Islam jest najważniejszą religią w Turcji od kilku stuleci.
Źródło | islam | Bez religii | chrześcijaństwo | Inne religie |
---|---|---|---|---|
Optimar (2019) | 89,5% | 9,5% | 0,3% | 0,7% |
KONDA (2018) | 94% | 5% | 0,2% | 0,8% |
MAK (2017) | 86% | 12,5% | 0,5% | 1% |
Ipsos (2016) | 82% | 13% | 2% | 3% |
Eurobarometr (2015) | 91,8% | 7,1% | 0,4% | 0,7% |
Eurobarometr (2012) | 92,9% | 6% | 0,4% | 0,7% |
Pew Research Center (2010) | 98% | 1,2% | 0,4% | 0,4% |
KONDA (2008) | 97% | 2% | 0,2% | 0,8% |
Uniwersytet Sabanci (2006) | 98,3% | 1,5% | 0,2% | nie dotyczy |
Numery rządowe | 99,8% | nie dotyczy | 0,2% | nie dotyczy |
Według źródeł państwowych populacja (83 000 000 Turków w 2020 r.) to 99,8% muzułmanów. Rzeczywiście, rejestr stanu cywilnego automatycznie rejestruje jako muzułmanina każdą osobę, której rodzice nie są wyznania innej oficjalnie uznanej religii.
W ten sposób oficjalna liczba muzułmanów obejmuje osoby bez religii, chrześcijan, judaistów i każdego wyznającego inną religię niż islam, chrześcijaństwo lub judaizm, ale także każdą osobę wyznającą inną religię niż ich rodzice i która nie wystąpiła o zmianę w ich aktach osobowych. W obecnym stanie nie jest dozwolone modyfikowanie oficjalnych akt osobowych w celu przejścia na religię inną niż islam, chrześcijaństwo lub judaizm, te dwie ostatnie opcje można zaakceptować tylko z dokumentem uznania wydanym przez oficjalnie uznany kościół lub synagogę.
Według najnowszych źródeł (bardziej wiarygodnych w tej dziedzinie) z Ipsos, w 2016 r. islam jest główną religią w Turcji, dla 82% całej populacji. Na kolejnych miejscach plasują się osoby bez deklarowanej przynależności (13% populacji) i chrześcijaństwa (2%).
Ostatnie niezależne sondaże pokazują niższy odsetek, od 9,4% do 13% niereligijnych, z których 90% ma mniej niż 35 lat.
Większość muzułmanów w Turcji to sunnici (65%) i szyici (4%), z których wśród tej szyickiej mniejszości izmailici stanowią znaczny margines, przynajmniej ze względu na swoje pochodzenie.
Chrześcijanie (prawosławni, grecko-prawosławni i ormiańscy apostolscy) oraz Żydzi (sefardowie), którzy stanowią niemuzułmańską populację religijną, stanowią 4% ogółu.
Turcja jest oficjalnie świeckim krajem bez oficjalnej religii od czasu zmiany konstytucji z 1928 roku, wzmocnionej później przez kolejne reformy za prezydentury Mustafy Kemala Atatürka . Jednak w szkołach (publicznych), podstawowych i średnich obowiązkowe lekcje religii koncentrują się wyłącznie na islamie sunnickim. Na tych zajęciach dzieci muszą uczyć się modlitw i innych praktyk religijnych, które konkretnie należą do sunnizmu. Tak więc, chociaż oficjalnie Turcja jest państwem świeckim, nauczanie praktyk religijnych w szkołach publicznych stało się kontrowersyjne. Wniosek Turcji o przystąpienie do Unii Europejskiej podzielił członków Wspólnoty Europejskiej, a niektórzy kwestionują możliwość integracji kraju muzułmańskiego. Politycy tureccy oskarżyli następnie przeciwników kandydatury Turcji z UE o faworyzowanie „klubu chrześcijańskiego”.
Chociaż rząd turecki deklaruje, że ponad 99% populacji to muzułmanie, badania naukowe i sondaże pokazują różne wyniki odsetka muzułmanów, którzy są generalnie niżsi, z których większość przekracza 90%, ale też jest niższa. W sondażu przeprowadzonym przez Uniwersytet Sabanci 98,3% Turków ujawniło, że są muzułmanami. Sondaż przeprowadzony przez Eurobarometr, KONDA i inne instytuty badawcze w 2013 r. wykazał, że około 4,5 miliona osób w wieku 15 lat i więcej nie miało religii. Kolejny sondaż przeprowadzony przez te same instytucje w 2015 r. wykazał, że liczba ta osiągnęła 5,5 mln, co oznacza, że około 9,4% ludności Turcji nie wyznaje żadnej religii. Sondaż Ipsos z 2016 r. wykazał, że 13% ludności Turcji nie było religijne.
Teoretycznie Turcja na mocy traktatu z Lozanny z 1923 r. uznaje prawa obywatelskie, polityczne i kulturalne mniejszości niemuzułmańskich.
W praktyce Turcja uznaje jedynie mniejszości religijne greckie, ormiańskie i izraelskie, nie przyznając im jednak wszystkich praw wymienionych w traktacie z Lozanny . Alevi - bektachis i caferî
Muzułmanie , katolicy łacińscy i protestanci nie są oficjalnie uznani.
Odsetek ludzi, którzy uważają się za pobożnych, ma tendencję do zmniejszania się: 55% w 2008 r. wobec 51% w 2018 r.
Miejsce religii w społeczeństwie jest przedmiotem polityki sekularyzmu w Turcji . Od czasu reform Atatürka Turcja jest oficjalnie państwem świeckim. Jeśli konstytucja stanowi, że żadna reforma konstytucyjna nie może podważyć pewnej liczby zasad, w tym zasad sekularyzmu, religia mimo wszystko pozostaje ukształtowana przez państwo. Konstytucja stwierdza również, że „Wychowanie i nauczanie religijne i etyczne odbywa się pod nadzorem i kontrolą państwa. "
Pod rządami islamsko-konserwatywnego rządu Recepa Tayyipa Erdoğana religia zyskała na znaczeniu w życiu publicznym kraju. Zbudowano nowe meczety, położono nacisk na lekcje religii, a budżet Dyrekcji ds. Religii wzrósł czterokrotnie w ciągu zaledwie kilku lat (2 miliardy dolarów na 2019 rok).
Pierwsza ekspansja islamu (The 7 th century) odbywa się na marginesie Bizancjum (610-1204 i 1261-1455) bez większych obaw, ale podbój Egiptu i Syrii do 8 th century osłabia go. Z widokiem na kalifatu Abbasydów (750-1258), jest odporny, zmniejszenie obudzić, i wreszcie kapituluje w 1453 roku Wraz z imperium Seldżuków (1037-1194), turecki, perski, islam w 11 th wieku, zaczynają się islamizacji i Turkishization Anatolii. W tempie wojen arabsko-bizantyjskich (634-1180) i turko -bizantyjskich (1055-1453) następuje stopniowe nawracanie na islam .
Imperium Osmańskie (1299-1923) jest międzynarodową, wielojęzyczny, stan multiconfessional. Golden Age of Islam czy cywilizacji islamskiej przechodzi od 750 do 1250 i 16 th wieku złoty wiek osmańskie i jego uprawa .
Lista światowego dziedzictwa w Turcji wymienia dużą liczbę starożytnych muzułmańskich miejsc kultu religijnego, wśród największych osiągnięć architektury osmańskiej : architekturę turkmeńską i primo-osmańską , następnie klasyczną osmańską z m.in. Sinanem (1492-1588).
Kolejne stulecia przyniosły upadek (XVII-XVIII), następnie rozkwit (XIX), a wreszcie upadek (1908-1923), spotęgowany udziałem w I wojnie światowej .
Nowoczesna Turcja została założona od 1923 roku , pod przywództwem i kierownictwem Mustafy Kemala Atatürka (1881-1938), na ruinach Imperium Osmańskiego , naznaczonego ludobójstwami Ormian , Asyrii i Greków Pontyjskich , pokonanymi podczas pierwszej wojny światowej . Jest republiką parlamentarną, świecką, unitarną i konstytucyjną.
Sto lat po reformach kemalistowskich zmienił się krajobraz religijny w Turcji, a prądy islamu są nadal bardzo obecne: islam w Turcji .
Wśród mniejszości w Turcji (w) zła wymieniono:
W sunnici (z Sunna ) 90% głosów w muzułmańskim świecie, zwłaszcza w Turcji, rozpoznaje cztery szkoły ( Madhab ) z islamskiego prawa i prawoznawstwa ( fiqh ): Hanafi , Malikism , chaféisme (chafi'isme) Hanbalism .
70% ludności tureckiej podlega Hanafizmowi , nazwanemu na cześć teologa i prawnika Abu Hanifa an-Nou'man ibn Thabit ( 699 - 767 ). Ten prąd reprezentuje 35 do 50% muzułmanów na świecie.
6,5% ludności tureckiej objęty Chafeism , oparte na nauczaniu Imam ash-Shafi'i ( 767 - 820 ) i jego uczniów, uznawanych jako kompromis pomiędzy Hanafite i Malikite szkołach . Spora część Kurdów byłaby za tym posłuszeństwem.
Shia (lub szyitów ) jest jednym z dwóch głównych gałęzi islamu . Obejmuje około 10 do 15% muzułmanów na świecie. Pierwsza społeczność szyicka mieszka w Iranie , gdzie stanowi 90% ludności kraju i około 40% ludności szyickiej na świecie. Reszta szyickich muzułmanów jest rozprowadzana głównie w Iraku , Azerbejdżanie , Pakistanie , Indiach , Bahrajnie .
W Turcji, gdzie jak i gdzie indziej grupy etniczne są czasami różnicowane przez praktyki religijne, stanowią one statystycznie 16,5% deklarowanych przynależności: alawizm (1%), dżafaryzm czy dżafaria (3,9%), qizilbash (11, 6%).
Określenie Qizilbash w części odnosi się do mniejszości turkmeƒskiego pochodzenie i zwykle obejmuje Alewici i Bektashism .
Mniejszość alawitów (10 do 12% populacji syryjskiej) praktykuje szyizm dwunastu . Grupy alawitów są szczególnie obecne w starym Sandjaku w Aleksandretcie , obecnie prowincji Hatay .
Szacowana populacja 700 000 w 1970 roku osiągnęłaby 1 500 000 w 2009 roku.
Koranizm (1%)Koranism lub Qoranism jest prąd religijny islamu , ani sunnici, ani szyickiej, w oparciu o Koran sam i całkowitej odmowy organu hadisów .
sufizmSufizm jest oddział islamu, który zgłasza do szyitów , ale nie jest to sprzeczne z sunnitami . Świecka Republika Turecka (1923-1937) zakazała, w 1925, zakazała wszystkich zakonów sufickich i zamknęła ich instytucje po tym, jak sprzeciwili się nowemu porządkowi świeckiemu.
Wirujący derwisze został ponownie zalegalizowany w 1950 roku, a wirowa Dervishes zostały dopuszczone do wykonywania roczną wydajność ich Sama ' na 19 grudnia , w rocznicę Jalal ud Din rum za śmierć . Ścieżka ( tariqa ) Mevlevi nadal istnieje w Turcji, oficjalnie prowadzone dziś przez 20 th grand-syn-back ( 22 th generacji) Rumi Faruk Celebi Hemdem ( Faruq Hamdan Chalabi ).
Alewici i Bektashism można interpretować jako dwóch ścieżkach sufizmu.
AlewizmUważa się, że alewici stanowią od 10% do 30% ludności tureckiej.
Na początku XX th wieku wielu alewici obsługiwane Atatürk w czasie wojny o niepodległość i reform, które nastąpiły, wierząc uzyskać dostęp do sekularyzmu i tym samym móc czcić w wolności. Jeśli jednak niektórzy będą ofiarami masakr w latach 1937-38 podczas powstania kurdyjskich alewitów zwanych „zaza”. są w większości usatysfakcjonowani rządem, który stara się marginalizować ekstremizm religijny i nostalgię za Imperium Osmańskim.
W latach zimnej wojny ma miejsce polaryzacja ideologiczna, często oparta na tożsamościach wyznaniowych. Konserwatywni sunnici w przeważającej mierze popierają partie prawicowe i skrajnie prawicowe, podczas gdy alewici na ogół popierają partie lewicowe lub skrajnie lewicowe. W latach 70. kilka miast było areną pogromów ze strony Szarych Wilków , skrajnie prawicowego ruchu. Setki alewitów zostaje zmasakrowanych w Malatyi, Kahramanmaras i Corum pośród antykomunistycznych zamieszek. Reżim wynikający z wojskowego zamachu stanu z 12 września 1980 r. jest również wrogi alewitom. wMarzec 1995, dzielnice alewitów w Stambule są atakowane przez powiązane z policją szwadrony śmierci, zabijając 22 osoby.
Dziś alewici nadal nie są uznawani w Turcji, chociaż wiele krajów emigracji z tej społeczności oficjalnie uznaje ich kult. Rząd Recepa Tayyipa Erdoğana dąży do ich islamizacji. W związku z tym podjął zakrojoną na szeroką skalę kampanię budowania meczetów w każdej wiosce alewickiej i wprowadzenia obowiązkowych kursów religii islamskiej w szkołach.
Alewici dawna prześladowani zobaczyć prześladowania alewitami , zabijając Gedigi Zini (1938) masakra Maras (1978), masakrę Corum (1980), masakrę Sivas (1993).
bektaszyzmBektashism i Alewici są bardzo zbliżone pod względem kultury i filozofii, a obecnie Turcy nie są już naprawdę różnica między tymi dwoma ruchami są uważane za gałęziach szyizmu . Bektachizm jest również uważany za herezję przez najbardziej ortodoksyjne ruchy sunnizmu.
Co więcej, alewi-bektachi islam, ze względu na swój ezoteryczny aspekt , jest w istocie i de facto niezgodny z polityczno-religijnymi ruchami sekciarskiego islamu (salafizm, wahabizm), które uważają go za heretycki.
Inne (<1%)Lata 1960-1970 przeżywają odrodzenie muzułmańskie (w) globalne ( odrodzenie islamskie ), lepiej znane pod nazwą islamizmu , w tym niewielka mniejszość została przekształcona w latach osiemdziesiątych przez globalny terroryzm islamistyczny .
Turcy niereligijni stanowią mniejszość, chociaż dokładne szacunki udziału deistów, ateistów i agnostyków w populacji są różne. Według sondażu przeprowadzonego przez MAK w 2017 r. 86% tureckiej populacji twierdzi, że wierzy w Boga. 76% stwierdziło, że wierzy, iż Koran i inne święte księgi pochodzą od Boga. Według innego sondażu przeprowadzonego w 2019 roku przez OPTIMAR, 89% tureckiej populacji twierdzi, że wierzy w Boga. Według ostatnich badań z 2020 r. 28,5% tureckiej młodzieży z pokolenia Z twierdzi, że nie ma religii. Trudno oszacować liczbę ateistów czy agnostyków w Turcji.
Przed islamizacją i turkifikacją , a także po tysiącleciach starożytnych cywilizacji Bliskiego Wschodu i starożytnych królestw Anatolii , ludność zamieszkująca tereny dzisiejszej Turcji przeżyła ponad tysiąclecie chrześcijaństwa. Po kilku wiekach prymitywnego chrześcijaństwa , w 380 roku chrześcijaństwo stało się oficjalną religią Cesarstwa Rzymskiego. Podział Cesarstwa Rzymskiego , finał w 395 , ustanawia Cesarstwa Rzymskiego Wschodzie ( późnego antyku ). Bizancjum (610-1204 i 1261-1453) jest jej przedłużeniem. Cezura z 1204 r. odpowiada oblężeniom (1203-1204) i splądrowaniu Konstantynopola przez krzyżowców ( nazywanych jeszcze „łacinnikami” lub „frankami” ) podczas IV krucjaty , która jest jednym z głównych epizodów konfliktu między Grekami. Chrześcijaństwo ze Wschodu i łacina z Zachodu .
Imperium Osmańskie (1299-1923) jest międzynarodową, wielokulturowy, wielojęzyczny imperium. Jego polityka religijna Imperium Osmańskiego (1299-1923) lub prosa , nadaje szczególny status innym Ludom Księgi : Chrześcijaństwo i Judaizm w Imperium Osmańskim (z) . Wielu adaptuje się i przechodzi na islam, inni wolą zaakceptować status dhimmi , z powiązanymi ograniczeniami: kharâj (podatek gruntowy), djizîa (podatek pogłówny), devchirmé ( żniwa chłopców). W kapitulacjach Imperium Osmańskiego umożliwić funkcjonowanie ekonomiczną Lewantu skalach .
Spadek i upadek Imperium Osmańskiego i Rise of the Young Turks są szczególnie straszne dla mniejszości niemuzułmańskich, Hamidian masakry (1894-1896), populacja Ottoman ormiański , populacja asyryjski , grecki pontyjski populacja , wielkiej katastrofy z osmańskich Greków . Wszystko to w ruchliwym kontekście: żądania autonomii, podział Imperium Osmańskiego (1918-1922), turecka wojna o niepodległość (1919-1922), wojna grecko-turecka (1919-1922) ...
Świecka republika ustanowiła w 1924 r. Prezydium ds. Religii, Diyanet İşleri Başkanlığı , które finansuje jedynie kult sunnickich muzułmanów. Od 2010 r. Diyanet został przekształcony w „przerośniętą biurokrację rządową do promowania islamu sunnickiego”.
Prawie 10 000 żydowskich Turków podobno opuściło kraj od czasu dojścia AKP do władzy w 2002 roku, obawiając się wzrostu wojującego islamizmu . W 2016 roku w Turcji jest ich tylko 15 500. Zobacz:
W Turcji nie ma wzmianek o jezydyzmie lub szarfadinach obecnych w irackim Kurdystanie . Większość Yezidis w Turcji (w) uciekło z regionu Tur Abdin na początku 20 th wieku. Yazidis ludobójstwo od 2014 roku w Sindżar ( iracki Kurdystan ): Sindżar masakry .
Yazdanism ( Cult of Angels ) i Ahl-e hakk wydają się nie istnieć albo w Turcji. W 1994 roku PKK, Partia Pracujących Kurdystanu, poinformowała, że w Turcji było co najmniej 50 000 kultowych Kurdów Jazydów, przy czym jezydyzm nadal jest jednym z elementów tożsamości kulturowej Kurdów w Turcji. Jednak Kurdowie w Turcji to w przeważającej większości muzułmanie, zwłaszcza sunnici i szyici, wraz z alewitami i sufimi.
Historia chrześcijaństwa w Turcji jest dwa tysiące lat. Artykuł Chrześcijaństwo w Turcji dotyczy różnych trendów chrześcijańskich aktywnych w Turcji w 2020 roku i trudno go podsumować: dotyczyłoby to co najmniej 150 000, a co najwyżej 400 000 wiernych.
Nie wszystkie godziny były chwalebne: świadek prześladowań chrześcijan w Turcji , pogrom w Stambule (1955, antygrecki)
Lista światowego dziedzictwa w Turcji wymienia dużą liczbę starożytnych chrześcijańskich miejsc kultu religijnego. Można go uzupełnić następującymi listami:
Tengrism było główne przekonania tureckich i mongolski przynajmniej w późnej starożytności ( 3 th - 6 th stulecia) oraz wysoka średniowiecza ( 6 th - 13 th wieku).
Od rozpadu ZSRR w 1990 r. narody te rozwinęły, w bardzo małej jeszcze mniejszości, odrodzenie tego neopogaństwa : lista ruchów tengristowych ( fr ) . Po rewolucji w Młodych Turków w 1908 roku, część tureckiego nacjonalizmu ( Panturquism , Touranism , Turkishization ) był zainteresowany tureckiego pochodzenia ( Göktürk ): pisarz Nihal Atsız (1905/75) był w stanie popularyzować tematykę Wolves Grey , podjęte przez ekstremistyczny nacjonalistyczny ruch Szarych Wilków .
Chińska powieść Le Totem du loup (2004, Jiang Rong ) i jej filmowa adaptacja pod tytułem Ostatni wilk (2015, Jean-Jacques Annaud ) podejmują ten sam tengristowski temat, tym razem w mniej ideologiczny sposób.
Cześć | Szacunkowa populacja |
Środki wywłaszczeniowe |
Oficjalne uznanie w Konstytucji lub na mocy traktatów międzynarodowych | Finansowanie przez państwo miejsc kultu i personelu religijnego |
---|---|---|---|---|
Islam - sunnicki | 70 do 85% (52 do 64 milionów) | Nie | Tak przez Diyanet cytowany w Konstytucji (art.136) | Tak przez Diyanet |
Islam - twelver Bektachi | 15 do 25% (11 do 19 milionów) | TAk | Nie. Balim Sultan zapewnia całkowitą kontrolę nad ciałem janczarów, których bektachizm będzie głównym odniesieniem religijnym. W 1826 Mahmoud II definitywnie położył kres systemowi janczarów . Kolejność bektachi jest zakazane, wielu dygnitarzy z kapitału są wykonywane, inni są deportowani do Anatolii . Tekke są zamknięte, zniszczone lub przypisać instytucji ortodoksyjnych jak rzędu zakonem Naqshbandiyya . | Nie |
Islam - Dwunastu Alewitów | Nie. Wczesnym XV -go wieku, ucisk Ottoman od Alevi staje się nie do zniesienia, a oni wspierać Shah Ismail I st pochodzenia turkmeńskiego. Jego zwolennicy, którzy noszą czerwoną czapkę z dwunastoma plisami nawiązującymi do 12 imamów dwunastu szyizmu, nazywają siebie Qizilbash . Osmanie, którzy persanizowali się i zarabizowali, uważali za wrogów Qizilbash ( alewitów ) turkmeńskiego pochodzenia. Dziś cemevi , miejsca kultu wspólne alevi bektachi, nie mają prawnego uznania. | |||
Islam - twelver Caferi | 4% (3 mln) | Nie | Nie | |
Islam - twelver Alawizm lub Nusayris | 300 do 350 000 | Nie | Nie | |
judaizm | 20 000 | TAk | Tak na mocy traktatu w Lozannie z 1923 r. | Nie |
Chrześcijanin - protestancki | 5000 | Nie | Nie | |
Chrześcijanie - katolicy łacińscy | Nie | Nie | ||
Christian - greccy katolicy | TAk | Tak na mocy traktatu w Lozannie z 1923 r. | Nie | |
Chrześcijańsko - Prawosławno - Grecki ( Patriarchat Ekumeniczny Konstantynopola ) | TAk | Tak na mocy traktatu w Lozannie z 1923 r. | Nie | |
Chrześcijańsko - Prawosławno - Ormiański ( Ormiański Patriarchat Konstantynopolitański ) | 57 000 | TAk | Tak na mocy traktatu w Lozannie z 1923 r. | Nie |
Chrześcijanie — katolicy chaldejscy (Ormianie) | 3000 | TAk | Tak na mocy traktatu w Lozannie z 1923 r. | Nie |
Chrześcijańsko- syryjskie kościoły teologiczne i obrzędowe (prawosławne i katolickie) | 15 000 | TAk | Nie | Nie |
jazydyzm | 377 | Nie | Nie |