Wilhelm mohnke

Wilhelm mohnke
Narodziny 15 marca 1911
Lubeka ( Cesarstwo Niemieckie )
Śmierć 6 sierpnia 2001
Barsbüttel
lub Damp ( Niemcy )
Pochodzenie Niemcy
Wierność Trzecia Rzesza
Uzbrojony Flaga Schutzstaffel.svg Waffen-SS
Stopień SS- Brigadeführer
Lata służby 1933 - 1945
Przykazanie
Konflikty Druga wojna światowa
Wyczyny broni Bitwa o Berlin
Nagrody Żelazny krzyż

Wilhelm Mohnke to niemiecki SS - Brigadeführer z Waffen-SS , urodzony dnia15 marca 1911w Lubece i zmarł dalej6 sierpnia 2001w Barsbüttel (przedmieście Hamburga ).

Jest jednym ze 120 pierwotnych członków "SS-Stabswache Berlin", jednostki utworzonej w Marzec 1933zapewnić ochronę osobistą Führera Adolfa Hitlera . Dwanaście lat później, od 1940 roku zorientowany w Waffen-SS , był także jednym z ostatnich generałów SS, którzy byli obok Hitlera w jego bunkrze Führera .

Jako Haupsturmfuhrer SS, Mohnke na czele 1 Dywizji  SS „Leibstandarte SS Adolf Hitler” podczas kampanii polskiej wWrzesień 1939, A następnie jako Sturmbannführer w Waffen-SS, brał udział w inwazji na Bałkanach w wiosną 1941 roku , w którym stracił oparcie. Po kilku nieudanych próbach, aby zapewnić „Leibstandarte” składnik opancerzony, to przenosi się do batalionu zapasowego i mianowany w 1943 dowódca pułku 12 -go  SS Division „Hitlerjugend” , które właśnie zostało utworzone.

To był na czele tego pułku, który brał udział w bitwie o Caen w lecie 1944 roku . Jego cechy przywódcze przyniosły mu zaszczyt odznaczenia Krzyżem Kawalerskim Żelaznego Krzyża . Pod koniec bitwy o Normandię objął dowództwo „ Leibstandarte  ”, swojej pierwotnej dywizji, która brała udział w bitwie o Ardeny pod koniec 1944  roku: awansował na SS- Brigadeführera do początku 1945 roku .

Brał udział w walkach aż do ostatnich dni wojny: podczas bitwy o Berlin w rluty w Kwiecień 1945, kieruje „Kampfgruppe Mohnke” odpowiedzialną za obronę kwater rządowych w Berlinie, aw szczególności Reichstagu , nazywanego „Die Zitadelle” (Cytadela); należy również do ostatniej grupy wiernych wokół Hitlera, którzy schronili się w jego bunkrze Führera .

Po śmierci Hitlera, próbując uciec, został wzięty do niewoli w Berlinie, otoczony, a następnie przewieziony do Związku Radzieckiego, gdzie był przetrzymywany do Październik 1955. Następnie wrócił do osiedlenia się w pobliżu Hamburga, gdzie pracował. W latach osiemdziesiątych był to czas podejrzany o zbrodnie wojenne, głównie za okres dowodzenia w latach 1944-1945, ale niemiecki prokurator zrezygnował z wniesienia oskarżenia ze względu na brak dowodów uznanych za wystarczające.

Biografia

Młodość

Wilhelm Mohnke urodził się w Lubece dnia15 marca 1911, ojca stolarza, którego imię nosi. Po jego śmierci Mohnke opuszcza szkołę, aby znaleźć pracę. Pomoc publiczna pozwala mu wówczas na wznowienie studiów i uzyskanie dyplomu umożliwiającego zatrudnienie w firmie produkującej szkło i porcelanę oraz prawdopodobnie zajmowanie stanowisk dowódczych zespołu. Ale wMarzec 1932, stracił pracę, a Niemcy mocno ucierpiały na skutek kryzysu 1929 roku . Niedawno1 st Wrzesień +1.931, wstąpił do partii nazistowskiej i zgłosił się do dołączonej do niego paramilitarnej formacji SS w rListopad 1931.

Wejście do SS i ścisłej straży Führera

W 1932 roku, po przyjęciu swojej kandydatury, Mohnke mógł wstąpić do SS i rozpocząć karierę w tej korporacji w randze Manna (podstawowego człowieka); jest on następnie przydzielony do 4 th  SS Standarte „Schleswig Holstein» Hamburg. Kiedy Hitler został kanclerzem w następnym roku, wStyczeń 1933dowództwo SS prosi wszystkie swoje jednostki o podanie nazwisk swoich trzech najlepszych członków, aby można było ich przypisać do oddziału osobistej straży Führera. Więc17 marca, Mohnke jest wybrany i 8 majaoficjalnie wstąpił do SS-Stabswache „Berlin” dowodzonego przez Josefa Dietricha . ZpaździernikMohnke korzysta z ważnego awansu, ponieważ zostaje Hauptsturmführerem  ; następnie zabrał głowę grupy dwunastu mężczyzn odpowiedzialnych za pilnowanie przed kancelarią . Plik7 październikaJego jednostka została włączona do "Leibstandarte SS Adolf Hitler" w 3 e  kompanii 2 e  batalionu.

Dywizja SS „Leibstandarte SS Adolf Hitler”: kampanie w Polsce, Francji i na Bałkanach

Sześć lat później Mohnke wziął udział w polskiej kampanii , podczas której został ranny7 września 1939 r. W ten sposób otrzymuje czarną odznakę rannych . Jest również uznawany za Żelaznego Krzyża z 2 e  szeregach29 wrześniai Krzyż Żelazny Pierwszej Klasy,8 listopada.

Mohnke kontroluje 5 th  firmę z 2 e  Batalionu 1 st  SS Division "Leibstandarte SS Adolf Hitler" podczas kampanii we Francji  ; the28 maja 1940, zastępuje dowódcę swojego batalionu, ranny. Mniej więcej w tym czasie Mohnke był rzekomo zamieszany w zabójstwo 86 brytyjskich jeńców wojennych w pobliżu Wormhout .

To był wciąż na czele tego batalionu, jako Sturmbannführer , że brał udział w inwazji na Bałkanach w wiosną 1941 roku  ; pierwszego dnia ofensywy6 kwietnia, został ciężko ranny w ataku lotniczym w Jugosławii . Sprzeciwia się decyzji lekarzy, którzy chcą amputować nogę, ale ciężkość urazu wymaga amputacji stopy. Podczas ośmiomiesięcznej rekonwalescencji został odznaczony niemieckim krzyżem ze złota, ale z powodu bólu stał się alkoholikiem i narkomanem.

W 1942 roku , kiedy 1 st  SS rejon „Leibstandarte SS Hitler” przygotowuje się przekształcony podziału zbrojonego Mohnke którego rekonwalescencji zakończyłalutychce wrócić na front. Jest więc na początku formacji ekranowanego grupy ( Panzerabteilung równoważnik batalionem) w 1 ul  podziału SS „Leibstandarte SS Hitler” Po powrocie do aktywnej usługi. Polecił swojemu zastępcy, porucznikowi Ralfowi Tiemannowi, sporządzenie listy rekrutów, która szybko okazała się wystarczająca do utworzenia dwóch kompanii. Po przekształceniu tej listy w rozkaz przeniesienia, Mohnke przekazuje ją dowódcy dywizji Josefowi Dietrichowi ,14 stycznia 1942, kiedy przedstawia oficerom swoją nową żonę. Zaskoczony Dietrich poddał się presji i podpisał dokument, oficjalnie tworząc opancerzony element dywizji. Prawdopodobnie z powodu zastosowanej niezbyt eleganckiej metody, na którą później narzeka Dietrich, Mohnke został po kilku tygodniach zwolniony z dowództwa i przeniesiony do batalionu rezerwowego w ramach tej samej dywizji,16 marcabatalion dowodzi do Wrzesień 1943. W tym też okresie Mohnke został wysłany na kilka dni na detoksykację w celu leczenia różnych nałogów.

Dywizja SS „Hitlerjugend”: Bitwa o Normandię

Plik 1 st Wrzesień +1.943Szesnaście tysięcy rekrutów z Hitlerjugend urodzone w 1926 roku (tak, wszyscy w wieku poniżej 18 lat ) stanowią większość siły roboczej z nowych 12 -go  SS Division „Hitlerjugend” .

ObersturmbannführerHermann Mohnke powołuje główki drugiego pułku podziału: the 26 th  SS Pułk Panzergrenadier ( zmechanizowany ). Jego pułk obejmuje batalionu 3 th  batalion, wyposażony w pojazdy opancerzone. Dodatkowym jednostki, 15 th  pojazdy Aufklärungskompanie (spółka rozpoznawczy), ma również opancerzone; kompania wnosi do 26 pułku  Grenadierów Pancernych SS potężną siłę bojową.

W Czerwiec 1944dywizja "Hitlerjugend" bierze udział w bitwie o Normandię , po wylądowaniu6 czerwca. Podczas gdy większość z 12 th  prowadzi podział ciężkich walk, aby zachować kontrolę nad kieszenią Falaise , podczas którego, Mohnke się jego straty wynoszą około 50% swojej siły roboczej Kampfgruppe (grupa bojowa) we wschodnich Dives .

Plik 21 czerwca, Mohnke awansował do Standartenfuhrer , następnie otrzymał krzyż rycerski na11 lipca.

Ponieważ sytuacja wojsk niemieckich we Francji pogarsza się z dnia na dzień, a front zbliża się do Sekwany , Mohnke jest jednym z tych, którzy organizują obronę na zachodnim brzegu rzeki, aby zapobiec jej przekroczeniu, od 19 do 19.29 sierpnia. Jednak kampania ta została naznaczona nową zbrodnią wojenną, podczas której ludzie Mohnke rozstrzelali 35 kanadyjskich jeńców w Fontenay-le-Pesnel .

Wróć do „Leibstandarte”: Bitwa pod Ardenami

Plik 31 sierpnia 1944, Mohnke powiedzie Theodor Wisch rannych jako dowódca 1 st  dywizji SS "Leibstandarte SS Hitlera" . Jest preferowany od Obersturmbannführera Joachima Peipera , który mimo to ma większe doświadczenie bojowe, ale niewątpliwie nadal jest uważany za zbyt młodego na to stanowisko.

Operacja Wacht am Rhein to ostatnia wielka ofensywa niemiecka. 1 st  SS Division "Leibstandarte SS Adolf Hitler" oryginalne urządzenie Mohnke, musi być zwiastun ataku. Dołączone do I st  Pancernej SS, „Leibstandarte”, jeden z najlepszych oddziałów wojsk niemieckich, jest tylko cieniem samego siebie. Poważne straty, jakie poniosła, zostały zrekompensowane przez wcielenie bardzo młodych żołnierzy, ledwo wyszkolonych przed pójściem na front. Ponadto niemieckie zapasy benzyny są znacznie zmniejszone, a „Leibstandarte” ma bardzo małe rezerwy paliwa dla swoich pojazdów opancerzonych, co jednak warunkuje jego zdolność do skutecznej walki. Mohnke jest jednak wspierany przez grupę doświadczonych i zatwardziałych oficerów. Operacja jest uruchamiana16 grudnia 1944.

Rano w dniu 17 grudnia 1944, Obersturmbannführer Joachim Peiper i jego walka grupa (Kampfgruppe) wykorzystać do zajezdni paliwa US Army w Büllingen . Na skrzyżowaniu dróg Malmedy ludzie Peipera są odpowiedzialni za zamordowanie 68 amerykańskich jeńców wojennych: masakrę Malmedy . W godzinach wieczornych, zaawansowane elementy „Leibstandarte” prowadzenie wojny przeciwko 99 th  USA podziału w Stavelot . Niemiecki postęp okazał się wolniejszy niż oczekiwano i był utrudniony przez niszczenie mostów i składów paliwa przez wycofujące się wojska amerykańskie. Rozpoczęto nową ofensywę1 st styczeń +1.945, ale jest odparty przez aliantów, którzy przegrupowali swoje siły. Operacja Wacht am Rhein dobiega końca27 stycznia, trzy dni przed awansem Mohnke do stopnia Brigadeführera .

I st  Pancerna SS następnie przenosi się na Węgry, gdzie niemiecki przedni zawalił. Mohnke, lekko ranny podczas nalotu, zostaje następnie wycofany z przodu i skierowany na bardzo krótki okres do rezerwy.

Ostatnie miesiące wojny: bitwa o Berlin

Po rekonwalescencji Mohnke został wybrany przez Hitlera do obrony okręgu kanclerskiego w Berlinie. Dowodzi grupą bojową ( Kampfgruppe ) 69 batalionów SS, od pułku straży 1. Dywizji  SS „Leibstandarte SS Adolf Hitler” do rezerwowych batalionów tej samej dywizji i oddziałów ścisłej straży Führera. i Heinrich Himmler . Wojska Mohnke, podobnie jak te odpowiedzialne za obronę Berlina pod rozkazami generała Helmutha Weidlinga , przeciwstawiały się zaciekłemu oporowi wobec natarcia Armii Czerwonej , ale były celem20 kwietnia w 8 maja 1945 rnajpoważniejsze bombardowanie artyleryjskie II wojny światowej. Wkrótce zostają wyprzedzeni przez liczbę napastników.

Na kwiecień 29 , 1945 , dzień przed jego samobójstwa, Hitler zażądał wykonania Gruppenführera Hermann Fegelein , swego brata-in-law przez małżeństwo, za dezercję. Mohnke, wierząc, że Fegelein zasługuje na sprawiedliwy proces, ustanawia doraźny sąd wojskowy złożony z generałów Krebsa , Burgdorfa , Rattenhubera i niego samego. Rola Mohnke w egzekucji Fegeleina pozostaje niejasna. Jeśli Mohnke zapewnia, że ​​zrobił wszystko, aby zapewnić oskarżonemu prawdziwy proces przed sądem wojskowym, to twierdzenia tego nie potwierdzają inni świadkowie.

Plik 30 kwietniapo śmierci Hitlera ostatnim mieszkańcom bunkra Führera nakazano ucieczkę z Berlina, o ile pozwalał na to ich stan fizyczny. Celem tego wyprawy jest przedostanie się na tereny okupowane przez aliantów zachodnich lub dołączenie do armii niemieckiej na północy kraju. Mohnke kieruje jedną z dziesięciu grup, które próbują uciec, w tym w szczególności sekretarze Hitlera, Traudl Junge , Gerda Christian i Else Krüger , a także jego dietetyk Constanze Manziarly , lekarz Ernst-Günther Schenck i dyplomata Walther Hewel . Wszyscy chcieli dołączyć do armii niemieckiej znajdującej się w pobliżu Prinzenallee, zwłaszcza metrem w Berlinie. Ale ich wypad kończy się, gdy zdają sobie sprawę, że Armia Czerwona już otoczyła miasto. Po ewakuacji kobiet funkcjonariusze szukają schronienia w browarze Schultheiss-Patzenhofer przy Prinzenallee. Widząc, że nie mogą już uciec przed Sowietami, Mohnke poddaje się.

Powojenny

Po kapitulacji Niemiec8 maja 1945 r, Mohnke i inni oficerowie wziąć do sowieckiej centrali negocjować z szefem sztabu 8 th  Gwardii Armii Wasilija Chuikov . Mohnke został następnie przekazany do NKWD i przeniesiono do Moskwy , na9 maja, aby zostać tam przesłuchanym w największej tajemnicy; pozostał tam do 1949 roku . Następnie zostaje przeniesiony do więzienia na Łubiance i obozu jenieckiego Voikovo  (we), skąd jest wypuszczany10 października 1955.

Po zwolnieniu Mohnke przeniósł się do Barsbüttel , na przedmieściach Hamburga w Niemczech Zachodnich, gdzie został sprzedawcą pojazdów użytkowych. Tam zmarł w wieku 90 lat , w 2001 roku .

Przestępstwa wojenne

Opłaty:

Mohnke nie był ścigany za te czyny bezpośrednio po wojnie, ponieważ był jeńcem rosyjskim do 1955 roku . Jego ślad został znaleziony przez Brytyjczyków, a sprawa została wznowiona przez sądy niemieckie w 1988 roku , ale prokurator uznał, że nie ma wystarczających dowodów, aby go oskarżyć.

Odnosząc się do tych oskarżeń, Mohnke powiedział historykowi Thomasowi Fischerowi: „Nigdy nie wydałem rozkazu ... stracenia więźniów. "

Podsumowanie jego kariery w SS

Poziomy hierarchiczne

Zajmowane stanowiska

Nagrody

Filmografia

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Nie ma pewności co do jego dokładnego miejsca śmierci; Anglo-niemieckojęzyczni Wikipedie wspominają o małym miasteczku Damp , położonym na północ od Kilonii na wybrzeżu Bałtyku, około 150 km na północ od Hamburga.
  2. równoważny stopień we Francji brygady ogóle .
  3. Równoważna ranga we Francji do kapitana .
  4. Pozycja równoważna we Francji dowódcy .
  5. Rank odpowiednik we Francji podpułkownika .
  6. Pozycja odpowiednik we Francji do pułkownika .
  7. odpowiednik generała dywizji .
  8. Fegelein poślubił w 1944 roku siostrę Evy Braun , która w tym samym czasie została oficjalną żoną Hitlera29 kwietnia 1945.
  9. Ranga nie istnieje we Francji, która byłaby pośrednia między stopniem pułkownika i generała brygady .

Bibliografia

(fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku angielskim zatytułowanego „  Wilhelm Mohnke  ” ( zobacz listę autorów ) .
  1. Nick Rider , Krótkie przerwy w północnej Francji , Londynie, Cadogan Guides,2005, 384  pkt. ( ISBN  978-1-86011-183-9 , OCLC  979112687 ) , str.  66
  2. (w) Matthew Hughes (SOW.) Gaynor and Johnson (SOW.) Fanatyzm i konflikt w czasach nowożytnych , Londyn, Nowy Jork, Frank Cass, al.  "Seria Cass - Historia wojskowości i polityki" ( n O  19)2005, 196  s. ( ISBN  978-0-7146-5716-5 , OCLC  55131537 ) , str.  89
  3. Akta wydane na temat nazistów oskarżonych o masakrę: generał SS powiązany ze śmiercią jeńców wojennych

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne