Tel Awiw-Jafon

Tel Awiw-Jaffa
(on)  תל -יפו

(ar)  تل أبيب - يافا

Herb Tel Awiwu-Jaffa
Heraldyka
Flaga
Od góry i od lewej do prawej: węzeł Hashalom Freeway , Azrieli Sarona , wieża zegarowa Jaffa , promenada nadbrzeżna i panoramę miasta.
Hashalom wymiana.jpg
Azriely Sarona5.jpg ISR-2015-Jaffa-Clock tower-cropped.jpg
Promenada w Tel Awiwie panoramics.jpg
Panorama Tel Awiwu.jpg
Administracja
Kraj Izrael
Dzielnica Dystrykt Tel Awiw
Burmistrz Ron Huldai (od 1998)
Demografia
Miły Telavivien, nie
Populacja 460 600 mieszk  . ( 2019 )
Gęstość 8899  mieszk./km 2
Ludność aglomeracji 3 464 100 mieszk  . (2012)
Geografia
Szczegóły kontaktu 32 ° 02 43 ″ północ, 34 ° 46 ′ 11 ″ wschód
Wysokość 0 - 40  m²
Obszar 5 176  ha  = 51,76  km 2
Różny
Data utworzenia 1909
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Izrael
Zobacz na mapie administracyjnej Izraela Lokalizator miasta 14.svg Tel Awiw-Jafon
Geolokalizacja na mapie: Izrael
Zobacz na mapie topograficznej Izraela Lokalizator miasta 14.svg Tel Awiw-Jafon
Znajomości
Stronie internetowej tel-aviv.gov.il

Tel Aviv-Jaffa lub Tel-Aviv-Jaffa (po hebrajsku תל אביב-יפו ( wymawiane:  [tel a'viv ˈjafo] ), po arabsku تل أبيب يافا ), często określane po prostu jako Tel Awiw lub Tel Awiw , to miasto położony na wybrzeżu Morza Śródziemnego w sercu metropolii Gush Dan w Izraelu . Nowoczesne miasto Tel Awiw zostało założone w 1909 roku w czasach osmańskich na obrzeżach Jaffy , miasta portowego, z którym połączyło się w 1950 roku .

Miasto jest nazywane „miastem bez przerwy” ze względu na jego dynamikę i młodą populację lub „bańką” ze względu na spokojną i tolerancyjną atmosferę, stosunkowo oderwaną od konfliktów wokół państwa Izrael.

Tel Awiw rozciąga się na 14  km wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego . Od północy graniczy z rzeką Yarkon (rzeka i park), a także z eleganckimi przedmieściami Herzliya i Ramat Hasharon . Na wschodzie jest oddzielona od Giv'atayim i Ramat Gan , siedziby giełdy diamentów, autostradą Ayalon, która biegnie wzdłuż rzeki o tej samej nazwie. Dalej na południe Tel Awiw jest dosłownie przyklejony do miast Bat Jam i Holon .

Sam Tel Awiw ma w 2019 roku około 460 600 mieszkańców, co czyni go drugim co do wielkości miastem w Izraelu, za Jerozolimą (936 400 mieszkańców) i przed Hajfą na północy (285 300 mieszkańców).

Jego aglomeracja, potocznie zwana „  Gush Dan  ”, skupia 254 miejscowości o łącznej liczbie ponad 3 464 100 mieszkańców (31 grudnia 2012 r.), co stawia ją daleko przed trzema innymi aglomeracjami kraju: Hajfą (1,1 mln), Jerozolima (1 mln) i Beerszewa (0,6 mln). Od 2007 roku Tel Awiw mija Nowy Jork jako największe żydowskie miasto na świecie.

Tel Awiw jest gospodarczym i finansowym centrum kraju. Jest również ważnym ośrodkiem badawczym w dziedzinie wysokich technologii z jego innowacyjnymi firmami i ośrodkami akademickimi uznanymi na całym świecie, skoncentrowanymi w swoim regionie ( Uniwersytet w Tel Awiwie , Uniwersytet Bar-Ilan - Ramat Gan - i Instytut Weizmann - w Réhovot). Tel Aviv Stock Exchange również przyczynia się do dynamicznego miasta. Swoje siedziby mają tam również największe banki w kraju.

Jest także siedzibą wielu ambasad, a Jerozolima nie jest uznawana na arenie międzynarodowej za stolicę kraju.

Od momentu powstania w 1909 r. Tel Awiw miał ambicję stać się najpierw ośrodkiem odrodzenia nowoczesnej kultury hebrajskiej, a następnie prekursorem kultury izraelskiej: powstało wiele gazet, pierwsze szkoły hebrajskie, a także wiele ośrodków kultury i słynnych teatrów. urodzony tam. W ostatnich latach Tel Awiw stał się znanym na całym świecie centrum kulturalnym ze względu na swoją architekturę ( Bauhaus ) i eklektyczny styl: białe miasto Tel Awiw zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO .

Jest to również ważny ośrodek turystyczny i handlowy, który każdego roku przyjmuje ponad 2,5 miliona turystów.

Nazwisko

Hebrajski tel 'aviv oznacza „wzgórze wiosny”, chociaż w tym mieście nie ma wzgórza.

Nazwa ta pochodzi z Księgi Ezechiela 3:15, gdzie oznacza miejsce babilońskie . Słowo tel oznacza po hebrajsku sztuczne wzgórze złożone ze stosu ruin, a słowo aviv oznacza „wiosnę”. Nazwa ta została później wybrana przez Nahuma Sokołowa jako hebrajski tytuł dzieła Theodora Herzla Altneuland . Założyciele miasta nazwali je w hołdzie założycielowi syjonizmu Theodorowi Herzlowi i na znak pragnienia zbudowania miasta, które byłoby jego wcieleniem: nowoczesnego, ale ze starożytnymi korzeniami.

Fabuła

W całej swojej historii starożytny port Jaffa wielokrotnie zmieniał właścicieli. W latach 1955-1974 wykopaliska archeologiczne ujawniły starożytną obecność fortyfikacji pochodzących ze środkowej epoki brązu . Inne, nowsze wykopaliska pozwoliły na odnalezienie w tym regionie starych domostw z niedawnej epoki żelaza, a także ruin z czasów okupacji perskiej, a następnie greckiej.

Samo miasto Jaffa jest po raz pierwszy wymienione w tekstach egipskich, które opowiadają o jego podboju w 1470 rpne. AD przez faraona Totmesa III . Jaffa następnie pojawia się wiele razy w Biblii, w szczególności w porcie, z którego Jonasz przyjęci do Tarsis ale również jako północnej granicy z pokolenia Dan, jak również głównym portem króla Salomona , który otrzymał Cedars z Libanu na budowę w świątyni jerozolimskiej . W Nowym Testamencie Jaffa jest miejscem, w którym apostoł Piotr wskrzesił Tabitę .

W średniowieczu wojska pierwszej krucjaty pod dowództwem Godefroya de Bouillon zajęły Jafę i jej okolice, następnie ufortyfikowały miasto i rozbudowały port. Miasto jako stolica okręgu Jaffa rozwinęło się i stało się jednym z szlaków zaopatrzeniowych Królestwa Jerozolimy . Miasto zostało zajęte przez Saladyna we wrześniu 1191, a następnie odbite przez Ryszarda Lwie Serce między styczniem a majem 1192.

W 1906 r. populacja została skoncentrowana w tym, co jest obecnie Jaffą , arabskim miastem, którego port był głównym portem dla migrantów w okresie Imperium Osmańskiego . Na zjeździe Żydów w Jaffie uczestnicy skarżyli się na trudne warunki ekonomiczne w Jaffie, ale także na dekret „  Muhram  ”, który zmuszał Żydów do corocznej zmiany mieszkania.

Podczas tego spotkania aktywista syjonista Akiva Aryeh Weiss  (w) , który właśnie przybył do kraju, zaproponował utworzenie nowego miasta poza Jaffa Tel Aviv. Jego pomysł został bardzo dobrze przyjęty i przyczynił się do narodzin Tel Awiwu . Association Yafo Agudat Bonei Batim , prekursor Ahuzat Przynęta został utworzony. Ziemie zostały kupione od Beduinów, podzielone na 66 części. Aukcja pierwszy i na loterii odbyło się w dniu 2 -go  dnia Paschy w 1909 roku , przez Akiva Arie Weiss, aby przeznaczyć 66 podziałów wśród 66 rodzin członkowskich w Ahuzat przynęty.

W 1917 Imperium Osmańskie deportowało ludność Jaffy i Tel Awiwu, gdy zbliżały się wojska brytyjskie. Arabom pozwolono szybko wrócić do domu wkrótce potem, podczas gdy 10 000 Żydów mogło wrócić dopiero po brytyjskim zwycięstwie latem 1918 roku.

W 1921 r. Meïr Dizengoff został pierwszym burmistrzem Tel Awiwu.

Pierwsi syjoniści chcący stworzyć państwo hebrajskie bardziej niż żydowskie, przewidywali przede wszystkim budowę budynków związanych z nowoczesnością (liceum, uniwersytet, opera, filharmonia), ale nie z pamięcią Europy Wschodniej (sklepy i synagogi). ) . W 1925 roku zlecono szkockiemu urbaniście Patrickowi Geddesowi sporządzenie planu przyszłego miasta, opartego na modelu miasta- ogrodu , z przestronnymi i zielonymi ulicami i wyciętymi działkami, w przeciwieństwie do arabskich miasteczek z wąskimi uliczkami.

W latach 30. miasto gościło wielu Żydów uciekających przed nazistowskimi prześladowaniami z Niemiec . W tym okresie miasto doświadczyło znacznego wzrostu demograficznego: z 34 000 mieszkańców w 1925 r. wzrosło do 45 500 w 1931 r., następnie do 120 000 mieszkańców w 1935 r. i wreszcie do 150 000 w 1937 r. „bliźniacze” miasto Jaffa liczyło wówczas 69 000 mieszkańców z połowy dwóch dużych społeczności regionu: Żydów i Arabów.

W tym okresie miasto rozwijało się dalej na północ, w pobliżu ujścia Jarkonu . Na północ od Yarkon jest lotnisko Sde Dov . Na południu, na obszarze znanym jako „Półwysep Yarkon”, zbudowano centrum targowo-kongresowe, w którym w 1932 r . odbyły się pierwsze targi orientalne . Istnieje zestaw pawilonów, z których niektóre są w stylu Bauhaus lub międzynarodowym . Na północny wschód od międzynarodowego centrum wystawienniczego zbudowano również pierwszy stadion Maccabiah w 1932 r. W 1937 r. nad ujściem rzeki Yarkon zbudowano most Wauchope , nazwany na cześć Arthura Wauchope, który był Wysokim Komisarzem ds. Palestyny ​​i Transjordanii .

Wielu architektów inspirowanych stylem Bauhausu (który zaadaptowaliby do stylu śródziemnomorskiego i orientalnego) uczyniłoby Tel Awiw jednym z największych ośrodków międzynarodowej architektury Bauhausu. W latach 1937 i 1938 zbudowano lotniska Lod (przyszły Międzynarodowy Port Lotniczy David-Ben-Gurion ) i Sdé Dov (na północ od miasta).

Podczas II wojny światowej , miasto Tel Awiw został zbombardowany przez włoskiego lotnictwa wojskowego . Te bombardowania spowodują ponad sto ofiar wśród ludności cywilnej miasta. Pod koniec 1947 r. państwa arabskie odrzuciły plan podziału Palestyny i wywołały akty przemocy wobec miasta. W następnym miesiącu wybuchły gwałtowne walki między miastami Tel Awiwu, wchodzącymi w skład nowego państwa żydowskiego, a Arabami z regionu. Te walki spowodowały ucieczkę wielu arabskich cywilów z regionu w kwietniu 1948 roku.

W 1948 r. Jaffa była dobrze prosperującym arabskim miastem nadmorskim liczącym od 70 000 do 80 000 mieszkańców. Znajduje się na południe od Tel Awiwu i został przydzielony Arabom w ramach Planu Podziału . Jest to zatem arabska enklawa pośrodku terytoriów pod kontrolą Jiszuwu . Bojownicy Arabskiej Armii Wyzwolenia i ochotnicy Bractwa Muzułmańskiego wzmocnili miasto.

W lutym szacuje się, że liczba uciekinierów waha się między 15 000 a 25 000. Lokalny komitet narodowy będzie próbował powstrzymać exodus, w szczególności nakładając podatek wyjazdowy, który będzie pobierany w porcie przez Bractwo Muzułmańskie. Miejscowe milicje posuną się nawet do grożenia uciekinierom wywłaszczeniem, a nawet śmiercią.

Po zwycięstwie Haganah w Hajfie, Jaffa została zaatakowana przez Irgun w dniu 27 kwietnia . Siły Arabskiej Armii Wyzwolenia stawiają opór napastnikom. Ponadto, po wydarzeniach w Hajfie , Brytyjczycy interweniowali i grozili Żydom represjami, jeśli nie zaprzestaną ofensywy. Po pogłoskach o wzmocnieniu Armii Wyzwolenia i interwencji Legionu Arabskiego , Yigal Yadin rozpoczął operację Hametz mającą na celu okrążenie miasta. Brytyjczycy reagują bombardowaniem pozycji Irgunu, co kładzie kres ofensywie. Miasto upadnie dopiero 13 maja po odejściu Brytyjczyków, ale w tym czasie ucieknie od 50 000 do 60 000 dodatkowych Arabów.

Po wojnie palestyńscy uchodźcy otrzymają zakaz powrotu do Jaffy, a miasto zostanie anektowane. Tel Awiw wchłonął nowe dzielnice na wschodzie i północy miasta, co pod koniec 1948 r. podniosło jego całkowitą populację do 210 000 mieszkańców.

W drugiej połowie XX -go  wieku, architektura miasta jest rozwijanie swojego dynamizmu gospodarczego i kulturowego, w tym budowę wież (The Wieża Shalom Meir w 1965 roku) i wieżowców.

Popadające do tej pory we względnym zapomnieniu dziedzictwo architektoniczne miasta Bauhaus (jest dedykowane muzeum), zostało ożywione od lat 90. dzięki dyplomacie i kolekcjonerowi sztuki Ronaldowi Lauderowi , który odnowił dom Shlomo Yafe , który wówczas prowadził artyści pod wodzą rzeźbiarza Dani Karavana zwrócili się do gminy o uratowanie tej źle utrzymanej architektury. Sporządza się listę 1600 budynków, z których 180 podlega ochronie. W 2003 roku UNESCO wpisało ponad tysiąc budynków Bauhausu w Tel Awiwie na listę światowego dziedzictwa, a 500 z nich zostało odrestaurowanych (por. „  Białe Miasto Tel Awiwu  ”). Ustawa zobowiązuje również deweloperów do przeznaczania 1,72% swojego budżetu na renowację sklasyfikowanych budynków.

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
1921 1925 Meïr Dizengoff Ogólny syjonizm  
1925 1927 David Bloch-Blumenfeld  (pl) Achdut HaAwoda  
1928 1936 Meïr Dizengoff Ogólny syjonizm  
1936 1952 Izrael Rokach  (pl) Ogólny syjonizm  
1953 1959 Chaim Levanon  (pl) Ogólny syjonizm  
1959 1969 Mordechaj Namir  (pl) Mapai  
1969 1974 Jehoszua Rabinowitz  (pl) Partia Pracy  
1974 1993 Szlomo Lahat Likud  
1993 1998 Roni Milo  (pl) Likud  
1998 W trakcie Ron huldai Partia Pracy  

Pogoda

W Tel Awiwie panuje klimat śródziemnomorski , charakteryzujący się dużymi upałami latem i długim okresem suszy od kwietnia do października. Tylko zimy są wilgotne, ale bardzo łagodne.

Prognoza pogody w Tel Awiwie
Miesiąc Sty. luty Marsz kwiecień móc czerwiec Lip. sierpień wrz. Październik Listopad grudzień rok
Średnia minimalna temperatura ( °C ) 9,6 9,8 11 14,4 17,3 20,6 23 23,7 22,5 14,6 11.2 11.1 16,4
Średnia temperatura (°C) 13,6 13,8 15,4 18,6 21,1 24,1 26,2 27 26 23,2 19 15,2 20,3
Średnia maksymalna temperatura (° C) 17,5 17,7 19,2 22,8 24,9 27,5 29,4 30,2 29,4 27,3 23,4 19,2 24
Rekord zimno (° C) 2,5 -1,9 3,5 7 11.2 15 19 20 15,7 11,6 5 4 -1,9
Rekord ciepła (° C) 20,8 29,6 35,2 40,4 46,5 37,6 37,4 34,4 35,4 38,4 35,3 24,9 46,5
Opady ( mm ) 126,9 90,1 60,6 18 2,3 0 0 0 0,4 26,3 79,3 126,4 530,7
Liczba dni z opadami 12,8 10 8,5 3.1 0,8 0 0 0 0,3 3.2 7,5 10,9 57,1
Źródło: Izraelska Służba Meteorologiczna

Kultura i dziedzictwo

Tel Awiw jest siedzibą Izraelskiej Orkiestry Filharmonicznej . W ostatnich latach miasto rozwijało się również jako modowa stolica Izraela. Grupa TheAngelcy powstała w maju 2011 roku w Tel Awiwie.

Miejsca pamięci

Centrum Icchaka Rabina

Centrum Icchaka Rabina upamiętnia życie i działalność Icchaka Rabina . Centrum łączy działalność społeczno-edukacyjną, dokumentację, upamiętnianie i działa we wszystkich kręgach izraelskiego społeczeństwa, Żydów, Arabów, rdzennych Izraelczyków i nowych imigrantów, mieszkańców centrum i przedmieść, aby utrwalić pamięć Icchaka Rabina, jego zabójstwo i zaszczepić wartości demokracji.

Centrum Pokoju Szymona Peresa

Zlokalizowane w starożytnym mieście Jaffa Centrum Pokoju Szymona Peresa zostało zaprojektowane przez włoskiego architekta Massimiliano Fuksasa na zlecenie prezydenta Shimona Peresa jako miejsce poświęcone pokojowi. Znajduje się w nim biblioteka, centrum zasobów edukacyjnych do rozwiązywania konfliktów, sala wystawowa, audytorium, warsztaty i sale zajęć. W archiwach Szimona Peresa znajdują się przemówienia, publikacje, zbiory, fotografie polityka. Obiekt otoczony jest Parkiem Pokoju.

Dom Ben Guriona

Ten dom znajduje się na bulwarze Ben Gurion, dawniej Boulevard du Fonds National Juif (Keren Kayenet). Zbudowany w latach 1930-1931 na terenie należącym do Funduszu, jest w stylu parterowych domów robotniczych zaprojektowanych przez inżyniera Davida Tuvę dla tej okolicy. Wzniesiony w 1946 roku i odnowiony w 1960 roku, ma surowy i wyrafinowany styl. Przekazany w 1973 r. państwu Izrael przez Ben-Guriona, został otwarty dla publiczności w następnym roku. Na parterze znajduje się kuchnia, salon, łazienka, sypialnia młodej pary, sypialnia jej córki (pokój, który służył jako centrum dowodzenia w czasie kryzysu sueskiego ); na górze biuro i biblioteka Bena Gouriana z około 20 000 książek napisanych w siedmiu językach, którymi posługuje się ich właściciel. Wszystkie pokoje zachowały meble z tamtych czasów i są ozdobione zdjęciami Ben-Guriona z ważnych momentów jego istnienia. W głosowaniu Knesetu w 1976 r. dom został ogłoszony „obiektem narodowym” (to właśnie w tym domu sporządzono ostateczną wersję deklaracji niepodległości Izraela ).

Muzeum Hagany

Muzeum to zajmuje 23, bulwar Rothschilda, dawny dom Eliyahou Golomba, jednego z założycieli Haganah, tajnej organizacji paramilitarnej utworzonej w maju 1948 roku dla obrony osiedli syjonistycznych i stworzenia Izraela. Dom służył jako siedziba organizacji. Oprócz opowiadania historii Hagany, muzeum prezentuje kolekcję broni oraz dokumentów i fotografii z archiwów organizacji.

Muzeum Etzela

Parki i ogrody

Park Edith Wolfson

Zapoczątkowana w 1977 roku i ukończona w 1988 roku przez Dani Karavana, Kikar Levava („Biały kwadrat”) to rzeźba ekologiczna znajdująca się na niewielkim wzgórzu w Parku Edith Wolfson (Park Edith Wolfson). Jego nazwa jest aluzją do przydomka Tel Awiwu „Białe Miasto”. Plac znajduje się w najwyższym punkcie miasta, gdzie styka się z miejscowością Givatayim. Jest to miejsce rzadziej odwiedzane przez turystów niż przez okolicznych mieszkańców, którzy przyjeżdżają tu odpocząć. Artysta użył białego betonu. Kontrast pomiędzy rzeźbą, zielenią parku i otaczającą zabudową, w większości żelbetową, jest absolutny. Rzeźba rozciąga się na obszarze 30 metrów na 50 metrów. Ma wiele elementów znanych z innych dzieł Karavana, piramidę, kanał wodny, wieżę i kopułę z drzewem pośrodku.

Hiriya - Góra domowych odpadów

Hiriya powstała w 1952 roku, od 1998 roku na tym terenie nie ma składowiska, ale ośrodek znajdujący się u podnóża kopca nadal przyjmuje i zbiera zawartość wywrotek. Ariel Sharon był przeciwny temu, aby deweloperzy mogli przejąć witrynę i zbudować tam domy. Chciał, aby składowisko zostało zrekultywowane przez naturę i przekształcone w zieloną przestrzeń dla mieszkańców. Hiriya Mountain stanie się centrum promocji i ochrony środowiska, zgodnie z zasadami Protokołu z Kioto, który Izrael ratyfikował, działają już trzy fabryki recyklingu. W recepcji wystawione są różne przedmioty wykonane z uratowanych materiałów oraz makieta tego, jak ma wyglądać składowisko za kilka lat. Na szczycie wzgórza będzie mały kawałek raju i jezioro.

Dziedzictwo sportowe

Stadion Menora Mivtachim

Położony na południowy wschód od Tel Awiwu stadion Menora Mivtachim jest największym krytym stadionem w Izraelu. Kiedy został otwarty w 1963 roku, nosił nazwę Yad Eliyahu Stadium (po angielsku Yad Eliyahu Arena ). Został odnowiony i rozbudowany w 2005 roku przez A. Lerman Architects Ltd. i organizuje różnorodne wydarzenia, od krajowych i międzynarodowych turniejów koszykówki po koncerty i konwencje.

Stadion jest siedzibą miejskiego klubu koszykówki Maccabi TA .

Dziedzictwo kulturowe

Muzeum Sztuki w Tel Awiwie

Założone w 1932 r. Muzeum Sztuki w Tel Awiwie jest najważniejszym ośrodkiem kulturalnym w kraju, mieszczącym imponującą kolekcję sztuki nowoczesnej i przyjmującym ponad pół miliona odwiedzających rocznie. Nowy budynek, zaprojektowany przez amerykańskiego architekta Prestona Scotta Cohena, został dodany do muzeum w 2009 roku.

Muzeum Nahuma Gutmana Muzeum Bauhausu

Muzeum to zajmuje parter budynku przy ulicy Bialik wybudowanego w stylu Bauhaus w 1934 roku. Oprócz cech morfologicznych tego stylu architektonicznego prezentuje meble, oświetlenie i ceramikę szkliwioną, które go reprezentują.

Teatr Narodowy Habima

To marzenie zrodzone w Moskwie w 1913 roku. Zespół powstał cztery lata później. Wśród jej założycielek jest aktorka Hannah Rovina, która będzie reżyserować teatr do 88 roku życia. W 1917 roku zebrała się grupa bardzo zaangażowanych młodych Żydów z Rosji, w tym Hannah Rovina. Gdy rewolucja rosyjska trwa w najlepsze, ta grupa prowadzi kolejną mniej stonowaną rewolucję: zachowanie i utrwalanie kultury i języka hebrajskiego poprzez sztuki teatralne.

W 1931 trupa osiedliła się na stałe w Tel Awiwie, aw 1935 rozpoczęto budowę teatru Habimah. Od 2006 roku prowadzone są gruntowne prace remontowe. Prace dotyczą poprawy zabezpieczeń, dostępności Teatru, jego modernizacji, dobudowania sali prób i drugiego piętra. Na zewnątrz budynku stoi rzeźba składająca się z trzech kręgów, stworzona przez rzeźbiarza Menashe Kadishmana .

Centrum Sztuk Performatywnych Goldy Meir

Mieszczące się pod numerem 23, bulwar Shaul Hamelech Blvd, Centrum Sztuk Performatywnych Golda Meir zostało zbudowane w latach 90. XX wieku przez architekta Yacova Rechtera. Jest to siedziba Opery Izraelskiej i Teatru Cameri . Od czasu do czasu odbywają się tu koncerty baletów i muzyki klasycznej. Budynki otaczają dziedziniec używany jako plac wejściowy prowadzący do Opery w Tel Awiwie i Teatru Cameri. Wielopostaciowy i asymetryczny w stylistyce, rozciągnięty wokół dziedzińca kompleks jest w jego kierunku wyeksponowany i ukryty przed okolicznymi ulicami. Cechą charakterystyczną centrum są dwie wąskie bramy łączące dziedziniec z bulwarem, każda brama jest łukowata i nieco wyższa niż sam budynek, nad obydwoma wisi wahadło.

Audytorium Fredericka R. Manna

Zlokalizowana przy 1 Huberman Street Audytorium im. Fryderyka R. Manna jest miejscem koncertów i innych ważnych wydarzeń kulturalnych. Oficjalnie otwarte w latach 50. audytorium jest siedzibą Izraelskiej Orkiestry Filharmonicznej, która obchodziła 70. rocznicę powstania wgrudzień 2006. Izraelska Orkiestra Filharmoniczna od dawna znana jest jako jeden z największych zespołów muzyki klasycznej na świecie. Gra wyprzedane gdziekolwiek się udaje i zawsze był wspaniałym ambasadorem izraelskiej kultury z jednej strony globu na drugą. Widownia oferuje szeroki wybór koncertów przez cały rok. Sala została zaprojektowana z myślą o jak najlepszej akustyce, luksusowo wyposażony budynek, oferujący ponad 2700 miejsc. Widownia znajduje się w pobliżu teatru Habimah i pawilonu Heleny Rubinstein.

Dom Tańca i Teatru Suzanne Dellal

Centrum Tańca i Teatru Suzanne Dellal.

Miasto jest domem dla dwóch głównych zespołów tańca współczesnego , Batsheva Dance Troupe ( Batsheva Dance Company ) i Kibbutz Contemporary Dance Company ( Kibbutz Contemporary Dance Company ).

Llana Goor House-Muzeum

Znajduje się na 4, rue Mazal Dagin w Jaffie, muzeum rzeźbiarza i Peintresse Llana Goor zajmuje miejsce zamieszkania artysty, w budynku z XVIII -tego  wieku, który niegdyś mieścił żydowskich pielgrzymów do Jerozolimy. Na trzech poziomach eksponowana jest niejednorodna kolekcja mebli, przedmiotów i dzieł artystycznych z różnych stylów i epok.

Dziedzictwo architektoniczne

Kilka ciekawych lub reprezentacyjnych konstrukcji miasta można odkryć podczas spaceru ulicami Tel Awiwu, oprócz dużej kolekcji budynków zbudowanych w stylu Bauhaus (lub architektury międzynarodowej), najważniejszych na świecie, i kilka przykładów architektura brutalistyczna.

Wieża zegarowa

Wieża zegarowa w Jaffie, będąca pozostałością epoki osmańskiej, oznacza wejście do starego miasta. Wieża została zbudowana na cześć tureckiego sułtana Abdula-Hamida II na początku XX wieku .

Dom Przyjaźni w Maine

Tablica pamiątkowa na północ od Jaffy upamiętnia 157 Amerykanów z Jonesport w stanie Maine, którzy przybyli tu we wrześniu 1866 roku. Nellie Chapin i 35 chrześcijańskich rodzin przywieźli ze sobą drewno i prefabrykaty do budowy swoich domów. Historia amerykańskiej kolonii Jaffa jest uchwycona w jednym z odrestaurowanych domów kolonii, Maine Friendship House. Urząd Miasta Tel Awiwu umieścił posiadłość na liście dziedzictwa do zachowania. Cztery z zachowanych prefabrykowanych domów w kolonii amerykańskiej otrzymały Nagrodę Ochrony Państwa Izrael.

Dom pagody

Budynek o nazwie „Pagoda House” znajduje się na rogu ulic Nahmani i Montefiore i wychodzi na plac Albert 1er , mały zielony obszar w dzielnicy Lev Ha'ir.

Zbudowany w 1924 roku w czasach Mandatory Palestine, według planów architekta Alexandra Levy'ego dla amerykańskiego szeregowca Josepha Blocka, bierze swoją nazwę od struktury w kształcie pagody zbudowanej na drugim piętrze w imitacji amerykańskiej kawy o tej architektonicznej osobliwości. Jest to pierwszy budynek w Tel Awiwie, który został wyposażony w windę.

Jest to jeden z budynków wybudowanych w latach 1924-1929 w stylu eklektycznym .


Dom Łódzki

Znany również jako „Czerwony Dom”, Łódzki Dom (Dom Łodzia) to zabytkowy budynek zlokalizowany przy ulicy Nahmani 43. Zbudowany w latach 1923 - 1926 na zlecenie Akivy Aryeh Weissa  (en) , założyciela przemysłu tekstylnego w Obowiązkowej Palestynie , zarządzany był przez firmę architektoniczną Joseph Berlin & Richard Pacovský. Zaprojektowany z myślą o fabryce włókienniczej, został nazwany „Domem Łódzkim” na cześć polskiego miasta przemysłowego Łodzi, z którego pochodzili budujący go imigranci. Zlikwidowany w 1935 roku, w 2013 roku został przekształcony w prywatną rezydencję, zachowując swój pierwotny wygląd zewnętrzny.

Dom Azji

Asia House znajduje się przy 4 Weizmann Street, siedmiopiętrowy budynek wybudowany w 1979 roku według planów architekta Mordechaia (Moti) Ben Chorina. Zbudowany z betonu, składa się z siedmiu nałożonych na siebie białych pierścieni, które mają przywoływać fale pieszczące pobliski brzeg. Zaprojektowany jako budynek handlowy, mieści również ambasady Japonii i Szwecji oraz Instytut Goethego. Pozostaje mało znany turystom i miłośnikom nowoczesnej architektury.

Szalony dom

Szalony dom (Crazy House) mieści się pod numerem 181 przy ulicy Hayarkon i jest 9-piętrowym budynkiem zaprojektowanym przez francuskiego architekta Leona Gaignebeta . Rozpoczęty w 1985 roku został ukończony w 1989 roku i stał się atrakcją turystyczną.

Jego styl architektoniczny jest przeciwieństwem wszechobecnego w Tel Awiwie stylu Bauhaus. Fasada od strony brzegu ma balkony, których kształt przywołuje fale morskie.Przywołując wpływ stylu Gaudiego , Léon Gaignebet odpowiada, że ​​zainspirował się secesyjnym otoczeniem ujścia paryskiego metra, zaprojektowanym przez architekta Hectora Guimarda .

Elewacja od strony ulicy pokryta jest na całej elewacji freskiem przedstawiającym wadi (wadi) przecinające pustynię; drzewka oliwne wyrastają w dziurach w murze, tworząc „ogród wertykalny”, jak mówi projektant.

Wnętrze również jest jedyne w swoim rodzaju.

Drapacze chmur

Od czasu budowy Wieży Szalom Meir w 1965 r. w rejonie Tel Awiwu zbudowano 85 budynków o wysokości 100 metrów i więcej , zwłaszcza na bulwarze Rothschilda, nad brzegiem morza, w dzielnicach Newe Cedek, parku Tzameret, Kirii Południowej i Ramat Gan. Większość drapaczy chmur została zbudowana od 2000 roku, a wiele z nich powstało w Ramat Gan . Tel Awiw jest domem dla ogromnej większości izraelskich drapaczy chmur.

W Azrieli Towers to zestaw trzech wież, okrągła wieża (Circular Azrieli Tower) od 187  m do 49 pięter, otoczony trójkątnej wieży (Trójkątne Azrieli Tower) od 169  m i 46 pięter i kwadratową wieżą (Plac Azrieli Tower) 154  m i 42 kondygnacje.

LGBT

Tel Awiw stał się jednym z najbardziej znanych gejowskich i tolerancyjnych miast na świecie. Parada dumy, która odbywa się tam co roku w czerwcu, przyciąga z roku na rok coraz większy tłum, często z daleka.

Od 2008 roku w Tel Awiwie odbywa się również międzynarodowy festiwal filmów gejowskich „Izraelski międzynarodowy festiwal filmów LGBT”.

W 2009 r. parada dumy w Tel Awiwie osiągnęła rekordową liczbę 100 000 uczestników, jak twierdzą jej organizatorzy, znacznie wyprzedzając tych z Jerozolimy, Hajfy, Ejlatu i trzech innych miast w Izraelu, które, podobnie jak Tel Awiw, organizują paradę gejów.

W 2011 roku, po przeprowadzeniu ankiety internetowej, Tel Awiw został wybrany najlepszym gejowskim miastem roku z 43% głosów na portalu gaycities.com.

W swojej książce Gay Mirage in Tel Aviv (2017) dziennikarz Jean Stern wyjaśnia, że ​​tak naprawdę postrzega to jako strategię komunikacji „  pinkwashing  ”. Została założona przez Ministra Spraw Zagranicznych w latach 2008-2009 Tzipi Livni , z "zaproszeniami gejowskich dziennikarzy i marketingu bezpośredniego w mediach LGBT" . Teza ta jest w szczególności popierana i przekazywana przez niektórych propalestyńskich aktywistów.

Transport

Tel Awiw jest sercem metropolii Gush Dan i skupia główną infrastrukturę aglomeracji.

Trasy

Główna droga dojazdowa do Tel Awiwu nazywa się Autostradą Ayalon. Przecina miasto z północy na południe. Dworzec autobusowy w Tel Awiwie jest drugim co do wielkości na świecie. Znajduje się na południe od miasta. Autobus Mainline należy do spółdzielni Dan Bus Company  (w) . Spółdzielnia Egged Bus , druga co do wielkości firma autobusowa na świecie, ma również sieć autobusową w mieście.

Pociągi

Tel Awiw ma 4 stacje kolejowe wzdłuż autostrady Ayalon połączone linią kolejową. Przystanki z północy na południe to: Uniwersytet w Tel Awiwie, Savidor Merkaz w Tel Awiwie (najbardziej ruchliwa stacja w kraju), Tel Awiw Ha-Shalom (w pobliżu wież Azrieli) i Tel Awiw Ha-Haganah (w pobliżu dworca autobusowego w Tel Awiwie) . Z tej linii korzysta około miliona pasażerów miesięcznie. Pociągi nie kursują w piątkowe wieczory i soboty oraz w święta.

Ponadto, zgodnie z projektem, w następnej dekadzie miasto zostanie połączone linią dużych prędkości z Ejlatem na południu kraju .

Rowery

Gmina rozwinęła system rowerów samoobsługowych , podobny do tych w miastach takich jak Lyon, Montreal czy nawet Paryż. Ten system o nazwie Tel-O-Fun działa od kwietnia 2011 roku. Posiada 80 stacji i 750 rowerów.

Lotnisko

International Airport Dawid Ben Gurion (TLV code) znajduje się około 20 kilometrów na południowy wschód od centrum miasta, w pobliżu miasta Lod , w pobliżu autostrady 1 w drodze do Jerozolimy . Port lotniczy Ben-Gurion jest zdecydowanie wiodącym lotniskiem w Izraelu pod względem liczby pasażerów (ponad 12 milionów pasażerów w 2010 r.).

Loty krajowe są zwykle wykonywane z lotniska Sde Dov , położonego na północ od Tel Awiwu. Jednak lotnisko to ustąpi miejsca dużemu kompleksowi budynków, a loty krajowe zostaną przeniesione na lotnisko Ben-Gurion.

Metro

Trwa budowa pierwszej linii metra w Tel Awiwie, zwanej Czerwoną Linią.

Poprawi komunikację miejską. Będzie przebiegać przez najgęstsze obszary obszaru metropolitalnego i obsługiwać znaczną liczbę pasażerów w porównaniu z przyszłymi liniami, które mają powstać w ramach sieci transportowej NTA.

Linia ta będzie miała około 23  km , z czego 10  km będzie w tunelu, od Manshia / Neve Tzedek w Tel Awiwie do poza Geha Exchange, mieszany tramwaj i metro. Linia będzie liczyła 33 przystanki, 23 przystanki naziemne i 10 stacji metra. Odległość między przystankami naziemnymi wyniesie około 500 metrów, a odległość między poszczególnymi stacjami metra około kilometra. Według prognoz poczynionych podczas badania projektu, do 2020 roku z czerwonej linii będzie korzystać od 100 do 120 mln pasażerów rocznie. Metro połączy serce Tel Awiwu z Bat Jam (na południe od Tel Awiwu), Petah Tikva, Ramat- Gan i Bne-Brak. Jedyna istniejąca stacja została zbudowana w Méir Shalom Tower od 1967 roku.

Gospodarka

Tel Awiw to ważne miasto turystyczne słynące z dużych piaszczystych plaż i hoteli przy promenadzie. Znana jest kulturowo (słynne zespoły taneczne i orkiestry), a także ze względu na orientalną, śródziemnomorską i zachodnią atmosferę.

Metropolia Tel Awiw jest dynamicznym ośrodkiem gospodarczym w pełnym rozkwicie od 1990 r. Od 1948 r. Tel Awiw stał się gospodarczym i finansowym centrum Izraela, a także siedzibą Tel Awiwskiej Giełdy Papierów Wartościowych, która w 2008 r. ważyła 240 miliardów dolarów ( około 30 th w rankingu) po czym spadła do około 140 miliardów dolarów. Giełda diamentów znajduje się w mieście Ramat Gan (wschodnie przedmieście Tel Awiwu). Jednak przemysł ten w ostatnich latach przeżywał gwałtowny spadek, a produkty farmaceutyczne i technologiczne wyparły niegdyś największą w kraju produkcję diamentów polerowanych.

40% miejsc pracy w finansach i 25% w usługach koncentruje się w mieście, siedzibie dwóch największych banków w kraju: banków Leumi i Hapoalim .

Miasto jest domem dla wielu firm high-tech. W 1998 roku Newsweek umieścił je wśród 10 najbardziej „technologicznie wpływowych” miast na świecie. Jego wzrost trwa od tamtego czasu dzięki silnej imigracji naukowców z Rosji po upadku ZSRR. Tel Awiw to centrum Silicon Wadi , dużego skupiska start-upów. Północne przedmieście miasta Hertzliya jest jednym z głównych miast na tym obszarze w Izraelu. Wiele firm ma w pobliżu centra rozwojowe i badawcze.

PKB na mieszkańca Tel Awiwu jest o 20% wyższy niż średnia krajowa Izraela (która według MFW wynosiła w 2008 roku 28 500 USD). Koncentruje 15% zatrudnienia i 17% izraelskiego PKB (szacowany na 201 miliardów dolarów w 2008 roku przez CIA.gov)

Tel Awiw to także handlowe centrum Izraela. Wieże Hayarkon mają wiele sklepów i firm.

Miasto Tel Awiw, choć nie ma tradycji przemysłowej, jest ośrodkiem chemicznym, a niektóre fabryki włókiennicze i rolno-spożywcze są nadal obecne, zwłaszcza w południowo-wschodnich dzielnicach miasta, według The Economist .

9 z 15 izraelskich miliarderów mieszka w Tel Awiwie, według magazynu Forbes , Tel Awiw jest ważnym ośrodkiem naukowym i ośrodkiem badawczym ze względu na powstanie Uniwersytetu w Tel Awiwie.

Według badań przeprowadzonych przez Mercer Human Resource Consulting koszty utrzymania w Tel Awiwie są bardzo wysokie. Miasto zostało nazwane "najdroższym miastem na Bliskim Wschodzie" i znajduje się na 14 miejscu  tuż za Singapurem . New York „s 22 th według tego samego rankingu.

W 2008 roku Globalization and World Cities Study Group and Network (GaWC) z siedzibą w Loughborough University opublikowała ranking miast globalnych według poziomu usług i produkcji. Tel Awiw jest sklasyfikowany jako miasto świata beta + .

Demografia

Populacja Tel Awiwu
1920 2000
1925 34 000
1937 150 000
1939 160 000
1948 200 000
1960 390 000
1989 317 000
2009 392 500
2019 460,600

Całkowita populacja miasta wynosi 460 600 mieszkańców na dzień 31 grudnia 2019 r., z czego około 90% to Żydzi. Według izraelskiego Centralnego Biura Statystycznego gęstość Tel Awiwu jest jedną z najwyższych w kraju i wynosi 8900 mieszkańców na km² . Obszar Tel Aviv jest połowę Paryżu, lub około 52  km na południowy ².

Miasto Tel Awiw doświadczyło odrodzenia wzrostu populacji w ostatnich latach, chociaż tempo wzrostu (0,9%) pozostaje znacznie poniżej średniej krajowej (2% rocznie). W latach 60. miasto osiągnęło 390 000 mieszkańców, zanim pod koniec lat 80. spadło do 317 000 mieszkańców z powodu gwałtownego wzrostu czynszów, co spowodowało zepchnięcie klasy średniej do emigracji na przedmieścia.

Średnia wieku (34 lata) jest znacznie wyższa niż w pozostałej części kraju, ale nadal pozostaje bardzo niska, jeśli porównamy ją z poziomem europejskim lub amerykańskim. Osoby w wieku powyżej 65 lat stanowią 14,6% ogółu populacji wobec 19,6% w 1980 roku.

Populacja azjatycka (zwłaszcza Tajlandia , Chiny i Filipiny ) przeżywa boom . Populację tę szacuje się na około 50 000 osób.

Ludność arabsko-izraelska stanowi 4,2% ludności miasta (26% w Yafo ): jest 17 000 muzułmanów i około 2000 chrześcijan.

Według władz miasta Tel Awiw średni dochód jest o 20% wyższy od średniej krajowej, co oznaczałoby około 37 000 dolarów na mieszkańca w 2008 roku. Bezrobocie przed kryzysem wynosiło 6,9%. Poziom wykształcenia jest wyższy niż średnia krajowa.

Jeśli tempo wzrostu aglomeracji Tel Awiwu utrzyma się, można szacować, że do 2025 r łączna populacja metropolii przekroczy 4 mln mieszkańców .

Religia

Chociaż Tel Awiw ma reputację miasta szczególnie liberalnego i bardzo świeckiego, pozostaje ważnym ośrodkiem religijnym: miasto ma 544 synagogi. Wiele synagog jest remontowanych i oddawanych do użytku przez ludność dbającą o zachowanie ich historii.

Wielka Synagoga w Tel Awiwie (zbudowany w 1930) jest zabytkiem i jednym z najbardziej znanych symboli miasta.

Meczet Hassan Bek (zbudowany pod koniec 1916 roku), który znajduje się w pobliżu Jaffy na promenadzie, jest również symbolem miasta i służy rosnącej społeczności muzułmańskiej (1,7%) w ciągu ostatnich 10 lat. Ze względu na silne imigracji z północna dzielnica kraju.

Ostatnio zbudowano wiele kościołów, aby dostosować się do wzrostu społeczności chrześcijańskiej miasta (szacowanej na około 1%), głównie ze względu na dużą liczbę zagranicznych pracowników i ambasad.

Środowisko

Rząd jest polowanie trucicieli i zakazu starych Diesla samochodów i ciężkich samochodów ciężarowych z Tel Aviv od początku 2008 roku rząd podjął wiele działań w celu skutecznego zwalczania zanieczyszczenia powietrza w dużych miastach i cieplarnianych ograniczenie zanieczyszczenia powietrza. Emisji gazów . Pojazdy z silnikiem Diesla powyżej 5 lat nie będą już mogły wjeżdżać do centrum Tel Awiwu, o ile nie zostaną wyposażone w znaczące środki mające na celu zmniejszenie emisji gazów. Kierowcy ciężarówek nie będą już mogli korzystać z arterii dużych miast w okresach szczytu (chyba że przewożą pasażerów). Rząd stara się pozbyć starych zanieczyszczających pojazdów i zastąpić je nowymi, bardziej wydajnymi pod względem zużycia paliwa i bardziej przyjaznymi dla środowiska, oferując właścicielom rekompensaty finansowe. Rząd powinien również zdecydowanie zachęcać Izraelczyków do korzystania z transportu publicznego do pracy. Oczekuje się również, że Izraelczycy wkrótce zobaczą silne zachęty finansowe do korzystania z alternatywnych źródeł energii, zwłaszcza energii słonecznej .

Władze Tel Awiwu rozpoczęły badania mające na celu określenie kosztów zastąpienia wszystkich taksówek w mieście pojazdami hybrydowymi . Celem jest zmniejszenie zanieczyszczenia powietrza o 50% do 2014 roku. Dlatego Tel Awiw powinien wkrótce wymagać, aby wszystkie taksówki w mieście były pojazdami hybrydowymi. Właściciele taksówek powinni korzystać z dotacji i innych zachęt. Flota taksówek składa się z około 4000 do 5000 pojazdów. Badane są inne możliwości zmniejszenia zanieczyszczenia.

Gmina Tel Awiw jest zaangażowana w projekt samochodu elektrycznego, Project Better Place of Shai Agassi . Już niedługo powinna zacząć instalować stacje ładowania w całym mieście. W 2009 roku miasto powinno mieć ponad 150.

Sporty

Koszykówka jest najbardziej popularnym sportem w mieście. Maccabi Tel Aviv jest jednym z zespołów koszykarskich najbardziej zdobionych w historii za CSKA Moskwa i Panathinaikos w mistrzostwach Europy. Maccabi 6 razy wygrywał Euroligę i wielokrotnie docierał do europejskiego finału . Maccabi 48 razy wygrywali także Mistrzostwa Izraela. Jego popularność jest teraz międzynarodowa. Jego mecze w Eurolidze są bardzo popularne wśród Izraelczyków.

W piłce nożnej Maccabi Tel Aviv FC wielokrotnie wygrywał mistrzostwa Izraela i występował w pucharach UEFA w ostatnich latach.

Inny klub w mieście, Hapoel Tel Aviv , brał udział w Lidze Mistrzów 2010, ale został wyeliminowany w pierwszej rundzie.

Tel Awiw ma 2 kluby wioślarskie na północ od miasta położone nad brzegiem rzeki Jarkon.

Maraton w Tel Awiwie odbywa się corocznie od 2009 roku na wiosnę. Konkurs ten co roku przyciąga około 18 000 uczestników.

Edukacja

Tel Aviv University i University of Bar-Ilan to dwa główne uniwersytety w mieście i jego okolicach.

Uniwersytet w Tel Awiwie jest znany na całym świecie w szczególności ze swojego wydziału fizyki i informatyki. Bar-Ilan słynie z prawa. W niedawnym rankingu, Uniwersytet w Tel Awiwie wydaje 114 th  najlepszy uniwersytet w globalnym spadku z poprzedniego roku.

Razem mają ponad 50 000 studentów (2006).

Ataki

Główna izraelska metropolia, Tel Awiw, była wielokrotnie celem ataków związanych z konfliktem izraelsko-palestyńskim .

  • 4 września 1968: 1 osoba ginie, a 71 zostaje rannych w wyniku wybuchu trzech bomb w centrum miasta.
  • 30 maja 1972  : 3 członków Japońskiej Armii Czerwonej , zgodnie z dyrektywą Ludowego Frontu Wyzwolenia Palestyny (PFLP), szturmuje lotnisko Lod (obecnie międzynarodowe lotnisko David-Ben-Gurion ). Osiemdziesiąt osób zostanie rannych, a 26 zabitych. Tylko jeden z członków ARJ zostanie zwolniony żywy i skazany na dożywocie.
  • 5 marca 1975: Palestyńscy terroryści zajęli hotel Savoy  (w) , 4 osoby zginęły.
  • 6 lipca 1989: 14 osób zginęło, gdy terrorysta wjechał autobusem do wąwozu na autostradzie Jerozolima-Tel Awiw.
  • 19 października 1994: 21 Izraelczyków i jeden obywatel holenderski zabitych, 47 rannych w ataku kamikaze popełnianych przeciwko linii autobusowej n o  5.
  • 24 lipca 1995: Samobójczy atak bombowy członka Hamasu w autobusie zabija sześciu Izraelczyków i rani 28 na przedmieściach Tel Awiwu.
  • 4 marca 1996: Terrorysta detonuje swoją 20- kilogramową bombę  wypchaną gwoździami przed centrum handlowym Dizengoff podczas uroczystości Purim. Trzynaście osób zginęło, a 130 zostało rannych, w większości dzieci przebrane za partię.
  • 21 marca 1997: 3 osoby zabite i 48 innych rannych w zamachu samobójczym na tarasie kawiarni.
  • 27 sierpnia 1998: 14 rannych od bomby umieszczonej w śmietniku.
  • 1 st czerwiec 2001: 21 młodych ludzi zginęło, a 120 zostaje rannych przez terrorystę, który wydmuchuje się przy wejściu na dyskotece Delfinarium w przedniej części nadmorskiej promenady.
  • 23 maja 2002: Terroryści używają pilota do zdetonowania bomby umieszczonej pod tankowcem w zajezdni Pi Glilot na północ od Tel Awiwu, w celu wywołania gigantycznego ataku, ale tego ataku można uniknąć, ponieważ ogień się nie rozprzestrzenia do sąsiednich zbiorników paliwa. Ciężarówka zapaliła się, ale pożar szybko został opanowany. Żadnych obrażeń.
  • 17 lipca 2002: 5 osób zginęło, a 40 zostało rannych w podwójnym zamachu samobójczym na rue Névé Shaanan, w pobliżu starego dworca autobusowego.
  • 19 września 2002 6 osób zginęło, a 70 innych zostało rannych, gdy terrorysta zdetonował bombę Allenby ulicy w linii autobusowej n o  4 firmy Dan.
  • 5 stycznia 2003: 22 osoby zginęły, a 120 zostało rannych w podwójnym zamachu samobójczym w pobliżu starego dworca autobusowego.
  • 30 kwietnia 2003: Wybuch w pubie „Mike's Place” na promenadzie w Tel Awiwie zabija 3 osoby i rani 60. Hamas przyznał się do ataku.
  • 11 lipca 2004: Młoda kobieta zostaje zabita, a 33 inne ranne w eksplozji na przystanku autobusowym. Brygady Al-Aksa Fatahu biorą odpowiedzialność za ten atak.
  • 1 st listopad 2004 samobójczy zamach na rynku otwartym powietrzu Shouk HaCarmel trzech Izraelczyków zginęło, a ponad 30 zostało rannych. 16-letni zamachowiec-samobójca z Nablusu aktywował swój ładunek o godzinie 11:00 w szczycie. Atak został zgłoszony przez PFLP.
  • 25 lutego 2005: Członek Islamskiego Dżihadu wysadził się przed dyskoteką „Stage Club” na wybrzeżu w Tel Awiwie mniej niż 24 godziny po utworzeniu rządu palestyńskiego. W piątek wieczorem zorganizowano tam urodziny Yarona i jego przyjaciół z czterech stron Izraela. Zginęło 5 osób, a 49 zostało rannych. Atak został uznany przez Islamski Dżihad.
  • 19 stycznia 2006: samobójczy zamach bombowy w pobliżu starego dworca autobusowego, raniąc 32 osoby.
  • 17 kwietnia 2006: zamachowiec-samobójca, członek Islamskiego Dżihadu, wysadza się w powietrze w zatłoczonym barze z przekąskami znajdującym się w pobliżu dzielnicy Neve Shaanan podczas obchodów święta Paschy. Dziewięć osób zginęło, a 68 zostało rannych.
  • 15 listopada 2012: 3 rakiety spadły w pobliżu miasta, nikogo nie raniąc. Syreny wyły przez 2 minuty. Ten atak został potwierdzony przez Islamski Dżihad z Gazy.
  • 21 listopada 2012: eksplozja w autobusie przed MON spowodowała, że ​​28 zostało rannych, w tym trzy poważne. Atak przeprowadzony podczas Operacji Filar Obrony obwiniono Hamasem.
  • 1 st stycznia 2016: człowiek na pasku tarasem i 2 osoby zabite.
  • 8 czerwca 2016: 2 mężczyzn strzela do ludności, pozostawiając 4 zabitych i 7 rannych.

Galeria obrazów

  • Tel Awiw widziany z Jaffy.

  • Gan Hapisga, widok na miasto.

  • Park Hayarkona.

  • Typowy dom w dzielnicy Neve Tsedeq na południu.

  • Skrzyżowanie rue Lilinblum i Pines.

  • Kawiarnia na tarasie w dzielnicy Florentin.

  • Panoramę Tel Awiwu.

  • Panoramę Tel Awiwu z lotniska Ben Gurion.

  • Widok na park Hayarkon położony na północ w pobliżu dzielnicy Ramat Aviv.

  • Ulica Nachlata Binyamina, Tel Awiw.

  • Francuski Instytut Tel Awiwu.

  • ul. Nahlata Gruzenberga.

  • Drzewo pomarańczowe: Statua Ran Morina.

Panorama

Bliźniacze

Tel Awiw Jaffa jest miastem partnerskim z następującymi 10 miastami

Zawarł również różne umowy partnerskie, współpracy lub przyjaźni z następującymi miastami i podmiotami:

Uwagi i referencje

  1. http://www.diplomatie.gouv.fr/fr/IMG/pdf/no_106_janv-mars_2009_cle446315.pdf
  2. (w) ludność metropolii Gusz Dan (Tel Awiw i okolice)
  3. Rekomendacja dotycząca nazw państw, mieszkańców, stolic, placówek dyplomatycznych lub konsularnych (lista sporządzona przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych i Europejskich) ( czytaj online )
  4. Dzieje Apostolskie , IX, 41
  5. „Dorcas” w André-Marie Gerard , Słownik Biblii , Paryż, Robert Laffont, 1989 ( ISBN  2-221-05760-0 ) , s.  281 .
  6. (w) „Tabitha” w Leslie Ross, Medieval Art: A Topical Dictionary , Westport (Connecticut) i Londyn, Greenwood Publishing Group, 1996
  7. Aurélie Darbouret, "Tel-Aviv, śladami Bauhausu" , Le Figaro Magazine , tydzień od 12 stycznia 2018, strony 70-79.
  8. (w) Historia Tel Awiwu.
  9. Henry Laurens (2005) , s.86
  10. O czym czasem „zapomniano” na niektórych mapach Planu Podziału z 1947 r.
  11. Yoav Gelber (2006) , s.51
  12. Yoav Gelber (2006) , s.80
  13. Yoav Gelber (2006) , s. 94
  14. Yoav Gelber (2006) , s.111
  15. Henry Laurens, Pokój i wojna na Bliskim Wschodzie, Armand Colin, Paryż, 2005, s. 85-86.
  16. „  Średnie i zapisy dla Tel Awiwu  ” , Izraelska Służba Meteorologiczna (dostęp 11 czerwca 2010 r. ) (Opady, temperatura i zapisy [z wyłączeniem lutego i maja] napisane na stronie)
  17. „  Records Data for Israel  ” , Izraelska Służba Meteorologiczna (dostęp 11 czerwca 2010 r. ) Dane wykorzystane tylko za luty i maj)
  18. (w) Moda w Izraelu.
  19. Ben-Guriona .
  20. DO ODWIEDZENIA – Dom Ben Guriona , lepetitjournal.com , 27 września 2015 r.
  21. Muzeum Domu Ben-Guriona .
  22. Tel Awiw i Jaffa , miejsce w Tangce .
  23. Muzeum Haganah , strona Enjoying Israel .
  24. (on) Strona drużyny koszykówki Maccabis .
  25. Izrael i Palestyna , Le Routard, 2020-2021, s. 129.
  26. (en) Fodor's Essential Israel , Fodor's Travel, 2017, 528 s., Np
  27. Opinia Le Petit Futé na temat muzeum Llana Goor , strona Petit Fûté.
  28. (w) Architektura Tel Awiwu od 1909 do 2009 roku.
  29. (w) Amir Gutfreund, Świat chwilę później , Toby Press, 2008, s. 495: „  Alexander Levy, projektant Domu Pagody w Tel Awiwie.  "
  30. (w) UPNE, Młody Tel Awiw. Opowieść o dwóch miastach , Anat Helman, 2010, 213 s. : „  Dom Pagody nie był bezpośrednią kopią dalekowschodniej pagody, ale raczej został zbudowany na wzór kawiarni amerykańskiej.  ” (str. 13).
  31. (w) George Melrod et al. , Izrael: Włącznie z Zachodnim Brzegiem i Strefą Gazy , APA Publications, 1993, 369 s., s. 150.
  32. (en) Architektura Tel Awiwu , Turystyczny Izrael. Przewodnik .
  33. (w) Noam Dvir, Czerwony Dom, Czerwona Flaga? , Haaretz , 20 maja 2010 r.
  34. (w) BarOr, "  ul. Nahmani 43, Tel Awiw - dom łodzia herbowa  " , amnon-baror.co.il/? (dostęp 27 października 2014 ) .
  35. (w) Gili Merin Transforming A Masterpiece: The Asia House , Telavivian , 24 września 2015.
  36. Gloria Deutsch, „  Szalony dom  ” , w The Jerusalem Post ,15 marca 2006(dostęp 21 kwietnia 2021 ) .
  37. (w) Międzynarodowy Festiwal Filmów Gejowskich.
  38. (w) Gay Pride w Tel Awiwie.
  39. Jean Stern , w wywiadzie dla Mathiasa Chaillot, „Jak Izrael używał „różowego prania”, aby przyciągnąć gejów i zmienić swój wizerunek”, neonmag.fr, 26 października 2017 r.
  40. (w) na głównym dworcu autobusowym w Tel Awiwie
  41. (pl) Jak-za-zabawy
  42. (w) w Tel Awiwie Tramwaj
  43. (w) „  Miliarderzy świata  ” , Forbes ,8 marca 2007 r.( przeczytane online , konsultowane 7 lipca 2007 )
  44. (w) Boaz Bin-Nun , "  40 najbogatszych Izraela  " , Forbes ,9 grudnia 2006(dostęp 7 lipca 2007 )
  45. Zaludnienie i gęstość na kilometr kwadratowy w miejscowościach liczących 5000 mieszkańców i więcej w dniu 31.12.2019
  46. (w) Udi Michelson , „  Żydowskie podziemie Tel Awiwu  ” , Ynetnews ,19 stycznia 2007( przeczytaj online , skonsultowano 16 marca 2008 )
  47. Strona internetowa Maratonu w Tel Awiwie: http://www.tlvmarathon.co.il/Default.aspx?l=fr
  48. http://www.topuniversities.com/university-rankings/world-university-rankings/2009/results
  49. Strona partnerska aglomeracji

Zobacz również

Bibliografia

  • Catherine Weill-Rochant, Praca Patricka Geddesa w Tel Awiwie, plan cieni i świateł, European University Publishing, 2010 (693 s., Plany historyczne, zdjęcia, figury)
  • Catherine Weill-Rochant, L'Atlas de Tel Aviv , CNRS Éditions, 2008 (plany historyczne, zdjęcia, ryciny)
  • Yaacov Shavit, Tel Aviv: narodziny miasta, 1909-1936 , przekład z hebrajskiego przez Esther Ifrah, „Obecność judaizmu”, Albin Michel, 2004.
  • Nitza Szmuk-Mezger, Domy na piasku: Tel Awiw, ruch współczesny i duch Bahausu , dwujęzyczne wydanie angielsko-francuskie, przekład z hebrajskiego Vera Lasry i Vivianne Barsky, Éditions de l'Éclat, 2004 (550 zdjęć i planów)
  • Collective, Guide de la ville Tel-Aviv , przedmowa Gal Uchovsky, tłumaczenie z angielskiego: Chantal Osterreicher, redaktor Crossfield, 2011.
  • Jean Stern , Gay Mirage w Tel Awiwie , Editions Libertalia, 2017

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne