracles podczas jego dwunastu prac .
Po obecność fenickich , które pozostają dwa małe cmentarze , że Kartagińczycy wykonany miasto ważnym przeciwnym do IV -go wieku pne. AD In146 pne J.-C.wraz z upadkiem Kartaginy miasto zostaje włączone do królestwa Mauretanii . Tanger ( Tingis ) nabiera takiego znaczenia, staje się, na I st wieku, stolicy prowincji rzymskiej z Mauretania Tingitane . Jest to jedno z głównych miast diecezji hiszpańskiej , skupiającej prowincje hiszpańskie i Tingitane po reformie administracyjnej cesarza Dioklecjana . To pod jego panowaniem odbywali się męczennicy św. Marcela i św. Cassiena . Miasto jest silnie schrystianizowane w następnych stuleciach.
Wezwani przez hrabiego Bonifacego, który nawet zorganizowałby ich przejście, Wandalowie ariańscy w towarzystwie Alanów , ludzi i wojska, czyli 80 000 ludzi, przekroczyli Cieśninę Gibraltarską w 429 roku w zamian za obietnicę wsparcia militarnego dla hrabiego. Bardzo szybko skłócili się z Bonifacem, pokonali Rzymian i nie mogli się powstrzymać wokół Tangeru i Ceuty (wówczas Septem Fratres ). Ale oni wolą zwrócić się do tego, co stanie się wandal królestwo w Afryce (prąd wschodnia Algieria i Tunezja).
Justynian podbili miasto w początkach VI XX wieku, został przyłączony do Cesarstwa Bizantyjskiego i cierpiał na ataki Wizygotów z południowej Hiszpanii .
Muzułmański generał Moussa Ibn Noçaïr , gubernator Maghrebu w służbie Umajjadów z Damaszku , interesuje się Tangerem ze względu na jego strategiczne położenie i stąd w 711 rozpoczyna się podbój Hiszpanii przez wojska Tarika ibn Ziyada ( porucznik Ibn Noçaïr), któremu Gibraltar zawdzięcza swoją nazwę (Djebel Tarik, „góra Tarika”). W ciągu następnych pięciu stuleci różne dynastie kwestionują suwerenność Tangeru. W Idrissids z Fez , że Umayyads Cordoba , starli się o dominację przez ponad stulecie. W połowie X XX wieku Ifrenides , Maghraoua , Fatymidów i Zirydów rozszerzy swoją władzę. W 1075 The Almorawidów stali się mistrzami aż 1149 , kiedy miasto przeszedł do Almohadów . Ona sama podawać z Hafsids od Tunisu , zanim stał się Marinid w 1274 roku .
Po trzech próbach, Portugalczycy przejęli go w 1471 roku i przekazali Anglii w 1661 jako posag wniesiony przez Katarzynę de Braganza do jej męża Karola II Anglii . Kiedy Tanger był jeszcze miastem portugalskim, znajdował się na czele portugalskiej domeny kolonialnej Maroka . Od 1679 Mulaja Ismail , Alaouite sułtan z Imperium Shereefian zobowiązuje oblężenie kolonii angielskiej Tanger , który jest opuszczony do niego w 1684 roku , na mocy decyzji Karola II , biorąc pod uwagę jego zajęcie przez wojska angielskie bezużyteczne i zbyt drogie. W XVIII -tego wieku miasto stało się „kapitał dyplomatyczny” Empire Cherifian i siedziby przedstawicielstw zagranicznych akredytowanych do sułtana. Stany Zjednoczone otworzył tam w 1821 roku , co by się ich najstarszy stały konsulat na świecie. Flota francuska dowodzona przez księcia Joinville zbombardowała miasto w 1844 r. w odwecie za poparcie Maroka dla algierskiego emira Abd el-Kadera i rozebrała fortyfikacje.Europejska rywalizacja o kontrolę nad miastem, uchylone drzwi do Maroka , rozpoczęła się w koniec XIX -go wieku. La Francja , Hiszpania , Wielka Brytania i Niemcy powiększają misje dyplomatyczne, handlowe i wojskowe, by umieścić swoje pionki, stawiając miasto w centrum międzynarodowej rywalizacji.
W 1880 roku na konferencji madryckiej podjęto próbę określenia relacji między wielkimi mocarstwami na temat Maroka. Popychany przez kanclerza Bülowa , który zamierza wyraźnie przypomnieć, że Niemcy nie dadzą się zepchnąć na margines i że Francja nie może zmienić stanu politycznego Maroka bez zgody nowej konferencji międzynarodowej, Guillaume He schodzi na ląd,31 marca 1905, z cesarskiego jachtu SMY Hohenzollern I w Tangerze na kilka godzin i denuncjuje, po rozmowie z wujkiem sułtana, francuskie i hiszpańskie plany wobec Maroka, co powoduje kryzys dyplomatyczny: to kryzys tangierski . W 1906 roku The konferencja Algeciras nowo stanowisk każdy w Afryce uznając niepodległość sułtana i potwierdzając równość sygnatariuszy w dziedzinie gospodarczej. W 1923 roku negocjacje doprowadziły do uczynienia z niej międzynarodowej strefy wolnej od ceł . ten24 lipca 1925Ostateczny status Tangeru podpisują Wielka Brytania , Hiszpania , Belgia , Holandia , Stany Zjednoczone , Portugalia , Związek Radziecki i Francja , do których nieco później dołączą Włochy .
Miasto ma teraz autonomię finansową. Posiada administrację międzynarodową, w szczególności zgromadzenie ustawodawcze, składające się z siedemnastu międzynarodowych urzędników państwowych (czterech Francuzów, czterech Hiszpanów, trzech Brytyjczyków, dwóch Włochów, jednego Amerykanina, jednego Belga, jednego Holendra i jednego Portugalczyka) przez ich odpowiednich konsulów i dziewięciu Marokańczyków (sześciu muzułmanów, trzech Izraelitów ). Sułtan powołuje mendouba odpowiedzialnego za ogłaszanie tekstów legislacyjnych i pełniącego funkcje paszy . W czerwcu 1940 r. , po klęsce francuskiej w obliczu ofensywy Wehrmachtu , francuskojęzyczne wojska hiszpańskie zajęły Tanger, a w marcu 1941 r. narzuciły instalację konsula III Rzeszy w Mendoubii (rezydencja mendouba , przedstawiciela sułtana). do międzynarodowej administracji Tangeru), gdzie teraz powiewa nazistowska flaga . W marcu 1944 Hiszpania pod naciskiem aliantów ewakuowała Niemców z Mendoubii, po czym wycofała9 października 1945, jego wojska z miasta, które w ten sposób odzyskuje swój międzynarodowy status. W latach 1939 i 1950 , Tanger widział jego populacja potrójne i osiągnąć ponad 150.000 mieszkańców.
ten 10 kwietnia 1947 r., sułtan Mohammed V wraz z księciem koronnym Mulajem Hassanem (przyszły Hassan II ) wygłasza w Tangerze pierwsze przemówienie, które odnosi się do zjednoczonego i niepodległego Maroka przyłączonego do narodu arabskiego. W 1956 roku , z niepodległości Maroka , Konferencja Fédala ( październik 8 do 29 ) zwraca Tanger do Maroka. Karta królewska utrzymuje wolność wymiany i handlu do 1960 roku , kiedy rząd Maroka znosi ulgi podatkowe, a Tanger ma status identyczny jak inne miasta w Królestwie. Aby uniknąć znacznej ucieczki kapitału, port Tanger posiada strefę wolnocłową .
Miasto zna w 2015 roku tzw. rewoltę świec, która miała miejsce na znak protestu przeciwko cenie i brakowi jakości usług francuskiej firmy Amendis, której Maroko powierzyło podwykonawstwo wody w tym regionie.
50 centów nominał
Bombardowanie Tangeru w Sierpień 1844 przez flotę francuską.
Przestarzały | Wydarzenie historyczne |
---|---|
IX th century BC. J.-C. | Przybycie Fenicjan na stanowisko w Tangerze. |
IV th century BC. J.-C. | Przejście miasta pod kontrolą Kartaginy |
II th century BC. J.-C. | Ważne miasto królestwa Mauretanii |
42 | Przybycie Rzymian . Stolica rzymskiej prowincji Tingitane Mauretania . Wychodzą region na koniec III -go wieku. |
429 | W Wandale przekroczyć Cieśninę Gibraltarską, ale nie zajmują Mauretania Tingitane i zamiast dążyć prokonsularny Afryce |
534 | Podbój Tangeru przez Bizantyjczyków pod wodzą Belizariusza . |
621 | Podbój Tangeru przez Wizygotów dowodzonych przez ich króla Sisebuta . |
706 | Moussa Ibn Noçaïr wraz ze swoimi oddziałami Umajjadów osiedla się w Tangerze. |
711 | Tariq ibn Ziyad z Tangeru wyrusza na podbój Hiszpanii . |
741 | W Umayyads są usuwane. Ich elity dokonały rzezi. Damaszek traci region, ale zachowuje Półwysep Iberyjski i resztę Afryki Północnej. To preludium wydarzenie założenia 1 st dynastii marokańskiej w 789 : w Idrissides . |
1437 | Pierwsza portugalska próba zdobycia miasta. |
1458 | Druga portugalska próba zdobycia miasta. |
1464 | Trzecia portugalska próba zdobycia miasta. |
1471 | Portugalczycy przejmują Tanger. |
1492 | Duża liczba muzułmańskich i żydowskich Andaluzyjczyków jest wypędzana z Hiszpanii i Portugalii . Przejeżdżają przez Tanger i wielu z nich zostaje tam lub osiedla się w sąsiednich regionach. |
1580 | Mija Tanger, z Portugalią pod hiszpańską dominacją. |
1640 | Tanger ponownie staje się portugalski, podczas niepodległości Portugalii. |
1661 | Katarzyna z Braganzy wnosi w swoim posagu Tanger do Karola II Anglii . Miasto znajduje się pod kontrolą angielską . |
1673 | Anglicy ufortyfikowali miasto, aby odeprzeć ataki wodza Khadira Ghaïlana . |
1678 | Sułtan Moulay Ismaïl przystępuje do oblężenia miasta. |
1684 | Anglicy niszczą fortyfikacje i zostawiają miasto Moulayowi Ismaïlowi, który odbudowuje nowe fortyfikacje, czyniąc miasto wałem zwróconym w stronę świata zewnętrznego. |
1757 - 1790 | Panowanie sułtana Sidi Mohammeda ben Abdallaha, który dla ochrony swoich poddanych podejmuje kanton zachodnich dyplomatów w Tangerze. |
1794 | Utworzenie Szkoły Hiszpańskiej Misji Katolickiej. |
1794 | Konsul francuski opuszcza Rabat i osiedla się w Tangerze. |
1832 | Eugène Delacroix zostaje w Tangerze, co go zadziwia. |
6 sierpnia 1844 | Zbombardowanie miasta przez księcia Joinville pod pretekstem udzielenia przez sułtana azylu algierskiemu emirowi Abd el-Kaderowi . |
1857 | Powstanie Poczty Brytyjskiej. |
1864 | Utworzenie szkoły Alliance Israelite. |
1864 | Inauguracja latarni morskiej
Cape Spartel, zbudowany na rozkaz sułtana Mohameda Ben Abderrahman |
1865 | Instalacja przez Francję narodowej poczty państwowej. |
1880 | Wschodniej Telegraph Company połączy Tanger do Gibraltaru przez podmorskiego kabla . |
1883 | Hiszpanie tworzą międzymiastową sieć telefoniczną. |
1885 | Utworzenie szkoły francuskiej (Instytucja Robinet). |
3 października 1904 | Podpisanie tajnego porozumienia między Hiszpanią a Francją w sprawie wyznaczenia stref wpływów. Tanger będzie miał specjalny status. |
31 marca 1905 | Wizyta dyplomatyczna Wilhelma II, który został przyjęty przez władze marokańskie w Tangerze, aby przeciwstawić się tajnym ambicjom Francji i Hiszpanii wobec Maroka. Sułtan nie pojedzie na spotkanie z nim. |
7 kwietnia 1906 r. | Konferencja Algeciras określa dziedziny francuskich i hiszpańskich wpływów. Tanger będzie miał specjalny status. |
1909 | Budowa francuskiego college'u dla młodych dziewcząt (przyszłe liceum Saint-Aulaire). |
1912 - 1913 | Budowa pałacu sułtana Mulaja Abd al-Hafida . |
30 marca 1912 r. | Podpisanie w Fezie traktatu o protektoracie francuskim przez sułtana Mulaja Abdelhafida i pana Regnaulta , pełnomocnego ministra Francji w Tangerze. |
1913 | Budowa kolegium francuskiego (w przyszłości Lycée Regnault ). Inauguracja Teatru Cervantesa przez Hiszpanię . |
18 grudnia 1923 | Konwencja paryska: Tanger będzie strefą międzynarodową pod zwierzchnictwem sułtana Maroka. |
14 maja 1924 | Ratyfikacja Konwencji Paryskiej. |
1 st czerwiec 1.925 | Wejście w życie międzynarodowego statusu strefy tangierskiej. |
1930 | Odwiedź ważnego przedstawiciela Pan-arabskiego ruchu , Emir Chakib Arslan |
1935 | Stworzenie szkoły marokańskiej przez Abdellaha Guennouna . |
14 czerwca 1940 | Zajęcie Tangeru przez wojska hiszpańskie. |
20 listopada 1940 | Przyłączenie miasta do strefy hiszpańskiej i wypędzenie Mendouba (przedstawiciela sułtana). |
17 marca 1941 | Instalacja konsulatu niemieckiego w Mendoubii. |
2 maja 1944 | Hiszpanie, popychani przez Amerykanów, zmuszają Niemców do opuszczenia Mendoubii. |
9 października 1945 | Wojska hiszpańskie opuszczają Tanger. |
11 października 1945 | Francuski krążownik sprowadza Mendouba z powrotem do Tangeru. |
9 kwietnia 1947 | Przybycie sułtana Mohameda Ben Youssef (Mohamed V) . |
10 kwietnia 1947 r. | Sułtan Mohamed V wygłasza przemówienie tangierskie, w którym domaga się niepodległości Maroka. |
7 kwietnia 1956 | Koniec hiszpańskiego protektoratu w Maroku . |
29 października 1956 | Ewakuacja wojsk międzynarodowych z Tangeru. |
1957 | Tanger staje się „letnią stolicą” Królestwa. |
26 sierpnia 1957 | Statut królewski przewiduje zachowanie wolności wymiany i handlu dla miasta Tanger. |
1960 | Tanger traci swój specjalny status i posiada wolną strefę . |
W latach 2004 i 2007 | Budowa dużego portu Tanger Med |
W latach 2014 i 2018 | Plan „ Tanger-Metropolia ” zapoczątkowany przez króla Mohammeda VI . |
Drugi po Casablance marokański ośrodek gospodarczy , działalność przemysłowa Tangeru jest zróżnicowana: przemysł włókienniczy, chemiczny, mechaniczny, metalurgiczny i morski. Miasto posiada obecnie cztery strefy przemysłowe, z których dwie mają status wolnej strefy (wolna strefa Tanger i strefa wolnego portu). Ważna jest infrastruktura miasta cieśniny: port zarządzający przepływem towarów i podróżnych (ponad milion podróżnych rocznie), w tym marina i port rybacki.
Dworzec kolejowy Tanger-Ville.
Al Boraq, jeden z najszybszych pociągów na świecie na swoim końcu w Tanger
Kolejowa łączy miasto Rabat , Casablanca z linii TGV i Marakeszu na południu, a także do Meknes , Fez i Wadżda na wschodzie.
Autostrady , działa od 2005 roku , łączy Tanger do Rabacie oraz innych dużych marokańskich miast . Lotnisko Tanger Ibn Battuta znajduje Boukhalef, 15 kilometrów na południowy zachód od centrum miasta, jego pojemność została zwiększona do 1,5 mln pasażerów rocznie. Regularne linie promowe łączą Tanger z Algeciras , Tarifą , Barceloną w Hiszpanii , Sète , Port-Vendres we Francji i Genuą we Włoszech .
Ważny kurort nadmorski , Tanger posiada różnorodną infrastrukturę hotelową i turystyczną, rozległą plażę o długości ponad 7 km oraz medynę ( stare miasto ), gdzie rozwija się handel rzemieślniczy ( wyroby skórzane, wyroby z drewna i srebra, tradycyjne ubrania i buty…).
Miasto jest również na dobrej drodze, aby stać się centrum komercyjnego ruchu morskiego dzięki otwarciu portu Tanger Med, który ma na celu ułatwienie handlu morskiego. Tym samym od maja 2010 r. większość ruchu skierowana jest do nowego portu Tanger Méditerranée ( Tanger Med ) położonego około czterdziestu kilometrów na wschód od miasta. Miasto posiada również port Tanger Ville , dla turystyki znajduje się naprzeciwko Kasbah.
Lata 2007 i 2008 były dla miasta szczególne ze względu na zakończenie w cieśninie dużych projektów w budowie, w tym przypadku drugi port Tanger Méditerranée i jego tereny przemysłowe, stadion Ibn Batuta 45 000 miejsc, centrum biznesowe , obiekty turystyczne , rozwój centrum miasta oraz budowę nowych linii autostradowych i kolejowych. Linia LGV Tanger-Casablanca jest w budowie, aby skrócić czas podróży z Casablanką, stolicą ekonomiczną.
Tanger-Casablanca LGV łączy się z15 listopada 2018 r.Dwa miasta (350 km) przez Rabat w 1 h 30 zamiast 5 rano 30 teraz.
Rolnictwie regionu Tanger oznacza trzeciorzędowy a głównie zbóż.
W Tangerze wkrótce zostanie otwarte największe Uniwersyteckie Centrum Szpitalne (CHU) w Afryce Północnej. Trwają prace budowlane i prawie zakończone. Obiekt będzie miał pojemność 865 łóżek i może zostać oddany do użytku do końca października.
PortNowy terminal portu głębinowych został powitanie promy od drugiego kwartału 2009 roku Saipem SA i Bouygues Construction , poprzez spółki zależne (Bymaro - Bouygues Maroc), budują dwie groble ., Każdy 1,230 m długości, osiem podstacje pomost dla promów a także platformę logistyczną o powierzchni 42 hektarów.
Tanger od dawna jest miejscem przyjmowania wielu artystów i intelektualistów. Henri Matisse, a przed nim Eugène Delacroix tworzyli tam słynne dzieła. Drugi przywołuje jego podróż w tym mieście, podczas swojej podróży w Afryce Północnej , w ilustrowanym dzienniku podróży Album du Maroc . Amerykański pisarz Paul Bowles nazwał je „Dream City”.
Tanger jest jednym z miast, w których materiał z zemsty w skórze , przez Paul Greengrass , Incepcja przez Christophera Nolana , Tylko kochankowie przeżyją przez Jima Jarmuscha, został nakręcony .
Krajowy Festiwal odbył się tam w czasie jego czwartej edycji, w 1995 roku, i był przetrzymywany tam systematycznie od ósmej edycji, w 2005 roku .
Główne drogi to:
Paul Bowles jest kwintesencją amerykańsko-tangierskiego autora. Przybył po II wojnie światowej , był punktem zbornym między autorami i osobistościami marokańskimi ( Mohamed Choukri , Ahmed Yacoubi (en) ), amerykańskimi ( Gertrude Stein , Tennessee Williams czy Francis Bacon ), zachowując dystans do Beat Generation, które nie bywał, jeśli w ogóle, przed 1956 .
Przyciągając po tym, w 1953 roku , William S. Burroughs , Allen Ginsberg i Jack Kerouac stali się stałymi bywalcami w mieście Detroit, zyskując siarkową reputację tego miasta powieściopisarzy emigrantów. Ci, którzy mieli stać się emblematycznymi nazwiskami Beat Generation , znaleźli w mieście coś, co zaspokoi ich niechęć do amerykańskiego konsumpcjonizmu i purytanizmu, a także niezrównaną dawkę wolności.
To właśnie w Villa Muniria, małym hotelu w centrum miasta, Burroughs napisał Ucztę nago , swoje najbardziej znane dzieło. Jack Kerouac, który spał na piętrze, pomógł mu również wydać książkę dzięki Maurice Girodias , francuskiemu wydawcy, którego poznali w Tangerze dzięki kontaktom Bowlesa.