| Utracony honor Kathariny Blum | |
| Autor | Heinrich Böll |
|---|---|
| Kraj | Niemcy |
| Uprzejmy | Powieść |
| Orginalna wersja | |
| Język | Niemiecki |
| Tytuł | Die verlorene Ehre der Katharina Blum |
| Redaktor | Kiepenheuer i Witsch |
| Miejsce publikacji | Kolonia |
| Data wydania | 1974 |
| ISBN | 3-423-01150-5 |
| wersja francuska | |
| Tłumacz | Solange i Georges de Lalène |
| Redaktor | Próg |
| Miejsce publikacji | Paryż |
| Data wydania | 1975 |
| ISBN | 2-02-001616-8 |
The Lost Honour of Katharina Blum (tytuł oryginalny: Die verlorene Ehre der Katharina Blum ) to powieść niemieckiego pisarza Heinricha Bölla . Wydany w 1974 roku, nosi podtytuł: „ Jak może rodzić się przemoc i dokąd może prowadzić ” i jest uważany za jedno z jego głównych dzieł.
Na początku tej powieści autor ostrzega czytelnika następującym cytatem: „Akcja i postacie w tej opowieści są wyimaginowane. Chociaż niektóre praktyki dziennikarskie opisane na tych stronach są podobne do tych z gazety Bild , podobieństwa te nie są ani zamierzone, ani przypadkowe, ale po prostu nieuniknione. "
Akcja rozgrywa się w Kolonii , rodzinnym mieście autora. Powieść przywołuje losy kobiety, Kathariny Blum, ofiary skandalu medialnego, od której dowiadujemy się z pierwszych stron, że właśnie zabiła dziennikarkę JOURNALU (oryginalny tytuł w języku niemieckim die ZEITUNG ).
Ta 27-letnia kobieta, gospodyni domowa z prawnikiem, prowadzi spokojne i spokojne życie. Z okazji karnawału Katharina spotyka mężczyznę, w którym się zakochuje i którego nazwisko zna tylko: Ludwiga Götten, z którym spędza noc, która nagle zmienia jej życie, bo ten ostatni jest poszukiwanym przez policję przestępcą. . Następnego dnia dom Kathariny zostaje szturmowany przez policję, ale poszukiwany mężczyzna już ucieka. Policja aresztuje Katharinę i przesłuchuje ją do wieczora.
W czasie szturmu obecni byli fotoreporterzy, którzy wykonali kilka zdjęć. Prasa tabloidowa niszczy swoją reputację w mniej niż cztery dni.
Publikacja powieści w 1974 r. Była przede wszystkim odpowiedzią Heinricha Bölla, laureata literackiej nagrody Nobla, dla prasy niemieckiej i Bild Zeitung, które brutalnie zaatakowały go po serii jego artykułów potępiających nieustępliwość sensacyjnego naciśnij. Ta kontrowersyjna powieść jest skierowana nie tylko przeciwko nadużyciom prasy, ale także przeciwko systemowi policyjnemu: to okres lat przewodzenia, naznaczony represjami przeciwstawiającym się brutalnym ruchom rewolucyjnym, takim jak Frakcja Czerwonej Armii kierowana przez Andreasa Baadera i Ulrike Meinhof .
Rok po opublikowaniu powieści Bölla niemieccy filmowcy Margarethe von Trotta i Volker Schlöndorff zaadaptowali ją na potrzeby kina, aby uczynić z niej rzecznika pokolenia skonfrontowanego z kontekstem niemieckiego społeczeństwa w latach 70. XX wieku. Chce potępienia zagrażających niebezpieczeństw demokracja w kraju, w którym prasa tabloidowa dzięki swojej quasi-monopolistycznej sytuacji może bezkarnie oczerniać, poniżać i prześladować niewinnych ludzi i popychać ich do gwałtownego buntu.
Jednak różnice odróżniają film od powieści: jeśli bohaterowie i wydarzenia są takie same, reżyserzy wzmacniają potępienie policyjnego systemu. Wniosek też jest inny: podczas gdy powieść Heinricha Bölla kończy się aresztowaniem Kathariny, film kończy się pogrzebem zabitego dziennikarza.
Plik 10 października 1975film jest wyświetlany w wersji zapoznawczej w dziewięciu kinach w Republice Federalnej Niemiec i dalej18 maja 1978na ekranie kanału ARD , a następnie w kolejnych miesiącach w kinach amerykańskich i rosyjskich.
Muzykę skomponował niemiecki kompozytor Hans Werner Henze .