Ceret | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Oksytania | ||||
Departament |
Pireneje Wschodnie ( podprefektura ) |
||||
Miasto |
Céret ( stolica ) |
||||
Międzywspólnotowość |
Wspólnota gmin Vallespir ( siedziba ) |
||||
Mandat burmistrza |
Michel Coste ( DVG ) 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 66400 | ||||
Wspólny kod | 66049 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Ceretans | ||||
Ludność miejska |
7821 mieszk . (2018 ) | ||||
Gęstość | 207 mieszkańców/km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 42°29′21″ północ, 2°45′08″ wschód | ||||
Wysokość | Min. Maks. 107 m 1440 m² |
||||
Powierzchnia | 37,86 km 2 | ||||
Rodzaj | Społeczność miejska | ||||
Jednostka miejska | Céret ( centrum miasta ) |
||||
Obszar atrakcji |
Céret (centrum miasta) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy |
Kanton Vallespir-Albères ( biuro centralne ) |
||||
Ustawodawczy | Czwarty okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | ratusz-ceret.com | ||||
Céret (po katalońsku : Ceret ) to francuska gmina licząca około 8000 mieszkańców, położona na południu Francji . Jest to jeden z sub-prefektury w dziale z Pireneje Wschodnie . Jej mieszkańcy nazywani są Cérétanami i Cérétanami.
Znane z Muzeum Sztuki Nowoczesnej , czereśni i tradycji walk byków , miasto, którego pierwsze wzmianki sięgają 814 roku, było miejscem negocjacji traktatu pirenejskiego ( 1659 ).
Céret to sub-prefektura w dziale z Pireneje Wschodnie i należy do społeczności gmin z Vallespir . Miasto jest stolicą kantonu i dzielnicy o tych samych nazwach.
Miasto znajduje się w Vallespir , w Dolinie Technologicznej, która graniczy z miastem. Opiera się na północnym zboczu Pirenejów, na południu dominuje szczyt Garces i Fontfrède, a od południa graniczy z Hiszpanią. Morze Śródziemne znajduje się 24 km na wschód (w kierunku Argelès-sur-Mer ), a masyw Canigou 20 km na zachód. Główne okoliczne miasta to Perpignan na północnym wschodzie i Figueres na południowym wschodzie.
Miasto graniczy z hiszpańskim miastem Maçanet de Cabrenys, do którego można dojechać samochodem ośmiokilometrowym szlakiem prowadzącym na przełęcz Puits de la Neige, w kierunku Les Salines. Przechodzi obok Têton des Salines .
Oms | Vivès | Saint-Jean-Pla-de-Corts |
Reynès | Maureillas-las-Illas | |
Maçanet de Cabrenys ( Hiszpania ) |
Wysokość miasta waha się od 107 do 1440 metrów. Najniższy punkt znajduje się na poziomie Tech , a najwyższy w Roc de France . Ratusz Céret znajduje się na wysokości 154 metrów.
W mieście dominuje szczyt i przełęcz Fontfrède . Ta przełęcz była jednym z najwyższych miejsc przejścia między okupowaną Francją a Hiszpanią. Stawia tam tzw. stelę „ uciekinierów ”.
Miasto jest sklasyfikowane w strefie sejsmiczności 3, odpowiadającej sejsmiczności umiarkowanej.
Jeśli dziś Tech przecina Céret, znajduje się prawie 2 kilometry od historycznego centrum miasta, ponad 50 metrów poniżej. Sytuacja ta przez długi czas uniemożliwiała bezpośrednie pompowanie w rzece. Dostęp do wody odbywał się poprzez odwierty i zbiór wielu źródeł odwadnianych kanałami.
Od XIV th wieku, miasto jest wyposażony w różne kanały, pierwszy kanalizacji i drenażu oraz zlewni wody pitnej z XVII -tego wieku.
Budowa kanału podlewania w 1866 r. umożliwiła ekstensywne nawadnianie upraw. Woda technologiczna jest skierowana w górę rzeki od miasta, a kanał biegnie wzdłuż linii konturowych. W ten sposób Céret znajduje się zarówno poniżej punktu poboru, jak i kanału i może być nawadniany.
Obecnie zaopatrzenie w wodę pitną odbywa się poprzez pompowanie w Tech przed miastem, niezależnie od kanału irygacyjnego.
Céret znajduje się przy wejściu do Vallespir i górnej doliny Tech . Miasto przecina droga departamentalna 115, stara droga krajowa 115 , która łączy Le Boulou z Hiszpanią przez Col d'Ares, podążając szlakiem Tech do Prats-de-Mollo . Od czerwca 2010 r. i oddanie do użytku zachodniego objazdu Boulou na drodze departamentalnej 900 (dawna droga krajowa 9 ), kończy się dostęp drogowy do Céret z równiny Roussillon, aw szczególności z Perpignan . Rada Generalna planuje połączyć to odchylenie z Céret drogą o niegdyś dwóch pasach ruchu, odbiegającą w ten sposób od Saint-Jean-Pla-de-Corts i kończącą się na drodze departamentalnej 618, po przekroczeniu Tech przez nową drogę mostową zaplanowaną wokół 2025.
Céret obsługiwała również linia kolejowa łącząca Elne z Arles-sur-Tech , która należała do sieci Compagnie des Chemins de fer du Midi . Po powodziach w 1940 r., które uszkodziły infrastrukturę, a następnie po serii powojennych zamknięć, linia nie jest już obsługiwana przez pociągi towarowe między Elne i Le Boulou. Jednak tory są nadal na miejscu aż do stacji Céret .
Miasto jest obsługiwane przez kilku liniach sieci regionalnej IOL : Linia 530 pomiędzy stacją z Perpignan i Arles-sur-Tech , 531 między -la- Prats-de-Mollo Preste stacji i Perpignan 532 pomiędzy Coustouges i stacji Perpignan , a 550 między Céret i Argelès-sur-Mer .
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „klimat basenu południowo-zachodniego”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku gmina wyłania się z typu „klimatu śródziemnomorskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. Dla tego typu klimatu zimy są łagodne, a lata gorące, ze znacznym nasłonecznieniem i częstymi silnymi wiatrami.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższych „Vives” w miejscowości Vives zlecenie w 1998and czyli 5 kilometry w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi od 15,5 ° C i wytrącanie wysokość 656 mm na lata 1981-2010. Na najbliższej stacji meteorologicznej historycznej „Perpignan” w gminie Perpignan , zleciła w 1924 roku i do 26 km , średnia roczna temperatura zmienia się do 15,4 ° C na okres 1971-2000, do 15, 7 ° C na 1981-2010 , następnie w 16,1 °C w latach 1991-2020.
Céret jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o gęstej lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do jednostki miejskiej Céret, wewnątrzresortowej aglomeracji skupiającej w 2017 r. 4 gminy i 13 888 mieszkańców, z czego jest centrum miasta .
Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Céret , którego jest centrum miasta. Obszar ten, skupiający 3 gminy, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.
Teren miasta, jak wynika z bazy danych Europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (57,5% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (57,7 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (56,2%), niejednorodne tereny rolnicze (24,3%), uprawy trwałe (9,6%), tereny zurbanizowane (7,3%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (1,3%), krzewy i/lub roślinność zielna (1,3%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Pierwotna wieś rozwinęła się na wzniesieniach prawego brzegu Tech , osłonięta przed powodzią. Historyczne centrum wyznaczają bulwary biegnące trasą starych murów obronnych. Jednak stare budynki w 2009 r. stanowiły mniej niż 10% terenów zurbanizowanych pod zabudowę mieszkaniową i mniej niż 1% całego obszaru gminy. Z kolei ostatnie budowle stanowią nieco ponad 90% terenów zurbanizowanych przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową i 6,7% całego obszaru gminy.
W 2009 r . miasto Céret miało 4665 mieszkań. Spośród nich 81,2% to główne domy, 12,3% to drugie domy, a 6,4% to puste. 59,5% gospodarstw domowych w Céret posiada swoje główne miejsce zamieszkania.
Céret to franczyza katalońskiej nazwy miasta: Ceret .
Etymologia łączy nazwę Céret z mieszkańcami regionu Keretes , Iberyjczyków lub pre-Iberyjczyków, podobnie jak inne nazwy w regionie, takie jak Cerdagne , Puigcerdà czy Saint-Laurent-de-Cerdans . Samo słowo kérète jest zbudowane na przedindoeuropejskim rdzeniu * Ker-Kar, po którym następuje iberyjski przyrostek -ete , co oznacza "mieszkańców gór". Rzymianie latinized nazwę i stworzył Pagus z Ceretani w tym, co jest obecnie wysoki Vallespir i Cerdanya. Rzymianie mogli nadać tę nazwę z dwóch powodów:
Różne adnotacje nazwa daje Vicus Sirisidum w 814 , Vico Cereto w 866 , Villa Cerseto w 915 , vigo Ceresido w 930 , CERED i Ceriteto także X p wieku , Ceret , Cericeto XI p wieku i XII p wieku , Cirset do 1070 , Cersed (jeden z najbardziej powszechnych form) w 1130 i Cerset w 1138 r , a następnie XIII p wieku do XV p wieku Cereto , Ceret , Seret i Saret . Ceret wypiera inne formy do XVI th wieku.
Te różne pisownie, często powiązane z skrybami próbującymi przepisać na łacinę imię, którego nie rozumieli i dlatego prawdopodobnie nie są używane w języku mówionym, dzielą się na dwie rodziny:
Formy nazwy związane zarówno z dębu wiśniowego, które są stopniowo znikają z XII -tego wieku , tylko te związane z pozostałą starożytną kérète .
Hipotezy oparte na * Ker (skała) i na wiśniowym drzewie nie są zatem sprzeczne, ponieważ samo łacińskie słowo Cerasus (wiśnia) pochodzi od nazwy starożytnego miasta Kerasos w Azji Mniejszej , o identycznej etymologii.
Mieszkańcy Ceret nazywani są Ceretans i Cérétanes po katalońsku od Cereta i ceretana . W XIX th century , korzystanie administracyjny zatrudniony także formę Cérétois , natomiast lokalnie, populacja stosowane formy Cérétenc i Cérétencque , od kataloński tworzy Ceretenc i ceretenca że współistnieją aż do początku XX th wieku z Cereta i ceretana . Te dwie formy zniknęły w języku francuskim. Kataloński, znajdziemy formularze Ceretà i Ceretana tak dobrze jak Ceretenc i Ceretenca chociaż ta druga forma jest mniej używany.
Kilka śladów świadczy o przechodzeniu różnych populacji w pradziejach na terenie gminy.
W pobliżu Mas Carol znajduje się Roc de Nou Creus (Roc des neuf croix). Ta skała o długości około piętnastu metrów i wysokości 2,50 metra ma wiele rytych krzyży z okresu dolmeńskiego, a także kilka krzyży z okresu średniowiecza. W pobliżu znajduje się również kilka skał w kształcie kielichów.
Szczegół Roc de Nou Creus.
Przegląd Roc de Nou Creus.
Szczegół Roc de Nou Creus.
Iron Gate schronienie znajduje się na wysokości wąwozu Nogarède. Jest to długi skalny schronieniem 8 metrów były regularnie uczęszczał do XI th century do IV -go wieku pne. AD i prawdopodobnie sporadycznie od starożytności do średniowiecza. Znaleziono tam wiele fragmentów ceramiki i szkła, a także kilka monet rzymskich.
Najważniejszym miejscem jest nekropolia Vilanova , znajdująca się na lewym brzegu Tech i posiadająca 70 pochówków datowanych na okres od 900 do 650 p.n.e. ne i dowód dawnego osiadłego osadnictwa na terenie miasta z epoki brązu . Wyniki prac wykopaliskowych prowadzonych na tym terenie są przechowywane w Maison du patrimoine Françoise-Claustre w Céret.
Chociaż miasto Céret nie jest wymieniane w starożytności, różne elementy świadczą o tym, że jego terytorium było zarówno miejscem przejścia, jak i zajmowanym przez osiadłe ludy.
Rzymianie zbudowali most nad Tech, aby połączyć równinę z Arles-sur-Tech po drugiej stronie Tech . Dzieło z dwoma łukami zostało zniszczone w 522 r. przez powódź rzeki. Nabrzeża, elementy drogi rzymskiej i posterunek ad Centurionem można obserwować 150 m powyżej obecnych mostów.
Na dwóch stanowiskach widoczne są pozostałości starych konstrukcji. Jeden, położony na wschód od Ceret pobliżu starej rzymskiej drogi w miejscu o nazwie Las Tumbas lub zwykły grobów , ujawnił ruiny dużego gospodarstwa wiejskiego, być może na wsi, które istniało od II th wieku przed naszą erą. AD do V -go wieku naszej ery. AD . Miejsce to znajduje się około 2700 m poniżej mostów na prawym brzegu. W szczególności mieści się w nim, oprócz rzymskich podbudów i ceramiki, pozostałości willi gallo-rzymskiej pochodzącej z republiki oraz ceglany grobowiec wykonany ze sklepienia wspornikowego. Ta przestrzeń pomiędzy Saint-Jean-Pla-de-Corts i Céret znana była pod nazwą Locertetum, nadaną w 833 roku przez Ludwika Pobożnego wraz z vicus Sirisidum braciom Wimarowi i Radonowi. Został zniszczony podczas wojen, które nastąpiły po upadku królestwa Majorki, a na jego ruinach w 1387 roku zbudowano kaplicę.
Druga strona, znajduje się w miejscu zwanym Bentes Mąka , sugeruje, że istnieje również konstrukcje rzemieślniczą lub rolniczych, jak ceramika możliwych do tej pory właśnie druga połowa IV XX wieku do początku V th wieku .
Historia Céret zaczyna się od powstania Imperium Karolingów . Vallespir była wówczas częścią Schodów Hiszpańskich . Jest to pagus zależny od hrabstwa Roussillon .
Pierwsze wzmianki o Ceret pojawiają się w IX -go wieku . Pierwsi pojawia się jako miasto twierdza z hrabiów Empuries pod kontrolą Pons de Vernet . Z tego okresu pochodzi Le Castellas, stary okazały zamek miasta. Miasto rozwinęło się od tego czasu w cellera , obszar sakralny i prymitywne jądro miejskie o długości trzydziestu kroków wokół kościoła. W XI TH i XII th stulecia, pierwsze rozszerzenie został zbudowany na południu, obejmując obecne miejsce Fontanny nowych odrzutowców. W XIII -go wieku, obszar stacjonarne jest zbudowany.
W 1172 r. Alfons II , hrabia Barcelony i król Aragonii odziedziczył Roussillon i jego pagus, w tym Vallespir. Jacques I st. Aragon dzieli się w 1262 r. swoim majątkiem między syna. Jacques II z Majorki dziedziczy królestwo Majorki , Roussillon i Céret.
W tym okresie miasto zabezpieczono murami obronnymi i fosami oraz wzniesiono benedyktyńskie opactwo Saint-Ferréol.
Pęknięcie polityczny między spadkobierców Jacques I er polega na zajęciu posiadłości królestwa Majorki przez Koronę Aragonii. Pierre IV Aragon najechał i zaanektował Roussillon w 1344 roku .
W 1268 r. Guillaume V , wicehrabia Castelnou , otrzymał Céret jako posag podczas małżeństwa z Avą. Jego córka odziedziczyła go w 1312 roku . W następnym roku, w 1313 roku, za panowania Sanç I er de Mallorca zbudowano fontannę dziewięciu odrzutowców .
Zgodnie z ówczesną modą i pewną kalkulacją polityczną, formę autonomii zaproponował wicehrabia w zarządzaniu miastem. Ludność wybiera corocznie czterech konsulów. Od 1321 r. miasto zbudowało Diabelski Most . Koszty są dzielone między Céret i wioski przed Tech, które z tego korzystają.
Przed XIV -tego wieku, miasto wydaje się być ograniczony na wschodzie przez wąwóz nadając jej naturalną postawę obronną. W okolicy odbywała się „działalność metalurgiczna” . Ten ostatni jest napełniony do początku XIV th century, nowa okolica jest zbudowany i ścianach, na współczesnych salonach lokalizacji. Nowa dzielnica posiadała kanał o głębokości 1,20 m, który służył jako odwodnienie i kanalizacja.
Po małżeństwie Izabeli Kastylii i Ferdynanda Aragońskiego oraz zjednoczeniu dwóch królestw, które nastąpiło, Céret jest zależny od królestwa Hiszpanii. Z tej okazji fontannę Dziewięciu Dżetów zwieńczył lew, symbol Hiszpanii.
Kapucyński klasztor został zbudowany w 1581 roku . Na miejscu muzeum, ratusza i biura turystycznego w 1648 r. wybudowano klasztor karmelitanek . Rywalizacja między kapucynami a karmelitami przeradza się w konflikt, którego kres stanowi jedynie zniszczenie obu budynków podczas rewolucji francuskiej .
W 1640 roku , przedstawiciele Generalitat de Catalunya podpisał pakt w mieście z przedstawicielem Ludwika XIII , kardynała Richelieu . Epidemia dżumy dotknięte miasto od 1651 do 1655 roku i twierdził, sto ofiar.
W 1641 r. , w trakcie wojny francusko-hiszpańskiej , uprzywilejowane miasto otrzymało specjalne prawa na równi z Ille . Drugi przywilej został mu przyznany podczas konferencji w Céret, kiedy przedstawiciele królestw Francji i Hiszpanii negocjowali w 1660 roku nową granicę między dwoma krajami, otwartą przez traktat pirenejski (podpisany w 1659).
Aneksja Roussillon do Francji położyła kres specjalnym prawom przyznanym miastu. Z tej okazji głowa lwa nad fontanną dziewięciu odrzutowców, początkowo zwrócona w stronę Hiszpanii, zwrócona jest w stronę Francji i wygrawerowane jest następujące zdanie: "Venite Ceretens, leo factus est gallus" ("Venez Cérétans, le lion stał się kogut ”)
Céret stało się miastem w 1790 roku . Zniesienie przywilejów głoszonych przez Rewolucji Francuskiej jest towarzyszy podziału lasów i blisko komunalny, który odbywa się w pewnej anarchii. Wielu mieszkańców i właścicieli wykorzysta wówczas anarchicznie pozostałości po starych lasach. Niektóre masywy są w ten sposób dewastowane w ciągu kilku lat, czasami palone, aby odsprzedać popiół jako nawóz, kiedy nie zabiera się tam również humusu, aby go rozłożyć na polach, donosi Antoine César Becquerel . Młoda prefektura Pirenejów Wschodnich w wydrukowanej i wyeksponowanej proklamacji próbuje przekonywać ludność: „Kamyki gór, porwane przez wodę, zaśmiecają koryta rzek i sprawiają, że się przelewają. Nasze wspaniałe lasy Céret i Prades zostały zniszczone. Wkrótce nie będzie więcej drewna opałowego; zagajnikowe lasy nie wystarczają na kuźnie, a surowość pór roku zniszczyła wiele drzew oliwnych” .
Podczas wojny Roussillon The miasto było siedzibą w walce o20 kwietnia 1793, łatwe zwycięstwo armii hiszpańskiej nad armią francuską, mało doświadczony. W związku z tym zajęty przez Hiszpanów, nie jest zabierany ponownie aż do4 maja 1794 rmówić po francusku. Nowo przebudowany pod koniec tej wojny murów obronnych rozebrano przez Napoleona I st których Ceretans blisko drzwi. W obliczu bezużyteczności tego typu budowli zwróconych w stronę dział wały przekształcono w arkady.
Céret obejmuje gminę Palol , położoną w południowo-wschodniej części jej najbardziej górzystej części3 lipca 1823 r..
Epidemia cholery nawiedza miasto15 września 1854 rdo 18 października tego samego roku. 64 osoby umierają w ciągu 2 dni między 8 a 9 października.
Drugie Cesarstwo doprowadziły do budowy kanału nawadniającego.
Instalacja na początku XX th Century wiele Cubist malarze ( Juan Gris , Picasso ...) jest w mieście pseudonim Mecca kubizmu, choć nie jest to jedyna szkoła reprezentowana w Ceret ( Chaim Soutine , Pinchus Krémègne , Marc Chagall …). To bogactwo umożliwiło Pierre'owi Brune'owi i Franckowi Havilandowi wybudowanie w 1950 roku Muzeum Sztuki Nowoczesnej .
Magali de Séverac, autorstwa Manolo Hugué .
Rzeźba dla toreadorów świata, według dzieła Manolo Hugué .
Szczyt GARCÉS z mostu Jean Serris. Vincent R.
W 1922 r. zainstalowano dzieło zlecone w 1919 r. przez Aristide Maillol dla pomnika wojennego.
W tym samym roku rodziny ceretan zjednoczone w społeczeństwie zbudowały areny . W pobliżu aren wzniesiono pomnik Torero du Monde . Ta praca jest kopią posągu Manolo Hugué wyrzeźbionego, gdy został zainstalowany w wiosce i wystawiony w muzeum. Z kolei Pablo Picasso przekazał w 1953 roku Muzeum Sztuki Nowoczesnej 35 pucharów o tematyce walki byków, tworząc związek między Ceretańskim życiem artystycznym a światem walk byków.
Podczas hiszpańskiej wojny domowej i retirady wieś przyjęła dużą liczbę uchodźców. W czasie II wojny światowej Céret było punktem granicznym ruchu oporu z Francji do Hiszpanii. W 1946 r. stela uciekinierów została wzniesiona w pobliżu szczytu Fontfrède, który góruje nad wioską, która otrzymuje Croix de Guerre . Miasto Céret, podobnie jak cztery inne gminy, jest również udekorowane francuskim medalem uznania za swoją rolę podczas II wojny światowej. Zgodnie z dekretem Edouarda Depreux, który przyznaje ten medal pięciu gminom, w tym Céret, „Miasto [...] było na czele oporu wobec wroga w Roussillon. Trzystu czterdziestu jego synów wolało raczej emigrować niż cierpieć z powodu ucisku wroga i rządu Vichy i służyło w szeregach francuskich sił bojowych do rozejmu z 8 maja 1945 r. Organizacje oporu w tej gminie , niezależnie od ich służb wywiadowczych i uzbrojonych oddziałów, szczególnie skuteczną akcję pomocy osobistościom politycznym i wojskowym pragnącym opuścić Francję w ucieczce z wroga. Trzy tysiące pięćset osób zostało w ten sposób przetransportowanych za granicę, a 340 jej mieszkańców wstąpiło w szeregi francuskich sił bojowych”.
Gmina Céret jest stolicą kantonu Céret od czasu jego powstania w 1790 roku . Od wyborów departamentalnych w 2015 r . gmina jest włączona do nowego kantonu Vallespir-Albères , którego jest centralnym biurem .
Oprócz burmistrza w radzie miejskiej zasiada siedmiu zastępców i dwudziestu jeden radnych.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
27 października 1944 r | maj 1945 | Jacques Souquet | ||
maj 1945 | Październik 1947 | Gaston Cardonne | PCF | Pracownik wpisów pośrednie senatora z Pireneje Wschodnie (1946 → 1948) Radny Generalny w kantonie Céret (1945 → 1951) |
26 października 1947 |
12 listopada 1963 (śmierć) |
Henri gitarzysta | SFIO | Prokurator Generalny w kantonie Céret (1951 → 1963) |
13 grudnia 1963 | 1964 | Marcel Parayre | ||
20 kwietnia 1964 r. | 1983 | Michel Sageloly | SFIO, a następnie PS | Apteka aptekarz przygotowujący następnie detaliczny Radca Regionu z Langwedocji-Roussillon General radnego w kantonie Céret (1964 → 1982) |
7 marca 1983 | 18 czerwca 1995 | Henri sicre | PS | Inspektor podatkowy MP z 4 th okręgu Pyrénées-Wschodnie (1988 → 2007) Radca Regionu z Langwedocji-Roussillon (1986 → 1988) Radny z kantonu Céret (1982 → 2001) |
25 czerwca 1995 | 1996 | Michel Sageloly (syn) | płyta DVD | |
28 lipca 1996 r. | 18 marca 2001 | Henri sicre | PS | Inspektor podatkowy MP z 4 th okręgu Pyrénées-Wschodnie (1988 → 2007) Radny z kantonu Céret (1982 → 2001) |
19 marca 2001 | 5 czerwca 2015 r. | Alain Torrent | DVG | profesor nadzwyczajny matematyki of |
24 lipca 2015 r. | 3 lipca 2020 r. | Alain Torrent | DVG | Docent matematyki Przewodniczący CC du Vallespir |
3 lipca 2020 r. | W trakcie | Michel Coste | DVG | Inżynier, Przewodniczący Gminy |
Ludność wyrażana jest liczbą pożarów (f) lub mieszkańców (H).
1365 | 1378 | 1470 | 1515 | 1553 | 1643 | 1709 | 1720 | 1730 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
227 f | 242 f | 194 f | 163 lata | 142 f | 340 lat | 498 f | 416 f | 498 f |
1755 | 1765 | 1767 | 1774 | 1789 | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
587 f | 1350 godz | 2215 godz | 498 f | 440 f | - | - | - | - |
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.
W 2018 r. miasto liczyło 7821 mieszkańców, co stanowi wzrost o 2,06% w porównaniu do 2013 r. (Pyreneje Wschodnie : + 2,95% , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,754 | 2181 | 2517 | 2692 | 3251 | 3 302 | 3 313 | 3519 | 3,586 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
3 488 | 3,585 | 3737 | 3708 | 3629 | 3,777 | 3818 | 3 828 | 3 766 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
3840 | 3,841 | 3 921 | 4472 | 4 918 | 5052 | 5 118 | 5148 | 5091 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 | 2016 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
5421 | 5438 | 5987 | 6798 | 7 285 | 7291 | 7568 | 7583 | 7747 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
7 821 | - | - | - | - | - | - | - | - |
według ludności gminy lat: | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2009 | 2013 |
Pozycja gminy w wydziale | 6 | 5 | 4 | 5 | 10 | 9 | 9 | 11 |
Liczba gmin w departamencie | 232 | 217 | 220 | 225 | 226 | 226 | 226 | 226 |
W gminie znajdują się dwa przedszkola (Joan-Miró i Pont-de-Céret) oraz dwie szkoły podstawowe (Pablo-Picasso i Marc-Chagall).
Céret ma również szkołę wyższą (Jean-Amade), publiczną szkołę średnią (Déodat-de-Séverac) i prywatną szkołę rolniczą (LEAP) (BeauSoleil). Pomieszczenia wysokie szkoła oferuje dostęp do ogólnych maturalne , dla wielu profesjonalnych maturalne, jak również do matury STMG technologicznego (Science and Technology Zarządzania i Zarządzania). LEAP wita 160 studentów i oferuje zajęcia 4 th i 3 e rolnych i przygotowanie do Wykształcenie SAPAT (usługi dla osób fizycznych i tereny) w ciągu trzech lat.
Zakłady te noszą nazwiska artystów (malarzy, pisarzy lub muzyków), którzy mieszkali w Céret, z wyjątkiem Joana Miró, który poprosił o zorganizowanie wystawy w muzeum Céret w 1977 roku, ale nie zamieszkiwał tam.
Obecne areny zostały zainaugurowane w 1922 roku, ale tradycja walki byków jest obecna we wsi od co najmniej 1577 roku w postaci wyścigów byków. Pierwsza walka byków z zabijaniem w Céret miała miejsce w 1894 roku. Każdego roku, od 1988 roku ADAC, Stowarzyszenie Miłośników Ceretan , organizuje walki byków podczas ferii na arenach. To skojarzenie jest znane w świecie walk byków jako torista , to znaczy, co czyni byka centralnym elementem walki byków. Miasto jest członkiem Związku Miast Francuskich Walk Byków . Feria odbywa weekend najbliżej 14 lipca .
SardanasMiędzynarodowy festiwal sardany odbywa się co roku od 1958 w weekend po ferii.
Céret, podobnie jak miasto Banyoles w południowej Katalonii, uważane są za wyżyny „ sardyńskie ”. Oba miasta współpracują przy konkursie kompozytorskim o cobla „Ceret-Banyoles”.
W mieście działa prywatna przychodnia (klinika Vallespir) otwarta w 1971 r. oraz część grupy 11 klinik w Langwedocji-Roussillon.
Spadek liczby lekarzy ogólnych, nie zastępowany po przejściu na emeryturę.
Są też trzy apteki, trzech optyków, trzech audioprotetyków, wielu masażystów fizjoterapeutów i liberalne pielęgniarki.
W niedzielę11 lipca 2021Gospodarze miejskie początek 15 th etap Tour de France 2021 pomiędzy Céret i Andorra la Vella ( I ) .
Stadion Louisa Fondecave.
Panel 30 th Ceretane rundy.
La Ronde Cérétane na ulicach Céret.
Rond’Color 2017.
W 2010 r. średni dochód podatkowy na gospodarstwo domowe wyniósł 23 980 EUR. W 2011 r. dochód ten wyniósł 24 590 euro.
W 2010 r. średni dochód podatkowy na jednostkę konsumpcji wyniósł 17 458 EUR.
OpodatkowanieW 2014 roku, wszystkie podatki pobierane przez gminy Céret wyniosła € 4.112.000, w tym podatku od nieruchomości , podatku mieszkaniowego i CFE ( firma wkład własność ). Zmniejszona do liczby mieszkańców Céret, suma ta stanowi średnio 524 € na mieszkańca, dla średniej we Francji 490 € na mieszkańca.
Stawki różnych podatków w Céret w 2014 roku są następujące:
Całkowita siła robocza w Céret w 2009 roku wynosiła 2818 osób, z czego 79,1% było zatrudnionych. Całkowita siła robocza wzrosła o 0,9% od 1999 do 2009 roku.
W 2009 r. współczynnik aktywności zawodowej osób w wieku 15-64 lat wyniósł 68,1%, a stopa bezrobocia 18,4%. Gmina obejmuje m.in31 grudnia 2011 658 poszukujących pracy we wszystkich kategoriach, w tym 512 poszukujących pracy kategorii A.
Od końca XIX XX wieku aż do 1980 roku , Ceret jest dość duża wieś rolnicza. Pod koniec XIX -go wieku , miasto jest znane w kraju z produkcji orzechów laskowych , podczas gdy produkcja wiśni , nadal rzemieślniczych, nie bardzo rozwinięta aż do początku 1920 roku . W maju 1932 r. wiśnie Ceret po raz pierwszy przewieziono samolotem i ofiarowano Prezydentowi RP. Tradycja oferowania prezydentowi skrzynki pierwszych wiśni w tym roku jest kontynuowana w Céret. W 1938 r. sam kanton Céret skupił w departamencie 45 000 z 90 000 drzew wiśniowych. 25 000 czereśni w Ceret produkuje wówczas średnio 1250 ton rocznie. W latach 60. to małe miasteczko liczące 5000 mieszkańców wyprodukowało 3000 ton wczesnych wiśni. W 2009 roku produkcja wiśni została podzielona przez 11.
Rzemiosło i przemysłW XIX th wieku , wiele działań przemysłowych znajdują się: trampki i buty, czapki, beczki, meble, rury, bicze, koronki, itp Obecnie zniknęła większość tradycyjnej produkcji przemysłowej.
Miasto posiada oddział Izby Handlowo-Przemysłowej Perpignan i Pirenejów Wschodnich .
Działalność usługowaTurystyka jest jednym z podstawowych zasobów miasta.
Do początku XX th wieku , wieś jest zbudowany wokół kościoła św Piotra i okrągłym wałem. Jest to wieś zbudowana na łagodnym zboczu u podnóża Pirenejów. Charakterystyczne dla regionu konstrukcje oparte na kamieniach toczonych w granit. Zauważamy obecność marmuru na niektórych budynkach (kościół, fontanny). Ograniczona przez Pireneje na południu, przez wąwozy na wschodzie i zachodzie miasta opracowanej podczas XX th century do północy dotrzeć zatopionego Tech. Rowy przylegające do wałów są zasypywane i przekształcane w bulwary ocienione wysokimi platanami. Po szeroko zakrojonych prac ziemnych częściowo wypełnić wąwozu puszki, Miasto rozwinęło się na początku XXI th century zachodniej.
Bulwar Lafayette
Ulica Dantona
Rue du Commerce
Plac Picassa
Wielka kawiarnia
Dom, w którym zmarł Déodat de Séverac
Portal Francji
Miasto Céret ma kilkanaście budynków sakralnych. Głównym z nich jest kościół Saint-Pierre ( Sklasyfikowany MH ( 1998 ) ), będący efektem nałożenia i rekonstrukcji czterech budynków. Pre-romański kościół opisana w 814 , drugi romański kościół z wieżą dzwon Lombard pasm XI -tego wieku , trzecim kościołem gotyckim. Zachowały się różne elementy tego budynku. Najważniejszym elementem jest szary marmurowy portal Mas Carol, na którym widnieje napis „L'any del nostre senyor 1398 va ser fet aquesta porta” oraz otwarta na kardynalnych punktach dzwonnica zwana conjurador . Wreszcie kościół XVIII -tego wieku, zbudowany na wzór Piotra od 1722 do 1779 roku.
Pozostałości dawnego klasztoru kapucynów, z których zachowała się tylko oryginalna kaplica i dzwonnica, dominuje nad stadionem Fondecave i Avenue d'Espagne na wschód od centrum miasta. Założona w 1581 r., słynie z tego, że wiosną 1660 r. gościła konferencję Céret przygotowującą i opracowującą w szczególności postanowienia art. 42 traktatu pirenejskiego , wyznaczające główne linie przebiegu granicy francusko-hiszpańskiej. Po ostatecznym porzuceniu swojej funkcji religijnej w 1896 r. miejsce to stało się domem malarza Franka Burty Havilanda w drugiej dekadzie ubiegłego wieku. Jej krajobraz charakterystyczny balkon był przedmiotem wielu malarzy XX -go wieku.
Saint-Ferréol Hermitage położony jest na wzgórzu w Aspres północy Céret. Jest to miejsce pielgrzymek 18 września każdego roku. Oferuje panoramiczny widok na aluwialną równinę Tech i masyw Albères .
Pustelnia św George del Pla del Carner jest romańska kaplica w ruinach. Znajduje się na wschód od miasta, na aluwialnej równinie Tech w obecnej wiosce Saint-Georges.
Kaplica Saint-Sébastien, położona naprzeciwko Diabelskiego Mostu (północny brzeg Tech ), została zbudowana w 1484 roku. Tylko kilka śladów pozostało do dziś zintegrowanych z domem i niewidocznych z zewnątrz. Obok drzwi widnieje napis: Roku Pańskiego 1484 wybudowano obecną kaplicę zwaną Pont Neuf .
W mieście znajduje się kaplica Saint-Joachim Mas Perera .
Kościół św.
Klasztor kapucynów.
Pustelnia Saint-Ferréol.
Drzwi kaplicy Saint-Sébastien.
Inskrypcja kaplicy Saint-Sébastien.
W XX -go wieku, obecność wielu malarzy i rzeźbiarzy w mieście promuje rozpowszechnianie dzieł sztuki na ulicach Ceret. Na początku alei Clémenceau unosi się w perspektywie posąg córki Déodata de Séverac , Magalie de Séverac, autorstwa Manolo Hugué ; Nazywany „La Catalane assis”, był początkowo intronizowany od czasu jego powstania w 1923 roku, zwrócony w kierunku zachodniej strony Place de la République, w tym czasie Place du Barri, i oddał hołd kompozytorowi Déodat de Séverac , którego portret stworzył Gustave Figurka fioletowa w medalionie z brązu na cokole. Zainspirowany twarzą przez młodą Ceretankę, Rose Carbonell, której wdzięk doceniał, zwrócił się również do kilku innych młodych lokalnych modelek, aby uzyskać ogólny wygląd, aby reprezentować tego młodego Katalończyka. Od 13 czerwca 2020, wznosi się po podróż chronologicznie grawerowane stali najbardziej nazwa malarzy, którzy pracowali, mieszkali lub życie w Ceret, od początku XX th wieku. W połowie, lista ta przechodzi pod metalową ramą drzwi, symbolicznie ukazując otwierając poezję na drzewie oliwnym i artystyczne wyposażenie w płaskorzeźby autorstwa rzeźbiarza i malarza Manolo Hugué , pierwszego z tej długiej grupy artystów. Ta nowa przestrzeń wyłożona kamieniami z Albère owiniętych lżejszymi kamieniami z Girony , łącząca 2 Katalonię, przedstawia ten „Homage to the Painters”, zaprojektowany zgodnie z koncepcją i kierownictwem Sarah Wickenburg, aby lepiej uwydatnić perspektywę metalicznego dzieła katalońskiego rzeźbiarza Quima Domène.
Pomnik zmarłych z Céret ( niejawne MH ( 1994 ) ) jest żałobnik, dzieło Aristide Maillol .
Portal de France ( wpisany MH ( 1949 ) ) oraz Porte d'Espagne znajdują się pozostałości starożytnych murów obronnych Céret.
Fontanna Dziewięciu Jets ( Classified MH ( 1910 ) ) jest główną fontannę w mieście, zbudowany w 1313 na placu o tej samej nazwie i przebudowany kilka razy w czasie. Znajdujący się na jej szczycie lew został dodany w 1479 roku . Zdegradowany podczas ferii 2011 , zostaje zastąpiony wSierpień 2013.
Fontanna Sardane de la Paix oddająca hołd Pablo Picasso i masywowi Canigou , nie zapominając o nawadniającej ją wodzie , stworzona w 2012 roku przez artystów ceramików Juliette i Jacques Damville.
Zamek Aubiry ( Dołączył MH ( 2006 ) ) jest zbudowany pod koniec XIX th century przy wejściu do Ceret, w pobliżu Saint-Jean-Pla-de- Corts , przez duńskiego architekta Viggo Dorph-Petersen na zlecenie przemysłowca Pierre Bardou - Job, który chciał zaoferować to swojemu synowi Justinowi.
Pomnik z 1937 roku zbudowany w hołdzie budowniczym kanału irygacyjnego jest dziełem Gustave'a Violet .
Wreszcie najważniejszym zabytkiem jest niewątpliwie Diabelski Most ( Sklasyfikowane MH ( 1840 ) ). Jej pojedynczy łuk częstotliwością 45,45 metrów szerokości kamień jest odporny od XIV th century przeciwpowodziowej Tech. Ta wysoka objętość 22,30 m i wzmocniony XVIII th century jest obecnie częścią zestawu trzech mostów przecinających Tech. W 1883 roku generalny inżynier Paul Séjourné zbudował most kolejowy. W 1939 roku oddano do użytku most drogowy.
Fontanna Dziewięć Jets.
Portal Francji.
Diabelski Most.
Osoby wymienione na liście rozwijanej poniżej są spokrewnieni z Céret.
Znani ludzie w CéretMiasto przyciągnęło wielu malarzy i rzeźbiarzy.
Manolo Hugué i Frank Burty Haviland przybyli w 1909 roku , witając zimą 1910 muzyka kompozytora Déodata de Séverac . Pablo Picasso i Georges Braque dołączyli do nich w 1911 roku . Poeta Max Jacob z malarzem Juanem Grisem przybyli do Céret w 1913 roku. Braque współpracował z Picassem w latach 1911-1914 nad rozwojem kilku dzieł kubistycznych , podczas gdy Franck Burty Haviland kupił dawny klasztor kapucynów w Céret w 1913 roku. Pierre Brune nabył Castellas (ruiny starego ufortyfikowanego zamku) w 1916, co pozwoliło na przyjęcie Pinchusa Krémègne i Chaïma Soutine w 1918 , a następnie w marcu 1919 przez André Massona i Maurice'a Loutreuila , a następnie przez Auguste Herbina i Juana Grisa w 1920. W latach 1927-1929 Marc Chagall przeniósł się do Mas Lloret.
Malarz André Eulry mieszkał w Céret od 1955 do 1980 roku, podobnie jak Pinchus Krémègne w tych samych latach, gdzie w 1960 roku w pobliżu Couvent des Capucins de Céret wybudował swój dom studyjny . Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Céret poświęcono wystawę wszystkich tych malarzy uprawnionych Ceret, stulecie wysublimowanych krajobrazów 1909-2009 w 2009 roku.
W 2013 roku artyści ceramiki Juliette i Jacques Damville zostali zaproszeni do stworzenia tam fontanny Sardane de la Paix w hołdzie Picasso, dzieło często znane jako „Fontanna Picassa”.
Zgodnie z tradycją opisaną przez katalońskiego historyka Vidala, hipogryf , bajeczne zwierzę, miał żyć w średniowieczu w pobliżu Céret, w hrabstwie Roussillon. Ślady jego szklarni znaleźliśmy na skale niedaleko Mas Carol.
KinoFilmy kręcone częściowo w Céret:
Herb | Azure z dwoma kluczami Argent przeszedł w saltire i połączony łańcuchem tego samego; , wódz Lub oskarżony o czterech kumpli Gulesa. | |
---|---|---|
Detale | Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia. |