Fundacja | 30 sierpnia 2002 r. |
---|
Rodzaj | Partia polityczna |
---|---|
Status prawny | Prawo stowarzyszeniowe z 1901 r. (od1 st May +2.009) |
Obiekt społeczny | Brońcie tożsamości lokalnej, regionalnej i narodowej różnych narodów Europy, a zwłaszcza ludu francuskiego |
Siedziba |
Nicea Francja |
Kraj | Francja |
Dyrektorzy Krajowi |
Fabrice Robert Jean-David Cattin |
---|---|
Pozycjonowanie | Skrajnie w prawo |
Ideologia |
Identytaryzm Etnodyferencjalizm Populizm prawicowy Nacjonalizm Regionalny Nacjonalizm Regionalizm |
Stronie internetowej | les-identitaires.com |
RNA | W062000945 |
---|
Les Identitaires (znany przez pewien czas jako Bloc identitaire - Mouvement social européenne ) to francuski skrajnie prawicowy ruch polityczny pretendujący do tożsamości , założony w 2002 roku, który przekształcił się w partię polityczną w 2009 roku. Ruch bierze udział w niektórych wyborach i kampaniach wyborczych, jednocześnie nadal faworyzując metody aktywistyczne i akcje symboliczne.
Założona na 30 sierpnia 2002 r., ruch jest częścią ruchu tożsamości we Francji. Sprzeciwia się dążeniu do pozaeuropejskiej imigracji, islamowi i „ wielkim zastąpieniu ”. W przeciwieństwie do tradycyjnej skrajnej prawicy i rewolucyjnych nacjonalistów twierdzi, że odrzuca wszelkie formy antysemityzmu i antysyjonizmu .
Domaga się zarówno regionalnego , historycznego (odpowiadającego państwom narodowym), jak i europejskiego nacjonalizmu. Dominique Venner , Pierre Vial i Guillaume Faye należą do głównych inspiratorów ruchu.
Ruch jest opisany przez media jako o skrajnie prawicowej tożsamości i nacjonalistyczny . Jest również określany jako biały nacjonalista , neofaszysta , rasista i islamofob .
Jej ruch młodzieżowy Génération identitaire regularnie przeprowadza symboliczne akcje, takie jak okupacja terenu wielkiego meczetu w Poitiers w 2012 roku. Autonomię przejmuje w 2016 roku.
w sierpień 2002W następstwie zamachu popełnionego przez Maxime Brunerie , członek National Republican Movement (MNR) oraz zwolennik radykalnej Jedności przeciwko Prezydenta Republiki Francuskiej , Jacques Chirac , podczas parady z14 lipca 2002 r., grupa Radykalnych Jednostek zostaje rozwiązana. Sama była wynikiem połączenia dwóch ruchów: New Resistance / Young Resistance / Union of Resistance Circles z jednej strony i Union Defense Group (GUD) z drugiej. Radykalna Jednostka przyciągnęła również dysydentów z innych radykalnych skrajnie prawicowych grup, takich jak L'Œuvre française i PNFE ( Francuska i Europejska Partia Nacjonalistyczna ), "krytykujących bezczynność, folkloryzm i zacofanie swoich byłych organizacji" . Wnioski z dochodzenia prowadzonego przez sędzię Marie-Odile Bertellę-Geffroy , przedstawione wlipiec 2004, ustalić, że akt, odizolowany, nie miał żadnego celu politycznego.
Dwóch liderów Radykalnej Jedności, Fabrice Robert i Guillaume Luyt, wzięło udział wkrótce po uruchomieniu strony les-identitaires.com i stowarzyszenia Les Identitaires.
Fundacja Bloc Identitaire interweniuje w 30 sierpnia 2002 r.w Salon-de-Provence , zawsze z Guillaume Luyt i Fabrice Robertem, ale także 13 innymi osobami, w tym Philippe Vardon , Olivier i Richard Roudier, André-Yves Beck. Fabrice Robert został prezesem BI, a Guillaume Luyt wiceprezesem. Od tego czasu ruch jest w procesie normalizacji, a zdecydowana większość jego bojowników nigdy nie należała do Radykalnej Jedności.
The Bloc Identitaire startuje po raz pierwszy w wyborach w dniu 12 czerwca 2005w Nicei , poprzez związany z nią ruch Nissa Rebela . Następnie przedstawia kandydata w wyborach kantonalnych w 7 th dzielnicy , zdobywając 85 głosów, czyli 1,9% oddanych głosów.
W 2008 r. Philippe Vardon , szef listy w wyborach samorządowych w Nicei, uzyskał 3,0% głosów, podczas gdy Benoît Lœuillet, kandydat w wyborach kantonalnych w kantonie Nice-6 , zdobył 5,1%. wwrzesień 2009, w tym samym kantonie w wyborach uzupełniających Benoît Lœuillet uzyskuje 7,7%, przy zaledwie pięciu głosach od kandydata FN (7,8%).
Blok Tożsamości zapowiada przekształcenie się w partię polityczną z okazji zorganizowanego w Orange zjazdu , który zrzesza blisko 600 działaczy, m.in.październik 2009. Następnie zgłosił 2000 członków.
Podczas wyborów regionalnych w 2010 r . ruch poparł kilka list. Wśród nich:
W 2017 r. Fabrice Robert wskazuje, że Les Identitaires „przerwało jakąkolwiek konfrontację wyborczą z FN” .
ten 23 lipca 2016, ruch postanowił zmienić nazwę na „Les Identitaires”, nazwę używaną już, gdy zaczynał działalność w 2002 roku.
Ruch jest na różne sposoby pozycjonowany w korpusie ideologicznym skrajnej prawicy .
Według politologa Stéphane'a François , Bloc Identitaire to „nurt francuskiej skrajnej prawicy, który pojawił się wkwiecień 2003[…] Czyje idee istniały od końca lat 80.”. Według niego, Blok powołuje się na „etnocentryczny socjalizm” inspirowany przez pisarza kolaboracyjnego i francuskiego Saint-Loupa aka Marca Augiera z Waffen-SS , który działałby na zasadzie świadczeń socjalnych z wyłączeniem Żydów i muzułmanów, co ilustruje kuchnia z zupą wieprzową. Fundusz doktrynalny Bloku Tożsamości miałby pochodzić z pracy grup Nowej Prawicy , takich jak GRECJA . Bloc Identitaire założył Radę reprezentującą białe stowarzyszenia . Tożsamości twierdzą, że „odmawiają krzyżowania, postrzeganego jako etnocyd, i imigracji, postrzeganej jako kolonizacja Europy”. Systematycznie przywołują istnienie „ antyfrancuskiego rasizmu ”. Stéphane François określa ten „lęk przed mieszaniem się etnicznym” jako „dyskurs miksofobiczny”. Blok Tożsamości opowiada się za „ remigracją ” imigrantów spoza Europy. Według François, identitarianie czasami ustanawiali „sojusze z” rasowymi „wrogami, ale podzielają tę samą wizję tożsamości świata i ten sam antysemityzm, jak w przypadku plemienia Ka i jego awatarów”;
Polityczny naukowiec specjalista ze skrajnej prawicy Jean-Yves Camus klasyfikuje w 2010 roku BI nie po prawej skrajnej, ale „z prawej strony w prawo” lub w „skrajnej prawicy”. Według niego „Blok Tożsamości próbuje pogodzić populizm uwolniony od szmat starej radykalnej skrajnej prawicy, z której się wywodził, z tym pytaniem o tożsamość, trochę jak Liga Północnowłoska . ” . W swoim „dążeniu do poważania” powiedział, że chciał „zdystansować się od antysemityzmu i antysyjonizmu ” i był „przede wszystkim zaniepokojony rozwojem islamu w Europie i dezagregacją wielokulturowości ”. W 2018 roku umieszcza tożsamości na skrajnej prawicy ze względu na ich ewolucję: „Jeśli chodzi o projekty polityczne, FN i tożsamości w coraz większym stopniu podzielają obserwację„ Wielkiego Zastąpienia ”. Teorię tę spopularyzował suwerenista i pisarz tożsamości Renaud Camus , który twierdzi, że podłoże etniczno-religijne narodu francuskiego jest w trakcie procesu całkowitej zmiany charakteru z powodu imigracji osiedli o pozaeuropejskim pochodzeniu. Z drugiej strony, dwie podrodziny skrajnej prawicy różnią się pod względem odpowiedzi na tę obserwację. „Dodaje, że” różne elementy tego programu prowadzą IB i jego kierownictwo, które są teraz w orbicie FN , do zdecydowanego oparcia się na stanowiskach Marion Maréchal Le-Pen, a nie Marine Le. Pen i Florian Philippot .
Według The Conversation , identitaryści mają wiele wspólnych tematów z Frontem Narodowym, takich jak antyglobalizacja i sprzeciw wobec islamizacji, ale mają też inne wpływy: niemarksistowscy socjaliści, teorie włoskiego komunisty Antonio Gramsciego dotyczące „ hegemonii kulturowej ” , katolicka doktryna społeczna , szwajcarski system demokracji bezpośredniej i nowa prawica francuska. W przeciwieństwie do FN nie opierają się na francuskiej tożsamości scentralizowanego państwa, ale na tożsamości regionalnej z przywiązaniem do kontynentu europejskiego, inspirowanej „Europą 100 flag” bretońskiego nacjonalisty Yanna Fouéré .
Dominique Venner , Pierre Vial i Jean Haudry to główne odniesienia tego ruchu.
Jej logo przedstawia stylizowanego dzika , nawiązując do okładki Why we fight , książki wydanej w 2001 roku przez Guillaume Faye .
W 2011 roku odbył swój letni uniwersytet w zamku Roquefavour , należącym do GRECJI, która ma tam również swoje letnie uniwersytety.
Filozofia, psychologia, psychoanaliza i religiaRuch, w swojej krytyce islamu i historii islamu , jest inspirowany pismami Guillaume'a Faye dotyczącymi związku między kalifatem a muzułmańską i arabską imigracją do Europy . Jest również pod wpływem innych autorów, takich jak Anne-Marie Delcambre o islamizmie , ale także Jacques Heers ( odnoszący się do interakcji między Zachodem , Europą i islamem), a ostatnio Sylvain Gouguenheim .
„Socjalizm etniczny”Według politologa Stéphane'a François „Identitaires bronią swego rodzaju „socjalizmu etnicznego”, pod oczywistym wpływem francuskiego pisarza Marca Augiera , znanego jako Saint-Loup , który można podsumować następująco: pomaganie „naszemu ludowi” , w rasowym znaczeniu tego wyrażenia, przed „innymi” ”.
"Identitaires" liczą na niezadowolenie części zradykalizowanej prawicy, w szczególności zwolenników Philippe'a de Villiersa i jego Ruchu na rzecz Francji od czasu jego zbliżenia z UMP i restrukturyzacji Frontu Narodowego . Podczas konwencji Richard Roudier, szef listy Ligue du Midi w Langwedocji-Roussillon dla regionów regionalnych z 2010 roku , w sposób dorozumiany potępił Jean-Marie Le Pena : „Front Narodowy zhańbił pojęcie tożsamości” przez deklaracje jej przywódca w czasie II wojny światowej, który ruch „formalnie i absolutnie potępia”. Według specjalistów BI ma nadzieję, że znajdzie się pomiędzy Philippem de Villiers i Jean-Marie Le Penem.
Ruch popiera kandydaturę Arnauda Gouillona w wyborach prezydenckich w 2012 roku . Rezygnuje z tego projektu wwrzesień 2011, ze względu na niemożność zgromadzenia 500 sponsorów, ale także zorganizowania ewentualnego porozumienia między Philippe Vardonem i FN podczas wyborów ustawodawczych w 2012 r. i wyborów samorządowych w 2014 r. Podczas krajowych konsultacji jej członkowie zdecydowali jednak, że ponad 62% nie popierać żadnego kandydata w wyborach prezydenckich. Niemniej jednak, Nissa Rebela , grupa z Nicei pod przewodnictwem Philippe'a Vardona, wspiera Marine Le Pen podczas tych wyborów.
Ruch wzywa do głosowania na FN po raz pierwszy w wyborach europejskich w 2014 roku .
W 2003 r. Bloc Identitaire prowadził intensywne kampanie lobbingowe z wybranymi urzędnikami, aby zakazać organizowania koncertów przez grupę rapową Sniper , oskarżaną o bycie „antyfrancuskim” i anty-białym rasistą . Związek policji FO zwrócił się następnie do ministra spraw wewnętrznych Nicolasa Sarkozy'ego o złożenie skargi na grupę. W odpowiedzi na zapytanie posłanki Nadine Morano Nicolas Sarkozy deklaruje, że „teksty tego rodzaju to skandaliczne trójki: antysemickie, rasistowskie i obraźliwe” . wlistopad 2005200 deputowanych domagało się - za namową posła François Grosdidiera - zakazu grup rapowych przedstawianych jako broniące przemocy i rasizmu .
W 2004 roku Cesare Battisti , były członek Proletariuszy Zbrojnych dla Komunizmu (PAC), skazany w swoim kraju za kilka rabunków i zabójstw, był celem działaczy tożsamościowych. Cesare Battisti jest następnie zagrożony wydaleniem, po czym następuje publikacja wywiadu z synem Lino Sabbadin (it) , zamordowanym przez PAC. W kwietniu 2006 Cesare Battisti, wciąż w biegu, opublikował książkę zatytułowaną Ma Cavale wydaną przez Editions Rivages i Grasset . W szczególności oskarża Bloc Identitaire o finansowanie przez ambasadę włoską w celu „zaatakowania” go.
Od roku 2003 lub 2004, ruch organizuje lub wspiera, bezpośrednio lub za pośrednictwem satelity lub zaprzyjaźnionych stowarzyszeń, dystrybucji zup tożsamości dla osób bezdomnych . Zasadą tych tożsamościowych zup jest zawieranie wieprzowiny , co skutkuje wykluczeniem praktykujących Żydów i muzułmanów . Dystrybucje te mają miejsce w kilku miastach we Francji i Belgii : najpierw w Strasburgu przez kolektyw Solidarité alsacienne koło Alzacji , w Nicei przez stowarzyszenie Soulidarietà , w Paryżu przez stowarzyszenie Solidarité des Français (SDF) oraz „w Belgii: w Brukseli przez stowarzyszenie Renaissance sociale oraz w Antwerpii przez stowarzyszenie Antwerpse Solidariteit , w pobliżu Vlaams Belang .
Dekret prefektury z 2006 r. potwierdzony przez Radę Stanu w 2007 r. zakazał dystrybucji tej zupy w Paryżu, ale dystrybucja była kontynuowana w 2010 r. Stowarzyszenie zbliżone do Bloku Tożsamości, Solidarité des Français, potwierdza, że dystrybucja nie miała miejsca , nigdy nie przestał. Prawnik stowarzyszenia deklaruje, że osobom odmawiającym wieprzowiny „oferuje się inne produkty spożywcze”, takie jak deser, oświadczenie muzułmanina na poparcie, ale na stronie internetowej stowarzyszenia pojawia się „Bez zupy, bez deseru, nasz przed twoim. ”.
Ze względu na kontrowersje podniesionego w Francji The Prefektura od policji w Paryżu zdecydował się tożsamości z zupą zakaz28 grudnia 2006, ze względu na ryzyko zakłócenia porządku publicznego. Zajętych w postępowaniu uproszczonym , Sąd Administracyjny wstrzymuje decyzję na podstawie tego, że nawet jeżeli uzna, że podział ten jest wyraźnie dyskryminujący, nie uzasadniać naruszenie wolności zgromadzeń utworzonej przez tego zakazu. Minister spraw wewnętrznych w czasie, Nicolas Sarkozy , wspierany przez burmistrza Paryża w czasie, Bertrand Delanoë , a następnie zwrócił się do Rady Stanu , która o rząd sędzia podsumowania5 stycznia 2007 r.daje mu powód, uchylając postanowienie wydane w pierwszej instancji. Rada uważa, że istniała sprzeczność ze strony sądu administracyjnego, gdy stwierdził, że zakaz był nieproporcjonalny, podczas gdy dyskryminacyjny charakter został wyraźnie stwierdzony. Decyzją16 czerwca 2009, upubliczniono dnia 6 lipca 2009, Europejski Trybunał Praw Człowieka uznał za niedopuszczalną, z powodu oczywistego braku podstaw, apelację Solidarité des Français na podstawie art. 6 , 9 i 11 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka . Dla ETPC, prefektura paryska „słusznie uznała, że zgromadzenie mające na celu publiczną dystrybucję żywności zawierającej wieprzowinę, biorąc pod uwagę jego wyraźnie dyskryminujące przesłanie i obraźliwe dla skazań osób pozbawionych proponowanej pomocy, groziło zakłóceniem porządku publicznego, a jedynie jego zakaz można uniknąć ”.
W wywiadzie dla Financial Times , przewodnicząca Solidarité des Français, Odile Bonnivard, dawniej członkini MNR , twierdzi, że jest przynależna do Bloc Identitaire; twierdzi, że francuska tendencja polega na uprzywilejowaniu potrzeb cudzoziemców ze szkodą dla ludzi podzielających jej kulturę i cywilizację, i dodaje, że bezdomni muzułmańscy czy żydowscy nie są zobowiązani do spożywania ich zupy, potwierdzając, że istnieją inne organizacje, które mogą ich karmić. W gazecie Minute tak opisuje swoje działanie: „Postanowiliśmy pomóc 'swoim' przed 'innymi'.
Z prawnego punktu widzenia takie uwagi pozwalają na stwierdzenie, że mówi się o dyskryminacyjnym charakterze dystrybucji, nawet jeśli nie jest to określenie używane przez dystrybutorów.
Bloc Identitaire liczy 2000 członków w 2009 roku.
W 2021 r. Les Identitaires wskazuje, że liczy około 3000 członków. Marion Jacquet-Vaillant, która stworzyła tezę o ruchu, szacuje liczbę na 1500, z 200 aktywistami, których uważa za „bardzo aktywnych”.
Solidarność francuska przekierowuje tutaj. O organizacji lat 30. zob . Solidarność francuska .
Tożsamowie kontrolują kilka stowarzyszeń o powołaniu humanitarnym i społecznym: Komitet PomocyWięźniomEuropejskim, Solidarność Francuzów,Soulidarietà. Kilka regionalnych struktur polityczno-kulturowych, takich jak Kerkant,Nissa Rebela,Ligue du Midi, Jeune Bretagne czyAlsace first, jest również blisko BI.
Ruch stworzył wraz ze stowarzyszeniem Terre et Peuple reprezentatywną radę białych stowarzyszeń. Utrzymuje bliskie związki z belgijskimi ruchami tożsamościowymi (takimi jak Mouvement Nation czy Vlaams Belang ), hiszpańskimi , włoskimi , portugalskimi i szwajcarskimi .
BI jest początkiem Konwencji Tożsamości, której goście wywodzą się z europejskiego ruchu tożsamości, który spotyka się co roku. Konwencja Tożsamości zorganizowała swoje pierwsze spotkanie w Beaune w Burgundii w 2007 roku. Spotkanie 17-18 października, w Pałacu Książąt Orange zaprasza Szwajcara Dominique Baettiga , Hiszpanów Josepa Angladę (prezesa Platform for Catalonia ) i Eduardo Núñeza (prezes Asamblea Identitaria ), Portugalczyk z Causa Identitària , Andreas Mölzer (MEP) reprezentuje Austriacka FPÖ . Włoska Liga Północna wysyła Mario Borghezio . Konwencja ogłasza obecność przedstawicieli dwóch „partii rządzących”, szwajcarskiej UDC i włoskiej Ligi Północnej. Yves-Marie Laulan jest również zaproszony. Konwencja ta gromadzi „600 uczestników, bardzo znaczący wzrost w porównaniu z poprzednimi zjazdami tego ruchu iz bardzo dużym udziałem młodzieży” według Novopress. Podczas tego spotkania ruch ogłasza, że ustawowo staje się partią polityczną.
Ruch ten jest początkiem Novopress.info, strony internetowej, która przedstawia się jako „międzynarodowa agencja prasowa”. Do jej przywódców zalicza się Fabrice Roberta , megretistę , byłego przywódcę Radykalnej Jednostki oraz Guillaume Luyt, byłego przywódcę Narodowego Frontu Młodzieży . Patrick Gofman jest jednym z redaktorów Novopress.info (sekcja francuska).
Z ruchu wywodzi się także muzyczna wytwórnia „Alternative-s” .
Założycielem Jeunesses identitaires jest Philippe Vardon . W skład komitetu sterującego ruchu wchodzili Adrien Heber, Gaëtan Jarry i Jean-David Cattin.
Kiedy został utworzony, ruch określił tożsamość Jeunesses jako „ ruch młodzieżowy ”. Nazwa domeny oficjalnej strony internetowej Jeunesses Identitaires jest również zarejestrowana przez „Nos Racines”, która korzysta z tej samej skrytki pocztowej, co Bloc Identitaire (jak również strony Novopress, Nissa Rebela , Ligue du Midi , Expulsion sans frontières, La Maioun , Soulidarieta ).
ten 17 grudnia 2007 r.trybunał de grande instance w Nicei uważa, że Youth Identity jest emanacją Radykalnej Jednostki, rozwiązanej przez rząd w 2002 roku. JI zostaje w ten sposób skazany na grzywnę w wysokości 20 000 euro, a jego były prezes Philippe Vardon otrzymuje kaucję za cztery miesiące kara więzienia w zawieszeniu i 10 000 euro grzywny. wwrzesień 2008, Sąd Apelacyjny w Aix-en-Provence zaostrza wyroki: za „przywrócenie rozwiązanej ligi” wymierza karę w wysokości 30 000 euro na Youth Identity, a także 1100 euro dla stowarzyszeń SOS Racisme i MRAP . Pozbawia też Philippe'a Vardona jego praw obywatelskich na dwa lata i ponownie skazuje go na cztery miesiące więzienia. Za dystrybucję ulotki sprawiedliwość nakłada grzywnę w łącznej wysokości 16 000 euro. Philippe Vardon i Nissa Rebela wnieśli kasację, ale zostali zwolnieni wstyczeń 2010.
Przez pewien czas, około 2009 roku, istniała również struktura o nazwie „Inna młodzież”.
W 2012 roku ten ruch młodzieżowy zniknął wraz z uruchomieniem Generation Identity.
Ruch Generation Identity powstał w 2012 roku. W tym samym roku aktywiści ruchu zajęli teren wielkiego meczetu w Poitiers . Wzywają do przeprowadzenia referendum w sprawie budowy meczetów i imigracji i twierdzą, że są Charlesem Martelem . Za tę akcję oskarżono siedem osób. W 2017 r. sąd karny w Poitiers skazał pięciu działaczy na karę jednego roku pozbawienia wolności w zawieszeniu za „prowokowanie dyskryminacji rasowej lub religijnej” oraz „poniżanie własności innych osób podczas spotkania” ; Génération identitaire zostaje ukarana grzywną w wysokości 10 000 euro i 24 465 euro w ramach odszkodowania za szkody materialne. wczerwiec 2020, w postępowaniu odwoławczym orzeka się generalne uniewinnienie z powodu zapomnienia o przerwaniu przedawnienia.
Pod koniec lat 2010 GI odebrało autonomię Identytarianom, a nowe postacie medialne, takie jak Damien Rieu czy Thaïs d'Escufon, nadały nowemu podmiotowi znaczący rozgłos w całym kraju .