Kamianets-Podilskyï

Kamianets-Podilskyï
Камянець-Подільський
Herb Kamieńca Podolskiego
Heraldyka
Flaga
Zamek w Kamieńcu Podolskim 2019.jpg
Банк комерційний P1280393 вул. Зарванська, 3.jpg Kamieniec Podolski. Cerkiew św. Trojcy (oo. Bazylianów) .jpg
Житловий будинок в Кам'янець-Подільському.jpg P1280252 вул. П'ятницька, 11.jpg
-DJI 0351-Edytuj Panorama1.jpg
Administracja
Kraj Ukraina
Poddział  Obwód chmielnicki
Burmistrz Mykhailo Possitko
Kod pocztowy 32300 - 32318
Prefiks tel. +380 3849
Demografia
Populacja 99,755 mieszk  . (2019)
Gęstość 3579  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 48 ° 41 ′ szerokości geograficznej północnej, 26 ° 35 ′ długości geograficznej wschodniej
Powierzchnia 2787,1  ha  = 27,871  km 2
Różnorodny
Pierwsza wzmianka 1062
Status Miasto od 1795 roku
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Obwód chmielnicki
Zobacz na mapie administracyjnej obwodu chmielnickiego Lokalizator miasta 14.svg Kamianets-Podilskyï
Geolokalizacja na mapie: Ukraina
Zobacz na mapie administracyjnej Ukrainy Lokalizator miasta 14.svg Kamianets-Podilskyï
Geolokalizacja na mapie: Ukraina
Zobacz na mapie topograficznej Ukrainy Lokalizator miasta 14.svg Kamianets-Podilskyï
Znajomości
Stronie internetowej city.kp.km.ua/index.htm
Źródła
Lista miast na Ukrainie

Kamieniec Podolski (w języku ukraińskim  : Кам'янець-Подільський ) lub Kamenec-Podolski (w języku rosyjskim  : Каменец-Подольский  ; w języku francuskim  : Caminiec pl Podolu w języku polskim  : Kamieniec Podolski ) to miasto Obwód Chmielnicki w Zachodniej Ukrainie . W 2019 roku liczył 99755 mieszkańców .

Wstępna lista światowego dziedzictwa UNESCO .

Geografia

Kamieniec Podolski jest nawadniany przez rzekę Smotrytch , dopływ Dniestru i znajduje się 63  km na północny wschód od Czerniowiec , 88  km na południowy zachód od Chmielnickiego i 343  km na południowy zachód od Kijowa .

Pociągiem do stacji Kamenetz lub Chmielnickiego bezpośrednim szybkim pociągiem z Kijowa .

Nazwisko

Jego nazwa pochodzi od kamin ' (камінь) lub kamen oznaczającego „kamień” w języku starosłowiańskim oraz od Podola (Поділля), którego Kamieńec-Podolski jest uważany za historyczną stolicę.

Historia

antyk

Kilku historyków uważa, że ​​miasto zostało założone w tym miejscu przez starożytnych Daków, którzy mieszkali na terenach dzisiejszej Rumunii , Mołdawii i części Ukrainy . Historycy twierdzą, że założyciele nazwany zatrudnienia Petridava lub Klepidava , którego pochodzenie pochodzi od greckiego Petra lub w łacinie Lapis oznaczające „skałę” i jelec Dava oznaczającego „miasto”.

W czasach rzymskich Kamieniec Podolski wydaje się być centrum wymiany z rzymską prowincją Dacja , o czym świadczą rzymskie monety i inne artefakty znalezione w tym miejscu. Miasto mogło nawet służyć jako garnizon dla armii rzymskiej.

Średniowiecze

Pierwsza wzmianka o Kamieńcu Podolskim pochodzi z 1062 r. Jako część Rusi Kijowskiej . W 1241 roku został zniszczony przez Mongołów . Załączony w 1352 roku przez króla Kazimierza III RP , stało się stolicą województwa z Podola , a siedziba administracji cywilnej i wojskowej. Bardzo ważne strategicznie, fortyfikacje miasta były stale wzmacniane przez polskich królów w celu obrony Polski przed najazdami osmańskimi i tatarskimi .

Nowoczesne czasy

W czasie powstania Chmielnickiego (1648–1658) społeczność żydowska bardzo ucierpiała z powodu Kozaków Chmielnickiego z jednej strony i Tatarów krymskich z drugiej (ich głównym celem było wyłudzenie okupu).

Po podpisaniu pokoju w Buczaczu w 1672 r. Kamieniec Podolski był przez krótki czas częścią Imperium Osmańskiego , jako stolica podolskiego Pachalika . Aby zneutralizować tureckie zagrożenie zjednoczenia Republiki Dwóch Narodów , król Jan III Sobieski zbudował fortecę w pobliżu Wałów Trójcy Świętej . Miasto wróciło do Polski na mocy traktatu karłowickiego w 1699 r. Za panowania króla Augusta II zwanego Fortem . Twierdza była nadal powiększana i była uważana za mocną stronę Republiki Obojga Narodów. W zachowanych ruinach fortecy nadal znajdują się kule armatnie, które lądowały tam podczas różnych szturmów.

Z okazji drugiego rozbioru Polski w 1793 r. Miasto zostało przyłączone do Imperium Rosyjskiego i stało się centrum administracyjnym władz Podola . Piotr Wielki dwukrotnie odwiedził fortecę, co zrobiło na nim wrażenie. Służyło to jako więzienie dla przywódcy rebeliantów Oustyma Karmeliouka , który trzykrotnie próbował uciec.

Dwudziesty wiek

W 1914 r. Miasto utraciło funkcję stolicy rządu Podola na rzecz Winnicy . Przejęty przez wojsko polskie w czasie wojny rosyjsko-polskiej 1920 r. , Na mocy traktatu ryskiego przekazany Rosji Sowieckiej w 1921 r . Było stolicą administracyjną o Kamieńcu Podolskim oblast aż do 1941 roku .

Podczas II wojny światowej , 27 i28 sierpnia 1941, jednostki Einsatzgruppen (mobilne grupy zagłady) stacjonujące w Kamieńcu Podolskim oraz oddziały pod dowództwem najwyższego funkcjonariusza SS i policji w regionie południowym, generała SS Friedricha Jeckelna , dokonały masowych egzekucji 18 tys. Żydów deportowanych z Węgier, a także lokalna ludność żydowska. Według własnego raportu Jeckelna, 23 600 Żydów zostało zamordowanych 15  km od Kamieńca Podolskiego. Było to pierwsze masowe morderstwo na dużą skalę, które zapoczątkowało realizację „  ostatecznego rozwiązania  ” (patrz Masakra w Kamieńcu Podolskim ).

Populacja

Spisy (*) lub szacunki populacji:

Ewolucja demograficzna
1840 1897 1912 1923 1926 1939 1944
14,700 35 934, 50,500 29,375 31,098 34,849 11 000
Zmiany demograficzne, ciąg dalszy (1)
1959 1970 1979 1989 2001 2012 2013
40,299 57 111 84,440 102,236 99,610 102,969 102,743
Zmiany demograficzne, ciąg dalszy (2)
2014 2015 2016 2017 2018 2019 -
102,254 101 728, 101 235, 100,462 100 281, 99,755 -

Galeria

Źródła

Uwagi i odniesienia

  1. Odległości w linii prostej lub odległości po dużych okręgach
  2. (w) "  The Museum City  " , Kamieniec Podolski , Art / Ukrainian (dostęp 26 października 2007 )
  3. (Pl) "  Perła Podola  " , niedziela.pl (dostęp 26 października 2007 )
  4. OA Plamenitskaya, „Ossobennosti srednevekovoï zastroïki tsentra Kamentsa-Podolskogo” w Arkhitektournoe nasledstvo , 33, 1986, s.  60 , cytowany w Sophia Senyk, „A history of the Church in Ukraine”, w Orientalia Christiana Analecta , Rzym, Pontificio Istituto Orientale, t. 1 (z 5 planowanych), 1993, s.  10 .
  5. (w) "  Kamenetz-Podolsk:  " , JewishEncyclopedia.com (dostęp 8 lipca 2009 )
  6. Richard Rhodes, Extermination: The Nazi Machine. Einsatzgruppen in the East, 1941-1943 , Paryż, Autrement, wyd. „Wspomnienia”, s.  154 .
  7. „  spisowe oraz oszacowań populacji od 1897  ” , na pop-stat.mashke.org - (pl) „  Urząd Statystyczny Ukrainy: populacyjnych 1 st stycznia 2010, 2011 i 2012  ” na database.ukrcensus.gov .ua - "  Urzędu statystyka Ukraina: populacja 1 st stycznia 2011 roku 2012 i 2013  " na database.ukrcensus.gov.ua

Linki zewnętrzne