Artykuł 6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka

Orzecznictwo

Poszanowanie domniemania niewinności jest wymagane od wszystkich

• 10 lutego 1995 i 7 sierpnia 1996, Allenet de Ribemont p. Francja  : Trybunał wyraźnie przypomina władzom publicznym o ich obowiązkach dyskrecji przed postępowaniem sądowym, potępiając Francję za naruszenie Artykułu 6: każdą osobę oskarżoną o popełnienie przestępstwa uważa się za niewinną do czasu ustalenia jej winy. Michel Poniatowski , francuski minister spraw wewnętrznych, zaraz po zabójstwie księcia Jeana de Broglie , publicznie potępił jako podżegacza do zamachu człowieka, który ostatecznie skazał Francję w Strasburgu za „podważenie domniemania niewinności”. dwa miliony franków francuskich. Żaden francuski sąd nie podąża za Michelem Poniatowskim, potępiając tego z góry zaprojektowanego sprawcę. Trybunał podkreśla, że ​​wymogi art. 6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka gwarantujące domniemanie niewinności mają zastosowanie do wszystkich poziomów interwencji władzy publicznej.

Należy zapewnić równość broni przed sądami, jakiekolwiek by one nie były

• 18 marca 1997, Foucher v. Francja  : odmowa dostępu do akt sprawy stanowi naruszenie prawa do równości broni . Skarżący ścigany za rzekome naruszenie, bronił się i nie mógł uzyskać dostępu do protokołu stanowiącego akta.
• 2001, Kress v. Francja  : w obradach nie może uczestniczyć pełnomocnik rządu francuskiej jurysdykcji administracyjnej (CE). Ponadto notatka będąca przedmiotem doradztwa może zostać złożona przez strony po doręczeniu jej wniosków. Ten przystanek jest potwierdzony12 kwietnia 2006użytkownika Martinie c. Francja. Rozwiązanie rozszerza się na francuski Trybunał Obrachunkowy, który pomimo swojej specyfiki kwalifikuje się jako jurysdykcja i może mieć zastosowanie zasady rzetelnego procesu. Wyroki w sprawach Borgers (1991) i Delcourt (1970) podkreślają uznanie przez ETPC teorii pozorów stosowanej w prawie procesowym.
• 26 lipca 2002, Meftah p. Francja (wyrok Wielkiej Izby): Trybunał orzekł, że nie zapewniając skarżącemu rzetelnego rozpatrzenia jego sprawy przed Sądem Kasacyjnym w kontekście kontradyktoryjnego procesu, zapewniając przekazanie znaczenia konkluzji rzecznika generalnego a zezwalając na udzielenie odpowiedzi na piśmie, w przedmiotowej sprawie doszło do naruszenia art. 6 ust. 1.

Rozprawy sądowe muszą być jawne

• 23 czerwca 1981, Le Compte, Van Leuven i De Meyere p. Belgia : wymóg jawności wyklucza jawność jedynie postępowania przed Cour de cassation , który nie rozpoznaje meritum sprawy, podczas gdy postępowanie przed sądami merytorycznymi nie było jawne; Pełny tekst wyroku .
• 24 marca 2005Osinger przeciwko Zjednoczonemu Królestwu Austria : sprawa dotyczy postępowania wszczętego w celu ustalenia, kto powinien odziedziczyć gospodarstwo rolne należące do brata skarżącej. Postępowanie spadkowe odbyło się bez publicznego przesłuchania, z naruszeniem art. 6 ust. 1. Komunikat sekretarza .

Decyzje sądu muszą być egzekwowane

• 18 listopada 2004Qufaj Co. Sh.PK v. Albania : albańska firma otrzymuje odwołanie o odszkodowanie za szkody. Orzeczenie staje się prawomocne i wykonalne. Spółka nie wykonuje tego wyroku. Zajęty albański Trybunał Konstytucyjny orzeka, że ​​wykonywanie orzeczeń sądowych nie wchodzi w zakres jego kompetencji. Europejski Trybunał Praw Człowieka uznaje, że nieprzestrzeganie przez władze Albanii ostatecznej decyzji stanowi naruszenie art. 6 ust. 1 (prawo do rzetelnego procesu sądowego) Europejskiej Konwencji Praw Człowieka .

Orzeczenie lub orzeczenie, niezależnie od jurysdykcji, należy traktować jako integralną część procesu w rozumieniu art. 6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka (EKPC, 26 września 1996, Di Pede C / Włochy; Zappia C / Włochy, Raporty z wyroków i decyzji).

Trybunał przypomina w szczególności (EKPC, 19 marca 1997, Hornsby C / Grecja, nr 107/1995/613/701), że wykonanie wydanego wyroku jest jednym z elementów „rzetelnego procesu”, gwarantowanego przez art. 6 ust. 1 Konwencji,

Sądy muszą być niezależne

• 28.07.1984, Campbell p. RU, określono 4 kryteria niezawisłości sędziego: sposób jego powoływania, czas trwania mandatów, istnienie gwarancji chroniących przed naciskami zewnętrznymi i pozory niezawisłości.
• 29 czerwca 1990, GISTI: procedura kierowania do Ministra Spraw Zagranicznych ustalenia treści interpretacyjnej traktatu jest wątpliwa na podstawie art.6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka (wnioski publicznego sprawozdawcy Abrahama, przyjęte przez Zgromadzenie Sporów Stan).
• 24 listopada 1994, Beaumartin p. Francja : jurysdykcja, która zamiast dokonywać wykładni samej umowy międzynarodowej, opiera się na opinii ministra spraw zagranicznych, nie jest niezależna.

Obowiązek wymierzenia sprawiedliwości w rozsądnym terminie

• Regularnie pojawia się w orzecznictwie Trybunału. Na przykład w sprawie Pelissier v. Francji (1999) i Kudla v. Polska (2005).

Formalizm nie powinien uniemożliwiać dostępu do wymiaru sprawiedliwości

Sam fakt możliwości stawienia się przed sądem nie jest wystarczający: jeśli sędzia odrzuci wnioski z nadmiarem formalizmu, dostęp do wymiaru sprawiedliwości nie jest gwarantowany - Sotiris i Nikos Koutras ATTEE p. Grecja (2000), RTBF v. Belgia (2011).

Inne orzecznictwo

• 12 czerwca 2003: Van Kück v. Niemcy  : Naruszenie praw człowieka w związku z artykułem 6, a także artykułem 8 dotyczącym bezpieczeństwa prywatnego Niemiec, aby nie zwracać kosztów operacji pozycji seksualnej transseksualnej kobiety na mężczyznę.

• 27 listopada 2008: Salduz v. Turcja  : potępienie Turcji za nieprzyznanie prawnika nieletnim podczas zatrzymania przez policję .

Uwagi i odniesienia

1. „  Europejska konwencja praw człowieka  ” [PDF] , zmieniona protokołami nr 11 i 14, uzupełniona protokołami dodatkowymi i protokołami nr 4, 6, 7, 12 i 13.
2. Orzecznictwo „Van Kück przeciwko Niemcom
3. Mistrzu Eolas , Czy wyjątkowe postępowanie karne toczy się przez ostatnie godziny? , 13 lipca 2009
4. Chloé Leprince, Sprawiedliwość: areszt policyjny bez adwokata, bomby zegarowe , Rue89 , 02 październik 2009

Powiązany artykuł

• Prawo do milczenia
• Prawo do bycia wysłuchanym
• Domniemanie niewinności