Cornwall | |
Heraldyka |
Flaga |
Mapa lokalizacji. | |
Administracja | |
---|---|
Kraj | Francja |
Utworzenie biskupstwa Cornouaille | 848 |
Stolica historyczna | Quimper |
Demografia | |
Miły | kornwalijski |
Języki) | Francuski , bretoński , Gallo (w najbardziej wschodnich miastach) |
Religia | katolicki |
Geografia | |
Informacje kontaktowe | 47 ° 59 ′ 45 ″ na północ, 4 ° 05 ′ 52 ″ na zachód |
Powierzchnia | 5979 km 2 |
Cornwall (w Bretona : Kernev / k ɛ r n ɛ szer / lub Bro-Gernev / b r o ɡ ɛ ʁ n e ( w ) / ) jest starożytny podział polityczny i religijny Brytanii (nie mylić z brytyjskiej Kornwalii ( Angielski : Cornwall , Cornish : Kernow ), którego imię zapisuje się literą „s” lub „Cornouaille”, ostatnią nazwą festiwalu Cornwall , słynnego wydarzenia kulturalnego mającego siedzibę w Quimper).
Pierwsze pisemne wzmianki o toponimie pochodzą z końca późnego średniowiecza, w życiu Samsona, a nawet później, w Hymnie z Guénolé .
Cornouaille dało swoją nazwę legendarnemu „ królestwu Cornouaille ”, a także honorowi i hrabstwu Cornouaille. Daje również swoją nazwę biskupstwu Quimper, zwanemu także diecezją Cornouaille, która jako taka zniknęła podczas rewolucji .
Ród Cornouaille dał księstwu Bretanii kilku swoich władców.
Nazwę nadano podziałowi administracyjnemu wynikającemu z ustawy Voynet , utworzonej w 1999 roku i obejmującej około jednej trzeciej dawnego podziału politycznego.
Jego granice, które wydają się być bardzo stabilne i wynikające z podziału galijskiego miasta Osismes wzdłuż osi Elorn- Montagnes d ' Arrée , obejmowały południowe dwie trzecie departamentu Finistère , silnego południowo-zachodniego sektora departamentu. z Côtes -d'Armor i wielkich okolicach Gourin i Faouët w Morbihan departamentu . Jego historyczną stolicą jest Quimper , która stała się również stolicą Pays de Cornouaille.
Dlatego zawsze wyróżniamy na przykład działalność kulturalną wynikającą z lokalnej tradycji Basse-Cornouaille i Haute-Cornouaille, ale ta ostatnia nazwa w praktyce dotyczy kantonu Carhaix-Plouguer , kantonu Callac , kantonu Châteauneuf -du-Faou , kanton Rostrenen i kanton Corlay, w którym definiujemy tradycyjne tańce i pieśni Haute-Cornouaille. Te kantony nie znajdują się w Pays Voynet de Cornouaille, ale w środkowo-zachodniej Bretanii (COB).
Często nazywane są „Górą” lub „Górami” w odniesieniu do Gór Arrée i Gór Czarnych .
W 2006 roku powstała Wspólnota Gmin Haute-Cornouaille, która skupia 11 gmin, tj. 10 gmin kantonu Châteauneuf-du-Faou i Spézet , gminy kantonu Carhaix-Plouguer , ponownie w bardzo ograniczonej części historycznego Haute-Cornouaille.
Goj z „Breton Cornouaille” to Cornouaillais -e (Goj z brytyjskiej Kornwalii to Cornish ).
Cornouaille nazywa się Kerne , Kernev lub Bro Gerne w języku bretońskim , a Cornugallia po łacinie, czasami „Cornubia”.
Ramiona Cornouaille zdobią następujące ozdoby:
„ Azure do barana Argent accorné i pazur ”.
Ale wcześniej, transparent z Książąt Bretanii Domu Cornouaille prowadzone półksiężyce, mówiąc broni pochodzących z „rogów” z Cornouaille.
Książęta Bretanii Hoël II , Alain IV „Fergent” i Conan III wybili w ten sposób monety w miejscach, w których pojawiły się cztery półksiężyce.
Zarówno Cornwall (s) są najprawdopodobniej wspólne pochodzenie na koniec III th wieku , kiedy najazdami piratów Saksończycy , Fryzach i Szkoci , w połączeniu z grabieży bagaudowie , zmuszając Armorican miasta (między innymi), aby być w otoczeniu wyjątkowego ścian którego pozostałości można nadal można go zobaczyć w Alet , Brest , Nantes , Rennes i Vannes . W obliczu dezorganizacji Cesarstwa Rzymskiego , osoba odpowiedzialna za obronę wybrzeża The menapian Carausius (potem jego następca Allectus ) powstała między 288 a 296 oddzielny imperium na północnych i południowych wybrzeży Kanału aby chronić je przed inwazje.
Cesarz Constance Chlore pokonał ich w 293 i 296 roku, a po przywróceniu jedności imperium po tej stronie zorganizował obronę wybrzeża, przenosząc Bretończyków do Armoryki w latach 296-297. Ci Bretończycy to Cornovii , lud niewątpliwie wierny Rzymowi i wybrany z tego powodu. Stolica ich miasta znajduje się w Viroconium Cornoviorum (obecnie Wroxeter ) i zajmują port Deva ( Chester ) dalej na północ . Cornovii, którzy byli odpowiedzialni za militarną kontrolę zachodnich punktów Bretanii i Armoryki , to znaczy na zachód od Kanału La Manche , ich nazwa byłaby zachowana w tych miejscach. Dlatego nie rozliczenie masywny jak to się dzieje w VI th century , ale okupacja wojskowa .
Tractus armoricanus i nervicanus (podawanie wojskowy odpowiedzialny za kontrolowanie wszystkich brzegów z Boulogne do Gironde ) i jego uzbrojony skrzydło The armoricana Classis (Fleet armoricaine) powstały prawidłowo w 370 roku , za panowania cesarza Walentyniana I ul .
Cornouaille był w wczesnym średniowieczu podzielonych na kilka Pagus : w Pagus w Fou (około Daoulas , Le Faou , Châteauneuf-du-Faou , w Porzoed ( Porzay ) Pagus , w Pagus wokół Brithiac ( Briec , który stał się bardziej później kraje Glazik ), The PAGUS Kap-Sizun ( Cap Sizun ), przy czym PAGUS Cap Caval (między Goyen i Odet , ostatnio znany jako " Bigouden "), w Pagus z Konk (na Odet w Baie de la Foret , około KONK Kerne ( Concarneau ), pagus Karnoued (wokół Quimperlé , którego nazwa występuje w lesie Carnoët i parafii Clohars-Carnoët ).
Princes mówi się, że rządził północnych wybrzeży (północną część Wielkiej Brytanii, a następnie utworzyli Domnonia ) i South kanału Zachodzie, jak King of Cornwall Daniel drem Rud w VI th wieku , a słynny hrabia Conomor przyrównać do króla brytyjskiego Cornish Mark (Marcus Cunomorus).
Armorican Cornwall jest wymieniona po raz pierwszy i pośrednio pomiędzy 852 i 857 , gdy „biskup św Corentin ” Anaweten nazywa Cornugallensis (przym. Łaciński pochodną Cornugallia ).
Istnienie miejscowości Anjou zwana „ la cornuaille ” generowane hipotezę, która stałaby nazwę wojskową lub geograficzny obejmujący wszystkie Brittany Południowej i odpowiednik Domnonia na północnym brzegu na VI th wieku lub VII th wieku .
Cornwall była siedziba królestwa lub księstwa w wiekach ciemnych pomiędzy upadkiem Imperium Rzymskiego (476) i utworzenia cesarstwa Karolingów na koniec VIII -go wieku. Przed tą datą papiestwo nie mogło określić, którzy wysocy lordowie mogli nosić królewską godność.
Wskazówką może być legenda o królu Kornwalii, zwanym Gradlon , której towarzyszą równie niejasne opisy powstania opactwa Saint-Guénolé de Landévennec, założonego przez jego głównego doradcę. Obecność potężnego kompleksu obronnego na górze Locronan , obozu Halls, związanego z wydobyciem i produkcją złota, może być kolejną oznaką silnej lokalnej potęgi, ale dokumenty nie istnieją, a archeologia nie jest w stanie udowodnić organizacji politycznej.
Na wschodnim krańcu terytorium wykopaliska w obozie Paule (Côtes-d'Armor) ujawniły bardzo ważną galo-rzymską farmę z ufortyfikowanym miejscem, która musiała być również siedzibą księstwa.
W IX -go wieku , wydaje się, że nazwa Poher (do Pou Caer = Country miasta lub kraju lub Castle Country Carhaix) zostanie zastąpiona że Kornwalii. Następnie zarezerwowano go dla doliny Aulne , której stolicą był Carhaix .
Pierwszy hrabia Cornouaille, którego istnienie jest potwierdzone, to pierwszy Budic, który zmarł między 1008 a 1019 rokiem i który pojawia się w aktach opactwa Saint-Guénolé de Landévennec, pierwszej nekropolii hrabiów Cornouaille, a przede wszystkim uprzywilejowanej odbiorcy. swoich darowizn. Niemniej jednak Cartulaire de Saint-Guénolé de Landévennec oznacza, że pewna Rivelen był rektora z Cornubia panowania Solomon , a Gourmaëlon jest cytowany jako pochodzi de Cornubia (Chartre XXIV).
Joëlle Quaghebeur podkreśla, że Budic wymienionych darowizn dokonanych w IX -go wieku w opactwie Saint-Sauveur de Redon przez Nominoe i Erispoe i Salomona , króla Wielkiej Brytanii. Drugiemu Budicowi, synowi Romela, towarzyszą Rivelen i Guethenoc, nazwiska również związane z Poherem. Dodaje, że pierwsze życie św. Gwenaela , następcy św. Guénolé na czele Landévennec, podaje go jako ojca Romeliusa ( Romela ?), Hrabiego Cornouaille i wspomina o Guethenoc jako bracie Guénolé.
Te ewentualne PrzybliĹĽone rodzinnych pomiędzy wyższych zasad religijnych i menedżerów są często wymieniane w innych życiu świętych bretońskich i wprowadzać w błąd władzy, w którym biskupi stały hrabiów ich diecezji, która jest dokładnie potwierdzone w X th Century hrabstwo Cornouaille .
Król Bretanii, Alain Wielki , którego rodzina pochodziła z regionu Vannes, poślubił nieco przed 899 r. Orgaina ( Aourken in Breton), którego imię Joëlle Quaghebeur odnosi się do „Ouragony”, dziwnie nazywanej „królową Brześcia” ( kakografia dla Bretanii?) Podany przez nekrolog Landévennec pochowanego w tym opactwie i podobno przypomniał, że dwa „domy królewskie” znajdujące się w klauzurze klasztornej są mu winne 24 denary.
W tym samym czasie Judicaël , uznany za księcia Poheru (= hrabiego Cornouaille?), Czy jest w świcie bardzo blisko króla Alaina, podczas gdy jego ojciec, Gurwant , brał udział w spisku, który zabił króla Bretanii Salomona, dziadka Alaina Wielkiego i nie jest wykluczone, że to on dał mu na znak pojednania oblubienicę królewskiej krwi (była to wnuczka Erispoé), być może nawet jego własną siostrę.
Alain Barbe-Torte (-952), książę Bretanii, według jego kancelarii , ale liczy się tylko według stanu króla Karolingów, również hrabia Poher. Towarzyszył mu podczas oddawania on złożony do opactwa Landevennec późnym X th wieku przez Diles, wicehrabia ( vicecomes ) dorozumiany Kornwalii, więc jego główny asystent. Jego synem jest Ehuarn, który wydaje się, że jego następca Morvan poświadczył podczas darowizny od Budicia, hrabiego Cornouaille na rzecz opactwa Notre-Dame de Locmaria w Quimper . Morvan towarzyszy hrabiemu i księciu, Alainowi Barbe-Torte, w wojnie z wicehrabią Léon, Guihomarc'h, ale wydaje się, że zdradził go, być może podczas tej samej wojny, podczas gdy Alain był osłabiony przez chorobę.
Pod koniec IX th wieku The County feudalny Cornish przyjmuje nazwę starożytnego królestwa.
Hrabstwo przechodzi biskup Quimper staje Cornish biskupa hrabiego aż do XI -tego wieku , kiedy dwaj bracia podzielony przez godności.
Ród Cornouaille wstąpił na tron książęcy Bretanii (hrabia do kancelarii królewskiej) w 1066 roku wraz z Hoëlem II .
Około tysiąca profesjonalnych łodzi rybackich działało w południowym Finistère około 1990 r. (W ramach kompetencji Izby Handlowo-Przemysłowej Quimper), zapewniając około 8 000 miejsc pracy, a łączny tonaż połowów wynosił około 90 000 ton ryb. W 2013 r. Łodzie liczyły tylko około 400, zapewniając około 5500 miejsc pracy (w tym tylko 1500 rybaków), a złowiony tonaż wynosił zaledwie 45 000 ton. Bezrobocie osiągnęło tam wartości powyżej średniej krajowej w 2014 r. (14,6% w Guilvinec, 13,8% w Concarneau, 12,8% w Audierne, 12,4% w Loctudy).
W 1975 r. Concarneau nadal posiadało 87 trawlerów półprzemysłowych; w 2014 r. pozostało trzech. Było około 200 zawodowych dokerów i sortowników. Prawie nic nie zostało.
W 2011 r. Historyczne terytorium Cornouaille odpowiada obszarowi 218 obecnych gmin o łącznej powierzchni 5979 km 2 .
Nazwę przyjęto w 2001 r. Dla mniejszościowej części na południe od linii Châteaulin - Scaër dla okręgu programowego „ Pays de Cornouaille ” składającego się ze 112 gmin ( ustawa Voynet z 1999 r.).