Halle-sur-Saale

Halle-sur-Saale Halle (Saale)
Heraldyka	Flaga
Administracja
Kraj	Niemcy
Wylądować	Saksonia-Anhalt
Okręg ( Landkreis )	Halle (Saale) ( dzielnica miasta )
Liczba dzielnic ( Ortsteile )	35
Burmistrz ( Bürgermeister )	Bernd Wiegand  (z)
Kod pocztowy	06001-06132
Kod gminy ( Gemeindeschlüssel )	15 2 02 000
Kod telefoniczny	0345
Rejestracja	HAL
Demografia
Miły	Hallois, Halloise
Populacja	239,257 mieszk  . (2019)
Gęstość	1772  inhab./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe	51 ° 28 ′ 00 ″ na północ, 11 ° 58 ′ 00 ″ na wschód
Wysokość	87  m
Powierzchnia	13 502  ha  = 135,02  km 2
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Saksonia-Anhalt Halle-sur-Saale Geolokalizacja na mapie: Niemcy Halle-sur-Saale
Znajomości
Stronie internetowej	www.halle.de

Halle Saale (w języku niemieckim  : (Halle) i Halle Saale , zarówno widoczne [ H l ə a n d e ː ɐ oo ma ː l ə ] ) jest miasto z Niemiec , znajduje się w ziemi w Sachsen-Anhalt nad brzegiem Soławy . Położone jest na wschodzie kraju, pomiędzy podnóżem Harzu a równiną polsko-niemiecką . Jego populacja wynosiła 231874 mieszkańców30 czerwca 2010.

W 806 roku na miejscu obecnego miasta wzniesiono fortecę w celu ochrony licznych złóż soli w regionie, która według niektórych nadała miastu nazwę, hala oznaczająca „sól” w starożytnej grece (por. Halit ) oraz w Stary celtycki.

Miasto miało swój rozkwit w latach średniowieczu , pomiędzy XIV th  wieku i XVI th  wieku . W tym czasie powstał zamek Moritzburg, który do 1541 roku był ulubioną rezydencją arcybiskupów Magdeburga i Moguncji .

Halle był miastem uniwersyteckim ważne z XVII -tego  wieku . Najbardziej znany jest z tego, że jest miejscem urodzenia Georga Friedricha Händla, który urodził się tam w 1685 roku . Co roku hołd kompozytorowi składa się na renomowanym festiwalu .

Dzisiaj, w obszarze daleko poza centrum miasta, rozłożone stare budynki w średniowieczu , nieliczne budynki w renesansie , który ma miasto, liczne dwory neoklasycystycznym zbudowany pod koniec XIX th  wieku i początku XX th  wieku , ostatnie budynki komunistyczne i nowoczesne, kolorowe i otoczone zielenią.

Po upadku NRD w mieście prowadzono poważne prace budowlane, w tym odrestaurowanie zamku, poważnie zniszczonego przez wojnę trzydziestoletnią , drugą wojnę światową i okres komunistyczny, niszczenie budynków użyteczności publicznej w NRD i mieszkań jednostkowych. , wzniesiony po wojnie, pośrodku starej zabudowy, zastępowanej nowoczesną zabudową lub terenami zielonymi. Również w latach 90. XX wieku , po zmianie systemu gospodarczego , miasto miało jeden z najwyższych wskaźników bezrobocia w Europie (23,1%).

Dziś Halle skupia ważne fabryki chemiczne i inżynieryjne i charakteryzuje się pięknym centrum miasta, które zostało prawie całkowicie odnowione od zjednoczenia. Miasto ma około 18 000 studentów i duży uniwersytet , Martin-Luther University of Halle-Wittemberg , którego niektóre wydziały, zwłaszcza biotechnologia , są wysoko cenione. W mieście znajduje się również Narodowa Akademia Nauk Leopoldina , a także wiele innych uznanych instytutów badawczych.

Wraz z Lipskiem Halle tworzy dziś dużą aglomerację liczącą prawie dwa miliony mieszkańców. Aglomerację otacza kilka autostrad (A9, A14, A38, A143), częściowo niedawno wybudowane. Lipsk-Halle Lotnisko jest lotnisko najnowocześniejszy InterContinental Niemczech. W sercu aglomeracji znajdują się również zakłady produkcyjne dużych koncernów przemysłowych, takich jak BMW , DHL , Porsche czy Siemens . Jest to zatem jeden z najbardziej dynamicznych regionów Niemiec.

Toponimia

Halle-sur-Saale to popularna francuska nazwa określająca miasto nad brzegiem Soławy i odróżniająca je od Halle w Nadrenii Północnej-Westfalii oraz Halle w Belgii lub dwóch innych małych miasteczek o tej samej nazwie w Niemczech.

W języku niemieckim oficjalna nazwa bardzo się rozwinęła. Od końca XV XX  wieku do końca XVII -tego  wieku, to była Hall in Sachsen ( „Hall Saksonii”); Do początku XX th  wieku, miasto było znane jako Halle an der Saale ( "Halle-on-the-Saale"); od 1965 do 1995 używano pisowni Halle / Saale . Od tego czasu forma Halle (Saale) lub stylizowane logo halle saale HĘNDELSTADT („  halle saale MIASTO HĘNDEL  ”) są używane w odniesieniu do Georga Friedricha Händela .

Merytoryczna Halle w języku francuskim i materialnego Halle w niemieckim mają obecnie praktycznie taki sam sens „  hali targowej  ”. Jednak nie byłoby tam, gdzie trzeba by szukać, skąd wzięła się nazwa miasta. Według literatury regionalnej XIX th  wieku i na początku XX th  wieku, termin Halle powróci do starego etymology z Celtyckich lub Germańskim Hal lub Halla , który oznacza „  sól  ”. Ta etymologia zbliżyłaby się do znaczenia czasownika stary frankoński Hallon lub tan w języku francuskim. Halle znajduje się w regionie bogatym w sól.

Lipsian profesor z onomastyka Jürgen Udolph (urodzonego w 1943 roku), niemniej jednak wątpi w to pochodzenie. Uważa raczej, że Halle i inne toponimy składające się z / hal / odnoszą się do indoeuropejskiego radykału oznaczającego „nachylenie” lub „nachylenie”.

Historia

Kolonizacja frankońska

W kopalni soli (które zawdzięczają swoje szkolenie na zjawiska geologicznego zwanego „  Faille rynek Halle” w niemieckim Hallesche Marktplatzverwerfung ) były eksploatowane od czasów starożytnych w tym samym miejscu w mieście. Prowadzone na rynku nowe wykopaliska świadczą o ciągłości eksploatacji soli w Halle na przestrzeni wieków. Prehistoryczny strona była niewątpliwie zajmował kolejno przez Hermundures The Angles i Warnes ( Turyngia ), jak również przez Łużyczan , którzy nazwali to miejsce Dobrebora . W 735 pałac burmistrza Frank Charles Martel schwytany region Halle, rozstrzygane przez parafie z Merseburg i Magdeburgu przed przekazaniem jego 738 żołnierzy areszcie Dobrebora soli fizjologicznej z banerem i tytuł „Bractwa Rycerzy Notre-Dame”. Pierwsza wzmianka o toponimie Halle ( Halla ) pojawia się w Chronicon Moissiacence z 806 roku . Cesarz Otton I st założony w 968 r biskupstwo Magdeburgu , Halle, który został załączony aż 1680. Przez 1120, miasto, wzbogacony o kwitnącym handlu solą, rozprzestrzeniania się we wszystkich kierunkach. Produkcja soli, najpierw wyłącznym przywilejem arcybiskupa, urodziła się pod koniec XII th  wieku korporacja z pracowników solnych  : byli wolnymi ludźmi, którzy posiadali swoją fabrykę i może wyrzucać jednostek (lub akcji ) na swojej solanki produkcji w całości własność. W ten sposób rozwinęła się burżuazja na tyle potężna, by w 1263 roku narzucić arcybiskupowi Rupertusowi z Magdeburga traktat zabraniający mu budowy zamku w promieniu mili lub otwierania nowej kopalni soli. W ten sposób solnicy będą przez wieki kierować polityką miasta. W 1281 r. Halle było jednym z miast założycielskich Hanzy , aw 1310 r . Podpisano przywilej ustanawiający autonomię administracyjną miasta.

Miasto hanzeatyckie

Podobnie jak w przypadku innych miast hanzeatyckich, nie było oficjalnej deklaracji członkostwa Halle w Lidze Hanzeatyckiej . Pierwsza wzmianka o tym członkostwie pojawia się w liście od4 marca 1281zmieniając prawa kupców niemieckich z Brugii do L'Écluse na lata 1280–1282. Ale kontakty z miastami Hanzy były już z pewnością nawiązane od dziesięcioleci, ponieważ istniały bardzo bliskie powiązania handlowe z Flandrią , wówczas centrum Handel europejski. W 1294 roku Halle połączył się z 24 innymi miastami hanzeatyckimi, domagając się odroczenia ważnych przywilejów hanzeatyckich z Visby na wyspie Gotlandia na Morzu Bałtyckim do Lubeki .

Halle nigdy nie było dużym miastem Hanzy; Regularnie zapraszana na kongresy hanzeatyckie , rzadko wysyłała tam swoich przedstawicieli, burżuazja porzucała polityczne wybory w Magdeburgu i Brunszwiku , największych miastach Związku Miast Saksońskich. Nie ma też żadnych dowodów na to, że główny towar Halle, sól, został załadowany na tryby Hanzy; kontakt handlowy wiązane wskazówki od XIII th  wieku z Flandrii raczej pokazują zaangażowanie Halle kupców w handlu ściereczką. W 1341 r. Między nadaniem a ratuszem wzniesiono dzwonnicę , w której do 1835 r. Przechowywano dyplomy i prawa miejskie. Budowa Rote Turm , dzwonnicy „na chwałę Boga i miasta Halle, a także dla upiększenia całego kraju ”( zur Ehre Gottes und der Stadt Halle wie der ganzen Umgebung zur Zierde ), który miał stać się symbolem miasta, rozpoczął się w 1418 roku.

Dopiero w 1478 r. Po dwóch wiekach zakończyła się niepodległość miasta. Od 1484 roku, arcybiskup Ernest II Saxe zbudował lochy z Moritzburg północno-Halle, a zadebiutował w 1503 roku wejście książęce oprócz swojej roli rezydencji arystokratycznej, to mieści się garnizon odpowiedzialną za zawierać ambicje samodzielności pracowników solnych. Członkostwo w Hanzie zakończyło się de facto dekretem arcybiskupa Ernesta de Wettina o utworzeniu garnizonu w mieście z dnia18 marca 1479, nawet jeśli jeszcze w 1506 roku Halle kojarzy się z miastem hanzeatyckim. Dopiero w 1518 roku Halle, podobnie jak wiele innych miast, zostało ostatecznie zlikwidowane i zlikwidowane .

Kardynał Albert i reformacja

Moritzburg pozostał główną rezydencją arcybiskupów Magdeburga do 1680 r., Tak więc większość życia spędził tu kard. Albert z Brandenburgii . Kiedy reformacja dotknęła Halle, zabrał ze sobą swój dziedziniec i wszystkie dzieła sztuki z katedry, aby zabrać je w bezpieczne miejsce w Moguncji i Aschaffenburgu. Jego protegowany Hans von Schönitz, który mieszkał w kopalniach ( Kühlen Brunnen ) w pobliżu rynku, rozpoczął renowację dwóch kościołów przy Rynku. W latach 1530-1554 romańskie bazyliki Sainte-Gertrude i Sainte-Marie zostały zrównane z ziemią, a pomiędzy dwiema pozostałymi wieżami („Niebieska Wieża” i „  Hausmannsturm  ”) zbudowano kościół Marktkirche, składający się z czterech wież; budynek ten wyznacza przejście między architekturą gotycką a architekturą renesansową . Wypadł z łask w trakcie prac, Hans von Schönitz został uwięziony kilka lat w więzieniach w zamku Giebichenstein przed egzekucją. Teraz burżuazja była nie tylko oburzona tą arbitralną egzekucją, ale była zgorszona życiem arcybiskupa Alberta jako sybaryty . Na czele protestu stanął Marcin Luter , który z powodów moralnych i religijnych potępił lekkomyślne wydawanie pieniędzy, handel odpustami i chorobliwą chciwość Alberta Brandenburgii .

Jednak zarówno chciwość, jak i pasja Alberta Brandenburgii do architektury przyniosły Halle jedne z najpiękniejszych renesansowych budowli , takich jak Neue Residenz , rozbudowa Moritzburga i katedra. Krajobraz miejski został zdenerwowany: kilka budynków zostało zrównanych z ziemią, takich jak klasztor Neuwerk, kaplica Saint-Lambert i szpital św. Cyriaque . Aby wykonać te prace, księciu arcybiskupowi niejednokrotnie brakowało pieniędzy i musiał sprzedać pewne cenne przedmioty zabrane ze skarbca katedry, a także kilka relikwii . Upadek moralny i bankructwo arcybiskupstwa przyspieszyły triumf reformacji w Halle (1541).

Od reformacji do upadku nazistów

To dzięki kazaniach Justus Jonas , że reformacja zdobyła biskupią stolicę diecezji Magdeburg w 1541 roku Martin Luther sam przyszedł kilka razy, aby obsypać dobre słowo w Marktkirche Halle. Jego ciało miało zostać tam złożone podczas jego przeniesienia z Eisleben do Wittemberg w 1546 roku.

Archidiecezją zarządzał teraz kustosz. Podczas wojny trzydziestoletniej wojska cesarskie pod dowództwem Wallensteina zajęły miasto w 1625 r., A następnie w 1637 r. Spalono Moritzburg. Po śmierci ostatniego kustosza biskupiego, księcia Augusta Saxe-Weissenfels , w 1680 r. Halle jako reszta diecezja magdeburska została przyłączona do Marchii Brandenburskiej i tym samym w 1701 roku stała się miastem Królestwa Prus . Halle pozostało do 1714 r. Stolicą księstwa magdeburskiego . Członek Związku Saale ( Saalkreis ), pozostawał jednak niezależnym miastem podlegającym bezpośrednio Księstwu.

Uniwersytet Halle (Alma Mater halensis) , które natychmiast znalazły się cztery wydziały, został otwarty w roku 1694. Ten alma mater halensis opracowanej wraz z Fundacją Francke , prywatnej instytucji oświatowej utworzonego w 1698 roku dla burżuazji i którego aspiracje zwiastunem Oświecenie . W 1710 r. Baron von Canstein i nauczyciel August Hermann Francke założyli w Halle pierwszą szkołę biblijną Cansteina.

Plik 17 października 1806, Podczas wojen napoleońskich , podział Dupont od marszałka Bernadotte za wojska zajęli miasto przed pokonaniu pruskiej armii rezerwowej. Kilka dni później Napoleon  I po raz pierwszy osobiście odwiedził miasto i nakazał rozwiązanie uniwersytetu. Pod koniec traktatu w Tylży (1807) Halle zostało przyłączone do królestwa Westfalii , a następnie w 1815 roku wróciło do Prus , które włączyły je do powiatu Merseburg w Saksonii . Reforma administracyjna, która nastąpiła później, odtworzyła powiat Saale, którego siedziba znajduje się do dziś w Halle. „Okręg Halle” tymczasowo zarządzał regionem od 1819 do 1828 roku. Wówczas miasto zależało bezpośrednio od Merseburga w sprawach administracyjnych.

Złowrogie więzienie w Halle, „  Roter Ochse  ”, zarówno penitencjarne, jak i poprawcze, pochodzi z 1842 roku. Po wielu zadaniach, funkcjonuje do dziś. W ten sposób w 1939 r. Hitlerowcy uczynili go miejscem egzekucji: zamordowano w nim 528 więźniów politycznych, w tym 170 cudzoziemców. Podczas drugiej wojny światowej stłoczono tam 2000 więźniów w takiej rozwiązłości, że wielu musiało umrzeć. Część ogromnego pomieszczenia została również przekształcona w muzeum.

Pierwsze tramwaje konne pojawiły się w 1882 roku. Od tego czasu Halle było niezależnym miastem , którego populacja przekroczyła 100 000 w 1890 roku. Jeszcze w Halle w 1890 r. Socjalistyczna Partia Robotnicza Niemiec (SAP), spotykająca się na kongresie w tym mieście po raz pierwszy po 12 latach represji i stosowania antyrobotniczych praw Bismarcka ( Sozialistengesetze ), postanowiła zmienić nazwę na Socjaldemokratyczną Partię Niemiec (SPD), która od tego czasu zachowuje tę nazwę. Pierwszy tramwaj elektryczny ( Stadtbahn Halle ) wszedł do użytku w 1891 roku, a od miesiącaCzerwiec 1891działały trzy regularne linie: była to pierwsza sieć tramwajów elektrycznych w Europie.

Ze wszystkich większych miast w Niemczech Halle doznało niewielkich zniszczeń podczas II wojny światowej . Polski, czeski, radziecki, francuski, holenderski  itp. z tym Birkhahn-Mötzlich obozie koncentracyjnym , aneksu z Buchenwaldu , byli ofiarami pracy przymusowej w Siebel Flugzeugwerke fabrykach , gdzie myśliwce zostały zmontowane . Halle w końcu uderzyły dwa bombardowania: pierwszy31 marca 1945 r, druga w pierwszych dniachkwiecień. Docelowa stacja rozrządowa pozostała nienaruszona: zniszczenia dotknęły po raz pierwszy budynki położone między stacją a centrum miasta, a następnie dzielnice południowe. Plik19 kwietnia 19457 e korpus 1 st US Military szturmem Halle, pieczenie w przejściu czcigodny Roter Turm. Uważa się, że miasto zostało stosunkowo oszczędzone dzięki działaniom hrabiego Feliksa von Lucknera , burmistrza miasta i oficera Wehrmachtu , który zgodził się przekazać miasto Amerykanom bez walki. Wojsko amerykańskie ewakuowało miasto w rLipiec 1945ustępując miejsca sowieckim siłom okupacyjnym .

Urbanistyka w czasach NRD

Halle tymczasowo ponownie stał się stolicą pruskiego Saksonii , przemianowany na Ziemię z Saksonii-Anhalt w 1947 roku w wyniku połączenia landów w NRD Halle stał się w 1952 roku kapitał z District of Halle (NRD) . Ta dzielnica rozpuszcza się w 1990 roku i Halle-sur-la-Saale, teraz zjednoczeni z Halle-Neustadt, jest teraz dołączony do związkowych w Saksonii-Anhalt . O ile Halle ucierpiało w znacznie mniejszym stopniu niż inne miasta wschodnioniemieckie w wyniku zniszczeń towarzyszących drugiej wojnie światowej, nie jesteśmy zmuszeni do inwestowania w nieruchomości ( planowanie , urbanistyka ). Pierwsza większa rozbudowa miasta, Wohnstadt-Sud , rozpoczęła się dopiero w 1959 r. Następnie pojawiły się dzielnice Wohnstadt-Nord i Halle-Silberhöhe (w samych tylko 20 000 mieszkań dla ponad 50 000 mieszkańców). Ale największe miało dopiero nadejść: w latach sześćdziesiątych XX wieku powstało dzielnica Chemiearbeiterstadt Halle-West, która początkowo miała liczyć 70 000 mieszkańców. Ostatecznie ta dzielnica Halle-West utworzyła w 1967 roku odrębne miasto, Halle-Neustadt , i miała zachować ten status do zjednoczenia w 1990 roku. Znaczne zasoby materiałów budowlanych dzielnicy były od dawna zarezerwowane dla rozwoju Halle-Neustadt. Ale gdy stare centrum miasta ( Altstadt ) wyludniło się, kupcy wywierali na nas presję, abyśmy odnowili stare dzielnice. W latach osiemdziesiątych XX wieku zniszczenie powierzchni pozbawiło Altstadt znaczną część jego historycznego dziedzictwa; ale w tych latach powstały również niezwykłe prace remontowe z konstrukcjami z prefabrykowanych paneli przemysłowych.

Niedawna historia

Plik 9 października 2019 r, skrajnie prawicowy antysemicki atak na żydowskie święto Jom Kippur , który zabija dwie osoby i poważnie rani dwie inne w miejskiej synagodze .

Polityka i administracja

Lista burmistrzów

Portret	Tożsamość	Kropka		Trwanie	Etykieta
		Początek	Koniec
	Bernd Wiegand ( w ) (ur23 lutego 1957)	1 st grudzień +2.012	W trakcie	8 lat, 5 miesięcy i 3 dni	bez etykiety

Zabytki i miejsca turystyczne

• Marktplatz , rynek jest zdominowany przez cztery wieże Marktkirche i Rote Turm  (DE) , pochodzący z XV th  wieku , wysoka 80 metrów. Na tym placu znajduje się pomnik Handla.
• Kościół targowy, czyli Marktkirche Unser Lieben Frauen  (de) , został zbudowany w latach 1529-1554 na ruinach dwóch kościołów romańskich . Można zobaczyć ambonę z 1547 r., Której płyta rezonansowa (1596 r.) Jest dziełem snycerza Heinricha Heidenreittera.
• Kościół św. Maurycego lub Moritzkirche  (de) , zbudowany w latach 1388-1511 , należy do gotyku ekstrawaganckiego i ma dzieła Conrada von Einbecka  (de) .
• Katedra (Hallescher Dom) , zostało przekształcone pod Albert Brandenburgii w 1520. Jest ona podobna do stylu renesansowym . Na filarach umieszczono figury Chrystusa, apostołów i świętych, wykonane około 1520 roku w pracowni Piotra Schro , jednego z najbardziej utalentowanych rzeźbiarzy swoich czasów.
• Ruiny zamku Giebichenstein , dawnego pałacu arcybiskupów Magdeburga.
• Moritzburg  (de) , w wielkiej renowacji, pochodzi z 1484 roku . Mieści się w nim Galeria Narodowa Moritzburg, która zawiera najlepszą kolekcję dzieł sztuki w Saksonii-Anhalt.
• Fundacja Francke i jego zbiory.
• Regionalne Muzeum Prehistorii ( Landesmuseum für Vorgeschichte  (de) ) prezentuje unikalną kolekcję pozostałości przedrzymskiej cywilizacji germańskiej .
• Miejsce urodzenia Handla , czyli Händel-Haus  (de) , mieści miejskie muzeum muzyki.
• Ratusz  (z) data końca XIX -tego  wieku.
• Musée des Salines  (de) poświęcona jest historii kopalni i Halloren  (DE) , korporacji robotników soli Halle.

Demografia miasta

¹ Wynik spisu.

² 6 maja 1990 : Stowarzyszenie Halle i Halle-Neustadt (Nowe miasto Halle).

Źródła:

• Wikipedia w języku niemieckim .

Osobowości związane z miastem

Osoby urodzone w mieście

• Johann (Johannes Gottfried) Olearius (1611-1684).
• Georg Friedrich Handel (1685-1759).
• Johann David Michaelis (1717-1791).
• Johann Friedrich Bause (1738-1814), rytownik.
• Therese Albertine Luise Robinson (1797-1870), amerykańska pisarka i tłumaczka pochodzenia niemieckiego.
• Johann Eduard Erdmann (1805-1892), profesor Uniwersytetu w Halle, miasta, w którym zmarł.
• Ferdinand Dümmler (1859-1896), filolog i archeolog.
• Rodolphe Lenz (1863-1938), językoznawca.
• Paul Nisse (1869-1949).
• Walther Wüster (1901-1949), nazistowski dyplomata.
• Reinhard Heydrich (1904-1942), wysoki dostojnik nazistowski.
• Gerhard Geyer (1907-1989), rzeźbiarz.
• Eva Maria Pieckert (1955-), piosenkarka.
• Stefan Henze (1981-2016), céiste uprawiający slalom.
• Christoph Letkowski (1982-), niemiecki muzyk i aktor pojawił się w niemieckim serialu kryminalnym Cobra Alert .
• Georg Hagen Moritz Listing (1987-), muzyk, basista-pianista grupy Tokio Hotel .
• Kai Pflaume (1967-), gospodarz telewizyjny.

Inne osobowości

• Johann Christoph Hoffbauer (1766-1827), filozof, profesor Uniwersytetu w Halle, zmarł w Halle.
• August Friedrich Pott (1802-1887), językoznawca, profesor Uniwersytetu w Halle, zmarł w Halle.
• Zmarł tam Wilhelm Dittenberger (1840-1906), filolog niemiecki.
• Georg Cantor (1845-1918), matematyk, profesor Uniwersytetu w Halle, twórca teorii mnogości .
• Reinhold Lohse (1878-1964), muzyk uliczny.
• Felix von Luckner (1881-1966), oficer piechoty morskiej Kaiserliche , nawigator i pisarz znany w Stanach Zjednoczonych w okresie międzywojennym; miał za zadanie negocjować kapitulację miasta z władzami USA pod koniec II wojny światowej w 1945 roku.
• Theo Gerhards (1900-1943), alzacki bojownik ruchu oporu, został zgilotynowany w więzieniu Roter Ochse  (de) .
• Gudrun Goeseke (1925-2008), niemiecki orientalista.

Twinning

Miasto Halle jest miastem partnerskim z:

Kultura

• Festiwal tańca break dance „Wdychaj - uciekaj!” "
• (85196) Halle , asteroida nazwana na cześć miasta.
• Handel Festival, poświęcony muzyce pochodzącego z miasta kompozytora.

Uwagi i odniesienia

1. „  Status współpracy bliźniaczej i współpracy  ” [PDF] , na grenoble.fr ,11 grudnia 2015 r
2. „  Witamy w Halle-sur-Saale  ” [PDF] , na havag.com
3. Douwe Draaisma ( tłum.  Bertrand Abraham), Kiedy umysł błądzi [„Ontregelde geesten”], Éditions du Seuil , wyd.  "Pomysły na kolory",18 września 2014496  str. ( ISBN  978-2-02-110608-4 , czytaj online )
4. (de) Erik Neumann, „  Auf vielen alten Ansichten finden wir die Aufschrift” „Hall in Sachsen”.  » , Na hallesaale.info ,1991
5. Raport administracyjny miasta Halle an der Saale, opublikowany przez Magistrate of Halle, 1871
6. Katalog Halle an der Saale i okolic; używane w źródłach administracyjnych; Scherl, 1926
7. (od) Erik Neumann, „  HalleSaale Händelstadt  ” , na halle.de
8. „  HÂLER  ” w National Center for Textual and Lexical Resources
9. (od) Jürgen Udolph, „  Ortsnamen als Geschichtsquelle  ” , na eurasischesmagazin.de
10. Por. Matthias Puhle, Hanse - 16 Städtebilder aus Sachsen-Anhalt , Dössel, Janos Stekovics,2008( ISBN  978-3-89923-177-9 , OCLC  244010349 ) , str.  40 mkw.
11. W 2001 roku Halle dołączyła do New Hansa założonej w 1980 roku: por. Halle auf den Seiten ze Städtebundes DIE HANSE i Nachrichten vom Saaleverein .
12. Nico Wingert, „  KZ Halle - die schwierige Aufarbeitung  ”, Stern.de ,27 stycznia 2008.
13. O debatach dotyczących rehabilitacji starego centrum miasta Halle w latach 80-tych por. Frank Betker, Einsicht in die Notwendigkeit!. Kommunale Stadtplanung in der GDR und nach der Wende (1945–1994) , Stuttgart,2005, s.  311–340. Książka ta zawiera również podsumowanie historii miejskiej miast Halle i Rostock str. 68–80; informacje o organizacji i instytucjach urbanistyki w NRD na przykładzie Halle i Rostocku, część III (s. 153–216); oraz o doświadczeniach urbanistów podczas zmiany ustroju, s.  218–264 .
14. Redakcja, „  Atak Halle: antysemicki manifest znaleziony w domu zabójcy  ”, Paris Match ,10 października 2019 r( czytaj online , sprawdzono 5 lipca 2020 r. ).
15. Partnerstädte von Halle
16. „  https://www.karlsruhe.de/b4/international/staedtepartnerschaften/halle  ”
17. (de) „  Wdychaj - uciekaj!  » , Wdychaj - uciekaj! ,2020(dostęp 17 marca 2021 )
18. (w) „  Homepage of the Handel Festival  ” w Foundation-Handel House (dostęp 17 marca 2021 )

Załączniki

• (de) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku niemieckim zatytułowanego „  Halle (Saale)  ” ( zobacz listę autorów ) .

Linki zewnętrzne

• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Biblioteka Narodowa Izraela
  • Czeska Biblioteka Narodowa
  • WorldCat Id
  • WorldCat
• Uwagi w słownikach ogólnych lub encyklopediach  : Słownik historyczny Szwajcarii  • Gran Enciclopèdia Catalana
• (od)  Oficjalna strona
• (de) Halle auf den Seiten des Städtebundes La HANSE
• (de) Wiadomości z Saaleverein .

Bibliografia

• (de) Frank Betker, Einsicht in die Notwendigkeit!. Kommunale Stadtplanung in der GDR und nach der Wende (1945–1994) , Stuttgart,2005, s.  311–340.