Fikcyjna flaga Imperium Seldżuków zaprojektowana przez Akib Özbek (1969) |
Dwugłowy orzeł Seldżuków z Rumu pochodzący z XIII-wiecznej płaskorzeźby Konya |
Status | Monarchia |
---|---|
Stolica |
Nishapur (1037 - 1043) Ray (1043 - 1051) Isfahan (1051 - 1118) Merv (1118 - 1153) Hamadan (1118 - 1194) |
Języki) |
perski ( język urzędowy i sądowy , pełniący rolę lingua franca ) turecki ( język dynastyczny i wojskowy) arabski ( język teologiczny, prawniczy i naukowy) |
Religia | Islam sunnicki (dogmat o dojrzałości i orzecznictwo hanafickie ) |
Obszar (ok. 1080) | 3 900 000 km 2 |
---|
1037 | Wdrożenie reżimu przez Toghrul-Beg |
---|---|
1040 | Bitwa pod Dandanakan |
1055 | Zdobycie Bagdadu (siedziby kalifatu Abbasydów ) kosztem Bouyidów |
1071 | Bitwa pod Manzikertem |
1071 - 1073 | Oblężenie i zdobycie Jerozolimy kosztem Fatymidów |
1077 | Niepodległość Sułtanatu Roum |
1095 - 1099 | Pierwsza krucjata |
1141 | Bitwa o Qatwan (pl) |
1194 | Zastąpienie przez dynastię Khwârezm-Shahs |
(1 ul ) 1037 - 1063 | Toghrul-Beg |
---|---|
(D e ) 1174 - 1194 | Tuurul III |
Poprzednie podmioty:
Następujące podmioty:
Seldżuków imperium lub Wielki imperium Seldżuków (w turecki : Büyük Selçuklu İmparatorluğu ) był turecko-perskiego imperium Środkowej średniowiecza , który panował nad rozległy obszar rozciągający się od Hindukuszu w Azji Środkowej do Anatolii . Został założony w 1037 roku przez Toghrul-Bega , syna Seldjouka .
Rodzina od turecki Oghuz plemienia z Kınık pierwotnie mieszka w północnej części Morza Aralskiego , Seldżukowie, koczownicze plemiona, panował nad Królestwo Oghouzes ( turecki Oğuz) od 990 . Nosili tytuł „ Yabgu ”, a ich terytorium rozciągało się na około milion kilometrów kwadratowych. Ta rodzina, która wcześniej posiadała beylik z plemienia Kınık, była dziedzicznym wodzem tego państwa, wodzem, który nosił tytuł „ subaşı ”. Subasi Dukak Bey , zabity około 903 roku , został zastąpiony przez Selçuka ( Seldjouk ) Bey, tytułowego przywódcę dynastii. Seldżucy przeszli na sunnizm około 985 , kiedy to wyemigrowali na południe pod przywództwem Seldżuków i stali się silną potęgą militarną. Najpierw zajęli Khorassan , prowincję we wschodnim Iranie, wcześniej rządzoną przez Ghaznavidów , i stamtąd kontynuowali swoje podboje. W 1038 r. wnuk Seldżuka, Tuğrul Bej , ogłosił się sułtanem Nichapuru , a następnie w 1055 r. zdobył Bagdad , uwalniając kalifa Abbasydów od szyickiej presji dynastii Buyidów . Ten ostatni potwierdził swój tytuł sułtana.
Jego następcą został siostrzeniec Tuulrul Bey, Alp Arslan ( 1063 - 1072 ), zakładając i zarządzając Wielkim Imperium Seldżuckim ze swojej stolicy, Ray (obecny Teheran ). To pod jego panowaniem, a jego syn Malik Shah I st ( 1072 - 1092 ), którego imperium Seldżuków w Iranie osiągnęła swój szczyt, po części ze względu na ich perskiego ministra Nizam al-Mulk . W 1071 , Alp Arslan pokonany bizantyjski Roman Emperor IV Diogenesa w bitwie pod Manzikertem (Malazgirt) Na północ od Van . W ten sposób dał początek innej gałęzi dynastii: Seldżukom z Rumu , czyli Anatolii .
Jerozolima z kolei została podjęta z Fatymidów w 1071 przez Seldżuków, którzy jednostronnie zmieniła swój status w 1078 .
W 1092, po śmierci Malik Shah I st , w Iranie , o wojnie domowej znacznie osłabiona dynastię. Sułtanat Seldżuków podzielony jest na kilka stref pomiędzy synami, którzy toczą wojny o sukcesję, osłabiając region. Khorassan uciekł tureckiej kurateli po śmierci Mu`izz ad-Din Ahmad Sanjar ( 1118 - 1157 ) w buncie Oghouzes , natomiast atabeys (lokalni gubernatorzy) skutecznie wykluczyć Iran , Irak , w Syrii i Jazeerah , a kilka efemeryczne linie powstały w Syrii i Kerman . Ostatni sułtan Seldżuków Iranu, Tuğrul ibn Arslan ( 1176 - 1194 ), zmarł w czasie wojny miał lekkomyślnie rozpoczęła przeciwko szachów z Chorezm .
Linia rodowa Seldżuków z Roum przetrwała do 1307 roku , stawiając opór krucjatom i wewnętrznym waśniom najlepiej jak potrafili. Jednak od 1276 roku i przybycia Ilchanidów Abaqa Seldżukowie utracili prawie całą władzę, choć waluta była bita w ich imieniu aż do 1302 roku .
Christianized oddział Seldżuków panował nad gruzińskiego królestwa z Imerethia w osobie Davida VI Narin urodzonego unii w 1224 roku Muhammad Mughis ad-Din Ghias ad-Din , syn Abulharis Mughis ad-Din Tugril Shah, księcia Erzeroum (1201-1225) i mały syn Kilija Arslana II z królową Rousoudan I re Gruzja .
Od początku swojego panowania Seldżukowie stali się Irańczykami i przyjęli perski jako oficjalny język swojego imperium.
Ich imperium było w stanie przedłużyć swoje szlaki handlowe do wybrzeży Morza Czarnego i Morza Śródziemnego .