Roudouallec | |||||
Widok na wieś i okolicę z Czarnych Gór. | |||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Bretania | ||||
Departament | Morbihan | ||||
Miasto | Pontivy | ||||
Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Roi Morvan Community | ||||
Mandat burmistrza |
Paweł Cozic 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 56110 | ||||
Wspólny kod | 56199 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Roudouallécois, Roudouallécoise | ||||
Ludność miejska |
708 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 29 mieszkańców/km 2 | ||||
Populacja aglomeracji |
25 412 mieszk . | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 48°07′39″ północ, 3°42′56″ zachód | ||||
Wysokość | 167 m min. Maks. 118 m 248 m² |
||||
Powierzchnia | 24,82 km 2 | ||||
Rodzaj | gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji |
Gourin (gmina koronna) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Gourin | ||||
Ustawodawczy | Szósty okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Bretania
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | www.roudouallec.fr | ||||
Roudouallec [ʁudualɛk] jest francuski gmina znajduje się w dziale z Morbihan , w tym Bretanii regionu .
Roudouallec to francuska forma Breton Roudoualleg
Roudouallec jest potwierdzony w formach Rodoed Gallec w 1160, An Rodoed Gallec elecmosina w 1163, Roudouez-Gallec w 1521.
Roudouallec rzeczywiście kojarzy bretońskie terminy roudou i gallec, które oznaczają odpowiednio „ford” i francuski. Dosłowne tłumaczenie brzmi zatem: „bród francuskiego”. Możemy jednak rozważyć inne wyjaśnienie: Hallec w języku starobretońskim oznaczającym „wierzby” (współczesna pisownia: haleg ), mielibyśmy zatem Roudouz Hallec lub „Gué des Saules”, nazwę przejętą ponadto przez publiczną szkołę podstawową im. gmina.
Roudouallec to miasto w środkowej Bretanii należące do Cornouaille morbihannaise. Bardzo ekscentryczna pozycja, znajduje się na granicy departamentów Morbihan i Finistère . Jego wieś jest odległa, w linii prostej, tylko 32,5 km od najbliższej prefektury Quimper , w porównaniu z 88,4 km do Vannes, jego macierzystej prefektury.
Saint-Goazec | Spezet | Gourin |
Leuhan | Gourin | |
Scaër | Guyskryf | Gourin |
Miasto jest zdominowane na północy przez łańcuch Gór Czarnych (znajduje się na jego południowym zboczu), który sięga 233 m n.p.m. na wschód od Coat Quilvern oraz na północ od Le Queidel, gdzie linia grzbietu służy jako granica miejska ze Spézetem na północnym wschodzie i Saint-Goazec na północnym zachodzie; wieś, bardzo na uboczu na zachód od obszaru gminy, znajduje się około 170 metrów nad poziomem morza. Rzeka Isole ma swoje źródło w południowej części gminy i służy jako południowo-wschodnia granica gminy z Leuhan (najniższa wysokość, 156 metrów, to miejsce, w którym Isole opuszcza gminę, na północ od Pont Commana); dopływ z prawego brzegu , rok Ster Dreuzenn, to czas komunalnych granicy z Saint-Goazec i przechodzi tuż na zachód od miasta. Na wschodzie strumień Moulin du Pré, dopływ prawego brzegu rzeki Inam , służy jako granica miasta z Gourin ; sam strumień Moulin du Pré otrzymuje kilka małych dopływów, głównie potok Minez Roudou, który odprowadza wodę z południowo-wschodniej części miasta.
Miasto ma krajobraz bocage z siedliskiem rozproszonym w wielu szczelinach, składający się z przysiółków i odizolowanych gospodarstw.
Wieś położona jest na starym szlaku komunikacyjnym (obecna D 1 dla części Morbihan i D 15 dla części Finistère), która łączy Quimper z Gourin, a dalej z Rostrenen i Saint-Brieuc .
Podglebie składają się głównie ze skał osadowych wieku Brioweru , w szczególności piasków z toczonymi kamykami kwarcowymi, czasami aglomerowanych w bardzo twardym budyniu na południowym zboczu Gór Czarnych. Z torfu powstał czwartorzęd eksploatowany na zachód od Keraleform.
Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „szczelny klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. Ten typ klimatu skutkuje łagodnymi temperaturami i stosunkowo obfitymi opadami (w połączeniu z zakłóceniami z Atlantyku), rozłożonymi przez cały rok z niewielkim maksimum od października do lutego.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Spezet” w miejscowości Spezet zlecenie 1994 i znajduje się 7 km w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 11,5 ° C i ilość opadów wynosi 1164,9 mm dla okresu 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej "Quimper", w miejscowości Pluguffan , w departamencie Finistère , oddanej do użytku w 1967 i na 38 km , średnia roczna temperatura zmienia się o 11,5 °C w okresie 1971 -2000, przy 11,8 °C w latach 1981-2010, następnie w 12 °C w latach 1991-2020.
Roudouallec jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .
Dodatkowo miasto wchodzi w skład obszaru atrakcyjności Gourina , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, skupiający 3 gminy, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.
Poniższa tabela przedstawia szczegółowe zajęcie gruntów przez gminę w 2018 r., odzwierciedlone w bazie danych europejskich zajęć biofizycznych gleb Corine Land Cover (CLC).
Rodzaj zawodu | Odsetek | Powierzchnia (w hektarach) |
---|---|---|
Nieciągła tkanka miejska | 1,8% | 45 |
Grunty orne poza systemami nawadniania | 44,5% | 1108 |
Łąki i inne obszary wciąż porośnięte trawą | 9,6% | 239 |
Kompleksowe systemy upraw i działek | 40,1% | 998 |
Głównie powierzchnie rolnicze poprzecinane dużymi przestrzeniami naturalnymi | 0,4% | 11 |
Lasy liściaste | 1,9% | 48 |
Wrzosowiska i zarośla | 1,5% | 37 |
Zmiana roślinności leśnej i krzewiastej | 0,1% | 2,5 |
Źródło: Corine Land Cover |
Na terenie gminy zidentyfikowano kilka megalitycznych zabytków z okresu neolitu .
Roman drogowego począwszy od Vorgium ( Carhaix ) do Civitas Akwilonii ( Quimper ) przepuszcza Roudouallec i Coray .
Roudouallec był pod Ancien Regime jednego z dwóch Trèves z Gourin z Le Saint . Zgłosiła się do Ducal Bar of Gourin, a następnie do Senechaussee of Gourin. Miasto Roudouallec oraz kilkanaście wsi należało do joannitów św. Jana Jerozolimskiego . Kościół Tréviale był poświęcony św. Janowi Chrzcicielowi , ich patronowi. Drugą główną ostoją był panowanie od Kerguz, obejmujące XVI th wieku 28 wiosek w Roudouallec i zachodzie Gourin.
Zgodnie z przyznaniem z 1666 r. ród Guégant, lord Kerbiquet, miał prawo, nadane listami patentowymi od Karola IX w 1563 r., do organizowania w Roudouallecu dwóch dorocznych jarmarków, w lipcu i wrześniu.
Julien Maunoir głosił misję w Roudouallec w 1667 roku.
Mieszkańcy Roudouallec uczestniczyli w buncie szminek Rouges : the29 czerwca 1675 r„Na zakończenie mszy chłopi z Gourin , Leuhan , Roudouallec, ponad 200 osób, pod przewodnictwem Guillaume Morvan, wybili kamieniami drzwi i okna François Jana, sierżanta jurysdykcji Carhaix , i pobili go” mówiąc, że miał podatek od soli " "; następnego dnia udali się do dworu Kerbiquet i kazali sieur de Kerbiquet i Kerstang podpisać „wszystkie deklaracje, których chcieli”. Uczestniczyli także w oblężeniu i plądrowaniu zamku Kergoat (Kergoët) w Saint-Hernin na10 lipca 1675 r (Pierre Calvé ze wsi Kervégant en Roudouallec jest wymieniany wśród liderów).
27. rok prerii III (15 czerwca 1795), ekspedycja Chouanów kierowana przez Georgesa Cadoudala i Jean-Baptiste-Paul-Marie de Lantivy-Kervéno , licząca około 600 osób, pochodząca z Locoal-Mendon w rejonie Guémené , przekracza Czarne Góry i spędza noc w Roudouallec Edern , ich celem był śnieg w Pont-de-Buis, który zaatakowali, aby ukraść amunicję.
A. Marteville i P. Varin, kontynuatorzy Ogée , tak opisują Roudouallec w 1845 roku:
„Roudouallec; gm utworzone z poprzedniego zawieszenia broni z Gourin ; dziś oddział . (...) Główne wsie: Kerlaoën, Stang, Kerzellec, Kerauffret, Kersalude, Keréon, Penanhoas, Donfas, Keransquer, Codefa, Guernandoué, Queidel, Trépas, Kerdonen, Trémunut, Kerbiguedic, Breneben, Boscadaouen, Moustoi imię), Kerhuon. Powierzchnia całkowita: 2481 ha, w tym (...) grunty orne 941 ha, łąki i pastwiska 247 ha, lasy 17 ha, sady i ogrody 43 ha, wrzosowiska i nieuprawiane 1170 ha (...). Młyn wodny: 1 (de Keransquer). (...) W tej miejscowości odbywa się jarmark 1 marca, 26 kwietnia, 14 maja, 16 i 29 czerwca, drugi czwartek lipca, 14 sierpnia (zbiórka 15 września), 9 września i 17 października. Geologia: piaskowiec na północnej granicy miasta; od południa zmodyfikowane łupki ; budyń kwarcowy z Barchlene. Mówimy po bretońsku . "
Część główną drogą N O 169 (drogi prądu okręgowych n O 1 Morbihan i n O 3 Côtes d'Armor) z Tréogan poprzez Conveau i Gourin do działów granicy Finistere przez Roudouallec był ostatni odcinek drogi będzie osi, od Quimper do Saint-Brieuc będzie rozwijany od 1846 roku.
Roudouallec w drugiej połowie XIX th wiekuW 1855 r. głównymi uprawami były żyto , owies i gryka .
W 1869 r. 38 mieszkańców Roudouallec zmarło na tyfus , zad lub odrę . W 1894 r. epidemia czerwonki , przypisywana złej jakości zaopatrzenia w wodę, spowodowała 6 zgonów na 25 przypadków zaobserwowanych w Roudouallec.
Louis Duigou żołnierz z 65 -tego pułku linii , z Roudouallec, został wzięty do niewoli przez Niemców w czasie wojny z 1870 roku ; ranny, był leczony w szpitalu rezerwowym w Benrath .
Podczas wyborów parlamentarnych w14 października 1877 r.Ojciec Hellegouach, wikariusz w Roudouallec, „pobiegł do każdego domu w mieście, rozdając karty do głosowania pana de Muna ”, a w dniu wyborów „był na placu publicznym od rana, rozdając tytoń i karty do głosowania. i prowadząc wyborców do miasta sala. Bedel pomagał mu i działał w ten sam sposób ». Albert de Mun został ponownie wybrany.
Budowę szkoły chłopięcej (miasto posiadało do tej pory tylko jedną szkołę mieszaną) zatwierdziło obrady rady miejskiej Roudouallec z dn. 8 grudnia 1881 r. ; Rada Generalna Morbihan zgodziła się przegłosować dotację. Ta szkoła została otwarta w 1889 roku.
Przez naradę 2 lutego 1882 r.Rada Roudouallec zażądać utworzenie trzech nowych wystaw 1 st kwietnia, 5 maja i 17 października (który już został zatwierdzony dekretem13 sierpnia 1810 r., ale wyszedł z użycia), co skutkowałoby łączną liczbą targów do 9 rocznie. Prośba ta została zaakceptowana przez Radę Generalną Morbihan.
Nauczyciel Roudouallec, joblot, wykonana w późnym XIX th wieku wielu wykładów wobec alkoholizmu , że panowała wtedy.
Emigracja do Ameryki Emigracja do Ameryki w latach 1881-1928Nurt emigracji do Argentyny i Brazylii z Roudouallec i Le Faouët zaistniał około 1880 roku. „Ta nędzna ludność, zrozpaczona coraz lepszym stanem zdrowia, próbowała kiedyś udać się gdzie indziej w poszukiwaniu szczęścia: jest kilka lat, mieszkańcy Roudouallec wyemigrowali w dużej liczbie do Brazylii; ale próba się nie powiodła i większość emigrantów wróciła bardziej nieszczęśliwa niż wyszła ”.
W latach 1888-1890 prawie 1000 osób z regionu Elliant , Scaër , Coray , Roudouallec i Le Faouet wyemigrowało do Argentyny w tych latach).
Historia Roudouallec została naznaczona emigracją do Stanów Zjednoczonych : Nicolas Le Grand, krawiec urodzony w Roudouallec w 1852 roku, Job Daouphars i Loeiz Bourhis jako pierwsi wyjechali do tego kraju w 1881 roku.
Nicolas Le Grand powrócił kilka lat później, w 1884 r., znacznie bogatszy niż zostawił, co zapoczątkowało tę „gorączkę złota”:
„(...) We wrześniu 1884 wróciłem do Roudouallec. Wkrótce żonaty, a następnie ojciec dwójki dzieci, żyłem nędznie z dziennej pensji 12 centów! W 1881, zdecydowany spróbować szczęścia, wyjechałem z dwoma przyjaciółmi. W Connecticut zarabiałem 20 franków dziennie, ogromną pensję w porównaniu do 12 centów, które zarabiałem we Francji (...). Kiedy w Roudouallecu moja żona otrzymała swój pierwszy mandat z Ameryki (100 sztuk po sto su), było wielu zazdrosnych ludzi. W tym czasie pierwszy służący zarabiał zaledwie 150 franków rocznie... Po czterech latach, zarobiwszy dobre jajko, postanowiłem wrócić do domu. Kiedy wróciłem do kraju [w 1884 r.] było to wydarzenie. Wszyscy przychodzili do mnie, a dom był zawsze pełny. Ludzie przyjeżdżali nawet z Gourina, Guiscriffa i Leuhana, aby usłyszeć o Ameryce. "
Job Daouphars również wrócił, ale potem odszedł; kupił 20-hektarową farmę w Connecticut . W 1900 dołączyło do niego czterech młodych mężczyzn z Roudouallec, w tym Jean Le Dour, który poślubił Marie-Rose Daouphars. Ich najstarszy syn, Yann Le Dour, urodzony w Stanach Zjednoczonych, był następnie nauczycielem w regionie Gourin; znany śpiewak, poświęcił się kolekcjonowaniu tradycyjnych pieśni z regionu Vannes; zmarł w sierpniu 1990 roku.
Jean-Pierre Corbel, z Roudouallec, wyemigrował w 1890, wylądował w Bostonie, by dotrzeć do Lenox . Ten nurt emigracji trwał do początku lat 30. XX wieku, kiedy w tym regionie Berkshires, gdzie Bretoni byli na ogół zatrudnieni na terenie prywatnym , powstała prawdziwa wspólnota bretońska .
Wyrok sądu pierwszej instancji w Pontivy z 25 marca 1903 r. stwierdza nieobecność Jean-François Le Stera „zniknął na 14 lat, podróżując do Ameryki”.
Emigracja do Ameryki Północnej po II wojnie światowejPo wirtualnym zatrzymaniu w latach 30. (z powodu kryzysu gospodarczego w 1929 r. ) i II wojny światowej emigracja osiągnęła swoje maksymalne nasilenie w latach 1946-1965: między tymi dwiema datami prawie co trzeci mieszkaniec (28,2%, czyli 342 emigrantów na populacja licząca 1215 mieszkańców w 1954 r.) wyemigrowała do Ameryki Północnej.
Stopniowo odloty stawały się coraz liczniejsze, miasto miało nawet kiedyś biuro agencji Air France i jedno z Compagnie Générale Transatlantique . Roudouallec odnotował dobre piętnaście, może dwadzieścia odlotów do Kanady i 85 do Stanów Zjednoczonych w latach 1948-1953 (28 odlotów w samym 1949); miasto dostarcza jedną czwartą emigrantów z departamentu Morbihan do Stanów Zjednoczonych. W latach 1946-1960 Roudouallec stracił 10% swojej populacji, spadając z 1378 mieszkańców w 1946 r. do 1200 w 1960 r.
W marcu 1905 r. w Roudouallec nawiedziła gwałtowna burza, wyrywając wiele drzew, powodując zawalenie się domu we wsi Trémunus, a piorun uszkodził wioskę Rodeffa.
Podczas wyborów parlamentarnych w 1906 r. miejscowe duchowieństwo wywierało presję na wyborców, odmawiając rozgrzeszenia mężczyznom, a nawet kobietom, których mężowie nie głosowaliby dobrze, czyli na korzyść Guya de Salvaing de Boissieu , który również został ponownie wybrany. jako zastępca.
Inwentarz kościoła Roudouallec odbyła się6 marca 1906 ; porządek zapewniły trzy szwadrony chasseurów z Pontivy . W 1911 r. towary objęte sekwestracją należące do fabryki Roudouallec zostały przydzielone gminie Roudouallec, pod warunkiem przeznaczenia ich na pomoc charytatywną. W następnym roku miasto utworzyło biuro charytatywne .
W 1910 Victor-Eugène Ardouin-Dumazet opisał Roudouallec w następujący sposób:
„Siedząc na skraju strumienia tworzącego granicę między Morbihan i Finistère, Roudouallec jest miejscem o żałosnym wyglądzie, jak otaczająca go wieś. Rozumiemy więc, jak jego ludność dała się uwieść mirażowi fortuny obiecanemu przez agentów emigracyjnych. Wielu mieszkańców poddało się i wyjechało do Ameryki Południowej, gdzie ich los był nieszczęśliwy. "
W 1912 roku podjęto decyzję o gruntownych pracach konserwatorskich w kościele parafialnym. Gazeta L'Ouest-Éclair opisał je następująco:
„Ten kościół, który pochodzi z 16 wieku, jest dawna kaplica z duszpasterstwa z Rycerzy Świętego Jana z Jerozolimy , która została założona około 1160, a nieco później, [zależało] na komandorii z Liści (. ...). Pomnik ten, z przyporami zwieńczonymi sterczynami , ma kształt krzyża łacińskiego . Jego chór jest wielokątny. Nawa posiada dwie nawy . Sześć przęseł jest ostrołukowych, a okna ozdobione ekstrawaganckimi słupami . W wieży daty tylko z roku 1772. Kościół, który musi zostały pierwotnie umieszczone pod nazwą świętego Jana Chrzciciela, później został poświęcony Notre-Dame de Lorette . "
W wyborach samorządowych w 1912 r. ponownie wybrano dotychczasową listę liberałów, pokonując listę republikańską o ponad 200 głosów.
Pierwsza Wojna SwiatowaRoudouallec war memorial nosi nazwiska 114 żołnierzy, którzy zginęli dla Francji podczas pierwszej wojny światowej : wśród nich, co najmniej jeden żołnierz zginął w Belgii (Hervé Donart w Ypres le17 grudnia 1914); co najmniej dwa na Bałkanach jako część wyprawy Salonika (André Le Goff, zabity przez wroga w Serbii na18 stycznia 1918i François Le Bec zmarł z powodu choroby w Bukareszcie ( Rumunia ) dnia)20 grudnia 1918, a więc po rozejmie ); co najmniej dwóch zmarło w niewoli w Niemczech (Yves Le Bris i Michel Péron); Jean Le Postollec i Jean Morvan, morświny , zniknęli na morzu w dniu26 lutego 1916podczas zatonięcia Prowansji II storpedowanej u przylądka Matapan na Morzu Śródziemnym przez niemiecki okręt podwodny U 35 i Louis Le Borgne4 października 1916podczas zatapiania „ Galia” , storpedowany przez ten sam okręt podwodny U 35 u wybrzeży Sardynii ; większość pozostałych zginęła na ziemi francuskiej, w tym Jacques Le Bec i Pierre Péron, odznaczony Medalem Wojskowym i Krzyżem Guerre , Louis Cozic i Jean Jamet, odznaczony Krzyżem Guerre i Yves Bleuzen, odznaczony Medalem Wojskowym.
Między dwiema wojnamiW Roudouallec często pojawiały się wówczas rodziny wielodzietne: na przykład rodzina Kervran, która miała 11 dzieci, otrzymała Złoty Medal rodziny francuskiej w 1932 r., rodziny Le Bihan (8 dzieci) i Le Dren (9 dzieci) Medal Rodziny Francuskiej . a rodzinie Le Floch (7 dzieci) Brązowy Medal w tym samym roku. Inny przykład: rodzina Le Goff (8 dzieci) otrzymała Srebrny Medal w 1929 roku, a 3 rodziny z siedmiorgiem dzieci i jednym sześciorgiem dzieci – Brązowy Medal w tym roku. Rodzina Le Guillou (10 dzieci) już w 1925 roku zdobyła Złoty Medal rodziny francuskiej.
Według artykułu w gazecie L'Ouest-Éclair opublikowanego w 1928 r. „w Roudouallec, (...) po angielsku mówi się teraz prawie wszędzie” ze względu na wagę emigracji do Stanów Zjednoczonych. Niektórzy powracający do kraju emigranci, którzy porzucili obywatelstwo francuskie, by stać się naturalizowanymi Amerykanami, proszą o ponowne nadanie obywatelstwa francuskiego: tak jest na przykład w przypadku Mathurina Le Basa w 1931 roku czy nawet Jean-Marie Canaffa w 1934 roku.
Druga wojna ŚwiatowaPomnik wojenny Roudouallec nosi nazwiska 8 osób, które zginęły za Francję podczas II wojny światowej ; wśród nich Yves Le Goff, który zniknął na morzu31 maja 1940podczas zatonięcia Siroco i Jean Mahé, który zginął dnia26 marca 1945w Poczdamie ( Niemcy ).
Nalot z 14 maja 1944 r.W niedzielę 14 maja 1944 r.wojska niemieckie inwestują w wieś Roudouallec i aresztują od 70 do 80 mężczyzn idących na poranną mszę, których wywożono do Carhaix w celu weryfikacji tożsamości (kilka osób zostało wtedy deportowanych). W Trépas, położonym w centrum miasta, Louis Guiffès, lat 22, potajemnie podporucznik FTP , próbuje uciec, przechodząc przez nasyp, ale zostaje zastrzelony przez niemieckiego żołnierza.
Wojna algierskaPierre Le Guen zmarł dla Francji dnia 7 grudnia 1959w czasie wojny algierskiej ; pośmiertnie otrzymał Legię Honorową .
Louis Le Bris był burmistrzem w latach 1953-1980: „jesteśmy mu winni budowę szkoły, stołówki, poczty, plebanii, 25 km dróg wiejskich w ramach konsolidacji, utworzenie pomocy domowej, rozbudowę odbioru odpadów z gospodarstw domowych, wodociągu na wsi itp. ”.
Ponad 800 mieszkańców Roudouallec (zamieszkanych wówczas przez 856 mieszkańców) podpisało petycję o utrzymanie swojego proboszcza , Marcela Le Mouëla, przeniesionego w latach 80. do innej parafii.
Społeczność Lann-AnnaJesienią 1999 roku gmina znana jako "Lann-Anna" lub Tiegezh Santez Anna (" Rodzina św. Anny " w Bretonie ) osiedliła się we wsi Moustoir. Jest to wyłącznie bretońska wspólnota katolicka.
Nie będąc zakonem, lecz świeckim, bractwo nie nosi bury i sznura, ale habit religijny wyróżnia się miejscem nadanym strojowi bretońskiemu, noszonemu w niedziele i święta obowiązkowe . Wspólnota żyje głównie z solidarności katolickiej oraz pracy badawczej i dydaktycznej związanej z wiarą katolicką w Bretanii i językiem bretońskim.
Wydaje biuletyn: Breizh da Jezuz (Bretania do Jezusa).
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
1855 | 1881 | Jean Le Coroller | Rolnik. | |
1881 | 1891 | Francois Le Dour | ||
przed 1909 | po 1913 | Gabriel Le Goff | Właściciel kultywatora. | |
11 maja 1953 r. |
22 maja 1980 (rezygnacja) |
Louis Le Bris |
SFIO, potem zasilacz, potem PS |
Dyrektor szkoły publicznej Roudouallec. |
1980 | 1995 | Yves Le Moal | aplikacja.PCF | Dyrektor publicznej szkoły Roudouallec w latach 1976-2005. |
Marzec 1995 | grudzień 2018 | Louis-Marc Rivoal | płyta DVD | Rolnik |
Maj 2019 | 23 maja 2020 | Jean-Claude Caradec | SE | Przejście na emeryturę |
23 maja 2020 | W trakcie | Paweł Cozic | SE | Przejście na emeryturę |
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.
W 2018 r. miasto miało 708 mieszkańców, co stanowi spadek o 2,61% w porównaniu do 2013 r. ( Morbihan : + 2,32% , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
820 | 1,112 | 891 | 822 | 940 | 1,053 | 1005 | 1,056 | 1,079 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,066 | 1,081 | 1,045 | 1,063 | 1100 | 1172 | 1248 | 1248 | 1,352 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,364 | 1435 | 1684 | 1,656 | 1525 | 1479 | 1424 | 1390 | 1215 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2012 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1100 | 1,144 | 961 | 856 | 772 | 700 | 704 | 704 | 713 |
2017 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
710 | 708 | - | - | - | - | - | - | - |
Zobacz transporty w społeczności Roi Morvan
Zobacz Ekonomię w Roi Morvan Community
Zobacz Telekomunikacja w społeczności Roi Morvan
Zobacz Zdrowie w społeczności Roi Morvan
Zobacz Nauczanie w Roi Morvan Community dla gimnazjów i szkół średnich.
Zobacz kulturę i wypoczynek w społeczności Roi Morvan