Na sto funtów wieku jest francuskim klasyfikacji książek uważanych za górę setce XX th wieku . Został założony w1999przez referendum z listy zaproponowanej przez dziennikarzy na świecie i księgarzy o Fnac .
Od wstępnej listy dwustu tytułów ustanowionego przez księgarzy o Fnac i dziennikarzy na świecie , 17.000 francuski głosowali odpowiedzieć na pytanie „Jakie książki pozostają w pamięci? ” . Proponowane prace pochodziły ze wszystkich dziedzin wyobraźni i wiedzy.
Lista nagród została opublikowana dnia 15 października 1999. Łączy powieści z poezją i teatrem , w tym z komiksami .
Pięćdziesiąt pierwszych prac na liście było tematem serii codziennych kilkuminutowych audycji na Paris Première , przedstawionych przez Frédérica Beigbedera , który następnie umieścił je w swoim eseju Ostatni spis przed likwidacją . Zwrócił szczególną uwagę na franko-centryczny charakter klasyfikacji: w rzeczywistości 50% z tych pierwszych pięćdziesięciu dzieł ma pochodzenie francuskie lub francusko-zagraniczne (44% z całej listy). Z drugiej strony, literatura Azji i Afryki nie jest reprezentowana w tej klasyfikacji.
Luc Pinhas zauważa, że frankofonia jest tam zredukowana do „ minimalnej porcji” i chciałby znaleźć przynajmniej Nedjma autorstwa Kateb Yacine ( Algieria ), La Grande Peur dans la montagne de Ramuz ( Szwajcaria ), Chroniques du Plateau Mont-Royal autorstwa Michel Tremblay ( Kanada ), L'Aventure ambiguë przez Cheikh Hamidou Kane ( Senegal ), albo Bonheur d'occasion przez Gabrielle Roy ( Kanada ).