Curzon

Curzon
Curzon
Kościół Saint-Romain wpaździernik 2017.
Obraz poglądowy artykułu Curzon
Administracja
Kraj Francja
Region Kraj Loary
Departament Wandea
Miasto Les Sables-d'Olonne
Międzywspólnotowość Vendée-Grand-Litoral
Mandat burmistrza
 Didier Roux
2020 -2026
Kod pocztowy 85540
Wspólny kod 85077
Demografia
Miły Curzonnais i Curzonnaises
Ludność
miejska 		526  mieszk. (2018 wzrost o 10,97% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 89  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 46°26′54″ północ, 1°18′29″ zachód
Wysokość Min. 0  m
Maks. 8  mln
Powierzchnia 5,93  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Lucon
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Mareuil-sur-Lay-Dissais
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Kraj Loary
Zobacz na mapie administracyjnej Kraju Loary Lokalizator miasta 14.svg Curzon
Geolokalizacja na mapie: Vendée
Zobacz na mapie topograficznej Vendée Lokalizator miasta 14.svg Curzon
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Curzon
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Curzon
Znajomości
Stronie internetowej Oficjalna strona

Curzon to miasto w środkowo-zachodniej Francji położony w departamencie z Wandei i regionu z Pays-de-la-Loire .

Administracyjnie przyłączone do dystryktu Sables-d'Olonne , Curzon jest jedną z dwudziestu gmin założycielskich Vendée-Grand-Littoral , struktury międzygminnej utworzonej w 2017 roku pod nazwą „wspólnota gmin Moutierrois-Talmondais”, powstała w wyniku połączenie Pays-Moutierrois i Talmondais .

Seaport Zatoka Pictons i osadzić archpriest w średniowieczu , miasto przeżywa prawdziwy rozkwit rzemiosła i rolnictwa w późnym XIX -tego  wieku, osiągając prawie tysiąc osób. Curzon cieszy się strategicznym położeniem geograficznym od 2000 roku , podczas gdy jest wypasany w Port-la-Claye przy drodze departamentalnej 949 - która łączy Fontenay-le-Comte z Sables-d'Olonne  - i znajduje się około piętnastu kilometrów od Luçon i około dwudziestu z plaż Côte de Lumière .

Otoczony przez równiny z Kątów i Luçon, terytorium komunalnych przypada w dużej mierze w poitevin Marais , w obszarze oznaczonym przez wilgotnych bagien podlewane przez kilka ramion Lay oraz licznymi kanałami. Również bagno gminne Curzon , administrowane przez gminę, jest najważniejszym gminą regionalnego parku przyrodniczego Marais Poitevin , którego struktura administracyjna jest członkiem od 2014 r.

Geografia

Lokalizacja

Curzon znajduje się na południowo-wschodnim krańcu okręgu Sables-d'Olonne , na południowy zachód od departamentu Vendée i na południe od regionu Pays-de-la-Loire .

Dwie główne aglomeracje miasta, miasto Curzon i wieś Port-la-Claye, są od siebie oddalone o około 2,5  km i 1,6  km od jednego końca do drugiego.

Sąsiednie miasta Curzon to Angles ( 10 km ), Luçon ( 12 km ), Mareuil ( 14 km ), la Tranche ( 18 km ) i l'Aiguillon ( 23 km ).

Najbliższe wioski Curzon to Saint-Cyr ( 3 km ), la Claye ( 5 km ), Saint-Benoist ( 5 km ), Saint-Sornin ( 7 km ), la Jonchère ( 7 km ), la Bretonnière ( 7 km ). km ) i Lairoux ( 7 km ).

Gminy przygraniczne

W północnej części miasta, Curzon jest oddzielona od Saint-Cyr-en-Talmondais przez zwykły ścieżce zasymilowanej starej drogi łączącej galijskiej Jard do Poitiers , w „Chemin des Sauniers”.

Na trzy-łukowym mostem w Port-la-Claye , oprócz Saint-Cyr-en-Talmondais i Lairoux miasto graniczy La Bretonnière-la-Claye przez Czwórstyk .

Od tego miejsca koryto głównego biegu Lay wyznacza Curzon de Lairoux aż do załamania rzeki w kierunku południowo-zachodnim między Balises (strona Curzon) i Pré-Canteau (strona Saint-Benoist-sur-Mer) ) .

Od Beacons na zachodnim krańcu rue du Grand-Moulin, miasto jest oddzielone od Saint-Benoist-sur-Mer drogami wiejskimi i drogą departamentalną 46 (rue du Bourg-Canteau) wzdłuż Curzon z północy na południe.

Geologia i ulga

Terytorium gminy Curzon obejmuje 593  hektary, jeden z najniższych obszarów w Vendée , podczas gdy średnia hrabstwa wynosi 25,32 km2. Co więcej, w1 st styczeń 2017jest siódmą najmniejszą gminą departamentu i pierwszą ze wspólnoty gmin .

Średnia wysokość gminy wynosi 8 metrów, a poziomy wahają się od 0 do 23 metrów. Najwyższy punkt w Curzon znajduje się w przybliżeniu w pododdziale Ouches, w Port-la-Claye, podczas gdy najniższa część znajduje się w łożu Lay .

Hydrografia

Miasto przecina Lay i jedno z jego rozlewisk , Petit-Lay, zwane także rzeką Saint-Benoist.

Należący do wilgotnych „Lajskich bagien”, teren gminy usiany jest dziesiątkami kanałów i rowów pomiędzy tymi dwoma ramionami. Są zarządzane przez autoryzowane stowarzyszenie związkowe Grands Marais de la Claye.

Do zarządzania wodą na bagnach wykorzystywane są konstrukcje hydrauliczne i pomiarowe: Porte de la Faucheraie, limnigraf zaworu Îlots, skala Baisse-de-Malcorme i jej zawór.

Pogoda

Podobnie jak w całej zachodniej Francji, w gminie Curzon panuje umiarkowany klimat oceaniczny, z łagodnymi zimami i chłodnymi latami.

Trasy komunikacyjne i transport

Miasto przecinają dwie drogi departamentalne:

W pobliżu Port-la-Claye, na kilka metrów, miasto jest wypasane przez departament 949 , łączący Fontenay aux Sables .

Wpływ biegunów

W ostatnim zagospodarowaniu przestrzennym na obszarach miejskich (2010) gmina jest uznawana za „multipolaryzowaną”. Nie tworzy również z sąsiednimi gminami jednostki miejskiej .

Podczas gdy większość gmin we wspólnocie gmin zależy od obszarów mieszkalnych, których główny biegun znajduje się na terytorium (Jard-sur-Mer, Moutiers-les-Mauxfaits i Talmont-Saint-Hilaire), Curzon zależy od tego z Luçon , obejmuje gminy, które są wyłącznie członkami Sud-Vendée-Littoral .

Planowanie miasta

Typologia

Curzon jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Luçon , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 13 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (91,3% w 2018 r.), proporcjonalnie identycznym jak w 1990 r. (91%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: użytki zielone (41,3%), grunty orne (40,3%), niejednorodne użytki rolne (9,7%), tereny zurbanizowane (8,7%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Morfologia miejska

Główne aglomeracje

Miasto z Curzon znajduje się na południowo-zachodnim końcu miasta . Wieś założona pierwotnie na cyplu , rozwija się wzdłuż osi prowadzącej do Saint-Benoist na południu i Saint-Cyr na północy, nawet na terenach o niewielkim nachyleniu . Miejskie ekspansja w kierunku ścieżki prowadzącej do Port-la-Claye jest nowsza ( XIX th i XX th  stulecia). W XXI th  wieku, gmina organizuje urbanizacji Curzon kierunku pustych zębów zamieniły się w osiedlach wzdłuż Demangères (podział Demangères), rue du Calvaire (Dzielnica park) i Rue de la Croix-de-misji (osiedli mieszkaniowych Grenouillères i Aubraie ). Na drodze do Saint-Benoist Curzon ma tendencję do tworzenia tej samej aglomeracji z „Wioską”, obejmującą wioski Blanchardière, Fief-Jaillarde, Lieu-Dieu i Vivier, położone w Saint-Benoist-sur-Mer .

Port-la-Claye, druga aglomeracja miasta, znajduje się w północno-wschodniej części obszaru gminy. W pobliżu odnogi rzeki Lay i Saint-Benoist wieś stopniowo rozrastała się wzdłuż osi łączącej Fontenay aux Sables (obecna rue des Deux-Ponts) i drogę z Curzon (obecna rue Robert-Varnajo), tuż przed mostami . Pod koniec lat 90. powstało osiedle Les Ouches .

Szczeliny, przysiółki i inne miejsca

Miasto ma również kilka odchyleń położonych na północ od rzeki Saint-Benoist:

  • skrzyżowanie ;
  • Demangerowie;
  • Fontenelles;
  • Gaillarderie;
  • Grand-Carnabé;
  • Grand-Moulin;
  • Grenouillere;
  • kura.


Inne sprawdzone nazwy

Poświadcza się stare nazwy domów, obecnie wchłoniętych przez miasta lub zaginionych:

  • Aubraie;
  • Bourg-Canteau;
  • Chaigneau;
  • Koza (stary młyn);
  • Grand-Logis;
  • Maux-Pas;
  • Górnictwo;
  • Petit-Logis;
  • drzwi ;
  • Kura (stary młyn);
  • modlitwa
  • Puits-Mazeau;
  • Veludin.

Ponadto w mieście istnieje kilka nazw działek:

  • tagi ;
  • Barbiere;
  • miasto ;
  • kasztan;
  • Limonka;
  • Powieszona Koza;
  • krzyżowcy;
  • lenno-du-port;
  • Fleuriettes;
  • doły ;
  • żurawie;
  • Wysepki;
  • Jaulein;
  • pośpiech;
  • Ouche;
  • Petit-Carnabé;
  • Pigalies;
  • Plâtières;
  • przystań;
  • modlitwa ;
  • Quaireux;
  • Tallon.
 

Sieć drogowa i odonymy

Obie aglomeracje mają około trzydziestu odonimów. Z wyjątkiem drogi noszącej imię osoby ( rue Robert-Varnajo ), sieć dróg gminy Curzon jest częścią tradycyjnej mikrotoponimii tego miejsca .

W rzeczywistości osie komunikacyjne są nazywane albo po toponimie znajdującym się blisko nich (na przykład rue de l'Aubraie i rue de la Grenouillère ), albo zgodnie z zabudowanym obszarem (rue du Communal i rue des Jardins ), budynkiem ( rue du Logis i place de la Mairie ) lub pomnik ( rue des Deux-Ponts i rue de l' Église ). Ulice w Saint-Cyr i des Îlots przybrać nazwę miejsca, do których one prowadzą .

  • Odonimy miasta Curzon.
  • Odonimy wsi Port-la-Claye.

Mieszkaniowy

Łączna liczba mieszkań w gminie, założonych w 1968 r. z 242 wzrosła do 332 w 2014 r.

Wśród tych mieszkań 58,1% stanowią główne mieszkania , 30,1% drugorzędne i 11,4% niezamieszkałe . Mieszkania te to 98,3% z nich to domy indywidualne i 0,6% mieszkania.

Odsetek głównych rezydencji będących w posiadaniu ich mieszkańców wynosi 81,6%, co oznacza znaczny spadek w porównaniu z 1999 r. (83,7%). Odsetek mieszkań o niskim czynszu (HLM) wynajmowanych pustych wynosi 6,5% wobec 6,4%, przy czym liczba ta jest stała (13).

Te HLM są podzielone między rezydencję Florimond-Météreau , powstałą w wyniku renowacji domu Sainte-Marguerite, otwartego w 2000 r., oraz rezydencję Marais, zbudowaną w ciągłości osiedli Grenouillères i Aubraie, której zakwaterowanie jest pierwszym czas wynajęty w 2004 roku.

Projekty deweloperskie

Od końca 2000 roku , po zakupie gruntów w 2006 roku, gmina zainwestowała w sprzedaż działek pododdziału Demanères.

Po zmianie miejskiej w 2014 r. zaproponowano projekt odrestaurowania uzdrowiska, sierocińca i jego kaplicy styczeń 2015. Pierwszą część prac należy rozpocząć od uzdrowienia, które ma zostać przekształcone w mieszkanie w 2016 roku.

Zagrożenia naturalne i technologiczne

Obecność wnęk podziemnych na ulicach Bourg-Canteau i du Communal, ujawniona na początku XXI wieku , stwarza ryzyko osiadania torów.

Witryna Basias znajduje się w miejscowości Fontenelles; jest to dzikie wysypisko użytkowane w latach 1980-1993 na terenie dawnego kamieniołomu. Zagrożenie przemysłowe znajduje się po drugiej stronie granicy gminy z Saint-Cyr-en-Talmondais z opuszczonym złomowiskiem samochodowym (zakład nie sklasyfikowany przez Seveso).

Miasto jest objęte programem zapobiegania powodziom (PAPI) dorzecza Lay aval. Curzon jest również cytowany z dwóch powodów w atlasach stref powodziowych: przez powódź z powolnym przelewaniem cieków (Lay) oraz przez zanurzenie w morzu. Odsierpień 2016, Curzon jest częścią planu zapobiegania ryzyku powodziowemu w dolnym biegu rzeki Lay na mocy dekretu prefektury z dnia29 lipca.

Curzon jest narażony na pęcznienie gleb gliniastych: według niskiego zagrożenia na terenach zamieszkałych i średniego zagrożenia w pozostałej części miasta. Ryzyko sejsmiczne przedstawiane jest jako „umiarkowane” ( poziom 3 ).

Toponimia

Certyfikaty

Cartularies Dolna Poitou (1877) przytoczyć dwa posiadaczy urzędu kościelnego w miejscowości Curzona w XI th  wieku: "Walterio archipresbitero z Cursone  " (1055) i "Joannes Decanus z Cursonio  " (1080).

W XII -tego  wieku, czartery podać nazwiska Curzonum i Curson . Również statut opactwa Bois-Grolland z 1218 również wspomina o nim z "maresium dau Peiré de Cursum  " .

W Historii książąt Guyenne i hrabiów Poitou Jeana Besly'ego parafia jest wymieniona w 1533 roku jako Cursonium . Zwany także Ceurzon z XVI th  stulecia, nazwa miejsca zna tylko drobne zmiany w epoce nowożytnej . Rzeczywiście, teraz Curzum z XVII th  wieku osiadł w Curzon w XVIII -tego  wieku. Z wyjątkiem 1801 r., za konsulatu , od którego nazywano go krótko Curson , miasto nadal nosi nazwę Curzon od czasu rewolucji .

W Poitevin miasto nosi nazwę Çhurzun .

Port-la-Claye, znany także lokalnie bez artykule jest jako źródło Od Cleya XII th  wieku. Stał Portus Cleia z XIII th  century, stało Port-de-la-CLAYE w XV -go  wieku.

Etymologia

Cura Bona , po francusku "La Bonne-Rade", położona na skraju galijskiej drogi łączącej Jard z Fontenay ("chemin des Sauniers"), jest uważana za łaciński toponim pochodzenia Curzona, niewłaściwie . Według Jean-Loïc Le Quellec byłaby to konstrukcja „na imieniu Latynosa * Curetius z przyrostkiem -onem  ”.

Etymologiczne znaczenie portu w Port-la-Claye należy rozumieć w sensie „przejścia”.

Powiedzenie

Zniekształcone powiedzenie, znane nawet w regionie Montaigu , czyni Curzon słynnym miastem z pięcioma dzwonnicami i czterystoma dzwonami . Wydaje się, że maksymę należy rozumieć jako pięć dzwonnic i cztery bez dzwonów .

Mity

Kilka mitów nadaje popularną etymologię nazwie Curzon.

Założona przez wodzów rzymskich

Henri Bourgeois wskazuje w 1903 roku, że tradycja przypisuje swoją nazwę Curzonowi z powodu wahania między dwoma rzymskimi wodzami, którzy chcieli założyć port morski w regionie:

"- Cześć! powiedział jeden („Tutaj”).

- Kurwa? (" Dlaczego ? ").

- Premia! („[Ponieważ jest] dobry!”).

- Więc idź na Curbonum! "

Klątwa wróżek

W średniowieczu miasto posiadało zatokę zapewniającą dobrobyt statkom korzystającym z portu . Do wróżki są wszczepiane do „Curbon”, podczas gdy ich królowa przeniosła się do jaskiń Pierre-Plate-of-Chestnut. Pewnego dnia istoty te proszą pasterza, aby udał się na targ w Luçon , aby zapewnić im „zaopatrzenie na usta”; w zamian otrzymuje od wróżek nadzór nad swoim stadem, które pozostaje do wypasu w tym samym miejscu dzięki wzrostowi trawy pod jego nieobecność. Również wiele podziemnych schronień Curbon jest zamieszkanych przez te legendarne stworzenia.

Wiele złych czynów dokonanych przez ludność doprowadzi do rzucenia zaklęcia na miasto. W interesie mieszkańców królowa wróżek postanawia pewnego dnia wybudować most, który przetnie wielką dolinę Lay w trzech kamiennych dornées, zanim zapieje kogut . Złośliwy człowiek zapobiega egzekucji mostu, szantażując koguta przed godziną, kiedy w Les Plâtrières zrobiono tylko jedną dorneę.

W dodatku, podczas gdy fradet z piwnicy z Dziesięciną zostaje spalony żywcem w domu w Pillar, inny zostaje zabity w lesie Payré przez mieszkańca Curbon. Królowa rzuca na kraj następującą klątwę:

Démézi Curbon,
P'tit 'ville w wielkiej renomie,
Tu t'apperl'ras Curzon.
Curzon, Curzonnas, kostka
jest rzucona,
każda będzie się różnić
od siatki i denera.

Od tego czasu Curzon nadal podupadał, a małe gospodarstwa nadal były dzielone i sprzedawane.

poganie

Mieszkańcy wsi są nazywane przez Curzonnais i Curzonnaises . W Poitevin są to Çhurzouny .

Mieszkańcy wioski Port-la-Claye nie znają dobrych ludzi.

Historia

Pre-historia

W XIX -tego  wieku, lokalni badacze zidentyfikowali dwa megalitycznych witryn znajdujących się na obecnym obszarze miejskim.

Pierwszy, zwany „Pierre-du Chestnut Plate”, zniszczony podczas XIX th  century, jest położony na zachód od drogi do Champ-Saint-Père , przed wspomniany paczkę z kozim Pendue.

Drugi, zwany „Pierre-Folle”, znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie młyna La Poule, na działce zwanej obecnie La Poule. Jest on zniszczony w końcu XVII -tego  wieku.

Wreszcie kurhan La Motte-aux-Fées jest świadectwem prehistorycznej przeszłości miasta.

antyk

W czasach przedrzymskich miasto wydawało się być stolicą plemienia. Curzon wówczas promieniowałby na terytorium – „Curzonnais” – obejmujące obecne gminy Angles , La Jonchère , Le Givre , Saint-Benoist-sur-Mer i Saint-Vincent-sur-Graon (częściowo).

Obok Pierre-Folle powstaje cmentarz chrześcijański.

Średniowiecze

Pomiędzy VI TH i XI -tego  wieku Curzon został siedzeniu arcykapłana .

Choć stanowi południowy kraniec pagus d'Herbauges , Curzon jest stopniowo wypierany przez Talmonta , który sprawuje władzę feudalną nad południową częścią hrabstwa. Formy feudalnego terytorium Curzon są przynajmniej tymi z ziem między Graon i Troussepoil i mogą zostać rozszerzone na Saint-Hilaire-la-Forêt i Saint-Vincent-sur-Jard .

W Środkowej średniowiecza , dwór z Curzon zgłosi się do lochu Talmont , a pod koniec XI th  wiecznym castrum stał się jednym z książąt właściwości Talmont odbywają się przy drzwiach zamkniętych. Rzeczywiście, panowanie Curzona stałoby się własnością książąt Akwitanii po śmierci Pépina le Jeune, syna Guillaume le Pieux  ; około 1058 r. castrum nabył Guillaume , hrabia Poitou . Pod koniec wieku do XIII -go  wieku, Keep rodzina Mauleon.

W XII -tego  wieku, obszar miasta o nazwie Curzon Burgus Consularis należący do hrabiego Poitou w kartulariusz opactwa Sainte-Croix Talmont.

Parafia Curzon przyznaje, że w okresie średniowiecza znaczący wpływ miał do tego stopnia, że ​​liczyła dziewięć budowli sakralnych. Chociaż kościół parafialny został zbudowany w XII th  wieku, drugi, poświęcony Dziewicy , jest zestawiony. Oratorium Notre-Dame-des-Prés lub la Métrelle znajduje się w Petites-Fontenelles, na bagnach. Jest to kaplica pod patronatem Matki Boskiej zbudowana w 1295 roku.

Również Duszpasterstwo z rzędu szpitala św Łazarza , który wchodzi w zakres Komturii St. Thomas Fontenay , wzniesiono kaplicę, wciąż cytowany w XVIII -tego  wieku. Zamek Curzon (Saint-Jean-Baptiste) i logis de la Grenouillère również dopuszczają takie budowle. Drugi, zwany Saint-Georges-du-Charnier, znajduje się na cmentarzu. Wreszcie w 1395 r. wspomina się kaplicę Notre-Dame du Pont-de-Curzon, znajdującą się na dole donżonu.

W czasie wojny stuletniej miasto było zagrożone napadami. Tak więc listami patentowymi z18 lutego 1442król Karol VII nakazał obronę twierdzy Curzon przed atakami Anglików .

Z tej twierdzy możemy obecnie zobaczyć trasę na mapie, w części wsi graniczącej z rue des Dîmes, która była zdominowana przez twierdzę , a rue du Château sugeruje jej istnienie. Nic z niego nie zostało i nie wiemy, jak wyglądał, czy był to ufortyfikowany kamienny zamek z murami i wieżami , czy proste castrum z glinianego muru otoczonego palisadą z drewna. Obecność podziemi na tym terenie jest dość logiczna, służyły one jako schronienie na wypadek upadku zamku (a nawet kamieniołomów), ale nie obejmowały kilku kilometrów.

Nowoczesne czasy

Parafia Curzona jest jako część Poitou , szczególnie dotkniętych przez wojny religijne w drugiej połowie XVI -go  wieku. W tym okresie kościół został częściowo zniszczony.

Nawrócony na kalwinizm Tanneguy du Bouchet (1484-1559), pan Puy-Greffier i Saint-Cyr , baron Poiroux około 1555, zabronił kultu katolickiego w kościele Saint-Cyr po masakrze Vassy'ego (1 st marca 1562). Pod przywództwem mnicha Jeana Mazouera kilku mieszkańców buntuje się przeciwko bandom pana, ale ginie w pobliżu Port-la-Claye w noc Bożego Narodzenia 1562 r.

28 czerwca 1621 r, za Ludwika XIII , marszałek Praslin , książę Elbeuf i hrabia La Rochefoucauld zrujnował dom Grenouillère , należący wówczas do rodziny Maingarneau i którego właścicielem jest hugenot .

Pod koniec XVIII -go  wieku, oś łącząca Fontenay z Sands jest prawie zawarta; następnie przechodzi przez parafię Curzon w Port-la-Claye. Wykonanie tej pracy powierzono Jacques Parent, inżynierowi królewskiemu, podinspektorowi Mostów i Dróg w ogólności Poitiers.

Rewolucja Francuska i Imperium

Pod Rewolucją , na mocy dekretu z12 listopada i prawo 14 grudnia 1789The Konstytuanty głosi Przekształcenie gminach starych form administracji lokalnej. Parish Curzon następnie przekształcony w miejscowości.

Po przekazaniu Narodowi dóbr duchownych na mocy dekretu2 listopada 1789kaplica Chapelle de la Métrelle została sprzedana w 1791 roku jako własność narodowa .

Gmina jest również areną walki w wojnie Wandei w ramach Konwencji Narodowej . Podczas bitwy pod Saint-Cyr generał Delaage na czele oddziału z Luçon zdobył Port-la-Claye. Jeden z dwóch mostów jest częściowo zniszczony.

Okres współczesny

Podczas powstania wiosennego 1832 roku około dwudziestu mężczyzn zaatakowało posterunek Port-la-Claye,23 maja 1832 r. Po tej „sprawy Port-la-Claye”, wielu rojalistów zostali aresztowani przez siłami reżimu od Ludwika Filipa .

Bagna Curzon są corocznie zalewane przez Lay . Dorzecze starej doliny rzecznej jest szczególnie wypełnioneListopad 1930, Marzec 1934, Listopad 1935, Luty 1939, Styczeń 1955, Listopad 1960 i grudzień 1961 w wyniku niesprzyjającej pogody.

Od 1923 do 1979 r . dzieci przyjmował Logis Sainte-Marguerite, sierociniec prowadzony przez siostry betlejemskie . Od 1955 r. Association des parent et Amis du Logis Sainte-Marguerite nabyło Ferme de la Pacifique, gdzie dzieci te spędzały letnie wakacje od końca lat 50. do 1980 r.

Po przeniesieniu dróg krajowych na drogi departamentalne w 1972 r. Rada Generalna Wandei pracowała nad otwarciem drogi do Wandei. Pierwsze prace zjazdowe z drogi resortowej 949 (CD 949) omijające mosty Port-la-Claye realizowane są od strony15 września 1982 r.. Ten węzeł drogowy , znajduje się powyżej tego Lay między Saint-Cyr-en-Talmondais i La Claye , rozpoczęła działalność w pierwszej połowie 1984 roku21 lutego 1986, na podstawie obrad Komisji Drogowej Rady Generalnej, projekt łącznicy jest nagrany na CD 949 w kierunku Curzon, Saint-Benoist i La Tranche  ; odcinek ten, degradujący część starego przebiegu drogi departamentalnej 46 (z Curzon do Port-la-Claye), został ukończony w 1986 roku.

Podczas gdy miasto przyjęło biuro od 1907 r., Curzon stanął w obliczu restrukturyzacji usług La Poste w połowie lat 2000. Po wielokrotnych obniżkach godzin otwarcia poczty, biuro zostało zamknięte wLuty 2006.

Miasto Curzon, w którym w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych było co najmniej pięć sklepów, obecnie przyjmuje tylko salon fryzjerski .

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityczne

W dualizm polityczny Vendée, miasto Curzona jest podobny do „republikańskiej Vendée”, znajduje się w południowej części departamentu ( Marais Poitevin i zwykły ), wiernej do radykalizmu w ramach Trzeciej Rzeczypospolitej , a następnie do socjalizmu w XX th  century. Jednak w drugiej połowie XX th  wieku, opozycja między „dwoma Vendée» kłębie z pewnych zjawisk demograficznych, takich jak wyludnienie wsi , w starzejącej się populacji i przybycie nowych gospodarstw domowych . Te zmiany w zachowaniu politycznym są faworyzowane przez prawicę . Od XXI -go  wieku, Curzon socjologia wyborcza zbliża się do urządzenia zdalnego metropolita Francji „przegrywając w globalizacji  ” spolaryzowane wokół głosowanie suwerenności i eurosceptyków .

Wybory prezydenckie

W latach 2002-2012 głosy w gminie opowiedziały się za prawicą w drugiej turze: Jacques Chirac ( Rassemblement pour la République ) uzyskał w 2002 roku 82,21% głosów; Nicolas Sarkozy ( Unia na rzecz Ruchu Ludowego ) zebrał 55,89% w 2007 r., a następnie 53,91% w 2012 r. W 2017 r. Emmanuel Macron ( En Marche ) wygrał urnę z 53,94% głosów.

Od początku 2000 roku w gminie oddano coraz więcej głosów na rzecz Frontu Narodowego (FN) podczas wyborów krajowych, podobnie jak w wielu gminach na południu Vendée , gdzie ten głos zakorzenia się. Rzeczywiście, podczas wyborów prezydenckich w 2002 roku Jean-Marie Le Pen zdobył tylko 6,41% głosów w pierwszej turze (15,51% w drugiej), ale dziesięć lat później, w 2012 roku , Marine Le Pen zdobyła 19,92% głosów. głosować; w 2017 roku zwyciężył nawet w pierwszej turze z 28,25% głosów (46,06% w drugiej turze).

Wybory ustawodawcze

Do 2017 roku kandydat przedstawiony przez neogaullistowską partię prowadzi wybory parlamentarne, nie zważając na etykietkę wybranego prezydenta. Dominique Caillaud (Związek większości prezydenckiej, a następnie Związek na rzecz ruchu ludowego ) znalazł się na czele w 2002 r. (62,50%), w 2007 r. (56,68%) i 2012 r. (51,70%).

Jednak podczas wyborów parlamentarnych w 2017 roku kandydatem, który zwyciężył w mieście, była osobowość zainwestowana przez La République en Marche , partię prezydencką o centrystowskiej i eurofilskiej orientacji . Patricia Gallerneau , członkini Ruchu Demokratycznego , uzyskała 60,91% głosów.

Referenda

W 1992 roku 57,94% Curzonnais opowiedziało się przeciwko ratyfikacji traktatu z Maastricht podczas referendum . W referendum w 2005 r. 56,31% głosów odrzuciło podpisanie traktatu ustanawiającego konstytucję dla Europy .

Sondaże lokalne

W wyborach regionalnych miasto podąża za dynamiką polityczną większości w Pays-de-la-Loire . Tak więc lista François Fillon ( UMP ) zajęła pierwsze miejsce w drugiej turze w 2004 r. z 53,98% głosów, lista Jacquesa Auxiette ( Partia Socjalistyczna ) w 2010 r. z 50,29%, a następnie Bruno Retailleau ( Les Republicans ) w 2015 r. z 42,29% głosów.

W wyborach kantonalnych, a potem resortowych , osobistości, które zwyciężyły w Curzon, są zawsze prawicowo wrażliwe . I tak Marcel Gauducheau (różne prawicy) zajmuje pierwsze miejsce z 75,34% głosów w pierwszej turze w 2004 roku . W 2015 r. wraz z Brigitte Hybert (różne prawe) zdobyli 62,87% głosów.

W wyborach samorządowych głos nie jest na ogół naznaczony politycznym kolorem . Jednak w 2014 roku doszło do starcia dwóch list bezpartyjnych, co jest rzadkim zjawiskiem w historii miasta.

Administracja miejska

Ratusz Curzon znajduje się pod adresem 3, place de la Mairie, w mieście Curzon.

Natomiast 462 mieszkańców zanotowano w 2011 roku liczba członków rady miejskiej to zbiór jedenastu miejskich radnych na podstawie art L. 2121-2 z Kodeksu Ogólnego Władz Lokalnych .

Liczba zastępców burmistrza została zatrzymana na trzech po odnowieniu z 2014 r., czyli ustawowym maksimum przewidzianym w art. L. 2122-2 KWP (27,27 % rady gminy).

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1790 1796 Pierre Guillemaint    
1796 1801 Fryderyk Bernardin    
1801 1808 Pierre Debieu    
1808 1815 Aimé Richard    
1815 1822 Józef Arnaudeau    
1822 1826 Jean Robineau    
1826 1830 Jacques Bastard    
1830 1835 Karol Ryszard    
1835 1837 Auguste Guérineau    
1837 1837 Marie-Joseph Richard    
1837 1840 Jean-Baptiste Rouillon    
1840 1848 Jacques Bastard    
1848 1865 Józef-Aleksandr Bernier    
1865 1869 Pierre-Francois Bastard    
1869 1876 Pierre Coussot    
1876 1884 Francois Bonnin    
1884 1888 Baptysta Bounolleau    
1888 1892 Francois Bonnin    
1892 1895 Baptysta Bounolleau    
1895 1904 Auguste Bękart    
1904 1912 Aleksandre Chadéneau    
1912 1913 Bernarda Augusta    
1913 1919 Benjamin Bille    
1919 1932 André Julien    
1932 1944 Józef    
1944 grudzień 1960
(śmierć) 		Louis Foucault    
26 stycznia 1961 1971 Jean Chabot    
1971 1987 Henri Breau   Rolnik (w Port-la-Claye)
1987 1995 Aimé Raimberta    
1995 1 st sierpień 1996
(zrezygnowany) 		Franciszek Pernet   Emerytowany z Francuskiej Państwowej
Spółki Kolejowej
13 września 1996 r. 5 kwietnia 2014 Franciszek Pernet    
5 kwietnia 2014 26 maja 2020 Irena Foll   Emerytowany z Państwowej Służby Cywilnej
26 maja 2020 W trakcie Didier Roux   Oficer w armii
Kierownik firmy

Załączniki administracyjne, wyborcze i sądowe

Sytuacja administracyjna

Gmina Curzona jest częścią okręgu Sables-d'Olonne , w dziale z Wandei i regionu z Pays-de-la-Loire .

Na początku rewolucji gmina Curzon została przyłączona do kantonu Angle , w dystrykcie Sables-d'Ollonne . W 1801 r. pod konsulatem miasto zostało włączone do kantonu Moutiers-les-Maufaits (Moutiers-les-Mauxfaits), w dystrykcie Sables-d'Olonne. Jest członkiem tego kantonu do2 kwietnia 2015, gdzie w wyniku podziału dokonanego w 2014 r . staje się gminą w kantonie Mareuil-sur-Lay-Dissais .

Struktury międzygminne

Od 1 st styczeń 1995 i dopóki 31 grudnia 2016, gmina jest członkiem społeczności gmin Pays-Moutierrois . Od1 st styczeń 2017Curzon należący do społeczności gmin Moutierrois-Talmondais, który stał Vendée-Grand-Littoral na1 st styczeń 2018.

Ponadto gmina łączy siły z innymi gminami w ramach czterech jednofunkcyjnych związków między gminami (Plaine et Graon picia unii wodociągowa, Sivu szlak drogowy w kantonach Moutiers-les-Mauxfaits, Talmont-Saint -Hilaire i Mareuil-sur-Lay, SIVU dla sektora szkolnego Moutiers-les-Mauxfaits i SIVU dla skarbca Moutiers-les-Mauxfaits). Curzon jest również powiązany z innymi podmiotami w związkach mieszanych ( regionalny park przyrodniczy Marais poitevin , Marais poitevin, dorzecze Lay i departamentalny związek energii i sprzętu Vendée).

Okręgi wyborcze

Electorally podczas wyborów kantonalnych , okręg wyborczy ogólnej radnego, którego członkiem jest Curzon jest kanton Moutiers-les-Mauxfaits od 1833 roku Zgodnie z działów wyborów 2015 roku , na terytorium którego gmina spada do wyboru parę doradców departamentalnych jest kanton Mareuil-sur-Lay-Dissais .

W wyborach regionalnych , Curzon jest częścią wydziału sekcji w Vendée do wyznaczenia części członków rady regionalnej . W wyborach do Parlamentu Europejskiego gmina jest częścią okręgu wyborczego zachodniego , utworzonego w 2003 roku i wprowadzonego od 2004 roku .

W czasie V Republiki , podczas wyborów parlamentarnych , Curzon został przyłączony do drugiego okręgu wyborczego Wandei w dywizji 1958, działającej do 1981 roku . Podczas podziału w 1986 r. gmina ponownie została przyłączona do drugiego okręgu departamentu.

Organy sądowe

Curzon podlega sądowi rejonowemu w Sables d'Olonne , Sądowi Najwyższemu w Sables d'Olonne, sądzie apelacyjnemu w Poitiers , sądzie dla nieletnich w La Roche-sur-Yon , zarządowi trybunału przemysłowego w Sables-d'Olonne , sąd gospodarczy w La Roche-sur-Yon, sąd administracyjny w Nantes i administracyjny sąd apelacyjny w Nantes .

Polityka ochrony środowiska

Uzdatnianie, dostarczanie i dystrybucja wody trafiają do międzygminnego związku zaopatrzenia w wodę pitną Plaine et Graon, jednokierunkowego międzygminnego związku utworzonego na29 października 1942 członek związku mieszanego Vendée Eau.

Od 2005 roku kompetencje w zakresie sanitacji niezbiorowych zostały przekazane społeczności gmin, która poprzez delegację służby publicznej przekazuje je Saurowi do 2022 roku.

Finanse lokalne

W 2015 roku budżet Curzona to 697 000 euro w wydatkach i 1 099 000 w dochodach.

W 2000 r. udział ogólnej alokacji operacyjnej w przychodach operacyjnych wyniósł 23%. W 2015 r. stanowił 15%.

W 1 st styczeń 2015, podatek mieszkaniowy wynosi 23,87%, podatek od nieruchomości od nieruchomości zabudowanych 16,25%, a od nieruchomości niezabudowanych 42,52%.

Rozwój finansowy gminy
(w tysiącach euro)
Pozycje 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015
Produkty operacyjne 228 242 267 407 380 334 482 341 430 500 433 555 467 528 521 736
Koszty operacyjne 178 144 186 304 266 204 340 209 309 319 330 405 304 358 389 550
Zasoby inwestycyjne 244 145 257 118 417 204 307 334 229 155 414 242 198 185 263 363
Praca Inwestycyjna 213 151 275 199 391 105 425 353 172 322 285 205 128 223 181 147
Dług 110 86 161 127 110 93 174 204 185 165 145 125 104 94 85 75
Źródło: Ministerstwo Gospodarki i Finansów (z indywidualnych rachunków gmin).

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja demograficzna

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto miało 526 mieszkańców, co stanowi wzrost o 10,97% w porównaniu do 2013 r. ( Wandea  : + 3,74%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
510 498 483 584 720 749 758 835 825
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
852 977 997 940 944 934 990 993 978
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
953 913 856 737 737 721 706 701 702
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
598 546 542 438 405 356 429 462 503
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
526 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Struktura wiekowa

Ludność miasta jest stosunkowo stara. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (31,6%) jest rzeczywiście wyższy niż wskaźnik krajowy (24,4%) i wskaźnik departamentalny (28,7%).

Podobnie jak rozkłady krajowe i departamentalne, populacja kobiet w mieście jest większa niż populacja mężczyzn. Stawka (50,6%) jest tego samego rzędu wielkości co stawka krajowa (51,6%).

Rozkład ludności gminy według grup wiekowych w 2014 r. przedstawia się następująco:

  • 49,4% mężczyzn, w tym:
    • 28,6% od 0 do 19 lat,
    • 49,6% od 20 do 64 lat,
    • 21,8% powyżej 65 lat;
  • 50,6% kobiet, w tym:
    • 28,2% od 0 do 19 lat,
    • 46,7% od 20 do 64 lat,
    • 25,1% powyżej 65 roku życia.
Piramida wieku gminy Curzon w 2014 roku w procentach.
Mężczyźni Klasa wiekowa Kobiety
0,8  Ponad 90 lat 2,0 
12,1  Od 75 do 89 lat 14,1 
18,1  Od 60 do 74 lat 16,1 
16,1  Między 45 a 59 rokiem życia 16,5 
17,3  Między 30 a 44 rokiem życia 18,4 
13,7  Od 15 do 29 lat 10,6 
21,8  Od 0 do 14 lat 22,4 

Edukacja

W mieście działa przedszkole i szkoła podstawowa, szkoła Hirondelles, przyjmująca około trzydziestu uczniów.

Uczniowie pierwszego cyklu drugiego stopnia uczęszczają do kolegiów Corentin-Riou (publicznych) i Saint-Jacques (prywatnych) w Moutiers-les-Mauxfaits , a nawet do Luçon (Émile-Beaussire, du Sourdy lub Sainte-Ursule) .

W drugim młodzi mieszkańcy miasteczka chodzą do szkół średnich w Luçon, La Roche-sur-Yon czy Les Sables-d'Olonne .

Wydarzenia kulturalne i festyny

Kilka wydarzeń jest organizowanych corocznie przez Curzonnais Festival Committee, stowarzyszenie ponownie założone w 1995 roku z inicjatywy Pierre'a Foucaulta:

Ponadto co roku stowarzyszenie Sèvres-Anjou Modélisme z siedzibą w Saint-Laurent-sur-Sèvre (Wandea) i Andard ( Maine-et-Loire , obecnie Loire-Authion ) organizuje zawody modelarskie w gminie od 1976 roku.

Zdrowie

Chociaż miasto już nie przyjmuje żadnych, najbliżsi pracownicy służby zdrowia (apteki i lekarze) znajdują się w Champ-Saint-Père , Angles i Moutiers-les-Mauxfaits .

Dom opieki jest prowadzony przez liberalnych profesjonalistów, a centrum kątowe – Longeville zarządzane przez lokalne stowarzyszenie ADMR .

Szpital znajdujący się najbliżej obszaru gminy jest filią ośrodka szpitalnego Vendée w Luçon.

Centrum bezpieczeństwa i ratownictwa

Właściwą dla miasta brygadą żandarmerii jest brygada Moutiers-les-Mauxfaits . W ramach departamentalnej straży pożarnej i ratowniczej właściwym centrum ratowniczym na tym terenie jest Champ-Saint-Père.

Sporty

Tylko jedno stowarzyszenie sportowe przyznaje swoją siedzibę w Curzon, curzonnaise Pétanque, liczące około czterdziestu członków.

O'Plaisir de l'eau, centrum rekreacji oferujące sporty wioślarskie , zostało upoważnione do założenia w pobliżu ratusza w 2016 roku. Oferuje możliwość odkrywania bagien Curzon różnymi trasami.

Głoska bezdźwięczna

W każdym semestrze od styczeń 2009gmina wydaje biuletyn miejski zatytułowany L'Écho du Marais curzonnais .

Wiadomości o Curzon są relacjonowane przez dziennik Ouest-France i rzadziej przez France 3 Pays-de-la-Loire , lokalny oddział metropolitalny France Télévisions .

Kulty

Kult katolicki

Religia katolicka jest organizowana w mieście przy parafii Saint-Jacques-du-Val-Graon od1 st wrzesień 1997(dekanat Talmont), struktura religijna zrzeszająca osiem gmin, której siedziba znajduje się w Moutiers-les-Mauxfaits . Lokalnie, to poprzez pobliską wspólnotę chrześcijańską „Czterech Dzwonów” – w tym Curzon, Champ-Saint-Père , Saint-Cyr i Saint-Vincent  – organizowane są zajęcia. Kościół Saint-Romain jest czasami używany jako miejsce kultu parafialnego.

Inne kult

Nie ma innego kultu w ramach miejskich i międzygminnych. Jednak w sezonie letnim msze protestanckie odprawiane są w kaplicy La Terrière w La Tranche-sur-Mer . Inne żydowskie i muzułmańskie miejsca kultu znajdują się w Sables-d'Olonne i La Roche-sur-Yon.

Gospodarka

Dochody ludności, podatki i zatrudnienie

Podczas gdy liczba gospodarstw domowych objętych podatkiem wyniosła w 2014 r. 206, średni dochód rozporządzalny na jednostkę konsumpcji wynosi 16 729 euro.

W 2014 roku na 264 osoby w wieku od 15 do 64 lat 70,1% było aktywnych: 136 pracowało, a 49 było bezrobotnych (18,6% całej populacji).

W tym samym roku w strefie było 36 miejsc pracy, wobec 42 w 2009 roku. Podczas gdy liczba aktywnych pracowników przebywających w strefie wyniosła 137, wskaźnik koncentracji zatrudnienia wyniósł 26,3%, co oznacza, że ​​gmina oferuje pracę tylko dla czterech osób. ludzi pracy, czyniąc Curzon obszarem „mieszkalnym” porównywalnym z wioską internatową .

Zgodnie z podziałem na strefy Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych z 2010 r. Curzon jest jedną ze stu gmin w obszarze zatrudnienia La Roche-sur-Yon.

Firmy i przedsiębiorstwa

W 31 grudnia 2015Curzon posiada 27 zakładów: 11 w rolnictwie-leśnictwie-rybnictwie, 1 w przemyśle, 5 w budownictwie, 8 w handlu-transport-różne usługi i 2 były związane z sektorem administracyjnym.

W 2015 r. w gminie powstały 3 firmy, wszystkie przez osoby samozatrudnione .

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Chronione dziedzictwo

Curzon ma trzy zabytki wymienione jako Pomniki Historii  :

Do zabytków historycznych należą trzy obiekty sakralne znajdujące się w kościele Saint-Romain: monstrancja (1977), krzyż procesyjny (1982) i kielich (1993).

Rzeka działa

W związku z silną impregnacją świeckich na tym terenie, w mieście znajduje się wiele dzieł sztuki.

Na jego głównym biegu tylko mosty Port-la-Claye i most Désiré (kładka łącząca dwie części ratusza Curzon ) przecinają Lay.

Na rzece Saint-Benoist, zwany „Small-Lay” z XX -go  wieku, prace są bardziej liczne. Jest sześć:

  • most lots, wyposażony w wrota śluzy  ;
  • most komunalny;
  • most Prieuré (lub „most Caillaud”);
  • Most Quart;
  • most Deux-Ponts;
  • Most Balises.
  • Most Desiré.
  • Pont des Îlots.
  • Most komunalny.
  • Most klasztorny.
  • Most Quart.
  • Most Deux-Ponts.
  • Most Balises.
Inne dziedzictwo

Pod względem dziedzictwa cywilnego miasto posiada kilka zabytków:

  • Joseph Szkoła ( XIX th  century), dawna szkoła prywatna;
  • dziewczęta szkolne ( XIX th  century);
  • chłopcy szkolne ( XIX th  century), prąd „Szkoła Jaskółki” Charles Smólski;
  • logis de la Grenouillère, dawna drugorzędna siedziba panowania zbudowana na willi  ;
  • Dom Sainte-Małgorzata ( XX p  wiek) były dom dziecka  ;
  • pomnik wojenny (1921), wyprodukowany przez Florimond Météreau .

Wreszcie, oprócz kościoła, miasto Curzon wyznacza dziedzictwo religijne:

  • Kalwaria (rue du Logis);
  • kaplica domu Sainte-Marguerite;
  • krzyż misyjny (rue de l'Aubraie);
  • Dziewica z Dzieciątkiem (rue du Bourg-Canteau).
  • Szkoła Świętego Józefa.
  • Szkoła Hirondelów.
  • Dom La Grenouillère.
  • Dom Sainte-Marguerite.
  • Kalwaria.
  • Kaplica domu.
  • Krzyż misyjny.
  • Dziewica z Dzieciątkiem.

Dziedzictwo kulturowe

Oprócz kilku miejsc piknikowych , placu zabaw i kortu tenisowego , w mieście znajduje się wiejski dom .

Gmina zapewnia kilka sezonowych wynajmów we wsi, a także dom wiejski i starą stolarnię nabytą w 2003 roku.

Dziedzictwo naturalne

Dekretem z 20 maja 2014 r.Curzon jest jedną z 93 gmin założycielskich regionalnego parku przyrodniczego Marais Poitevin , położonego między departamentami Charente-Maritime , Deux-Sèvres i Vendée .

Z częścią gminy Lairoux , część terytorium Curzon , zwana „gminami Curzon-Lairoux i ich okolicami”, jest sklasyfikowana jako naturalny obszar o znaczeniu ekologicznym, faunistycznym i florystycznym (ZNIEFF). Inny ZNIEFF, zwany „kompleksem ekologicznym Marais poitevin, sąsiadujących z nadmorskimi mokradłami, dolinami i przyległymi stokami”, również znajduje się administracyjnie na terenie gminy; zajmuje o dwie wątki więcej niż poprzednia.

Miasto jest sklasyfikowane jako obszar Natura 2000 z dwóch powodów w obrębie Mokradeł Poitevin  : jako obszar mający znaczenie dla Wspólnoty oraz jako specjalna strefa ochronna .

Osobowości związane z gminą

Heraldyka i logotyp

Heraldyka
Herb Blazon  : Lazur, most o trzech łukach Srebrny, murowany Sable, ruchome boki i punkt, zwieńczony trzema dzwonnicami Ors II i I.
Logotyp

Gmina przyjęła logo zawierający herb podczas tych 2010s .

  • Logotyp.

Bibliografia

Zasoby online

  • Oficjalny kod geograficzny, „  Gmina Curzon (85077)  ”, geografia administracyjna i naukowa ,2017( przeczytaj online ).
  • Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych, „  Commune de Curzon (85077)  ”, Kompletny plik ,2017( przeczytaj online ).

Dokumenty urbanistyczne

  • Gaëtan Jourdain , plan spójności terytorialnej Vendée Cœur Océan: Diagnoza , Unia mieszana Vendée Cœur Océan,2016, 106  pkt.
  • Perrine Theillard , Benjamin Sautjeau , Victor Laratte i Didier Delzor , plan spójności terytorialnej Vendée Cœur Océan: Stan początkowy środowiska , Unia mieszana Vendée Cœur Océan,2017, 271  s.

Pracuje

Artykuły periodyczne

  • Abel Bouhier "  Gmin wschodzie poitevin Marais  " Norois , n O  49,styczeń-Marsz 1966( przeczytaj online ).
  • Rene Valette „  historyczne i inwentaryzacji archeologicznych Wendei (ciąg dalszy)  ” Revue du Bas-Poitou , n O  48,1935.
  • opat Ferdynand Baudry , „  XI. Legenda Curzon  ” Revue des tradycji POPULAIRE , n O  221907, s.  380-381.
  • Ojciec Ferdinand Baudry „  Obiekty średniowiecza odkryto w Curzon: feudalny i religijne znaczenie tej miejscowości w IX th i XII th  century  ” Rocznik emulacji Towarzystwa Vendée ,1877, s.  143-164.
  • Abbe Ferdinand Baudry , „  Starożytności celtyckie Wandei (tradycja i legendy): kanton Moutiers-les-Mauxfaits  ”, Dyrektorium Towarzystwa Naśladowania Wandei ,1861, s.  76-78.
  • Paul Marchegay , „  XXV. Kanton Moutiers-les-Mauxfaits: sposób przekazania własności wiejskiej, około 1120  ”, Dyrektorium Société d'Émulation de la Vendée ,1858, s.  178-179.

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  2. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

Uwagi

  1. Liczbę kilometrów między dwoma punktami pozyskała usługa planowania tras Geoportalu według najkrótszej trasy.
  2. Ta cieku nie należy mylić z jednobrzmiące rzeki mające swoje źródło w Saint-Pierre-du-Chemin który ma zbiegu z Wielkim leżało na Zgromadzenie-des-deux-Lays w Chantonnay .
  3. Une dornée , francuski adaptacja słowo Poitevin dornàie , oznacza „zawartość łono  ”.
  4. Podajemy też nazwę La Motte-aux-Fées, która w rzeczywistości jest kurhanem .
  5. Savary de Mauléon przyznał prawa do przeoratu Fontaine przed wyruszeniem na krucjatę w 1218 roku.
  6. Zakład, zwany od 1980 roku „Logis de la Pacifique”, znajduje się na wyjeździe z wioski La Terrière , przy trasie de Longeville , w La Tranche-sur-Mer.

Bibliografia

  • Odniesienia instytucjonalne
  1. Prezentacja wyników głosowania21 kwietnia i 5 maja 2002 r.zatwierdzone przez Radę Konstytucyjną w miejscowości Curzon, na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych [ czytaj online ] .
  2. Prezentacja wyników głosowania21 kwietnia i 6 maja 2007 r.zatwierdzone przez Radę Konstytucyjną w miejscowości Curzon, na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych [ czytaj online ] .
  3. Prezentacja wyników głosowania22 kwietnia i 6 maja 2012zatwierdzone przez Radę Konstytucyjną w miejscowości Curzon, na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych [ czytaj online ] .
  4. Prezentacja wyników głosowania23 kwietnia i 7 maja 2017 r.zatwierdzone przez Radę Konstytucyjną w miejscowości Curzon, na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych [ czytaj online ] .
  5. Prezentacja wyników głosowania9 i 16 czerwca 2002 r.zatwierdzone przez Radę Konstytucyjną w miejscowości Curzon, na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych [ czytaj online ] .
  6. Prezentacja wyników głosowania10 i 17 czerwca 2007zatwierdzone przez Radę Konstytucyjną w miejscowości Curzon, na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych [ czytaj online ] .
  7. Prezentacja wyników głosowania10 i 17 czerwca 2012zatwierdzone przez Radę Konstytucyjną w miejscowości Curzon, na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych [ czytaj online ] .
  8. Prezentacja wyników głosowania11 i 18 czerwca 2017zatwierdzone przez Radę Konstytucyjną w miejscowości Curzon, na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych [ czytaj online ] .
  9. Prezentacja wyników20 września 1992zatwierdzone przez Radę Konstytucyjną w miejscowości Curzon, na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych [ czytaj online ] .
  10. Prezentacja wyników29 maja 2005zatwierdzone przez Radę Konstytucyjną w miejscowości Curzon, na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych [ czytaj online ] .
  11. Prezentacja wyników głosowania21 i 28 marca 2004 r.zatwierdzone przez Radę Konstytucyjną w miejscowości Curzon, na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych [ czytaj online ] .
  12. Prezentacja wyników głosowania14 i 21 marca 2010zatwierdzone przez Radę Konstytucyjną w miejscowości Curzon, na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych [ czytaj online ] .
  13. Prezentacja wyników głosowania6 i 13 grudnia 2015zatwierdzone przez Radę Konstytucyjną w miejscowości Curzon, na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych [ czytaj online ] .
  14. Prezentacja wyników16 marca 2008zatwierdzone przez Radę Konstytucyjną w miejscowości Curzon, na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych [ czytaj online ] .
  15. Prezentacja wyników głosowania22 i 29 marca 2015zatwierdzone przez Radę Konstytucyjną w miejscowości Curzon, na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych [ czytaj online ] .
  • Inne referencje
  1. „  Usługa wyznaczania tras Geoportalu  ”, geoporttail.gouv.fr ,29 marca 2016( przeczytaj online ).
  2. „Fontenay-le-Comte”, s.  7-8 , Fillon i Rochebrune 1887 .
  3. „Gmina 25381”, Géofla , wersja 2.2, baza danych Narodowego Instytutu Geographic i informacji o lasach (IGN) na gminach Francji metropolitalnej, 2016 [ czytaj on-line ] .
  4. „Curzon”, Katalog geograficzny gmin , teczka Państwowego Instytutu Informacji Geograficznej i Leśnej (IGN) o gminach Metropolii, 2015 r.
  5. Theillard i in. 2017 , s.  6.
  6. „Informacje na temat podziałów terytorialnych statystycznych” Dziennik Kod Geographic 2017 .
  7. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 5 kwietnia 2021 r . ) .
  8. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 5 kwietnia, 2021 ) .
  9. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
  10. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Luçon  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
  11. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
  12. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 maja 2021 )
  13. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  14. „Prymitywny kataster miasta Curzon”, 1812 (3P 077 AD 001), w Stan funduszy: stan cywilny, kataster , 2011 (zbiór archiwów departamentalnych Wandei ) [ czytaj online ] .
  15. „Napoleoński kataster miasta Curzon”, 1846 (3P 077 CE 005), w Stan funduszy: stan cywilny, kataster , 2011 (zbiór archiwów departamentalnych Wandei ) [ czytaj online ] .
  16. Service de la Documentation nationale du catastre ( Ministerstwo Gospodarki i Finansów ), niestandaryzowany kataster gminy Curzon, 2016.
  17. „LOG T1: ewolucja liczby mieszkań według kategorii”, Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych 2017 .
  18. „LOG T2: kategorie i rodzaje mieszkań”, Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych 2017 .
  19. „LOG T7: główne miejsca zamieszkania według stanu zajętości”, Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych 2017 .
  20. „  Pragnie wesprzeć ożywienie  ”, Ouest-France ,12 stycznia 2000.
  21. „  Przekazanie kluczy do sześciu mieszkań o niskich czynszach  ”, Ouest-Francja ,1 st kwiecień 2004.
  22. „  Życzenia burmistrza: miasto ma 429 mieszkańców  ”, Ouest-Francja ,9 stycznia 2007.
  23. „  Życzenia burmistrza: szkoła miejska w centrum uwagi  ”, Ouest-Francja ,7 stycznia 2008.
  24. „  Projekt renowacji kuracji, sierocińca i kaplicy  ”, Ouest-Francja ,15 stycznia 2015.
  25. „  Renowacja lekarstwa flagowy projekt roku  ”, Ouest-France ,21 stycznia 2016.
  26. „  Sieć podziemi do zinwentaryzowania  ”, Ouest-Francja ,4 stycznia 2002 r..
  27. Basias, „PAL8501619” [ czytaj online ] .
  28. sklasyfikowanych instalacji Inspektorat "Recykling Profiler" (zawiadomienie n o  2177) [ czytaj on-line ] .
  29. Umowa ramowa dotycząca programu działań przeciwpowodziowych w dorzeczu Lay na lata 2014-2019 , La Roche-sur-Yon,22 grudnia 2014, 113  pkt. ( przeczytaj online [PDF] ).
  30. „  Prefektury Dekret n o  16-DDTM85-363 zatwierdzająca plan zapobiegania dla przewidywalnych zagrożeń naturalnych zalania Lay Aval  ”, Zbiór aktów administracyjnych prefekturze Vendée , n o  46,5 sierpnia 2016( przeczytaj online [PDF] ).
  31. Biuro Badań Geologiczno-Górniczych , Mapowanie zagrożenia skurczem i pęcznieniem gleb gliniastych w departamencie Vendée: Raport końcowy ,luty 2010, 196  s. ( przeczytaj online [PDF] ) , s.  78.
  32. Eugène Aillery , Pouillé z biskupstwa Luçon , Fontenay-le-Comte, Robuchon,1860, 211  s. ( BNF Ogłoszenie n o  FRBNF30006044 , czytać on-line ) , s.  116-117.
  33. „Curzon”, Le Quellec 2006 , s.  118.
  34. Od wiosek Cassini do dzisiejszych gmin na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  35. „Port-la-Claye”, Le Quellec 2006 , s.  301.
  36. Michel Dillange , Historia monumentalnej Wandei: od prehistorii do współczesności , La Crèche, Geste Éditions,2012, 217  s. ( ISBN  978-2-84561-877-0 ) , s.  33.
  37. „Curzon”, Le Quellec 2006 , s.  118-119.
  38. „Port, Porteau (le)”, Le Quellec 2006 , s.  300.
  39. „Curzon”, Le Quellec 2006 , s.  119.
  40. „Dornàie” , w Vianney Pivetea, francusko- poitevin -Saintongeais Dictionary , La Crèche, Geste Éditions, coll.  "Parlanjhe",2006( 1 st  ed. , 1996), 780  , str. ( ISBN  2-84561-227-3 ) , s.  492.
  41. Pierre-Louis Prunier , La Vendée przed 1793: Legendy i opowieści , Paryż, Victor Retaux et Fils,1893, 330  pkt. , s.  5.
  42. Baudry 1907 , s.  380-381.
  43. Baudry 1861 , s.  78.
  44. „Curzon”, Baudry 1861 , s.  76.
  45. "Saint-Cyr-en-Talmondais, Curzon, Saint-Benoît-sur-Mer, Jonchère, Givre, Saint-Sornin, Saint-Vincent-sur-Graon, Champ-Saint-Père", s.  4 , Fillon i Rochebrune 1887 .
  46. "Saint-Cyr-en-Talmondais, Curzon, Saint-Benoît-sur-Mer, Jonchère, Givre, Saint-Sornin, Saint-Vincent-sur-Graon, Champ-Saint-Père", str.  2 , Fillon i Rochebrune 1887 .
  47. Baudry 1863 , s.  147-148.
  48. "Saint-Cyr-en-Talmondais, Curzon, Saint-Benoît-sur-Mer, Jonchère, le Givre, Saint-Sornin, Saint-Vincent-sur-Graon, le Champ-Saint-Père", s. .  9 , Fillon i Rochebrune 1887 .
  49. "Saint-Cyr-en-Talmondais, Curzon, Saint-Benoît-sur-Mer, Jonchère, Givre, Saint-Sornin, Saint-Vincent-sur-Graon, Champ-Saint-Père", s.  1-2 , Fillon i Rochebrune 1887 .
  50. Baudry 1863 , s.  157.
  51. Baudry 1863 , s.  158.
  52. Baudry 1863 , s.  159-160.
  53. Marchegay 1858 , s.  178-179.
  54. Baudry 1863 , s.  150-151.
  55. Baudry 1863 , s.  151.
  56. Baudry 1863 , s.  151-152.
  57. Marchegay 1858 , s.  179.
  58. Baudry 1877 , s.  150.
  59. "Saint-Cyr-en-Talmondais, Curzon, Saint-Benoît-sur-Mer, Jonchère, Givre, Saint-Sornin, Saint-Vincent-sur-Graon, Champ-Saint-Père", s.  17-18 , Fillon i Rochebrune 1887 .
  60. "Saint-Cyr-en-Talmondais, Curzon, Saint-Benoît-sur-Mer, Jonchère, Givre, Saint-Sornin, Saint-Vincent-sur-Graon, Champ-Saint-Père", s.  21 , Fillon i Rochebrune 1887 .
  61. "Saint-Cyr-en-Talmondais, Curzon, Saint-Benoît-sur-Mer, Jonchère, Givre, Saint-Sornin, Saint-Vincent-sur-Graon, Champ-Saint-Père", s.  23-24 , Fillon i Rochebrune 1887 .
  62. „  Wystawa powrotu do dzieciństwa  ”, Ouest-Francja ,31 lipca 2015 r..
  63. „  Szkoła z minionych lat przywrócona dawnemu sierocińcu  ”, Ouest-Francja ,23 czerwca 2017.
  64. „  Odnowiony dom na Pacyfiku został zainaugurowany  ”, Ouest-Francja ,10 czerwca 2015.
  65. „  Pacyfik przygotowuje przyjęcie zapomnianych świąt  ”, Ouest-Francja ,13 maja 2010.
  66. „  Miasto mobilizuje się do obrony swojej poczty  ”, Ouest-Francja ,1 st wrzesień 2003.
  67. „  Punkt sztafetowy otwarty przy barze Le Marronnier  ”, Ouest-Francja ,4 lutego 2006.
  68. „  Jean-Luc Baron, gawędziarz i świadek swoich czasów  ”, Ouest-France ,7 kwietnia 2017 r..
  69. „  Lokalny projekt handlowy na szynach  ”, Ouest-Francja ,21 stycznia 2009.
  70. „Polityczne oblicza resortu”, Renard 2005 , s.  38.
  71. „Polityczne oblicza resortu”, Renard 2005 , s.  46.
  72. „Polityczne oblicza resortu”, Renard 2005 , s.  41.
  73. „  Głosowanie FN ujawnia podziały Wielkiego Zachodu  ”, Ouest-Francja ,25 kwietnia 2017.
  74. "  Ekstremalny, odizolowany, niewidoczny ... o czym pamiętać?  », Zachód-Francja ,13 czerwca 2017.
  75. „  Miasto wyróżnia się w Moutierrois  ”, Ouest-Francja ,26 marca 2014.
  76. „  Irène Foll jako pierwsza kobieta prezydent Curzona  ” Ouest-France ,7 kwietnia 2014.
  77. "  Curzon dotrzymuje tych merów  " L'echo du Marais curzonnais , n O  12,styczeń 2015, s.  3 ( przeczytaj online [PDF] ).
  78. „  M. Chabot, nowy burmistrz Curzon  ”, Ouest-Francja ,28 stycznia 1961.
  79. "  Nekrolog: Henri Bréau, byłego burmistrza, już nie ma  ", Ouest-France ,8 czerwca 2016.
  80. „  Wybory: powrót do punktu wyjścia  ”, Ouest-Francja ,10 września 1996 r..
  81. „  Curzon: przyjęta rezygnacja burmistrza  ”, Ouest-Francja ,5 sierpnia 1996 r..
  82. „  Curzon: Francis Pernet ponownie wybrany burmistrzem  ”, Ouest-Francja ,14 września 1996 r..
  83. „  W ratuszu Didier Roux zastępuje Irène Foll  ”, Ouest-Francja ,4 czerwca 2020 r..
  84. Oficjalny kod geograficzny 2017 .
  85. Wykaz sądów właściwych dla gminy na obszarze Curzon na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości [ czytaj online ] .
  86. „Rachunki gmin: Curzon”, 2015, na stronie bazy Alize [ czytaj online ] .
  87. Organizacja spisu na insee.fr .
  88. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  89. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  90. „pop T3: ludności według płci i wieku w 2014 roku”, Narodowy Instytut Statystyki i Badań Ekonomicznych 2017 .
  91. „  Zmiana w komitecie festiwalowym  ”, Ouest-Francja ,23 stycznia 2007.
  92. „  Dzień obchodów stulecia jarmarku źrebiąt  ”, Ouest-Francja ,9 listopada 1999.
  93. „  Sobota, Jarmark źrebiąt w sercu wsi  ”, Ouest-Francja ,31 października 2013 r..
  94. „  Szczęśliwi uczestnicy zlotu komitetu festiwalowego  ”, Ouest-Francja ,2 lipca 1998.
  95. „  Sèvre Anjou Modelarstwo, młode pokolenie błyszczy  ”, Ouest-Francja ,13 września 2013 r..
  96. „  Udane zawody modeli samolotów  ”, Ouest-Francja ,4 sierpnia 2005 r..
  97. „Ku niedoborowi lekarzy ogólnych i aptek”, Jourdain 2016 , s.  30.
  98. „  Pomoc domowa: nowy ośrodek opieki pielęgniarskiej  ”, Ouest-Francja ,12 czerwca 2014.
  99. „Pétanque curzonnaise”, na terenie miasta [ czytaj online ] .
  100. „  Odkryj bagna Curzon wzdłuż wody  ”, Ouest-Francja ,24 lipca 2016.
  101. „  Le Petit-Lay, mała zielona Wenecja na bagnach  ”, Ouest-Francja ,13 sierpnia 2017 r..
  102. „REV T1: fiskalne gospodarstwa domowe za rok 2014”, Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych 2017 .
  103. „EMP T1: ludność w wieku od 15 do 64 lat według rodzaju działalności”, Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych 2017 .
  104. „EMP T5: zatrudnienie i działalność”, Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych 2017 .
  105. „CEN T1: aktywne zakłady według sektora biznesowego w31 grudnia 2015 », Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych 2017 .
  106. „DEN T1: nowopowstające firmy według sektorów działalności w 2015 r.”, Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych 2017 .
  107. „DEN T2: tworzenie poszczególnych firm według sektorów działalności w 2015 roku”, Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych 2017 .
  108. „Proponowana budowa dwóch klas i zależności: ekstrakt z ogólnym planem wsi pokazano położenia szkoły, plany parterze i 1 st  piętrze”21 października 1885(1 TT 1787-1), w Cl. Baty, Plany budynków (L'Aiguillon-sur-Mer w Givrand) , 2007 (zbiór archiwów departamentalnych Wandei ) [ czytaj online ] .
  109. „sezonowy wynajem”, na stronie internetowej miasta [ czytaj on-line ] .
  110. „Wynajem domów na wsi”, na stronie internetowej miasta [ czytaj online ] .
  111. „  Praca w stolarstwie przemysłowym w 2012 roku  ”, Ouest-Francja ,10 stycznia 2012.
  112. Sophie Capelle, „  The Marais poitevin nowy regionalny park przyrodniczy  ”, Ouest-Francja ,21 maja 2014.
  113. Eliane DEAT i Alain Thomas „  Gminy Curzona-Lairoux i ich otoczenia  ”, Narodowego inwentaryzacji dziedzictwa naturalnego , n O  520013142,2014( przeczytaj online [PDF] ).
  114. Alain Thomas i Jean-Pierre LEBOSSE "  Marais Poitevin ekologiczny kompleks, sąsiednie przybrzeżne bagna, doliny i wzgórza przylegającym  " Narodowy spis dziedzictwa naturalnego , n O  520016277,2016( przeczytaj online [PDF] ).

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne