Jacques Delarue

Jacques Delarue Biografia
Narodziny 18 września 1919
Bricquebec
Śmierć 14 września 2014 r.(w wieku 94 lat)
Le Pecq
Narodowość Francuski
Zajęcia Historyk , policjant , oficer,
Inne informacje
Pole Historia
Konflikt Wojna algierska
Nagrody Oficer Legii Honorowej
Komendant Orderu Zasługi
Archiwum prowadzone przez Współczesny

Jacques Delarue , urodzony dnia18 września 1919w Bricquebec ( Manche ) i zmarł dnia14 września 2014 r. jest bojownikiem ruchu oporu , byłym komendantem oddziałowym policji , przydzielonym do jednej ze służb Centralnej Dyrekcji Policji Sądowej w Paryżu i francuskim historykiem.

Biografia

Pracownik fabryk Renault w Boulogne-Billancourt z5 grudnia 1935, a następnie w Caudron , został zmobilizowany zaraz po wypowiedzeniu wojny, ale pozostał tam aż do rozpoczęcia działań wojennych. Przetrzymywany pod banderami w czasie śmiesznej wojny , następnie był przetrzymywany w ramach armii rozejmowej od września 1940 r. i nie zawdzięczał demobilizacji wListopad 1942aż do sukcesu zawodów pokojowych w 1942 r. Następnie wstąpił do regionalnej policji państwowej w Limoges i szybko zaciągnął się do służby wywiadowczej do ruchu bojowego , który miał być jedną ze struktur tworzących się w służbach wywiadowczych Zjednoczonych Ruchów Oporu (MUR). . Jest odbierany wluty 1944podczas badania inspektora policji, ale aresztowany przez niemieckich funkcjonariuszy policji, członków regionalnej służby gestapo , został uwięziony bez sądu w Limoges aż do wyzwolenia .

Przywrócony we wrześniu 1944 r. do policji, od początku 1946 r. powołany do centralnego kierownictwa policji sądowej , do poddyrektora do spraw bezpieczeństwa wewnętrznego państwa, aby zająć się następstwami wyzwolenia. Następnie, w czasie wojny algierskiej , będzie jednym z śledczych z 16 lutego 1957sprawy „Villa des Sources”, która stała się ośrodkiem tortur grupy Georges Watin znanej jako „limp”, która będzie uczestniczyć w22 sierpnia 1962do ataku Petit-Clamart . WLuty 1957po czasowym pobycie w Algierze sporządził raport o skutkach afery bazooki , zamachu na16 stycznia 1957przed Walnym Raoul Salan , następnie dowódca 10 th  Regionu Wojskowego w Algierze . Od 1961 roku i powstania OAS będzie jednym z komisarzy policji bardzo aktywnym w walce z członkami OAS. Zakończy karierę jako komisarz wydziałowy w DCPJ i będzie uprawniony do honorowego stanowiska w swojej randze.

Jest jednym z wiceprezesów Stowarzyszenia Badań nad Oporem Wewnętrznym (AERI). W ramach swojej pracy jako historyka napisał wiele przełomowych dzieł.

W 1970 roku zbadał Paula Touviera po jego prośbie o ułaskawienie. Był świadkiem oskarżenia w procesie Klausa Barbie w 1987 roku i dwadzieścia lat później złożył w Bibliotece Współczesnej Dokumentacji Międzynarodowej swoje notatki przygotowawcze do zeznania i resztę swoich dokumentów dotyczących sprawy Barbie.

Dekoracje

Publikacje

Bibliografia

Uwagi i referencje

  1. Le Monde , 22 września 2014, s.  15 , ogłoszenie rodziny. Kremacja odbyła się 19 września 2014 roku.
  2. Jean-Charles Jauffret, Maurice Vaïsse, Charles-Robert Ageron , Żołnierze i partyzanci w wojnie algierskiej .
  3. René Rémond (reż.), Paul Touvier and the Church , Fayard, 1992.
  4. Jacques Delarue Collection, Klaus Barbie File .
  5. „  Dekret z dnia 24 czerwca 1993 r.  ” , na stronie legifrance.gouv.fr .

Linki zewnętrzne

Archiwa