Hal (Belgia)

Panowanie od Hainaut County w zależności od przełożony Mons The IX th century aż 1795 , Hal został następnie zintegrowany z wydziału Dyle (Brabancja) przez francuskich rewolucjonistów. Od co najmniej siedmiu wieków jest miejscem pielgrzymek maryjnych . Miasto słynie również z karnawału w połowie Wielkiego Postu.

Miasto Hal liczy obecnie nieco ponad 40 000 mieszkańców i graniczy z Pajottenland .

Hal jest regionalnym centrum usługowo-opiekuńczym ze sklepami, różnymi placówkami edukacyjnymi, szpitalem i usługami publicznymi (61% populacji pracuje w sektorze szkolnictwa wyższego).

Pod względem administracyjnym Hal jest najbardziej wysuniętym na południe miastem niderlandzkojęzycznym: leży na granicy językowej między językami germańskim i romańskim i jest wciśnięte w wąski korytarz między regionem stołecznym Brukseli i Walonią .

Geografia

Transport

Stacje: Hal (pociągi IC, IR i L), Buizingen, Lembeek (pociągi L).

Autobusy: De Lijn (wiele linii, w tym 170 do Brukseli), TEC (linie 115a, 116, 471).

Historia

Granice odegrały kluczową rolę w historii Hal: aż do rewolucji francuskiej miejsce to zależało mniej więcej od hrabstwa Hainaut .

Podczas rządów francuskich Hal był częścią departamentu Dyle, który później stał się prowincją Brabancji . Dziś Hal jest częścią Brabancji Flamandzkiej .

Pre-historia

Jest prawie pewne, że w Hal istniały prehistoryczne osady. Gdzie jest poczta i był w szpitalu, gdzie średniowieczne St. Eloi, odkryto szczątki datowane od epoki żelaza (okres od La Tene późno lub V E do IV th wpne).

antyk

Kiedy Rzymianie podbili ten region, mieszkało tam plemię Nervi . Do tej pory nie jesteśmy pewni, czy Nerwianie byli zniemczonymi Celtami, czy też Celtami Niemcami .

Hrabstwo Hainaut

Sainte Waudru (612-686), członek dynastii Merowingów , był właścicielem majątku w Hal. Ofiarowała tę domenę w 686 kapitule opactwa Mons, które założyła w 661 roku . Waudru została kanonizowana po jej śmierci (w 688 roku? ) i pochowana w opactwie Mons. Ze względu na sukcesję hrabiów Hainaut, książęta Burgundii i Habsburgów byli panami Hal i okolic.

Hal miał również drewno przedłużony na wzgórzach na wschód od miasta, Hallerbos . Ponieważ drewno wydzielono ziemianie Hainaut opuścił jego zarządzania do rozdziału z Brukseli, który otrzymał trzecią część zysków. Wraz z lasem Sonian, lasem Meerdaal i lasem Buggenhout , drewno Hal tworzy ostatnie pozostałości lasu Charbonnière, który rozciągał się od Senne do doliny Mozy przed przybyciem Rzymian.

Stopniowo pierwotna domena stała się ważną społecznością, ponieważ w przywileju z 1225 r. Joanna Konstantynopolska , hrabina Flandrii i Hainaut, nadała Halowi swobodę miejską.

Figura Matki Boskiej została podarowana miastu w 1267 roku przez Adelajdę z Holandii, córkę Florenta IV . Hrabiom Hainaut spodobało się, że miasto stało się ważniejsze w ich walce o władzę z książętami Brabancji. Już w 1286 roku w Hal istniała kaplica Notre-Dame, łaskawie sfinansowana. Papieże i biskupi udzielali odpustów każdemu, kto udał się tam z pielgrzymką. Królowie tacy jak Edward III z Anglii i germański cesarz Ludwik Bawarii zaszczycili Hala wizytę (obaj teściowie hrabiego Wilhelma I St of Hainaut ).

Już w pierwszej połowie XIV -tego wieku , stary kościół parafialny i Notre Dame stał się zbyt mały, aby pomieścić wszystkich pielgrzymów. Postanowiono więc zbudować nowy kościół. Prace rozpoczęto w 1341 roku . W 1410 roku nowy kościół był prawie ukończony: 25 lutego został zainaugurowany przez Pierre d'Ailly , biskupa Cambrai . Faktyczny koniec prac nastąpił dopiero w 1470 roku .

Strategiczne położenie Hala między Hainaut, Brabant i Flandrią często powoduje problemy. Kiedy Maria Burgundzka zmarł w 1482 roku , wielkie miasta Brabancja Flamandzka i spiskowali przeciwko mężowi, Maksymiliana I st , który nie został uzgodniony z przywilejów mieszczan. Tak było również w przypadku Brukseli . Jako miasto w Hainaut, Hal należał do obozu Maksymiliana. W 1489 roku brukselska armia dowodzona przez Philippe'a de Clèvesa dwukrotnie zaatakowała Hal, ale nie zdołała zdobyć miasta.

Kiedy Karol V był w drodze do Świętego Cesarstwa Rzymskiego, aby zostać koronowanym cesarzem, udał się do Hala, aby podziękować Zwarte Madonna (po holendersku „Czarna Madonna”) za jej wybór.

dzisiaj

W 1977 roku Hal wchłonął dawne gminy Buizingen i Lembeek (Lembecq).

Plik 3 czerwca 2009gmina Hal została skazana przez sąd pierwszej instancji w Brukseli . Podczas kampanii wyborczej w wyborach regionalnych gmina zakazała delegowania wyborców w języku francuskim, aby zaprotestować przeciwko brakowi podziału w sędziowskim i wyborczym okręgu Bruxelles-Hal-Vilvorde . Sąd uznał, że środek ten naruszył konstytucyjne zasady równości i niedyskryminacji.

W odpowiedzi na tę decyzję burmistrz Hal Dirk Pieters podjął decyzję o usunięciu wszystkich znaków wyborczych w gminie.

To z miasta Hal odjeżdża linia szybkiej kolei (TGV) Bruksela-Paryż.

Heraldyka

	Miasto ma herb, którym przyznano mu 29 sierpnia 1842 i potwierdzonych na 1 st października 1991. Zostali prawdopodobnie przyznany w 1357 przez Wilhelma III, księcia Bawarii ( William V z Holandii ), hrabiego Hainaut, następnie Pan z Halle. Te herby przedstawiają miejscową patronkę, Matkę Boską, w pierwszym kwartale. Druga i trzecia ćwiartka przedstawiają herb hrabiów Hainaut. Czwarta ćwiartka przedstawia herb Bawarii (Beieren) , diamenty rodziny Wittelsbach . Miasto zażądało w 1814 r. Użycia tego historycznego herbu, ale w 1824 r. Rząd holenderski przyznał go świętemu Marcinowi, nowemu patronowi miasta. Miasto nie przyjęło decyzji i ponownie poprosiło o stary herb, który został nadany w 1842 roku po uzyskaniu niepodległości od Belgii. Po fuzjach w 1977 r. Herb nie został zmieniony. Blazon : kwartalnik; 1. Azure dla Dziewicy ukoronowany Argent trzymający dziecko o tych samych włosach i ukoronowany Or; do 2 i 3 kwartalnik: do 1 i 4 Lub do lwa Sable uzbrojony i osiadły Gules: do 2 i 3 tego samego do lwa Gules uzbrojony i osiadły Azure (który jest hrabią Hainaut); 4. zwężający się w pasie lazur i argent (czyli z Bawarii). Obrady gminne: 25 kwietnia 1991 Dekret wykonawczy gminy: 1 st październik 1991 Monitor belgijski : 4 stycznia 1995 r Źródło godła: Heraldy of the World.

Demografia

Ewolucja demograficzna

Policzyła w 1 st grudzień 201940158 mieszkańców (19443 mężczyzn i 20715 kobiet), tj. Gęstość 904,46 mieszkańców / km 2 na obszarze 44,40 km 2 .

Wykres ewolucji populacji gminy (gmina Hal powstała z połączenia dawnych gmin Hal, Buizingen i Lembeek , poniższe dane obejmują dane z trzech gmin sprzed 1977 r.).

Źródło: DGS - Uwaga: od 1806 r. Do 1970 r. = Spis powszechny; od 1971 = liczba mieszkańców każdego stycznia 1

Miejsca i zabytki

Bazylika Saint-Martin de Hal
Muzeum Brabancji Południowo-Zachodniej
Klasztor franciszkanów w Hal
Dawne kolegium jezuickie, obecnie akademia muzyczna

Osobowości związane z gminą

Książę Burgundii , Philippe le Hardi (1342-1404), założyciel państwa Burgundii , zmarł z powodu gwałtownej gorączki w swoim zamku Hal, w niedzielę27 kwietnia 1404.
Delfin Francji, przyszły Ludwik XI , w sporze ze swoim ojcem, królem Francji Karolem VII , przebywał przez pięć lat na zamku Genappe po przyjęciu schronienia, 14 października 1456 r., Wraz z Filipem le Bonem na dworze Burgundii w Bruksela .
Joachim, syn francuskiego Dauphina, urodzony na zamku Genappe i zmarł w wieku czterech miesięcy w 1459 r., Został pochowany w bazylice św. Marcina w Hal .
Hubert Damen , aktor w serialu kryminalnym Witse, który rozgrywa się w Hal.
Edmond Bernhard , filmowiec urodzony w Hal w 1919 roku, zmarł w 2001 roku.
Adrien-François Servais , słynny wiolonczelista urodzony w 1807 roku i zmarł w 1866 roku w Hal, którego posąg zdobi Grand Place.
Franz Servais , syn poprzedniego; dyrygent i kompozytor, mieszkał w Hal.
Joseph Cardijn , studia podstawowe ukończył w Institut Notre-Dame de Hal.
Louis Thévenet ( Brugia , 1874 - Hal, 1930), malarz postimpresjonistyczny .

Twinning

Miasto Hal jest miastem partnerskim z:

Mouvaux ( Francja ) od3 maja 1956 ;
Werl ( Niemcy ) od9 czerwca 1973 ;
Kadaň ( Czechy ) od 2006 roku.

Uwagi i odniesienia

Bibliografia

L. Everaert i J. Bouchery, Historia miasta Hal z oryginalnych dokumentów . 2 II poprawione i uzupełnione wydanie. Bruksela, Kultura i cywilizacja, 1975.

Zobacz też

Powiązany artykuł

Stacja Hal