Grasse - wymawiane [ g ʁ ma s ] - ( Grassa w prowansalsku klasyczne i standardowe Grasso w Mistralian standard) to francuskie miasto Prowansji, znajduje się w dziale z Alpes-Maritimes , w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże . Sub-prefektura w Alpes-Maritimes , Grasse jest czwartym miastem w dziale pod względem liczby ludności. Jej mieszkańcy są nazywane przez Grassois .
Od XVII -tego wieku , miasto jest uważane za światową stolicą perfum . Otrzymała trzy kwiaty w Konkursie Miast i Wsi Kwiatowych oraz awansowała na „ Miasto Sztuki i Historii ”. Jest to również „ Miasto Internetu ”.
Grasse to duże miasto w środkowej części Lazurowego Wybrzeża położone w zachodniej części departamentu Alpes-Maritimes, 12 km na północ od Cannes na wybrzeżu Morza Śródziemnego . Znajduje się również na południowym wschodzie Francji. Jego odległość w linii prostej z prefektury , Nicea , wynosi 29 km na południowy na pozycji od 79 ° oraz z kapitałem krajowym, Paryżu , jest 677 km na pozycji 330 °. Jego powierzchnia wynosi 4444 ha (44,44 km 2 ), na którą składają się ważne rezerwaty leśne. Miasto Grasse rozciąga się na rozległym obszarze i dużej różnicy wzniesień: od mniej niż 100 do ponad 1000 metrów przy średniej wysokości 333 m (w szczególności dzięki Drodze Napoléon wznoszącej się w kierunku Saint-Vallier-de - Thiey ).
Dawny dom (the XVII th wieku do XVIII -tego wieku ), głównie w centrum miasta, jak ograniczonych budynkach w wąskich i ciemnych zaułkach, współistnieje z willi i rezydencji z XIX th wieku , wspomnienia pierwszych turystów do miasta , oraz nowoczesne domy, oznaki ekspansji ludnościowej głównie w wioskach wokół centrum.
W miejscach starożytnych kultur drzew oliwnych i kwiatów siedlisko jest rozproszone. Gmina posiada duże obszary leśne: jedna czwarta obszaru jest sklasyfikowana jako miejski rezerwat przyrody .
Wąskie drogi drugorzędne oraz w kierunku centrum miasta (teren stromo pochyły) „krzyże” – schody i ścieżki umożliwiające przejście między poziomymi ulicami na piechotę. Łącznie Grasse posiada 200 km dróg gminnych.
Muzeum Perfum.
Kwiat jaśminu.
Pomnik Napoleona.
Kaplica Najświętszego Sakramentu.
Saint-Vallier-de-Thiey | Bar-sur-Loup |
Bar-sur-Loup Châteauneuf-Grasse |
Dzieci | Chateauneuf- Grasse | |
Peymeinade |
Pégomas Auribeau-sur-Siagne |
Mouans-Sartoux |
Wokół centrum miasta dzielnice składają się z przysiółków:
Hotel Court de Fontmichel.
Centrum kongresowe i kasyno.
Boulevard du Jeu de Ballon.
Miejsce aux Aires.
Wąska uliczka na starym mieście.
Grasse czerpie korzyści ze śródziemnomorskiego klimatu i mikroklimatu, który nadaje mu raczej łagodne temperatury, o czym świadczy jego wizerunek jako ośrodka wypoczynkowego i wypoczynku oraz bogate kultury florystyczne. W lata znane są z ciepłym, prawie zawsze w nadmiarze od 25 ° C, lub nawet 30 ° C , a w pozostałej części działu. Amplituda termiczna jest większa niż w Nicei , średnio od 2 do 2,5 ° C mniej w nocy i od 2 ° C mniej (styczeń) do 1,5 ° C więcej (lato) w ciągu dnia. Rekord cieplny w Grasse wynosi 41,2 °C wł17 sierpnia 1932. Do zimy są stosunkowo łagodne i suche, regularnie ozdobione śniegu powyżej 500 metrów , szczególnie w drewnie Marbrière obszarze, na północ od miasta; z drugiej strony całkowite opady śniegu w mieście nie są systematyczne i występują mniej więcej co dwa lub trzy razy w ciągu zimy, w bardzo krótkim okresie, najczęściej w okolicach lutego .
W połowie sezonu opady pojawiają się regularnie, w sposób gwałtowny i obfity, co powoduje poważne problemy z przepływem wód opadowych na ulicach starego miasta, a czasem także starej infrastruktury, która jest słabo przystosowana do tych zjawisk meteorologicznych. w rzekach gminy (takich jak Grand Vallon lub Canal de la Siagne ). W rzeczywistości w latach 1994 , 1996 i 2002 miasto zostało poważnie dotknięte przez powodzie : według Syndicat Intercommunal de la Siagne et Affluents (SISA), ma 40 hektarów stref zalewowych w wiosce Plan de Grasse. Wykonano tam znaczne prace mające na celu ograniczenie ryzyka powodzi.
Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | móc | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia minimalna temperatura ( °C ) | 2,9 | 3.4 | 5.1 | 7,2 | 10,7 | 14 | 16,7 | 16,7 | 14,3 | 10,6 | 6,3 | 3,7 |
Średnia maksymalna temperatura (° C) | 12.2 | 12,9 | 14,8 | 17,4 | 20,9 | 24,6 | 28,1 | 28,1 | 24,9 | 20,4 | 15,5 | 12,9 |
Drogą miasto jest obsługiwane przez przecinającą Cannes- Grasse, która łączy autostradę A8 (zjazd 42 ) z rondem 4 ścieżek na południe od miasta. Zbudowany na początku lat 90. , wkrótce zostanie rozbudowany o stadion Jean-Girarda pod przewodnictwem Rady Generalnej Alpes-Maritimes, która zgodnie z ustawą13 sierpnia 2004 r.w sprawie decentralizacji przeszedł z kompetencji państwa do kompetencji departamentu . Inne mniej ważne drogi dojazdowe: z Nicei drogą D 2085 , z Draguignan drogą D 562 , następnie D 2562 i z Mandelieu-la-Napoule drogą D 109, a następnie D 209. Z Grenoble można dojechać do Grasse drogą droga Napoleon (RN 85), historyczna droga, która następuje po qu'emprunta ścieżka Napoleon í ER powrocie z wyspy Elba , w pierwszych stu dni . Po zejściu z pokładu1 st marca 1815w Golfe Juan , z małą armią 1200 ludzi, Napoleon udał się do Grasse, aby dotrzeć do Alp przez dolinę Durance . Ponadto Narodowemu Stowarzyszeniu Wybranych Szlaku Napoleona (ANERN) przewodniczy burmistrz Grasse, Jean-Pierre Leleux .
Autobusem do miasta można dojechać dzięki liniom sieci Zou! obsługiwane przez radę regionalną : 500 z Nicei , 610 z Cannes (przez Pégomas ), 600 (przez Mouans-Sartoux ) lub nawet 511 z Vence. Wewnątrz miasta i całej Grasse, z Mougins w Saint-Auban , transport publiczny jest przez Unię międzygminnej budzi pod przewodnictwem François Reyne, 3 e zastępca burmistrza Grasse.
Koleje były niegdyś liczne w mieście: do połowy XX th wieku , linia GRASSE- Cannes podłączone dwa miasta przez szyny pod egidą Railroad Company Paryż-Lyon-śródziemnomorskiego , metryka wskaźnik linii kolejowej od Meyrargues - ( Bouches-du-Rhône ) do Draguignan-Grasse-Nice, która łączyła miasto ze wschodem i zachodem, była z kolei obsługiwana przez Compagnie des Chemins de fer de Provence (została zniszczona przez niemieckie bombardowania podczas II wojny światowej ), tramwaj łączył Cannes i Grasse, a kolejka łączyła dworzec kolejowy z centrum miasta.
Dziś stacja w Grasse , zamknięta od 1944 r. , została przywrócona do użytku przez SNCF , za namową lokalnych społeczności i państwa w ramach kontraktu na plan państwo-region : została ponownie otwarta do obsługi pasażerów w dniu26 marca 2005 r.. TER biegnie tam co godzinę i jest tam frekwencja prawie 2500 pasażerów dziennie.
Jazda na rowerze w miejscowości o bardzo chaotycznej rzeźbie terenu docenią doświadczeni rowerzyści i wspinacze. Drogi ( w sumie 200 km dróg) są często bardzo wąskie, a przez to mało wyposażone w ścieżki rowerowe, nawet jeśli w ostatnich latach takie obiekty zwielokrotniły się na głównych drogach lub na najszerszych drogach. Projekt ponownego uruchomienia kolejki łączącej stację SNCF z centrum miasta został zaniechany (2010).
Grasse to gmina miejska. W rzeczywistości jest to część gmin o gęstości lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej sieci gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Nicei , a wewnątrz resortowych aglomeracji grupowanie razem 51 gmin i 942,886 mieszkańców w 2017 roku, z których jest przedmieście . Aglomeracja Nicei jest siódmą co do wielkości we Francji pod względem liczby ludności, za Paryżem , Lyonem , Marseille-Aix-en-Provence , Lille (część francuska) , Tuluzą i Bordeaux .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Cannes - Antibes , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 24 gminy, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia sztucznych obszarów (47,2% w 2018 roku), co oznacza wzrost w porównaniu do 1990 roku (29,8%). Szczegółowy podział w 2018 r. przedstawia się następująco: tereny zurbanizowane (37,8%), lasy (23,2%), heterogeniczne tereny rolnicze (13,8%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (11,4%) , strefy przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (6,8%), uprawy trwałe (4,1%), sztuczne tereny zielone, nierolnicze (2,6%), tereny otwarte, bez lub z małą roślinnością (0,3%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Zasób mieszkaniowy w 1999 r. składał się z 21 917 jednostek mieszkaniowych, w tym 17 637 mieszkań głównych (80,5%) i 1639 mieszkań drugorzędnych (7,5%). Na ten dzień na 17 637 posiadaczy głównych rezydencji 51,7% to właściciele, a 41,8% najemcy . Średnia cena nieruchomości w tym mieście w 1999 roku € 2,843.62 / m 2 . Od tego czasu cena ta ulegała niezwykle wysokim wzrostom (średnio +10% rocznie) do 2004 r. , po czym ustabilizowała się w 2005 r .
Długo ograniczona urbanizacja eksplodowała od 2001 roku wraz z proliferacją projektów mieszkaniowych, zwłaszcza w centrum miasta. Tak więc, między 1999 a 2006 , liczba mieszkań wzrosła o 8%, z 21.917 do 23,669 lub 1,752 więcej. 61,6% zasobu mieszkaniowego stanowią mieszkania, 36% domy jednorodzinne, a 2,6% pozostałe mieszkania.
W odpowiedzi na rosnące zapotrzebowanie na nowe mieszkania, towarzyszące eksplozji demograficznej, ratusz wydał coroczną liczbę pozwoleń na budowę odpowiadającą 250 lokalom mieszkaniowym (w 2005 r .). Jednym z celów jest koncentracja budownictwa w historycznym centrum poprzez renowację starej zabudowy. W tym celu firma Mieszana Gospodarka (SEM) Grasse Développement, utworzona w 1975 roku i będąca w 80% własnością miasta Grasse, finansuje i koordynuje odnowę starych budynków mieszkalnych i rozwój miast. Ponadto rada gminy uchwaliła Miejscowy Plan Urbanistyki (PLU) w dniu28 czerwca 2007. Weszło to w życie w sierpniu 2007 roku . Zakłada umiarkowany wzrost budownictwa, aby nie przekroczyć średnio 200 więcej mieszkańców rocznie, podczas gdy w ciągu ostatnich siedmiu lat było to 700.
W 2005 r. miasto posiadało 14% mieszkań socjalnych, co jest wskaźnikiem niższym od wymogów nałożonych przez prawo dotyczące solidarności i odnowy miejskiej (20%), ale mimo to należy do najlepszych w departamencie.
Pochodzenie nazwy miasta nie jest formalnie określone, ale wywodzi się być może od Podium Grassum, co oznacza po łacinie „Grand Puy”, od nazwy wzgórza, na którym od początku jest zainstalowane serce miasta. Przy użyciu łacińska nazwa zostałaby uproszczona i ostatecznie nadałaby obecną nazwę: „Grasse” (Grassa (standard klasyczny) i Grasso (standard Mistralian) w prowansalskim prowansalskim prowansalskim prowansalskim .
Nazwa ta pojawia się po raz pierwszy w tekstach w XI th wieku . Po raz pierwszy nosił go wnuk Rodoarda: Guillaume Gauceran, który w karcie z dnia 15 października 1040 r. sygnował „Guillelmus de Grassa”. Ten pierwszy ślad znajduje się w kartularzu opactwa św. Wiktora z Marsylii.
Podobnie jak cały okręg Grasse , Grasse zostało odłączone od departamentu Var , którego było stolicą, w 1860 r. , tworząc z hrabstwem Nicei , zaoferowane Francji przez Napoleona III przez króla Sardynii po udziale Francji w zjednoczeniu Włoch , departament Alpes-Maritimes . W 2010 r. miasto Grasse zostało wyróżnione znakiem „ Internet City @@@”.
Przed 1985 r. Grasse utworzyło tylko jeden kanton. Od tego czasu Grasse było stolicą dwóch kantonów:
Okres | Tożsamość | Lewo | Jakość | |
---|---|---|---|---|
1945 | D R Pierre Colomban | |||
1945 | 1947 | Honore Lwy | SFIO - PCF | |
1947 | 1949 | Pierre Ziller | RPF | Zastępca |
1949 | 1951 | Albert Ferré | ||
1951 | 1953 | D r John Fanton Andon | Radca Prawny | |
1953 | 1965 | Honore Lwy | PCF następnie SFIO | |
1971 | 1977 | Hervé de Fontmichel | UDF | Rada Generalna |
1977 | 1983 | Georges Vassallo | PCF | |
1983 | 1995 | Hervé de Fontmichel | UDF | Wiceprzewodniczący Rady Generalnej - Radny Regionalny |
1995 | 2014 | Jean-Pierre Leleux | MPF, potem DL, potem UMP | Radny Generalny - Wiceprzewodniczący Rady Generalnej - Prezydent Pôle Azur Provence - Senator |
2014 | W trakcie | Jerome Viaud | UMP → LR | Burmistrz Grasse, przewodniczący gminy aglomeracyjnej Pays de Grasse i wiceprzewodniczący radnego generalnego |
Balotować | 1 st runda | 2 d tur | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 st | % | 2 nd | % | 3 rd | % | 4 th | % | 1 st | % | 2 nd | % | 3 rd | % | ||||||||
Miejski 2014 | UMP | 33,41 | PS | 23.21 | FN | 21.05 | płyta DVD | 14,69 | UMP | 41,47 | SE | 38,62 | FN | 19.90 | |||||||
Europejskie 2014 | FN | 31,31 | UMP | 22.97 | EELV | 9.51 | PS | 9.07 | Wycieczka pojedyncza | ||||||||||||
Regionalny 2015 | FN | 39,02 | UMP | 30,65 | PS | 15,99 | EELV | 5.25 | LR | 57,32 | FN | 42,68 | Nr 3 rd | ||||||||
Prezydencki 2017 | FN | 27.88 | LR | 22.23 | EM | 19.73 | BIA | 18.03 | LREM | 56,95 | FN | 43,05 | Nr 3 rd | ||||||||
Europejczycy 2019 | RN | 28.30 | LREM | 21.21 | EELV | 14.24 | LR | 9.02 | Wycieczka pojedyncza |
Miasto przystąpiło do realizacji polityki zrównoważonego rozwoju , uruchamiając inicjatywę Agendy 21 .
Podatków lokalnych jest „wyższa niż porównywalnych gminach w regionie” Według raportu z Regionalnej Izby Kont w Provence-Alpes-Côte d'Azur , przeprowadzonej w grudniu 2005 r . Finanse gminy od dawna są obciążone zobowiązaniami z powodu dużych i niekiedy niefortunnych inwestycji w latach 80. i 90., z których najbardziej znany jest „afera pirofuzyjna”. Podatki lokalne, które rosły do 1996 roku, zostały następnie obniżone, a następnie nieznacznie podwyższone. Potem pozostał stabilny w latach 1996 i 2008 . Jednak w 2009 roku, lokalne podatki wzrosły o 5,49% mimo rosnącego zadłużenia ( 75 mln z euro w 2007 roku) oraz transferu umiejętności i obciążeń społeczności miejskiej. Podatek od wywożenia odpadów z gospodarstw domowych (podatek międzygminny) rośnie, podobnie jak większość urzędów międzygminnych (dostosowanie standardów i wprowadzenie sortowania selektywnego). Brak zrównoważonego rozwiązania w zakresie utylizacji odpadów powinien podtrzymać ten trend, ponieważ składowisko Glacière w Villeneuve-Loubet zostało zamknięte.
Grasse będąc częścią miejskiej społeczności , podatek od działalności gospodarczej z konieczności został do niej całkowicie przeniesiony.
Zastosowana stawka Udział komunalny 2009 (%) |
Przychody wygenerowane w 2008 r. (w mln €) |
|
---|---|---|
Podatek mieszkaniowy (TH) | 18,90 | 10,8 |
Podatek od nieruchomości od nieruchomości wybudowanych (TFPB) | 19.46 | 11.2 |
Podatek od nieruchomości od nieruchomości niezabudowanych (TFPNB) | 15.50 | 0,1 |
Podatek od wywozu śmieci z gospodarstw domowych (TEOM) | 16.45 |
W 2016 roku budżet gminy składał się z:
Przy następujących stawkach podatkowych:
Kluczowe dane Dochody gospodarstw domowych i ubóstwo w 2015 r.: mediana dochodów do dyspozycji w 2015 r. na jednostkę spożycia: 20 623 EUR .
W 2008 r. budżet gminy wynosił 108 mln euro, a zadłużenie 80 mln euro.
Budżet na inwestycje w sprzęt został podwojony od 2000 r. i wyniósł w 2008 r. 23,8 mln euro, co odpowiada 534 euro na mieszkańca, co stanowi wartość wyższą niż średnia dla gmin w warstwie Grasse (gminy od 20 000 do 50 000 mieszkańców), która wynosi 312 € hab. Jednak tę liczbę tłumaczy również fakt, że z 48 800 mieszkańcami w 2005 r. Grasse znajduje się na szczycie tej warstwy. Jednak przy zdolności samofinansowania na mieszkańca niższej o jedną trzecią od średniej dla gmin w jego warstwie, miasto nie generuje wystarczającej nadwyżki operacyjnej do sfinansowania inwestycji, więc jego zadłużenie rośnie. Podczas gdy w 2000 r. dług wynosił 1448 euro na mieszkańca, to osiągnął 1793 euro , w 2008 r. (+ 20%), czyli o 67% więcej niż średnia dla gmin w tej kategorii ( 1 072 euro/hab. ). Jednak w tym okresie ludność oraz liczba mieszkań, a co za tym idzie liczba podatników, wzrosła odpowiednio o 11% i 8%.
Ewolucja wydatków na sprzęt (w mln EUR) : |
Ewolucja zadłużenia (w milionach €) : |
Większość prawo w Grasse dawna rozdarta przez konflikty między stronami i osób fizycznych. Jednak od roku 1971 do 1995 , Unia na rzecz Demokracji Francuskiej, pod impetem ówczesnego burmistrza, Hervé de Fontmichel , był naprzód z innymi stronami, aw szczególności Rassemblement pour la République i jej lidera, Claude Leroux. Temu uda się uzyskać w 1994 roku stanowisko radnego generalnego kantonu Grasse-Nord vis-a-vis „kandydata burmistrza”, co jest znakiem końca ery Fontmichel. W 1995 roku , podczas wyborów samorządowych , popularność Hervé de Fontmichela była najniższa, a lokalna prawica eksplodowała. Były pierwszy zastępca ( Ruch na rzecz Francji ) Jean-Pierre Leleux , zrywając z ustępującą drużyną, wygrał następnie w drugiej turze z Claude'em Leroux ( RPR ), kandydatem zjednoczonej lewicy Claude Mayaffre i ustępującym burmistrzem Hervé de Fontmichel ( UDF ). Przywództwo prawicy staje się wtedy niepewne, zwłaszcza że Jean-Pierre Leleux przegrywa w krótkim czasie wybory parlamentarne w 1997 r. i swoją siedzibę radnego generalnego kantonu Grasse-Sud w 1998 r . Udało mu się jednak, podczas wyborów samorządowych w 2001 roku , przedstawić listę popieraną przez wszystkie partie prawicowe, w której znajdziemy osobistości wszystkich tendencji, do których zaliczamy Bernadette Bétheuil-Ramin, honorową przewodniczącą MPF des Alpes. -Maritimes federacji , które staną pierwszy asystent lub Danièle Tubiana, wiceprezes UDF 06, asystent przyszłość spraw społecznych. Choć skażone kandydaturą Różnych prawic Paula Fourqueta, byłego pierwszego zastępcy Jean-Pierre'a Leleux, wszedł w sprzeciw, lista związków prawicy wygra wybory. Utworzenie w 2002 r. UMP, do którego należy burmistrz z Liberalnej Demokracji , a także zwycięstwa wyborcze tej ostatniej, doprecyzują przywództwo na prawicy: w 2002 r. mer zostaje wybrany zastępcą zastępcy Michèle Tabarot (będą ponownie wybrany w 2007 r. ), aw 2004 r. powrócił na stanowisko radnego generalnego, ale w kantonie Grasse-Nord . Wybrany ponownie w pierwszej turze wyborów samorządowych w 2008 r. , podczas kampanii spotkał jednak swoją byłą pierwszą asystentkę Bernadettę Bétheuil-Ramin i radną gminną większości Sylvie Teisseire-Bravais. Wybrany senator wwrzesień 2008Jean-Pierre Leleux rezygnuje z mandatu radnego generalnego Grasse-Nord i narzuca swojej większości kandydaturę Jérôme Viauda, jego młodego szefa sztabu. Ten ostatni jest wybierany w wyborach uzupełniających 7 i14 grudnia 2008 r. i łatwo ponownie wybrany w 2011 roku przeciwko kandydatowi FN, podzielona lewica została wyeliminowana w pierwszej turze.
Lewo od Grasse, mniejszości, od dawna zdominowany przez Komunistycznej Partii Francji : w 1977 roku , dzięki podziału na prawo, to nawet lokalny lider PCF , Georges Vassallo , który wygrywa ratusz na czele „listy związkowej lewicy. We wszystkich prawicowych gminach przez 30 lat grupie Zjednoczonej Lewicy przewodniczył komunista. Jednak od końca lat dziewięćdziesiątych pojawiły się dwie inne partie lewicowe: Partia Socjalistyczna i Zieloni . W wyborach kantonalnych w 1998 roku , kiedy lewica wygrała dwa kantony Grasse, korzystając z trójkątów lewica-prawica-FN, to socjalista Thierry Lautard został radnym generalnym kantonu Grasse-Nord , a Zielony Jean-Raymond Vinciguerra został radnym generalnym kantonu Grasse-Sud , obaj pozostawiając kandydatów komunistycznych pokonanych w pierwszej turze. Ta nowa konfiguracja charakteryzuje się silnym podziałem lewicy, która znajduje swoje apogeum w pierwszej turze wyborów samorządowych w 2001 r., kiedy trzy listy lewicy idą łeb w łeb : Georges Vassallo ( PCF ) otrzymuje 13,50%, Thierry Lautard ( PS ) 12,84% i Jean-Raymond Vinciguerra ( Les Verts ) 10,08%. Zebrani, a następnie pobici w drugiej turze, lewica ustawia się w radzie miejskiej za komunistą Paulem Euzière. W 2008 roku napięcia w opozycji są nadal wysokie i prowadzą do powstania dwóch rywalizujących list: listy „inicjatywy obywatelskiej” bez nominacji i otwartej dla prawicowych osobistości kierowanej przez Paula Euzière'a, który uzyskał 26,86% oraz listy PS wspierany przez Les Verts i Modem prowadzony przez Bruno Estampe ( PS ), który uzyskuje 21,90%. Kantonalne wybory częściowe w kantonie Grasse-Nord w grudniu tego samego roku, kiedy Thierry Lautard (PS) próbuje odzyskać mandat, stając przed kandydatem burmistrza, zachowują te same tendencje, nawet jeśli dystans do Paula Euzière'a się zmniejsza (1%). ). Wybory kantonalne w 2011 r. przynoszą trzecie wybory ekologa Jean-Raymonda Vinciguerry w południowym kantonie, podczas gdy kandydatka EELV Geneviève Fontaine ledwo przegrała kwalifikacje do drugiej tury; pozostali kandydaci komunistyczni/społeczeństwa obywatelskiego z Grasse à Tous
Do 2010 roku skrajna prawica w Grasse wydawała się tracić na sile. Grasse było miejskim symbolem powstania Frontu Narodowego po tym, jak były burmistrz UDF Hervé de Fontmichel sprzymierzył się z nim, aby uzyskać większość po wyborach lokalnych w 1987 roku. FN, zbliżając się do 20% w latach 90., osiągnął 24 % w wyborach prezydenckich w 2002 roku . Od śmierci byłego eurodeputowanego Jean-Pierre'a Schénardiego FN w wyborach reprezentował Jean-Marc Degioanni. W 2007 roku Front Narodowy poniósł historyczną porażkę: Jean-Marc Degioanni uzyskał zaledwie 5% w Grasse podczas wyborów parlamentarnych, wobec 17% w 2002 roku w Jean-Pierre Schenardi . W wyborach w 2008 r . skrajnie prawicowa partia nie była nawet w stanie sporządzić listy samorządowej, ani nie przedstawiła kandydata do częściowego kantonu. Mimo to FN odbił się w wyborach regionalnych 2010 r., uzyskując w pierwszej turze 20% i 22% w drugiej turze, podczas gdy prawica uzyskała niecałe 33%, a lewica 44%. To odbicie zostało potwierdzone w wyborach kantonalnych w 2011 r., pomimo rywalizacji o tożsamość, FN kwalifikuje swojego przedstawiciela do drugiego miejsca w kantonie północnym, podczas gdy europosłanka Lydia Schénardi w kantonie południowym ledwie przegrywa .
Podczas wyborów prezydenckich w 2012 r . miasto wyprzedziło kandydata UMP Nicolasa Sarkozy'ego przed swoim socjalistycznym odpowiednikiem François Hollande'em z odpowiednio 59,36% wobec 40,64% głosów w drugiej turze. Dwa nowe UMP kandydaci wybierani są posłowie w wyborach parlamentarnych 2012 roku (miasto jest częścią 2 nd i 9 th okręgach w Alpes-Maritimes ). Charles Anioł Ginesy został wybrany do 2 th powiat Alpes-Maritimes w drugiej rundzie z 53.29% w stosunku do 46.31%, natomiast Michèle Tabarot wygrał 9 th okręg działu z 61,32% wobec 38,68%.
Obecny burmistrz Grasse jest Jérôme Viaud ( UMP ), wybrany w 2014 roku w drugiej rundzie podczas trójkątny z 41.47% głosów wobec 38,62% Paula Euzière (lista inicjatywy obywatelskiej z członków PCF , do MPF i inne unlabeled ) w połączeniu z Philippe-Emmanuelem de Fontmichel (DVD) i Stéphane Cassarini (SE) , jego kolegami z drugiej tury. Tymczasem Jean-Marc Degioanni ( FN ) zdobył 19,90% głosów. Radni generalni miasta nie zostali jeszcze powołani.
Trendy i wyniki politykiPoczątek listy | Wymienianie kolejno | Pierwsza runda | Druga runda | Siedzenia | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Głos | % | Głos | % | CM | CC | |||
Jerome Viaud | UMP - UDI | 6 056 | 33,41 | 7 883 | 41,47 | 32 | 17 | |
Paweł Euziere | DVG | 4 208 | 23.21 | 7 341 | 38,62 | 9 | 5 | |
Philippe-Emmanuel De Fontmichel | płyta DVD | 2663 | 14,69 | |||||
Stephane Cassarini | SE | 1380 | 7,61 | |||||
Jean-Marc Degioanni | FN | 3816 | 21.05 | 3784 | 19.90 | 4 | 2 | |
Zarejestrowany | 31 914 | 100,00 | 32,008 | 100,00 | ||||
Wstrzymało się | 13 356 | 41,85 | 12 574 | 39,28 | ||||
Wyborcy | 18 558 | 58,15 | 19 434 | 60,72 | ||||
Biali i głupki | 435 | 2,34 | 426 | 2.19 | ||||
Wyrażone | 18 123 | 97,66 | 19,008 | 97,81 |
Lewo | Nazwisko | Pierwsza runda | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Głos | % Wyrażone | % zarejestrowanych | Siedzenia | |||
UMP | Jean-Pierre Leleux , wychodzący ponownie wybrany | 8 484 | 51,24% | 28,13% | 33 | |
SE | Paweł Euziere | 4447 | 26,86% | 14,74% | 6 | |
PS | Druk Bruno | 3626 | 21,90% | 12,02% | 4 | |
Całkowita obsada | 16 557 | - | 54,89% | |||
Całkowita liczba wyborców : obsada + puste miejsca lub puste miejsca | 17 224 | - | 57,10% | |||
Suma zarejestrowanych : wyborcy + wstrzymało się od głosu | 30 165 | - | 100,00% |
Lewo | Nazwisko | Pierwsza runda | Druga runda | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Głos | % | Głos | % | |||||
Wyrażone | Zarejestrowany | Wyrażone | Zarejestrowany | |||||
DL | Jean-Pierre Leleux , wychodzący ponownie wybrany | 5 836 | 40,14% | 23,67% | 8 451 | 55,44% | 34,28% | |
PCF | Georges Vassallo | 1 963 | 13,50% | 7,96% | 5151 | 33,79% | 20,90% | |
PS | Thierry Lautard | 1867 | 12,84% | 7,57% | ||||
Warzywa | Jean-Raymond Vinciguerra | 1466 | 10,08% | 5,94% | ||||
płyta DVD | Paweł Fourquet | 1466 | 10,08% | 5,94% | 1641 | 10,27% | 6,66% | |
FN | Jean-Pierre Schenardi | 1292 | 8,89% | 5,24% | ||||
MEI | Henri-Philippe Goby | 650 | 4,47% | 2,64% | ||||
Całkowita obsada | 14540 | - | 58,97% | 15,243 | - | 61,82% | ||
Całkowita liczba wyborców : obsada + puste miejsca lub puste miejsca | 14 964 | - | 60,69% | 15 728 | - | 63,79% | ||
Suma zarejestrowanych : wyborcy + wstrzymało się od głosu | 24 656 | - | 100,00% | 24 656 | - | 100,00% |
Jako subprefektura w Grasse mieści się trybunał de grande instance, który jest dodany do trybunału d'instance , trybunału handlowego i trybunału przemysłowego .
Gmach sądu w Grasse, wybudowany w 2000 roku przez architekta Christiana de Portzamparc, został zainaugurowany w 2001 roku przez ówczesnego Ministra Sprawiedliwości Élisabeth Guigou i zastępuje stary gmach sądu, położony wyżej, nad kasynem, a którego pomieszczenia popadły w ruinę.
Na wyżynach miasta, na wysokości 740 m , otwarty w 1992 r. areszt śledczy w Grasse jest następcą małego zakładu karnego przylegającego do starego gmachu sądu. Ma pojemność 574 miejsc, ale często jest przekraczana. Co do zasady, osadzani są tam oskarżeni (zatrzymani oczekujący na rozprawę) oraz skazani, których pozostała część wyroku zwykle nie przekracza jednego roku w momencie ich prawomocnego skazania. W dniu tym doszło tam do buntu30 lipca 2001 a także spektakularna ucieczka helikopterem na 14 lipca 2007 r..
Grasse podpisał wspólny akt przyjaźni z Carrare, Opolem i Ingolstadt in Październik 2000 w Grasse i listopad 2000 w Opolu:
Inne pary:
Jej mieszkańcy są nazywane przez Grassois .
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin o liczbie mieszkańców powyżej 10 000 spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.
W 2018 r. miasto liczyło 48 865 mieszkańców, co oznacza spadek o 4,03% w porównaniu do 2013 r. ( Alpes-Maritimes : + 0,5%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
11 604 | 12 521 | 12 262 | 12 553 | 12 716 | 12 825 | 10 906 | 11 676 | 11 802 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
11 764 | 12,015 | 12 241 | 12.560 | 13 087 | 12 087 | 12157 | 14 015 | 15 020 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
15 429 | 20 305 | 19 704 | 16 923 | 19 765 | 21.027 | 20 481 | 21 217 | 22 187 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 | 2016 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
26 258 | 30,907 | 34 579 | 37 673 | 41,388 | 43 874 | 48 801 | 51 631 | 50 677 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
48 865 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0,1 | 0,4 | |
6,7 | 11.1 | |
12,4 | 13,7 | |
18,4 | 18,1 | |
23,1 | 22,6 | |
19,3 | 16,3 | |
20,0 | 17,8 |
Gęstość zaludnienia wynosi 1098 mieszkańców/km 2 . Miasto składa się z 48% mężczyzn i 52% kobiet.
Miasto przeżywało dynamiczny wzrost zaludnienia od końca XIX XX wieku ze względu na wyjątkowo łagodny klimat, który sprzyjał heliotropism i jego bliskość do nadmorskich kurortów na Riwierze Francuskiej , takich jak Cannes . Grasse, które stało się miejscowością wypoczynkową nieco odsuniętą od zgiełku Riwiery Francuskiej, dziś przyciąga wszystkie kategorie migrantów, zwłaszcza emerytów i osób starszych. W rzeczywistości odsetek osób powyżej 75 roku życia w Grasse , wynoszący 9,2%, jest znacznie wyższy niż średnia krajowa (7,7%).
Jednak od lat 70. dynamika demograficzna jeszcze bardziej wzrosła dzięki powstaniu światowego parku naukowego Sophia Antipolis . Zlokalizowany niecałe 15 km od Grasse, przyniósł wiele aktywów pracujących w technologiach informacyjno-komunikacyjnych , multimediach czy medycynie i biochemii, aby zamieszkać na wydziale, a więc m.in.
Tak więc, między 1990 a 1999 , liczba ludności zwiększyła się o 2.460 mieszkańców. W tym samym okresie saldo naturalne wyniosło + 1115 mieszkańców, podczas gdy saldo migracji wyniosło + 1371 mieszkańców. Tak więc wzrost liczby ludności tłumaczy się prawie w równym stopniu przyrostem naturalnym, co przybyciem nowych mieszkańców. Jednak Grasse ma jedną z najmłodszych populacji w departamencie, która rośnie o prawie 2% rocznie.
W latach 1999 i 2006 , wzrost populacji dodatkowo przyspieszył z 4,927 dodatkowych mieszkańców w siedmiu lat. Liczba gospodarstw domowych eksplodowała, zwiększając się o 16% w ciągu siedmiu lat, z 17 637 do 20 456, czyli 2819 więcej. Polityka gminy zwiększania podaży mieszkań, ich niższe ceny niż w pasie nadmorskim, ponowne otwarcie linii SNCF, a także regionalna dynamika demograficzna to czynniki, które napędzają ten główny trend.
W jednym z najmłodszych miasteczek departamentu Alpes-Maritimes ważną rolę odgrywa edukacja. Zapewnia to głównie służba publiczna, do której dodano 5 prywatnych placówek.
Wykształcenie podstawoweZa edukację podstawową odpowiedzialne są miasta , Wydział Edukacji Miasta Grasse administruje i finansuje 24 szkoły : czternaście szkół podstawowych , z których dziewięć jest związanych z przedszkolem i tworzy szkołę, a dwie mają sekcje dla dzieci (St.-Mathieu i Saint-François). Wreszcie w mieście działa przedszkole wolnostojące (Rose de Mai). Łącznie miasto liczy 196 klas , w tym 64 przedszkole i 133 szkoły podstawowe . Zatrudnia blisko 250 agentów miejskich w tym sektorze: podobnie jak nauczyciele szkolni są opłacani przez Ministerstwo Edukacji Narodowej , agenci gminni odpowiadają za inne misje (opieka przedszkolna, konserwacja, nadzór, animacja itp.).
Wykształcenie średnieGrasse posiada cztery kolegia publiczne i szkołę prywatną, za którą od 1983 r. odpowiada Rada Generalna Alpes-Maritimes . Zgodnie z Planem Collèges Avenir, przyjętym w 2004 r. przez Zgromadzenie Departamentów, trwa rehabilitacja kolegium w Canteperdrix i zaplanowana jest odbudowa kolegium Carnot.
Ponadto w mieście działają cztery publiczne szkoły średnie (w tym dwie zawodowe ) oraz prywatne liceum ogólnokształcące i techniczne (liceum Fénelon), za które odpowiada rada regionalna Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże .
Zobacz także strzelaninę w Grasse, strzelaninę szkolną, która miała miejsce w dniu16 marca 2017 r. w południe w Lycée Alexis-de-Tocqueville.
Wyższa edukacjaGrasse organizuje imprezy, wystawy i konferencje przez cały rok, ale szczególnie w okresach turystycznych, bardzo skupionych na perfumerii lub lokalnych tradycjach.
Jaśminowy Festiwal odbywa się na początku sierpnia . Wokół tematu kwiatu jaśminu odbywają się parady pływaków, orkiestry dęte, fajerwerki i występy kulturalne . Łącznie na celebrację zużyto 150 tys. Pierwsza edycja tego popularnego i turystycznego festiwalu odbyła się w 1946 roku, a zasada parad pochodzi z 1948 roku.
Wystawa Exporose czyli Międzynarodowa Wystawa Róż odbywa się w maju . Wokół tematu Róży odbywają się wszelkiego rodzaju wystawy róż, targi, wyprzedaże, wycieczki po mieście, pokazy i konkursy . Istnieje od 1972 roku .
Bio Grasse odbywa się na początku września . Istnieje rynek produktów ekologicznych oraz wydarzeń i wystaw związanych z rolnictwem ekologicznym , zrównoważonym rozwojem i ekologią . Pierwsze wydanie pochodzi z 1996 roku .
Olivéa odbywa się w czerwcu . To targi, na których odbywają się jarmarki, konkursy, wystawy, debaty, imprezy, konferencje… wokół tematu oliwy , ale także wszystkich lokalnych tradycji prowansalskich .
Vénusia czyli Międzynarodowy Kongres Kosmetologiczny odbywa się w kwietniu w Palais des Congrès i przedstawia konferencje poświęcone urodzie i perfumom .
Kongres Centifolia odbywa się w październiku od 2001 roku . Jego celem jest prezentacja na konferencjach branży perfumeryjnej , wiodącego sektora gospodarczego miasta, dla którego wyznaczono klaster konkurencyjności .
Międzynarodowe Sympozjum Aromaterapii i Roślin Leczniczych.
Festiwal Didascalies odbywa się wiosną, zwykle w maju. Jest to szkolny festiwal teatralny, który co roku gromadzi blisko 20 zespołów (300 aktorów), zwiedzających 10 500 osób. Stworzony w 1990 roku przez Instytut Fénelon festiwal, oprócz zespołów lokalnych, gości kilka zespołów zagranicznych, które występują w języku francuskim. Pomimo trudności, organizatorzy odmawiają (przy wsparciu uczniów z największego zespołu festiwalowego) ograniczenia się do festiwalu francusko-francuskiego. Do 2011 roku żołnierze rywalizowali o zwycięstwo. Jednak nierówność między żołnierzami zmusiła stowarzyszenie do zamknięcia wyzwania i uczynienia z festiwalu przyjacielskiego spotkania wokół teatru. Główne trupy to te z Instytutu Fénelon (który ma ponad 500 aktorów, od warsztatów edukacji podstawowej po opcję teatralną BAC w liceum) oraz klas szkoły St Jacques.
Festiwal „Pierwsze czasy” to powstały w 1998 roku festiwal filmowy, który odbywa się co roku przez tydzień w kwietniu. Jest organizowany przez stowarzyszenie „Cinéma au Parfum de Grasse”, urCzerwiec 1997. W ciągu tygodnia odbywają się pokazy filmów fabularnych oraz konkurs filmów krótkometrażowych, nagrodzony obdarowaną nagrodą Jasmin d'Or. Istnieje również konkurs produkcji wideo, nagrodzony nagrodą Lavandes d'Or. Wreszcie planowane są spotkania publiczności (w tym młodzieży szkolnej) z profesjonalistami filmowymi.
Centrum Szpitalne w Grasse (CHG), założone na terenie Clavary w 1978 roku , mieści 17 000 pacjentów, którymi opiekuje się 135 osób, w tym 70 lekarzy . Ma budżet 4 mln euro na inwestycje i 70 mln euro na wydatki operacyjne. Jako burmistrz Jean-Pierre Leleux przewodniczy radzie dyrektorów. W 2005 roku szpital ten miał 507 łóżek .
Olympic Rugby Grasse (ROG), założona w 1963 roku , którego pierwsza drużyna gra we francuskiej Federal 1 Championship ( 3 rd podziału), pozostaje symbolem zespół miasta.
W hali sportowej znajdującej się przy Avenue de Provence można uprawiać różne sporty. Ponadto Grasse ma 6 gimnazjów, w tym 5 w publicznych szkołach średnich i uczelniach miejskich: Canteperdrix, Saint-Hilaire, Amiral-de-Grasse, Saint-Éxupéry, Les Jasmins i Tocqueville oraz 1 przy stadionie Perdigon; 5 stadionów: Jean-Girard, Perdigon, La Paoute, Plan de Grasse i Bastide Plascassier; 2 pola golfowe : Saint-Donat, Golf du Claux-Amic; 5 stadionów do gry w bule: Gaston de Fontmichel, L'Ambiance bouliste du cercle Grasse, Sporting club de Magagnosc, Plan de Grasse, Amicale bouliste St-Joseph
Piłka nożna jest obecna w Racing Club de Grasse ( zdobywca tytułu Pucharu Lazurowego Wybrzeża, grający w DH). Można tam również znaleźć FUTSAL (gra brazylijska), z pierwszym klubem Pays Grasse, Grasse Futsal Club, utworzonym w 2007 roku, klub jest mistrzem Francji w kategorii Under 18 (UNCFs - National Youth Challenge w 2010) . Klub ewoluuje obecnie w elitę regionalną i dąży do przejścia do elity krajowej 1 (UNCF). Jedynym minusem jest to, że klub nadal nie ma gimnazjum w mieście Grasse.
Pływanie może być praktykowana w HARJES basen (czynny przez cały rok), który ma 25-metrowy basen i 4 linie i jest zadaszony i ogrzewany, a basen olimpijski „Wysokość 500” (otwarte tylko w lecie), który ma Olympic basen o długości 50 metrów i jest odkryty.
Jako triathlon (z klubu Triathlon Grasse Country Club, który grał na najwyższym poziomie w Duathlon z zespołem D1. Ten klub miał mistrzostwo świata na cześć foteli Richard Hobby dwukrotnie 11 th z Duathlon Mistrzostw Świata 2010 i 2011, a także Cédric Largajolli dwukrotny mistrz Europy i długodystansowy mistrz świata w kategorii do 25 lat.
Espace Chiris umożliwia uprawianie sportów walki, takich jak karate Challenger i Kung-Fu (École du Tigre Blanc), jazdę konną można uprawiać w Club Hippique de Grasse, miasto posiada 4 korty tenisowe : „Altitude 500”, Tennis Club de Grasse, Tennis de la Chênaie i Squash Club de Grasse.
Możesz także ćwiczyć boks (w klubie Boxing i French Boxing Sport Impact), strzelanie (w Tir de l'Avenir de Grasse), judo (w klubie Judo w Grasse, w Grassoise School of Judo oraz w Judo Club du Plan de Grasse), Aiki Dojo (Aiki Dojo Azur), taekwondo , szermierka (Cercle d'Escrime de Grasse, której hala została niedawno otwarta), pelota baskijska i prowansalska (na frontonie i na bibecie) Plan de Grasse , stół tenis (w gimnazjum szkoły St-Exupéry), szachy (w Grasse Échecs) i tarot (w Saint-Jacques).
Co miesiąc urząd miasta wydaje Kiosque , magazyn zawierający informacje o Grasse i regionie Grasse, dostępny bezpłatnie u wielu handlarzy i urzędów. Informuje o wydarzeniach i nadchodzących wydarzeniach, pracach w toku, projektach miejskich, działalności ratusza i jego usługach, nowych biznesach, działaniach stowarzyszeń... Czasami zawiera historyczną, kulturalną lub turystyczną historię życia lokalnego. Reżyserem publikacji jest burmistrz miasta Jean-Pierre Leleux .
Lokalne radio Agora FM (którego można słuchać online) powstało w 1982 roku i nadaje na żywo z Grasse w sektorze Grasse- Cannes - Antibes . Żyje na dotacje od rady miejskiej, która nie wyklucza go z przyjmując linię redakcyjną oznaczone na lewo : jego prezes i członek-założyciel, Gilbert Andruccioli, był zastępca burmistrza Kultury pod komunistycznym gminy Georges Vassalo od 1977 do 1983 .
W XIX -tego wieku , nie było Journal of Grasse . Dziś pisemne informacje lokalne są przekazywane głównie przez Nicejsko-Matinskie wydanie Grasse .
Z jego archidiecezji i „bulli papieża Innocentego IV ” w 1242 roku, Grasse sprzymierzony z Genui , z którym miasto rozwijało swój handel, aż do końca XV -go wieku. Około 1650 r. działalność gospodarcza Grasse była całkowicie oparta na kredycie. Ponieważ pożyczka z odsetkami jest zabroniona, mieszkańcy Grasse będą obchodzić ten zakaz.
W średniowieczu Grasse specjalizowało się w garbowaniu skór . Wygarbowane skóry są często eksportowane do Genui lub Pizy, z którymi Grasse zawarł sojusz handlowy. Kilka wieków tej intensywnej działalności było świadkiem licznych postępów technicznych w przemyśle garbarskim. Skóry Grasse zyskały reputację wysokiej jakości. Ale skóra brzydko pachnie (garbowanie psią kupą, koński mocz, nawet ludzkie odchody), co nie podoba się szlachcie noszącej rękawiczki w tej materii. To Galimard, garbarz z Grasse, wpadł na pomysł stworzenia perfumowanych skórzanych rękawiczek w „kąpielach zapachowych” ( woda różana , przyprawy), według metody orientalnej. Oferuje parę Katarzynie Medycejskiej, którą uwodzi prezent. Od tego czasu garbarze puchli skóry, a perfumowana rękawica rozprzestrzeniła się na dwór i wśród wyższych sfer. Uczynił Grasse światową stolicą perfum, zastępując Montpellier, którego Wydział Farmacji był źródłem powstania maści i perfum. Jesteśmy w XVII th century jest rozkwitu „Glovers perfum”, którzy rozwijają się „rękawica Frangipane”, „prowansalskim”. Ale podatki od skóry i konkurencja z Nicei spowodowały upadek przemysłu skórzanego w Grasse, a następnie skóry, a następnie perfum.
Know-how związane z perfumami Grasse zostało zarejestrowane w listopad 2018na liście niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości .
Rozwój perfumerii (perfumerii Fragonard , Molinard , Galimard) wykorzystuje amerykańskich klientów przybywających na Riwierę w celach turystycznych, aby sprzedawać im pachnące prezenty i tradycyjne upominki z Grasse (stara biżuteria, haftowana pościel, kołdry , dżemy).
Rzadkie zapachy kraju Grasse ( lawenda , mirt , jaśmin , róża , kwiat dzikiej pomarańczy , mimoza ) przyniosły Grasse tytuł światowej stolicy perfum. Kilkadziesiąt lat temu Jasmine nadal stanowiła znaczną siłę roboczą: kwiaty trzeba było zbierać ręcznie o świcie, kiedy ich zapach jest najbardziej rozwinięty, i natychmiast traktować zimnym enfleurage .
Do dziś perfumeria pozostaje głównym ośrodkiem przemysłowym Grasse. Sieć około sześćdziesięciu firm zatrudnia 3500 osób w mieście i okolicach. Wliczając w to powstałe miejsca pracy, prawie 10 000 osób z Grasse żyje z perfum. Prawie połowa miejskiego podatku od działalności gospodarczej pochodzi z tego centrum przemysłowego, które wyprzedza turystykę i usługi .
Aktywność perfumeryjnym Grasse z produkcji surowców naturalnych ( olejków eterycznych , konkretnych olejów , olejów bezwzględnych , żywicznych i destylacji molekularnej) do produkcji koncentratu, zwany również sok . To właśnie ten koncentrat, rozcieńczony w co najmniej 80% alkoholu, umożliwia uzyskanie perfum. Smaki żywności, które rozwijają się od 1970 roku, stanowią więcej niż połowę możliwości produkcyjnych. Zagłębie Grasse nadal odgrywa wiodącą rolę w świecie perfumerii, reprezentuje prawie połowę francuskiej aktywności w branży perfumeryjnej i aromatów oraz około 7-8% aktywności światowej.
W latach 60. i 70. duże międzynarodowe grupy stopniowo wykupywały lokalne, rodzinne fabryki (np. Chiris , Givaudan-Roure i Lautier ). Produkcja często była zlecana na zewnątrz. Ale przemysł w Grasse kończy długą transformację, 30 lat temu większość firm skupiała się na produkcji surowców. Jednak perfumy w dzisiejszych czasach zawierają przytłaczającą większość syntetycznych chemikaliów . Dlatego firmy dostosowały się do syntetycznych aromatów, a w szczególności aromatów spożywczych. W obliczu międzynarodowych koncernów chemicznych branże Grasse nie mogą konkurować, jednak czerpią znaczne korzyści, takie jak znajomość surowców, obiektów, podwykonawców itp. Ponadto duże marki, takie jak Chanel, mają w Grasse własne plantacje róż i jaśminu.
Przemysł perfumeryjny umożliwił Grasse utrzymanie silnego drugorzędnego sektora wokół sektora aromatów i perfum , który jest rozpoznawalny na arenie międzynarodowej: 10% światowego obrotu tego sektora i 50% obrotu krajowego jest osiągane w Grasse. W rzeczywistości miasto stanowi, wraz z innymi obszarami regionów Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże i Rodan-Alpy, krajowy klaster konkurencyjności oznaczony w lipcu 2005 r. pod nazwą PASS (Parfums-Arômes-Senteurs-Saveurs). Dział perfumeryjny zatrudnia bezpośrednio 3500 osób, a pośrednio ponad 10 000, przy czym stawki rosną o 3 do 4% rocznie.
Turystyka jest drugim sektorem działalności w gminie: z ponad dwoma milionami odwiedzających rocznie, miasto czerpie korzyści z bliskości nadmorskich kurortów Lazurowego Wybrzeża , wyjątkowo łagodnego klimatu, uznanego dziedzictwa historycznego i tradycji. Jednak jego pojemność hotelowa pozostaje niewystarczająca: przy zaledwie 600 łóżkach Grasse nie jest w stanie pomieścić wszystkich turystów, których przyjmuje każdego roku.
Wśród pozostałych sektorów działalności zwracamy uwagę na dużą dystrybucję (dwanaście sklepów na terenie) oraz drobny handel bardzo rozwinięty w historycznym centrum, ale zagrożony, a dla którego Fundusz Interwencyjny dla zabezpieczenia przemysłu rzemieślniczego i du commerce ( FISAC, należący do Grasse Développement, dostarcza rozwiązania takie jak Karta Zakupów .
Łącznie w Grasse zlokalizowanych jest 2 696 firm, które generują łącznie 15 550 miejsc pracy. W 2004 roku , miasto przeżywało 422 projekty firm, które umieszczone w 69 -tego miejsca w kraju w tej dziedzinie.
Głównymi firmami w Grasse w 1999 roku były :
Nazwa firmy | Obrót (w mln €) |
Pole aktywności |
---|---|---|
Robertet | 207 | Perfumy i aromaty |
Sód | 71 | Duża dystrybucja |
Turniej | 31 | Opakowania aluminiowe i sprzęt dla perfumerii |
Zapachowe wyrażenia expression | 22 | Perfumy |
Bertrand Vigouroux | 19 | Zrób to sam |
Orgasynth Industries | 15 | Produkty syntetyczne dla perfumerii |
Garaż Kauvin | 13 | Automobilowy |
Laboratorium Monique Rémy | 13 | Surowce do perfumerii |
Gruby Lider | 11 | Duża dystrybucja |
Samochody Gema | 11 | Automobilowy |
Oredui | 11 | Zmarnowana kolekcja |
W 1999 roku łączna liczba aktywnych pracowników w miejscowości Grasse było 19111, z czego 15940 miał pracę, co odpowiada stopie bezrobocia na poziomie 16,6% (15,5% dla mężczyzn i 17,8% wśród kobiet), który w 1999 roku odpowiadał na stawka o cztery punkty wyższa niż średnia krajowa. W 2005 r. wskaźnik ten spadł o 12,5% w dorzeczu Grasse, czyli nadal powyżej wskaźnika krajowego (9,6%).
Te miejsca pracy są rozdzielone w różnych sektorach gospodarki w następujący sposób:
Trzeciorzędowy | Przemysł | Budowa | Rolnictwo | |
---|---|---|---|---|
Gruby | 73,9% | 17,34% | 6,91% | 1,84% |
Średnia krajowa | 71,5% | 18,3% | 6,1% | 4,1% |
Przeciętny dochód gospodarstwa domowego w 2004 r. wyniósł 16 544 euro rocznie , czyli o 9% więcej niż średnia krajowa (15 027 euro rocznie ). Ponadto miasto ma 389 ludzi podatnych na podatku majątkowego .
Les Grasse dzielą się na następujące kategorie społeczno-zawodowe:
Większość (64%) aktywnych pracowników ma umowę na czas nieokreślony (CDI), natomiast 9% na umowę na czas określony , 2% jest zatrudnionych na czas określony , 2,5% ma zatrudnienie wspomagane, 2,2% odbywa praktyki lub staż. Wreszcie 20% Grasse to urzędnicy służby cywilnej , co jest wskaźnikiem nieco niższym niż średnia krajowa (22%).
Miasto było miejscem intryg dla kilku powieści, w tym:
Pie dynia The Fassum te karczochy Barigoule , grosz saussou, pętle, fougassette .
Uczy treningu muzycznego, muzycznego przebudzenia (dzieci od 5 do 6 lat ), śpiewu chóralnego, fortepianu , organów , skrzypiec , altówki , wiolonczeli , flet poprzecznych , klarnetu , saksofonu. , trąbki , puzonu , tuby , gitary , harfa , że perkusja , tradycyjna muzyka, obecne muzyczki The kameralistyka . Istnieje możliwość uczestniczenia w elastycznych zajęciach muzycznych (CHAM) w szkole Saint-Exupéry oraz w kolegiach Carnot i Fénelon oraz uczestniczenia w kursach przygotowania muzycznego do matury.
Nazwisko | Działalność | Adres |
---|---|---|
Stowarzyszenie Historyczne Pays de Grasse | Lokalna historia | Biblioteka Miejska, bulwar Antoine-Maure (Grasse) |
Koło Kulturowe Pays de Grasse | Konferencje, Tematyczne wycieczki kulturalne | 10 aleja Thiers (Grasse) |
Koło Literacko-Artystyczne w Grasse | Konferencje (Literatura, Plastyka, Historia), Wyjazdy Kulturalne, Koncerty | 29, rue Victor-Hugo ( Saint-Cézaire-sur-Siagne ) |
Zespół chóralny Konserwatorium w Grasse | śpiew chóralny | Kaplica Oratorium, 20, rue de l'Oratoire (Grasse) |
Centrum Sztuki i Kultury | Sztuka | 34, bulwar Gambetta (Grasse) |
Kultura Animacja Młodzieży | Młodzież | 1, rue Porte Neuve (Grasse) |
Stowarzyszenie Kulturalne „Les 5 Jardins” | Kultura | 107, Vieux Chemin de Sainte-Anne (Grasse) |
Stowarzyszenie Lei Beisso Luserno | tańce prowansalskie | 8, chemin du Collet Saint-Marc (Grasse) |
Association Planète Sciences Méditerranée [157] Nauka i technologia dla wszystkich 9, rue Gazan (Grasse)
___________________________________________________________________________________________________________
Herb | Lazur, jagnię paschalne Argent, z opuszczoną głową, ozdobiony aureolą Lub obciążony trzema ciastami Gules, niosący długi krzyż Gules na kierownicy Argent obciążony krzyżem Gules. | |
---|---|---|
Detale | Przyznany w 1427 r. i potwierdzony przez d'Hoziera w 1696 r. |
Wśród wielu osobistości, które w takim czy innym czasie związały się z miastem, najbardziej uderzające są:
: dokument używany jako źródło tego artykułu.