1 re  dywizja Leibstandarte SS SS Hitler

1 re  Division SS "Leibstandarte SS Hitler"
kolejne niemieckie oznaczenia:
Leibstandarte SS Adolf Hitler (LSSAH)
SS-Panzergrenadier-Division "Leibstandarte SS Hitler"
1. SS-Panzer-Division "Leibstandarte SS Hitler"

Godło dywizji.
kreacja 1933
Rozpuszczenie maj 1945
Kraj Flaga Niemiec 1933.svg Trzecia Rzesza
Zatkany Flaga Schutzstaffel.svg Waffen-SS
Garnizon Berlin-Lichterfelde
Wojny Druga wojna światowa
oficer dowodzący 1939: generał Sepp Dietrich Diet

1 st  SS Division "Leibstandarte SS Adolf Hitler" lub Division "Leibstandarte SS Adolf Hitler" (kolejne tytuły niemieckie: the Leibstandarte SS Adolf Hitler (LSSAH) , a następnie SS-Panzergrenadier-Division "Leibstandarte SS Adolf Hitler" i wreszcie 1 . SS-Panzer-Division „Leibstandarte SS Adolf Hitler” ) jest jednym z 38 dywizji w Waffen-SS podczas II wojny światowej . Jednostka była często określana skrótem LSSAH lub LAH (od „Leibstandarte SS Adolf Hitler”). LSSAH pełniła podwójną rolę – jednostki ochronnej Führera i jednostki bojowej. Jako taki był obecny na wszystkich teatrach działań II wojny światowej na terenie Europy.

Jak sama nazwa wskazuje, „Leibstandarte” narodził się we wczesnych latach NSDAP , jako osobista gwardia Hitlera , składająca się wyłącznie z członków SS . Następnie utworzono Waffen-SS (pod swoją pierwszą nazwą Verfügungstruppe lub SS-VT), aby SS mogło włączać jednostki przeznaczone do walki. Leibstandarte stopniowo się rozwijał, aż stał się Dywizją Pancerną (po francusku  : „dywizja pancerna”): otrzymał ostateczne oznaczenie na22 października 1943. Jednak oddział LSSAH pozostał na stałe z Hitlerem, aby zapewnić mu bezpieczeństwo.

Godło dywizji przedstawia klucz główny ślusarza na cześć jego pierwszego szefa kuchni Josefa "Seppa" Dietricha (po niemiecku Dietrich oznacza klucz główny ).

Dywizja znana z wyróżnienia się przy licznych okazjach wojskowych, znana jest również z brutalności, licznych nadużyć i zbrodni wojennych . W szczególności jego nazwisko pozostaje związane z masakrą Baugnez-Malmedy .

Historia

kreacja

LSSAH została oficjalnie założona w dniu 17 marca 1933przez oficera SS "Seppa" Dietricha , osobistego ochroniarza Adolfa Hitlera , pod pseudonimem SS-Stabswache Berlin .

Rzeczywiście, 10 listopada 1933dziesięć lat po klęsce   hitlerowskiego „ browarowego puczu ”Listopad 1923, żołnierze dwóch komand gwardii osobistej Führera partii nazistowskiej indywidualnie ślubują mu zawsze służyć i oficjalnie otrzymują imię „Leibstandarte Adolf Hitler”.

Należy zauważyć, że herb Leibstandarte Adolf Hitler przedstawia klucz główny, który po niemiecku nazywa się Dietrich .

Siedziba 1. SS Panzer-Division Leibstandarte Adolf Hitler znajduje się w Berlinie, w dzielnicy Lichterfelde , gdzie zajmuje teren dawnej Hauptkadettenanstalt, najbardziej prestiżowej szkoły oficerskiej w Prusach , zamkniętej w 1920 roku na wniosek Traktat Wersalski , znoszący szkołę szkoleniową dla oficerów armii niemieckiej i mieszczący od 1950 r . niemieckie archiwa federalne ( Bundesarchiv ). 52 ° 25 53,33 ″ N, 13 ° 17 ′ 57,23 ″ E

Leibstandarte zajmuje również inne koszary w Berghof, gdzie odpowiada również za osobistą ochronę Hitlera i jego gości.

Eliminacja AS i wzrost LSSAH

13 kwietnia 1934, Himmler , Reichsführer -SS zmienia nazwę „Leibstandarte Adolf Hitler” na „Leibstandarte SS Adolf Hitler”, aby zaznaczyć różnicę między jednostkami wojskowymi ( Reichswehry ) a SA .

piątek 29 czerwca 1934dwie kompanie LSSAH pod dowództwem Jürgena Wagnera i Otto Reicha zostają wysłane do Monachium w ramach przygotowań do likwidacji przywódców SA i przybywają około północy.

Z jednostek Landespolizeigruppe od Hermann Göring i SS-Totenkopfverbände , uczestniczą w noc długich noży , zamówionych przez Hitlera , aby udaremnić domniemanego fabułę SA mieszcząca się od podstaw przez Göring, Himmler, Heydrich i Reichenau . Sobota30 czerwcagdy dzień jeszcze nie wstał, Hitler, który przybył z Berlina w nocy, dołączył do Dietricha i oddziału „Leibstandarte”, aby udać się do Bad Wiessee i osobiście zarządzić aresztowanie Röhma , szefa SA: Röhm jest zamordowany przez Theodora Eicke trzy dni później, w poniedziałek2 lipca, w więzieniu Stadelheim w Monachium. Oddziały LSSAH aktywnie uczestniczą w represjach, które pozostawiają w weekend od 150 do 200 ofiar.

W nagrodę za jego działania liczebność „Leibstandarte SS Adolf Hitler” zostaje zwiększona i staje się pułkiem, również posiadającym jednostkę zmotoryzowaną.

LSSAH pilnuje honorowej straży Kancelarii Rzeszy w Berlinie, Berghofu pod Berchtesgaden oraz wszystkich miejsc, do których Führer udaje się w czasie swoich podróży, wielu w tym czasie, jak również podczas dużych zgromadzeń partyjnych: nazistów w Norymberdze czy Monachium .

Brała udział w remilitaryzacji Nadrenii , następnie w Anschlussie , w najeździe na Sudety i Czechosłowację .

W styczeń 1939, organizuje Leibstandarten-Ball w berlińskim zoo . Josef Dietrich wita znanych artystów, takich jak Hans Albers , Heinrich George i Käthe von Nagy tam i gość honorowy jest wódz naczelny armii , Walther von Brauchitscha .

Kiedy Hitler wydał rozkaz utworzenia dywizji SS w połowie 1939 r., „Leibstandarte” zachował swoją specyfikę i dlatego nie został zreorganizowany.

Polska wieś

LSSAH jest zintegrowany z 17 th  Dywizja Piechoty z XIII -tego ciała wojska, Grupa Armii Południowej The 10-ci Army (Niemcy) . Składa się z piętnastu zmotoryzowanych firm, około 3000 mężczyzn. 1 st wrzesień 1939stacjonuje we Wrocławiu .

Walczyła u boku oddziałów Wehrmachtu , ale także SS-Verfügungsdivision (SS-VT), przyszłej 2. dywizji SS „Das Reich” .

W wrzesień 1939wjeżdża do Polski . 7 wrześniadociera do Łodzi .

W nocy z 18 na 19 wrześniaorganizują rzeź w Błoniu  (pl), gdzie SS- Obermusikmeister Hermann Müller-John rozkazuje rozstrzelać 50 cywilów . Generalleutnant Joachim Lemelsen uczenie tego, raporty te fakty do swoich przełożonych i gen Walter von Reichenau aresztowań Müller-John, aby doprowadzić go do wymiaru sprawiedliwości wojskowej. Kilka dni później na prośbę Heinricha Himmlera Adolf Hitler poddał oddziały SS odrębnej jurysdykcji i postępowanie przeciwko Müller-Johnowi zostało wstrzymane.

Wieś Holandii

Leibstandarte ponownie angażuje się w kampanię maj 1940. Składa się z 4 000 mężczyzn, 20 przedsiębiorstw motorowe, firma Panzers uznawania, w towarzystwie jeźdźców i artylerii firmy składa się z 4 haubic o 105 mm .

10 maja, bez wypowiedzenia wojny, wojska niemieckie wkraczają na terytorium Holandii . Zaskoczenie jest całkowite, a armia holenderska może stawić tylko desperacki, ale heroiczny opór. LSSAH otrzymuje cel zajęcia portu w Rotterdamie  ; 14 majaten jest bombardowany przez Luftwaffe , pomimo kapitulacji miasta kilka godzin wcześniej.

14 majagen. Kurt Student i podpułkownik Dietrich von Choltitz przejeżdżają przez Rotterdam i negocjują kapitulację miasta z armią holenderską w ratuszu; w tym czasie LSSAH wychodzi na plac i strzela do stu holenderskich żołnierzy, podczas gdy kapitulacja właśnie została podpisana. Kurt Student został przypadkowo ranny w głowę w wyniku ostrzału przez oddziały SS.

Kampania Francji

W czasie kampanii we Francji , członkowie LSSAH Assassinate 85 brytyjskich więźniów w Wormhout na północy wmaj 1940. Wbrew konwencji genewskiej esesmani zamknęli więźniów w stodole i wrzucili do niej granaty. Przeżyje tylko około piętnastu więźniów. Dywizja następnie gromadzi się 40  km od Cambrai , ,4 czerwca 1940. Dotarła do Soissons w dniu9 czerwca, i Villers-Cotterêts on14 czerwca. Dywizja kontynuuje swój przełom w kierunku Nevers . 19 czerwca, dociera do Moulins w Allier. 21 czerwca, w miejscowości Pont-du-Château członkowie LSSAH zabijają senegalskiego strzelca Jeana Guildine'a, który zostaje zakopany pod stertą nawozu. Leibstandarte zajmuje Clermont-Ferrand . Następnie udaje się do Saint-Étienne . 22 czerwcaThe rozejm został podpisany pomiędzy III E Rzeszy niemieckim i Francji. Planowana jest parada wojskowa w Paryżu, ale projekt zostaje wkrótce porzucony.

Leibstandarte SS Adolf Hitler stacjonował w Metz , w zaanektowanej Lotaryngii , od13 sierpnia 1940. Dywizja SS, której straty wyniosły blisko 500 ludzi (około 110 zabitych i 390 rannych ), została zreorganizowana w Metz. Wzmocniono ją kilkoma batalionami, a następnie liczyła 6500 ludzi: Pułk Artylerii SS (pułk artylerii), SS-Pionier-Bataillon (batalion inżynieryjny), SS-Aufklärungs-Abteilung (odcinek rozpoznania), SS-Nachrichten-Kompanie (spółka sygnału), SS-batalion (batalion SS). Dywizja otrzymuje nowy baner na7 września 1940, W Fort z Plappeville na wysokości Metz, w obecności Sepp Dietrich i Reichsführera -p Heinrich Himmler . Pododdziały pułku przechodzą specjalne szkolenie w ramach operacji Seelowe . Dywizja trenuje w dolinie Mozeli i na okolicznych wzgórzach. Po anulowaniu tej operacji Leibstandarte jest kierowany na początekluty 1941 na inny teatr działań, w tym przypadku na Bałkany.

Kampania bałkańska

Operacja Marita zaczyna6 kwietnia 1941. Jej celem jest pomoc armii włoskiej , której nie udało się podbić Grecji, choć Mussolini postrzegał ją jako przeciwnika drugiej kategorii. Grecy nie tylko stawiali opór, ale przeszli do ofensywy i tym samym zagrozili podbojem Albanii , co byłoby militarną i polityczną katastrofą dla Mussoliniego.

Obersturmbannführer Kurt Meyer został zauważony podczas tej kampanii poprzez Patras i zaawansowanej lampy błyskowej w Peloponezie w batalionie rozpoznawczych.

Po kampanii bałkańskiej LSSAH została ponownie zreorganizowana, aby osiągnąć wielkość równoważną brygady.

Operacja Barbarossa

22 czerwca 1941to początek operacji Barbarossa . Pułk przeszedł prawie 960  km przez terytorium sowieckie, docierając i zdobywając Rostów pod koniec 1941 roku . Rosyjska zima zmusiła go do wycofania się i opuszczenia miasta, które wiosną 1942 r . ponownie zostało zajęte przez Wehrmacht .

Formacja dywizji

15 lipca 1942, LSSAH została ponownie zreorganizowana i przemianowana na „SS-Division (mot.) Leibstandarte SS Adolf Hitler”. Z zamówieniem od25 listopada i efekt 9 listopadadywizja została ponownie przemianowana na „Panzergrenadier-Division Leibstandarte SS Adolf Hitler”. W przeciwieństwie do dywizji tego typu Wehrmachtu, LSSAH po tej reformie zorganizowała dywizję pancerną z trzema pułkami ze wszystkimi oddziałami wsparcia, typowymi dla tego typu formacji.

Bitwa pod Charkowem i Biełgorodem

Podczas trzeciej bitwy o Charków , po zaciekłym oporze i wbrew rozkazom Hitlera, Leibstandarte wycofało się, ale miesiąc później udało się odzyskać Charków.

Kampania okupacyjna północnych Włoch

W 1943 dywizja została przeniesiona do północnych Włoch, aby wziąć udział w rozbrojeniu armii włoskiej. Z tej okazji Joachim Peiper , dowódca oddziału Leibstandarte, uczynił się odpowiedzialnym w wiosce Boves za egzekucję 23 cywilów w odwecie za pojmanie dwóch swoich ludzi. Peiper wyznaczył dwóch włoskich emisariuszy, obiecując, że w zamian za dwóch podoficerów nie będzie represji. Jednak, gdy około 3  P.M. , dwa SS powrócił do swojego lidera, postanowił strzelać do cywilów i nagrać dwie emisariuszy do ich poznania. Ich identyfikacja jest wówczas możliwa tylko dzięki protezom dentystycznym proboszcza oraz kluczom do zakrystii, które nosił przy sobie.

Numeracja jednostek Waffen-SS

22 października 1943, wszystkie jednostki Waffen-SS korzystają z liczb. Wraz z tą reformą dywizja została ponownie przemianowana, tym razem na 1. Dywizję Pancerną SS „Leibstandarte SS Adolf Hitler” . Jej pułki są również przemianowane na „SS-Panzer-Grenadier-Regiment 1 LSSAH”, „SS-Panzer-Grenadier-Regiment 2 LSSAH” i „SS-Panzer Regiment 1”. To samo dotyczy wszystkich innych jednostek dywizji, które przyjmują liczbę „1”. Reforma ta nie wiąże się z żadną reorganizacją, ponieważ dywizja od tego czasu miała de facto organizację dywizji pancernejlipiec 1942.

Front Wschodni (Charków, Kursk, Żytomierz)

W 1943 roku, po trzeciej bitwie pod Charkowem , Leibstandarte brał udział w trzech głównych manewrach ofensywnych armii niemieckiej. Po raz kolejny zademonstrował swoją niezwykłą jakość i zniszczył ponad 1000 sowieckich czołgów międzyMarsz i grudzień 1943na trzech teatrach, wzorem Franza Staudeggera , Oberscharführera dowodzącego Tygrysem, którego zauważyłem 8 lipca 1943 za zniszczenie 22 rosyjskich czołgów T34 w ciągu jednego dnia.

Na początku zimy dywizja przybywa do Żytomierza . Walczy tam tak wściekła, że ​​pod koniecluty 1944Leibstandarte SS Adolf Hitler ma tylko trzy sprawne czołgi. Po zablokowaniu w kotle Kamenets-Podolski ledwo uchodzi zagłady , ale ocalałych ratuje interwencja dywizji SS „9. Hohenstaufen” i „10. Frundsberg”.

Leibstandarte SS Adolf Hitler zostaje zdziesiątkowany, wszystkie jego ciężkie czołgi zostały zniszczone, a najlepsze załogi stracone; wkwiecień 1944zostaje wycofany z frontu i wysłany do Belgii w celu stacjonowania tam i odtworzenia.

Bitwa o Normandię

Podczas stacjonowania w Belgii dywizja otrzymuje wcześnie Czerwiec 1944rozkaz przyłączenia się do regionu Caen , w Normandii , w celu próby wypchnięcia aliantów z powrotem na morze.Droga do frontu jest długa i narażona na nieustanne ataki brytyjskich i amerykańskich sił powietrznych.

Leibstandarte bierze udział w operacji Lüttich , której celem jest Mortain . Operacja okazała się porażką, ponieważ dywizja została skutecznie zniszczona w kotle Falaise . Jednostka straciła wtedy około 5000 ludzi i prawie cały ciężki sprzęt.

Rekonstrukcja w Siegburgu

W wrzesień 1944, podział zostaje odtworzony w Siegburgu w Niemczech.

Ofensywa w Ardenach

Podczas ofensywy w Ardenach misją Leibstandarte było zajęcie mostów na Mozie i tym samym umożliwienie ofensywie realizacji jej głównego celu, jakim jest port w Antwerpii .

Standartenfiihrer Joachim Peiper jest głowa Kampfgruppe na czele przełom, że jego armia jest rzekomo osiągnąć. 17 grudnia 1944 r, na skrzyżowaniu Baugnez , 4 km na południe od Malmedy , Kampfgruppe Peiper jest winna egzekucji z zimną krwią ponad 70 amerykańskich żołnierzy wziętych do niewoli i nieuzbrojonych.

W rzeczywistości, przez cały swój najazd, Kampfgruppe Peiper była winna licznych masakr jeńców wojennych. Ponadto przypisuje się mu zabójstwo 130 belgijskich cywilów w regionie Stavelot i Trois-Ponts .

Za wszelką cenę zbliżając się do Mozy, Peiper popełnia błąd, nie chroniąc tyłów. Z tego powodu wojska amerykańskie19 grudnia 1944, udaj się na most, który przecina Amblève w Stavelot. Fakt ten na dłuższą metę potępia ofensywę Kampfgruppe Peiper, ponieważ most Stavelot był jedynym, który umożliwiał przepływ paliwa i amunicji. Dodatkowo działanie to uniemożliwia Peiperowi przyjmowanie posiłków.

Ponadto amerykańskie oddziały inżynierów wysadziły wszystkie mosty, co pozwoliłoby Peiperowi zająć drogi dające mu szybki dostęp do mostów na Mozie. W rezultacie został zmuszony do przedzierania się przez krętą i głęboką dolinę Amblève, poniżej Stavelot, gdzie alianckie lotnictwo zadało mu ciężkie straty. W tych warunkach ofensywa mogła tylko ugrzęznąć, zmuszając SS do porzucenia całego taboru w La Gleize i odzyskania linii pieszo. Choć imponujące, jazda Peiper w rzeczywistości nie miało wpływu na losy bitwy, 6 th  SS Sepp Dietrich armii nie był w stanie przebić się zgodnie z oczekiwaniami czole sojusznikiem w regionie Elsenborn .

Bitwa nad Balatonem

Podział, który nadal jest częścią 6 th  SS armia jest przypisany celem wyzwolenia miasta w Budapeszcie , następnie otoczone przez Armię Czerwoną podczas ofensywy Konrad 1 , 2 i 3 . Następnie wMarzec 1945podczas operacji FrühlingsErwachen jednostka jest zaangażowana w odbiór węgierskich szybów naftowych położonych na wschód od Balatonu . Po tej ofensywie, skazanej jak inne na porażkę mimo początkowych sukcesów, dywizja przeżyła kryzys psychologiczny, po którym, jak poinformował Hitler, nakazał usunąć swoje nazwisko z opasek noszonych przez żołnierzy tej prestiżowej jednostki.

Rzeczywiście, Leibstandarte nie odzyskał jeszcze siły po bitwie o Ardeny , jak większość jednostek biorących udział w tej operacji. Ponadto ofensywa nad Balatonem napotkała niekorzystne warunki pogodowe, ponieważ deszcz zamienił drogi i ścieżki w grzęzawiska. Budapeszt nie został odbity, a dalszy atak nie był możliwy, dywizja cofnęła się do Wiednia , którego Hitler rozkazał bronić za wszelką cenę.

Obrona Wiednia i Wiener Neustadt

Brigadeführer Kumm , dobrze zdaje sobie sprawę z niemożności jego jedności wypełnić misję powierzoną mu, mianowicie bronić Wiedeń , gdzie jego podział jest skierowany armię, postanawia opuścić miasto mimo rozkazu Hitlera.

Dywizja następnie otrzymuje nowych oficerów awansowanych ze szkoły w Bad Tölz w celu wzmocnienia jej liczebności. Ludzie z Leibstandarte ciężko walczą w obronie miasta Wiener Neustadt .

Kapitulacja

Utraciwszy to, co pozostało z potencjału ofensywnego w Wiener Neustadt, Leibstandarte uciekł na zachód, aby nie wpaść w ręce Sowietów, którzy ryzykują, że słono zapłaci za nadużycia, których dopuścił się na froncie. . Nadal prowadzi kilka udawanych bitew obronnych przeciwko armii amerykańskiej, zanim pójdzie dokwiecień 1945w Steyr .

Lista kolejnych dowódców

Początek Koniec Stopień Nazwisko
1 st wrzesień 1939 7 kwietnia 1943 Obergruppenführer Josef „Sepp” Dietrich
7 kwietnia 1943 20 sierpnia 1944 r Brigadeführer Theodor Wisch
20 sierpnia 1944 r 6 lutego 1945 Brigadeführer Wilhelm Mohnke
6 lutego 1945 8 maja 1945 Brigadeführer Otto Kumm

Kolejność bitwy

Stan na dzień 30 czerwca 1941 r

Leibstandarte SS-Adolf Hitler

W 1942 r.

W 1944 na froncie zachodnim

Teatry działań

Jednostka staje się odpowiednikiem pułku piechoty zmotoryzowanej wPaździernik 1938 i uczestniczy w:

W sierpień 1940staje się odpowiednikiem brygady i uczestniczy w:

Jednostka staje się Dywizją Grenadierów Pancernych wwrzesień 1942i otrzymuje firmę Tiger I .

Jednostka staje się Panzerdivision wPaździernik 1943i otrzymuje swoją pierwszą Panterę .

Nadużycia

Drugi batalion tej jednostki dokonuje w szczególności zabójstwa 85 więźniów w Wormhout wmaj 1940. Ani komandor Sepp Dietrich, ani kapitan drugiego batalionu Wilhelm Mohnke nie byli sądzeni za tę zbrodnię wojenną, ponieważ niemiecki wymiar sprawiedliwości uznał, że dowody były niewystarczające po kilku przeglądach sprawy.

Na froncie wschodnim zimą 1941-1942 Leibstandarte był odpowiedzialny za liczne egzekucje jeńców sowieckich. Zbrodnie te nie były odosobnionymi czynami, dowódca dywizji Sepp Dietrich poprosił o zestrzelenie komisarzy politycznych (na wniosek komisarza Befehla Hitlera), gdy wpadli w ręce jego ludzi: udowodniono, że rozkaz regularnie się przedłużał. wszystkim więźniom. Dokładna lista ofiar dywizji nie jest znana.

W wrzesień 1943, SS Leibstandarte jest odpowiedzialne za morderstwa cywilów w Boves w Piemoncie. Po wojnie kierujący będą argumentować, że te egzekucje zostały popełnione w ramach walki antypartyzanckiej; jednak podczas procesu udowodniono, że nie ma uzasadnionego uzasadnienia, biorąc pod uwagę, że egzekucje miały miejsce po negocjacjach, które umożliwiły uwolnienie esesmanów zatrzymanych przez włoskich bojowników ruchu oporu.

Jeśli masakrę w Malmedy podczas bitwy o Ardeny pod koniec 1944 roku można uznać za przeniesienie na Zachód dotychczasowych praktyk na froncie wschodnim (co niczego nie usprawiedliwia ani nie usprawiedliwia), gdzie jeńcy sowieccy uważali za Untermenschen przez nazistowską ideologię, byli generalnie zmasakrowani lub skazani na głód i złe traktowanie, mord na brytyjskich jeńcach w Wormhout w dużej mierze wyprzedza zachowania obserwowane na froncie wschodnim  : prawdopodobnie wynika to z indoktrynacji żołnierzy, dla których wrogi kombatant jest także przeciwnikiem Rzeszy, a więc i narodu niemieckiego, który zasługuje na chłodną eliminację.

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. nazwa specyficznego chrzcielne danych do jednostki „Leibstandarte SS Adolf Hitler” oznacza „SS jednostkowa strażników z Hitlera  ”.
  2. Reichswehr został przemianowany Wehrmacht w 1935 roku.

Bibliografia

(de) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu z Wikipedii w języku niemieckim zatytułowanego "  Leibstandarte SS Adolf Hitler  " ( patrz lista autorów ) .
  1. George Stein 1977 , s.  18.
  2. George Stein 1977 , s.  29.
  3. (w) Alexander B. Rossino , Hitler uderza w Polskę: Blitzkrieg, ideologia i okrucieństwo , University Press of Kansas,2003, 343  s. ( ISBN  978-0-7006-1392-2 ) , s.  109-110.
  4. (w) James Pontolillo , Mordercza elita: Waffen SS i jej zapis okrucieństw , Bookmasters Dist Serv,2009, 480  pkt. ( ISBN  978-91-85657-02-5 ) , s.  35
  5. SS, ostrzeżenie z historii , s.  286.
  6. Konwencja genewska z27 lipca 1929 dotyczących traktowania jeńców wojennych.
  7. (w) George Stein , Waffen SS: elitarna gwardia Hitlera w czasie wojny 1939-1945 , Bristol, Cerberus,2002, 324  s. ( ISBN  978-1-84145-100-8 , OCLC  49643850 ) , strona 89, przypis 81
  8. George Stein 2002 , s.  88: według autora, straty z podziałem kwoty do 132 zabitych , 527 rannych i 45 zaginionych na20 czerwca 1940.
  9. George Stein 2002 , s.  28, przypis 4: Ansprache des Reichsführers SS aus Anlass der Übergabe der Führer-standarte an die Leibstandarte „Adolf Hitler”, Metz, Fort Alvensleben, am 7. września 1940, RFSS / T-175, 90/2612641ff. )
  10. George Stein 2002 , s.  114.
  11. Roger_Martin 1994 , s.  50-51.
  12. Philippe Masson 1994 , s.  459.
  13. (w) Stephen Ward, „  Przysięga milczenia SS udaremniła śledztwo w sprawie zabójstwa: dokumenty pokazują, że niektórzy śledczy, gdy oficer nakazał zabić do 90 brytyjskich więźniów  ” , The Independent ,20 stycznia 1994( przeczytaj online )
  14. (w) Nigel Cawthorne, Historia SS: Niesławne Legiony Śmierci Hitlera , wydawnictwo Arcturus2012( ISBN  978-1-84858-947-6 , czytaj online ) , s.  83

Bibliografia

Zobacz również