Środkowy Maghreb
Średniowieczna Algieria
Centralny Maghreb lub Maghrebu al-Awsat (w języku arabskim : المغرب الأوسط ) to historyczna nazwa dzisiejszej Algierii , którego stałe granice są trudne do wyznaczenia. Na ogół odpowiada dużej części Algierii i jej północnej Sahary .
Ta część Maghrebu została nazwana przez muzułmańskich historyków i geografów w okresie zachodniego średniowiecza i przyjęta przez niektórych współczesnych historyków jako część Algierii.
Etymologia
Kronikarze islamskiego okresu Maghrebu przed wprowadzeniem Osmanów wyróżniają trzy grupy: Maghreb al-Adna (najbliższy Maghreb, od wschodu) lub Ifrikija , Maghreb al-Awsat (centralny Maghreb lub środkowy) i Magreb al Aksa (extreme Magreb). Ale te podziały geograficzne nie odpowiadają stabilnym i trwale ustalonym państwom. Zatem po próbach imperiów Maghrebu, Maghrebu jest podzielona między trzech podmiotów politycznych: Hafsides , Zianides i Mérinides , wahając członkowskich, które konkurują w celu ustalenia ich pozycję na całym Maghrebie, ale które mogą według Gilberta Meynier „w anachronizm (pre) rysunku dla teologie nacjonalistyczne dzisiejsze państwa narodowe” .
Geografia
Centralny Maghreb na ogół odpowiada dużej części północnej Algierii . Dla niektórych autorów jest to region między granicą marokańską a południkiem Béjaïa . Dla innych autorów jest to zestaw rozciągający się od Moulouya do Annaby .
Historia
Środkowy Maghreb był uważany przez arabskich historyków średniowiecza za terytorium wiejskich społeczności berberyjskich i często był powiązany z buntem przeciwko centralnej władzy arabskiej. Przed włączeniem w polityczno-gospodarczą przestrzeń Fatymidów .
Załączniki
Bibliografia
- Historia Berberów i muzułmańskich dynastii Afryki… William MacGuckin de Slane, ʻAbd al-Raḥman ur. Muhammad Ibn Khaldûn
- Meynier 2010 , s. 10.
- Allaoua Amara, „Społeczności wiejskie i władze miejskie w środkowym Maghrebie (VII-XIV w.)”, Revue des mondes Muslems et de la Méditerranée [Online , 126 | Listopad 2009, opublikowane 12 grudnia 2012, dostęp 20 kwietnia 2011.]
- Praca Doktoranckiej Szkoły Historii Uniwersytetu ... By Universite Paris I
- Hélène Blais, Mirages de la carte: Wynalazek kolonialnej Algierii, wydanie Fayard, 2014 - 368 stron, s. 28 , czytaj w Internecie .
Bibliografia
-
Gilbert Meynier , Algieria, serce klasycznego Maghrebu: Od otwartości islamsko-arabskiej do wycofania (698-1518) , Paryż, La Découverte ,2010, 358 s. ( ISBN 978-2-7071-5231-2 )
Linki zewnętrzne
- Allaoua Amara " Fatymidów i centralny Maghreb: littoralisation dynastii i sposobów kontroli terytoriów ", Revue des Mondes muzułmanie et de la Mediterranee , n o 139,1 st czerwiec 2016, s. 107–126 ( ISSN 0997-1327 , DOI 10.4000 / remmm.9460 , czytanie online , dostęp 12 lutego 2021 )
- Allaoua Amara , „Islamizacja centralnego Maghrebu (VII-XI w.)” w „ Islamizacja i arabizacja średniowiecznego Zachodu Muzułmańskiego (VII-XII w.)” , Éditions de la Sorbonne, coll. „Biblioteka Historyczna Krajów Islamu”,16 października 2015 r.( ISBN 978-2-85944-873-8 , czytaj online ) , s. 103-130
- Allaoua Amara " społeczności wiejskich i miejskich w uprawnienia centralnej Maghrebie (VII-14 wieku) " Revue des Mondes muzułmański et de la Mediterranee , n o 126,27 listopada 2009( ISSN 0997-1327 , DOI 10.4000 / remmm.6435 , odczyt online , dostęp 12 lutego 2021 )
- Dominique Valérian , „Kontrola i polityczna dominacja przestrzeni w centralnym Maghrebie (VII-XI wiek)” , w : Legitymacja władzy w średniowiecznym Maghrebie: Od orientalizacji do emancypacji politycznej , Casa de Velázquez, coll. „Zbiór Casa de Velázquez”,7 marca 2017 r.( ISBN 978-84-9096-137-7 , czytaj online ) , s. 135–143
- Agnès Charpentier „ kierunku archeography rozwoju w centralnej Maghrebem: stan techniki ”, Revue des mondes moslems et de la Méditerranée , N O 14515 września 2019 r., s. 191-210 ( ISSN 0997-1327 , DOI 10.4000 / remmm.12508 , czytanie online , dostęp 12 lutego 2021 )