Francuskie wybory parlamentarne z 1877 r
| ||||||||||||||
| Francuskie wybory parlamentarne z 1877 r | ||||||||||||||
| 521 miejsc | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 14 i 28 października 1877 | ||||||||||||||
| Typ wyborów | Wybory ustawodawcze | |||||||||||||
| Organ wyborczy i wyniki | ||||||||||||||
| Zarejestrowany | 9 948 449 | |||||||||||||
| Wyborcy | 8 087 323 | |||||||||||||
| 81,29 % ▲ +5,4 | ||||||||||||||
|
Republikańska lewica - Jules Grevy | |||||||||||||
| Wybrani posłowie | 147 | ▼ -2 | ||||||||||||
|
Bonapartyści - Eugeniusz Rouher | |||||||||||||
| Wybrani posłowie | 111 | ▲ +23 | ||||||||||||
.jpg){kind=small}
|
Związek Republikański - Leon Gambetta | |||||||||||||
| Wybrani posłowie | 74 | ▲ +7 | ||||||||||||
|
Środkowy lewy - Adolf Thiers | |||||||||||||
| Wybrani posłowie | 66 | ▼ −33 | ||||||||||||
|
Legitymiści i duchowni - Albert de Mun | |||||||||||||
| Wybrani posłowie | 56 | ▲ +11 | ||||||||||||
|
Konstytucjonaliści i orleaniści - Albert de Broglie | |||||||||||||
| Wybrani posłowie | 41 | ► 0 | ||||||||||||
.jpg){kind=small}
|
Skrajnie po lewej - Louis Blanc | |||||||||||||
| Wybrani posłowie | 38 | ▼ -2 | ||||||||||||
| Reprezentacja zgromadzenia | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Rząd | ||||||||||||||
| Towarzyski | Wybrany | |||||||||||||
|
De Broglie III Orleansan |
Dufaure V Umiarkowani Republikanie |
|||||||||||||
| Wybrany ustawodawca | ||||||||||||||
| Drugi z III rd Rep. | ||||||||||||||
Francuski wybory legislacyjne, 1877 wybrany na drugą kadencję (1877-1881) w III e Rzeczypospolitej . Odbywają się wPaździernik 1877, przez jednoznaczne głosowanie w dwóch turach na okręg zgodnie z prawem organicznym30 listopada 1875 r.
Kontekst
Wybory te odbywają się w dniu 14 i 28 października 1877, po rozwiązaniu poprzedniego zgromadzenia przez prezydenta Mac-Mahona . Rzeczywiście, wybory z 1876 r., które dały większość Republikanom , zmusiły Prezydenta Republiki , o skłonnościach legitymistycznych , do wezwania rządu umiarkowanego Republikanina , Julesa Simona . Ta krucha równowaga trwała tylko rok, aż do kryzysu z 16 maja, który spowodował upadek rządu Simona . Mac-Mahon odpowiada na Manifest z 363 r. , rozwiązując Zgromadzenie . Ale te wybory z 1877 roku zaprzeczają temu i wzmacniają obóz republikański.
Historia Rzeczypospolitej ma dwa inne „nieudane” rozwiązania: z 1956 i 1997 roku .
Wyniki
Te wybory to porażka prezydenta Mac-Mahona , obozu republikanów, który zdobył większość mandatów. Następnie musi ukłonić się, przypominając rządowi umiarkowanego Julesa Dufaure'a , zanim ustąpi dwa lata później po kolejnej porażce monarchistów w wyborach senatorskich w 1879 r. Wraz z wyborem na prezydenta Republiki Julesa Grévy'ego republikański reżim się uspokaja. definitywnie w dół.
Ta władza ustawodawcza oznacza nadejście „ republiki oportunistycznej ”, w której triumfuje umiarkowana i liberalna tendencja republikańska, której głównymi postaciami są Jules Grévy i Jules Ferry , i która tworzy grupę „lewicy republikańskiej”, przodka obecnego republikańskiego dobrze. Po jej prawej stronie otoczyła ją opozycja monarchistyczna i bonapartystyczna, a po lewej grupa radykalnych republikanów pod przewodnictwem Léona Gambetty , z którym utworzyła „Unia Republikańska”.
| Lewo | Głosy | % | Siedzenia | |
|---|---|---|---|---|
| Republikańska lewica | 4 860 481 | 60,10 | 313 | |
| bonapartyści | 1,617,464 | 20.00 | 104 | |
| Różne prawo | 752,122 | 9.30 | 49 | |
| Legitymiści | 687 422 | 8.50 | 44 | |
| orleaniści | 169 834 | 2.10 | 11 | |
| Całkowity | 8 087 323 | 100 | 521 | |
| Wstrzymało się | 1 861 126 | 18,71 | ||
| Zarejestrowany / Uczestnictwo | 9 948 449 | 81,29 | ||
-
Wyniki wyborów
-
Liście polityczne
Grupy parlamentarne
| grupa parlamentarna | Posłowie | |||
|---|---|---|---|---|
| Całkowity | ||||
| UR | Związek Republikański | 148 | ||
| GR | Republikańska lewica | 130 | ||
| AAP | Apel do ludzi | 104 | ||
| CG | Środkowy lewy | 49 | ||
| NOGA | Legitymista | 44 | ||
| EXG | Skrajnie po lewej | 35 | ||
| ENT | orleanista | 11 | ||
| Całkowita liczba zapełnionych miejsc | 521 | |||
II th Ustawodawczego
Czas trwania kadencji: 7 listopada 1877 - 27 października 1881 r..
Prezydent Republiki : Patrice de Mac Mahon (do (30 stycznia 1879 r), Jules Grévy następnie.
Przewodniczący Izby Deputowanych : Jules Grévy ( 1877 - 1879 ), Léon Gambetta ( 1879 - 1881 ).
| Rząd | Daty (czas trwania) | Odszedł) | Przewodniczący Rady | Skład początkowy | ||
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 |
|
Rząd Julesa Dufaure'a (5) | z 13 grudnia 1877 r. w 30 stycznia 1879 r(1 rok i 48 dni) | Republikańska , Republikańska Lewica , Centrum Lewica , konstytucjonalista i liberał | Jules Dufaure | 9 ministrów |
| 2 |
|
Rząd William Henry Waddington | z 4 lutego 1879 r. w 21 grudnia 1879 r.(320 dni) | Republika Republikańska , Republikańska Lewica , Środkowa lewica | William Henry Waddington | 10 ministrów |
| 3 |
|
Rząd Karola de Freycineta (1) | z 28 grudnia 1879 w 19 września 1880(266 dni) | Umiarkowani Republikanie | Karol de Freycineta | 10 ministrów |
| 4 |
|
Rządowy Prom Jules (1) | z 23 września 1880 r w 10 listopada 1881 r.(1 rok i 48 dni) | Jules Ferry | 10 ministrów 5 podsekretarzy stanu |
|
Uwagi i referencje
- Jean-Marie Mayeur, Życie polityczne w III e Rzeczypospolitej, 1870-1940 , Paryż, 1984 Seuil , str. 65.
- " Wybory ustawodawcze 1877 przez Laurenta de Boissieu na jego stronie www.france-politique.fr "
- Frédéric Salmon , Atlas wyborczy Francji: 1848-2001 , Seuil,2001( ISBN 2-02-025568-5 i 978-2-02-025568-4 , OCLC 421996249 , czytaj online )