Psalmy | ||||||||
Pierwsze wersety w hebrajskim masoreckim zaczerpnięte z Psalmu 1 | ||||||||
Tytuł w Tanach | Sefer Tehillim | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Autor tradycyjny | Dawid , syn Koracha , Asaf (w) , Salomon , Etan i Ezechiasz | |||||||
Tradycyjne randki | ok. 460 pne. AD | |||||||
Liczba rozdziałów | 150 | |||||||
Klasyfikacja | ||||||||
Tanach | Ketuvim | |||||||
| ||||||||
Christian Canon | Książki poetyckie | |||||||
| ||||||||
Księga Psalmów ( ספר תהילים Sefer Tehillim w języku hebrajskim , Book of Praise ; الزبور Zabur w języku arabskim ), zwany również psałterz , to księga Biblii . Jest pierwszym z sekcji Ketuvim , zgodnie z kanonem Biblii hebrajskiej . W Starym Testamencie Chrześcijan jego miejsce było różne. Jest on dołączony do XIII th wieku pomiędzy Księdze Hioba i że z Przysłów .
Słowo „psalm” pochodzi od greckiego ψαλμός (psalmos), które oznacza melodię graną na psałterii .
W tradycji żydowskiej Psałterz jest podzielony, analogicznie do Pięcioksięgu , na pięć ksiąg, z których każda kończy się doksologią lub błogosławieństwem:
Psalm 136 jest powszechnie nazywany „wielkim Hallel.” Jednak Talmud obejmuje pod tym mianem Psalmy 120 do 135. Psalmy 113 do 118 włącznie stanowią Hallel , recytowane podczas trzech wielkich świąt ( Pascha , Żydowska Pięćdziesiątnica i Święto Namiotów ), w Neomenia i podczas osiem dni Chanuki . Te rękopisy z Qumran nosić nieco inną wersję Psalmu 136 .
Psalmy 120- 134 są Pieśń stopni , by śpiewał pielgrzymów zbliżające się kroki ( „stopni”) o świątyni .
Psalm 119 jest najdłuższą Ps. Składa się ze 176 wersetów w grupach po osiem, z których każdy zaczyna się od jednej z 22 hebrajskich liter . Inne psalmy są również skonstruowane jako „al pi aleph-bet” ( akrostic na alfabecie).
Psalm 117 , z dwóch wersów, to najkrótsza psalm.
Studium tekstu wykazało, że grupy psalmów mogą być klasyfikowane razem ze względu na podobieństwa.
Główne formy to:
Tradycja przypisuje kompozycję wielu psalmów królowi Dawidowi , ale także Asafowi (en) , Korach i innym. Te atrybucje są stosunkowo późne, a naukowcy uważają teraz, że książka jest w rzeczywistości zbiorową i anonimową kompozycją.
Według wszelkiego prawdopodobieństwa, że „modlitwy Dawida” (51-72) są najstarszymi psalmy i skomponowane prawdopodobnie podczas niewoli babilońskiej w VI th wieku przed naszą erą. AD . Do tego zbioru dodano następnie psalmy przypisywane Asafowi (50; 73-83), a następnie psalmy przypisywane Korach (42-49). Zbiór ten (42-83) przechodzi następnie pewną harmonizację redakcyjną, prawdopodobnie pod wpływem perskim, kiedy boskie imię JHWH zostało zastąpione przez Elohim . W egzegeci wtedy mówić o „Elohist Psałterza”.
Zbiór jest następnie wzbogacany o inne psalmy przypisywane Dawidowi (3-41; 86) i Korach (84-85; 87-88). Następnie pod Zorobabelem dodajemy wprowadzenie (2) i zakończenie (89), tworząc w ten sposób „Psałterz mesjański”.
Następnie dodaje się „Psalmy Królestwa” (90-99), z których część przypisuje się Mojżeszowi , a także dodatkowe psalmy (100-118). Następnie wokół (1 i 119) umieszczana jest nowa ramka, która ma stanowić „Psałterz sapientialny”.
Proces formacji kończy się dodaniem „Psalmów pielgrzymkowych” (120-134), załączników do „Psalmów Dawida” oraz wielkim finałem (145-150).
Księga Psalmów jest kanonicznie podzielona na sto pięćdziesiąt psalmów od początku ery chrześcijańskiej, zarówno wśród Żydów, jak i chrześcijan, chociaż ich liczba i podział są przedmiotem wielu odmian we wczesnej tradycji hebrajskiej oraz w Septuagincie. Rękopisy Psałterza hebrajskiego nie podają numeracji Psalmów aż do 1494 roku (pierwsze wydanie drukowane). Zadowalają się wyróżnieniem ich paragrafem. Z drugiej strony Septuaginta nadała im numer seryjny, gdy tylko został napisany.
The Dead Sea Scrolls zawierać sto pięćdziesiąt pięć Psalmy, pięć dodatkowych Psalmy są uważane za „non-kanoniczne”. Kolejność prezentacji Psalmów znacznie różni się od wszystkich innych wersji.
Aż do końca XV -go wieku około psalmów z Psałterza hebrajskim były cytowane przez liczbę tych z Septuaginta, także identyczne do tych łacińskich wersjach w użyciu. Numeracja ta jest zatem na długo przed ankiecie Biblii Revised XIII th century.
Od końca XV th century sam, cięcie Psalmy różni się nieznacznie od wersji hebrajskiej Biblii (the Masoretic tekst ) i greckiej Biblii (The Septuaginta ) i łaciny (The Wulgaty )
Numeracja porównawcza | |
---|---|
Tekst masorecki | Septuaginta i Wulgata |
1-8 | 1-8 |
9-10 | 9 |
11-113 | 10-112 |
114-115 | 113 |
116, 1-9 | 114 |
116, 10-19 | 115 |
117-146 | 116-145 |
147, 1-11 | 146 |
147, 12-20 | 147 |
148-150 | 148-150 |
Tradycje chrześcijańskie są różne:
Większość rękopisów z Septuaginta zawiera także Psalm 151 , również obecny w niektórych rękopisach rzymskiego Psałterza i wersji alcuinienne z Gallican psałterz , ale pominięte przez większość Psalters z XIII th wieku ; niektóre rękopisy syryjskie zawierają Psalmy 151–155. W Zwojach znad Morza Martwego znaleziono wersję hebrajską zbliżoną do Psalmów 151–153 .
W pozostałej części tego artykułu stosuje się nowoczesną numerację psalmów w języku hebrajskim, chyba że określono inaczej.
W rytuale ustanowionym przez Torę Mojżesza nie ma wzmianki o miejscu śpiewu w kulcie Boga. Pierwsze wzmianki na ten temat pojawiają się w czasach Dawida, co jest zgodne z faktem, że przypisuje się mu autorstwo Psalmów.
Niektóre tytuły Psalmów sugerują ich kultowe użycie:
„ LeDavid mikhtam : Nasi mistrzowie nauczali (Sota 10b, Midrasz Tehillim 16: 1): Dawida, który był biedny ( מך ) i doskonały ( ותם ) , którego rana ( מכתו ) była doskonała ( תמה ) , gdyż urodził się obrzezany. Jednak kolejność wersetu nie nadaje się do interpretacji zgodnie z midraszem. Psalmy są poprzedzone לדוד מכתם , co można interpretować: Ta pieśń pochodzi od Dawida, który był biedny i doskonały, ale tutaj, gdzie jest napisane מכתם לדוד , nie można jej interpretować w ten sposób. Dlatego zapewniam, że jest to jedna z nazw różnych typów melodii i odmian muzycznych.
Inne wyjaśnienie: מכתם jest wyrażeniem ukoronowania, jak כתם , co oznacza, że Dawid zwykł mawiać: „O Boże, strzeż mnie, bo w Tobie się schroniłem” i że była to dla niego korona, jak jest powiedziane (5: 13): „Ukoronujesz go wolą”. "
Psalmy zajmują ważne miejsce w kulcie żydowskim. Kilka z nich służy jako wprowadzenie do chwili modlitwy:
Psalmy są również integralną częścią rytuału pogrzebowego : po śmierci Żyda organizuje się czuwanie wokół jego ciała, a Tehillim są recytowane bez przerwy, w świetle słońca lub świecy, aż do pogrzebu, aby podnieść na duchu. jego dusza. Jeśli historycznie to czuwanie było organizowane przez krewnych zmarłego (zgodnie z „wycieczkami” strażników), obecnie rolę tę pełni członek miejscowej Hewra Kadisza .
Wielu Żydów przegląda Księgę Psalmów w ciągu miesiąca, a nawet tygodnia i co tydzień wypowiada psalm związany z wydarzeniami tygodnia lub z cotygodniową częścią Tory .
Zgodnie z tradycją żydowską psalmy należy czytać przed lub w trakcie określonego wydarzenia w życiu, takiego jak egzamin lub operacja chirurgiczna. Zaleca się również czytanie psalmów choremu. W ten sposób często organizuje się we wspólnotach łańcuchy czytania psalmów, aby życzyć uzdrowienia lub powodzenia członkowi wspólnoty.
Chasydzi (a Lubavitchs w szczególności) przeczytać całą książkę przed porannym nabożeństwie, na szabat poprzedzający obliczoną wygląd nowiu .
116 bezpośrednich cytatów z Księgi Psalmów w Nowym Testamencie sugeruje, że były one znane społeczności judejskiej w czasach Jezusa .
Księga Psalmów, zgodnie z Ewangelią Łukasza i listami Pawła, jest interpretowana przez chrześcijan jako proroctwo o tajemnicach Chrystusa. Miało to ważne konsekwencje dla egzegezy Ojców Kościoła, teologii i liturgii wszystkich Kościołów chrześcijańskich. Monastycyzm uczynił z nieustannego odmawiania Psalmów surowiec nieustannej modlitwy i Liturgii Godzin .
W Ojcowie nadal to podejście, ponieważ od IV -go wieku, Księga Psalmów stał się podstawą liturgii chrześcijańskiej.
Duchowni i chrześcijanie będą kontynuować tę praktykę w następnych stuleciach. Chociaż Psałterz Septuaginty składa się z 151 psalmów, w języku chrześcijańskim można rozpoznać tylko 150 ( Psalm 151 nigdy nie jest czytany w kościele, ani na Wschodzie, ani na Zachodzie).
Na zmartwychwstanie Chrystusa (Pan „powstaje”) wskazujemy Psalmy 8 , 15, 29, 64, 75, 109, 114, 117.
Od samego początku korpus pieśni liturgii rzymskiej (antyfona mszy i Oficjum) utkany jest z zapożyczeń sporządzonych głównie z Psalmów. Aż do reformy Soboru Watykańskiego II , psalmy, recytowane jako takie, stanowiły istotną część Liturgii Godzin (lub brewiarza w języku potocznym), przy czym Psałterz śpiewany w całości co tydzień przez mnichów i duchownych, zwyczajnych i świeckich. Obecnie Psałterz rozłożony jest na cztery tygodnie w rzymskim biurze, w ciągu jednego lub dwóch tygodni w klasztorze. Stracił swój dominujący status w Liturgii Godzin Urzędu Rzymskiego. Księża, diakoni, zakonnicy i zakonnice codziennie celebrują Liturgię Godzin , korzystając z ksiąg opartych na psalmach. Na mszy, ponieważ Drugiego Watykańskiego Rady , psalm jest odczytywany w każdej Mszy św. W każdą niedzielę przez trzy lata ofiarowuje się wiernym 80 psalmów.
O ile reformacja luterańska bardzo wcześnie rozwinęła inne pieśni religijne (chóry), kalwinizm ograniczał się do śpiewania zgodnie z psalmami w językach narodowych (por. Po francusku psałterz genewski ). Pochwała który otwiera tygodniową cześć, i który może składać się z psalmu lub psalmy ekstraktów, zwykle towarzyszy śpiew psalmu, często na melodii z XVI th wieku . Można je oczywiście śpiewać podczas innych nabożeństw. Co więcej, ponieważ Księga Psalmów jest księgą biblijną, przepowiadanie (lub kazanie) może naturalnie odnosić się do fragmentu tej księgi, jak z każdej innej księgi biblijnej.
Istnieje wiele list do czytania Biblii, z których większość obejmuje czytanie jednego psalmu dziennie oprócz innego tekstu.
Podobnie jak w przypadku innych ksiąg Biblii, Kościoły Wschodnie używają greckiej wersji Septuaginty lub przynajmniej tłumaczeń tego tekstu. Numeracja zastosowana w tej sekcji odpowiada zatem numeracji Septuaginty, a nie tekstowi masoreckiemu . W większości obrzędów orientalnych organizacja i struktura śpiewów wykazują wiele odmian. Psalmy często zastępowano kościelnymi hymnami i modlitwami; o historii urzędu i jego organizacji, zwłaszcza w Kościołach wschodnich, por. R. Taft , Liturgia godzin Wschodu i Zachodu , Collegeville, 1993.
Obrządek bizantyjskiObecnie w czasie Jutrzni i Nieszporów urzędu klasztornego Psałterz czytany jest w całości w ciągu tygodnia (oraz dwa razy w tygodniu w okresie Wielkiego Postu), ale w praktyce parafialnej często pomija się tę część oficjum. Dzieli się na dwadzieścia sekcji ( katyzmów ), podzielonych na trzy stychologie lub strofy. Termin „ katyzm ” (z greckiego „siedzący”) oznacza części urzędu, w których można zasiadać (ponieważ w Cerkwi na ogół modlitwa odbywa się na stojąco).
|
|
|
Źródła
W Koranie Księga Psalmów nazywa się Zabur . Zgodnie z tradycją muzułmańską jest to jedna z ksiąg objawionych przez Allaha przed Koranem, na przykład Tawrat ( Tora ) i Injil ( Ewangelie ).
Koran cytuje Zabur 3 razy , powierzonych do Dawida:
„Daliśmy wam objawienie, tak jak uczyniliśmy Noemu i prorokom po nim. I daliśmy objawienie Abrahamowi, Ismaelowi, Izaakowi, Jakubowi, pokoleniom, Jezusowi, Hiobowi, Jonaszowi, Aaronowi i Salomonowi. Daliśmy zabur Dawidowi.
- Koran , „Kobiety”, IV , 163, (ar) النساء .
„Twój Pan zna dobrze tych, którzy są w niebie i na ziemi. A wśród proroków: Niektórym okazaliśmy więcej łask niż innym. Dawidowi daliśmy „zabur”
- Koran , „Nocna podróż”, XVII , 55, (ar) الإسراء .
"I z pewnością napisaliśmy w zaburze, po tym jak o nim wspomnieliśmy (w niebiańskiej Księdze), że ziemia zostanie odziedziczona przez moich dobrych sług"
- Koran , „Prorocy”, XXI , 105, (ar) الأنبياء .
W surze 14 nawiązuje się do pierwszego psalmu, jaki występuje obecnie.
„A ci, którzy uwierzyli i pełnili dobre dzieła, zostaną wprowadzeni do Ogrodów, pod którymi płyną strumienie, i tam będą przebywać na wieki, za pozwoleniem swego Pana. I tam ich pozdrowienie będzie: „Salam” (pokój). (23) Czy nie widziałeś, jak Bóg podaje w przypowieści dobre słowo, jak piękne drzewo, którego korzeń jest mocny, a jego gałęzie wznoszą się do nieba? (24) On daje swój owoc w każdym czasie dzięki łasce swego Pana. Bóg przedstawia ludowi swoje przypowieści, aby nawzajem nawzajem napominali. (25) A złe słowo jest jak złe drzewo, wyrwane z powierzchni ziemi, które nie ma stabilności. (26) Bóg umacnia wierzących mocnym słowem w teraźniejszości życie i życie ostateczne. Kiedy prowadzi niesprawiedliwych, a Bóg czyni to, co zechce (27) »
- Koran , „Abrahamie, niech pokój będzie z nim”, XIV , 23-27, (ar) إبراهيم .
Wiele psalmów zostało opatrzonych muzyką, po łacinie lub w innych językach.
Wiele utworów, niekiedy bardzo dobrze znanych, jest oznaczonych początkiem psalmu, który zostały przez nie przygotowane do muzyki. Można przytoczyć następujące przykłady:
łacinaPsalmy zostały przetłumaczone w pierwszych Biblie w języku francuskim, a także w Genewie Psałterza , z XVI -tego wieku, w następstwie reformacji , zestaw do muzyki przez wielu muzyków. Istnieje parafrazuje również katolikom francuskim, na przykład przez Antoine Godeau , biskup Grasse i Vence w XVII -tego wieku, również z muzyką.
Niemiecki