Fundacja | Progresywny, nauczanie od około 1096 (925 lat temu) |
---|---|
Rodzaj | Uniwersytet publiczny |
Oficjalne imię | Uniwersytet Oksfordzki |
Reżim językowy | język angielski |
Waluta |
Dominus Illuminatio mea „Pan jest moim światłem” |
Członkiem |
Coimbra Group , Russell Group , Europaeum , European League of Research Universities , Association of European Universities |
Stronie internetowej | www.ox.ac.uk |
Studenci | 21 689 (2013) |
---|
Miasto | Oksford |
---|---|
Kraj | Wielka Brytania |
University of Oxford , znajduje się w mieście o tej samej nazwie , 90 km na północny-zachód od Londynu , w hrabstwie Oxford lub Oxfordshire , w południowo-wschodniej Anglii , jest jednym z najbardziej prestiżowych uniwersytetów na świecie. Jest to także najstarsza brytyjska uczelnia .
Jego stopniowe powstanie nastąpiło w czasie sporu między królem Henrykiem II a arcybiskupem Tomaszem Becketem , walki o władzę, która wybuchła w 1164 roku i zakończyła się zabójstwem Becketa pod koniec 1170. Po 1165 król nie zaprzestał nadawania nadań. i przywileje dla tego zgrupowania odizolowanych szkół w wielkiej diecezji Lincoln. Prawdziwym początkiem uniwersytetu jest jednak rok 1167 , kiedy to król Henryk, zauważając w połowie puste zajęcia pomimo przyznanego kredytu, zakazał angielskim studentom uczęszczania na kursy na uniwersytecie paryskim i przypomniał mu siłą angielskie duchowieństwo z Paryża lub rozproszone w Francji i na kontynencie europejskim .
Ten elitarny uniwersytet mieści obecnie 23 000 studentów, którzy są rozproszeni w 38 szkołach wyższych i 6 stałych prywatnych salach (fundacje religijne). Większość z nich mieści się w pięknych starych budynkach w sercu Oxford Old Town (patrz: Balliol College , Christ Church , Merton College , Magdalen College , University College ). Jest to szczególnie stylu Gothic dominuje i dał do uniwersytetu miasta jego pseudonim „miasto wież marzycieli”, natomiast Katedra Christ Church ( XII th - XV th stulecia) oraz Kościół Świętego Piotra w -the-Wschodzie (w) ( XII th century) w dużej mierze należą do powieści Normana. Fasady Queen College pokazy klasycyzmu , budynki Somerville College wykazały wiktoriańską architekturą , The Edwardian i stylu Queen Anne , a istnieją przykłady architektury modernistycznej (np Katarzyny College).
Na Radcliffe Square znajduje się Radcliffe Camera ( 1747 ), w którym mieści się czytelnia Bodleian Library , jednej z najbogatszych bibliotek na świecie. Bodléienne jest jedną z legalnych bibliotek depozytowych w Wielkiej Brytanii, która otrzymuje jeden egzemplarz każdej książki opublikowanej w Wielkiej Brytanii.
Ashmolean Muzeum , założone w 1659 roku , jest najstarszym muzeum w Wielkiej Brytanii ; Departament Starożytności jego przetworów w szczególności kronice Paros , w masce śmierci z Olivier Cromwell , a kawałki sprowadzony z Knossos przez Johna i Arthura Evansa . W muzeum znajdują się również rysunki Rafaela , Michała Anioła i Leonarda da Vinci , obrazy Piero di Cosimo , Johna Constable , Claude'a Lorraina i Pabla Picassa oraz arabskie stroje noszone przez Lawrence'a z Arabii .
Od 2017 roku University of Oxford jest uznawany przez Times Higher Education za najlepszą uczelnię na świecie , wyprzedzając Cambridge , Caltech , Stanford , MIT i Harvard .
Data powstania pierwszych szkół oksfordzkich nie jest dokładnie znana, istnieją jednak dowody na istnienie w Oksfordzie formy nauczania datowanej na 1096 r. Najstarszy zapis archiwalny dotyczący kontroli tej działalności dydaktycznej pochodzi z ok. 1116 r. wraz z przybyciem uczeń Thibaud d'Étampes w Oksfordzie .
Wydalenie obcokrajowców z Uniwersytetu Paryskiego w 1167 skłoniło wielu angielskich studentów do osiedlenia się w Oksfordzie. Do nauczania tam zobowiązani są księża angielscy wykształceni w zakresie wymaganych przedmiotów. Po 1170 roku i aż do świtu XIII -go wieku , liczba studentów żyją na rzecz kościoła wznosi się ostro. Historyk Giraud de Barri nauczał od 1188 roku, a pierwszy znany mistrz zagraniczny, Emo de la Frise (w) wstąpił na uniwersytet w 1190 roku.
Głowę uniwersytetu nazywano kanclerzem od 1201 r., a mistrzów uznano za universitas lub korporację w 1231 r. po powrocie mistrzów i studentów angielskich po strajku w 1229 r. na uniwersytecie paryskim . Uczniowie tworzą dwa „ narody ” na podstawie swojego pochodzenia geograficznego: jeden reprezentujący północ (w tym Szkoci ), a drugi południe (w tym Irlandczycy i Walijczycy ). Początki geograficzne będą nadal wpływać wiele przynależność studentów w dłuższej perspektywie jako kolegium lub hala członków staje się zwyczajem w Oksfordzie.
Już w 1209 r. odnotowuje się migrację grupy profesorów i studentów do Cambridge , jest to przede wszystkim protest przeciwko niesprawiedliwości przypisywanej ratuszowi w Oksfordzie. Miejscowe władze, pod wpływem części ludności rozdrażnionej awanturami, ekscesami i wieczornym zgiełkiem studenckiego tłumu, powiesili trzech biednych, niewinnych studentów, oskarżonych o zabicie kobiety w mieście. Brak rzeczywistego procesu i dowodów oburzył niektórych nauczycieli i uczniów, którzy przenieśli się z jurysdykcji. Ta grupa, zafascynowana logiką polityczną, wraz z innymi protestującymi, byłaby pierwszym zalążkiem tego, co później nazwano Uniwersytetem Cambridge .
Ale Oxford to już bardzo duża szkoła. Od połowy XIII th wieku, członkowie wielu zakonów , szczególnie dominikanów , że franciszkanie , że Karmelitów i augustianie , rozliczane w Oxford, rozszerzając swoje wpływy i domów w oparciu o studentów. Mniej więcej w tym samym czasie prywatni dobroczyńcy założyli wspólnoty naukowe zwane kolegiami . Wśród pierwszych możemy wymienić Williama z Durham , który prawdopodobnie założył University College w 1249 roku, oraz Jean de Bailleul , ojca Johna of Scotland , od którego pochodzi Balliol College . Inny założyciel, Walter de Merton (w) , lord kanclerz i biskup Rochester , opracował szereg przepisów dotyczących życia w kolegiach ; w ten sposób Merton College stał się wzorem dla takich instytucji zarówno w Oksfordzie, jak i na Uniwersytecie w Cambridge . Wtedy coraz więcej studentów rezygnowało z życia w aulach i domach, które odbywały się na podstawie rozkazu wstępowania do kolegiów .
Nowe nauczanie renesansu duży wpływ Oxford z końca XV -go wieku. Wśród profesorów na uniwersytecie w tym okresie są William Grocyn , który przyczynił się do ożywienia języka greckiego, oraz John Colet , wybitny teolog biblijny . Wraz z nadejściem reformacji i zerwania z Kościołem rzymskokatolickim , że odrzucając katolicy schronił się w kontynentalnej Europie, w szczególności na Uniwersytecie w Douai . Pomimo utraty dochodów i ziemi wśród instytucji związanych z uczelnią , metoda nauczania przeszła od scholastyki do humanizmu .
W 1636 roku kanclerz William Laud , arcybiskup Canterbury ujednolica statut uniwersytetu w formie, która pozostanie bez większych zmian aż do połowy XIX -go wieku. Laud jest również początkiem statutu określającego prawa Oxford University Press i wnosi znaczący wkład w Bodleian Library , główną bibliotekę uniwersytetu.
Podczas angielskiej wojny domowej (1642-1649) uniwersytet był ośrodkiem partii rojalistów , podczas gdy miasto opowiadało się za przeciwstawnym obozem parlamentarnym . Następnie od połowy XVIII -tego wieku, University of Oxford wziął mały udział w konfliktach politycznych.
W połowie XIX -go wieku został oznaczony przez Ruchu Oksfordzkiego (1833-1845), prowadził w szczególności w przyszłości Kardynał Newman . Wpływ zreformowanego modelu uniwersytetu niemieckiego ujawnił się w Oksfordzie dzięki uczonym takim jak Edward Bouverie Pusey , Benjamin Jowett i Max Müller .
Wśród reform administracyjnych XIX th wieku, można zwrócić uwagę na wymianę ustnych egzaminów wstępnych z testów pisemnych, większą tolerancję dla angielskich dysydentów i utworzenie czterech uczelni dla kobiet. W XX -go wieku, decyzje Rady Królewskiej (takie jak zniesienie obowiązkowego codziennego czczenia) zmniejszył powiązanie kultu i szkolenia. Mimo, że uniwersytet jest tradycyjnie zorientowany humanistycznych , program nauczania został rozszerzony podczas XIX XX wieku obejmuje badania naukowe i medyczne.
W połowie XX e wieku, wielu znanych profesorów, napędzane przez nazizm lub komunizm schronił się w Oksfordzie.
Jest wielu, którzy po studiach na Uniwersytecie Oksfordzkim wyróżnili się w brytyjskiej polityce , nauce, medycynie czy literaturze. Ponad czterdziestu laureatów Nagrody Nobla i ponad pięćdziesięciu światowych liderów jest powiązanych z Uniwersytetem Oksfordzkim.
Uniwersytet opublikował w 1875 r. tekst upoważniający swoich delegatów do zorganizowania egzaminów wstępnych i końcowych na stosunkowo niskim poziomie. Pierwsze cztery kolegia dla kobiet powstały zgodnie z postulatami Stowarzyszenia Promocji Wyższego Szkolnictwa Kobiet (AEW) . Po Lady Margaret Hall (1878) nastąpiła w 1879 Somerville College ; pierwszych dwudziestu jeden studentów z tych dwóch uczelni uczęszczało na zajęcia w pokojach nad piekarnią w Oksfordzie. Po tych pierwszych dwóch kolegiach dla kobiet pojawiły się St Hugh (1886), St Hilda (1893) i St Anne's College (1952). Oksford był przez długi czas uważany za bastion męskich przywilejów i dopiero po7 października 1920aby kobiety mogły ubiegać się o status pełnoprawnych członków uniwersytetu i uzyskiwać dostęp do stanowisk na nim. W 1927 r. urzędnicy uniwersyteccy ustanowili liczbę studentek, która to zasada została zniesiona dopiero w 1957 r. Jednak do lat 70. XX wieku koedukacja nie istniała w kolegiach oksfordzkich, tak że liczba kobiet była skutecznie ograniczone możliwościami kolegiów kobiecych. W dodatku te kolegia nie miały wszystkich swoich statutów aż do 1959 roku .
W 1974 r. uczelnie Brasenose , Jesus , Wadham , Hertford i St Catherine (w) były pierwszymi uczelniami męskimi, które przyjmowały kobiety. W 2008 r. St Hilda stała się ostatnią żeńską uczelnią, która przyjmowała również mężczyzn, więc wszystkie uczelnie w Oksfordzie są teraz koedukacją. W 1988 r. 40% absolwentów stanowiły kobiety; stosunek ten wynosi teraz czterdzieści osiem do pięćdziesięciu dwóch na korzyść mężczyzn.
Detektyw Serce i rozsądek autorstwa Dorothy Sayers – samej jednej z pierwszych kobiet, które uzyskały posadę akademicką w Oksfordzie – przedstawia swój spisek w (fikcyjnym) college'u dla kobiet w Oksfordzie, a pytanie o edukację kobiet serce działki.
Jako kolegiata , struktura oksfordzka może wydawać się dezorientująca neoficie. Uniwersytet jest federacją: obejmuje ponad czterdzieści sal (en) i autonomicznych kolegiów , wokół centralnej administracji zarządzanej przez rektora . W ramach tej struktury tworzone są wydziały uniwersyteckie; nie są zależni od żadnej konkretnej uczelni. Wydziały te zapewniają sprzęt do nauczania i badań, ustalają programy nauczania i ogólne kierunki nauczania, prowadzą badania oraz oferują konferencje i seminaria. Uczelnie oferują swoim absolwentom przygotowanie pedagogiczne. Członkowie wydziału uniwersyteckiego są rozdzieleni między kilka kolegiów; Chociaż niektóre uczelnie mają wybrane przez siebie dziedziny (na przykład Nuffield College specjalizuje się w naukach społecznych), większość uczelni ma mieszankę naukowców i studentów z różnych dziedzin. Udogodnienia, takie jak biblioteki, są zapewniane przez każdy z tych stopni w ogólnej strukturze: przez uniwersytet centralny ( Bodleian ), przez wydziały (biblioteki wydziałowe, takie jak English Faculty Library) oraz przez kolegia (każde między nimi oferuje swoim członkom dostęp do multidyscyplinarnej biblioteki).
Oficjalnym władcą uniwersytetu jest kanclerz (obecnie Lord Patten of Barnes ), choć jak większość uniwersytetów brytyjskich tytuł ten jest raczej honorem niż znakiem uczestnictwa w codziennym zarządzaniu uczelnią. Kanclerz jest wybierany przez członków Konwokacji , ciała złożonego ze wszystkich absolwentów uniwersytetów i zachowuje swój tytuł przez całe życie.
Wicekanclerz , obecnie Louise Richardson de facto głowy uniwersytet. Pięciu prorektorów ma określone obowiązki: edukacja, badania, zarządzanie logistyką, rozwój i sprawy zewnętrzne, a także zarządzanie personelem i równy dostęp. Uczelnia jest organem wykonawczym rady i składa się z wicekanclerza oraz kierowników wydziałów i innych członków wybranych przez kongregację, a także obserwatorów ze Związku Studentów (en) . Zgromadzenie , w „parlament Profesorów”, składa się z ponad 3700 członków kadry dydaktycznej i administracyjnej uczelni, a w ostateczności odpowiedzi na pytania prawne: omawia i decyduje o decyzji proponowanych przez rady uniwersyteckiej. Oxford i Cambridge (o podobnej strukturze) odróżniają się od wszystkich innych uniwersytetów tą formą zarządzania demokratycznego.
Dwóch delegatów generalnych, wybieranych corocznie w systemie rotacyjnym i należących do dwóch różnych kolegiów, to mediatorzy wewnętrzni, którzy zapewniają, że uniwersytet i jego członkowie stosują się do zasad. Rola ta obejmuje zarówno dyscyplinę i dobre samopoczucie studentów, jak i nadzór nad procedurami uniwersyteckimi. Profesorowie uniwersytetu nazywani są „profesorami statutowymi Uniwersytetu Oksfordzkiego”. Mają ogromny wpływ na prowadzenie programów magisterskich. Przykłady obejmują katedrę Chichele i katedrę Drummond w ekonomii politycznej. Różne instytuty, wydziały i wydziały uniwersyteckie są podzielone na cztery wydziały, z których każdy wybiera własne kierownictwo. Te cztery działy to Wydział Liter, Wydział Nauk Społecznych, Wydział Matematyki, Fizyki i Nauk Przyrodniczych oraz Wydział Medycyny.
Uniwersytet Oksfordzki może być postrzegany jako uniwersytet publiczny w tym sensie, że otrzymuje znaczne fundusze rządowe, ale także jako uniwersytet prywatny w tym sensie, że jest w pełni samozarządzający i może równie dobrze zdecydować się na stanie się w pełni prywatnym, odmawiając otrzymywanych dotacji. .
Kolegium wyznacza miejsce zamieszkania i życia uczniów. Kolegium jest również odpowiedzialny za małych cotygodniowych zajęć grupowych ( tutoriale ). Oprócz pomieszczeń, które w najstarszych budynkach są czasami prawdziwymi apartamentami lub apartamentami o powierzchni kilkudziesięciu metrów kwadratowych, wszystkie kolegia mają: kaplicę, jadalnię, w której stół nauczycielski jest ustawiony prostopadle i podniesiony w stosunku do stołu uczniów. , salon z telewizorem, pralnia… a zwłaszcza boiska sportowe, często poza miastem. Do lat siedemdziesiątych studenci musieli podchodzić do stołu w czarnych szatach i wstawać „pod uderzeniem gongu”, aby recytować benedyktyńską po łacinie . Na ścianach bogato zdobionych jadalni wiszą portrety znamienitych starszych kolegium.
„Uczelnie” mają, od najstarszych do najnowocześniejszych, niezwykle staranną architekturę, w przeciwieństwie do budynków naukowo-badawczych, które w większości nie mają oryginalności. Do 38 college'ów i siedem fundacje religijne są niezależne od uczelni i cieszyć się znaczną autonomią. Na przykład uczelnie wybierają studentów, których chcą powitać (chociaż jest to obecnie kwestionowane), a także prelegentów. Odpowiadają za udogodnienia studenckie i pomoc społeczną, a także zajęcia w małych grupach. Z drugiej strony wiele kolegiów jest bogatszych niż sam uniwersytet ( w szczególności Christ Church i St John's College ).
Na Uniwersytecie Oksfordzkim istnieje 38 kolegiów i sześć stałych prywatnych sal , z których każda ma własną wewnętrzną strukturę i działalność. Wszyscy studenci i nauczyciele akademiccy muszą być członkami Kolegium lub Auli oraz Uniwersytetu. Szefowie kolegiów oksfordzkich są znani pod różnymi tytułami w zależności od uczelni: określani są jako gwardia, dyrektor, dyrektor, prezydent, rektor, mistrz lub dziekan. Kolegia spotykają się na Konferencji Kolegium, aby omówić kierunki i zająć się centralną administracją uniwersytecką. The Fellows , wraz z niektórych administratorów, tworząc ciała decyzyjnego kolegiów; istnieją również stypendia Fellow i Fellows junior , młodzi naukowcy tymczasowo przypisani do college'u. Wykładowcy na uniwersytecie nie muszą już być stypendystami związanymi z kolegium, jak było inaczej, ale jest to najczęstszy przypadek. Stypendyści , profesorowie i wykładowcy są zbiorczo i potocznie nazywani darami (mistrzami), ale termin ten jest rzadko używany przez członków samego uniwersytetu. Oprócz rezydencji i restauracji, uczelnie oferują swoim członkom zajęcia towarzyskie, kulturalne i rekreacyjne. Kolegia są odpowiedzialne za przyjmowanie na studia licencjackie i organizację czesnego; z drugiej strony za uzyskanie dyplomów odpowiadają poszczególne wydziały .
Nauczanie studentów studiów podyplomowych koncentruje się na korepetycjach, podczas których od jednego do czterech studentów przez godzinę omawia swoją pracę z pracownikiem uczelni. Może to być esej (w listach, często w naukach społecznych, czasem w matematyce, fizyce i naukach przyrodniczych) lub sformułowanie problemu (często w matematyce, fizyce i naukach przyrodniczych, czasem w naukach społecznych). Studenci zazwyczaj mają jedną lub dwie takie sesje tygodniowo i mogą być wspierani przez kadrę akademicką z własnej lub innej uczelni, w zależności od ich potrzeb. Uzupełnieniem tego systemu korepetycji są wykłady, kursy i seminaria organizowane przez ich wydział. Jeśli chodzi o doktorantów, mają tendencję do uczęszczania na kursy i seminaria, chociaż ich szkolenie koncentruje się głównie na indywidualnych badaniach.
Sama uczelnia jest odpowiedzialna za organizację egzaminów i wydawanie dyplomów. Do uzyskania pierwszego dyplomu wymagane jest pomyślne zdanie dwóch serii egzaminów. Ta pierwsza seria, nazywana Moderacjami Honorowymi („Modyfikacje” i „Modami Honorowymi”) lub Egzaminami Wstępnymi („Prelims”), odbywa się zazwyczaj pod koniec pierwszego roku (drugiego dla studentów prawa, teologii, filozofii). i teologii, psychologii, eksperymentalnej lub nie, filozofii i fizjologii oraz piątego roku dla studentów klasyki). Druga seria egzaminów, zwana Final Honor School ( Finały ), odbywa się pod koniec pierwszego kursu. Ci, którzy zdadzą, otrzymują wyróżnienie I, II stopnia, II stopnia niższego lub III stopnia, w zależności od uzyskanych wyników. Większość absolwentów kończy studia z wyróżnieniem drugiej klasy, a do dalszej nauki często wymagana jest pierwsza klasa. „Podwójne pierwszeństwo” oznacza wzmiankę o pierwszej klasie w obu seriach egzaminów. Stopnie naukowe magisterskie i doktorskie są przyznawane osobom, które ukończyły studia pogłębione. Tradycja głosi, że posiadacze tytułu licencjata mogą po siedmiu latach, bez dalszego kształcenia, przejść ze stopnia licencjata do stopnia „magistra”, czyli magistra sztuki. Wszyscy posiadacze MA są członkami Konwokacji, a do 1913 wszyscy mieszkańcy Konwokacji byli członkami Kongregacji. Jako tacy biorą udział w wyborach kanclerza i profesora poezji , ale ostatnio konwokacja została rozszerzona na wszystkich absolwentów.
Rok akademicki podzielony jest na trzy okresy, określone w Regulaminie. Okres St-Michel trwa od października do grudnia; okres St-Hilaire od stycznia do marca i okres Trójcy Świętej od kwietnia do czerwca.
W tych okresach Rada ustala na każdy rok okresy efektywnych kursów po osiem tygodni każdy. Okresy te są krótsze niż na większości innych uniwersytetów w Wielkiej Brytanii. Ponadto od studentów oczekuje się dużo pracy podczas wakacji (Boże Narodzenie, Wielkanoc i wakacje).
Przynajmniej wewnętrznie, daty w okresie są często formułowane zgodnie z początkiem okresu, więc pierwszy tydzień okresu jest określany jako „pierwszy tydzień”, a ostatni jako „ósmy tydzień”. Numeracja tygodni jest kontynuowana po zakończeniu okresu, a następnie rozpoczyna się od nowa odliczanie od następnego okresu, więc „tydzień minus jeden” ( minus pierwszy tydzień ) i „tydzień zero” ( tydzień zerowy ) poprzedzają pierwszy tydzień tygodnia okres. Tygodnie zaczynają się w niedzielę. Studenci muszą być na miejscu od czwartku w tygodniu zerowym.
2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | |
---|---|---|---|---|---|---|
Studenci | 11 603 | 11 703 | 11 772 | 11 833 | 11 752 | 11 723 |
Studia podyplomowe | 10 499 | 10 173 | 9850 | 9 857 | 9 621 | 9 327 |
Inne (VRO) | 472 | 494 | 488 | 499 | 485 | |
Całkowity | 22 602 | 22 348 | 22 116 | 22 178 | 21 872 | 21 535 |
Strój akademicki jest wciąż powszechne dzisiaj w Oksfordzie; do lat 60. studenci nosili go cały czas. Jest wymagany podczas egzaminów oraz w obecności gości na uczelni. Inne zwyczaje i tradycje różnią się w zależności od uczelni, a jedną z najczęstszych jest noszenie sukni na kolację w holu.
W roku akademickim 2005-2006 uczelnia otrzymała w zamian 608 mln funtów, a uczelnie 237 mln (w tym 41 mln z uczelni). Jeśli chodzi o uczelnię, pieniądze pochodzą głównie z HEFCE (w) ( 166 mln ) i grantów badawczych ( 213 mln ). Jeśli chodzi o uczelnie, ich główny dochód pochodzi z darowizn ( 82 mln ) i opłat za pobyt ( 47 mln ). Chociaż uczelnia ma największy budżet operacyjny, to właśnie uczelnie mają największy całkowity budżet, około 2,7 miliarda w porównaniu do 900 milionów na uniwersytet. Centralny budżet uniwersytetu, podobnie jak większość uczelni, jest zarządzany przez zintegrowane biuro zarządzania uniwersytetem, Oxford University Endowment Management, utworzone w 2007 roku.
Uczelnia rozpoczęła również w maju 2008 r. kampanię zbierania funduszy pod nazwą Oxford Thinking – Kampania dla Uniwersytetu Oksfordzkiego . Kampania, której minimalny cel wynosi 1,25 miliarda , ma na celu wzmocnienie trzech obszarów: programów i stanowisk uniwersyteckich, wsparcia dla studentów i wreszcie infrastruktury.
Oksford nie ustala żadnego limitu wiekowego, ani niższego, ani wyższego, przy przyjmowaniu swoich studentów. Historycznie rzecz biorąc, chłopcy często rozpoczynali studia w wieku od czternastu do dziewiętnastu lat. Jeremy Bentham , który wstąpił do niego w 1761 roku w wieku trzynastu lat, uważany był za niezwykle młodego.
Obecnie zwyczajowo przyjmuje się około siedemnastu lat, chociaż większość studentów ma osiemnaście lub dziewiętnaście lat . Dorośli studenci stanowią mniejszość w większości uczelni, są bardzo liczni w College Ruskin (w) . College Harris Manchester jest zarezerwowana dla studentów, którzy mają co najmniej 21 lat . Teoretycznie możliwe jest wejście na uniwersytet już w młodym wieku pod warunkiem spełnienia warunków wstępnych, np. Ruth Lawrence wstąpiła na Uniwersytet Oksfordzki w 1983 roku, w wieku dwunastu lat.
Potencjalni studenci przechodzą przez system UCAS (w) wspólny dla większości brytyjskich uczelni, ale (jak dla przyszłych studentów medycyny lub stomatologii, a dla studentów Cambridge) muszą być zarejestrowani najpóźniej do 15 października. Aby umożliwić bardziej spersonalizowaną ocenę uczniów, nie można aplikować na Oxford i Cambridge w tym samym roku. Jedynymi wyjątkami od tej reguły są studenci organiści i studenci, którzy mają już dyplom. Zachęcamy studentów ze wszystkich środowisk do spróbowania szczęścia, przy czym w procesie rekrutacji brane są pod uwagę „dane podstawowe” (czynniki, które mogą wpływać na wyniki egzaminów wstępnych). Uczelnia uważa, że jest wielu potencjalnych studentów z ubogich środowisk i żałuje, że nie może ich przyjąć tylko dlatego, że nie aplikują.
Większość kandydatów decyduje się na aplikowanie do jednej z uczelni, które współpracują ze sobą, aby zapewnić najlepszym studentom miejsce, jakiego chcą. Dobór studentów odbywa się na podstawie uzyskanych i planowanych wyników egzaminów, przeszłości akademickiej oraz w niektórych przypadkach egzaminu wstępnego lub pracy pisemnej. Około 60% studentów jest przyjmowanych, chociaż może się to różnić w zależności od kierunku studiów. Jeśli zbyt wielu wybranych kandydatów wybrało tę samą uczelnię, są losowo kierowani do drugiego wyboru. Uczelnie zapraszają wybranych kandydatów na rozmowę kwalifikacyjną, podczas której mają zapewnione zakwaterowanie i wyżywienie na co najmniej trzy dni w grudniu. W 2007 r. kolegia, wydziały i instytuty opublikowały „wspólną strukturę” wymieniającą zasady i procedury, których przestrzegają.
Zaproszenia rozsyłane są na krótko przed Bożym Narodzeniem, zazwyczaj z określonej uczelni. Jeden na czterech wybranych studentów otrzymuje zaproszenie z uczelni, której nie wybrał. Niektóre cursi mogą wysyłać „otwarte zaproszenia” do niektórych kandydatów, które nie wiążą się z żadną konkretną uczelnią do czasu wyników A-Level w sierpniu.
Jeśli chodzi o przyjmowanie studentów niebędących absolwentami, wiele uczelni preferuje kandydatów, którzy planują prowadzić badania w jednym z preferowanych obszarów uczelni. Na przykład College St Hugh deklaruje przyjmowanie studentów w wielu dziedzinach, zwłaszcza w obszarach zainteresowania kadry akademickiej uczelni. Być może w wyniku tego nierzadko zdarza się, że doktorant jest częścią kolegium swojego przełożonego, gdy nie ma obowiązku. W przypadku studentów studiów magisterskich przyjęcie jest sprawdzane przez odpowiedni wydział przed przetworzeniem przez szkołę wyższą.
Uczelnia uważa, że jej polityka rekrutacyjna pozwala uniknąć jakichkolwiek uprzedzeń co do społeczno-ekonomicznego pochodzenia kandydata. Jednak University of equity Oksford był przedmiotem publicznych kontrowersji po wydarzeniach, takich jak sprawa Laury Spence (w) w 2000 r., Nazwisko młodej studentki ze szkoły publicznej, której wniosek został odrzucony przez uniwersytet. Miejsca w Oksfordzie i Cambridge pozostają głównym celem wielu szkół, a brak różnorodności społecznej na uniwersytecie pozostaje w centrum debaty. Półsłowne oskarżenia o rasizm można jednak obalić porównując wyniki A-Level. W 2007 roku uczelnia udoskonaliła procedurę rekrutacyjną, aby uwzględnić wyniki w nauce swoich kandydatów.
Studenci uczelni publicznych mają wskaźnik selekcji stosunkowo zbliżony do studentów uczelni prywatnych (19% wobec 24% w 2010 r.). Jednak większość uczniów pochodzących z instytucji publicznych przyjętych w Oksfordzie pochodzi ze szczególnie selektywnych szkół „elitarnych”. Ponad połowa aplikacji pochodzi z sektora publicznego, przyciąganego przez liczne inicjatywy prowadzone w tym kierunku przez Uniwersytet Oksfordzki, takie jak UNIQ Summer Schools, Oxford Young Ambassadors, Target Schools oraz FE Access Initiative. Jeśli chodzi o tę pierwszą operację, spośród wszystkich studentów UNIQ, którzy przybyli jesienią 2010 roku na studia w latach 2011-2012, 39% z nich uzyskało miejsce. Średni wskaźnik akceptacji kandydata wynosi na ogół około 20%.
Większość kolegiów ma również pewne różnice w inicjatywach i procedurach rekrutacyjnych.
W 2002 roku Uniwersytet Oksfordzki sfinansował projekt badawczy kierowany przez profesora Anthony'ego Heatha. W projekcie wzięło udział prawie dwa tysiące osób ubiegających się o przyjęcie, około jedna trzecia z nich została przyjęta. Projekt wykazał, że na ogół opiekunowie traktowali kandydatów z instytucji publicznych przychylniej niż osoby z instytucji prywatnych, z równymi wynikami. Badania dalej sugerują, że różnica ta jest uzasadniona tym, że uczniowie pochodzący ze szkół prywatnych muszą zdać egzamin wstępny lepiej niż ci przychodzący ze szkół publicznych, aby mieć nadzieję na taki sam wynik na egzaminach końcowych. Wreszcie badanie pokazało, że kandydaci na kierunkach artystycznych mają przewagę podczas selekcji, gdy dysponują dużym kapitałem kulturowym .
Studenci dojrzali i niestacjonarni są wspierani przez Wydział Kształcenia Ustawicznego Uniwersytetu Oksfordzkiego . Większość studentów w niepełnym wymiarze godzin uczęszcza do Kellogg College, chociaż kilka innych uczelni również ich akceptuje.
Istnieje wiele form wsparcia finansowego dla tych, którzy chcą studiować w Oksfordzie. Oxford Opportunity Bursaries, wprowadzone w 2006 roku, to stypendia, które uniwersytet może zaoferować każdemu studentowi z Wielkiej Brytanii. Potencjalnie warte 10.235 funtów przez trzy lata, jest to najbardziej hojne stypendium oferowane przez uniwersytet w Wielkiej Brytanii. Ponadto w razie potrzeby uczelnie oferują swoim studentom stypendia. Jeśli chodzi o dogłębne studia, uniwersytet oferuje również różne stypendia na wszystkie ścieżki, od stypendiów na Rodos po nowe stypendia Weidenfeld.
Studenci, którzy zdali egzaminy wstępne, wynagradzani są przez uczelnię stypendiami, zwykle będącymi efektem wieloletniego dofinansowania, choć po zniesieniu opłat wpisowych dostępne kwoty stały się symboliczne. Stypendyści mogą nosić luźną sukienkę studencką; że „ zwykli ” (termin zasadniczo odnosi się do tych, którzy musieli płacić za wyżywienie i zakwaterowanie) są ograniczone do rękawów i krótszy płaszcz. Termin „towarzysz” ma w Oxbridge specjalne znaczenie i oznacza pewną zasługę, pewne kompetencje akademickie. Stosowany należy odróżnić szlachcice zwykłych o panowie plebsu , ale te szeregi zostały zniesione w XIX th wieku. Stypendia „zamknięte”, dostępne tylko dla kandydatów spełniających określone warunki, takie jak pochodzenie z określonej szkoły, nie istnieją już z nazwy.
Od założenia Kościoła anglikańskiego do 1866 r. trzeba było należeć do tego Kościoła, aby uzyskać tytuł licencjata w Oksfordzie, a „heretycy” od 1871 r. mogą tam zdobyć tylko tytuł magistra. Wymagana była znajomość starożytnej greki do 1920 r., łaciny do 1960 r. kobiety nie mogą pracować na uniwersytecie od 1920 r.
Centralną biblioteką Oksfordu jest Bodleian Library, założona przez Sir Thomasa Bodleya w 1598 i otwarta w 1602. Z ponad 8 milionami tomów reprezentujących 188 kilometrów regałów, jest to druga co do wielkości biblioteka w Wielkiej Brytanii , po British Library . Jest to legalna biblioteka depozytowa , co oznacza, że ma prawo zażądać bezpłatnego egzemplarza każdej książki wydanej w Wielkiej Brytanii. Jej kolekcje rosną w tempie ponad pięciu kilometrów regałów rocznie.
Głównymi miejscami biblioteki są Radcliffe Camera , Old Schools Quadrangle , Clarendon Building i New Bodleian Library , zbudowane w latach 30. XX wieku według planów Sir Gilesa Gilberta Scotta, znane również jako Weston Library . Budynki łączy tunel pod Broad Street . Bodléienne zarządza również zbiorami innych bibliotek, takich jak Bodleian Law Library, Library Institute of Indian Studies, Radcliffe Scientific Library i Eastern Institute Library. Władze miasta Oxford odmówiły budowy nowego magazynu książek w Osney Mead, gdzie pierwotnie planowano, że to Swindon przejął kosztowny (26 milionów funtów ) projekt Book Storage Facility (BSF). pół miliona dokumentów zaczęto przekazywać w październiku 2010 roku. Trwa remont Nowej Biblioteki Bodlejańskiej, w celu lepszego wyeksponowania dziedzictwa biblioteki (m.in. pierwsze folio Szekspira , Biblia Gutemberga ) i prezentowany projekt do zwiedzania w marcu 2010. Prace, które rozpoczęły się we wrześniu 2010 roku, mają potrwać pięć lat, a budynek zostanie ponownie otwarty w 2015 roku.
Oprócz Bodleian w Oksfordzie znajduje się kilka specjalistycznych bibliotek, takich jak Biblioteka Sacklera, która posiada zbiory klasyczne. Ponadto większość wydziałów prowadzi własne biblioteki, podobnie jak wszystkie uczelnie . Nowa zajezdnia księgę otwarto w South Marston , Swindon w październiku 2010 roku.
Katalog zbiorów uczelni jest skomputeryzowany przez OLIS, akronim Oxford Libraries Information System . The Oxford University Library Services, kierowany przez dyrektora Biblioteki Bodleian, jest organ administracyjny odpowiedzialny za wszystkich bibliotek Oksfordu. La Bodléienne jest obecnie zaangażowana w ogromny projekt digitalizacji z Google .
Oprócz bibliotek w Oksfordzie znajduje się wiele muzeów i galerii. Ashmolean Muzeum , założone w 1683 roku, jest najstarszym muzeum w Wielkiej Brytanii, a najstarszy uniwersytet muzeum na świecie. Zawiera ważne kolekcje sztuki i archeologii, w tym dzieła Michała Anioła , Leonarda da Vinci , Turnera i Picassa , a także skarby, takie jak Zagadka Skorpiona , Marmur Paros i Klejnot Alfreda . Zawiera również Mesjasza , stradivariusa w swoim pierwotnym stanie, uważanego przez niektórych za jeden z najwspanialszych istniejących przykładów. Ashmolean został ponownie otwarty w listopadzie 2009 roku po renowacji. Kosztował 49 mln funtów , pozwolił podwoić powierzchnię wystawienniczą i zainstalować nowy sprzęt.
W Muzeum Historii Naturalnej znajdują się okazy anatomiczne i historii naturalnej uniwersytetu. Składa się z dużego neogotyckiego budynku położonego przy Parks Road , na terenie uniwersyteckiego kampusu naukowego. Zawiera szkielety Tyrannosaurus rex i triceratops oraz najbardziej kompletne szczątki dodo , jakie znaleziono . Mieści się tu również ambona Simonyi , obecnie zajmowana przez Marcusa du Sautoy .
Przyłączone do Muzeum Historii Naturalnej , założone w 1884 roku Pitt Rivers Museum , mieści zbiory antropologiczne i archeologiczne uniwersytetu, czyli ponad 500 000 obiektów. Niedawno wybudowano nowy aneks badawczy, a od tego czasu jego pracownicy są zaangażowani w kursy antropologii uczelni, utworzone z darowizny od generała Augustusa Pitta Riversa , ojca chrzestnego muzeum.
Muzeum Historii Nauki znajduje się na Broad St w najstarszym budynku wybudowanym specjalnie dla wciąż istniejącego muzeum świata. Zawiera ona 15 000 sztuk, od starożytności do XX th Century, trochę przez reprezentujących niemal wszystkie aspekty historii nauki . Na Wydziale Muzycznym w St Aldate znajduje się Kolekcja Instrumentów Muzycznych Bate , składająca się głównie z zachodnich klasycznych instrumentów muzycznych, od średniowiecza do współczesności. Ogród Botaniczny jest najstarszym ogrodem botanicznym w Wielkiej Brytanii i trzecim najstarszym ogrodem naukowym na świecie. Jest domem dla okazów około 90% światowych gatunków roślin. Jeśli chodzi o Galerię Obrazów Kościoła Chrystusowego, mieści ona kolekcję ponad 200 dzieł dawnych mistrzów , wielkich mistrzów malarstwa antycznego.
W „ Przewodniku po dobrych uniwersytetach ” The Times z 2008 r. Oxford został uznany za najlepszy uniwersytet w Wielkiej Brytanii, a za nim znalazł się Cambridge. Oxford zajmuje pierwsze miejsce w dziedzinie nauk politycznych, nauk fizjologicznych, angielskiego, sztuk pięknych, studiów biznesowych, Afryki i Bliskiego Wschodu, muzyki, filozofii i dzieli z Cambridge pierwsze miejsce pod względem edukacji i językoznawstwa. Oxford zajmuje drugie miejsce, po Cambridge, w siedemnastu innych obszarach. Uniwersytet jest również trzeci z trzech obszarów, trzecie tie w drugim i czwartym, piątym i szóstym tie w polu w czasie.
W szóstej kategorii rankingu Guardian (tj. uczelni, których studenci osiągają co najmniej czterysta punktów UCAS), Oxford zajmuje pierwsze miejsce w anatomii i fizjologii, antropologii, biologii, medycynie, biznesie i zarządzaniu, w geologii i oceanografii, ekonomii, języku angielskim , prawo, inżynieria materiałowa i mineralna, języki nowożytne, muzyka, politologia, psychologia i socjologia. Oxford zajmuje drugie miejsce za Cambridge pod względem geografii, archeologii, klasyki, historii, historii sztuki, matematyki, filozofii, teologii i religioznawstwa. Oxford zajmuje również drugie miejsce w ogólnej inżynierii i informatyce, trzecie w sztukach pięknych, fizyce i inżynierii ogólnej, a czwarte w chemii.
W akademickim rankingu światowych uniwersytetów Shanghai Jiao Tong University z 2010 r. Oksford zajmuje dziesiąte miejsce na świecie, a drugie w Europie.
W rankingu Times Higher Education World University Rankings z 2011 r. Oxford zajmuje czwarte miejsce na świecie (pierwsze miejsce zajmuje Caltech , a Harvard i Stanford dzielą drugie miejsce), a pierwsze w Europie. W rankingu QS World University Rankings 2011 , University of Oxford zajmuje piąte miejsce na świecie (Cambridge University zajmuje pierwsze miejsce), aw 2010 był szósty, jedyny rok, w którym nie dotarł do pierwszej piątki Times Higher Education-QS World Ranking uniwersytetów (in) , istnieje od 2004 roku (w 2010 roku rankingi Times Higher Education World University oraz QS World University Ranking opublikowały osobne rankingi).
W 2009 roku uniwersytet zajął drugie miejsce na świecie pod względem sztuki i literatury, trzecie w naukach przyrodniczych i biomedycynie, a piąte w naukach przyrodniczych. Oxford zajmuje również drugie miejsce na świecie pod względem zatrudnialności absolwentów. Według rankingu Times Higher Education World Reputation Rankings z 2011 r., opartego na ankiecie przeprowadzonej wśród 13 338 naukowców ze 131 krajów , która jest największym badaniem, jakie kiedykolwiek przeprowadzono w środowisku akademickim, Oxford znajduje się w pierwszej szóstce uniwersytetów uznawanych za „supermarki rozpoznawane na całym świecie”.
Oxford jest jednym z czterech brytyjskich uniwersytetów należących do Coimbra Group , jednym z czterech brytyjskich uniwersytetów w Europejskiej Lidze Badawczych Uniwersytetów i jednym z trzech brytyjskich uniwersytetów, do których oba należą. Jest to również jedyna uczelnia brytyjska należąca do grupy Europaeum .
Oxford jest częścią Złotego Trójkąta, który skupia 6 najbardziej elitarnych brytyjskich uniwersytetów rozsianych między Oxfordem, Cambridge i Londynem.
2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 | 2007 | 2006 | 2005 | 2004 | 2003 | 2002 | 2001 | 2000 | 1999 | 1998 | 1997 | 1996 | 1995 | 1994 | 1993 | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Przewodnik Times Good University | 1 re | 1 re | 1 re | 1 re | 1 re | 1 re | 1 re | 1 re | 1 re | 1 re | 2 nd | 3 rd | 3 rd | 3 rd | 2 nd | 2 nd | 2 nd | 2 nd | 2 nd | 2 nd |
Przewodnik po uniwersytecie Guardian | 2 nd | 1 re | 1 re | 1 re | 1 re | 1 re | 2 nd | 1 re | 2 nd | 2 nd | 2 nd | |||||||||
Przewodnik po Uniwersytecie Sunday Times | 1 re | 1 re | 2 nd | 2 nd | 2 nd | 2 nd | 2 nd | 2 nd | 2 nd | 2 nd | 2 nd | 2 nd | 2 nd | 2 nd | ||||||
Niezależny kompletny przewodnik uniwersytecki wspierany przez PricewaterhouseCoopers |
2 nd | 1 re | 1 re | 1 re | 2 nd | |||||||||||||||
Codzienny Telegraf | 2 nd | 4 th | 4 th | |||||||||||||||||
FT | 2 nd | 2 nd | 2 nd | 2 nd | 3 rd | 3 rd |
W światowych rankingach pojawia się na dobrych pozycjach. Dlatego w kilku rankingach uniwersyteckich często plasuje się w pierwszej dziesiątce.
Wielu byłych studentów Uniwersytetu Oksfordzkiego wyróżniło się w swojej dziedzinie; są czasami określani jako absolwenci uniwersytetów.
Trzydzieści sześć brytyjskich premierów studiował w Oksfordzie, w tym William Gladstone , Herbert Asquith , Clement Attlee , Harold Macmillan , Harold Wilson , Edward Heath , Margaret Thatcher , Tony Blair , David Cameron , a ostatnio Theresa May .
W Oksfordzie studiowało co najmniej trzydziestu światowych liderów. Ta liczba obejmuje Haralda V z Norwegii , Abdullaha II z Jordanii , czterech premierów Australii ( John Gorton , Malcolm Fraser , Bob Hawke i Tony Abbott ), dwóch premierów Kanady ( Lester B. Pearson i John Turner ), dwóch premierów Indii ( Manmohan Singh i Indira Gandhi , czterech pakistańskich premierów ( Liaquat Ali Khan , Huseyn Shaheed Suhrawardy , Zulfiqar Ali Bhutto i Benazir Bhutto ), SWRD Bandaranaike Sri Lanki, Norman Washington Manley z Jamajki, Eric Williams (premier i Trynidad Tobago), Álvaro Uribe (były prezydent Kolumbii), Abhisit Vejjajiva (były premier Tajlandii) i Bill Clinton (jest pierwszym prezydentem Stanów Zjednoczonych, który studiował w Oksfordzie, w tym przypadku w University College ). Arthur Mutambara (Wicepremier Zimbabwe ), również studiował w Merton College w 1991 roku. Birmański działacz demokratyczny i laureatka Nagrody Nobla , Aung San Suu Kyi , studiował w St. Hugh College. Łącznie z nią czterdziestu siedmiu laureatów Nagrody Nobla studiowało lub wykładało w Oksfordzie.
Oksford wyprodukował co najmniej trzynastu świętych i dwudziestu arcybiskupów Canterbury , w tym Rowana Williamsa , który studiował w Wadham College, a później był profesorem w Christ Church. Reformator religijny John Wycliffe ukończył Oxford w Balliol College . Założyciel Methodism , John Wesley , studiował w Christ Church i był związany z Lincoln College . Wielki przedstawiciel „Ruchu Oksfordzkiego” lub „Ruchu Traktariańskiego” w XIX wieku, John Henry Newman , nawrócony w 1845 na katolicyzm, został kardynałem w 1879, kanonizowany w 2019, student Trinity College, stypendysta Oriel College. Inne postacie religijne również studiowały w Oksfordzie: Mirza Nasir Ahmad , trzeci kalif społeczności muzułmańskiej Ahmadiyyia , i Shoghi Effendi , jeden z przywódców wiary bahaickiej .
Około pięćdziesięciu medalistów olimpijskich ma akademickie powiązania z uniwersytetem, w tym Sir Matthew Pinsent , czterokrotny złoty medalista w wioślarstwie. TE Lawrence studiował w Jesus College , a odkrywca, dworzanin i literat Sir Walter Raleigh studiował w Oriel College, ale odszedł, zanim ukończył szkołę. Australijski magnat Rupert Murdoch również studiował w Oksfordzie.
Długa lista pisarzy związanych z Oxford University obejmuje Johna Fowlesa , Theodora Geisela , Thomasa Middletona , Samuela Johnsona , Roberta Gravesa , Evelyn Waugh , Lewisa Carrolla , Aldousa Huxleya , Oscara Wilde'a , CS Lewisa , JRR Tolkiena , Grahama Greene'a , VS Naipaul , Philipa Pullman , Joseph Heller , Vikram Seth , Iris Murdoch , Dorothy L. Sayers , AS Byatt , Vera Brittain , poeci Percy Bysshe Shelley , John Donne , AE Housman , WH Auden , TS Eliot , Wendy Perriam i Philip Larkin ( i siedmiu laureatów poezji ) Thomas Warton , Henry James Pye , Robert Southey , Robert Bridges , Cecil Day-Lewis , Sir John Betjeman i Andrew Motion ), Adrienne Rich .
Ekonomiści Adam Smith , Alfred Marshall , EF Schumacher , Kate Raworth i Amartya Sen , geograf Doreen Massey , a także filozofowie Robert Grosseteste , William of Ockham , John Locke , Thomas Hobbes , Jeremy Bentham i AJ Ayer spędzili czas w Oksfordzie.
Niektórzy znani uczeni, tacy jak Robert Hooke , Stephen Hawking , Richard Dawkins , Frederick Soddy , współtwórca World Wide Web Tim Berners-Lee i Dorothy Hodgkin studiowali w Oksfordzie. Robert Boyle , Albert Einstein , Edwin Hubble , Erwin Schrödinger również spędzali czas na uniwersytecie. Socjolog Barbara Harrell-Bond studiowała w Lady Margaret Hall przed założeniem uniwersyteckiego Centrum Badań nad Uchodźcami.
Wykładał tam także inżynier-matematyk Aubin Eyraud . Kenijska inżynier Gladys Ngetich mogła tam studiować i uczyć.
Kompozytorzy Sir Hubert Parry , George Butterworth , John Taverner , William Walton , James Whitbourn i Andrew Lloyd-Webber studiowali na uniwersytecie.
Aktorzy Hugh Grant , Kate Beckinsale , Dudley Moore , Michael Palin , Anna Popplewell , aktorka Emma Watson i Terry Jones ukończyli Uniwersytet Oksfordzki, podobnie jak zdobywca Oscara Florian Henckel von Donnersmarck oraz reżyserzy Ken Loach i Richard Curtis . Sportowcy tacy jak Imran Khan . studiował na uniwersytecie.
Więcej informacji na temat znanych członków Uniwersytetu Oksfordzkiego można znaleźć w artykułach dotyczących każdej uczelni (ta sama postać może oczywiście mieć powiązania z kilkoma odrębnymi uczelniami).
Kilka dużych organizacji i oficjalnych instytucji ma powiązania z Uniwersytetem Oksfordzkim:
Niektóre z najstarszych i najbardziej znanych stowarzyszeń i klubów na uniwersytecie to:
Parki Uniwersyteckie tworzą 70-hektarowy park , położony w północno-wschodniej części miasta, w pobliżu kolegiów Keble ( Keble College ), Somerville College (Oxford) i Lady Margaret Hall (Oxford) . Jest otwarty dla publiczności w ciągu dnia. Oprócz ogrodów i roślin egzotycznych, w parkach znajdują się liczne obiekty sportowe, a także miejsca o szczególnym znaczeniu, takie jak ogród genetyczny, ogród doświadczalny, w którym badane są procesy ewolucyjne.
University of Oxford Botanic Garden to najstarszy w Wielkiej Brytanii. Zawiera ponad 8000 różnych gatunków roślin na powierzchni 1,8 ha . Jest to jedna z najbardziej zróżnicowanych i kompaktowych dużych kolekcji roślin na świecie. Występuje tam ponad 90% wyższych rodzin roślin. Harcourt Arboretum (en) to 53 hektarowy teren , położony 10 km na południe od miasta. Znajduje się tu naturalny las i 27 hektarów łąk. Las Wyhtam o powierzchni 4km2 należy do uczelni i służy do badań zoologicznych i zmian klimatycznych.
Istnieje wiele innych instytucji w Oksfordzie, w tym różne niezależne „kolegia”, które nie są związane z uniwersytetem, takie jak Oxford Brookes University , Ruskin Colleged – szkoła dla dorosłych – chociaż nie jest bezpośrednio powiązana z uniwersytetem, pozostaje bardzo blisko do niego; oraz dawny Lady Spencer Churchill College (obecnie kampus Wheatley w Oxford Brookes ).
Uniwersytet Oksfordzki jest partnerem społeczności Meade 4M Community , która wspiera program uniwersytecki „Project Jetwatch”.
Uniwersytet Oksfordzki jest tłem dla wielu dzieł beletrystycznych. Oksford jest wymieniony w fikcyjnej narracji z 1400 w Canterbury Tales of Chaucer , która odnosi się do „urzędnika z Oxenford”: „Wolał być u wezgłowia łóżka / dwadzieścia tomów, oprawionych na czarno lub czerwono, / Arystotelesa , i jego filozofia, / że bogaty ubiera, lub gwałci, lub gejowską psałterię. »( Dwadzieścia ksiąg odzianych w Blak lub trzcinę, / Arystotelesa i jego filozofii / Niż szaty riche, lub fithele, lub gej sautrie ). W 1989 roku zidentyfikowano 533 historie, których akcja toczy się w Oksfordzie, a liczba ta stale rośnie. Tak jest w przypadku słynnych dzieł literackich, Brideshead Revisited ( Brideshead ) Evelyn Waugh , w trylogii His Dark Materials ( Rozdroża światów ) Philipa Pullmana , który ma uniwersytecką wersję w innej rzeczywistości.
Budynki uniwersyteckie mają architekturę charakterystyczną dla okresu od XVI wieku poprzez okres wiktoriański aż do dziś z elementami architektury średniowiecznej. Rzeczywiście, kolegium Christ Church , założone przez Henryka VIII w 1546 roku, ma najmniejszą kaplicę w kraju i ma architekturę romańską, a jadalnia ( Sala Jadalna ) tego miejsca ma architekturę średniowieczną; Bodleian Library został zbudowany w 14 wieku i przebudowany w 17 wieku . W tym miejscu znajdują się wyszukane sklepienia, głównie w Szkole Divinity, dawnej szkole teologicznej z XV wieku ; także Queen's College prezentuje wiele stylów architektonicznych z różnych epok.