Partia Sprawiedliwości i Rozwoju (ar) حزب العدالة والتنمية (ber) ⴰⴽⴰⴱⴰⵔ ⵏ ⵜⵏⵣⵣⴰⵔⴼⵓⵜ ⴷ ⵜⵏⴼⵍⵉⵜ | |
Prezentacja | |
---|---|
Sekretarz generalny | Saad Dine El Otmani |
Fundacja |
1967 ( MPDC ) przez Abdelkrima El Khatiba 1998 (PJD) |
Siedzenie | 4, rue El Yefrani Cité les Orangers, Rabat |
Prasa pisemna | arabski : Attajdid , Almisbah |
Symbol | Lampa |
Pozycjonowanie | Dobrze |
Ideologia |
Islamizm Konserwatyzm Nacjonalizm Islamska Demokracja Rojalizm |
Zabarwienie | Niebieski i pomarańczowy |
Stronie internetowej | http://www.pjd.ma |
Reprezentacja | |
Przedstawiciele | 125 / 395 |
Doradcy | 12 / 120 |
Sprawiedliwości i Rozwoju Party, PJD ( arabski : حزب العدالة والتنمية , Berber : ⴰⴽⴰⴱⴰⵔ ⵏ ⵜⵏⵣⵣⴰⵔⴼⵓⵜ ⴷ ⵜⵏⴼⵍⵉⵜ, ⴰⵜⵜ ) jest prawo - skrzydło marokański partia polityczna ze z islamistycznej ideologii . Oficjalnie określa się jako narodowa partia polityczna, której celem jest przyczynienie się do budowy nowoczesnego demokratycznego Maroka w ramach monarchii konstytucyjnej.
Powstanie partii datuje się na lata 60., kiedy doktor Abdelkrim El Khatib, stojący w pobliżu pałacu i szef Marokańskiej Armii Wyzwolenia , sprzeciwił się ogłoszeniu stanu wyjątkowego i ogłosił w lutym 1967 r. konstytucję Ruchu Ludowo-Demokratycznego i Konstytucję partia ta pozostała jednak pustą wydmuszką, bez realnej aktywności politycznej.
W czerwcu 1996 r. , za namową ministra spraw wewnętrznych Driss Basri , partia otworzyła się na członków Ruchu Jedności i Reform (MUR), skupiając w szczególności byłych członków, którzy wyrzekli się przemocy Chabiba Islamiya , brutalny ruch islamski z lat 60. i 70. Takie podejście dało MUR przewagę nad legalną fasadą polityczną, jednocześnie unikając dla państwa precedensu stworzenia islamistycznej partii ex-nihilo . Państwo zapewniło również zakotwiczenie partii w Machzen , ze względu na bliskość założyciela partii Abdelkrim El Khatiba z pałacem królewskim. Należy pamiętać, że to ten sam Abdelkrim El Khatib, który prowadził kampanię na rzecz idei Amira Al Mouminine ( Dowódca Wiernych ), który uczynił króla przywódcą religijnym, aby został włączony do pierwszej marokańskiej konstytucji.
W wyborach parlamentarnych w 1997 r. zdobył dziewięć mandatów pomimo oszustw, które ich charakteryzowały. Partia odrzuca propozycję udziału w rządzie alternatywnym i opowiada się za krytycznym poparciem. W 1998 roku partia zmieniła nazwę na „Partia Sprawiedliwości i Rozwoju”. Po niewypełnieniu zobowiązań przez rząd partia przeszła z krytycznego poparcia na opozycję. W 2001 roku partia przedstawiła „memorandum dla przejrzystych i zdrowych wyborów”, zawierające propozycje dotyczące politycznych i prawnych warunków organizacji wiarygodnych wyborów. Po wyborach parlamentarnych w 2002 roku partia stała się pierwszą partią opozycyjną (42 mandaty). W 2004 roku partia zorganizowała swój piąty kongres krajowy i wybrała doktora Saada Dine El Otmaniego na sekretarza generalnego.
W wyborach parlamentarnych 2007 , partia weszła 2 -go miejsca z 46 mandatów, ale wolał pozostać w opozycji. W 2008 roku partia zorganizowała swój szósty kongres narodowy i wybrała Abdel-Ilaha Benkirana na stanowisko sekretarza generalnego, uzyskując 684 głosy na 1628 głosów.
Po arabskiej wiośnie w 2011 roku partia islamska odniosła zwycięstwo w wyborach parlamentarnych w listopadzie 2011 roku , zdobywając 107 mandatów na 395 mandatów tworzących marokańską izbę niższą . 29 listopada 2011sekretarz generalny PJD Abdel-Ilah Benkiran zostaje mianowany szefem rządu przez króla Mohammeda VI, dając tym samym partii prawo do utworzenia nowego rządu .
W wyborach samorządowych 2015 roku PJD zajęła drugie miejsce za PAM . Mimo to odnotowała bardzo silny przełom w obszarach miejskich, uzyskując tym samym większość w miastach Rabat, Casablanca, Salé, Agadir, Tanger, Kenitra, Marrakesz, Fez i Meknes.
W marokańskich wyborach parlamentarnych z 7 października 2016 r. , po skandalu seksualnym, który dotknął dwóch członków MUR i oblał go, PJD wyznacza bardzo kontrowersyjnego salafitę na szefa listy w okręgu Marrakech-Gueliz, Hammada El Kabbaj .
Rok | Głos | % | Ranga | Siedzenia | Status |
---|---|---|---|---|---|
1997 | 264 324 | 4,1% | 10 th | 9 / 325 | Sprzeciw |
2002 | 12,92% | 3 rd | 42 / 325 | Sprzeciw | |
2007 | 503 396 | 10,9% | 2 nd | 46 / 325 | Sprzeciw |
2011 | 1,080,914 | 27,08% | 1 st | 107 / 395 | Koalicja ( Benkiran I i Benkiran II ) |
2016 | 1,618,963 | 31,65% | 1 st | 125 / 395 | Koalicja ( El Othmani I , II ) |
Rok | Głos | % | Ranga | Siedzenia |
---|---|---|---|---|
2015 | 1,672,178 | 25,66% | 1 st | 174 / 678 |
Rok | Głos | % | Ranga | Siedzenia |
---|---|---|---|---|
2009 | 5,5% | 6 th | 1513 / 27795 | |
2015 | 1 559 814 | 15,94% | 3 rd | 5021 / 31503 |
Partia ta jest uważana w Maroku za islamistyczną i fundamentalistyczną, chociaż zaprzecza temu i postrzega siebie jako „barierę przed nadmiernymi interpretacjami islamu” . Jego celem jest „odrzucenie politycznego odczytania islamu” . Walkę z gospodarką gotówkową i korupcją uczynił swoim hasłem kampanii. Jej krytycy i przeciwnicy deklarują, że jest to partia znana z sprzeciwu wobec westernizacji marokańskich obyczajów w celu utrzymania i wzmocnienia swojej władzy nad społeczeństwem marokańskim a on sam w 2016 roku, kwalifikując jako „lewicowców” tych, którzy importują do Maroka idee i praktyki polityczne „rozwinięte na Zachodzie”, widzi islam jako jedyną alternatywę dla liberalizmu . Partia przybrała jednak znacznie mniej gwałtowny ton po atakach w Casablance z 16 maja 2003 r. , dokonanych przez ruch terrorystyczny. Partia następnie pracowała nad budowaniem wizerunku godności i uczynienia siebie szanowaną.
Uważa się za bliski islamistycznej partii AKP u władzy od 2002 roku w Turcji .
Partia ta, wspomagana przez innych konserwatystów , lobbowała w Pałacu i komisji Mennouni o usunięcie wolności sumienia z nowej konstytucji z 2011 roku .
Po ataku dwóch Palestyńczyków 6 czerwca 2016w kawiarni w Tel Awiwie-Jaffa, gdzie zginęły cztery osoby, strona internetowa Partii Sprawiedliwości i Rozwoju opublikowała artykuł nazywający ofiary syjonistami i terrorystami Fedayin , sugerujący zasadność ataku i niewinność ofiar. Przemówienie na ścieżce dźwiękowej, w którym salaficki kaznodzieja Hamad El Kabbaj , awansowany na szefa listy w wyborach parlamentarnych w październiku, miał wzniecać nienawiść i przemoc wobec Żydów, zostało opisane jako antysemickie przez dziennikarza telewizyjnego Mohammeda Tijjini . W odpowiedzi kaznodzieja wskazał, że jego słowa zostałyby źle zrozumiane, że nie był „antyżydowski”, ale że jego ataki dotyczyły „jedynie syjonistycznych Żydów, którzy mordują naród palestyński” .
Jego skrzydło , MUR (Ruch Jedności i Reform), z którym nawiązali kontakty przywódcy PJD , opowiada się za bardzo rygorystycznym islamem poprzez praktykowanie daawa poprzez swoją codzienną gazetę Attajdid i z zadowoleniem przyjmuje fora członków PJD , gdy ideologia Ich obrona nie jest zgodna z oficjalną partyjną linią szacunku.
PJD uważana jest za jedną z najlepiej zorganizowanych grup politycznych w Maroku.
Partia prowadzi ważną politykę komunikacyjną w Internecie i jest niezwykle obecna w sieciach społecznościowych, takich jak Facebook i YouTube .
Według holenderskiego badania radiowego PJD jest zdecydowanie wiodącą partią polityczną w Maroku w Internecie.