Narodziny |
14 marca 1879 r. Ulm ( Cesarstwo Niemieckie ) |
---|---|
Śmierć |
18 kwietnia 1955 Princeton ( Stany Zjednoczone ) |
Narodowość |
Niemiec (1879-1896 i 1919-1933) Bezpaństwowiec (1896-1901) Szwajcar (1901-1955) Austriak (1911-1912) Amerykanin (1940-1955) Einstein był bezpaństwowcem i kilkakrotnie miał podwójne obywatelstwo ![]() |
Obszary | Fizyka teoretyczna |
Dyplom |
Szwajcarski Federalny Instytut Technologii w Zurychu Uniwersytet w Zurychu |
Znany z |
Efekt fotoelektryczny , ruch Browna , szczególna teoria względności , ogólna teoria względności |
Nagrody |
Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki (1921) Medal Copleya (1925) Medal Maxa-Plancka (1929) Medal Franklina (1935) |
Podpis
Einsteina ( widoczne w niemieckim [ znajduje się b ɐ t ma ɪ n ʃ t ma ɪ n ] ) urodzonych14 marca 1879 r.w Ulm , w Wirtembergii ( Cesarstwo Niemieckie ) i zmarł dnia18 kwietnia 1955w Princeton , New Jersey ( Stany Zjednoczone ), jest fizykiem teoretykiem . Był kolejno Niemcem , bezpaństwowcem (w latach 1896-1901), Szwajcarem (1901) i podwójnym obywatelstwem szwajcarsko - amerykańskim (1940). Ożenił się z Milevą Marić , potem ze swoją kuzynką Elsą Einstein .
Opublikował swoją szczególną teorię względności w 1905 roku, a swoją teorię grawitacji, znaną jako ogólna teoria względności , w 1915 roku . Wniósł wielki wkład w rozwój mechaniki kwantowej i kosmologii , aw 1921 otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki za wyjaśnienie zjawiska fotoelektrycznego . Jego praca jest znana ogółowi społeczeństwa ze względu na równanie E = mc 2 , które ustala równoważność między masą a energią układu.
Dziś uważany jest za jednego z największych naukowców w historii, a jego sława wykracza daleko poza środowisko naukowe. To osobowość XX XX wieku według tygodniowego czasu . W kulturze popularnej jego nazwisko i osoba są bezpośrednio związane z pojęciami inteligencji, wiedzy i geniuszu.
Jego ojciec, Hermann Einstein, urodzony dnia 30 sierpnia 1847 r. w Buchau, zmarł dnia 10 października 1902W Mediolanie. Ożenił się z Pauliną Koch (1858-1920) dnia8 sierpnia 1876. Trzy lata później14 marca 1879 rAlbert Einstein, ich pierwsze dziecko urodziła w swoim mieszkaniu w Ulm , Niemcy .
Einsteinowie są niepraktykującymi Żydami , ale krewny uczy Alberta elementów judaizmu . W wieku około jedenastu lat miał bardzo religijną fazę: nie jadł wieprzowiny i komponował pieśni religijne, które śpiewał w drodze do szkoły. „Ale przeczytałem moje pierwsze książki naukowe i skończyłem z wiarą Abrahama. Nie robi swojej Bar Micwy i nie uczy się hebrajskiego .
Zainteresowanie Alberta nauką wzbudził kompas, gdy miał pięć lat: istnienie akcji na odległość wydawało mu się „cudowne” i bardzo go zaskoczyło. W wieku dwunastu lat mała książeczka o euklidesowej geometrii płaszczyzny, którą później nazwał „świętą księgą geometrii”, mocno go naznaczyła („przejrzystość i pewność demonstracji wywarła na mnie nieopisany wpływ”). Jego wujek Jakob, zastępca inżyniera w firmie swojego ojca zajmującej się sprzętem elektrycznym, stawia przed nim problemy matematyczne. Max Talmey , student medycyny, który często je obiad z Einsteinami, daje mu książki naukowe, a później prace Kanta i często prowadzą długie dyskusje.
Dwanaście do szesnastu dowiaduje samoukiem z rachunku .
Abraham i Helen Einstein, jego dziadkowie.
Pauline Kock, jego matka.
Hermann Einstein, jego ojciec, ok. 1930 r. 1890.
Albert i jego siostra Maria (Maja).
Alberta Einsteina w 1894 roku.
Einstein prezentuje stosunkowo nietypową karierę szkolną w porównaniu z wybitnymi naukowcami, którzy później byli jego rówieśnikami. Bardzo wcześnie młody człowiek protestuje przeciwko arbitralnej władzy sprawowanej przez nauczycieli, dlatego często jest przez nich przedstawiany jako element zły, bardzo zawrotny. Do późnego dzieciństwa doświadcza trudności w wyrażaniu siebie.
Rozpoczął naukę w Gimnazjum Luitpold w Monachium, ale został zwolniony w wieku 15 lat (jego grecki nauczyciel uznał jego obecność za niezgodną z panującą w tym czasie surową dyscypliną). Ma doskonałe wyniki z matematyki . Wstąpił do swoich rodziców w Pawii , Włochy , w 1895 i wyrzekł się obywatelstwa niemieckiego (to porzucenie są sformalizowane w 1896 roku). We wniosku o wyrzeczenie się narodowości niemieckiej oświadcza, że nie wyznaje żadnego wyznania, podpisując tym samym oficjalne zerwanie z religią żydowską .
W wieku 16 lat zdecydował się wstąpić do Szwajcarskiego Federalnego Instytutu Technologii w Zurychu (ETHZ) - do którego można uzyskać dostęp bez matury. Jednak nie zdaje egzaminu wstępnego. Egzaminatorzy, odkrywając jego potencjał, zachęcają do pojawienia się po raz drugi. Wstąpił do Cantonal School of Aarau w Szwajcarii i spędził tam rok, aby lepiej przygotować się do następnego egzaminu. Tam znajduje bardziej otwartą i przyjazną atmosferę do nauki, gdzie uczniowie są bardziej zachęcani do samodzielnego myślenia niż do recytowania wyciągniętych wniosków. W 1896 zdał egzamin, a jesienią wstąpił do EPFZ, gdzie zaprzyjaźnił się z matematykiem Marcelem Grossmannem , który później pomagał mu w geometrii nieeuklidesowej . Tam poznaje również Milevę Marić , swoją pierwszą żonę, jedną z pierwszych uczennic szkoły, która również będzie z nim pracować nad teorią względności i prowadzić własne badania. On ledwo ukończył w 1900 roku , przyznając w swej autobiografii, „nie można śledzić lekcje, robić notatki i pracować na nich akademickiej . ”
W tym okresie pogłębił swoją wiedzę o sobie dzięki lekturom , takim jak Kirchhoff w Hertz , Helmholtz i Maxwell . Jego przyjaciel Michele Besso wprowadził go do idei Mechaniki przez Ernst Mach . W 1901 uzyskał obywatelstwo szwajcarskie , które zachował do końca życia. Według kilku biografii ten okres od 1900 do 1902 był naznaczony niepewną sytuacją jego sytuacji: ubiegał się o wiele miejsc pracy bez przyjęcia. Jego nędza niepokoi ojca, który na próżno próbuje znaleźć mu pracę. Albert następnie zrezygnował z odejścia z uczelni, aby znaleźć pracę w administracji.
W 1901 opublikował swój pierwszy artykuł naukowy w Annalen der Physik , artykuł poświęcony jego badaniom nad kapilarnością .
Pod koniec 1902 roku urodziło się pierwsze z jego dzieci , Lieserl . Jego istnienie od dawna jest ignorowane przez historyków i nie są znane żadne informacje o jego losie. Albert i Mileva pobrali się w 1903 roku , a jej ojciec w końcu udzielił jej zgody na łożu śmierci. W 1904 para urodziła Hansa-Alberta , a w 1910 Eduarda .
W czerwcu 1902 Albert znalazł dzięki Marcelowi Grossmannowi pracę w Berneńskim Urzędzie Patentowym , co pozwoliło mu żyć godnie i kontynuować pracę. Poruszał się między 1903 i 1905 w obecnym domu Einsteina , 49 Kramgasse. W tym okresie założył Akademię Olimpijską z Conradem Habichtem i Maurice Solovine , którzy później tłumaczyli jego prace na język francuski. Ten krąg dyskusyjny spotyka się w domu Einsteina i organizuje górskie spacery. Einstein podzielił się rezultatami swojej pracy z Conradem Habichtem i przesłał mu artykuły, które opublikował w 1905 roku (często nazywane jego annus mirabilis ) dotyczące podstaw szczególnej teorii względności , hipotezy kwantowej światła i teorii światła.Ruch Browna , który otwiera otwierają nowe drogi w badaniach fizyki jądrowej , mechaniki niebieskiej itp. Artykuł o ruchach Browna opiera się na pracy, którą Einstein rozwinął później, a której kulminacją była jego rozprawa pt. Eine neue Bestimmung der Moleküldimensionen ("Nowe określenie wymiarów molekularnych", w języku niemieckim ) oraz jego stopień doktora na temat ruchów Browna.15 stycznia 1906.
W 1909 Albert Einstein został rozpoznany przez swoich rówieśników, w szczególności Plancka i Nernsta , którzy chcieli go zaprosić na Uniwersytet w Berlinie. ten9 lipca 1909Był wyróżniającą doktora honoris causa przez Uniwersytet w Genewie , stał się sam profesor roku współpracownik na Uniwersytecie w Zurychu . W 1911 został profesorem na niemieckim uniwersytecie w Pradze (wówczas miasto Cesarstwa Austro-Węgierskiego ) i został zaproszony na pierwszy kongres Solvay w Belgii , który zgromadził najsłynniejszych naukowców. Tam poznał m.in. Marie Curie , Maxa Plancka i Paula Langevina . Po powrocie do Zurychu w 1912, w 1913 został członkiem Pruskiej Akademii Nauk .
W 1914 przeniósł się do Niemiec i przez wiele lat mieszkał w Berlinie , zostając członkiem Królewskiej Akademii Nauk i Literatury w Berlinie . Jego stanowisko w Berlinie pozwala mu całkowicie poświęcić się pracy badawczej. Mileva i Albert rozstali się, a ona wraca z dziećmi do Szwajcarii (ich rozwód zostanie ogłoszony w 1919 roku, w którym poślubi swoją kuzynkę Elsę ). Na początku konfliktu I wojny światowej ogłosił swoje poglądy pacyfistyczne . Miasto Berlin zobowiązało się zapewnić mu dom, ale Albert Einstein w końcu otrzymał ziemię, na której na własny koszt wybudował dom . Położone w Caputh , w pobliżu jeziora Havelsee , miejsce to jest ciche i pozwala na częste żeglowanie.
W 1916 wydał książkę prezentującą jego teorię grawitacji, zwaną dziś ogólną teorią względności . W 1919 roku Arthur Eddington zmierzył odchylenie, któremu podlega światło gwiazdy w pobliżu Słońca , które to odchylenie jest jednym z przewidywań wynikających z tej teorii. Wydarzenie to jest nagłaśniane, a Einstein zaczyna od 1920 roku w wielu podróżach po świecie. wListopad 1922otrzymał w 1921 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki , której nie przyznano, „za wkład w fizykę teoretyczną, a zwłaszcza za odkrycie prawa efektu fotoelektrycznego” . Ponieważ w 1922 roku był daleko od Szwecji , otrzymał nagrodę i wygłosił wykład Nobla w Göteborgu w dniu11 lipca 1923. W 1925 został odznaczony Medalem Copleya , aw 1928 został mianowany prezesem Niemieckiej Ligi Praw Człowieka . W 1928 r. uczestniczył w pierwszym kursie uniwersyteckim w Davos wraz z wieloma innymi intelektualistami francuskimi i niemieckimi. W 1935 został laureatem Medalu Franklina .
Sytuacja w Niemczech pogorszyła się w latach 20. XX wieku , a on sam doświadczył ataków na jego żydowskie pochodzenie i pacyfistyczne poglądy. Jej bezpieczeństwu zagraża rozwój ruchów nacjonalistycznych , w tym partii nazistowskiej . Wkrótce po dojściu Hitlera do władzy na początku 1933 r. dowiedział się, że jego dom w Caputh został splądrowany przez nazistów i postanowił nie wracać do Niemiec. Po krótkim pobycie na belgijskim wybrzeżu przeniósł się do Stanów Zjednoczonych , na zaproszenie Abrahama Flexnera , założyciela i dyrektora Institute for Advanced Study w Princeton, gdzie rozpoczął pracę. Jego cele badawcze w celu opracowania kompleksowej teorii pola, wyjaśniając czterech podstawowych oddziaływań: ciężar , tym oddziaływanie elektromagnetyczne , oddziaływanie słabe i oddziaływanie silne . Teoria ta znajduje się dziś w centrum badań podstawowych.
ten 2 sierpnia 1939, pod naciskiem Eugene'a Wignera i Leó Szilárda , fizyków z Niemiec, napisał list do Roosevelta , który pomógł rozpocząć Projekt Manhattan - podpis, którego będzie żałował przez całe życie.
Jego syn Eduard, cierpiący na możliwą schizofrenię , większość życia spędził w klinice w Szwajcarii, a drugi syn Hans-Albert został inżynierem w Kalifornii .
Einstein umiera dnia 18 kwietnia 1955pękniętego tętniaka . Badanie przeprowadzone w 2013 roku na jego mózgu (który został skradziony po jego śmierci bez jego zgody) ujawnia co najwyżej hiperpołączenie między dwiema półkulami , co według niektórych byłoby oznaką wielkiej inteligencji . Jego prochy rozrzucone są w nieujawnionym miejscu, zgodnie z jego ostatnim życzeniem. Ale mimo woli usunięto mu mózg i oczy, najpierw przez lekarza medycyny sądowej, który przeprowadzał sekcję zwłok, drugi przez okulistę .
Tuż przed śmiercią fizyk powiedział kilka słów po niemiecku , ale dyżurująca pielęgniarka ze szpitala Princeton nie znała tego języka i dlatego nie mogła ich przepisać ani powtórzyć.
Rok 1905 był dla Einsteina wyjątkowo owocny (często określa się go łacińskim wyrażeniem annus mirabilis ), z czterema jego artykułami opublikowanymi w czasopiśmie Annalen der Physik :
Albert Einstein i Chaim Weizmann , 1921.
Paul Langevin i Albert Einstein, 1923.
Einstein i Marie Curie , 1929.
Albert Einstein i Niels Bohr na Kongresie Solvay w 1930 roku.
Einstein i Charlie Chaplin , 1931.
Albert Einstein i Edouard Herriot , otrzymał lekarzy honoris causa na Uniwersytecie w Glasgow , około 1933 roku.
Jego były kolega z klasy, Marcel Grossmann, pomógł mu w jego pracy, przekazując mu wiedzę o geometrii różniczkowej: opublikowali artykuł o tensorach Ricciego i Riemanna-Christoffela w 1913 roku.Październik 1914Einstein opublikował artykuł o geometrii różniczkowej, aw czerwcu 1915 wykładał na Uniwersytecie w Getyndze przed Hilbertem i Kleinem.
ten 25 listopada 1915Swój rękopis ogólnej teorii względności przekazuje do działu matematyki i fizyki Królewskiej Pruskiej Akademii Nauk , która publikuje go na2 grudnia. „ Równania pola ” są podstawą tej teorii. Opisują zachowanie pola grawitacyjnego (metryka czasoprzestrzeni) w funkcji zawartości energii i materiału. Teoria względności oraz jego prace z lat 1905 i 1916 stanowią podstawę współczesnej fizyki.
Po opublikowaniu ogólnej teorii względności Einstein zaczął ponownie pracować nad fizyką kwantową i w 1916 r. wprowadził pojęcie emisji wymuszonej, co pozwoliło mu znaleźć prawo Plancka na podstawie czysto kwantowych hipotez dotyczących tego, jak kwanty światła ( fotony ) są pochłaniane i emitowane przez atomy. . Ten udany pomysł jest podstawą rozwoju masera i lasera . W tym samym roku Einstein pokazuje, że wskazane jest powiązanie pewnej ilości ruchu z kwantem światła; hipoteza ta zostanie potwierdzona w eksperymencie z 1923 r. dzięki pracy Arthura Comptona na temat dyfuzji promieni rentgenowskich.
Związek Einsteina z rodzącą się wówczas fizyką kwantową jest niezwykły: z jednej strony wiele jego prac leży u podstaw rozwoju tej nowej fizyki, na przykład jego wyjaśnienie efektu fotoelektrycznego; z drugiej strony będzie krytykował wiele idei i interpretacji mechaniki kwantowej , w szczególności jej niedeterminizmu. Debata między grupą utworzoną przez Einsteina i Erwina Schrödingera oraz Nielsa Bohra i Wernera Heisenberga stała na granicy fizyki i filozofii.
W 1927 , zaproszony na V Kongres Solvay , odbył wiele rozmów na ten temat z Nielsem Bohrem. Następnie powiedział: „ Gott würfelt nicht ” („Bóg nie gra w kości”), aby zaznaczyć swój sprzeciw wobec probabilistycznej interpretacji fizyki kwantowej, na co Niels Bohr odpowiedział: „Kim jesteś, Albert Einstein, bo powiedz Bogu, co robić ? Paradoks EPR , który wyjaśnił w 1935 roku z Borysem Podolskim i Nathan Rosen w Princeton dziś pozostaje ważnym przykładem próba kwestionowania podstaw mechaniki kwantowej.
Aby zweryfikować ogólną teorię względności, rozważany jest pomiar odchylenia promieni świetlnych wokół masy podczas zaćmienia Słońca. Pierwszą wyprawę zaplanowano na 1915 , ale uniemożliwiła ją I wojna światowa . W 1919 roku , Arthur Eddington przeprowadzić ten pomiar i ogłosił, że wyniki upodobnić się do teorii Einsteina. Dzięki temu doświadczeniu Einstein z dnia na dzień staje się sławny. Symbolem pokoju jest fakt, że niemiecka teoria została zweryfikowana przez Brytyjczyka rok po I wojnie światowej.
Okazuje się, że znacznie później, ze względu na pochmurną pogodę, margines błędu był znacznie większy niż mierzone zjawisko. W 1980 roku filozofowie nauki John Earman i Clark Glymour twierdzili, że Eddington wpłynął na wybór zebranych przez siebie danych; ich punkt widzenia został podjęty w 1993 roku przez Harry'ego Collinsa i Trevora Pincha . Z drugiej strony eksperyment został zweryfikowany przez fizyka Daniela Kenneficka. Wskazuje, że zniuansowana analiza Earmana i Glymoura została zinstrumentalizowana, by rozpowszechnić ideę, że teoria względności odniosła sukces tylko dzięki łasce dyplomacji (Eddington pragnął zakończyć wygnane przez niemieckich naukowców), a nawet by szerzyć nieufność do naukowców. Fizyk Stephen Hawking skomentował w swojej książce „Krótka historia czasów” z 1988 roku, że tego rodzaju fałszywie dobre wyniki są powszechne, gdy wiesz, czego się spodziewać. Ponieważ inne pomiary w międzyczasie potwierdziły ugięcie światła, zasadność ogólnej teorii względności nie została zachwiana.
Pozycje polityczne zajmowane przez Einsteina są naznaczone jego poglądami socjalistycznymi i pacyfistycznymi , czasami relatywizując te ostatnie, na przykład odradzając sprzeciw sumienia wobec młodego Europejczyka, który pisał do niego w latach 30. „w obronie swojego kraju i cywilizacji ”. Jednak regularnie opowiada się za sprzeciwem sumienia . Na przykład o walce z uzbrojeniem i wojowniczym zachowaniem pisze:
„Uważam, że brutalny sposób odmowy służby wojskowej pozostaje najlepszym środkiem. Opowiadają się za nią organizacje w różnych krajach, które udzielają moralnego i materialnego wsparcia odważnym odmawiającym służby wojskowej ze względu na sumienie. "
W 1913 roku podpisał petycję o pokój, którą zgodziło się podpisać trzej inni niemieccy uczeni. Einstein miał silną niechęć do instytucji wojskowych, publikując już w 1934 roku:
„Najgorszą instytucją towarzyską jest armia. Nienawidzę jej. Jeśli człowiekowi może sprawiać przyjemność przewijanie się w rzędzie przy dźwiękach muzyki, to gardzę tym człowiekiem… Nie zasługuje na ludzki mózg, skoro rdzeń kręgowy go zadowala. Powinniśmy doprowadzić do jak najszybszego zniknięcia tego raka cywilizacji. "
Einstein jest powiązany z wieloma celami pacyfistycznymi, ponieważ jest otwarty na wiele ofert wsparcia, które otrzymuje, i często zgadza się zaangażować w sprawy, które uważa za słuszne. Einstein udziela silnego poparcia ruchom syjonistycznym . W 1920 roku towarzyszył liderowi syjonistycznemu Chaimowi Weizmannowi w drodze do Stanów Zjednoczonych podczas zbiórki pieniędzy. Odwiedził także Mandatory Palestine w ramach inauguracji Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie, któremu później przekazał swoje osobiste archiwa. Jego występy nadają sprawie syjonistycznej prestiżu politycznego. Na zaproszenie do osiedlenia się w Jerozolimie pisze w swoim dzienniku podróży, że „serce mówi tak […], ale rozum mówi nie”. Według Toma Segeva Einstein docenia swoją podróż do Palestyny i zaszczyty, jakie otrzymuje. Mimo to okazał swoją dezaprobatę, gdy zobaczył Żydów modlących się przed Ścianą Płaczu ; Einstein komentuje, że są to ludzie przywiązani do przeszłości i lekceważący teraźniejszość. Ben Gurion zaproponował mu przewodnictwo w Państwie Izrael w 1952 roku , na co ten odmówił:
„Spędziłem życie na studiowaniu obiektywnych problemów i brakuje mi zarówno naturalnej zdolności, jak i doświadczenia do radzenia sobie z ludzkimi problemami i wykonywania obowiązków służbowych. "
Podobnie powiedział o polityce po tej ofercie Ben-Guriona:
„Równania są dla mnie ważniejsze niż polityka, ponieważ polityka jest związana z teraźniejszością, ale równanie to coś na wieczność. "
Ma dalekowzroczną wizję swojej sytuacji między dwiema wojnami. Napisał w uwadze na końcu artykułu napisanego dla The Times of London:
„Teraz jadę do Niemiec po niemieckiego uczonego i do Anglii po szwajcarskiego Żyda. Przypuśćmy, że los zamieni mnie w bete noire, zamiast tego zostanę szwajcarskim Żydem w Niemczech i niemieckim uczonym w Anglii. "
W 1922 r . grożono mu śmiercią . W Niemczech i Rosji dochodzi do gwałtownych ataków na jego teorię względności . Philipp Lenard , „szef fizyki aryjskiej lub niemieckiej” przypisuje Friedrichowi Hasenöhrlowi formułę E = mc 2, aby uczynić ją aryjską kreacją . Einstein zrezygnował z Akademii Prus w 1933 roku i został wykluczony z Akademii Bawarii. W marcu 1933 r. jako honorowy przewodniczący Ligi Przeciwko Antysemityzmowi wystosował apel do cywilizowanych narodów wszechświata, starając się „obudzić sumienie wszystkich krajów, które pozostają wierne humanizmowi i wolnościom politycznym”; w tym apelu protestuje przeciwko „aktom brutalnej siły i ucisku przeciwko wszystkim ludziom wolnym duchowo i przeciwko Żydom, które mają miejsce w Niemczech”. W tym samym roku Einstein wyjeżdżał za granicę i zdecydował się nie wracać do Niemiec, gdzie Hitler przejął władzę w styczniu. Po pobycie w Belgii odrzucił propozycję Francji, by powitać go jako profesora w Collège de France i wyjechał do Stanów Zjednoczonych , do Princeton .
ten 2 sierpnia 1939podpisuje list napisany przez fizyków Léo Szilarda i Eugène'a Wignera, przeznaczony dla Roosevelta , który mógł przyczynić się do uruchomienia Projektu Manhattan , co jest przeciwieństwem pierwotnej intencji listu, który nie chciał zapobiec potencjalnemu zagrożenia, jakie mogą spowodować niedawne odkrycia naukowe (które rzeczywiście umożliwiłyby realizację „bomb nowego typu i niezwykle potężnych”).
Po wojnie Einstein walczył o światowe rozbrojenie atomowe, aż do progu swojej śmierci w 1955 r. , kiedy wyznał Linusowi Paulingowi : „Popełniłem w życiu wielki błąd, podpisując ten list [z 1939 r.]. "
Po II wojnie światowej jego zaangażowanie w sprawy społeczności żydowskich i Izraela było zniuansowane przez jego pacyfistyczne poglądy. Wstępuje do Czarnej Księgi , zbioru świadectw o eksterminacji Żydów w Rosji przez nazistów w czasie wojny. I wgrudzień 1948podpisuje list potępiający masakrę w Deir Yassin dokonaną przez izraelskich bojowników z Irgunu i Lehi podczas wojny palestyńskiej w 1948 roku .
W czasie zimnej wojny wypowiadał się przeciwko wyścigowi zbrojeń i wzywał m.in. do Bertranda Russella i Josepha Rotblata , naukowców do większej odpowiedzialności, rządy do wspólnego wyrzeczenia się proliferacji broni atomowej i jej użycia, a narody do poszukiwania innych środków. uzyskania pokoju (powstanie Komitetu Kryzysowego atomistów w 1946 r. , manifest Russella-Einsteina w 1954 r.).
Einstein mówił o swoich socjalistycznych przekonaniach w 1949 roku , w samym środku maccartyzmu , w eseju zatytułowanym Dlaczego socjalizm , opublikowanym w Monthly Review :
„Jestem przekonany, że istnieje tylko jeden sposób na wyeliminowanie tego poważnego zła, a mianowicie stworzenie gospodarki socjalistycznej, której towarzyszy system edukacji zorientowany na cele społeczne. W takiej gospodarce środki produkcji należałyby do samego społeczeństwa i byłyby wykorzystywane w sposób planowy. Gospodarka planowa, dostosowująca produkcję do potrzeb społeczeństwa, rozdzielałaby pracę do wykonania między wszystkich zdolnych do pracy i gwarantowałaby środki do życia każdemu mężczyźnie, kobiecie i dziecku. Wychowanie jednostki powinno sprzyjać rozwojowi jej wrodzonych zdolności i zaszczepiać w niej poczucie odpowiedzialności wobec bliźnich, zamiast gloryfikowania władzy i sukcesu, jak to ma miejsce w dzisiejszym społeczeństwie. "
Wydawało mu się, że zasada samodzielnego rządzenia narodami, pracy dla siebie, bardziej sprzyja indywidualnemu rozwojowi niż zasada wyzysku wielkiej liczby przez mniejszość. Jest jednak rozczarowany tym, czego może się nauczyć od Związku Radzieckiego i uważa, że narody muszą najpierw zaangażować się w pacyfizm, aby stworzyć warunki sprzyjające ewolucji w kierunku socjalizmu . Z jego korespondencji wynika, że widzi związek między makkartyzmem a wydarzeniami lat 30. w Niemczech. Pisze do sędziego prowadzącego sprawę Rosenberga z prośbą o ułaskawienie i pomaga wielu ludziom, którzy chcą wyemigrować do Stanów Zjednoczonych. Skontaktowany przez Williama Frauenglassa, nauczyciela angielskiego z liceum podejrzanego o sympatie komunistyczne, napisał tekst otwarcie potępiający maccartyzm i zachęcający intelektualistów do przeciwstawiania się temu, co nazywał „złem”. FBI otwierania pliku na nim, dostępnych dziś na swojej stronie internetowej. Joseph McCarthy atakuje Einsteina w Kongresie nazywając go „wrogiem Ameryki”. Jego sekretarka Helen Dukas jest podejrzana o szpiegostwo w służbie ZSRR . Amerykańskie media są zjadliwe w traktowaniu sprawy i tylko kilka osobistości, takich jak Bertrand Russell , podejmuje jego obronę. Sprawa została zamknięta w 1954 r., nie przedstawiono żadnych rozstrzygających dowodów na poparcie tych oskarżeń.
W Kassel w 1923 roku , odbyła się pod honorowym przewodnictwem Albert Einstein III rd kongresowego w światowej Anational Association (SAT), organizacji o charakterze społeczno-kulturowym oraz z emancypacyjnej powołania powstała w Pradze w 1921 roku i którego neutralny roboczego językiem jest Esperanto . Czterdziestu dwóch naukowców z Akademii Nauk wyraża w tym samym roku życzenie, aby jej nauczanie było „arcydziełem logiki i prostoty”.
Po ucieczce z nazistowskich Niemiec Einstein podczas swojego amerykańskiego wygnania odkrył skalę dyskryminacji rasowej w Stanach Zjednoczonych. Żyjąc w środku czarnej społeczności Princeton, uważnie obserwuje segregację i codziennie inwestuje, aby czarne dzieci miały dostęp do wiedzy.
Odmawiając interwencji na uniwersytetach, które praktykują segregację rasową, Einstein zgodził się jednak wygłosić wykład na Uniwersytecie Lincolna w 1946 roku, w którym oświadczył: „Odwiedzam ten zakład w imię szlachetnej sprawy. Rzeczywiście, w Stanach Zjednoczonych ludzie kolorowi nadal są oddzieleni od białych. Ta separacja nie jest wynikiem choroby ludzi kolorowych, ale choroby białych. To nie do pomyślenia, żebym przemilczał ten temat. "
Zaprzyjaźnia się z czarnym piosenkarzem Paulem Robesonem i staje się u jego boku działaczem na rzecz praw obywatelskich i walki z rasizmem . Wraz z Robesonem Einstein opowiada się również za poparciem Stanów Zjednoczonych dla hiszpańskich republikanów, którzy walczą z frankizmem ; obaj szybko wzbudzają gniew i nienawiść dyrektora FBI J. Edgara Hoovera , który uważa ich za „wrogów państwa”.
Podczas prześladowania przez FBI za swoje stanowiska polityczne czarny intelektualista i założyciel NAACP (Stowarzyszenia na rzecz Obrony i Promocji Murzynów), WEB Du Bois , szuka poparcia Einsteina dla swojej obrony przed sądem federalnym , który przygotowuje się do potępienia go za zdradę stanu. Einstein natychmiast ręczy za Du Bois, co wprawia sędziów w zakłopotanie i uniemożliwia arbitralne skazanie tego ostatniego.
Ten aspekt jego życia pozostał w dużej mierze nierozpoznany i ignorowany przez większość jego biografów.
Chociaż Einstein spotkał wiele ważnych postaci swoich czasów, na polu naukowym, politycznym i artystycznym, pozostawiając bardzo bogatą korespondencję, określił siebie jako prawdziwego samotnika: „Naprawdę czuję się związany ze światem. „Państwo, ojczyzna moim przyjaciołom, mojej rodzinie w pełnym tego słowa znaczeniu; ale moje serce odczuwa przed tymi ogniwami dziwne uczucie obcości, wyobcowania, a wiek jeszcze bardziej uwydatnia ten dystans. "
Wśród jego słynnych stosunków, to przyjaźń z królowej Elżbiety w Belgii , z którym grał na skrzypcach , Arnold Berliner pokazuje uczucia na jego 70 th urodziny, George Bernard Shaw , o którym pisze „Znaleziono rzadko są mężczyźni niezależny wystarczy dostrzec słabości i głupotę ich współczesnych, bez wpływu na nich samych ”lub matematyka i filozofa Bertranda Russella .
Skromny i myślący ze swojej strony, że „każdy powinien być szanowany w jego osobie i nikt nie powinien być ubóstwiany”, żartował o swojej sławie i jej skutkach: „Może to równie dobrze wynikać z niezrealizowanego pragnienia wielu, aby zrozumieć pewne idee, które ja znalazłem, w nieustannej walce, z moimi słabymi siłami ”.
Jego pierwsza żona, Mileva Maric, cierpi na kokcygodynię , przez co jest kulawa. Jest także genialną młodą kobietą, studentką Politechniki. Zachodzi w ciążę, gdy nie są jeszcze małżeństwem, a rodzi wStyczeń 1902z rodzicami, w Serbii, dziewczynki imieniem Lieserl (Elisabeth), którą Albert zmusza do porzucenia i której ślad ginie. Einstein był dla niej bardzo surowy, podobnie jak jego następna towarzyszka, Elsa Einstein , podwójnie jego kuzynka.
Elsa i Albert rozpoczynają swój związek w Wielkanoc 1912 r. Po porzuceniu żony i rozwodzie w 1919 r., w którym oczernia ją swoim przyjaciołom i prawnikom, żałując, że zgodził się na poczęcie dzieci „z osobą gorszą moralnie i fizycznie…”, Einstein poślubił swoją podwójny kuzyn 2 czerwca 1919 r.
Niewiele widywał swojego syna Hansa-Alberta , urodzonego w 1904 roku, który jako dorosły pracował w Kalifornii.
Zdrowie psychiczne Eduarda, jego drugiego utalentowanego, ale wrażliwego syna, urodzonego w 1910 roku, pogorszyło się nagle, gdy miał dwadzieścia lat, i po raz pierwszy musiał zostać internowany w 1930 roku w Uniwersyteckiej Klinice Psychiatrycznej w Zurychu . Mileva sama znosiła chorobę syna przez prawie trzydzieści lat, aż do jego śmierci w 1948 roku, udzielając lekcji matematyki i gry na fortepianie. Albert składa ostatnią wizytę swojemu synowi w 1933 r. w klinice, w której zmarł w 1965 r. Początkowo krytyczny wobec psychoanalizy („Może nie zawsze dobrze jest zagłębiać się w nieświadomość. Czy uważasz, że poznanie ruchu wszystkich mięśni które tworzą nasze nogi pomagają nam chodzić?”), odmawia synowi Eduardowi poddania się nowej terapii psychoanalitycznej . Jednak w 1933 roku wybrał Zygmunta Freuda do opublikowania wymiany listów zatytułowanej Pourquoi la guerre? .
Einstein napisał kilka tekstów traktujących o związkach między nauką a religią . W swoim artykule opublikowanym w 1930 roku Einstein wyróżnił trzy formy religii:
Kiedy w 1929 r. rabin (w) Herbert S. Goldstein pyta: „Czy wierzysz w Boga? „ Einstein odpowiada: ” Wierzę w Boga Spinozy , który objawia się w harmonijnym porządku, co istnieje, a nie w Boga, który troszczy się o los i działań człowieka. ” .
Do panteizmu Spinozy odwołuje się również Einstein w swoim dziele Comment je voir le monde . Religijne odczucie naukowca definiuje jako wiarę w zrozumiałość świata oraz w „wyższy rozum”, który objawia się w „świecie doświadczenia” . Według niego tradycyjne religie to kwestia historii i psychologii.
Einstein często używał słowa Bóg , gdyż w swoich słynnych formułach „Bóg jest subtelny, ale nie złośliwy” czy „ Bóg nie gra w kości ” , jednak znaczenie, jakie nadał temu słowu, podlega różnym interpretacjom. Niektórzy duchowni uważali poglądy Einsteina za zgodne z wiarą. I odwrotnie, Watykan potępia „autentyczny ateizm, nawet jeśli jest ukryty za kosmicznym panteizmem” . Jeśli Einstein odrzuca tradycyjne wierzenia, osobiście odróżnia się od ateistów i powtarza, że jest „głęboko religijny niewierzący . ”
Odręczny list napisany po niemiecku na rok przed śmiercią i zaadresowany do filozofa Erica Gutkinda został sprzedany na eBayu wpaździernik 2012za sumę 3 000 100 USD. Einstein napisał tam:
„Słowo Bóg jest dla mnie niczym więcej niż wyrazem i wytworem ludzkich słabości, Biblia jest zbiorem legend, oczywiście zaszczytnych, ale prymitywnych, które jednak są dość dziecinne. Żadna interpretacja, jakkolwiek subtelna, nie może tego zmienić. "
Einstein odpowie również dziennikarzowi pytającemu, czy wierzy w Boga: „Najpierw zdefiniuj dla mnie, co rozumiesz przez Boga, a powiem ci, czy w to wierzę”. "
Działacz ateizmu, taki jak Richard Dawkins, również uważa stanowisko Einsteina za ateizm tylko poetycko upiększony. W kampanii pod hasłem „London Bus Atheism” z 2008 r. (wspieranej przez Dawkinsa) wykorzystano cytat z Einsteina. Wywołało to protesty, to użycie zmierzało do zrównania Einsteina z ateistą.
W swoich wspomnieniach dyplomata Harry Kessler wspomina, że był świadkiem wymiany zdań między jednym ze swoich znajomych a Einsteinem. Na pytanie: „Profesorze, czy to prawda, że jest Pan głęboko religijny?” » , Albert Einstein odpowiedziałby:
„Oczywiście, to zależy od punktu widzenia. Kiedy staram się wnikać naszymi ograniczonymi środkami w tajemnice natury, za wszystkimi doniesieniami odkrywamy, że możemy poznać coś bardzo subtelnego, nieuchwytnego, niewytłumaczalnego. Moją religią jest głęboki szacunek dla tego, co jest poza sferami, które możemy badać. Tak właśnie jestem wierzący. "
W 1929 Saturday Evening Post opublikował wywiad z Einsteinem George Sylvester Viereck (w) . Pytany o osobę Jezusa Chrystusa Albert Einstein opisuje Jezusa pisarza Emila Ludwiga jako płytkiego, dodając, że chrześcijaństwa nikt nie jest w stanie wyrazić dobrym słowem. Z drugiej strony bez wahania akceptuje istnienie historycznego Jezusa . Deklaruje też, w odniesieniu do Ewangelii , że nikt nie może ich czytać „bez odczuwania rzeczywistej obecności Jezusa. Jego osobowość rezonuje w każdym słowie. Żaden mit nie jest przepełniony takim życiem…” . Kilka linijek dalej stwierdza: „Nikt nie może zaprzeczyć, że Jezus istniał ani że jego słowa były piękne. Chociaż niektóre zostały powiedziane wcześniej, nikt nie wyraził ich tak bosko. " Później, zapytany przez Denisa Briana o biografię Einsteina: życie na autentyczności tych zdań, Einstein odpowiedział: " Tak, tak myślę. "
Albert Einstein przeczytał wielkie dzieła filozoficzne , zwłaszcza Ernsta Macha , który w młodości miał wpływ filozoficzny, doprowadzając fizyka do obalenia koncepcji mechanistycznej, która jest podstawą akceptacji mechaniki klasycznej. Albert Einstein wykazuje zainteresowanie wizją człowieczeństwa zaproponowaną przez Fryderyka Nietzschego oraz pewne idee obecne w rozważaniach Spinozy . Oferuje nową wizję współczesnego świata poprzez swoją pracę naukową, a także poprzez swoje prace nienaukowe. Tak więc w pracy Comment je voir le monde opublikowanej w 1934 roku , rok po instalacji w Stanach Zjednoczonych , Albert Einstein przedstawia swoją wizję człowieczeństwa i stawia pytanie o miejsce nauki w stosunku do ludzkości.
W każdym razie dzieło Einsteina spowodowało porzucenie w filozofii idei czasu absolutnego, w którym kąpałaby się przestrzeń, która byłaby od niego oddzielona. Ta nowatorska pozycja w swoim czasie skłoniła Bergsona do poznania go.
Albert Einstein interesuje się kwestiami syjonizmu i antysemityzmu w okresie międzywojennym, zwłaszcza w latach 1919-1930, w którym Einstein stworzył liczne pisma potwierdzające jego stanowisko w tych kwestiach.
W okresie międzywojennym wyjechał do Palestyny, aby uczestniczyć w tworzeniu Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie ; będzie gubernatorem nierezydentem aż do śmierci w 1955 r. i przekaże tej uczelni wszystkie swoje pisma i dziedzictwo intelektualne.
Albert Einstein studiował matematykę pod kierunkiem profesorów takich jak Adolf Hurwitz czy Hermann Minkowski , ale przyznaje w swoich Dokumentach autobiograficznych ( Wybrane prace ), że jego „intuicja w dziedzinie matematyki nie była wystarczająco silna, aby z całą pewnością odróżnić to, co jest zasadniczym i fundamentalnym odpoczynkiem. (…) Moje zainteresowanie poznaniem przyrody było naprawdę silniejsze; a podczas moich studiów nie było dla mnie oczywiste, że dostęp do głębszej znajomości zasad fizyki koniecznie wymaga najbardziej wyrafinowanych metod matematycznych ”.
Ponadto Albert Einstein w 1921 r. na berlińskiej konferencji Geometria i doświadczenie (konferencja uważana za najważniejszy tekst epistemologiczny Einsteina według opracowania Michela Paty, filozofa Einsteina ) zadeklarował Uwagi potwierdzające „odrzucenie” euklidesowego geometria :
„O ile twierdzenia matematyki odnoszą się do rzeczywistości, nie są pewne, a jeśli są pewne, to nie odnoszą się do rzeczywistości. "
To bardzo znaczące dystansowanie się Einsteina od matematyki jest opisane w pracy z 1917 r., Teoria szczególnej i uogólnionej teorii względności, udostępnionej wszystkim : geometryczna/matematyczna konfiguracja samego świata staje się w pewnym sensie czymś względnym, w zależności od rozkładu mas i ich prędkości .
Wbrew cytowaniu, które dołącza do niego wiele publikacji, zwłaszcza astrologa Élizabeth Teisssier , Einstein nie wierzył w astrologię .
Apokryficzny cytat przypisany do niego brzmi: „Astrologia jest nauką samą w sobie, oświetlając. Wiele się od niej nauczyłem i wiele jej zawdzięczam. Wiedza geofizyczna podkreśla potęgę gwiazd i planet nad ziemskim przeznaczeniem. Z kolei astrologia w pewnym sensie to wzmacnia. Dlatego jest rodzajem eliksiru życia dla ludzkości. ” .
Ta podróbka pochodzi z kalendarza astrologischer Huters z 1960 roku , opublikowanego w 1959 roku . Tak więc fraza została sfałszowana około pięć lat po śmierci Einsteina.
Jego negatywną opinię na temat astrologii wyraża we wstępie napisanym w 1951 roku do pracy Caroli Baumgardt . Einstein przypomina, że Kepler wiedział, jak zaakceptować ideę, że samo doświadczenie może decydować o ważności teorii matematycznej, tak pięknej jak ona jest. Następnie przytacza astrologię jako ilustrację, w myśli Keplera, reszty animistycznego i teleologicznie zorientowanego sposobu myślenia, wszechobecnego w badaniach „naukowych” tamtych czasów.
Albert Einstein wspiera wegetariańską sprawę . Uważa wegetarianizm za ideał, jednak sam go nie praktykuje, pomimo pewnych problemów sumienia. Jego argumenty opierają się głównie na względach zdrowotnych, ale wierzy też w dobroczynny wpływ diety wegetariańskiej na temperament mężczyzn. Na rok przed śmiercią postanawia wcielić swoje pomysły w życie i rozpoczyna dietę wegetariańską.
Filozoficzne uzasadnienie tego wyboru można znaleźć w jego książce Comment je voir le monde , dotyczącej jej żydowskości :
„Istotne punkty żydowskiej koncepcji życia przedstawiają się następująco: afirmacja prawa do życia dla wszystkich stworzeń; życie jednostki ma sens jedynie w służbie upiększania i uszlachetniania istnienia wszystkich żywych istot; życie jest święte, to znaczy jest najwyższą wartością, od której zależą wszelkie oceny. "
- Albert Einstein, Komentarz Widzę świat , „Ideały żydowskie”.
Einstein wynalazł również urządzenia i złożył liczne patenty we współpracy z przyjaciółmi:
Wiele słynnych cytatów jest często błędnie przypisywanych Einsteinowi, na przykład: „ Obłęd to robienie tego samego w kółko i oczekiwanie różnych wyników „ różnych wyników ”). Prawdziwą autorką tego cytatu jest Rita Mae Brown w Nagłej śmierci .
Często twierdzi się, że Einstein był leworęczny. Jednak według jego biografa Hansa-Josefa Küppera Einstein był praworęczny. Pisał prawą ręką, a autopsja mózgu potwierdza typową dla praworęcznych symetrię między półkulami.
Ponadto wybór dzieł Einsteina, w szczególności jego oryginalne artykuły naukowe, są dostępne w przekładzie francuskim z komentarzem pod tytułem Œuvres choisies at éditions du Seuil / CNRS éditions, w zbiorze Sources du savoir (6 tomów wydanych od 1989 r.).
Kalifornijski Instytut Techniczny ( Caltech ) publikuje, z pomocą Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie , kompletne pisma Einsteina, Projekt Einstein Papers . Jest to wydanie przeznaczone raczej dla bibliotek.
Fizyk i filozof nauki Étienne Klein pisze:
„Temu rodzajowi totalnego intelektualisty, który był także popularnym bohaterem, poświęciliśmy za jego życia i później ponad 2000 książek, miliony artykułów, setki filmów dokumentalnych”.
W 1978 roku dziennikarz Steven Levy dowiedział się od swojego pracodawcy, gazety New Jersey Monthly , że mózg naukowca został zachowany. Jego pracodawca prosi go następnie o odnalezienie go.
Levy'emu towarzyszy operator kamery, a film jest emitowany w latach 90. w telewizji we Francji . Po długim dochodzeniu, dowiaduje rzeczywiście mózg Einsteina w Wichita ( Kansas ), z patologa, który przeprowadził ekstrakcję, D dr Thomas Harvey. Ta informacja wzbudziła zainteresowanie mediów.
D r Harvey powiedział, że znalazł nic szczególnego fizycznej struktury mózgu Einsteina mogą wyjaśnić jego geniusz. Jednak nowsze badania, zwłaszcza opublikowane w Science et Vie , wskazują, że mózg Einsteina miał dużą liczbę astrocytów . Według pierwszego lekarza uprawnionego do autopsji mózgu Alberta Einsteina w latach 80., Mariana Diamonda , pewne obszary jego mózgu, zarezerwowane dla najwyższych zadań, miały niezwykle wysoki odsetek komórek glejowych : „wszystko wskazuje na to, że komórki glejowe zajmują decydujące miejsce w rozwoju inteligencji ”.
W Mythologies , Roland Barthes napisał tekst o mózgu Einsteina, przywracając fantazje on animuje: jak jest mózg geniusza? Okazuje się, i na tym polega cała sytuacja, aby uwierzyć pióru Barthesa, że mózg wspomnianego „geniusza” nie był nietypowy.
Dalsze badania struktury mózgu ujawniają również, że szczelina Sylwiusza wykazuje szczególne nachylenie, zwiększając rozmiar obszaru abstrakcyjnego rozumowania kosztem obszaru językowego, co może wyjaśniać, że Einstein był rzekomo późnym mówcą .
W 2014 roku amerykański neurolog Terence Hines opublikował badanie, które kwestionuje metodologię i wnioski, które zostały wyciągnięte ze zbyt wielkim entuzjazmem, po innych kontrowersji.
Kannur (Indie).
Waszyngton (Stany Zjednoczone).
Montevideo (Urugwaj).
Szeged (Węgry).
Valladolid (Hiszpania).
Los Angeles (Stany Zjednoczone).
Jinshan (Tajwan).
Z Carlosem Vaz Ferreira (Urugwaj).
Le Coq (Belgia).
Berno (Szwajcaria).
przez Jacoba Epsteina w Birmingham Museum , 1933.
autor: (de) Horst Ankermann .
Gimnazjum w Umsie, Korea Południowa .
przez Jacoba Epsteina w Fitzwilliam Museum w Cambridge .
w Princeton .
autorstwa (de) Hermanna Hubachera w Muzeum w Zurychu , 1957.
w Jerozolimskim Muzeum Nauki .
w Ankarze (Turcja).
autor: (hu) Vetró András .
w dzielnicy Moabit w Berlinie .
na Uniwersytecie w Tel Awiwie .
Izrael, 1956.
Stany Zjednoczone, 1966.
NRD, 1978.
RFA, 1979.
ZSRR, 1979.
NRD, 1979.
Rumunia, 1998.
Niemcy, 2005.
Rumunia, 2005.
Rumunia, 2014.
„ Kłamstwem było oczywiście to, co czytasz o moich przekonaniach religijnych, kłamstwo, które jest systematycznie powtarzane. Nie wierzę w osobowego Boga i nigdy temu nie zaprzeczałem, ale wyraziłem to jasno. Jeśli jest we mnie coś, co można nazwać religijnym, to jest to nieograniczony podziw dla struktury świata, o ile nasza nauka może to ujawnić. "
„Teraz mój redaktor chciał wiedzieć, gdzie jest mózg. I chciał, żebym go znalazł. "
Ta bibliografia zawiera kilka prac przybliżających postać Einsteina i jego dzieło. Po bardziej techniczne prace czytelnik powinien zapoznać się z bibliografiami artykułów specjalistycznych cytowanych poniżej.