Święty | |||||
Ratusz. | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Bretania | ||||
Departament | Morbihan | ||||
Miasto | Pontivy | ||||
Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Roi Morvan Community | ||||
Mandat burmistrza |
Jerome Regnier 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 56110 | ||||
Wspólny kod | 56201 | ||||
Demografia | |||||
Ludność miejska |
583 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 19 mieszkańców/km 2 | ||||
Populacja aglomeracji |
25 412 mieszk . | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 48°05′25″ północ, 3°33′40″ zachód′ | ||||
Wysokość | 156 m min. 73 m Maks. 223 m² |
||||
Powierzchnia | 31,03 km 2 | ||||
Rodzaj | gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji |
Gourin (gmina koronna) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Gourin | ||||
Ustawodawczy | Szósty okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Bretania
| |||||
Święty [lə sɛ] jest francuski gmina , znajduje się w dziale z Morbihan w regionie Bretanii .
Le Saint to wiejskie miasteczko należące do kornwalijskiej części Morbihan. Miasto rozciąga się na południe od Gór Czarnych . Sąsiednie gminy to Langonnet na wschodzie, Le Faouët na południowym wschodzie, Guiscriff na południowym zachodzie i Gourin na zachodzie i północy. Jego terytorium jest ograniczone od południowego wschodu rzeką Inam (granica z miastem Guiscriff) i strumieniem młyna Duke na wschodzie (granica z miastami Langonnet i Le Faouët). Te dwie rzeki płyną dnem głęboko zakorzenionych dolin i spotykają się na południowym krańcu miasta w miejscu zwanym Pont-Briand. Le Bourg du Saint leży na północ od Quimperlé (24,1 km w linii prostej), na północny zachód od Lorient (41,0 km w linii prostej), na wschód od Quimper (41,8 km) i na zachód od Pontivy (44,2 km) w linii prostej). Prefektura Morbihan znajduje się 76,8 km w linii prostej, a stolica Paryż jest oddalona o 443,6 km.
Gourin | Langonnet | |
Guyskryf | Le Faouet |
Przez miasto przebiega droga D 769 (oś Lorient-Roscoff), która omija miasto od strony północno-wschodniej.
Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „szczelny klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. Ten typ klimatu skutkuje łagodnymi temperaturami i stosunkowo obfitymi opadami (w połączeniu z zakłóceniami z Atlantyku), rozłożonymi przez cały rok z niewielkim maksimum od października do lutego.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Guiscriff” w miejscowości Guiscriff zlecenie w 1987 i znajduje się 8 km w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 11,5 ° C i ilość opadów wynosi 1 305,3 mm dla okresu 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej "Lorient-Lann Bihoue", w mieście Quéven , oddanej do użytku w 1952 r. i oddalonej o 35 km , średnia roczna temperatura zmienia się o 11,6 °C w latach 1971-2000, przy 12 °C w 1981 r. -2010, następnie 12,2 °C w latach 1991-2020.
Święta jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .
Dodatkowo miasto wchodzi w skład obszaru atrakcyjności Gourina , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, skupiający 3 gminy, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.
Poniższa tabela przedstawia szczegółowe zajęcie gruntów przez gminę w 2018 r., odzwierciedlone w bazie danych europejskich zajęć biofizycznych gleb Corine Land Cover (CLC). Bocage został w dużej mierze zachowany i zajmuje prawie połowę terytorium gminy.
Rodzaj zawodu | Odsetek | Powierzchnia (w hektarach) |
---|---|---|
Grunty orne poza systemami nawadniania | 22,1% | 693 |
Łąki i inne obszary wciąż porośnięte trawą | 17,9% | 559 |
Kompleksowe systemy upraw i działek | 45,9% | 1436 |
Głównie powierzchnie rolnicze poprzecinane dużymi przestrzeniami naturalnymi | 5,3% | 167 |
Lasy liściaste | 4,2% | 131 |
Lasy mieszane | 3,0% | 93 |
Zmiana roślinności leśnej i krzewiastej | 1,6% | 51 |
Źródło: Corine Land Cover |
Święty jest wymieniony po raz pierwszy w kartularzu opactwa Landévennec . Mówi się o "Eclesia Sanctus", to znaczy o "kościele Le Saint", a następnie w formach Wysłanych w 1426 ( wysłane , liczba mnoga od sant "święty", co odpowiada bretońskiej formie toponim), Ar Sent w roku 1465 i 1482, Seins następnie Sainct w 1546.
The Saint (co odnosi się do św Guénolé ) i bierze swoją nazwę od lokalizacji, od V -go wieku benedyktynów Landevennec.
W języku bretońskim mówimy Ar Zent : „Święci”.
W V -tego wieku król Gradlon podarowany św Gwenolé , założyciela opactwa Landevennec miasto mówi Święty. Święty , w Breton Ar Zent , jest związany z założeniem mnichów z Landévennec w tym regionie, którzy oczyścili te ziemie, aby zbudować miejsce poświęcone świętej Gwénolé . Prosty prywatna kaplica, Le Saint następnie stał się kościół Tréviale zależności które z Gourin . Terytorium to przechodzi w ręce wicehrabiów Gourina, a następnie panów Faouet . Po zniszczeniu ich zamku w Faouet w 1343 roku, lordowie z Faouet, Boutteville, uczynili swój zamek w Le Saint swoją główną rezydencją. Zamek świętego zamieszkiwali więc w 1427 r. Jehan Boutteville, Bizien Boutteville i Paien Boutteville, a w 1542 r. Yvon de Bouteville.
Gabriel II de Goulaine rozczłonkował domenę baronii Faouet i sprzedał22 kwietnia 1644 rzwierzchnictwo Saint i Queranroux, które należało do René du Liscoët (syna Yves du Liscoët ). Seigneury zawarte, zgodnie z dopuszczeniem dnia 1679, oprócz zamku Świętego, znajduje się na obrzeżach miejscowości, wiele posiadłości, w tym kościele Tréviale i cmentarza jako założycieli , głównego placu i wielu domach we wsi , kilka małych gospodarstw, młyny Jourdu i Pen oraz większość wiosek św. Ostatnimi właścicielami lokalu będą Bahuno du Liscoët.
W 1743 r. słynny rozbójnik Marion du Faouët obrabował prezbiterium i zakrystię świętej, a w 1752 r. jego brat Corentin Tromel, rezydujący w Ty Poder, śmiertelnie zaatakował młynarza z Pont-Briant, Jeana Henry'ego.
Święty został utworzony jako gmina w 1790 r. i anektował terytorium zależne od przeoratu św. Gillesa de Pont-Briant. Stał się parafią w 1802 r. po przyłączeniu do diecezji Vannes w 1801 r. Wcześniej był częścią biskupstwa Cornouaille .
Inwentarz kościoła Świętego odbyła się6 marca 1906 ; porządek zapewniły trzy szwadrony chasseurów z Pontivy .
Pierwsza Wojna SwiatowaNa pomniku wojennym świętego widnieją nazwiska 122 żołnierzy, którzy zginęli za Francję podczas I wojny światowej : co najmniej dwóch z nich (Yves Droual i Joseph Jacq) zginęło w niewoli niemieckiej; co najmniej dwóch zmarło w Belgii: Jean Lucas, który zaginął dnia22 sierpnia 1914w walkach Maissin i Jean Le FLOCH zmarł w Nieuport na28 lipca 1916 r ; większość pozostałych zginęła na ziemi francuskiej.
Między dwiema wojnamiAlbert, Marcel i Jean Le Floch, trzej bracia z miasteczka, wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych pod koniec lat dwudziestych XX wieku i zostali tam dobrze prosperującymi handlarzami, zwłaszcza na czele sieci moteli w latach sześćdziesiątych.
Druga wojna ŚwiatowaPomnik wojenny świętego nosi nazwiska 15 osób, które zginęły za Francję podczas II wojny światowej : wśród nich Corentin Dinasquet, deportowany z Compiègne le15 lipca 1944 rdo obozu koncentracyjnego w Neuengamme i śmierci w porcie Bremen w27 grudnia 1944 ; Louis Jamet, który zginął w deportacji do Neuengamme dniame15 lipca 1944 r ; Joseph Le Floch, deportowany do Buchenwaldu , zmarł w Javenitz (Niemcy) dnia13 kwietnia 1945 po wyzwoleniu obozu koncentracyjnego.
Po II wojnie światowejUżywanym językiem był kornwalijski do czasu przejścia językowego na francuski, które miało miejsce w latach 50. Kornwalijski był używany na zachód od Cours de l' Ellé , podczas gdy reszta departamentu mówiła Vannes Breton (z wyjątkiem wschodniego końca, który mówił Gallo ).
Emigracja do Ameryki Północnej była ważna do XIX -tego wieku, a zwłaszcza w XX th wieku; w latach 1948-1953 35 osób ze Świętego wyemigrowało do Kanady, a 32 do Stanów Zjednoczonych . W latach 1946-1965 wyemigrowało ze Świętych 266 osób, czyli 17,6% ludności gminy w 1954 roku.
Dwóch żołnierzy z Saint (Joseph Le Corre i Jean Le Dour) zginęło podczas wojny algierskiej .
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Jaouen | ||||
Queré | ||||
1813 | Louis Cadic | |||
Louis Le Courant | ||||
Michel Louis Canaff | ||||
Czerwiec 1995 | Samuel Baniel | |||
Czerwiec 1995 | marzec 2014 | Yves Le Goff | PS | |
marzec 2014 | 4 lipca 2020 r. | Helene Le Ny | ||
4 lipca 2020 r. | W trakcie | Jerome Regnier | ||
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.
W 2018 r. miasto miało 583 mieszkańców, co oznacza spadek o 5,36% w porównaniu do 2013 r. ( Morbihan : + 2,32% , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1644 | 1,633 | 1378 | 1220 | 1458 | 1487 | 1630 | 1,704 | 1627 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,582 | 1646 | 1,679 | 1609 | 1,639 | 1,753 | 1782 | 1,804 | 1820 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 962 | 2055 | 2159 | 2068 | 2088 | 2035 | 1 967 | 1800 | 1513 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 | 2016 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,354 | 1 208 | 1,013 | 881 | 761 | 696 | 663 | 630 | 591 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
583 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Członkostwo w karcie Ya d'ar brezhoneg zostało uchwalone przez radę miasta w dniu24 lutego 2005 r..
Południowa kruchta z XVI -tego wieku w stylu ekstrawagancki i stanowi łuk arch zwieńczone kijem zręcznościowej i kapusty. Około roku 1110 pan o imieniu Epoues lub Epones kazał wybudować kaplicę, którą podarował mnichom z Landévennec. Kaplica ta uległaby zniszczeniu w 1573 roku. Obecny kościół nosi datę 1575 roku nad zachodnim oknem ramienia południowego. Część wschodnia została odbudowana w 1847 roku po zawaleniu. W 1954 r. nastąpiła renowacja części wschodniej i wymiana dachu. Kwadratowa dzwonnica zbudowana w 1724 roku jest zwieńczona małą ośmioboczną kopułą, która podkreśla jej masywną formę. Kościół mierzy około 33 m na 10 m . Jej półkoliste lub ostrołukowe łuki wsparte są na krótkich filarach z prostymi przyczółkami. W południowym transepcie na piaskownicy można zobaczyć tarczę herbową Guegan de Kerbiquet. W transepcie północnym widzimy drewnianą grupę ( XVII th century) reprezentujący Anny, Matki i dziecka. Pod koniec absydy, malarstwo: Pokłon pasterzy ( XVII th wieku). Południowo ganek ( XVI th wieku) prezentuje pełny tęczy arch zwieńczona krzyżem i kapusty Arcade. Ossuarium z tego samego okresu, opierając się na południowym twarzy jest przebity prostokątne okno mające na czterech dzianiny kształtach.
KalwariaW padoku północno-wschodniej części kościoła, krucyfiks 3 m Maks koniec XVIII th wieku - początek XIX th century. Z tyłu podstawy, nadal możemy wyróżnić granit, Pieta z XV th wieku (?).
Fontanna Saint-SamuelZaledwie 500 metrów od kościoła, przy południowo-zachodnim wyjeździe ze wsi, przy drodze do Guiscriff. Ta fontanna, zbudowana prawdopodobnie XVII th century jest utworzona z obudowy granitowe ławki kształcie formowanie i ograniczającej jajowaty powierzchnię utwardzoną. Figura pielgrzyma w niszy może datę z XVI -tego wieku, kiedy figura św Samuela dominuje wszystko jest XIX- th century.
Drewno, jaskinia i kaplica Notre-Dame-de-LourdesNa wschodnim wyjściu z miasta, jechać w kierunku drogi zwanej Castle (Zamek z XIV th wieku to niestety jedynie ruiny).
Możesz najpierw zejść do małego lasu i podążać ścieżką na dół. Tam, w cudownym miejscu, które zachęca do kontemplacji, reprodukcja jaskini Massabielle. Ta jaskinia została zbudowana w 1876 roku, po pierwszej pielgrzymce diecezji Vannes do Lourdes. W dniu przebaczenia pielgrzymi gromadzą się pod obfitym listowiem Lasku ustawionego w naturalnym amfiteatrze, przodem do ołtarza, który sam jest skierowany w stronę jaskini. Z Bois udamy się koronkami w górę do ładnej kaplicy zbudowanej w 1892 roku i poświęconej Matce Bożej z Lourdes. Mieści się w swoim chórze posągi św. Genowefy, św. Franciszka z Asyżu, św. Teresy i św. Yvesa. Przebaczenie ma miejsce w drugą niedzielę lipca. Msza św. już poprzedniego wieczoru, z procesją z pochodniami w lesie do kaplicy.
Kaplica Saint-GillesPołożona 5 km na południe od wsi, przy drodze do Pont-Priant, jest najsłynniejszą z naszych wiejskich kaplic. Ta kaplica była częścią Zakonu Pont-Priant, założonego w 1108 roku przez wicehrabiego Poher (region Carhaix). Przeorat został przekazany około 1129 opactwu Quimperlé przez Tanguy 1 wicehrabiego Gourin. W XVIII -tego wieku, chapel1e służył jako oddział w rozejmu Stolicy: to był obchodzony chrzciny, śluby i pogrzeby. Ściany zostały odrestaurowane w 1883 roku, a dach w 1923 roku. Ołtarz pochodzi z kościoła Saint-Paterne w Vannes. Po prawej stronie ołtarza można zauważyć XVII- wieczną grupę przedstawiającą św. Idziego głaszczącego łanię, a po lewej Dziewicę z Dzieciątkiem, Matkę Bożą Łaskawą z końca XVII wieku . Saint Gilles jest przywoływany przeciwko reumatyzmowi i bólom stawów. Ułaskawienie: pierwsza niedziela września.
Kaplica Saint-TrémeurTa kaplica, położona 4 km na zachód od wsi, w trudno dostępnej dolinie, jest z dala od jakichkolwiek siedlisk. Można tam dojechać albo Roshéry (jedź drogą Guiscriff) albo Goaskellek lub Pennerc'h (jedź starą drogą Gourin znaną jako Kellenek i skręć w lewo w Kervidiern). Kaplica została wybudowana w końcu XVI -tego wieku. Jego architektura nie jest niczym szczególnym. Na szczególną uwagę zasługują natomiast dwie figury, które się tam znajdowały: - grupa przedstawiająca Dziewicę Miłosierdzia w drewnie polichromowanym z XV w. (w 1969 r. sklasyfikowana jako zabytek), - grupa przedstawiająca Trójcę Świętą, od duszy stulecie. Te dwie grupy są widoczne w kościele parafialnym we wsi. W Saint-Trémeur nie ma właściwego ułaskawienia.
Kaplica Sainte-Jeanne de ChantalZnajduje się 2 km na północ od wsi, przy drodze do Gourin. Kaplica ta, zbudowana w 1827 r., ma pierwotny plan z przylegającą do niej zakrystią, początkowo oszalowaną ramą i uformowanymi piaskownicami. Zauważysz oryginalność planu elewacji. Został całkowicie odrestaurowany przez zespół wolontariuszy z sąsiedztwa. Boazeria sklepienia została usunięta, a widoczne jest piękne obramowanie dębu i kasztanowca. Św. Joanna jest wzywana przeciwko gorączce. Ułaskawienie w drugą niedzielę sierpnia (przebaczenie powiedzieli wczasowicze ).
Pozostałości kaplicy Saint-Adrien w BouthiryKaplica położona 3 km na północ od wsi, na drodze D 769 Le Faouët - Gourin. Był to budynek z XVI -tego wieku w stylu gotyckim, ekstrawagancki mullioned i pogórza. Kaplicę tę, nieutrzymywaną od 1905 r., rozebrano w 1932 r., a jej kamienie wykorzystano do budowy obecnego ratusza. Wieża wzniesiona na miejscu kaplicy przypomina istnienie św Adrien de Bouthiry. Widzimy to Pinnacle posąg św Adrian ( XVI -tego wieku), Pieta ( XVI -tego wieku) oraz granit fryz. Należy również zwrócić uwagę na drogowym, doświadczenie ciekawy o XVI -tego wieku do dobrze erozji rzeźby.
Kaplica Saint-MéenTa kaplica, znajduje się 4 km na południowy zachód od wsi na starej drodze do Gourin (Kellenek droga), został zbudowany pod koniec XVI -tego wieku przez Władcy Faouët. Jest to ładna kaplica z pojedynczym transeptem (strona północna), filarem i oknami, niektóre półokrągłe, inne w ostrołukowych łukach. Dzwonnica nad murem zachodnim. Drewniany słupek dzwonu nosi datę 1834 r. Kaplica Saint-Méen jest wpisana na listę zabytków od 1934 r. 200 m na wschód od kaplicy znajduje się fontanna dewocyjna w stylu seigniorial, z których jedna to pierre bears data 1615.
|
|
|
|
|
Herb z Le Saint jest zdobi następująco:
|
---|
W 2015 r. Le Saint posiadało 75 aktywnych placówek, z czego połowa znajdowała się w sektorze rolniczym z 38 placówkami.