Reinhard Heydrich

Reinhard Heydrich
Rysunek.
Heydrich w 1940 r. , w mundurze SS- Gruppenführera ( według jego odznaki na kołnierzu sprzed 1942 r .).
Funkcje
Wicegubernator Czech-Moraw
29 września 1941 - 4 czerwca 1942
( 8 miesięcy i 6 dni )
Kanclerz Adolf Hitler
Poprzednik Brak (post stworzony), ale
w efekcie zastępuje jego hierarchicznego przełożonego: Konstantina von Neurath
Następca Kurt Daluege
Dyrektor RSHA
27 września 1939 - 4 czerwca 1942
( 2 lata, 8 miesięcy i 8 dni )
Poprzednik Utworzono stanowisko
Następca Heinrich Himmler (tymczasowy) następnie
Ernst Kaltenbrunner
Przewodniczący Międzynarodowej Komisji Policji Kryminalnej
24 sierpnia 1940 - 4 czerwca 1942
( 2 lata, 10 miesięcy i 11 dni )
Poprzednik Otto Steinhäusl  (pl)
Następca Artur Nebe
Dyrektor Gestapo
22 kwietnia 1934 - 27 września 1939
( 5 lat, 5 miesięcy i 5 dni )
Poprzednik Rudolf Diels
Następca Heinricha Müllera
Biografia
Imię i nazwisko Reinhard Tristan Eugen Heydrich
Data urodzenia 7 marca 1904
Miejsce urodzenia Halle , Cesarstwo Niemieckie
Data śmierci 4 czerwca 1942
Miejsce śmierci Praga ( Rzesza Niemiecka )  
Narodowość Niemiecki
Partia polityczna NSDAP
Tata Richard Bruno Heydrich
Matka Elisabeth Anna Maria Amalia Krantz
Małżonka Lina von Osten (ślub w dniu26 grudnia 1931)
Dzieci Klaus (17 czerwca 1933 - 24 października 1943)
Heider (urodzony dnia23 grudnia 1934)
Silke (ur.9 kwietnia 1939)
Marte (ur23 lipca 1942)
Ukończyć Uniwersytet Techniczny w Monachium
Podpis Reinharda Heydricha

Reinhard Heydrich był SS - Obergruppenführer niemiecki, odpowiedzialny nazistowski od zbrodni wojennych i zbrodni przeciwko ludzkości , urodzony7 marca 1904w Halle ( Saksonia ) i zmarł od ran po ataku na4 czerwca 1942w Pradze ( Protektorat Czech-Moraw ). W chwili śmierci był zarówno dyrektorem Reichssicherheitshauptamt (RSHA), jak i „wicegubernatorem” Rzeszy w Czechach-Morawach.

Bezpośredni asystent do Heinricha Himmlera z 1933 roku odegrała decydującą rolę w organizacji hitlerowskiego aparatu represji oraz w eliminacji Sturmabteilung (SA) jako siły politycznej, głównie w czasie noc długich noży w lecie 1934 roku .

Odegrał także ważną rolę w organizacji Holokaustu , planując i kontrolując w latach 1939-1942 działalność Einsatzgruppen , której główną misją w Europie Wschodniej była eksterminacja Żydów przez rozstrzeliwanie, oraz podczas konferencji w Wannsee, która organizuje logistykę z ośrodków zagłady , i który przewodniczy20 stycznia 1942.

Wybrawszy nierozważnie, mimo swojej rangi, słabe zabezpieczenie, wpadł w doraźną zasadzkę zorganizowaną przez czechosłowacki ruch oporu . Był tylko nieznacznie dotknięty wybuchem bomby domowej roboty, który stopniowo wracał do zdrowia, ale w końcu zmarł tydzień później, a jego stan nagle się pogorszył z powodu nieoczekiwanego nadkażenia jego ran. Jego zniknięcie pozbawia reżim Hitlera szczególnie skutecznego przywódcy. Rzeczywiście, człowiek bardzo zdeterminowany, od 1931 roku był istotnym ogniwem w nazistowskim terrorze.

1904-1931: przed wstąpieniem do partii nazistowskiej

Reinhard Heydrich ma starszą siostrę Marię i młodszego brata Heinza (1905-1944).

Jego ojciec, Richard Bruno Heydrich  (en) jest znakomitym muzykiem, ukończył Królewskie Konserwatorium w Dreźnie w 1882 roku z najwyższym wyróżnieniem; był wówczas stosunkowo znanym śpiewakiem operowym, zwłaszcza w operze weimarskiej , potem w Kolonii i Brunszwiku . Kompozytor o pewnej sławie, w końcu został dyrektorem konserwatorium muzycznego w Halle, gdzie matka Heydricha, Elizabeth Krantz (1871-1946), uczyła gry na fortepianie i była inspektorem w szkole dla nauczycieli.

Jego rodzice dają mu imiona Reinhard , Tristan i Eugen jako punkt odniesienia dla pierwszego imienia Reinhard w imię bohatera opery Amen złożony przez ojca dla Tristana w operze Tristan i Izolda przez Richarda Wagnera , imię Eugen to hołd dla dziadka ze strony matki, Georga Eugena Krantza  (de) , nauczyciela muzyki i doradcy szkolnego z Drezna. Z tego rodzinnego środowiska skąpanego w muzyce zrodziła się pasja do skrzypiec, którą uprawiał przez całe życie.

Zgodnie z życzeniem matki Reinhard Heydrich został ochrzczony w obrządku katolickim , podczas gdy jego ojciec był niepraktykującym protestantem . Podobnie jak większość ludzi jego pokolenia ze średniej burżuazji wychowywał się w sposób surowy i rygorystyczny, w nacjonalistycznej atmosferze, gdzie panowała absolutna lojalność wobec kajzera . Jest uprawy przeciwnika zdecydowanych Kościoła katolickiego, nie stosując się do neo- pogaństwo drogiego Himmlera. Podejrzewany o to, że jest Żydem, jego ojciec jest obiektem rasistowskich nadużyć. Młody Reinhard jest zdenerwowany, jego obsesja na punkcie czystości rasy prawdopodobnie ma swoje źródło w tej traumie.

W swoim życiorysie napisanym w 1903 roku Bruno Heydrich wykazuje poszukiwanie zaszczytów i uznania, jakie można znaleźć w jego synu. Oprócz chęci bycia rozpoznawanym jako pilot myśliwca, Reinhard Heydrich zebrał tytuły dalekie od jego funkcji jako szefa RSHA , takie jak tytuł dyrektora Biura Szermierki i inspektora Himmlera ds. gimnastyki; w 1940 bezskutecznie próbował przejąć przewodnictwo w Międzynarodowej Federacji Szermierczej.

Koniec I wojny światowej przez kapitulację Niemiec w dniu11 listopada 1918, oprócz tego, że zubożył Heydrich jak miliony innych Niemców, zrodziła się „  legenda o ciosie w plecy  ”, według której komuniści i Żydzi zdradzili niepokonaną armię.

Rodzina Heydrichów jest przekonana o prawdziwości tej teorii, matrycy zaangażowania przyszłych nazistów i wielu ultranacjonalistycznych grup lub małych grup.

Wczesne zaangażowanie

Wraz z upadkiem Cesarstwa Niemieckiego , Niemcy wytrząsa się przez kilka lewicowych powstań, takich jak ten, kierowany przez spartakusowców , które zostały ostro tłumione, często na prośbę Ministerstwa Obrony , w socjaldemokratycznej Gustav Noske , przez Freikorps ( wolny korpus). Halle również uderza w te kłopoty.

Na początku 1919 r. władzę w Halle przejęła rada robotniczo -żołnierska, inspirowana modelem sowieckim . Zostaje pokonany przez Korpus Franków Maerckera . Po zakończeniu walk, których część toczyła się w pobliżu oranżerii, Heydrich zaciągnął się jako kurier w Freikorps Halle.

To wczesne zaangażowanie zostało potwierdzone w 1920 roku . Puczu Kappa , reakcyjny próba ponownego nawiązania monarchię , została udaremniona w następstwie strajku generalnego organizowanego przez siły po lewej stronie. Stanu wyjątkowego ogłoszonej w Halle przeciwników Kapp została stłumiona we krwi, przez wojska rządowe, którzy mimo wszystko dość blisko putschist, powodując kilkaset ofiar. Podczas tego odcinka Reinhard Heydrich ponownie zaciąga się, tym razem jako członek ratownictwa technicznego.

Jego zaangażowanie w ultranacjonalistyczne siły völkischa było czasami bagatelizowane przez jego rodzinę, ale nie ma wątpliwości. Był gloryfikowany przez innych, podczas gdy w rzeczywistości Heydrich pełnił jedynie dość nieistotne funkcje - w 1919 po zakończeniu walk, aw 1920 bez udziału.

To zobowiązanie było zarówno przedwczesne, jak i stałe: w 1918 Heydrich wstąpił do nacjonalistycznego stowarzyszenia młodzieży Deutsch-Nationaler Jugendbund  ; opuścił ją, a następnie w 1920 wstąpił do Deutscher Völkischer Schutz- und Trutzbund . Ta organizacja, której hasłem przewodnim jest Wir sind die Herren der Welt! („Jesteśmy panami świata!”), Ma na celu zwrócenie uwagi narodu niemieckiego na zagrożenie, jakie stwarza „wpływ Żydów oraz uczucia i myśli obcego pochodzenia” . W 1921 założył wraz z przyjacielem Deutschvölkische Jugendschar , organizację, z którą pozostawał w kontakcie, kiedy wstąpił do Reichsmarine .

Heydrich ukończył studia w 1922 roku z dobrymi ocenami. W tym okresie stał się znakomitym sportowcem, który ćwiczył pływanie, bieganie, żeglarstwo i szermierkę; podobnie jak w przypadku skrzypiec, pasja do sportu trwała przez całe życie. Został także szermierzem międzynarodowym i nadal brał udział w zawodach szermierczych, kiedy stał się odpowiedzialny za represyjny aparat Rzeszy. W 1941 roku zajął piąte miejsce na mistrzostwach Niemiec w szermierce. Wgrudzieńw tym samym roku wygrał trzy starcia z węgierskimi szermierzami, podczas gdy niemiecka drużyna została pokonana przez Węgry wynikiem pięciu zwycięstw przeciwko jedenastu, ale te zwycięstwa można wytłumaczyć jego pozycją potężnego przywódcy represyjnego reżimu nazistowskiego ( trzech węgierskich szermierzy pozwoliłoby mu wygrać).

Krótka kariera w marynarce wojennej

30 marca 1922wstąpił do Reichsmarine , niewątpliwie pod wpływem relacji z wypraw hrabiego Feliksa von Lucknera , przyjaciela jego rodziców.

W czasie swojej kariery wojskowej Heydrich był zauważony przede wszystkim ze względu na swoje sportowe i muzyczne talenty oraz kobiece koneksje. W 1930 roku awansował na chorążego dopiero na dwudziestym trzecim miejscu . Po awansie został przydzielony do wywiadu Marynarki Wojennej w Kilonii .

Niewiele znaczących faktów w tych latach, jeśli nie relacje nawiązane z Wilhelmem Canarisem , przyszłym admirałem i przyszłym szefem Abwehry , wojskowej służby kontrwywiadu . Dobre stosunki nawiązane między dwoma mężczyznami nie przeszkodzą SD i Abwehrze oraz ich przywódcom w toczeniu zaciekłej wojny o kontrolę nad służbami szpiegowskimi. Konflikt ten zakończy się na korzyść SS i SD po hańbie i rezygnacji Kanarów wluty 1944.

Kariera Heydricha w marynarce została nagle przerwana w 1931 roku. Po ogłoszeniu jego zaręczyn z Liną von Osten , którą poślubił jakiś czas później, został postawiony przed sądem honorowym pod przewodnictwem przyszłego admirała Ericha Raedera w następstwie skargi młoda dziewczyna, która już uważa się za zaręczoną z Heydrichem. Jej tożsamość i dokładny charakter jej związku z Heydrichem pozostają do dziś nieznane.

Same w sobie fakty były stosunkowo niewielkie i nie powinny mieć większych konsekwencji. Ale podczas procesu Heydrich był zadowolony z siebie i pogardliwy, okazując złą wiarę i arogancję: werdykt doprowadził do zwolnienia za zniewagę, ogłoszony publicznie1 st maja 1931.

Założenie to jest kwestionowane przez Petera Padfielda , który nie popiera jednak spóźnionego uzasadnienia Heydricha, zgodnie z którym zostałby wykluczony z marynarki wojennej z powodu sympatii nazistowskich. Dla Padfielda byłaby to inscenizacja Kanarów, która miała ułatwić Heydrichowi wejście do służb wywiadowczych partii nazistowskiej .

W Czerwiec 1931Heydrich jest więc bez pracy i bez perspektyw zawodowych.

1931-1939: w służbie partii”

Pogłoska o żydowskim pochodzeniu

Kariera Heydricha w SS i RSHA jest usiana plotkami o jego żydowskim pochodzeniu, które nie mają żadnych poważnych podstaw, ale o których wielokrotnie wspominają jego rywale w nazistowskim reżimie.

U źródeł plotki leży fakt, że babka Heydricha ze strony ojca, Ernestine Lindner, wyszła za mąż w drugim małżeństwie, to znaczy po śmierci swojego pierwszego męża Carla Heydricha, ślusarza Gustava Süssa, którego patronim był noszony zarówno przez Żydów, jak i nie-Żydów. Wszystko by tam pozostało, gdyby w słowniku muzycznym napisanym przez Hugo Riemanna autor nie poszedł za nazwiskiem swojego ojca Bruno Heydricha przez patronimicznego Süssa, myśląc w ten sposób ujawniając swoje rzekome żydowskie pochodzenie, zachęcony w tym romantyczny intelektualista i artysta, który według Riemanna nadał ojcu Heydricha wygląd Żyda .

22 czerwca 1932, Rasę pochodzenie oceny Komisji, których badania są prowadzone na wniosek Heydrich powiedział, że „w świetle załączonej liście genealogicznej, wydaje się, że Reinhard Heydrich, chorąży 1 st  klasy zwolniony ze swoich obowiązków, jest pochodzenia niemieckiego i nie występuje kolorowa krew lub krew żydowska. "

Pomimo szczególnie kruchych podstaw, ta plotka była z pewnością źródłem niepokoju dla Heydricha i być może dźwignią, którą Himmler mógł użyć przeciwko niemu. Musi też do 1940 r. występować przed sądami o różne „oszczerstwa rasowe” , nawet jeśli za każdym razem wydaje się biały. Wątpliwości, które go zaatakowały, bardziej niż pogarda niektórych znanych nazistowskich dygnitarzy, przysporzyły mu wielkiego cierpienia, ale paradoksalnie wzmocniły jego determinację i przywiązanie do nazizmu, prowadząc go ponadto do ustanowienia siebie aktami wszystkich mędrców reżim, zwłaszcza tych, których plotki w związku z Żydów istniały (w szczególności „niepewny genealogia” z Hitlerem , Himmlerem a życie prywatne od Goebbelsa i Rosenberga ).

Utworzenie Sicherheitsdienst (SD)

1 st maja 1931, Czyli tego samego dnia, w którym jego zwolnienie z Reichsmarine upubliczniono, Heydrich dołączył do partii nazistowskiej , a mniej niż piętnaście dni później, na zalecenie Karl von Eberstein , przedstawił się w domu Heinricha Himmlera , natomiast to -Tu leczy grypę. Ta choroba jest chyba tylko pretekstem do zorganizowania dyskretnego spotkania poza zasięgiem SA . Nie tylko przyjął go do SS , przy znacznie ostrzejszych kryteriach selekcji i surowszej dyscyplinie niż SA , ale od razu powierzył mu utworzenie wywiadu partii nazistowskiej, przyszłego Sicherheitsdienst (SD), biorąc pod uwagę jego doświadczenie w służbach wywiadu marynarki wojennej w Kilonii . Pod nazwą „service Ic” swoją działalność rozpoczął w Monachium w dniu10 sierpnia 1931, za pomocą nieistniejących środków iw najpełniejszym amatorstwie.

Ta nowa służba szybko się rozwija i zbiera informacje przede wszystkim o policjantach przenikniętych do partii nazistowskiej, o jej wrogach, ale przede wszystkim o członkach partii nazistowskiej i SA . Służyła również jako narzędzie wymuszeń na finansowanie ekspansji SS .

Wstąpił do partii nazistowskiej w dniu1 st czerwiec 1931Pod numerem 544 916 Następnie w SS14 lipca 1931, o numerze rejestracyjnym 10120 . Ciężko pracujący, dobry organizator, przekonany nazista, bezpośredni asystent Himmlera, Heydrich awansował na Hauptsturmführera na1 st grudzień 1931. 26 grudnia 1931Reinhard Heydrich żeni się z Liną von Osten (1911-1985) w kościele ewangelickim Sant Katherina de Großenbrode na weselu wypełnionym nazistowskimi symbolami: po wejściu para młoda paraduje między dwoma rzędami lokalnych notabli nazistowskich, salutując Hitlerowi , ściana ołtarza ozdobiona jest swastyką, a na zakończenie nabożeństwa na organach grają Horst-Wessel-Lied . To decorum może tylko zadowolić pannę młodą, której cała rodzina jest nazistowska, jeden z jej kuzynów jest autorem przysłowia „Na Fehmarn [wyspie Holstein, na której urodziła się Lina] nie ma ani węży, ani kretów, ani Żydów. "

Z tego małżeństwa urodzi się czworo dzieci:

W prezencie ślubnym Himmler wymienia Heydricha Sturmbannführera .

W lipiec 1932został oficjalnie mianowany szefem Sicherheitsdienst (SD), nowej nazwy dla służby Ic, i ponownie awansowany, tym razem do stopnia Standartenführera .

30 stycznia 1933Hitler zostaje mianowany kanclerzem Rzeszy przez prezydenta Paula von Hindenburga .

Heydrich opowiadał się za mianowaniem Hitlera na kanclerza, wplątując syna Hindenburga, Oskara, w sprzeniewierzenie dotacji Osthilfe przeznaczonych na wspieranie rolnictwa w Prusach Wschodnich , a przez wymyślanie wszelkich eksponatów groził próbą zamachu stanu ze strony komunistów .

Heinrich Himmler przejmuje stery monachijskiej policji, a Heydrich zostaje jego zastępcą w sekcji politycznej, pozostając jednocześnie szefem SD. Uczestniczył w pierwszych represjach prowadzonych przez reżim nazistowski od miesiącalutyi pomaga zapełnić obóz Dachau otwarty wMarsz, którego pieczę powierzono SS wkwiecień. W tym celu opiera się w szczególności na Reichstagsbrandverordnung , zarządzeniem nadzwyczajnym dotyczącym ochrony narodu i państwa, przyjętym dzień po pożarze Reichstagu (w którego przygotowaniu i wykonaniu uczestniczyłby on sam przy pomocy swojego brata). Heinz  (de) , dobrze poinformowany dziennikarz), co pozwala na zawieszenie podstawowych wolności i habeas corpus .

Heydrich blokuje wszelkie próby legalnej kontroli tego, co dzieje się w obozie.

W liście do Bawarskiego Reichsstatthalter , Franz von Epp , inCzerwiec 1933prosi o internowanie Tomasza Manna , literackiego Nagrody Nobla , w Dachau po powrocie do Monachium (Mann opuścił wówczas Niemcy), ponieważ miał, według Heydricha, „nieniemieckie stanowisko, wroga ruchu narodowego, Marksista i judeofil” . W przeciwnym razie jego majątek i aktywa zostają zajęte.

Przechodzimy od terroru ulicznego SA do terroru państwowego SS , nawet jeśli ten ostatni jest jeszcze oficjalnie podporządkowany SA .

Noc długich noży

W 1934 Heydrich był z Heinrichem Himmlerem jednym z architektów Nocy Długich Noży, która doprowadziła do wyeliminowania SA jako siły politycznej i która pozwoliła SS bezpośrednio polegać na Führer . Z ponad czterema milionami członków całkowicie oddanych swojemu przywódcy, Ernstowi Röhmowi , SA domaga się reform społecznych i gospodarczych; jego pragnienie przejęcia kontroli nad armią wzbudziło sprzeciw przywódców wojskowych, którego Hitler pilnie potrzebował.

Heydrichowi udaje się przekonać Hitlera o istnieniu spisku podsycanego przez Röhma, w rzeczywistości wymyślonego przez niego samego, Himmlera i Hermanna Göringa .

Po tym, jak Hitler zaaprobował represje, niechętny egzekucji Röhma, SA zostaje ścięty przez wojska Himmlera i Heydricha w nocy w piątek. 29 sobota 30 czerwca 1934, operacja trwa do poniedziałku 2 lipca. Cierpliwie szczegółowe akta gromadzone od 1931 r. przez Heydricha i SD są szczególnie przydatne do identyfikacji ofiar.

Zabieg jest sto ofiar, w tym Röhm którego zamach przypisuje się Michael Lippert i Theodor Eicke (później inspektora obozów koncentracyjnych , a następnie dowódcy 3 -go  SS Division „Totenkopf” ). Wielu funkcjonariuszy SA zostaje straconych, podobnie jak przeciwnicy Hitlera, przeciwnicy wewnętrzni, jak Gregor Strasser , podczas agonii, podczas której Heydrich krzyczy „niech ta świnia się wykrwawi” , czy zewnętrzni, jak stary kanclerz Schleicher . Lista egzekucji zostałaby podpisana przez samego Heydricha, który przed rozpoczęciem morderstw przyjmuje osiemnastu zabójców wysłanych przez Seppa Dietricha i wyznacza ich cele. Część morderstw ma miejsce na dziedzińcu więzienia Stadelheim w Monachium , pluton egzekucyjny dowodzony przez samego Seppa Dietricha.

To było na nalegań Heydricha, że Erich Klausener , dyrektor Akcji Katolickiej i urzędnik w Ministerstwie Transportu, który w przeciwieństwie do nazistów, gdy był dyrektorem policji w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, został zamordowany. Pruski . Dla przeciwnika Kościoła katolickiego , Heydricha, deklaracje Klausenera, że ​​Msza jest szczególnym uznaniem społecznej akcji Kościoła i jego publiczne kazania przeciwko nazistom w Dniu Akcji Katolicyzm w Hoppergarten są niedopuszczalne. Heydrich osobiście wręcza pistolet Hauptsturmführerowi Kurtowi Gildischowi , dając mu oficjalny rozkaz zastrzelenia Klausenera własnoręcznie. Tym razem Heydrich wybrał ofiarę w charakterze osobistym, poza ramami czystki SA i partii. Dla Hermanna Göringa morderstwo Klausenera „było naprawdę okrutnym czynem Heydricha” .

Nawet Wilhelm Frick , zagorzały nazista i minister spraw wewnętrznych , jest zszokowany okrucieństwem Heydricha. Wmaj 1935, oświadcza, że „możliwe, że później będę zmuszony wpuścić Himmlera do służby, ale w żadnym wypadku zabójca Heydrich nie zostanie przyjęty” .

SS eliminuje w ten sposób konkurencyjną organizację, od której nadal formalnie zależy. W podziękowaniu za swoje zasługi Heydrich ponownie awansował, tym razem do stopnia Gruppenführera .

Reichssicherheitshauptamt (RSHA)

Kiedy w 1936 roku , po licznych walk o wpływy, zwłaszcza z Hermann Göring , Heinrich Himmler stał Chef der Deutschen Polizei (szef wszystkich niemieckich sił policyjnych), Heydrich był jego prawą ręką.

Kiedy w 1939 r. utworzono Reichssicherheitshauptamt (znany pod akronimem RSHA), Heydrich awansował na szefa nowej grupy i obecnie nadzoruje:

Szefowie czterech głównych wydziałów RSHA -  Müller osobiście wybrani przez Heydricha i zatwierdzeni na jego stanowisku, Nebe , Ohlendorf i Schellenberg  - są obecni przez cały okres represji nazistowskich. Ci czterej asystenci Heydricha, z różnych środowisk, okazali się bardzo skuteczni.

36 -letni Müller w 1936 r. i 42 -letni Nebe to zawodowi policjanci, którzy rozpoczęli swoją karierę na początku lat dwudziestych . Müller wiernie służył Republice Weimarskiej, za którą bezkrytycznie ścigał nazistów i komunistów; rejestruje się w NSDAP tylko on31 maja 1939. Z drugiej strony Nebe jest działaczem partyjnym od 1931 roku. Ohlendorf ( 29 l. ) i Schellenberg ( 26 l. ) mają bardziej intelektualne profile. Ohlendorf ukończył studia prawnicze i ekonomiczne na uniwersytetach w Lipsku i Getyndze , Schellenberg studiował medycynę, a następnie prawo na Uniwersytecie w Bonn . Oddziela ich tylko data i bez wątpienia głębokość ich politycznego zaangażowania: Ohlendorf jest członkiem NSDAP od 1925, a SS od 1926; Schellenberg wstąpił do partii dopiero w 1933 r., na krótko przed zatrudnieniem prawnika w Sicherheitsdienst .

Gestapo, policja polityczna, jest odpowiedzialne za tropienie, internowanie lub eliminowanie przeciwników, podczas gdy Kripo pełni rolę tradycyjnej policji kryminalnej.

Jednym z zadań SD- Inland jest sporządzanie raportów na temat integracji narodowosocjalistycznej koncepcji świata, Weltanschauung w sferze indywidualnej, aby ustalić, czy budzi ona sprzeciw, aw tym przypadku zidentyfikować przeciwników. SD- Ausland , poza klasycznymi misjami szpiegowskimi, sporządza listy osobistości do wyeliminowania, w szczególności w Austrii, oraz wypracowuje „rozwiązania problemów czeskich i rosyjskich” .

Jedyną policją, która wymyka się władzy Heydricha i podlega bezpośrednio Himmlerowi jako Chief der Deutschen Polizei, jest Ordnungspolizei , policja mundurowa odpowiedzialna za utrzymanie porządku w klasycznym tego słowa znaczeniu (żandarmeria, policja drogowa, policja miejska i wiejska itp.). kierowany przez Kurta Daluege .

Od Anschlussu , aneksji Austrii do Niemiec na13 marca 1938Heydrich, który aktywnie uczestniczył w jej przygotowaniu, używa swojego narzędzia represji wobec austriackich przeciwników z takim samym zapałem, jaki zastosował w Niemczech. Po zapełnieniu obozu koncentracyjnego Dachau przyszła kolej na obóz Mauthausen .

Od 1935 r. SD dysponuje także nowym narzędziem represji, prewencyjnym zatrzymaniem ( Schutzhaft ), które pozwala internować każdego, kogo uzna za stosowne, bez jakiejkolwiek procedury przed sądami i z którego szeroko korzysta w Niemczech i na całym świecie terytoria okupowane.

Od 7 grudnia 1941, Schutzhaft jest jeszcze straszniejszy, wraz z wejściem w życie dekretu „  Noc i mgła  ”, który nakazuje więźniom znikać bez śladu i zabrania przekazywania krewnym jakichkolwiek informacji o ich losie lub miejscu przetrzymywania.

„Kryształowa noc”

9 listopada 1938Heydrich jest w Monachium , gdzie Hitler świętuje rocznicę próby przejęcia władzy podczas puczu w browarze w 1923 roku, w obecności Josepha Goebbelsa i wielu przywódców nazistowskich.

Po tym, jak Hitler dowiaduje się o śmierci dyplomaty Ernsta vom Ratha , zamordowanego w Paryżu przez Herschela Grynszpana , młodego polskiego Żyda, którego rodzice zostali wydaleni z Niemiec, Goebbels wygłasza mowę nienawiści przed przywódcami partii nazistowskiej, wzywając do „ Spontaniczne akcje” represji wobec Żydów, natychmiast przekazywane przez uczestników swoim oddziałom: w całych Niemczech wybuchły pogromy . Pod względem działań spontanicznych jest to kampania aranżowana przez partię nazistowską i kierowana przez SA , ale bez flag ze swastyką .

Jeśli Heydrich nie jest inicjatorem wybuchu przemocy wobec Żydów i jeśli według niektórych autorów nie pochwala tego wybuchu dzikiej przemocy, bierze udział w nadzorowaniu akcji i przesyła następujący telegram:

„Powinniśmy wykonywać tylko takie działania, które nie zagrażają życiu i mieniu Niemców (np. pożary synagog tylko wtedy, gdy nie ma niebezpieczeństwa rozprzestrzenienia się). Przedsiębiorstwa i mieszkania Żydów zostaną tylko splądrowane, ale nie splądrowane ”

- Reinhard Heydrich, w noc 9 w 10 listopada 1938

Kilka godzin później precyzuje, że „działania przeciwko Żydom nie powinny prowadzić do żadnych sankcji”.

12 listopada, to znowu on podsumowuje działania antyżydowskie podczas konferencji międzyresortowej: 7500 sklepów i 177 synagog zniszczonych, ponad sto milionów marek zniszczonych, 91 zabitych . Na tym samym spotkaniu proponuje skoncentrować Żydów w gettach , nosić charakterystyczną odznakę, wyłączyć ich z komunikacji miejskiej, szpitali, szkół i wszystkich miejsc, w których mogliby ocierać się o Niemców.

Do oficjalnego bilansu sporządzonego przez Heydricha musimy dodać około 20 tysięcy Żydów deportowanych do obozu koncentracyjnego dzięki współpracy policji politycznej i policji zwykłej.

„Nawet przez całkowite wyeliminowanie Żyda z gospodarki, podstawowy problem pozostaje: Żyd musi opuścić Niemcy”, powiedział Reinhard Heydrich, 12 listopada 1938.

Podczas jego ocenie, Heydrich pochwalił również zasadność centrum emigracji utworzonej w Wiedniu wMarzec 1938, za co powierzył odpowiedzialność Adolfowi Eichmannowi , co pozwoliło przyspieszyć wyjazdy Żydów, z których 50 tysięcy opuściło Austrię od Anschlussu . 24 stycznia 1939model ten jest uogólniony na całą Rzeszę, pod bezpośrednim zwierzchnictwem Heydricha.

1939-1942: represje i eksterminacja

Inwazja na Polskę

Początek sierpień 1939Heydrich organizuje, na prośbę Hitlera i Himmlera , inscenizację w nocy31 sierpnia w 1 st Wrzesień 1.939, rzekomy atak na niemiecką radiostację w Gleiwitz i na posterunek celny w Hochlinden, szyte białą nicią preteksty, które Hitler zagarnął do inwazji na Polskę . „Kiedy czołgi się toczą, nikt już o tym nie mówi” – ​​powiedział Reinhard Heydrich.

W przypadku Hochlinden Heydrich nakazuje Gestapo wydobycie sześciu deportowanych z obozu Sachsenhausen i rozstrzelanie ich. Ich zwłoki, ubrane w polskie mundury, układane są wokół posterunku celnego. Ta sama technika jest stosowana w Gleiwitz .

Wykonanie tych dwóch operacji powierzono Gestapo, w szczególności Heinrichowi Müllerowi i Alfredowi Naujocksowi . Ci dwaj mężczyźni również organizują incydent w Venlo , porwanie dwóch brytyjskich tajnych agentów w Holandii w nocy z8 w 9 września 1939.

1 st Wrzesień 1.939rano wojska niemieckie przekraczają granicę: rozpoczyna się kampania polska .

Utworzenie Einsatzgruppen

Utworzenie Einsatzgruppen ma wyraźnie ideologiczny i rasowy charakter i jest pierwszym krokiem do zniszczenia europejskich Żydów . W czasie kampanii polskiej , po Wehrmachcie , Einsatzgruppen , złożone zlipiecReinharda Heydricha, kontynuować planowaną rzeź polskiej elity, z naciskiem na Żydów postrzeganych jako potencjalnych przeciwników. Zwrzesień 1939na wiosnę 1940 , egzekucje, osiągając 60.000 życie, co okazało się być „pierwszy etap polskiej Shoah  ” .

Jeśli Wehrmacht popełnia także liczne akty odwetu za działania często wyimaginowanych snajperów , inicjując w ten sposób proces „barbaryzacji” armii niemieckiej, akcja Einsatzgruppen jest zaplanowana jeszcze przed rozpoczęciem inwazji, skierowanej na z góry określone ofiary , uważanych za przeciwników lub potencjalnych przyszłych przeciwników okupacji niemieckiej. Heydrich wskazuje w ten sposób, że „chcemy chronić małych ludzi, ale arystokraci, kuretonowie i Żydzi muszą zostać stłumieni”.

W zakresie organizacji działań, jakie miały być prowadzone, z działań Einsatzgruppen w Polsce wyciągnięto lekcję podczas ataku na Związek Radziecki , w szczególności w celu uniknięcia napięć z Wehrmachtem, przeciwko któremu część oficerów protestowała. Związek Radziecki, brutalność SS w Polsce . W Związku Radzieckim zadania i obszary rozmieszczenia Einsatzgruppen, a także sposób ich współpracy z Wehrmachtem zostaną zatem określone w porozumieniu z najwyższymi władzami wojskowymi, jeszcze przed rozpoczęciem operacji.

Zgodnie z pisemnymi instrukcjami Heydricha z dnia 21 września 1939koncentracja Żydów w gettach , zlokalizowanych w miejscowościach połączonych z linią kolejową rozpoczyna się pod koniec miesiącawrzesieńi Judenräte ( rady żydowskie ) są tworzone „aby ułatwić przyszłe środki”.

W listopad i grudzień 1939z części Polski wcielonej do Rzeszy do Generalnego Gubernatorstwa deportowano osiemdziesiąt siedem tysięcy Żydów i Polaków   , kosztem nieustannych konfliktów z przywódcą tej ostatniej, Hansem Frankiem . To doświadczenie zostanie wykorzystane później, gdy akcja przeciwko Żydom dotyczy Niemiec i wszystkich terytoriów okupowanych.

W grudzieńHeydrich nazywa Adolf Eichmann kierownik Sekcji specjalnej IV B4 z gestapo , który będzie później stać Amt B4 , aby mieć specjalistę kwestii żydowskiej.

Organizacja zagłady Żydów Europy

W 1939 i 1940 roku Heydrich badał możliwości opróżnienia Rzeszy ze wszystkich Żydów: w szczególności powierzył Eichmannowi zadanie opracowania planu deportacji całej ludności żydowskiej na wyspę Madagaskar . Ale od miesiącaczerwiec 1940rozumie, że „kwestii żydowskiej” nie da się rozwiązać przez emigrację. Wmarzec 1941, czyli na trzy miesiące przed rozpoczęciem inwazji na Związek Radziecki, Heydrich za zgodą Hitlera kontaktuje się z Hermannem Göringiem w celu znalezienia projektu rozwiązania „kwestii żydowskiej”.

W miesiącach poprzedzających inwazję na Związek Radziecki z22 czerwca 1941Heydrich prowadzi intensywne negocjacje z urzędnikami wojskowymi w celu lepszej koordynacji działań Einsatzgruppen z operacjami wojskowymi. Biorąc pod uwagę skalę narastającego konfliktu, trudności, na jakie natrafiono w Polsce, nie mogą się powtórzyć. Ostatecznie dochodzi do porozumienia w celu precyzyjnego określenia wzajemnej misji, co nie zapobiega napięciom i sprzecznościom.

Powstają cztery Einsatzgruppen, z których dwoma kierują bliscy współpracownicy Heydricha: Arthur Nebe , szef biura V ( policja sądowa lub Kripo ) dla grupy B i Otto Ohlendorf , szef biura III ( SD - Ausland ) dla grupy D  ; grupa A jest zarządzany przez Franz Stahlecker , w grupie C przez Otto Rasch . Mianowani przez Heydricha, nie będąc wolontariuszami, wykonują swoje zadanie z niezwykłą skutecznością.

Podobnie jak w Polsce, ale na znacznie większą skalę, cztery ugrupowania rzuciły się w ślad za wojskami niemieckimi od początku operacji Barbarossa i przystąpiły do ​​systematycznej likwidacji kadr partii komunistycznej, zwłaszcza jeśli były. komisarze Armii Czerwonej , zwolennicy i domniemani tacy, tych, którzy ich chronią i wspierają lub są o to podejrzani.

Pod koniec miesiąca lipiec 1941akcja obejmuje wszystkich Żydów, mężczyzn, kobiety i dzieci. Według Walter Blume , lider Einsatzkommando 7a o tym Einsatzgruppe B i Karl Jäger , szef Einsatzkommando 3 z tej Einsatzgruppe A , to Heydrich dając rozkaz do wykonania cała ludność żydowska.

Nie musisz już być prawdziwym lub potencjalnym przeciwnikiem: wystarczy być Żydem, aby zostać stracony.

Najstraszniejsze jest z masakr dokonanych przez w Einsatzgruppe C , w Babim Jarze koło Kijowa ,29 i 30 września 1941, z prawie 34 000 ofiar.

Koniec sierpień lub zacznij wrzesieńHeydrich potwierdza w rozmowie z Eichmannem, że „Führer nakazał fizyczną eliminację Żydów”.

Aby przyspieszyć zagładę Żydów, ale też oszczędzić nerwy zabójcom, pojawiły się pierwsze ciężarówki z gazem (używane już w Niemczech do eksterminacji chorych psychicznie, kierowanej i prowadzonej przez służby Heydricha). front wschodni wgrudzień 1941. 7 grudnia 1941pierwsze gazowania zorganizowano w obozie zagłady w Chełmnie , jedynym obozie administrowanym przez Sipo . Inne obozy śmierci i obozy koncentracyjne nie podlegają władzy Heydricha, lecz Himmlera, za pośrednictwem Wirtschafts und Verwaltungs-Hauptamt , na czele którego stoi Oswald Pohl .

Po zorganizowaniu Einsatzgruppen, w których działalności nigdy nie uczestniczy, ale których wyniki stale monitoruje i których raporty czyta codziennie, Heydrichowi powierza Göringa, 31 lipca 1941zadanie „stworzenia w jak najkrótszym czasie całościowego projektu pierwszych praktycznych środków organizacyjnych, jakie należy podjąć w celu osiągnięcia jakże pożądanego rozwiązania problemu żydowskiego”. Na podstawie tej instrukcji Heydrich zorganizował konferencję w Wannsee, która miała się odbyć w dniu20 stycznia 1942.

Czternastu uczestników zaproszonych przez Heydricha nie jest czołowymi urzędnikami i reprezentuje różne ministerstwa, Generalną Gubernię , aparat partyjny i SS  ; wśród nich znajdziemy także ludzi Heydricha, m.in. Heinricha Müllera i Adolfa Eichmanna , który zapewnia sekretariat konferencji.

„Heydrich ogłosił na otwarciu misji powierzonej mu przez marszałka Rzeszy [Göringa] w celu przygotowania ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej w Europie i wskazał, że celem tego spotkania jest wyjaśnienie tła kwestii. Życzenie Marszałka Rzeszy przedstawienia projektu organizacji, przebiegu i warunków materialnych w celu ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej w Europie, wymagało uprzedniej harmonizacji wszystkich władz centralnych bezpośrednio zainteresowanych tymi kwestiami, w perspektywie równoległego prowadzenia orientacji działań .

Jasne jest też, jakie metody mają zostać wdrożone: „Podczas ostatecznego rozwiązania Żydzi ze Wschodu będą musieli być zmobilizowani do pracy pod wymaganym nadzorem. W wielkich kolumnach robotników, rozdzielonych płcią, zdolni do pracy Żydzi będą sprowadzani do budowy dróg na tych terenach. Pozwoli to niewątpliwie na znaczne, naturalne zmniejszenie ich liczebności” .

Na koniec konieczne będzie zastosowanie odpowiedniego leczenia dla wszystkich tych, które pozostaną, ponieważ będzie to oczywiście dotyczyło elementów najbardziej odpornych, wynikających z naturalnej selekcji, i które prawdopodobnie będą zarodkiem nowego szczepu .Żydzi, o ile pozostaną na wolności (patrz doświadczenie historii)”

Dla Heydricha nie jest już stosowanie ostatecznego rozwiązania, Endlösung , tylko do Żydów Rzeszy, ale rozszerzenie go na wszystkich Żydów Europy, których liczbę szacuje na 11 milionów ludzi.

Konferencja trwa zaledwie dwie godziny, a słowa Heydricha nie budzą sprzeciwu: przeciwnie, kilku uczestników wnosi swój wkład, w szczególności w sprawie zarezerwowania losu dla pół-Żydów, czy prośby o pierwszeństwo ewakuacji Żydzi z Generalnego Gubernatorstwa .

Pod koniec konferencji Heydrich jest wyraźnie zadowolony. Według zeznań Eichmanna na jego procesie, po raz pierwszy widzi Heydricha tak zrelaksowanego, rozmawiającego z Müllerem, palącego papierosa i pijącego kieliszek brandy, co mu się nigdy nie przytrafia.

Po tej konferencji rozpoczęła się Akcja Reinhard , systematyczna eliminacja wszystkich Żydów z Polski iz europejskiej Rosji .

Podczas przemówienia do funkcjonariuszy SS i SD w Paryżu ,maj 1942Heydrich oświadcza wprost, że „wyrok śmierci został wydany na wszystkich Żydów Europy”. Według historyka Eberharda Jäckela „najwyższym architektem ludobójstwa nie był Himmler, ale Heydrich. Pchnął samego Hitlera”.

Heydrich jest również aktywny w prześladowaniu Cyganów przez nazistów. 1 st marca 1938, ogłasza dekrety wykonawcze dekretu z 8 grudnia 1937organizowanie segregacji rasowej w stosunku do Cyganów, aw szczególności zakaz związków mieszanych. Wpaździernik i Listopad 1939współuczestniczy w przygotowaniu ich wysiedlenia z terytorium Rzeszy, które organizuje w kwiecień 1940.

Lotnik w poszukiwaniu chwały

Działalność na czele SD , jego awanse w SS nie wystarczą, by zaspokoić potrzebę chwały Heydricha: on też chce być bohaterem wojennym.

Od 1939 odbył szkolenie na pilota myśliwskiego i brał udział w starciach nad Polską , Norwegią i Holandią . Bez żadnego zwycięstwa na swoim koncie podskoczył przy starcie wmaj 1940 i uszkodził swój samolot, zwracając go do hangaru w 1941 r.: te błędy zostały przekształcone przez propagandę w wyczyny.

Mimo formalnego zakazu Himmlera lata ponownie podczas inwazji na Związek Radziecki. 22 czerwca 1941, zostaje zestrzelony przez obronę przeciwlotniczą i ląduje w katastrofie za liniami wroga. Panika jest totalna: dyrektor RSHA , najbliższy Himmlerowi zastępca, ryzykuje wpadnięcie w ręce Sowietów. Ale został szybko podjęte przez członków tej Einsatzgruppe D i uniknął schwytania.

Ta słaba kariera lotnicza, bez zwycięstwa w walce powietrznej, przyniosła mu jednak żelazny krzyż pierwszej klasy. Po tym incydencie Himmler położył kres karierze Heydricha jako lotnika.

Wicegubernator Czech-Moraw

Od 1931 roku kariera Heydricha jest prosta i podąża śladami Himmlera: na czele SD, a potem RSHA Heydrich oczyszcza partię, poluje na przeciwników, organizuje Einsatzgruppen i ustala mechanizmy niszczenia. Żydzi z Europy . W 1941 roku wybrała nowy kurs.

24 września 1941, Hitler powołuje Heydrich „Zastępca” (w języku niemieckim  : stellvertretender ) od gubernatora protektoratu Czech i Moraw , Konstantin von Neurath . Ten ostatni, w wieku 68 lat , jest uważany za nieefektywny i oficjalnie przebywa na zwolnieniu lekarskim. Jeśli Neurath oficjalnie pozostaje na swoim miejscu, nie ma już nic do powiedzenia i sytuacja jest jasna dla wszystkich: Heydrich staje się „numerem jeden” w Czechach-Morawach. Tego samego dnia został awansowany do SS- Obergruppenführer und General der Polizei .

Odzwierciedlając znaczące rozszerzenie jego uprawnień, nominacja ta pozwala również Heydrichowi na bezpośrednie relacje z najwyższymi przywódcami Trzeciej Rzeszy , bez konieczności przechodzenia przez  Himmlera . Ponadto jest przekonany, że da mu to profil męża stanu .

Wykorzystuje w ten sposób swoje sukcesy i sprawia, że ​​ludzie zapominają o swoich niepowodzeniach, takich jak oskarżenie generała Wernera von Fritscha o homoseksualizm, oskarżenie postawione od podstaw, które doprowadziło do uniewinnienia Fritscha przez trybunał wojenny Rzeszy,17 marca 1938.

Gdy tylko przybył do Pragi , Heydrich kazał aresztować i skazać na śmierć premiera Aloisa Eliáša , który miał kontakt z czechosłowackim rządem na uchodźstwie w Londynie . Doprowadził do poskromienia przewodniczącego marionetkowego rządu , Háchy , aby rozwiać wszelkie wyobrażenia o niezależności od Rzeszy, choćby najmniejszej.

Ludność czechosłowacka nie wykazuje wystarczającej uległości, Heydrich szybko używa swojej wybranej broni: terroru.

Pomiędzy 27 września, data przyjazdu, oraz 29 listopada400 Czechosłowaków zostaje straconych. Gestapo przeniósł się do Pałacu Pecek i usuwa ponad cztery tysiące przeciwników lub oporu. Heydrich zobowiązuje się również do opróżnienia Protektoratu z ludności żydowskiej , deportując ją do obozu koncentracyjnego Theresienstadt , a następnie do obozów zagłady .

Chce też utrzymać czechosłowacką produkcję przemysłową, niezbędną dla niemieckiego wysiłku wojennego i nie występować już tylko jako kat. Zwiększa racje żywnościowe, zakłada jadłodajnie i walczy z czarnym rynkiem .

Jego obowiązki w Protektoracie nie przeszkodziły Heydrichowi w dalszym przewodzeniu RSHA , kosztem nieustannych podróży tam iz powrotem między Pragą a Berlinem . W szczególności zapewnia represjonowanie anglofilskich tendencji części niemieckiej młodzieży, która docenia swing . Z uwagą śledzi również rekrutację prostytutek z Salon Kitty , luksusowego burdelu odwiedzanego przez wiele osobistości, którego pokoje są najeżone mikrofonami, bez żadnych przekonujących rezultatów.

Pod koniec kilku miesięcy absolutnego panowania nad protektoratem Czecho-Moraw Heydrich wiedział, że się go obawia. Uważa się również za szanowanego, a nawet docenianego przez „zdrową część” społeczeństwa.

Śmierć Heydricha

Rano 27 maja 1942Heydrich jest u szczytu władzy: SS- Obergruppenführer i „wicegubernator” - ale de facto „gubernator” - Czech-Moraw przez osiem miesięcy, dyrektor RSHA , wielokrotnie odznaczany, uznawany przez najwyższe osobistości Rzeszy, w tym samego Hitlera, planuje przenieść do Francji metody, które zastosował w Pradze .

Dla niego przyszłość jest obiecująca i mając zaledwie 38 lat chce kontynuować wspinaczkę.

Zasadzka z 27 maja 1942 r.

27 maja 1942do 10  h  35 , bez eskorty lub specjalnej ochrony, zainstalowanej obok kierowcy na przednim siedzeniu kabrioletu z dachem na dół, Heydrich pokonał swoją zwykłą trasę około dwudziestu kilometrów od swojego domu w Panenské Břežany i Pałacu Czernin (po czesku  : Černínský palác ), gdzie na wzgórzu Hradczany znajdują się jej biura .

Na tej trasie trzech czechosłowackich bojowników ruchu oporu, wszyscy zrzuceni na spadochronach w nocy 28 w 29 grudnia 1941z Anglii w zasadzkę wpadają: słowacki Gabčík i czeska grupa Kubiš Anthropoid oraz czeska grupa Josef Valčík Silver A .

Gabčík i Kubiš czekają na przystanku tramwajowym na ostrym zakręcie koło szpitala Bulovka w dzielnicy Praga 8 - Libeň . Czekają na ostrzeżenie trzeciego człowieka, Valčíka, który stoi sto metrów w górę rzeki i pełni rolę obserwatora.

Valčik za pomocą lusterka sygnalizuje przybycie mercedesa Heydricha. Gdy samochód na biegu jałowym w zakręcie przejeżdża w odległości trzech metrów od Gabčíka, ta podbiega przed nią, by go zatrzymać i celuje stenem w Heydricha, ale broń się zacina i nie oddano strzału. Heydrich każe kierowcy zatrzymać samochód, a gdy wstaje, aby spróbować zestrzelić Gabčíka, trzeci członek komanda, Kubiš, który następnie znajduje się za samochodem, rzuca zmodyfikowany granat przeciwpancerny , który eksploduje w pobliżu prawego tyłu koło. Między tylnym skrzydłem a drzwiami nadwozie jest przeszyte odłamkami: metalowe szczątki i fragmenty włókien siedzeń są wyrzucane i wbijają się w plecy Heydricha.

Po wymianie strzałów z pistoletu kierowca SS- Oberscharführer Johannes Klein rusza w pogoń za Kubišem, który wsiada na rower i ucieka za unieruchomionym samochodem. Heydrich, najwyraźniej nie odczuwając swoich obrażeń, również wysiada z samochodu, ale potyka się, ripostuje i próbuje ścigać Gabčíka, który wyszedł przed samochód: szybko upada na ziemię. Klein nie dogania Kubiša i wraca do Heydricha; Krwawi obficie i każe Kleinowi ścigać Gabčíka pieszo. Klein znów wybiega i znajduje Gabčíka w sklepie mięsnym, ale spadochroniarz strzela dwa razy z pistoletu, poważnie raniąc Kleina w nogę, co pozwala mu uciec i dołączyć do kryjówki po tym, jak wsiadł do tramwaju. W tym momencie dwóch uciekających spadochroniarzy jest przekonanych, że ich misja się nie powiodła.

Dopiero po godzinie Heydricha przetransportowano furgonetką dostawczą do pobliskiego szpitala Bulovka. Jego rana nie jest sama w sobie śmiertelna, ale gdy przeszła przez siedzenie, fragmenty ciała wepchnęły również cząstki końskiego włosia do rany. Przeszedł operację, stopniowo doszedł do siebie, a sześć dni później zjadł obiad siedząc w łóżku, ale wtedy jego stan nagle się pogorszył i zapadł w śpiączkę. Sepsa jest przytłaczający i szybko uogólniony.

4 czerwca 1942Na 9  pm  24 , Heydrich zmarł w wieku 38 lat .

Odwet

9 czerwca, ludzie z policji bezpieczeństwa otaczają wioskę Lidice , podejrzani o ukrywanie spadochroniarzy. Na 184 mężczyzn z wioski są wykonywane przez SS  ; kobiety są deportowane do Ravensbrück , skąd znaczna ich część powróci; Z drugiej strony, z 105 dzieci wywiezionych do Łodzi , tylko 17 przeżyło, pozostałe zagazowano w Chełmnie . Część dzieci ze wsi, o cechach uważanych przez nazistów za aryjskie, zostaje powierzona niemieckim rodzinom za pośrednictwem Lebensborn . Po masakrze i deportacjach Lidice zostały podpalone i zrównane z ziemią.

Dzięki lokalnej sieci ruchu oporu Kubiš przebywa potajemnie w krypcie św. Cyryla i Kościoła Metodystów w centrum Pragi, a wkrótce za nim podążają inni członkowie komandosów ze spadochronami.grudzień. Prawosławny ksiądz Władimir Petrek sam dostarczał pustelnikowi żywność i gazety. Pozostali członkowie kościoła są później informowani o obecności bojowników ruchu oporu w budynku.

Niemcy oferują do dziesięciu milionów koron każdemu, kto odnajdzie komanda, który zamordował Heydricha.

Na zdradę członka innego komanda -  Karela Čurdy , komandos Out Distance  (w) zrzucił28 marca 1942 - co podaje m.in. nazwę rodziny Moraveców, która przed atakiem umieściła spadochroniarzy i po "dokładnym" przesłuchaniu tej rodziny, Niemcom udaje się zlokalizować ukryte w kościele komando w towarzystwie innych spadochroniarzy.

Prawdziwe powody zdrady Čurdy są do dziś nieznane.

18 czerwcaW 4  pm  15 rano, kościół otoczony jest ośmiuset żołnierzy, odpowiedzialne za przechwytywanie żywo spadochroniarzy, Niemcy chcą za wszelką cenę zorganizować próbę „na przykład” do znaczenia ofiary. Rozpoczęła się wtedy prawdziwa bitwa oblężnicza, której członkowie komanda przeciwstawili się zaciekłemu oporowi. Po próbie zalania krypty przez oblegających siedmiu bojowników ruchu oporu ostatecznie zginęło w walce lub zostało rannych, a następnie zabiło się, po rozważeniu możliwości ucieczki przez rury i wykopania dziury w ścianie krypty. Po walkach to zdrajca Čurda był odpowiedzialny za zidentyfikowanie ciał bojowników ruchu oporu ustawionych przed kościołem. Gestapo odcina zwłokom głowy i wystawia je na półce, przed którą przewija krewnych i przyjaciół.

Represje trwały przez całe lato 1942 r. , pochłaniając ponad tysiąc ofiar. W Lezakach rozstrzelano wszystkich mężczyzn i kobiety ze wsi, czyli trzydzieści trzy osoby.24 czerwcapo odkryciu tajnego nadajnika. Wspólnicy i sympatycy członków komanda są skazani na śmierć. Prawosławny biskup praski M gr  Gordaz , proboszcz kościoła, w którym schronili się spadochroniarze, Vladimir Petrek i dwóch innych zakonników zostaje stracony po procesie w sprawie1 st września. Dwustu trzydziestu sześciu innych skazanych zostało deportowanych do Mauthausen i zlikwidowanych dnia24 października.

Pogrzeby i spadki

Deportowane do Berlina ciało Heydricha miało prawo do państwowego pogrzebu na cmentarzu Invalides , zorganizowanego z całą nazistowską pompą . Heinrich Himmler , Reichsführer -SS , przede wszystkim pozdrawia "postać o rzadkiej czystości zmarłego [który] z głębi duszy i krwi zrozumiał, zrealizował i zmaterializował koncepcję świata Adolfa Hitlera  ".

Po Himmlerze to sam Führer , Adolf Hitler , oddaje hołd zmarłemu: „Mam tylko kilka słów do oddania temu zmarłemu. Był jednym z najlepszych narodowych socjalistów, jednym z najdzielniejszych obrońców idei Rzeszy Niemieckiej i jednym z najbardziej zdecydowanych przeciwników wszystkich wrogów Rzeszy ”(Adolf Hitler,9 czerwca 1942).

Prywatnie Hitler atakuje lekkomyślność Heydricha: „Heroiczne gesty, takie jak poruszanie się otwartym samochodem… to szaleństwa, których naród nie potrzebował. Ludzie o randze politycznej Heydricha powinni mieć świadomość, że są obserwowani jak gra i że niezliczone osoby mają tylko jeden pomysł: jak ich zabić? "

Po okresie przejściowym zapewnionym przez Himmlera , Ernst Kaltenbrunner przejmuje stery RSHA dalej30 stycznia 1943, bez osiągania poziomu władzy i wpływu poprzednika.

Z maj 1942 w kwiecień 1945, Lina Heydrich mieszka w zamku i majątku Jungfer-Breschnan pod Pragą , które utrzymuje w szczególności dzięki więźniom wyprowadzonym z obozu koncentracyjnego Theresienstadt . To właśnie w parku zamkowym pochowała, w obecności Heinricha Himmlera, swojego syna Klausa, który zginął przypadkowo potrącony przez furgonetkę.24 października 1943.

Uciekając przed wojskami sowieckimi, rekwiruje usługi kierowcy autobusu, który brał udział w śmiertelnym wypadku jej syna, któremu gestapo stwierdziło jednak, że nie ponosi odpowiedzialności za śmierć Klausa: znika podczas podróży.

Oskarżona i skazana podczas procesu denazyfikacji w Niemczech, Lina Heydrich mnoży procedury, aby ostatecznie zostać oczyszczonym z zarzutów; następnie pozywa ją po procesie i kończy się uzyskaniem emerytury na podstawie wyroku stwierdzającego, że Reinhard Heydrich padł ofiarą aktu wojny. Broniąc w prasie i pamiętnikach pamięci o mężu, posuwając się nawet do wielokrotnego twierdzenia, że ​​nie ponosi on żadnej części odpowiedzialności za zagładę Żydów, zmarła na swojej rodzinnej wyspie14 sierpnia 1985.

Człowiek z sercem z żelaza

Wysoki (1,85 m), blondyn, wysportowany, wysportowany, międzynarodowy szermierz, dobry skrzypek, żonaty z przekonanym nazistą, ojciec czwórki dzieci, prawdziwy odwagi fizycznej, Heydrich wydaje się pod wieloma względami odpowiadać profilowi Übermensch . Ale jest też kapryśnym mężem , zatwardziałym kobieciarzem , miłośnikiem alkoholowych wieczorów, w których szkoli swoich współpracowników, oficerem marynarki o cienkim głosie i skróconej karierze, niedoświadczonym pilotem myśliwskim bez zwycięstwa.

Jedną z najistotniejszych cech osobowości Heydricha jest jego całkowita niezdolność do okazywania, a nawet doświadczania najmniejszego uczucia, z wyjątkiem pogardy, zwłaszcza wobec swoich zastępców lub poprzez częste i straszne napady złości. Dla wszystkich, którzy zbliżyli się do niego, czy to jego wspólnicy, czy jego ofiary, jest zimnym i twardym człowiekiem, jednym z najbardziej przerażających nazistowskiego reżimu.

Dla Alberta Speera „Heydrich był zimnym człowiekiem, który zawsze panował nad sobą i formułował swoje idee z intelektualnym rygorem”; dla Waltera Schellenberga „może to być okrutne, aż do błędności. [...] To mu nie zapobiec, biorąc pod uwagę, że jego przełożonego, Reichsführer -SS Himmler, dołączony dużą wagę do wizerunku życia rodzinnego grać małżonków zamówienia i ojców dobrych rodzin [...] ”; Mówiąc o Heydrichu, Ernst Kaltenbrunner powiedział podczas swojego uwięzienia podczas procesów norymberskich: „Był strasznie ambitnym człowiekiem i spragnionym władzy. To pragnienie władzy było niezmierzone, a on był niezwykle inteligentny i bystry ”; według historyka Joachima Fest , „był człowiekiem jak bicz, w swoim lucyferiańskim chłodu uczuć, cichej amoralności i nieugaszonym pragnieniu władzy”.

Dla historyka Roberta Gerwartha historiografia i literatura popularna widziały dwa kolejne obrazy Heydricha. Pierwszy to zły i zły nazista. Ma swój początek w zeznaniach byłych nazistów, często podwładnych Heydricha, chcących oszczędzić własnej obrony: Wernera Besta , Karla Wolffa i Waltera Schellenberga . Jest propagowany przez popularne dzieła, takie jak Charles Wighton. Przeplata się z nim zarzut żydowskiego pokrewieństwa Heydricha, powtarzany po wojnie przez byłych esesmanów, jak Wilhelm Höttl czy byłego masażystę Himmlera, Felixa Kerstena . Podjęli to niektórzy historycy, głównie Joachim Fest . Drugi obraz Heydricha pokazuje wręcz przeciwnie zimnego i biurokratycznego technokratę, bardziej karierowicza niż ideologa, podążającego za tezą postawioną przez Hannah Arendt przy okazji procesu Eichmanna . Takie podejście podejmuje w szczególności Günther Deschner .

Ciężko pracujący, dobry organizator, potrafiący otoczyć się sprawnymi asystentami pomimo ich zróżnicowanego pochodzenia, wykazuje ogromną determinację i dużo ambicji. Domagając się od swoich współpracowników, niedostępnego dla wątpliwości i krytyki, okazuje całkowite posłuszeństwo swojemu bezpośredniemu przełożonemu, Heinrichowi Himmlerowi .

Kultura popularna

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Equivalent we Francji do rangi porucznika generała , w tym przypadku w policji SS, ponieważ Heydrich nie jest żołnierzem. Jego pełny stopień jest następujący: SS- Obergruppenführer und General der Polizei .
  2. Od podziału Czechosłowacji na1 st styczeń 1993, Praga jest stolicą Republiki Czeskiej .
  3. Dzień przed atakiem, który go śmiertelnie rani, uczestniczy w koncercie Praskich Tygodni Muzycznych – koncercie inauguracyjnym w Pałacu Wallensteina  – gdzie grane jest dzieło jego ojca Bruno Heydricha, między innymi: koncert na fortepian w c-moll.
  4. Według Hussona Heydrich nie należałby do wywiadu, ale służyłby po prostu jako oficer w służbie sygnałowej.
  5. Knopp powiedziała, że ​​jest córką wpływowego starszego inspektora budowy marynarki wojennej. Dla Höhne jest córką jednego z dyrektorów IG Farben , która również była w ciąży.
  6. Znaczenie tego nazwiska w nazistowskiej symbolice antysemickiej ilustruje zwłaszcza tytuł filmu propagandowego Le Juif Süss .
  7. Klaus zmarł w wieku lat 10 w wypadku samochodowym, potrącony przez vana napędzany przez Czecha. Został następnie pochowany w ogrodach zamku Jungfern-Breschnan . Młodszy brat Klausa, Heider Heydrich, potwierdził - w wieku 76 lat  : w 2011 roku - informację, że jego starszy brat wciąż tam leży. To pytanie wciąż dzieliło czeskich historyków, niektórzy uważali, że ciało syna Heydricha zostało po wojnie repatriowane. Według anonimowego „pomnika”, zanim jego rodzina uciekła z Czech w 1945 roku, szczątki Klausa zostały ekshumowane i ponownie pochowane w nieznanym miejscu, aby uniknąć ewentualnej późniejszej profanacji. Kierowca, według Laurenta Bineta , zostałby deportowany.
  8. To jest półtora miesiąca po śmierci jego ojca.
  9. Odpowiednik we Francji stopnia generała brygady , w tym przypadku w policji SS, ponieważ Heydrich nie jest żołnierzem. Jego pełny stopień to w rzeczywistości w tym czasie: SS- Brigadeführer und Generalmajor der Polizei . SS ma rodzącą się strukturę i pozwala Heydrichowi, 30-letniemu i bliskiemu Himmlerowi, tak wcześnie skorzystać z tej pozornie bardzo wysokiej rangi.
  10. Chevron honoru „Starego bojownik” (z) pozwala odróżnić SS, który został członkiem przed 30 stycznia 1933, data dojścia Hitlera do władzy.
  11. Dzień, w którym Rôhm zostaje ostatecznie zamordowany.
  12. Sepp Dietrich był wówczas dowódcą „Leibstandarte SS Adolf Hitler” („Pułku Ochroniarzy SS Adolfa Hitlera”), który siedem lat później wmaj 1941, staje się oddziałem Waffen-SS .
  13. Skazany na śmierć i powieszony po procesach norymberskich .
  14. Odpowiednik we Francji generała majora , w tym przypadku w policji SS, ponieważ Heydrich nie jest żołnierzem. Jego pełna ranga to w rzeczywistości w tym czasie: SS- Gruppenführer und Generalleutnant der Polizei . Heydrich, 30-letni bliski Himmlerowi, bardzo wcześnie korzysta z bardzo wysokiej rangi. To wyjaśnia, dlaczego będzie musiał czekać siedem lat (wrzesień 1941) do kolejnego wyższego stopnia: SS- Obergruppenführer und General der Polizei ( patrz niżej ).
  15. Schellenberg zastępuje Heinza Josta wMarzec 1942.
  16. Nebe następnie zwraca się do spiskowców20 lipca 1944 r, uciekł po nieudanym ataku na Hitlera , ukrywał się , ale został znaleziony po zadenuncjowaniu byłej kochanki , a następnie rozstrzelany wMarzec 1945.
  17. Jego tytuł może być również sformułowany jako „wicegubernator”.
  18. Pomimo nalegań i powtarzających się próśb Heydrichowi nie udaje się wykonać egzekucji. Niemniej jednak w następnym roku Eliáš miał być pierwszą ofiarą fali represji, która nastąpiła po zabójstwie Heydricha.
  19. Pierwszy obóz zagłady w Chełmnie pod Łodzią w Warthegau , części Polski wcielonej do Rzeszy, zaczyna działać wgrudzień 1941.
  20. Odległość mierzona na mapie, biorąc pod uwagę fakt, że przechodzi przez dzielnicę Kobylisy, miejsce ataku.
  21. Siedziba protektoratu znajduje się więc kilkaset metrów na zachód od Zamku Praskiego  : pozostał pałacem prezydenckim, a jego lokatorem był wówczas Emil Hácha , prezydent bez władzy.
  22. obawie przed straszliwymi represjami czeski ruch oporu nie chciał próbować życia Heydricha.
  23. Ten zakręt umożliwia połączenie ulicy Zenklova  (cs) (wówczas Kirchmayer) w dzielnicy Kobylisy z ulicą „  V Holešovičkách  ”  (cs) (nazwa niezmieniona). Ten zakręt daje tym samym dostęp do zagłębienia doliny Wełtawy (niem. Mołdawia), pozwala przeprawić się przez rzekę, a następnie dołączyć do wzgórza Hradczany, na którym znajduje się historyczna dzielnica „Zamku”, nieco bardziej do zachód, Pałac Černín , siedziba protektoratu z siedzibą Heydricha.
  24. Śmierć Heydricha byłaby jednym z „usprawiedliwień” eksperymentów przeprowadzanych przez doktora SS Gebhardta na więźniach obozu koncentracyjnego w celu walki z gangreną gazową. Hitler nigdy mu nie wybaczył niepowodzenia w uratowaniu Heydricha.
  25. Liczby różnią się w zależności od autorów. Longerich określa:

    „W ramach akcji odwetowej po ataku na Heydricha, 88 dzieci, których ojców rozstrzelano, a matki wywieziono do obozu koncentracyjnego pod Centralnym Urzędem Emigracji z Łodzi. Siedmiu zostało następnie wybranych jako „zgermanizowanych”, a 81 pozostałych trafiło do obozu zagłady w Chełmnie, gdzie zostali zamordowani. "

  26. Siedmiu tajnych mieszkańców kościoła św. Cyryla i Metodego to, oprócz Jana Kubiša i Josefa Gabčíka: lider grupy Out Distance, Adolf Opálka, który zorganizował i dowodził komandem odpowiedzialnym za zabójstwo Heydricha, sierżant podchorąży Josef Bublík i sierżant Jan Hrubý z grupy dywersyjnej Bioscop spadł na początku 1942 r. , sierżant sztabowy Jaroslav Švarc z grupy Tin – której zadaniem było zabicie ministra edukacji Emanuela Moraveca – i Josefa Valčíka, „strażnika” z Anthropoid , początkowo w Siver A  ; Kościół św. Cyryla i Metodego znajduje się na rogu ulic Resslova i Na Zderaze, w historycznej dzielnicy Nové Město , w niewielkiej odległości od Zamku, ale po drugiej stronie Mołdawii.
  27. Grupę Out Distance tworzą trzej spadochroniarze, porucznik Adolf Opálka , chorąży Karel Čurda i kapral podchorąży Ivan Kolařík. To właśnie Opálka, jako oficer, nadzorował Kubiša i Gabčíka w wyborze i przygotowaniu metody ataku Heydricha: w ten sposób zapewnił im usługi Valčíka z grupy Siver A , za rolę obserwatora w lustrze przed atakiem.
  28. Po tej zdradzie Čurda pozostaje wskaźnikiem Niemców; po wojnie aresztowany, osądzony, skazany na śmierć i stracony w 1947 roku.
  29. Z Batalionu Rezerwowego Deutschland i Batalionu Gwardii Praskiej pod dowództwem SS- Brigadeführera Karla Fischera von Treuenfeld  ( fr ) .
  30. Dla sześciu z nich.
  31. Na procesach norymberskich był szczególnie słaby, a jego główną obroną było twierdzenie, że główne decyzje już przed nim podjął Heydrich.
  32. ( patrz wyżej ) dla listy jego czwórki dzieci.
  33. Por . gra słów przytoczona przez Dederichsa: HHhH - Himmlers Hirn heisst Heydrich (po francusku  : "Mózg Himmlera nazywa się Heydrich").

Bibliografia

(de) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu z Wikipedii w języku niemieckim zatytułowanego „  Reinhard Heydrich  ” ( patrz lista autorów ) .
  1. Padfield , s.  106.
  2. Dederichs , s.  26-28.
  3. Elisabeth Anna Maria Amalia Krantz (1871-1946) , na stronie geneagraphie.com, konsultowana12 kwietnia 2015.
  4. Burian i in. , s.  59.
  5. Dederichs , s.  31.
  6. (w) Günther Deschner, Heydrich, dążenie do totalnej władzy , Orbis,Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden, s.  61.
  7. Dederichs , s.  150.
  8. Dederichs , s.  35-37.
  9. Padfield , s.  107.
  10. Delarue , s.  124-125.
  11. Popplow , s.  14-20.
  12. Dederichs , s.  149.
  13. Gerwarth , s.  232.
  14. Delarue , s.  125.
  15. Dederichs , s.  41.
  16. Husson , s.  31.
  17. Dederichs , s.  39.
  18. Knopp , s.  152.
  19. Höhne , s.  105.
  20. Dederichs , s.  49-50.
  21. Padfield , s.  110.
  22. Dederichs , s.  62-64.
  23. Knopp , s.  157.
  24. Aronson , s.  310.
  25. Williams 2001 , s.  41.
  26. Husson , s.  148-149.
  27. Święto , s.  173-174.
  28. Święto , s.  175.
  29. Święto , s.  176-178.
  30. Höhne , s.  106.
  31. Dederichs , s.  51.
  32. Padfield , s.  111-112.
  33. Heilbrunn, Jacob i Max Hastings. 2012. „Himmler, Heinrich i Reinhard Heydrich: Heinrich Himmler”. Biografia nr. 2: 421. Literature Resource Center, EBSCOhost (dostęp 4 lutego 2016).
  34. Dederichs , s.  59-60.
  35. Dederichs , s.  47.
  36. "'Żadnych urazów do Czechów', mówi syn Reinharda Heydricha" , Radio Prague International , 12 kwietnia 2011
  37. „  Reinhard Klaus Heydrich (1933-1943) – Memoriał…  ” , na fr.findagrave.com (dostęp 25 stycznia 2021 )
  38. Binet , s.  440.
  39. Delarue , s.  126.
  40. Padfield , s.  118.
  41. Padfield , s.  122-123.
  42. Dederichs , s.  68.
  43. Knopp , s.  69.
  44. Gerwarth , s.  69-70.
  45. Knopp , s.  79.
  46. Dederichs , s.  80-81.
  47. Padfield , s.  154.
  48. Delarue , s.  169.
  49. Dederichs , s.  71.
  50. Padfield , s.  200.
  51. Padfield , s.  219-221.
  52. Dederichs , s.  95.
  53. Dederichs , s.  96-97.
  54. Knopp , s.  172.
  55. Dederichs , s.  97.
  56. Höhne , s.  172.
  57. Padfield , s.  242.
  58. Pätzold , s.  201.
  59. Dederichs , s.  98.
  60. Dederichs , s.  99-100.
  61. Delarue , s.  250-252.
  62. Knopp , s.  100.
  63. Bölher , s.  17-40.
  64. Bartow .
  65. Knopp , s.  175.
  66. Dederichs , s.  100.
  67. Hilberg , s.  340-341.
  68. Dederichs , s.  101.
  69. Dederichs , s.  102-103.
  70. Ogorreck .
  71. Knopp , s.  179.
  72. Knopp , s.  181.
  73. Höhne , s.  244-248.
  74. Arendt , s.  142.
  75. Padfield , s.  300-305.
  76. Knopp , s.  191.
  77. Dederichs , s.  133.
  78. Browning 1985 , s.  207.
  79. Mayer , s.  345.
  80. Mayer , s.  343-347.
  81. Dederichs , s.  155.
  82. Hilberg .
  83. Dederichs , s.  156.
  84. Lewy , s.  100, 119 i 126.
  85. Dederichs , s.  130-132.
  86. Knopp , s.  177-178.
  87. Dederichs , s.  131.
  88. Dederichs , s.  132.
  89. Dederichs , s.  137.
  90. Dederichs , s.  12.
  91. Dederichs , s.  92.
  92. Dederichs , s.  172.
  93. Dederichs , s.  141.
  94. Dederichs , s.  145-146.
  95. Burian i in. , s.  64.
  96. Burian i in. , s.  62.
  97. Burian i in. , s.  44.
  98. Burian i in. , s.  37 i 64.
  99. Burian i in. , s.  65.
  100. Dederichs , s.  162-164.
  101. Williams 2002 , s.  147-155.
  102. Burgess , s.  160.
  103. Wormser-Migot , s.  225.
  104. Longerich , s.  296.
  105. Spośród różnych losów dzieci Lidice, zobacz artykuł (w) na stronie z Yad Vashem .
  106. Burian i in. , s.  76.
  107. Alon .
  108. Burian i in. , s.  54.
  109. Burian i in. , s.  60.
  110. Burian i in. , s.  77-80.
  111. Burian i in. , s.  80.
  112. Dederichs , s.  176.
  113. Dederichs , s.  170.
  114. Wiewiórka , s.  247-248.
  115. Dederichs , s.  183-200.
  116. Dederichs , s.  87-88.
  117. Dederichs , s.  88-89.
  118. Delarue , s.  128-129.
  119. Speer , s.  267.
  120. Knopp , s.  155.
  121. Goldensohn , s.  196.
  122. Dederichs , s.  94.
  123. Gerwarth , s.  XIV i następne.
  124. Wighton .
  125. Deschner .
  126. Dederichs , s.  138.
  127. Binet .

Załączniki

Bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

Powieść

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne