| Tytuł oryginalny | Der Untergang |
|---|---|
| Produkcja | Oliver hirschbiegel |
| Scenariusz | Bernd Eichinger |
| Muzyka | Stephan Zachariasz (z) |
| Główni aktorzy |
Bruno Ganz |
| Firmy produkcyjne |
Constantin Film Norddeutscher Rundfunk ( NDR ) Westdeutscher Rundfunk ( WDR ) Degeto Film ( de ) Österreichischer Rundfunk ( ORF ) EOS Entertainment Rai Cinema |
| Ojczyźnie |
Niemcy Austria Włochy |
| Uprzejmy |
Wojna dramatu historycznego |
| Trwanie | 148 minut |
| Wyjście | 2004 |
Aby uzyskać więcej informacji, patrz Karta techniczna i Dystrybucja
Upadek ( Der Untergang ) to niemiecki film wyreżyserowany przez Olivera Hirschbiegela i wydany w 2004 roku . Film opowiada o wydarzeniach i okolicznościach związanych ze śmiercią Adolfa Hitlera i jego ostatnimi dniami podczas bitwy o Berlin w kwietniu 1945 roku .
Film został wybrany do Oscara za najlepszy film obcojęzyczny w 2005 roku, ale nie został zwycięzcą; w 2004 roku zdobył trzy Bayerischer Filmpreis , dla najlepszego producenta Bernda Eichingera , najlepszego aktora dla Bruno Ganza, który gra Hitlera, oraz Nagrodę Publiczności, a także Nagrodę Bambi dla najlepszego filmu niemieckiego .
W przeciwieństwie do nieniemieckich produkcji o reżimie nazistowskim, najczęściej kręconych w języku angielskim, La Chute jest kręcony w języku niemieckim, co daje mu szczególną siłę i dużą wiarygodność, zwłaszcza sceny, w których Bruno Ganz z chrypką i ochrypłym odgrywa kryzys histerii Hitlera. potężny głos.
Jedna z tych scen, w których Hitler w czarnej złości krzyczy na swoich generałów w gabinecie Führerbunkera , dała ponadto początek licznym porwaniom parodii w Internecie.
Film poświęcony ostatnim dniom Adolfa Hitlera i upadkowi III Rzeszy podczas bitwy o Berlinkwiecień 1945.
Film zaczyna się krótką sekwencją w Listopad 1942gdzie widzimy Traudl Humps , 22-letnią kobietę z Monachium (która po ślubie zostanie Traudl Junge po ślubie w 1943) zatrudniona jako sekretarka Hitlera, w jego kwaterze głównej, „ Wilczy Szaniec ” („Wilczy Szaniec”) na Wschodzie Prusy. W tym czasie, chociaż Niemcy zaczęły odczuwać niepowodzenia, ich wojska nadal okupowały znaczną część Europy.
Kontynuacja filmu toczy się w kwiecień 1945, dwa i pół roku później, w Berlinie. Trzecia Rzesza jest w agonii, na froncie zachodnim, jak na froncie wschodnim, alianci najeżdżają terytoria niemieckie, Berlin jest oblegany przez Sowietów, a Hitler schronił się w bunkrze Führer .
20 kwietnia, Dzień 56 XX rocznicy Hitlera, strzelaniu do sowieckiej artylerii sięgnąć po raz pierwszy w centrum Berlina. Hitler nie chce wyjeżdżać z miasta, choć wszyscy go do tego namawiali. Najwyraźniej nadal wierzy w „ostateczne zwycięstwo” i swoją wizję „germańskiego imperium światowego”. Jego generałowie próbują uświadomić mu rozpaczliwą naturę sytuacji, ale Hitler reaguje napadami histerycznej wściekłości. Nie wierzy też do wiadomości, że „ Grupa Steinera ” nie mogła przeprowadzić ataku mającego na celu jego uwolnienie. Obraża swoich generałów, nazywając ich „tchórzliwymi zdrajcami” , po raz pierwszy ogłasza przegraną wojnę i woli się zabić niż opuścić Berlin lub poddać się.
Jego generałowie nie wiedzą, co robić. Z jednej strony czują się zobowiązani do posłuszeństwa woli Hitlera na mocy przysięgi Hitlera , z drugiej strony nie mogą już wykonywać niemądrych rozkazów swojego przywódcy. W swoich decyzjach Hitler ignoruje także ludność cywilną i, podobnie jak Goebbels, mówi o tym, że naród niemiecki zbliża się i zawdzięcza sobie „zasłużony upadek”. Większość przywódców politycznych opuściła teraz Berlin. Hitler podejrzewa ich o zdrajców, zwłaszcza Hermanna Göringa , Heinricha Himmlera i Alberta Speera . Göring próbuje przejąć władzę na tej podstawie, że Berlin jest odcięty od świata zewnętrznego. Himmler kontaktuje się z zachodnimi aliantami, aby złożyć im propozycję poddania się. Jako jedyny, który mógł osobiście porozmawiać z Hitlerem, Speer wyjawia mu, że od miesięcy wstrzymuje swoje rozkazy zniszczenia, które miały na celu zapewnienie, że „wróg nie znajdzie nic poza pustynią” .
Oprócz osobistego świty i naczelnych generałów Wilhelma Keitela , Hansa Krebsa i Wilhelma Burgdorfa , jedyni pozostali obok Hitlera Josepha Goebbelsa , ministra propagandy Rzeszy, Walthera Hewela , sekretarza stanu i Martina Bormanna , szefa kancelaria NSDAP . Podczas gdy Hitler wysłał Keitla do admirała Dönitza we Flensburgu w jeszcze nieokupowanych północnych Niemczech i pozwolił mu opuścić bunkier Führer , Goebbels przywiózł tam swoją żonę Magdę i ich sześcioro dzieci . Kochanka Hitlera, Eva Braun, również jest zdeterminowana, aby z nim zostać. Z drugiej strony jego szwagier Hermann Fegelein , łącznik Hitlera z Himmlerem, planuje ucieczkę z Berlina i chciałby ich zabrać ze sobą. Sekretarze Hitlera , Traudl Junge i Gerda Christian , również chcą pozostać w bunkrze Führera , wbrew radom Hitlera. Eva Braun nie może odwieść Hitlera od zabicia jej szwagra za dezercję w odwecie za zdradę Himmlera i ostatecznie bezwarunkowo akceptuje jego wolę.
W międzyczasie wybuchła bitwa o Berlin. Wojska radzieckie zdobywają miasto w zaciekłych walkach, dom po domu. Jest to beznadziejna walka toczona przez wojska niemieckie, składające się z Hitlerjugend , sfanatyzowanej Hitlerjugend i Volkssturmu, który jest zobowiązany do walki. Lekarz SS Ernst-Günther Schenck przeczesuje miasto w poszukiwaniu lekarstw i spotyka komandosów SS, którzy strzelają do Wehrkraftzersetzung (zniszczenia morale armii) cywilów i członków Volkssturmu, którzy szykowali się do kapitulacji, a także dezerterów. W swoim bunkrze Hitler rozdaje kapsułki z cyjankiem swoim najbliższym współpracownikom. Pijąc dużo alkoholu, dyskutujemy, jak najlepiej się zabić. Generał Luftwaffe Robert von Greim i lotniczka Hanna Reitsch udają się do Hitlera z zamiarem umrzeć razem z nim, a on wciąż opowiada im o fantastycznych tajnych planach wojennych. Tymczasem lekarz Rzeszy SS Ernst-Robert Grawitz prosi Führera o pozwolenie na opuszczenie Berlina i po negatywnej odpowiedzi Hitlera zabija siebie i swoją rodzinę granatami ręcznymi. 29 kwietnia 1945Hitler dyktuje Traudl Junge swoje ostatnie prywatne i polityczne życzenia. Następnie poślubił Evę Braun. Generał SS Wilhelm Mohnke , odpowiedzialny za ochronę dzielnicy rządowej, donosi Hitlerowi o okrążeniu Kancelarii Rzeszy przez wojska sowieckie. Pozycje mogą być utrzymywane maksymalnie przez jeden dzień. Dla Hitlera oznacza to, że tylko samobójstwo może uchronić go przed schwytaniem przez Sowietów. Absolutnie nie chcąc wpaść w ręce wroga, każe swojemu adiutantowi Otto Günsche, że całkowicie usunie jego zwłoki. Po południu30 kwietnia 1945Hitler i Eva Braun zatruwają się kapsułkami z cyjankiem (po udanym teście na Blondi , suce Adolfa Hitlera); w tym samym czasie Hitler strzela sobie w głowę. Zwłoki są następnie palone na podwórzu Kancelarii Rzeszy .
Hitler nie żyje, w jego bunkrze wybucha kłótnia: czy powinniśmy dalej walczyć, czy poddać się? Następca Hitlera, Goebbels, poleca generałowi Krebsowi prowadzenie negocjacji z Wasilijem Tchouïkovem , sowieckim generałem. Krebs informuje sowieckich dowódców o samobójstwie Hitlera, ale Chouikov odrzuca wszelkie negocjacje: ponieważ sytuacja przeciwnika jest rozpaczliwa, akceptuje on jedynie bezwarunkową kapitulację, o której Goebbels nie chce słyszeć. Jego żona Magda, wierna Hitlerowi, nie wyobraża sobie życia dla swoich dzieci bez narodowego socjalizmu: daje im pigułkę nasenną, którą Helga, lat 12, musi zmusić do wchłonięcia, a potem zabija je we śnie kapsułkami z cyjankiem. Goebbelowie następnie zabijają się strzałem z broni palnej, podczas gdy pozostali mieszkańcy bunkra opuszczają teren i próbują uciec z Berlina w kilku grupach. W bunkrze Führera pozostał tylko elektromechanik Johannes Hentschel .
Producent Bernd Eichinger , scenarzysta filmu, zainspirował się książką historyka Joachima Festa Ostatnie dni Hitlera oraz wspomnieniami sekretarza dyktatora Do ostatniej godziny: Ostatni sekretarz Hitlera . Swój film przedstawia jako „film niemiecki, wyprodukowany niemieckimi środkami, niemieckimi technikami, niemieckimi aktorami, dla niemieckiej publiczności” (należy zauważyć, że główny aktor Bruno Ganz jest Szwajcarem).
W Niemczech i marginalnie we Francji film wywołał debaty:
Generalnie film przedstawia naród niemiecki jako ofiarę Adolfa Hitlera, więźnia szaleńca, jak zahipnotyzowany , żyjący złym snem . Trzeba to jednak zrównoważyć reprezentacją nazistowskiego fanatyzmu: widzimy małą grupę poszukującą zdrajców i ich doraźnych egzekucji oraz liczne samobójstwa, np. młodych hitlerowców .
Inną krytyką jest to, że film, przedstawiając oficerów jako ofiary szaleństwa Adolfa Hitlera lub próbujących chronić ludność, sprawia, że osoby, które popełniły okropne zbrodnie, stają się współczujące:
W książce The Third Reich od początków do upadku z William Shirer , mówi się, że dzieci Goebbels zginęło przez lekarza, a nie (jak w filmie) przez matkę, która sama, został zabity. Został zastrzelony z jej męża i na ich prośbę przez esesmana (w filmie to Goebbels zabija żonę). Istnieje tu sprzeczność z artykułem dotyczącym Magdy Goebbels . Wydaje się, że referencja nie była skrupulatnie śledzona, argument ten traci sens.
Z sierpień 2006, w internecie pojawiają się humorystyczne parodie, zwłaszcza na YouTube , sceny na końcu filmu, gdzie w małym gabinecie Führerbunkera Hitler wścieka się na swoich generałów, którzy według niego nie wykonali jego rozkazów. Zachowano oryginalne niemieckie dialogi, ale dodano napisy w innym języku, odnoszące się do całkowicie anachronicznych wydarzeń , mające na celu ośmieszenie lub przekazanie wiadomości od autora o tych wydarzeniach. W 2009 roku jedna z tych parodii, przywołujących problemy z parkowaniem w Tel Awiwie, była przedmiotem wniosku o wycofanie przez izraelskie stowarzyszenie reprezentujące ocalałych z Holokaustu .
Reżyser La Chute , Oliver Hirschbiegel , twierdzi, że uważa te rozrywki za „najlepszy komplement”, jaki może otrzymać reżyser. Jednak wkwiecień 2010firma produkcyjna Constantin Film postanawia usunąć wszystkie filmy z powodu naruszenia praw autorskich . Po początkowym usunięciu filmów YouTube ponownie rozważa swoją decyzję, powołując się na ideę dozwolonego użytku . Sama reakcja Constantina Film stała się przedmiotem nowych dywersji .