TER Franche- Comté

TER Franche- Comté


Dwa X 73,500 na stacji Morteau .

Sytuacja	Bourgogne-Franche-Comté
Rodzaj	Regionalny transport ekspresowy
Wejście do użytku	1986
Długość sieci	770 km
Linie	42
Stacje	66
Frekwencja	21 000 / dzień
Skrajnia kolejowa	1435 mm
Właściciel	RFF / SNCF
Operator	SNCF
Stronie internetowej	www.ter.sncf.com/franche-comte

Mapa sieci.

TER Franche-Comté był regionalny transport ekspresowy sieć (TER) byłego Franche-Comté administracyjnym regionu . Od momentu połączenia regionów w 2017 r. jego usługi są świadczone przez sieć TER Bourgogne-Franche-Comté .

W 2010 r. oznaczało to około 180 przewozów pociągów i 100 przewozów autokarów dziennie przez cały tydzień, z których korzystało średnio ponad 20 000 podróżnych dziennie. Sieć kolejowa Franche-Comté, otwarta dla ruchu TER i Intercités , ma 770 km długości i ma 66 stacji i przystanków w regionie. Pociągi przypisane do TER Franche-Comté przejechały 4,6 mln pociągokilometrów w roku 2010. Wykorzystanie TER Franche-Comté wzrosło o 27,2 % w latach 2004-2008, z czego tylko 9,5% „w latach 2007-2008 ( ponad 16 000 podróżnych dziennie). Sama oś Belfort – Montbéliard – Besançon – Dole – Dijon stanowi 63,6% frekwencji.

Budżet transportowy regionu Franche-Comté wyniósł 123 000 000 euro w 2010 r., co stanowi 24% jego budżetu. Około połowa tej kwoty przeznaczana jest na regionalny transport ekspresowy. Trzy linie posiadają certyfikat „usługi NF ” na podstawie normy EN 13816 wydanej przez Afnor : Besançon-Dijon, Besançon-Belfort i Besançon-Morteau .

Historia

Transport regionalny przed decentralizacją

W 1960 r. ruch regionalny i lokalny zapewniały głównie pociągi omnibusowe , w skład których wchodziły pociągi bezpośrednie lub półbezpośrednie. W obecnym regionie Franche-Comté ruch ten obejmuje trzy do pięciu kursów w obie strony dziennie i w każdym kierunku na większości linii, jak miało to miejsce na większości obszarów wiejskich we Francji w tym czasie. Konkretnie, cztery lub pięć podróży w obie strony odbywa się na linii Culmont - Chalindrey do Vesoul , linii Dole do Belfort , linii Dijon do Andelot przez Dole oraz na linii Franois do Arc-et-Senans ( połączenie Besançon - Snitch ). Między Besançon i Franois , gdzie znajdują się wspólne linie Dijon i Mouchard, natężenie ruchu jest wyższe, co ma miejsce również na odcinku od Montbéliard do Belfort . Ale inne główne odcinki linii jeżdżą tylko trzy omnibusy dziennie i na kierunek: Lure - Vesoul , Andelot - Vallorbe / Pontarlier . Zachodni odcinek linii z Besançon do Le Locle (aż do Valdahon ) również znajduje się w tym przypadku. Wszystkie pozostałe linie mają tylko dwa przejazdy omnibusem w obie strony lub nawet tylko jeden na linii Belfort-Delle i na odcinku Mouchard- Saint-Amour połączenia Strasburg - Lyon-Perrache . Co gorsza, linie z Lure do Épinal i linia z Aillevillers do Port-d'Atelier-Amance są już pozbawione ruchu omnibusowego. Kilka linii jest zamkniętych podczas programu oszczędnościowego 1967 / 1973 , tj. ostatnie trzy linie obsługujące Graya ( Is-sur-Tille - Gray the3 marca 1969, Gray - Vesoul i Culmont-Chalindrey - Gray le31 maja 1971 r.) oraz linią z Saint-Jean-de-Losne do Lons-le-Saunier ,28 września 1969.

Ponieważ SNCF nie było w stanie osiągnąć równowagi finansowej pod koniec roku budżetowego 1973 , Ministerstwo Finansów postawiło sobie za cel odroczenie usług omnibusowych na 10 000 km torów kolejowych na drogach, a liczba ta wkrótce wzrosła do 12 500 km . Kiedy Jacques Chirac zostaje premierem dnia27 maja 1974 r., szybko dekretuje wstrzymanie autorytarnych przesiadek drogowych i proponuje poczekać przede wszystkim na przygotowanie pierwszych regionalnych planów transportowych (SRT) uchwalonych6 marca 1974. Jako regiony pilotażowe wybrano sześć regionów, z których region Franche-Comté nie był częścią, ale zasada ta była stopniowo rozszerzana na wszystkie regiony do 1977 roku . Franche-Comté rozpoczął rozwój swojego SRT w 1975 roku . Regionom zostanie powierzona organizacja usług omnibusowych, przy założeniu, że zamkną one linie wiejskie, aby wykorzystać oszczędności poczynione na ulepszenie usług deklarowanych przez SRT jako mające znaczenie regionalne. Ogólnym celem jest poprawa transportu publicznego bez dodatkowych kosztów dla społeczności. Franche-Comté będzie ósmym i ostatnim regionem, który przyjmie SRT na mocy dekretu z30 sierpnia 1977, w grudniu 1978 roku .

Ogólnie rzecz biorąc, SRT nie przyniosły pożądanych efektów, ponieważ zamknięto bardzo niewiele linii. Dla władz publicznych ta pierwsza próba regionalizacji jest postrzegana jako porażka. Dekret z30 sierpnia 1977 odnoszące się do SRT zostaje zatem uchylone i zastąpione nowym dekretem opublikowanym dnia 24 września 1979, zachowując system SRT. Już w marcu tego samego roku została zawarta nowa umowa firmowa między państwem a SNCF, która odzyskuje odpowiedzialność za zarządzanie omnibusami . Wraz z nowym dekretem, departamenty i grupy gmin są oficjalnie upoważnione do zawierania umów z SNCF, podobnie jak regiony. Artykuł 3 zachęca ich do proponowania zamknięć linii i przeniesień dróg do:30 czerwca 1980, aby następnie otrzymać oszczędności poczynione przez państwo przez okres siedmiu lat w odniesieniu do wszelkich środków wdrożonych przed 31 grudnia 1981 r.. W przeciwieństwie do poprzedniego dekretu, te oszczędności nie muszą już być ponownie inwestowane w transport publiczny, ale mogą być swobodnie przydzielane. Jednak region Franche-Comté nie kieruje się logiką przesiadek drogowych i dąży do utrzymania linii Besançon - Le Locle i Andelot - La Cluse . Nie proponuje również reorganizacji obsługi kolejowej na wybranej linii, ale przewiduje usprawnienie obsługi autokarowej na liniach dotychczas zamkniętych dla ruchu pasażerskiego ( Besançon – Vesoul , Gray – Vesoul i Besançon – Pontarlier ) oraz utworzenie linii regionalnych pomiędzy Lons- le-Saunier , Morez i Saint-Claude .

Loti , uchwalona30 grudnia 1982 r.zachęca do decentralizacji transportu, nie określając dokładnych ram. Następnie prawo7 stycznia 1983o podziale uprawnień między gminami, departamentami, regionami i państwem daje początek decentralizacji na bardziej ogólnym poziomie, między innymi poprzez ustanowienie powszechnych wyborów dla radnych regionalnych . W odniesieniu do regionalnego transportu kolejowego postawa państwa pozostaje ambiwalentna. Rzeczywiście, nie chce wyposażyć regiony w niezbędne budżety, które umożliwią im zajęcie miejsca państwa w płatności składki równoważącej za usługi SNCF o znaczeniu regionalnym. Obawia się, że regiony mogą przekierować te fundusze z ich pierwotnego przeznaczenia i ograniczyć usługi kolejowe, co nie jest już pożądane, jak w latach 70. . W rezultacie decentralizacja usług kolejowych może być jedynie opcjonalna, choć państwo do tego zachęca i chce, aby regiony inwestowały w ich poprawę.

Od narodzin TER do regionalizacji

TER Franche-Comté została uruchomiona w 1986 roku po ustanowieniu nowej polityki handlowej przez SNCF w zakresie przewozów regionalnych, chcąc dalej dochodzić swojej własnej tożsamości, kładąc kres, w szczególności do dekoracji. Pociągów zgodnie z życzeniami regionów. „ TER ” odzwierciedla strategię handlową opartą na marce TER z jej logo i dekoracją, rodzaj znaku jakości; karta TER podpisana przez SNCF i regiony, które sobie tego życzą; oraz asortyment handlowy TER. Wyraża się to poprzez informację pasażerską, promocję i komunikację instytucjonalną. Spośród czterech kolorów oferowanych przez SNCF dla wyposażenia TER, Franche-Comté wybiera kolor niebieski. TER chce odmłodzić wizerunek regionalnego transportu kolejowego, dotychczas zaniedbywany i cierpiący na zły wizerunek. Po raz pierwszy taka inicjatywa jest wdrażana na poziomie krajowym i towarzyszą jej porozumienia ze wszystkimi regionami (z wyjątkiem trzech, zapóźnionych). W styczniu 1986 r. region podpisał umowę operacyjną z SNCF na okres czterech lat, podczas gdy zwykły okres to pięć lat. Jest to tak zwana umowa „marginalna”, tzn. Region musi jedynie przyjąć dodatkowe opłaty powstałe w wyniku zmian w usłudze za rok referencyjny dokonany na jego żądanie. Innymi słowy, pociągi regionalne nic nie kosztują Region, o ile nie żądają zmian w podaży. Region ma prawo do wypłaty premii, jeśli frekwencja wzrośnie w wyniku zmian wprowadzonych do usługi. Ten początek globalnego porozumienia z grubsza zbiega się z ustanowieniem TER, ale w rzeczywistości jest niezależnym rozwojem wynikającym z polityki decentralizacji.

Pierwszym nowoczesnym sprzętem elektrycznym przeznaczonym do ruchu regionalnego poza Île-de-France są elektryczne wagony z rodziny Z2 . Region dowodzi dwoma Z 9500 dual power, oznaczonymi numerami 99502 Z 99501 i Z, oddanymi do użytku w 1983 roku . Ponadto rzadkie łożyska napędzają niektóre z osiemnastu Z 9500 z Marsylii do Besançon i Belfort. Ale dopiero w 1986 roku Z2 wygrał w Franche-Comté. Zajezdnia w Vénissieux otrzymała wtedy piętnaście Z 9600 , z których kilka przecinało region. Zastępują one, na linii Haut-Bugey , EAD X 4630 firmy Nevers, mało przystosowany do tej górskiej linii. W tym samym czasie do składu w Thionville trafiają 22 Z 11500 zatrudnionych głównie w Lotaryngii i Alzacji , ale także jeżdżących regularnie do Belfort i Besançon.

Na początku TER Franche-Comté około 20% usług TER dotyczy linii czysto drogowych. Komplementarne autokary istnieją na 42% linii kolejowych obsługujących pasażerów. Do czasu wygaśnięcia pierwszej umowy stawka ta wzrasta do 51%. W tym samym okresie większość regionów zaczyna inwestować w modernizację infrastruktury kolejowej lub stacji. Natomiast Franche-Comté jest jednym z trzech regionów, które prawie nic nie inwestują w tym obszarze, tj. 300 tys. franków za okres 1985-1992 (rozbudowa nabrzeża, wiaty przystankowe i przystanki dla linii drogowych) . W tym samym okresie Rada Regionalna przeznacza większy budżet na inwestycje w tabor, a mianowicie 21 700 000 franków. Ale jest to piąta najmniejsza ilość spośród dwudziestu regionów Francji kontynentalnej z wyłączeniem Île-de-France; stanowi tylko 1,425% inwestycji w tabor we wszystkich tych dwudziestu regionach. W zakresie inwestycji kolejowych, Franche-Comté plasuje się zatem w 19 th miejsce francuskich regionów.

TER Franche-Comté jest na granicy deficytu w ciągu pierwszych czterech lat, a wyniki księgowe wahają się od -1074.000 franków w roku finansowym 1987 do 1.534.000 franków w roku finansowym 1990 . Liczby te uwzględniają oczywiście składkę płaconą przez państwo z tytułu świadczenia usług publicznego regionalnego transportu pasażerskiego. Zachęcające wynikiem 1990 nie jest powtarzany, jak Franche-Comté jest jednym z dziesięciu regionów doświadczających spadku ruchu między 1991 a 1996 r . Jest dość wyraźny i obejmuje 22% liczby przewożonych pasażerów. Od roku obrachunkowego 1992 pojawiło się więc ponownie ujemne saldo w wysokości -356.000 franków, podczas gdy saldo prowizoryczne wynosiło 2.851.000 franków. Po tej złej niespodziance dla regionu, rok 1993 ponownie wykazał deficyt – 3807 000 franków, podczas gdy inne regiony, które odnotowały spadek ruchu od 1990 r., pozostały rentowne. Wyniki te są publikowane jedynie z podaniem wstępnych danych liczbowych,Czerwiec 1995. Urzędnicy SNCF nie przedstawiają zadowalającego uzasadnienia tych słabych wyników, prosząc zainteresowane regiony o wpłatę składek do wysokości deficytu, podczas gdy to sama SNCF rozdziela składkę państwa SNCF między regiony. Doświadczenie to wzbudza zatem nieufność regionów do SNCF, ponieważ nieprzejrzystość danych nie pozwala tym ostatnim na przerzucanie opłat finansowych za szybką sieć na usługi regionalne.

W rzeczywistości, od roku finansowego 1993, SNCF próbowała obciążyć regiony deficytami swojego wyraźnego interesu regionalnego (EIR), kategorii zdefiniowanej przez spółkę krajową w 1990 roku. Poprosiła regiony o włączenie ich do umów TER i jednocześnie zmniejszyć podaż tego typu pociągów, aby zwiększyć jego popyt, tak aby regiony poddały się strachowi przed zanikiem tych usług. We Franche-Comté EIR stanowią 12,38% pociągokilometrów TER + EIR, wobec 14,01% w skali kraju. Przy średnim obłożeniu 96 osób stanowią one jednak 21,43% pasażerokilometrów TER + EIR, wobec 19,75% w skali kraju. Ale EIR Franc-Comtois osiągają wskaźnik pokrycia tylko 52%. Każdy pasażerokilometr powoduje, według rachunków SNCF, deficyt w wysokości 44 franków. Od czasu służby latem 1991 r. wycofano dwie pary EIR korzystające z linii Aillevillers do Port-d'Atelier-Amance : wagony weekendowe z Épinal do Nicei przez Culmont - Chalindrey oraz ekspres Daily z Épinal do Culmont - Chalindrey połączenie ekspresowe w ciągu dnia Reims - Nice iz powrotem. Ponieważ Region nie finansuje zastąpienia przez TER, linia ta, która już dawno utraciła usługę omnibus, traci cały ruch pasażerski. Prawdą jest, że ekspresy relacji Belfort – Épinal Lure i Aillevillers, które wcześniej znajdowały się w sferze komercyjnej, są jednocześnie obniżane do EIR, a zatem Region przejmuje kontrolę nad ich deficytem od 1993 roku. w życie służby zimowej 1992/93, wwrzesień 1992 : linia z Belfort do Delle , obsługiwana przez dwie pary międzynarodowych ekspresów Belfort - Delle , zastępujących bezpośrednie wagony Paryż - Berne .

Od regionalizacji w 2002 r.

Doświadczenia zdobyte w sześciu regionach pilotażowych wybranych w 1996 r. (których Franche-Comté nie jest częścią) mają decydujące znaczenie dla uogólnienia globalnego porozumienia usług TER przez ogłoszone prawo odnoszące się do solidarności i odnowy miast (SRU).13 grudnia 2000 r., rozpoczynając 1 st styczeń +2.002. W ten sposób regiony stają się organami organizującymi transport i zastępują państwo w zakresie opłacania składek na rzecz SNCF z tytułu ruchu regionalnego. Franche-Comté wkracza w tę nową erę z umową planistyczną na lata 2000-2006 przewidującą inwestycje kolejowe w wysokości 486 000 000 franków, z czego 74 300 000 franków jest płatnych przez region, a 31 500 000 franków płatnych przez departamenty.

Dwadzieścia wagonów X 73500 tzw. „X TER” zostało zamówionych przez Radę Regionalną, mających zastąpić X 2800 na linii Besançon – Le Locle oraz na półkolistej Dole – Mouchard – Andelot – Morez – Saint-Claude – Oyonnax - Dijon . Liczba zamówionych X TER jest większa niż potrzeby tych dwóch usług, będą one również działać w sieci trakcyjnej , wszystkie pozostałe linie Franche-Comté będą zelektryfikowane. Franche-Comté jest ostatnim regionem, w którym X 2800 krąży regularnie; są to jednostki X 2827, X 2830 i X 2900 przypisane do pociągów Besançon – Le Valdahon do końca 2008 roku , z ostatnimi kursami na początku 2009 roku , czasem do Le Locle .

Z myślą o podłączeniu Canton of Jura do Ren-Rodan LGV , The Swiss Federal Railways są naprawy odcinek transgraniczny Boncourt (Szwajcaria) - Delle (Francja) w Delémont - linii Delle . odcinek ten o długości 1600 m został zelektryfikowany i ponownie oddany do użytku8 grudnia 2006. Operację zapewnia teraz CFF, z jednym pociągiem co godzinę, każdego dnia tygodnia. W ten sposób oferowanych jest dziewiętnaście codziennych podróży w obie strony. Pociągi to regionalne ekspresowe (RE) z punktem początkowym i docelowym Biel , z wyjątkiem ostatnich czterech podróży w obie strony między 20:00 a północą, które są pociągami regionalnymi (R) do iz Porrentruy .

Konwencja TER 2007 - 2012

Ponieważ umowa zawarta w 2002 r. na okres pięciu lat, podpisana przez Jean-François Humberta , przewodniczącego Rady Regionalnej Franche-Comté i Noëla Belina, dyrektora regionalnego SNCF , organem organizującym jest Rada Regionalna Franche-Comté transport do transportu regionalnego. Nowa umowa podpisana w dniu21 grudnia 2006 r.przez Raymond Forni , prezes Rady Regionalnej Franche-Comté i Josiane Beaud, Dyrektor Regionalnej SNCF , w obecności Anne-Marie Idrac , prezes SNCF, obejmujący lata 2007-2012.

Budżet transportowy regionu Franche-Comté wyniósł 123 000 000 euro w 2010 r. , co stanowi 24% jego budżetu. Około połowa tej kwoty przeznaczona jest na regionalny transport ekspresowy , w tym 1,3 mln EUR na finansowanie opłat regionalnych. Sprzedaż biletów transportowych pokrywa tylko 22% kosztów produkcji WT . Resztę Region zapewnia w formie wkładu finansowego. Koszt produkcji pociągokilometra wynosi we Franche-Comté 15,5 euro , a zatrzymania pociągu na stacji 22 euro .

TER relacje

Prezentacja

Sieć TER Franche-Comté obejmuje cały region z wyjątkiem linii Belfort - Mulhouse pod jurysdykcją TER Alsace . Stacja Chèvremont a stacja Petit-Croix choć należące do TER Franche-Comté są obsługiwane przez te linki, w tym stacji Belfort . Linia od FRASNE do Verrières-de-Joux (granica) jest obsługiwana tylko przez TGV i trenerów Ter. Odcinek Vesoul do Culmont - Chalindrey na linii Belfort do Paryża jest obsługiwany tylko przez Intercités (z wyjątkiem niektórych dni), bez przystanku pośredniego i najczęściej bez przystanku na linii Culmont - Chalindrey.

Sieć TER Franche-Comté wykracza poza granice regionu:

do Dijon w regionie Burgundii (oś Dijon - Belfort i linia drogowa Gray - Dijon);
do Bourg-en-Bresse (linia Besançon - Lons-le-Saunier - Bourg-en-Bresse) i Oyonnax ( linia Dole - Andelot - Morez - St Claude - Oyonnax) w regionie Rodan-Alpy ;
do Locle i La Chaux-de-Fonds w Szwajcarii, w kantonie Neuchâtel ;
do Vallorbe w Szwajcarii, w kantonie Vaud (tylko autokary TER);
do Épinal (linia Belfort - Lure - Épinal) w regionie Lotaryngii ;
do Culmont-Chalindrey w regionie Szampania-Ardeny .

W 2010 roku 65 stacji i przystanków było obsługiwanych przez 180 pociągów w pełne dni powszednie, jeżdżących na 770 km torów i przewożących ponad 20 000 pasażerów dziennie. 93,3% pociągów dotarło do celu na czas lub z opóźnieniem nie większym niż 5 minut. Pociągi przypisane do TER Franche-Comté przejechały 4,6 miliona pociągokilometrów. Autokary TER Franche-Comté, obsługujące 40 przejazdów w ciągu całego dnia tygodnia, z kolei osiągnęły 1,07 miliona wozokilometrów . Ponadto autobusy linii Rady Regionalnej świadczą 60 usług, które nie wchodzą w zakres samego TER, ale akceptują bilety transportowe SNCF na podróże poza granice linii. Korzystanie z TER Franche-Comté wzrosło o 27,2% w latach 2004-2008, w tym o 9,5% w latach 2007-2008 tylko (tj. ponad 16 000 podróżnych dziennie). Sama oś Belfort – Montbéliard – Besançon – Dole – Dijon stanowi 63,6% frekwencji. Trzy linie posiadają certyfikat „usługi NF ” na podstawie normy EN 13816 wydanej przez Afnor : Besançon-Dijon, Besançon-Belfort i Besançon-Morteau .

Szczegóły obsługiwanych relacji

Regionalne połączenia kolejowe są organizowane głównie wokół stacji Besançon-Viotte , Belfort i Dole . Połączenia TGV z dużymi miastami są skoncentrowane na stacjach Besançon-TGV i Belfort-TGV :

osie Dijon - Dole - Besançon i Besançon - Montbéliard - Belfort ; te dwie osie stanowią w rzeczywistości tylko jedną, znaną jako „oś Saona – Doubs ” ( linia Dole-Ville – Belfort ). Jest to strukturalna oś podróży w Franche-Comté: wzdłuż tej osi przebiegają autostrady , kanały i główne linie kolejowe. Stanowił on 63,6% ruchu pasażerskiego TER Franche-Comté w 2008 r. i 60% przychodów. Serwis tej osi został przekomponowany w serwisie zimowym 2005, aby zapewnić większą elastyczność i gęstość oferty. Pierwszy odcinek tej osi między Dijon i Dole-Ville jest w rzeczywistości pierwszą częścią linii Dijon-Ville - Vallorbe (poza siecią regionalną). Od 11 grudnia 2011, jest przemierzany, aż do połączenia Villers-les-Pots (przez LGV Rhin-Rhône ), przez TGV Paryż - Besançon, TGV Paryż - Miluza, TGV Lille - Miluza, TGV Marsylia - Strasburg, TGV Montpellier - Strasburg, francusko-szwajcarskie TGV Lyria Paris - Zurych oraz, na klasycznej linii, przez TGV Paris - Besançon, francusko-szwajcarskie TGV Lyria Paris - Berno i Paryż - Lozanna. Nocne pociągi Lunéa Strasbourg - Nicea i Strasburg - Portbou i Thello Paryż-Lyon - Mediolan - Padwa - Wenecja zostały anulowane. Zanim 11 grudnia 2011, kursowały pociągi TGV Paryż - Besançon - Belfort, TGV Lille - Besançon, TGV Marsylia - Strasburg, TGV Montpellier - Strasburg (tylko latem), pociągi Corail Lyon - Strasburg, pociąg nocny Lunéa Strasburg - Nicea i Strasburg – Portbou, francusko-szwajcarski TGV Lyria Paris – Berno i Paryż – Lozanna oraz francusko-włoski serwis Artesia Paris-Bercy – Mediolan – Padwa – Wenecja i Paryż-Bercy – Bolonia – Florencja – Rzym).
Axe Besancon - Fink - Lons-le-Saunier - Bourg-en-Bresse , zwana "osią Revermont" (przez linię Dole City w Belfort do Franois i linię Franois w Arc-et-Senans i część linii z Dijon-Ville do Vallorbe (granica) do Mouchard i wreszcie linia z Mouchard do Bourg-en-Bresse ). Druga oś ze względu na znaczenie TER Franche Comté jest w dużej mierze jednotorowa w Jurze (na południe od Mouchard i aż do Saint-Amour na skraju trzech regionów). Stanowi 14,3% frekwencji. Zanim 11 grudnia 2011, podróżowały nieczynne pociągi Corail Lyon - Strasburg , z których niektóre zostały po tej dacie zastąpione przez TER Belfort - Lyon , oraz przez TGV Marsylia - Strasburg przez Lons-le-Saunier, ten ostatni został jednak odwołany wgrudzień 2018.
Oś Besançon - Morteau - La Chaux-de-Fonds , znana jako „ linia zegarmistrzowska” ( linia Besançon-Viotte - Le Locle-Col-des-Roches ). Oś ta uzyskała certyfikat NF w 2005 roku . Oś ta jest obsługiwana z X 73500 i urządzeń XGC . The X 2800s , czasami holowania 6200s XR , nie były w służbie od komercyjnego6 kwietnia 2009. Szczególną cechą tych obiegów jest zajęcie wybrzeża Morre . Ta linia, która stanowi 6,5% wykorzystania sieci TER Franche-Comté w 2008 roku i która jest obsługiwana we współpracy z sąsiednim kantonem szwajcarskim , odnotowała wzrost wykorzystania o 89% od 2002 roku dzięki znacznemu wzrostowi wymiany transgraniczny. Odstyczeń 2010, połączenia z La Chaux-de-Fonds zapewniają cztery X 73500 (X 73752 do 73755) wyposażone w szwajcarski system bezpieczeństwa kolei Integra-Signum .
Axes Vesoul - Lure - Belfort - Montbéliard ( linia Paris-Est - Mulhouse-Ville ) i Épinal - Lure - Belfort ( linia Blainville-Damelevières - Lure ) Te dwie linie, znane jako „ linia Pied des Vosges ”, stanowiły 7,7% liczby odwiedzających w 2008 roku. We wspólnym pniu między Lure i Belfort nie są jeszcze zelektryfikowane (podobnie jak duża część linii Paryż - Mulhouse), dzięki czemu linia Épinal - Lure pozostaje ograniczona do roli regionalnej. Odcinek Lure - Belfort oraz linia z Montbozon do Lure są przedmiotem wniosku popieranego przez region o elektryfikację w celu zapewnienia sprawniejszego i szybszego połączenia między głównymi europejskimi osiami od Renu do Morza Śródziemnego, ze wzrostem częstotliwości, w tym przez międzynarodowe TGV, które wciąż muszą wydłużać czas podróży, przejeżdżając dalej na zachód przez Dijon (na osi Paryż-Lyon już mocno nasycone, podczas gdy Szwajcaria rozwija połączenie kolejowe o dużej przepustowości w kierunku północnych Włoch, którego usługi z Francji przez linię dużych prędkości Ren-Rodan odciążyłyby ruch Rodan, poprawiły atrakcyjność regionalną Franche-Comté i odciążyły ruch drogowy w dolinach Wogezów).

Osie Dole - Mouchard - Frasne - Pontarlier ( linia Frasne - Les Verrières ) i Dole - Mouchard - Saint - Claude - Oyonnax ( linia Andelot - en - Montagne - La Cluse ) Pierwsza oś jest również używana przez TGV Paryż-Lozanna na całej swojej długości. W związku z tym TER kursuje na przemian z TGV, aby ukończyć usługę na tej trasie regionalnej. Druga linia na południe nosi nazwę „ligne des Hirondelles” , nazwa inspirowana wdziękiem i pięknem wiaduktów w dolinach Jury i Haut-Bugey, na obrzeżach regionu Genewy: jej koniec w La Cluse jest znajduje się w departamencie Ain (w regionie Rodan-Alpy ). Ostatni odcinek z Oyonnax (będący częścią linii Haut-Bugey ) został tymczasowo zamknięty w latach 2005-2010 i przełożony na drogę, w celu przeorganizowania go przez poważne prace dla międzynarodowego ruchu TGV między Nantua a Genewą oraz w celu poprawy obsługi do alpejskich dolin Sabaudii. Te dwie górskie linie stanowią 6,6% frekwencji w 2008 roku.
Osie Besançon-Viotte - Besançon Franche-Comté TGV ( linia Besançon-Viotte - Vesoul ) Jest to łącznik z LGV Ren-Rodan . Codzienne połączenie zapewnia 30 autobusów wahadłowych, z których część kursuje do La Chaux-de-Fonds .

Rozrządu rozpoczął się11 grudnia 2011wraz z otwarciem LGV Ren-Rodan i jego ogólnym rozszerzeniem na cały kraj.

Koleją

Połączenia obsługiwane przez pociągi TER podsumowano w poniższej tabeli. Numery wierszy odpowiadają tym używanym w 2012 roku dla dokumentów czasowych. Dla większej przejrzystości zachowano tylko liczby odnoszące się do szczegółowej obsługi na rozpatrywanych osiach, unikając w ten sposób w jak największym stopniu identyfikowania linii za pomocą kilku numerów. Na kilku liniach pociągi uzupełniają autokary. Ponieważ usługi te są wymienione w tabeli w następnej sekcji, tabela nie uwzględnia ich. W kolumnie Czasy wskazany jest pierwszy odjazd ze stacji nazwanej jako ostatni, a ostatni odjazd ze stacji jako ostatni. Linię, której ostatni odjazd jest po godzinie 20.30 uważa się za kursującą w godzinach wieczornych, jeśli pociąg ten pokonuje całą trasę. Na trasach częściowych linie mogą zatem kursować w godzinach wieczornych bez zaznaczenia tego w tabeli. Informacja ta dotyczy najbardziej reprezentatywnego przypadku, czyli dni od poniedziałku do piątku z wyłączeniem dni ustawowo wolnych od pracy. Czas trwania podróży może się różnić w zależności od różnych usług, rozkłady jazdy nie są idealnie dopasowane do wszystkich linii. Wskazany jest najbardziej reprezentatywny czas przejazdu, odnoszący się do pociągów obejmujących całe połączenie, które najczęściej nie zatrzymują się na wszystkich stacjach.

Charakterystyka
BESANÇON-VIOTTE ↔ Franois ↔ Dole ↔ DIJON-VILLE
Długość 91,5 km na południowy	Czas trwania 0 godz. 55 1 godz. 00 1 godz. 13	Uwaga. zatrzymuje się 5 7 12	Wieczór / Niedziela - Święto /	Godziny 5:09 - 23:09	Sieć TER Burgundia / Franche-Comté

BESANÇON-VIOTTE ↔ Baume-les-Dames ↔ Montbéliard ↔ BELFORT
Długość 95,9 km	Trwanie 1 godz. 13 1 godz. 25	Uwaga. zatrzymuje się 5 12	Wieczór / Niedziela - Święto nr /	Godziny 5:30 - 20:11	Sieć TER Franche-Comté

BESANÇON-VIOTTE ↔ Franois ↔ Arc-et-Senans ↔ Mouchard ↔ Lons-le-Saunier ↔ Saint-Amour ↔ BOURG-EN-BRESSE
Długość 153,0 km	Czas trwania 1 godz. 52	Uwaga. zatrzymuje się 16	Wieczór / Niedziela - Święto nr /	Godziny 7:17 - 19:51	Sieć TER Franche-Comté

DOLE ↔ Mouchard ↔ Andelot ↔ Frasne ↔ PONTARLIER i ANDELOT ↔ Morez ↔ ŚW.
Długość 93,0 km 73,2 km	Czas trwania 1 h 18 1 h 30	Uwaga. zatrzymuje się 9 9	Wieczór / Niedziela - Święto nr /	Godziny 5:57 - 18:21 6:25 - 12:08	Sieć TER Franche-Comté

BOURG-EN-BRESSE ↔ Oyonnax ↔ ŚWIĘTA KLAUDA
Długość 79 km	Czas trwania 1 h 33	Uwaga. zatrzymuje się 11	Wieczór / Niedziela - Święto nr /	Godziny 5:26 - 18:23	Sieć TER Franche-Comté / Rodan-Alpy

Belfort ↔ Przynęta ÉPINAL i Belfort ↔ ↔ Przynęta Vesoul
Długość 107,5 km 61,7 km	Czas trwania 1 godz. 31 0 godz. 46	Uwaga. zatrzymuje się 11 7	Wieczór / Niedziela - Święto / Nie /	Godziny 6:27 - 20:35 6:39 - 18:35	Sieć TER Franche-Comté / Lotaryngia

BESANCON ↔ ↔ Valdadon Morteau Le Locle ↔ ↔ LA-CHAUX-DE-FONDS
Długość 76,7 km (we Francji)	Czas trwania 1 godz. 50	Uwaga. zatrzymuje się 16	Wieczór / Niedziela - Święto nr /	Harmonogram 5:51 - 19:33	Sieć TER Franche-Comté / CFF

DELLE ↔ Boncourt ↔ Porrentruy ↔ DELÉMONT
Długość 40,3 km	Czas trwania 0 godz. 44	Uwaga. zatrzymuje się 14	Wieczór / Niedziela - Święto /	Harmonogram 5:26 - 22:23	Sieć SBB

BESANÇON - FRANCHE-COMTÉ TGV ↔ BESANÇON-VIOTTE
Długość 11 km	Czas trwania 0 godz. 17	Uwaga. zatrzymuje się 2	Wieczór / Niedziela - Święto /	Godziny 6:07 - 22:40	Sieć TER Franche-Comté

MULHOUSE-VILLE ↔ Altkirch ↔ BELFORT
Długość 48,2 km	Czas trwania 0 godz. 50	Uwaga. zatrzymuje się 11	Wieczór / Niedziela - Święto /	Godziny 5:29 - 21:53	Sieć TER Alsace / Franche-Comté

Połączenia regionalne zapewniane autokarem są podzielone na linie organizowane przez SNCF i stanowiące część samej sieci TER oraz linie organizowane przez Radę Regionalną przez delegację służby publicznej . Na tych ostatnich liniach taryfy SNCF dotyczą wyłącznie podróży poza granice linii.

Rada Województwa publikuje w regionalnym przewodniku transportowym rozkłady jazdy trzech linii resortowych, wybranych ze względu na ich znaczenie. Związek N O 11 podsumowuje linie n ö 3 i 30 sieci działów Belfort „ Optymo ”. Ma on zostać zastąpiony przez międzynarodowy pociąg francusko-szwajcarski, ale obowiązują tylko własne stawki Optymo. Związek N O 12 odbywa się na przemian wagonów cza i autobusach sieci działów na Górna-Saone „ Linie saônoises ”. W autobusach tej ostatniej sieci taryfy SNCF obowiązują wyłącznie w przypadku podróży poza granice tej linii. Związek N O 18 odpowiada na linii 34 sieci działów na d'Or Wybrzeże „Transco”. Jest to linia międzyregionalna, ale obowiązują tylko stawki specyficzne dla Transco.

Linie N O 3, 5, 7 i 8 10 są dodatkowe usługi dla usługi kolejowej, podczas gdy pozostałe linie są całkowicie drogowego. One zastąpić większość linii kolejowej zamknięte dla ruchu pasażerskiego, lub w przypadku linii n ° 13, linię, która jest więcej niż objętej TGV Lyrii .

Linie drogowe TER
3 Lons-le-Saunier ↔ Passenans ↔ Poligny ↔ Mouchard
5 Dole ↔ Mouchard ↔ Champagnole , Frasne ↔ Pontarlier and Andelot / Mouchard ↔ Saint-Claude (1 AS / dzień)
7 Saint-Claude ↔ Oyonnax ↔ Bourg-en-Bresse
8 Przynęta ↔ Aillevillers (1 AS / dzień)
12 Vesoul ↔ Luxeuil-les-Bains (również linie Saônoises linia 5)
13 Frasne ↔ Vallorbe
14 Znicz ↔ Salins-les-Bains
15 Szary ↔ Champlitte [↔ stacja Culmont - Chalindrey (1 powrót/tydzień)]
16 Vesoul ↔ Jussey ↔ Vitrey-sur-Mance [↔ stacja Culmont - Chalindrey (1 AS / dzień)]
19 Vesoul ↔ Szary
20 Vesoul ↔ Besançon (1 AS / dzień)
Linie drogowe Rady Regionalnej
20 Vesoul ↔ Besançon i Vesoul ↔ stacja Besançon Franche-Comté TGV
21 Vesoul ↔ Rioz ↔ Besançon
22 Szary ↔ Besancon
Linie wydziałowe o znaczeniu regionalnym regional
11 Belfort ↔ Stacja TGV Belfort - Montbéliard ↔ Delle ( Optymo BHNS 3 )
12 Vesoul ↔ Luxeuil-les-Bains ( linie Saônoises, linia 5; również TER)
18 Szary ↔ Dijon ( Transco linia 34)

	Linie drogowe TER
3	Lons-le-Saunier ↔ Passenans ↔ Poligny ↔ Mouchard
5	Dole ↔ Mouchard ↔ Champagnole , Frasne ↔ Pontarlier and Andelot / Mouchard ↔ Saint-Claude (1 AS / dzień)
7	Saint-Claude ↔ Oyonnax ↔ Bourg-en-Bresse
8	Przynęta ↔ Aillevillers (1 AS / dzień)
12	Vesoul ↔ Luxeuil-les-Bains (również linie Saônoises linia 5)
13	Frasne ↔ Vallorbe
14	Znicz ↔ Salins-les-Bains
15	Szary ↔ Champlitte [↔ stacja Culmont - Chalindrey (1 powrót/tydzień)]
16	Vesoul ↔ Jussey ↔ Vitrey-sur-Mance [↔ stacja Culmont - Chalindrey (1 AS / dzień)]
19	Vesoul ↔ Szary
20	Vesoul ↔ Besançon (1 AS / dzień)
	Linie drogowe Rady Regionalnej
20	Vesoul ↔ Besançon i Vesoul ↔ stacja Besançon Franche-Comté TGV
21	Vesoul ↔ Rioz ↔ Besançon
22	Szary ↔ Besancon
	Linie wydziałowe o znaczeniu regionalnym regional
11	Belfort ↔ Stacja TGV Belfort - Montbéliard ↔ Delle ( Optymo BHNS 3 )
12	Vesoul ↔ Luxeuil-les-Bains ( linie Saônoises, linia 5; również TER)
18	Szary ↔ Dijon ( Transco linia 34)

Pociągi turystyczne TER

Na „Linii Hirondels”, tak zwanej Linii Andelot w Morez , w określone dni oferowane są programy turystyczne, integrujące regularne pociągi. Przewodnik wyjaśnia specyfikę linii, a trener zabiera uczestników z Morez do miejsc i miejsc do odkrycia, w zależności od sezonu. Pakiet obejmuje również posiłek Franche-Comté w karczmie.

„Linię zegarmistrzów”, przydomek nadawany linii Besançon w Le Locle ze względu na znaczenie fabryk zegarów na tym obszarze masywu Jury, rozciągającego się między Francją i Szwajcarią, można swobodnie odkrywać w soboty dzięki pakietowi swobodnego przemieszczania się. Dzięki temu specjalnemu biletowi można kontynuować wycieczkę do miast Le Locle i La Chaux-de-Fonds położonych w kantonie Neuchâtel .

Połączenie turystyczne TER jest dostępne od stycznia do początku marca na linii Dijon-Ville do Vallorbe (granica) : specjalny pociąg TER Franche-Comté La Gentiane Bleue, pociąg turystyczny dla narciarzy chcących dotrzeć do ośrodka narciarskiego Métabief . Usługa ta działa tylko w niektóre cztery niedziele i dwa weekendy w sezonie (2012), kiedy pokrywa śnieżna na terenie narciarskim ma wystarczyć do uprawiania sportów zimowych. Specjalny pociąg obsługuje stacje Dijon-Ville , Genlis , Auxonne , Dole i Longevilles - Rochejean , z których kursuje autobus do ośrodka narciarskiego.

cennik

Taryfy obowiązujące w skali krajowej obowiązują również w TER Franche-Comté. Ponadto region oferuje specjalne pakiety taryfowe, podzielone na ceny dla ogółu społeczeństwa i ceny podlegające warunkom kwalifikowalności. Taryfy regionalne obowiązują w większości na niektórych liniach poza administracyjnymi granicami regionu, ale dopuszczone linie nie są takie same dla wszystkich taryf.

Ceny publiczne

Broszury zawierające dziesięć biletów są sprzedawane po obniżonej stawce 25% lub 50% według życzenia, przy czym ta ostatnia obniżka obowiązuje tylko w „niebieskim okresie”. Bilety nie są imienne, można je wykorzystać w obu kierunkach i są ważne przez rok.

Activi'TER to imienny abonament na wybraną podróż w obrębie regionu lub do Dijon , Bourg-en-Bresse , Épinal i Culmont - Chalindrey . Abonament może być tygodniowy (przez siedem kolejnych dni), miesięczny lub roczny (przez dwanaście kolejnych miesięcy). Istnieją dwa poziomy cen: ogólna cena, która pozwala im skorzystać z obniżki do 75% pełnej ceny, oraz cena dla młodych ludzi poniżej dwudziestego szóstego roku życia ( Activi' TER Jeunes ), aby uzyskać do 80 % redukcji.

Facili'TER to subskrypcja imienna intermodalna , umożliwiająca łączenie podróży TER z sieciami transportu publicznego aglomeracji Besançon ( Ginko ), Belfort ( Optymo ), Montbéliard ( CTPM ), Dole ( Dolebus ), Vesoul ( Vbus ) lub Dijon ( Divia ). Oszczędności wynoszą 15 € miesięcznie w porównaniu z zakupem dwóch różnych subskrypcji. Istnieje również wersja Youth Facili'TER .

Karta Visi'TER to osobista karta redukcja do podróży w regionie, mające zastosowanie tylko w soboty, niedziele i święta, a także w okresie ferii szkolnych w Akademii Besançon . Uprawnia ona posiadacza do 50% zniżki od pełnej ceny, a maksymalnie cztery osoby towarzyszące posiadaczowi karty mogą skorzystać z tej samej zniżki. W czasie wakacji czwarty i piąty podróżny płacą tylko 1 euro za podróż w obie strony. Karta sprzedawana jest za 10 € (luty 2012) i jest ważny przez rok.

Wprost Visi'TER to darmowy pakiet krążenie, dla nieograniczonej liczby przejazdów w obrębie regionu lub Dijon , Bourg-en-Bresse , Épinal i Culmont - Chalindrey . Pakiet dostępny jest na sobotę ( karnet 1-dniowy visi'TER ) lub na cały weekend ( karnet 2-dniowy visi'TER ). Jednak obie formuły obowiązują podczas wakacji szkolnych w Akademii Besançon i mogą być stosowane obojętnie w każdy dzień tygodnia. Dla młodzieży w wieku poniżej dwudziestu sześciu lat istnieje wersja dwudniowa, sprzedawana w cenie wersji jednodniowej dla ogółu społeczeństwa.

Istnieje również pakiet Visi'TER Groups , którego warunki znacznie różnią się od tych dla indywidualnych podróżnych. Rzeczywiście, Grupy Visi'TER są ważne każdego dnia w roku i przez okres siedemdziesięciu dwóch godzin. Zalecane są rezerwacje podróży, ponieważ wnioski mogą zostać przetworzone w ciągu 24 godzin lub 72 godzin w przypadku złożenia w piątek.

Ceny podlegają warunkom kwalifikacyjnym

Karta Solidari'TER to bezpłatna osobista karta rabatowa, ważna przez rok. Przyznawany jest beneficjentom specjalnego zasiłku solidarnościowego (ASS); dodatek na czas oczekiwania (ATA); aktywny dochód solidarność (RSA); a także osobom pracującym na podstawie umowy o integracji społecznej (CIVIS). Przyznana zniżka wynosi 75% pełnej ceny na bilety do miejsc docelowych w regionie lub do Dijon, Bourg en Bresse, Belfort, Épinal, Saint-Claude , Le Locle, Vallorbe i Les Verrières. Karta jest ważna również na regionalnych liniach drogowych Livéo Grey i Vesoul. Osoby chcące uzyskać kartę muszą złożyć akta. Dokumenty do dostarczenia i procedury różnią się w zależności od sprawy.

Mobili'TER to obniżka o 50% pełnej ceny przyznawana osobom poszukującym pracy na podróż w ramach poszukiwania pracy. Podróż w obie strony musi odbyć się w ciągu dnia, a taryfa jest dostępna tylko w przypadku podróży w obrębie regionu. Aby być uprawnionym do zniżki, należy złożyć wniosek do Pôle emploi, który dostarczy bon do okazania w punkcie sprzedaży SNCF.

Tabor

W poniższych rozwijanych polach lista lokomotyw i składów w regionie Franche-Comté, data komercyjnego wprowadzenia do eksploatacji oraz nazwy niektórych z tych składów.

STF Bour. - FC : Nadzorca techniczny floty Bourgogne Franche-Comté. Podmiot zarządzający sprzętem TER, który został przydzielony do zajezdni Dijon-Perrigny. Ale cały sprzęt jest nadal naprawiany lub remontowany w Technicentre Bourgogne Franche-Comté. Ten system nadzoru (istniejący również dla lokomotyw towarowych) został wdrożony w celu uniknięcia pewnych operacji logistycznych.

Aktualny materiał

Samobieżny

W 2011 r. region kupił cztery używane X 73500 z regionów Alzacji i Nord-Pas-de-Calais za 3,4 mln euro, aby zastąpić starzejące się X 4750. Są to X 73549, X 73567, X 73765 i X 73767.

24 wagony X 73500 ( A TER ) TER Franche-Comté Stan sprzętu 26.02.2012

wiosła	Uruchomienie	Promieniowanie	Kaucja	Chrzest
X 73549	1 st sierpień 2000	/	STF Bour. - FC	Metzeral (19 listopada 2005)
X 73567	1 st styczeń 2001	/	STF Bour. - FC	Reichshoffen (29 czerwca 2002 r.)
X 73593	7 sierpnia 2001	/	STF Bour. - FC
X 73608	17 lipca 2001	/	Dijon-Perrigny
X 73612	2 sierpnia 2001	/	Dijon-Perrigny
X 73613	17 sierpnia 2001	/	Dijon-Perrigny
X 73705	12 września 2002 r.	/	Dijon-Perrigny
X 73744	5 marca 2003 r.	/	Dijon-Perrigny
X 73745	3 marca 2003 r.	/	Dijon-Perrigny
X 73746	6 marca 2003 r.	/	Dijon-Perrigny
X 73747	4 marca 2003 r.	/	Dijon-Perrigny
X 73750	1 st kwiecień 2003	/	Dijon-Perrigny
X 73751	3 kwietnia 2003 r.	/	Dijon-Perrigny
X 73752	4 kwietnia 2003 r.	/	Dijon-Perrigny
X 73753	1 st kwiecień 2003	/	Dijon-Perrigny
X 73754	2 kwietnia 2003 r.	/	Dijon-Perrigny
X 73755	1 st kwiecień 2003	/	Dijon-Perrigny
X 73756	1 st kwiecień 2003	/	Dijon-Perrigny
X 73757	1 st kwiecień 2003	/	Dijon-Perrigny
X 73758	1 st kwiecień 2003	/	Dijon-Perrigny
X 73765	1 st lipca 2003	/	STF Bour. - FC
X 73767	6 czerwca 2003	/	STF Bour. - FC
X 73799	15 stycznia 2004	/	Dijon-Perrigny
X 73800	26 stycznia 2004	/	Dijon-Perrigny

5 samobieżnych jednostek wysokoprężnych X 76500 ( XGC ) TER Franche-Comté Stan sprzętu na 07.12.2011

wiosła	Uruchomienie	Promieniowanie	Kaucja
X 76667/668	23 czerwca 2006	/	STF Bourg. - FC
X 76673/674	1 st sierpień 2006	/	STF Bourg. - FC
X 76679/680	24 października 2006	/	STF Bourg. - FC
X 76713/714	3 marca 2008	/	STF Bourg. - FC
X 76715/716	3 marca 2008	/	STF Bourg. - FC

Samobieżny 5 elektrycznych jednostek samobieżnych Z 9500 ( Z2 ) TER Franche-Comté Stan sprzętu na 28.05.2011

wiosła	Uruchomienie	Promieniowanie	Depozyty	Chrzty
Z 9505	3 stycznia 1983	/	Dijon-Perrigny	/
Z 9508	15 marca 1983	29 listopada 2016	Dijon-Perrigny	/
Z 9510	29 kwietnia 1983	/	Dijon-Perrigny	/
Z 9513	30 maja 1983	/	Dijon-Perrigny	Ambérieu-en-Bugey (5 października 1991)
Z 99581	19 sierpnia 1982	/	Dijon-Perrigny	Franche-Comte
Z 99582	24 sierpnia 1982	/	Dijon-Perrigny	Franche-Comte

4 elektryczne jednostki samobieżne Z 9600 ( Z2 ) TER Franche-Comté Stan sprzętu na 28.05.2011

wiosła	Uruchomienie	Promieniowanie	Depozyty	Chrzty
Z 9616	5 lutego 1986	/	Dijon-Perrigny	/
Z 9618	28 marca 1986 r.	/	Dijon-Perrigny	/
Z 9631	7 maja 1986	/	Dijon-Perrigny	/
Z 9632	26 maja 1986	/	Dijon-Perrigny	/

4 elektryczne jednostki samobieżne Z 27500 ( ZGC ) TER Franche-Comté Stan sprzętu na 28.05.2011

wiosła	Uruchomienie	Promieniowanie	Depozyty	Chrzty
Z 27589/590	29 sierpnia 2006	/	Dijon-Perrigny	/
Z 27597/598	19 września 2006	/	Dijon-Perrigny	/
Z 27599/600	20 września 2006	/	Dijon-Perrigny	/
Z 27613/614	10 grudnia 2006	/	Dijon-Perrigny	/

7 samobieżnych jednostek elektrycznych Z 51500 ( Régiolis ) TER Franche-Comté Stan sprzętu na 01.06.2017 r.

Silnik	Uruchomienie	Promieniowanie	Kompozycja	Depozyty	Chrzty
Z 51565/566	28 maja 2015	/	4 łyżki.	Dijon-Perrigny	/
Z 51567/568	10 listopada 2015 r.	/	4 łyżki.	Dijon-Perrigny	/
Z 51569/570	27 stycznia 2016	/	4 łyżki.	Dijon-Perrigny	/
Z 51571/572	15 września 2016	/	4 łyżki.	Dijon-Perrigny	/
Z 51573/574	6 października 2016	/	4 łyżki.	Dijon-Perrigny	/
Z 51575/576	14 września 2016	/	4 łyżki.	Dijon-Perrigny	/
Z 51577/578	10 października 2016	/	4 łyżki.	Dijon-Perrigny	/

Lokomotywy do pociągów ciągnionych 7 lokomotyw elektrycznych BB 22200 TER Franche-Comté Stan sprzętu na 28.07.2011

silnik	Uruchomienie	Promieniowanie	Depozyty	Chrzty
BB 22247R	20 stycznia 1978	/	STF Bour. - FC	/
BB 22248R	17 stycznia 1978	/	STF Bour. - FC	/
BB 22249R	16 stycznia 1978	/	STF Bour. - FC	Velaux
BB 22354R	17 czerwca 1983	/	STF Bour. - FC	Ancenis (30 czerwca 1984)
BB 22356R	24 czerwca 1983	/	STF Bour. - FC	Lorient (17 grudnia 1983)
BB 22359R	6 lipca 1983	/	STF Bour. - FC	/
BB 22361R	11 sierpnia 1983	/	STF Bour. - FC	/

2 lokomotywy elektryczne BB 25500 TER Franche-Comté Stan sprzętu na dzień 23.06.2017

silnik	Uruchomienie	Promieniowanie	Depozyty	Chrzty
BB 25622	25 listopada 1974	10 grudnia 2015	Dijon-Perrigny	/
BB 25623	2 grudnia 1974	10 grudnia 2015	Dijon-Perrigny	/
BB 25634	10 lutego 1975 r.	/	Dijon-Perrigny	/
BB 25638	27 lutego 1975 r.	2 czerwca 2017	Dijon-Perrigny	/
BB 25639	3 marca 1975 r.	12 czerwca 2017	Dijon-Perrigny	/
BB 25641	12 marca 1975 r.	14 marca 2016	Dijon-Perrigny	/
BB 25653	28 kwietnia 1975 r.	9 grudnia 2016	Dijon-Perrigny	/
BB 25654	20 maja 1975 r.	10 grudnia 2015	Dijon-Perrigny	/
BB 25673	1 st wrzesień 1975	/	Dijon-Perrigny	/
BB 25684	4 listopada 1975 r.	14 marca 2016	Dijon-Perrigny	/
BB 25685	17 listopada 1975 r.	14 grudnia 2016	Dijon-Perrigny	/
BB 25686	19 listopada 1975 r.	27 kwietnia 2016	Dijon-Perrigny	/

Samochody i holowane wiosła

5 ryz odwracalny regionalny ( RRR ): the n o 04, 06, 07, 08, 09.
14 koralowych samochodów
7 odwracalnych samochodów pilotowych Corail : 4 B5uxh i 3 B6dux.

TER Burgundowy materiał

Często zdarza się, że tabor z regionu Burgundii jest wykorzystywany do pociągów TER Franche-Comté, w zależności od taboru.

Obcy materiał

2 R/T Frasne-Berne są dostarczane przez zestaw pociągów RBDe 562 CFF Colibri , w połączeniu z TGV Paryż-Lozanna po usunięciu z linii 2010 podróży powrotnej TGV Paryż-Berne.

Przyszły materiał

Region Franche-Comté kupił 7 składów pociągów Régiolis za 49 mln euro. Na 2025 r. przewiduje łączną inwestycję w wysokości 200 mln EUR na 27 składów Régiolis, w celu odnowienia składów pociągów Z9500, Z9600, odwracalnych Corail z BB 22200 oraz regionalnych odwracalnych składów trakcyjnych z BB 25500, używanych na zelektryfikowanych osiach, łącznie 36 nowych składów. Pierwszy z tych składów został dostarczony w dniu21 maja 2015.

Przeszłość materiału

Lokomotywy elektryczne BB 16500
X 2100 wagonów 100
X 2720 wagonów ( RGP )
X 3800 wagonów
Samojezdne jednostki wysokoprężne X 4300 ( EAD )
Samojezdne jednostki wysokoprężne X 4500 ( EAD )
Samojezdne jednostki wysokoprężne X 4630 ( EAD )
Samobieżne jednostki wysokoprężne X 4750 ( EAD )
samochód UIC
Samochód USI
Wagony 2 X 2800 + 3 przyczepy XR 6200 .

Jako ostatni region, w którym używano tego typu sprzętu, komercyjny obrót tym sprzętem został zatrzymany na osi Besançon – Valdahon na6 kwietnia 2009.

Laminowanie

Specjalna linia dekoracji jaskółek dla X 73744 i 73751 firmy TER Franche-Comté.

Od styczeń 2010cztery X 73500, (X 73752 do 73755) z TER Franche-Comté, wyróżniają się tym, że są wyposażone w system bezpieczeństwa kolejowego Integra-Signum dla ruchu w Szwajcarii i są używane na linii Besançon - Le Locle - La Chaux-de - Fundusz znany jako linia zegarmistrzowska ze specyficzną dekoracją linii zegarmistrzowskiej dla X 73752 do 73755.

W XGC X 76500 i ZGC Z 27500 wagonów nosić logo Franche Comté. Obserwując dobry rysunek, który tworzy białe wykreślono uboczne pobliżu logo, można rozpoznać dokładny plan królewskiego Saltworks od Arc-et-Senans , zabytek do Światowego Dziedzictwa w UNESCO od 1982 roku, słynie ten region.

Logo Rady Regionalnej Franche-Comté na odnowionym Z2 .
Powłoka filmowa Franche-Comté na X 76500

Projekty rad regionalnych

Ukończono: ponowne otwarcie części linii Besançon-Viotte - Vesoul

Ponowne otwarcie w 2011 r. wraz z elektryfikacją 25 kV odcinka linii Besançon-Viotte – Vesoul (zamkniętej dla11 maja 1959), stacja kolejowa Besançon-Viotte do stacji Besancon Franche-Comté TGV , TER do obsługi i pociągu stacji TGV.

Usługa TER do części linii

Usługa TER do stacji TGV z utworzeniem trzech przystanków pośrednich (Besançon-Portes de Vesoul, École-Valentin , Miserey-Salines) jest częściowo ukończona: przystanek École-Valentin jest w eksploatacji.

Ponowne otwarcie linii Belfort - Delle

Linia Belfort-Delle będzie ponownie aktywna, a jej otwarcie zaplanowano na około 2018 r., z utworzeniem sześciu przystanków: Danjoutin , Sevenans , Belfort - Montbéliard TGV ( Meroux ), Morvillars , Grandvillars i Joncherey .

Połączenie Lotaryngii z LGV . Ren-Rodan

We współpracy z regionem Lotaryngii w latach 2020-2022 planuje się połączenie Lotaryngii z LGV Ren-Rodan przez Lure .

Galeria zdjęć

Galeria części taboru TER Franche-Comté

Zdjęcie TER Franche-Comté

Lokomotywa elektryczna BB 22200

BB22391 na stacji Besançon-Viotte dostarczającej Dijon-Belfort TER.

Lokomotywa elektryczna BB 25500

Ter w Clerval.

Wagon elektryczny Z 9500

Z 99582 na stacji Pontarlier
Z 99582 na stacji Arc et Senans
Z 99582 na stacji Pontarlier

Wagon elektryczny Z 9600

Z2 regionu Burgundii i Franche-Comté na stacji Lons le Saunier
Pociąg Z2 między Franois i Arc-et-Senans w pobliżu Byans-sur-le-Doubs

Wagon elektryczny Z 27500

ZGC Franche Comté w Sainte Colombe (Doubs)
ZGC Franche Comté na stacji Besançon
TER Lons le Saunier-Besançon serwujący Mouchard

X 4750 wagonów

X 4784 TER Franche-Comté dostarczający TER Lorraine

X 73500 wagonów

X 73758 w Morteau.jpg
X 73 500 na stacji Belfort .
X 73 500 na stacji Morteau .
TER Saint-Claude - Dole w Saint-Laurent
Pociąg TER Besançon-Viotte - Morteau
TER i tuyé w Morteau.
X 73752.

X 76500 wagonów

Budynek pasażerski Auxonne z XTER St Claude-Dijon.
Stacja Liesle, kierunek Mouchard z TER dostarczonym przez XGC dla Lons-le-Saunier
XGC na stacji Morez.

Regionalne odwracalne składy pociągów (RRR)

Wagony Corail TER Franche-Comté

Przyjazd TER do Dijon przez Dole i TGV zaparkowane na stacji.
B5uxh w Montbéliard

Uwagi i referencje

" Jura: pociągi znów przekraczają granicę " , na Swissinfo ,8 grudnia 2006(dostęp 7 listopada 2009 ) .
[PDF] " Harmonogram linii 240 Delle - Boncourt - Porrentruy - Delémont " , na stronie fahrplanfelder.ch ( dostęp 7 listopada 2009 ) .
„ Poznaj dane dotyczące TER ” na TER Franche-Comté (konsultacja 8 lutego 2012 r . ) .
„ TER: na placu budowy ” , na Radę Regionalną Franche-Comté (konsultowany w dniu 8 lutego 2012 roku ) .
Jean-Paul Vannson , „ Kolej: święta unia Epinal – Belfort… ”, L'Est Républicain ,3 grudnia 2008( przeczytaj online )
[PDF] www.ter-sncf.com/Regions/franche_comte rozkłady jazdy Besançon-Viotte - Besançon TGV
„ Lataj pociągiem z Ligne des Hirondelles ” , na TER Franche-Comté (dostęp 8 lutego 2012 r . ) .
„ La ligne des Horlogers ” , na temat TER Franche-Comté (dostęp 8 lutego 2012 r . ) .
Linia TER Dijon-Belfort, Ucieczka do Métabief z Gentiane Bleue! czytać online (dostęp 31 sierpnia 2010).
[PDF] „ Daj się zawieźć TER do Métabief z La Gentiane Bleue ” , w biurze turystycznym Métabief (konsultacja 8 lutego 2012 r . ) .
„ Book of 10 tickets ” , na TER Franche-Comté (dostęp 8 lutego 2012 ) .
„ Activi'TER all public ” i „ Activi'TER young people ” na stronie „ TER Franche-Comté ” (konsultacja 8 lutego 2012 r . ) .
„ Facili'TER all public ” i „ Facili'TER young people ” na stronie „ TER Franche-Comté ” (konsultacja 8 lutego 2012 r . ) .
„ Carte visi'TER ” , na temat TER Franche-Comté (dostęp 8 lutego 2012 r . ) .
„ Pass visi'TER ” i „ Pass visi'TER dla młodych ludzi ” na stronie „ TER Franche-Comté ” (konsultacja 8 lutego 2012 r . ) .
„ Pakiet grupowy Visi'TER ” na TER Franche-Comté (konsultacja 8 lutego 2012 r . ) .
„ Solidari'TER ” , na temat TER Franche-Comté (dostęp 8 lutego 2012 r . ) .
„ Mobili'TER ” , na temat TER Franche-Comté (dostęp 8 lutego 2012 r . ) .
http://www.fnaut-fc.fr/spip.php?article336 Dostęp 26 lutego 2012.
" Siedem" Régiolis "zespołów trakcyjnych dla TER Franche-Comté "
" Aktualności z 10 maja | Dijon-Belfort ” , na stronie maligne-ter.com (dostęp 22 maja 2015 r. )
Por. Marc Gayda, André Jacquot, Patricia Laederich, Pierre Laederich Historia francuskiej sieci kolejowej , Éditions de l'Ormet, Valignat (03) 1996, ( ISBN 2-906575-22-4 ) , s. 190 .
LGV Rhin-Rhône, List do mieszkańców. Specjalna edycja linii Devecey .
Soline Demestre, „ ZDJĘCIA - Linia Belfort-Delle: spektakularny projekt na stacji TGV ” , na francebleu.fr ,17 sierpnia 2016(dostęp 17 sierpnia 2016 ) .
Aude Sillans, „ Belfort-Delle, punkt na linii ” , na france3-regions.francetvinfo.fr/franche-comte ,24 maja 2016(dostęp 17 sierpnia 2016 ) .
„SNCF: Nancy-Lyon w 2 h 38, do 2020-2022” , L'Alsace ,6 października 2009.

Pierre-Henri Emangard i. al., Od omnibusa do TER ,2002( patrz w bibliografii )

str. 458.
str. 122.
str. 150-152.
str. 180.
str. 180 i 187-195.
str. 228-231 i 236.
str. 232-237, 242 i 288.
str. 263-264.
str. 257-260.
str. 292-294.
str. 306-310 i 381.
str. 314-320 i 332.
str. 344-345 i 392-393.
str. 350-351.

Zobacz również

Bibliografia

: dokument używany jako źródło tego artykułu.

Pierre-Henri Émangard , Bernard Collardey i Pierre Zembri , Od omnibusów do TER (1949-2002) , Paryż, La Vie du Rail ,2002, 466 s. ( ISBN 2-902808-83-6 ).

Powiązany artykuł

Regionalny transport ekspresowy