The Three Kings są użytkownicy, którzy pojawiają się w epizodzie w Ewangelii według Mateusza . Dowiedziawszy się o narodzinach Jezusa w Betlejem , przybywają „ze Wschodu” prowadzeni przez gwiazdę , aby oddać hołd „królowi żydowskiemu” i przynieść mu dary o wielkim bogactwie symbolicznym: złoto , mirrę i kadzidło .
Tekst Ewangelii nie wymienia ich liczby ani imion tych „mędrców” (po grecku: μάγοι, magoï ) i nie określa ich jako królów. Idea ich królewskiego pochodzenia pojawia się u Tertuliana na początku III wieku, ao ich liczbie wspomina później Orygenes . Niektóre tradycje chrześcijańskie, jak wykazano po raz pierwszy do VIII th wieku Excerpta latina Barbari spopularyzował pod nazwami Melchior , Gaspar i Baltazar .
Są to tradycyjne postacie z bajek bożonarodzeniowych, a temat Pokłonu Trzech Króli szybko stał się popularny, o czym świadczy przedstawienie w katakumbie Pryscylli w Rzymie, a następnie bardzo szeroko rozwinięty w sztuce chrześcijańskiej.
Średniowieczne czcić Zachód jako świętych i Kościoła katolickiego przypisuje do nich relikty zachowane od XII th wieku , w katedrze w Kolonii , podczas gdy tradycja prawosławna zachowuje relikwiarz ich obecności w klasztorze St. Paul z góry Athos .
Wizyta Trzech Króli obchodzona jest w dzień Objawienia Pańskiego , podczas której towarzyszą im dwie „ tajemnice światła ” - chrzest w Jordanie i wesele w Kanie Galilejskiej .
O Mędrcach wspomina tylko Ewangelia według Mateusza (Mt 2, 1-12), pozostałe trzy Ewangelie kanoniczne ignorują ten epizod. Ta relacja, która należy do Matthean Sondergut , nie wymienia ani imion tych magów, ani ich liczby - chociaż liczba mnoga μάγοι sugeruje, że jest ich co najmniej dwóch - ani ich statusu jako królów, wskazując tylko, że pochodzą od " Wschód ”. Istnieją jednak trzy prezenty.
Pojawiają się w Jerozolimie , gdzie dają znać, że szukają „narodzonego króla Żydów”, którego gwiazda wzeszła i którego zaczęli czcić, powodując zamieszanie wśród króla Heroda i Żydów. Mieszkańcy Jerozolimy . Ci mędrcy są wezwani do króla, który poinformowany przez znawców Prawa, że Mesjasz ma narodzić się w Betlejem , wysyła ich do tej wioski, gdzie muszą dowiedzieć się, kim jest dziecko, aby „poszedł” [go]. ] też, złóż mu hołd ”. Prowadzeni przez gwiazdę odkrywają dziecko „z Maryją, jego matką” i ofiarowują mu trzy prezenty: złoto, kadzidło i mirrę. Po tym hołdzie Mędrcy są ostrzegani przez Boga we śnie, aby nie wracali do Heroda i dlatego „wracają do swojego kraju inną drogą”. Historia Mattheana jest kontynuowana w tak zwanych epizodach ucieczki do Egiptu i masakry niewiniątek .
Niewyraźne pochodzenie Mędrców Ewangelii według Mateusza dało początek różnym teoriom, które mogą prowadzić do myśli o perskich kapłanach, którzy przybyli z Medii , o astrologach babilońskich zwanych przez Greków i Rzymian „Chaldejczykami”, to znaczy opartymi na o prezentach ofiarowanych Jezusowi „mędrcom” - w tym znaczeniu używa tego terminu relacja Mattheana - pochodzących z Arabii lub Syrii.
Jeśli historyczność Trzech Króli jest niepewna, to jednak koresponduje z dobrze udokumentowanym motywem literackim, zarówno w literaturze żydowskiej, jak i rzymskiej, o wróżbitach, którzy interweniują przy narodzinach ważnego dziecka, na przykład u Pliniusza Starszego lub Swetoniusza .
W najstarszej apokryficzny The Proto-Ewangelia Jacques , cytowany przez Klemens Aleksandryjski i Orygenes w III th wieku, magowie są wciąż anonimowe i tylko Wschód bez szczegółów. To zawsze jest taka sama w Pseudo-Mateusza , łaciński recension Protoewangelii Jacques'a na koniec VI th początku VII th wieku. Królewskie pochodzenie Króli wydaje się, że zostały sfałszowane przez tradycję z różnych fragmentów Starego Testamentu, idea ta pojawia się w Tertuliana na początku III th wieku ; ten ostatni opisuje ich jako fere reges , „prawie królowie” i to Orygenes (185-254) w swoich homiliach o Genesis jako pierwszy podał ich liczbę na trzy, prawdopodobnie na podstawie trzech obecnych (złoto, kadzidło, mirra). Nawiązuje silnie symboliczną relację z trzema postaciami - Abimelechem, Ochozatem i Phicolem - którzy odwiedzają Izaaka w epizodzie pojednania z Księgi Rodzaju . Według Orygenesa istnieją trzy ogólne dyscypliny, dzięki którym dochodzi się do nauki o rzeczach, ucieleśnionej przez te trzy postacie, które proszą Izaaka o pokój: jest to logika lub „racjonalna filozofia” (Abimelech), fizyka lub „filozofia przyrody” ( Ochozath), etyka czy „filozofia moralna” (Phicol). Orygenes porównuje Mędrców do tych trzech postaci i przedstawia analogię z Chrystusem, który przyjmuje adorację tych cudzoziemców, symbol Kościoła, który przyjmuje pogan i obejmuje wszystkie filozofie.
Jednak liczba Króli wciąż zmieniający się w zależności od autorów i Michała syryjskiego The XII th century, echa kilku wschodnich tradycji: jeden z nich, odnosząc się do proroctwa Micheasza , osiem Mędrcy, podczas gdy inni mają dwanaście, czasem w towarzystwie dużego oddziału. Tak więc, zgodnie z perską tradycją, są wysyłani przez króla Pîr-Sahbour w towarzystwie 3000 kawalerii i 5000 piechoty. Kilka dzieł syryjskich podaje swoje imiona: Dahdnadour, syn Artabana, Wastaph, syn Goudpira, Arsak, syn Mahdouqa, Zerwan, syn Waroudouda, Ariwah, syn Khosrau, Artahsist, syn Hôlît, Estanbouzan, syn Sisrawana, Mahdouq , syn Hawahm, Ashires, syn Cahbana, Cardanah, syn Baladana, Mardouq, syn Bil i Hormizad, syn Sanatrouq.
Nazwy Mędrcy pojawiają się w formie pisemnej apokryficznej, która nie pojawia się wcześniej niż w VI th wieku ormiański Niemowlęctwo Ewangelia , która daje im nazwy Balthazar i Melkon Gathaspar. Te wykopaliska archeologiczne w Kellia, na północny zachód od delty Nilu , dostarczyć malowane grafit późno VII th century , który oferuje nazwy „Gaspar Belkhiōr i Bathēsalsa”.
Tradycyjne nazwy „Kacper, Melchior i Baltazar” pojawia się po raz pierwszy w rękopis VIII XX wieku pt Excerpta Latina Barbari , przekład łaciński z Historii powszechnej Alexandrine tekst od końca IV th wieku. Są tam określani jako Bithisarea, Melichior i Gathaspa. Zawsze VIII th century , pseudo Bede The Collectionea , wziął trzy nazwiska i następujący pogląd, że Mędrcy reprezentują filozofię przegubowy w trzech częściach, logiki, fizyki i etyki. Jednak to był X th wieku dla każdego maga mieć własną indywidualność dołączone do jego imienia.
Temat trzech mędrców może zostać wyjaśniony przez mityczną i teologiczną lekturę oraz grę intertekstualności z Psalmem 72 , pragnąc, aby mesjańska natura Jezusa została rozpoznana przez ważne postacie, mędrców, jak przez zwykłych ludzi, pasterzy .
Teologiczny cel opowieści prowadzi pogan do Chrystusa: symbolizują ich mędrcy należący do pogańskiej elity Wschodu, którzy sami kierują się gwiazdą, która prowadzi ich do Jezusa, króla Żydów lub Mesjasza, z którym ich kult jest zapowiedzią wiary pogan.
Fakt, że epizod stawia króla Heroda w Jerozolimie przeciwko królowi Jezusowi w Betlejem, nawiązuje do fragmentu z Księgi Wyjścia, w którym faraon przeciwstawia się Mojżeszowi w celu pokazania, jak Jezus wykonał postać Mojżesza. Co więcej, sam Bóg sprzeciwia się planowi Heroda, zwracając się bezpośrednio do Mędrców, aby odwrócić ich od władcy.
Dary Mędrców odnoszą się do eschatologicznej pielgrzymki narodów, które ofiarowują Syjonowi swoje najbardziej niezwykłe produkty . Ewangelia według Mateusza w swym finale oddaje echo epizodu, w którym zmartwychwstały Chrystus posyła swoich uczniów do wszystkich narodów zaproszonych do stania się uczniami, podkreślając uniwersalność mesjanizmu, na którą redaktor chce się upierać.
To z VI th century, że Ojcowie Kościoła dać symboliczne wyjaśnienia charakteru tych magów, symbole dla Karola Ellicott (w) prawdopodobnie nie były w umyśle ewangelisty Mateusza w chwili pisania swojego konta: złoto przywołuje królewskości Jezu, kadzidło czasami przywołuje jego wymiar kapłański, czasami jego boskość i mirrę - zapach, którym balsamowano zmarłych w starożytności - czasami jego wymiar profetyczny, czasami człowieczeństwo.
Orientalna historia z późnej starożytności wyjaśnia w związku z tym, że Mędrcy zamierzają wystawić Jezusa na próbę i poznać jego naturę: jeśli jest królem, wybierze złoto, jeśli jest księdzem, kadzidło, a jeśli jest lekarzem , zdecyduje się na mirrę. Dziecko wprawia trzech mędrców w zakłopotanie, wybierając trzy prezenty.
Dla niektórych badaczy możliwe, że dla jednego z obecnych nie jest to „złoto”, ale trzecia substancja aromatyczna, być może żółty bursztyn.
Kilku Ojców Kościoła , z których pierwszy Tertulian, a następnie Cyprian z Kartaginy , Ambroży z Mediolanu, a także autorzy tacy jak Césaire z Arles , nadali magom tytuł „króla”, odnosząc się w oczywisty sposób do fragmentu Księgi Izajasza i Księgi Psalmów, które karmią Tradycję:
10 Królowie Tarszisz i wysp przyniosą ofiary, królowie Saby i Saby przyniosą daninę.
11 Wszyscy królowie oddadzą mu pokłon, wszystkie narody będą mu służyć
Melchior byłby królem Persów , Baltazarem królem Arabów i królem Gaspard w Indiach . Dla niektórych badaczy, ta trzecia nazwa dołącza legendę otaczającą Indo-Partów króla z Sakas Gondopharès , którzy na koncie z apokryficznych Dziejach Tomasza , gdzie jest wymieniana jako „Gudnaphara”, zostałby przekształcony przez apostoła Tomasza . W ormiańskiej wersji Dziejów, nazwa zmienia się na „Gathaspar”, co dałoby wówczas „Kaspar”.
W każdym razie tradycja uważa te „królowie” - symbolizujące czasami również Europę , w Azji i Afryce , o czym świadczy VIII th wieku Beda Czcigodny , który również zrównany z synem trzy Noego - jako świadków narodów pogańskich, którzy rozpoznał Mesjasza, którego Herod i naród żydowski zignorowali. Historia ukształtowana przez tradycję ma więc na celu z jednej strony „przedstawienie Jezusa jako królewskiego Mesjasza, który pojawił się w naszej historii, a [z drugiej strony] legitymizację przyjęcia pogan w Kościele”.
Ewangelia według Mateusza kieruje pytanie Mędrców do króla Heroda: „Gdzie jest nowo narodzony król żydowski? Rzeczywiście, widzieliśmy jego gwiazdę na Wschodzie i przyszliśmy, aby mu oddać pokłon ”, a następnie wyjaśnia, że władca wysyła ich do Betlejem i że„ gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, szła przed nimi aż do chwili, kiedy przybyła powyżej, gdzie małe dziecko było, zatrzymała się ”.
Przyczyny narodzin w Betlejem i gwiazdy, tematy literackie, które odnoszą się do chrystologii Dawida, mogły być pierwotnie oddzielone od historii o Mędrcach, kolejnym wątku chrystologii Dawidowej. Opis gwiazdy - który u Mateusza prowadzi Mędrców - wydaje się wynikać z proroctwa Balaama o gwieździe, która pojawia się w Księdze Liczb , uważanej przez współczesnych Żydów Jezusa za proroctwo mesjańskie, zapowiadające nadejście odkupiciela . To proroctwo daje początek innym późniejszym wydarzeniom w literaturze chrześcijańskiej, dotyczących „gwiazdy Odkupiciela”, jaśniejszej gwiazdy, która po wschodzie przesłania inne gwiazdy i niszczy magię i astrologię, przekształcając mesjanistyczny temat, nie-narracyjny Żyd w narracji. W Protewangelii Jakuba znajdujemy również historię o gwieździe Mędrców, która dodaje do niej „najjaśniejszą gwiazdę”, temat niezależny od epizodu z Mędrcami, co można również zobaczyć w książce Ignatius d 'Antioch .
HipotezyNiektóre teorie postulują, że gwiazda cytowana w ewangelii istniała: tak jak Joseph Scaliger lub Johannes Keppler , którzy interesowali się astrologią historyczną, uczeni i badacze próbowali datować narodziny Jezusa, próbując datować niebiańskie zjawisko, które mogło zainspirować historia gwiazdy Trzech Króli.
Zatem różne interpretacje astrologiczne zaproponowali „potrójnym” w powiązaniu Jupiter i Saturna w -7, A połączenie obejmujące szereg planety i gwiazdę Regulusa około -3 / -2, A heliakalny rośnie od Jupiter i jego zakrycie przez Moon -6 lub koniunkcja Saturna i Wenus w -2. Znajdujemy również próby wyjaśnień astronomicznych, takich jak przejście komety Halleya w -12, pojawienie się nowej lub komety wokół -5 / -4 lub inne zjawiska, takie jak supernowe, meteoryty, poruszająca się gwiazda… ale żadna z tych teorii wyjść poza etap hipotezy i nikt nie przekonuje współczesnych badaczy. Jednak można sobie wyobrazić, że autor Mattheana zainspirował się przejściem komety Halleya w 66 roku, aby nakarmić swoją historię. Niemniej jednak współczesne badania zgadzają się co do legendarnego i fikcyjnego wymiaru epizodu, na który astronomia nie może odpowiedzieć.
Temat „ Pokłon Trzech Króli ” , nawiązujący do tradycyjnych opowieści związanych z Bożym Narodzeniem , szybko stał się popularny od pierwszego rozwoju wspólnot chrześcijańskich. Rozwijała się od początków sztuki chrześcijańskiej - o czym świadczy reprezentacja w katakumbie Pryscylli w Rzymie. W VIII -go wieku , tekst nadana Bedy Czcigodnego opisane Melchior jako „siwego starca z długą brodą” Gaspard „młodego, brody i czerwoną skórą”, a Balthazar „czarnej twarzy, a także obejmujące dowolny brodę ”. Temat rozwinął się w Europie do tego stopnia, że stał się jedną z najpopularniejszych ikonografii chrześcijańskiej, szczególnie w okresie włoskiego renesansu , ilustrowaną przez artystów takich jak Giotto , mistrz Frankfurtu , Fra Angelico , Hans Memling , Botticelli , Leonardo da Vinci , Albrecht Dürer ...
Chociaż temat Baltazara, „króla o ciemnej twarzy” oferującego mirrę, pojawia się w pismach Bede Czcigodnego , freski i średniowieczne obrazy nie przedstawiają żadnego maga z czarną skórą ani wyglądu afrykańskiego księcia. Na średniowiecznym Zachodzie, który niewiele wie o czarnym człowieku, rzeczywiście nadal często kojarzony jest ze śmiercią i złem.
Dopiero w środku XIV th wieku , aby zobaczyć Balthazar, od Saba, partner w ramionach do szefa Moor oraz w 1375 w swoim Historia trium Regum (historia Trzech Króli), Jan z Hildesheim wyraźnie wspomina króla „Etiopski czarny” potomek królowej Saby . Ten czasami ilustrowany tekst trafia do szerokiego rozpowszechnienia i zna wiele tłumaczeń, wywierając trwały wpływ na artystów.
Ponadto motyw malarski Pokłonu Trzech Króli szybko rozwinął się ze względów politycznych, aby z jednej strony przedstawiać książąt podlegających duchowej władzy Kościoła, az drugiej strony wzmacniać tę zasadę. chrześcijaństwa uznawanego przez władców z całego świata w czasie, gdy Europejczycy wyruszali na eksplorację innych kontynentów.
Wczesnym XV -go wieku , spotykamy pierwsze figuracji - jeszcze nienazwany - czarny Balthazar na ołtarze Niemców Fridberg (1410) lub do Staufen (1420), a tematem jest stopniowo rozproszone bez dalszego jednogłośnie od Leonarda da Vinci czy Giorgone jeszcze tylko Biali Trzej Królowie, w przeciwieństwie do ich współczesnych Hansa Memlinga , Gérarda de Saint-Jean , Hieronymusa Boscha czy nawet Albrechta Dürera .
Od XVI wieku utrwala się tradycja czarnego Baltazara, bez kanonizacji jego wyglądu, ponieważ może on przyciągać Afrykanów, Wschodu, a nawet, jak Breughel Starszy , Amerindian.
W chrześcijaństwie wizyta Mędrców obchodzona jest w dzień Objawienia Pańskiego : w6 styczniaw Kościele katolickim , co odpowiada19 styczniaw kalendarzu gregoriańskim w Kościele prawosławnym symbolicznie 12 dni po Narodzenia . Święto to związane jest z dwiema „ tajemnicami światła ”: chrztem Chrystusa i weselem w Kanie Galilejskiej . We Francji Jednak indult papieski przesunięcia tego święta w pierwszą niedzielę po 1 st stycznia (w tym samym niedziele między 2 a8 stycznia). Tego dnia w kilku krajach Europy dzielimy się galette des rois .
Po klęsce i zburzeniu Mediolanu w 1162 r. Szczątki Trzech Mędrców miały zostać przetransportowane przez arcybiskupa-elektora Rainalda von Dassela w 1164 r. Z Mediolanu do Kolonii , gdzie odtąd zostały ofiarowane do kultu wiernych w złoty relikwiarz, znany jako relikwiarz Trzech Króli , wystawiony w chórze katedry . Przez resztę średniowiecza byli więc nazywani „trzema królami Kolonii”, a miasto stało się później ważnym ośrodkiem pielgrzymkowym o międzynarodowej renomie, przyczyniając się do jego rozwoju. The Golden Legend of Jacques de Voragine podsumowuje przekonania czasie: Helena , matka cesarza Konstantyna I er , znalazł te szczątki około 330 i został przewieziony do Konstantynopola , gdzie zostały one przeniesione do Mediolanu przez bpa Eustorge przed osiągnięciem Kolonia , na polecenie cesarza germańskiego, którego Jacques de Voragine nazwał Henrykiem.
Relikwiarz z góry AthosOd XV -go wieku , klasztor St. Paul z góry Athos ma relikwiarz powiedział zawierać prezentów oferowanych przez Trzech Króli do Jezusa, który został wcześniej odbyły się w kościele w Konstantynopolu. Złożony z dwudziestu ośmiu złotych talerzy i siedemdziesięciu ciemnych kulek zawierających kadzidło i mirrę, relikwiarz jest prezentem od Mara Brankovic , córki serbskiego księcia Georges'a I er Brankovitcha i panny młodej4 września 1435do osmańskiego sułtana Murada II . Relikwiarz został ofiarowany do powszechnej czci w 1999 roku w Atenach w celu zebrania datków po trzęsieniu ziemi, które nawiedziło tegoroczny, a następnie ponownie w Moskwie w 2014 roku w katedrze św. Zbawiciela.
W prologu arabskiej niemowlęctwa Ewangelii , chrześcijański apokryficznej oryginalną Syryjski datowany na V TH i VI XX wieku, Zoroaster prorokował przyjście dziecka urodzonego z dziewicy nośnikiem dobra nowina, która dotyka wszystkie regiony Ziemi. Zoroaster zaprasza Mędrców, aby udali się, gdy nadejdzie czas, do Betlejem, aby ofiarować mu prezenty, wioski, do której zaprowadzi ich Gwiazda. Ci Mędrcy, którzy przedstawiają się jako Persowie i których liczba jest niepewna, ale którym towarzyszy tysiąc następnych, ofiarowują Maryi kadzidło, złoto i mirrę. W zamian otrzymują pieluchę Jezusa, którą wrzucają na swój kraj do świętego ognia rozpalonego zgodnie z perskim zwyczajem: pielucha w cudowny sposób zostaje oszczędzona przed płomieniami i staje się dla nich przedmiotem kultu.
Element apokryficzny z V -go wieku nadana Jana Chryzostoma , elementy do mieszania grota skarbów Trzech Króli i ich prezenty, opowiada o dwunastu „mędrców”, ustanowionego w ciągu ludu „Daleki Wschód”, w pobliżu oceanu, którzy są później ewangelizowani przez apostoła Tomasza, a następnie, pokolenie po pokoleniu, czekają na nadejście gwiazdy Mesjasza, aż się ona pojawi.
Legenda z XII -go wieku z Księdza Jana , legendarnego chrześcijańskiego władcy potężnego wschodniego królestwa, potomek jednego z magów.
Na początku XIII th wieku, mędrcy, gwiazda i postać Baltazara są znane w Prowansji i paszy lokalną legendę: Balthazar byłyby przekazywane przez obszar na powrocie i byłby przestał Baux-de-Provence gdzie lordowie twierdzili, że są potomkami maga. Z tego powodu na ich herbie widniała srebrna gwiazda, a ich okrzyk bojowy brzmiał: „Losowo, Baltazarze!”. ”.
W The Golden Legend , Jacques de Voragine nazwy je w trzech różnych językach: Appellius, Amérius, Damaszek w łacinie ; Galgalat, Malgalat, Sarathin w języku hebrajskim ; Caspar, Balthasar, Melchior po grecku . Zgodnie z Ewangelią według Mateusza są „ magami”, ale w przeciwieństwie do tego, Voragine czyni ich „królami”.
Amerykański Presbyterian pastor Henry van Dyke , w jednym ze swoich najbardziej znanych opowieści świątecznych, The Story of Innej mędrzec opublikowanej w 1892 roku , opowiada o czwartej mądrego króla, Artaban Medei , który chciał doprowadzić dziecko Jezus trzy kamienie szlachetne. Sprzedał cały swój dobytek i ruszył w drogę. Po drodze spotkał potrzebujących, dla których ofiarował swoje dary. Nigdy nie dotarł do żłobka, ale Jezus ukazał mu się później: pomagając obcym w niedoli, odnalazł i pomógł Jezusowi, jak gdyby przybył do Betlejem .
W 1962 roku niemiecki Edzard Schaper (de) w swoim opowiadaniu Der vierte König (de) ( The Fourth King (of) ) przedstawia historię małego króla pochodzenia rosyjskiego, który podróżuje samotnie i spóźnia się na sposób, przybywa 33 lata po narodzinach Jezusa i uczestniczy w ukrzyżowaniu .
Zainspirowany tymi dwoma dziełami, francuski pisarz Michel Tournier w swojej powieści Gaspard, Melchior i Balthazar opublikowanej w 1980 roku wyobraża sobie podróż tych trzech postaci z ich królestw do Betlejem, z których każda wymyśla różne motywacje w oparciu o własną historię i przeznaczenie. Przedstawia swoją wersję historii czwartego maga, Taora , księcia Mangalore. Opuścił południowe Indie, aby odkryć przepis na „Turkish Delight Rahat with Pistachio” w towarzystwie dużej świty i pięciu słoni, pozostał przez trzydzieści trzy lata w kopalniach soli w Sodomie i przybył do Jerozolimy w czasie Eucharystii . Tournier wydał wersję dla dzieci w 1983 roku, zwaną magami Les Rois .
Legenda o Czwartym Mądrym Królu przeszła wiele odmian od czasów van Dyke'a, ale wszystkie z nich, w tym Tournier, mają wspólny motyw spóźnionego przybycia i zbawienia znalezionego po pozornej porażce.
Pisarz Bernard Marcotte w opowieści „ Ostatnia przejażdżka trzech mędrców” (1912) wyobraża sobie bardzo szczególne przeznaczenie powrotu Trzech Mędrców. W 1922 roku , o sonet przez Edmond Rostand zatytułowany Les Rois Mages ukazał się w pośmiertnym kolekcji Le Cantique de l'awing w którym czarny król, pogardzany przez dwóch białych Królów, odkrył gwiazdę na własną rękę.
W 1943 roku , po wyjściu z obozu jenieckiego, poeta André Frénaud opublikował swoją pierwszą pracę, którą zatytułował Les Rois Mages , zbiór wierszy napisanych w latach 1938-1943, który zawierał tekst zatytułowany Plainte du Roi Mage, w którym „bada różne reperkusje ”legendy, rozwijając temat poszukiwań, które realizuje, na przykład w 1964 roku w długim poemacie L'Étape dans la clairière .
W swoim opowiadaniu The Star (1955), autor science fiction Arthur C. Clarke wspomina misję naukową prowadzoną przez jezuickiego astrofizyka w celu zbadania pozostałości supernowej, gwiazdy, która w szczególności doprowadziła Mędrców do Betlejem. Spowodowało to zniszczenie idyllicznej gwiezdnej cywilizacji, która wstrząsa wiarą jezuity.
W dziesiątym rozdziale powieści Baudolino (2000), zatytułowanym „Baudolino odnajduje Trzech Króli i kanonizuje Karola Wielkiego”, Umberto Eco pokazuje bohatera, który debatuje nad tą tradycją, a następnie, wraz ze swoimi akolitami, udaje, że jest nimi.
Pomnik Trzech Króli (ES) jest pomnik, który można znaleźć w Ibi , miasto w prowincji Alicante w Hiszpanii .