Kerbal Space Program

W tym trybie gry gracz musi stopniowo odblokowywać różne moduły dzięki punktom nauki, które zdobywa wykonując eksperymenty w różnych miejscach układu planetarnego. Musi również ulepszyć swoje budynki, aby wystrzelić cięższe rakiety lub samoloty na przykład na większą skalę . Musi także zarządzać swoim budżetem: każdy moduł i każde ulepszenie budynku ma swój koszt. Aby zarabiać pieniądze, gracz musi wypełniać kontrakty i zbierać monety. Musi wreszcie zarządzać reputacją, co pozwala aktywować określone polityki mające wpływ na budżet lub ilość punktów nauki.

Ten tryb korzysta z systemu punktów nauki, ale nie z budżetu lub reputacji trybu kariery . Budynki są więc od samego początku maksymalnie ulepszane, ale gracz nadal musi odblokować moduły.

Specjalizacja

Istnieje możliwość specjalizacji kerbonautów w rodzajach klas  :

• pilot: stabilizuje statek i ułatwia manewry;
• inżynier: używany do naprawy uszkodzonych części lub zwiększenia produkcji rudy;
• naukowy: umożliwia reaktywację już używanych modułów naukowych i zwiększenie szybkości badań w laboratoriach.

Istnieje wtedy 5 poziomów doświadczenia, które pozwalają na zdobywanie nowych umiejętności w zależności od klasy.

Gwiazdy

Gra składa się z kilku eksplorowanych gwiazd, na których można wylądować, z wyjątkiem Słońca i Jool. Pierwsza, planeta Kerbin, to planeta podobna do Ziemi , z której startują statki stworzone przez gracza. Kerbin ma dwa satelity: Mun, przypominający Księżyc i Minmus, lodowego satelitę. Następnie pojawiły się inne gwiazdy, głównie w wersjach 0.17 i 0.18. System planetarny gry obejmuje obecnie, oprócz Kerbina i jego dwóch satelitów:

• Słońce, znane również jako Kerbol, prawdopodobnie jest żółtym karłem lub czerwonym karłem  ;
• Moho, planeta inspirowana Merkurym  ;
• Ewa, fioletowa planeta, której gęsta atmosfera przypomina Wenus , a także jej małego satelitę Gilly;
• Duna, czerwona planeta przypominająca Marsa i jej satelita Ike;
• Dres, planeta karłowata luźno oparta na Ceres  ;
• Jool, olbrzym z zielonego gazu i jej pięć księżyców: Laythe, satelita z płynną wodą i atmosferą, Vall, zamarznięty satelita i trzy skaliste satelity: Tylo, Bop i Pol;
• Eeloo, pokryta lodem planeta karłowata, która odnosi się do Plutona swoją ekscentryczną orbitą i stromo nachyloną do płaszczyzny ekliptyki .

Każda gwiazda ma pole przyciągania działające na pewną odległość. Ponieważ na statek może oddziaływać tylko pole przyciągania, istnieje następująca hierarchia: statek znajdzie się w polu przyciągania Słońca, potem planety, a na końcu jego księżyców. Wiąże się to z bardzo gwałtownymi trajektoriami, ale ponieważ prędkość statku jest utrzymywana, możliwe jest skorzystanie z pomocy grawitacyjnej .

Aktualizacja o nazwie „ Misja przekierowania asteroid ” (0.23.5) została wydana w dniu1 st kwiecień 2014i jest rozwijany we współpracy z NASA . Dodaje wędrujące asteroidy generowane losowo i można do nich przyczepić się za pomocą haka i wpłynąć na ich trajektorię, aby odnieść sukces w określonych misjach: ten dodatek pozwala odtworzyć projekt przekierowania i eksploatacji asteroid przewidziany przez NASA.

Realizm

KSP upraszcza mechanikę kosmiczną , używając aproksymacji przekroju stożkowego zamiast rozwiązywania problemu N-ciał podczas obliczania trajektorii pojazdów kosmicznych. Gra zatem przypisuje każdemu ciału w systemie strefę wpływów  ; gdy tylko naczynie znajdzie się w strefie oddziaływania danego ciała, rozważane jest tylko oddziaływanie grawitacyjne między tym ciałem a naczyniem. W konsekwencji nie ma punktów Lagrange'a i nie jest możliwe wykonanie orbit Lissajous lub podkowiastych .

Ze względów technicznych i rozrywkowych układ planetarny w grze ma wymiary około 10 razy mniejsze niż Układ Słoneczny . Planeta startowa ma zatem promień tylko 600  km , w porównaniu do 6370  km od Ziemi, przy podobnej grawitacji powierzchniowej , co sugeruje gęstość 10 razy większą niż Ziemia. Z drugiej strony, ten system, w szczególności system satelitarny wokół gazowego giganta Jool, jest nierealny, ponieważ jest niestabilny.

Ścieżka dźwiękowa

Główny motyw uruchamiany na ekranie tytułowym został skomponowany na fortepianie przez głównego twórcę KSP Felipe Falanghe i zaaranżowany przez Victora Machado.

Pozostała część ścieżki dźwiękowej gry składa się z dziewięciu bezpłatnych utworów napisanych i wyprodukowanych przez amerykańskiego kompozytora Kevina MacLeoda i umieszczonych na jego stronie w albumie Music from Kerbal Space Program . Kompozycje te są odtwarzane w fazie budowy oraz w locie, gdy statek nie znajduje się w atmosferze.

Wszechświat

Podobnie jak w przypadku większości gier symulacyjnych, KSP tak naprawdę nie ma fabuły: nie ma ustalonego celu. Misje są jednak oferowane w trybie kariery .

Głównymi bohaterami gry są Kerbals, mieszkańcy planety Kerbin. To zielone humanoidy, które mają zaawansowaną technologię i są mistrzami astronautyki. Są jednak odważny, niezdarny i niezdarny i dokonały większość swoich odkryciach z Serendipity . Wszyscy mają nazwisko „Kerman”.

Wśród najważniejszych Kerbali możemy wymienić:

• Jebediah, Bill i Bob Kerman, pierwsi trzej astronauci Kerbal: każda nowa gra zaczyna się od nich i noszą pomarańczowy kombinezon, aby odróżnić ich od innych Kerbonautów. Pojawiają się również w kilku zwiastunach gry 1.0 dodaje kobiety Kerbonaut, pierwszą jest Valentina Kerman, nazwana na cześć Valentiny Tereshkovej  ;
• Wernher von Kerman: nazwany na cześć Wernhera von Brauna , jest inżynierem, który pojawia się w samouczkach. Doradza przy projektowaniu rakiet i zarządza Archiwum Naukowym. Pojawia się również w kilku zwiastunach gry;
• Gene Kerman: nazwany na cześć Gene'a Kranza , nosi tę samą kamizelkę, którą Kranz nosił podczas misji programu Apollo . Jest instruktorem i dyrektorem lotu występującym w samouczkach. Doradza w pilotażu, wystrzeliwaniu na orbitę i manewrach oraz zarządza Mission Control. Pojawia się również w kilku zwiastunach gry;
• Bobak Kerman: nazwany na cześć Bobaka Ferdowsiego , pojawia się w kilku zwiastunach gier.Wydaje się być asystentem Gene'a Kermana;
• Mortimer Kerman, Linus Kerman, Walt Kerman i Gus Kerman: odpowiednio Szef Działu Finansów, asystent Wernhera von Kermana, przedstawiciel Public Relations i Szef Operacji, proponują graczowi strategie w Centrum Administracyjnym.

Miejscem rozpoczęcia każdej gry jest Kerbal Space Center (w odniesieniu do Kennedy Space Center ). Jest podstawą działania programu kosmicznego Kerbal: buduje, uruchamia i kontroluje rakiety, wahadłowce, łaziki itp. Jest podzielony na kilka części:

• budynku Vehicle Assembly lub VAB, gdzie pionowego startu pojazdy są budowane, które następnie są uruchamiane z wyrzutni  ;
• samolot kosmiczny Hangar lub SPH, gdzie poziome startową pojazdy są zbudowane, jak również pojazdów lądowych, które odbiegają od pasa startowego  ;
• stacja obserwacyjna, która pozwala poznać położenie naczyń i ciał niebieskich oraz udziela o tym informacji. Od 0.23.5 umożliwia wykrywanie planetoid, identyfikację ich i poznanie ich trajektorii;
• kompleks astronautów, który umożliwia rekrutację ochotników do misji i podaje listę Kerbalów na misji lub zmarłych;
• kontrola misji, która oferuje kontrakty w trybie kariery na finansowanie programu kosmicznego;
• centrum badawczo-rozwojowe, dostępne tylko w trybach Kariera i Nauka , umożliwiające odblokowywanie monet za pomocą punktów nauki oraz dostęp do archiwów naukowych;
• centrum administracyjne, w którym można wybrać strategie do przyjęcia. (dostępne tylko w trybie kariery )

Od wersji 0.90 budynki ewoluowały: początkowo nieskomplikowane, możemy je ulepszyć, pod warunkiem, że mamy na to środki.

Zwróć uwagę na obecność w grze easter eggów, możemy przytoczyć np. obecność masztu amerykańskiego łazika Curiosity zakopanego w ziemi Duna, łuków na Mune, Krakena na Bopie czy nawet istnienie dużej liczby monolity rozrzucone po planetach i księżycach w grze, z logo Squad , przypominające monolity z Odysei Kosmicznej z 2001 roku . Kolejny easter egg odpowiada sygnałowi SSTV z protokołem Robot 24 wysłanemu z piramidy Duna. Po rozszyfrowaniu komunikatu widzimy ilustrację przedstawiającą w szczególności cztery Kerbale: w ten sposób rodzą się teorie mające na celu określenie, czemu odpowiada sygnał.

Historia wersji

Pierwsza publiczna wersja gry to wersja 0.7.3, wydana dnia 24 czerwca 2011.

Wersja 0.8, wydana dnia 7 lipca 2011, dodaje możliwość zapisywania i zmiany nazwy statków, robienia zrzutów ekranu, dostosowywania symetrii statków i wielu innych funkcji.

Wersja 0.9 (12 sierpnia 2011) dodaje arkusze danych do części w Budynku Montażu Pojazdów oraz możliwość łączenia modułów za pomocą rekwizytów, aby rakiety były bardziej odporne.

Wersja 0.10 (6 września 2011) naprawia niektóre błędy kolizji terenu i jest teraz grywalna za pomocą joysticka. Jest to również pierwsza wersja kompatybilna z Mac OS X.

Wersja 0.11 (12 października 2011) dodaje trójwymiarową mapę planety Kerbin oraz systemy RCS , które ułatwiają manewrowanie na orbicie. Niemożliwe staje się również lądowanie na wodzie, która nie jest już uważana za stałą.

Wersja 0.12 (11 listopada 2011) dodaje Mun, pierwszy możliwy do zbadania księżyc w grze.

Wersja 0.13 (16 grudnia 2011) dodaje rury do przesyłania paliwa z etapu na etap. Pierwsze demo gry zostało zbudowane z tej wersji, dokładnie 0.13.3.

Wersja 0.14 (3 marca 2012) pozwala sterować kilkoma rakietami jednocześnie, instalować mody w grze oraz budować moduły eksploracyjne dzięki stopniom zejścia i stopom do lądowania. Dodatkowo gra ma teraz własną ikonę, kosmiczne śmieci są zatrzymywane między startami, a możliwe stało się zderzenie ze Słońcem. Jest to pierwsza płatna wersja gry, przy czym poprzednia wersja pozostała bezpłatna jako wersja demonstracyjna.

Wersja 0.15 (17 maja 2012) dodaje Hangar wahadłowców, który pozwala budować pojazdy poziomego startu, oraz Stację Obserwacyjną, która pozwala zlokalizować statek, gdziekolwiek się znajduje. Drugi księżyc pojawia się również dla Kerbina, Minmusa.

Wersja 0.16, wydana dnia 20 lipca 2012, pozwala Kerbalom wyjść ze swojej kapsuły i bezpośrednio nimi sterować, a także budować rakiety znacznie większe i potężniejsze niż przed użyciem nowych części. Możemy również zobaczyć animowanych inżynierów i pracowników Kerbal w budynkach montażowych.

Wersja 0.17 wydana w dniu 19 września 2012dodaje widok z wewnętrznego kokpitu, a także 4 nowe planety wraz z ich naturalnymi satelitami: Moho , Eve (i jej księżyc Gilly ), Duna ( Ike ) i Jool ( Laythe , Vall , Tylo i Bop ) podnosząc całkowitą liczbę ciał niebieskich do 14. Gracz może wylądować na dowolnej z tych gwiazd z wyjątkiem Joola , który jest gazowym gigantem .

30 listopada 2012wydana wersja 0.18 dodająca nową planetę i nowego satelitę dla gazowego giganta Jool o nazwach odpowiednio Dres i Pol , możliwość montażu stacji kosmicznej na orbicie i dokowania tam pojazdów, zarządzanie pojazdami bezzałogowymi, rozmieszczenie możliwych paneli słonecznych do zasilania elektryczność na pokładzie, a także podkład muzyczny. Aktualizacja 0.18.2 dodaje planetę karłowatą Eeloo jako „prezent dla społeczności KSP”. Zaktualizowana wersja demo gry została zaprojektowana od wersji 0.18.3.

14 marca 2013 r.wydana wersja 0.19. Pozwala to grać na Linuksie , widzieć i słyszeć plazmę, która tworzy się podczas ponownego wchodzenia w atmosferę, koła do pojazdów, które umożliwiają produkcję łazików, oraz różne części konstrukcyjne. Usunięto również wyrzutnię rakiet, ponieważ była bezużyteczna i mogła kolidować z pojazdami.

Wersja 0.20 została wydana w dniu 21 maja 2013 r.. To przynosi kilka nowych modułów, w tym, między innymi, fotele, które mogą być wykorzystane do sterowania różnymi pojazdami i kopułę (zainspirowaną kopuły obserwacyjnej na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej ), możliwość dla Kerbals do flagi roślinnych podczas „” a spacewalk (to jest możliwość zintegrowania przez graczy własnych flag z grą), możliwość rozpoczęcia budowy pojazdu z częścią inną niż moduł dowodzenia, a także możliwość usunięcia dowództwa istniejącego statku w celu wykorzystania inny moduł, system filtrowania według rodzaju obiektu (statki, stacje, łaziki, śmieci itp.) w stacji śledzącej i w widoku układu słonecznego. Do gry włączono również bazę wiedzy, dostępną z widoku Układu Słonecznego, która dostarcza informacji o różnych ciałach niebieskich, a także o statkach gracza.

Wersja 0.21 została wydana 24 lipca 2013 r.: Ta wersja zawiera nowy budynek, Kompleks Astronautów, który umożliwia rekrutację ochotników do misji. Przycisk rezygnacji z misji w dowolnym momencie zniknął i został zastąpiony możliwością cofnięcia się na chwilę w celu poprawienia błędów. Budynki centrum kosmicznego zostały całkowicie przeprojektowane i przeprojektowane. Wreszcie, moduły stabilizacyjne SAS zostały przeprojektowane i wymagają teraz energii elektrycznej do działania.

Wersja 0.22, wydana dnia 16 października 2013 r.dodaje tryb kariery, w którym monety należy odblokować w drzewie technologicznym za pomocą punktów nauki. Te punkty nauki uzyskuje się analizując dane w locie, zbierając próbki na księżycu itp. i są przesyłane do centrum badawczo-rozwojowego przez antenę, która do działania wymaga energii elektrycznej. Możliwe jest również odzyskanie punktów nauki po powrocie do Kerbinu, gdy gracz zakończy misję. Dodawane są również niektóre biomy , aby przeprowadzić analizę lub pobrać próbki w różnych warunkach eksperymentalnych, a tym samym zebrać więcej punktów nauki. Ta wersja dodaje również zakładkę w budynku budowy pojazdu, pozwalającą na zapisanie części statku i łatwe dołączenie go do innego.

Wersja 0.23, wydana dnia 17 grudnia 2013 r., dodaje kilka ulepszeń do trybu kariery: doświadczenia zdobyte podczas gry (pomiar temperatury lub ciśnienia, analiza gleby...) są teraz archiwizowane, aby można je było sprawdzić w Centrum Badawczo-Rozwojowym. Ponadto eksperymentów nie można już powtarzać, w przeciwnym razie nie będą już przyznawać punktów nauki. Pojawił się nowy moduł, laboratorium: służy do reaktywacji narzędzia naukowego po jego użyciu i umożliwia zmniejszenie utraty informacji podczas transmisji radiowych. Dodano kolejny nowy moduł, reaktor RAPIER (nawiązanie do SABRE ), który może pracować na przemian z paliwem do promów i rakiet. Możliwe stało się również dostosowanie działania niektórych części przed startem, aby na przykład wybrać wysokość, na której spadochron będzie się rozwijał. Wreszcie gra jest teraz kompatybilna z myszami 3D , ale tylko z wersją Windows.

Wersja 0.23.5 została wydana w dniu 1 st April 2.014. Podtytuł „ Asteroid Redirect Mission ” i opracowany we współpracy z NASA dodaje proceduralnie generowane asteroidy , które mogą być lokalizowane przez stację obserwacyjną i do których statek kosmiczny może zadokować się za pomocą nowej części, czyli chwytaka. Możemy wtedy pobierać próbki, a przede wszystkim wpływać na ich orbitę, aby je przekierować. Dodano również nowe części do budowy niezwykle potężnych rakiet, pojawiły się również nowe opcje konstrukcyjne (przyklejanie flag do niektórych części, zmiana koloru lamp...), a także manewrowanie orbitalne i systemy szybkiego oszczędzania zostały przeprojektowane, aby były łatwiejsze w użyciu i mieć więcej możliwości. Wreszcie stało się możliwe przyspieszenie czasu z Centrum Kosmicznego, aby znaleźć najlepszy czas na przykład na lot na inną planetę.

Wersja 0.24 została wydana w dniu 18 lipca 2014. Podtytuł „ Pierwszy kontrakt ” znacznie poprawia tryb kariery, dodając budżet do zarządzania, punkty reputacji i kontrakty dostępne dla kontroli misji na finansowanie budowy i wystrzeliwania rakiet: te kontrakty są oferowane przez różne firmy. fikcyjne, takie jak „ reaktorów  C7 Aerospace  ” czy paneli słonecznych „  Zaltonic  ” i polegają na spełnieniu określonych celów przed określoną datą przy użyciu zbudowanych pojazdów, takich jak osiągnięcie określonej prędkości lub wysokości, przetestowanie nowego urządzenia w precyzyjnych warunkach, uratowanie kerbonauty w niebezpieczeństwie, lub wyślij sondę na inną planetę i zgłoś się. Dostępne są nowe samouczki, interfejs uległ niewielkim zmianom, dodano nowe części i inne zmodyfikowano, a także dodano tryb „Nauka”: jest to stary tryb kariery, który nie wykorzystuje budżetu ani reputacji, dla graczy, którzy chcą grać bez tych ograniczeń. Wreszcie gra staje się dostępna jako 64-bitowy plik wykonywalny dla systemu Windows.

Wersja 0.25 została wydana w dniu 7 października 2014. Podtytuł „ Boom ekonomiczny ” zawsze poprawia tryb kariery. Pojawia się nowy budynek, Centrum Administracyjne, można wybrać strategie ekonomiczne (niższa cena części, ale mniej punktów reputacji, więcej punktów nauki, ale droższe rzuty itp.), aby lepiej zarządzać jego zasobami. Wiele części promów jest również dodawanych lub modyfikowanych, niektóre z nich pochodzą z moda o nazwie Spaceplane +. Możliwe staje się wybranie poziomu trudności dla trybu kariery, a także przenoszenie kerbali między kapsułami za pośrednictwem dokowania, a animacje, w szczególności wybuchy, zostały ulepszone. Na koniec duży dodatek, budynki Centrum Kosmicznego są teraz zniszczalne, a ich naprawa będzie kosztować dużo pieniędzy, zachęcając graczy do precyzyjnego pilotowania, aby nie powodować uszkodzeń.

Wersja beta 0.90.0 „ Beta niż kiedykolwiek ” została wydana w dniu16 grudnia 2014, i jest ważnym krokiem w rozwoju gry: przejście do wersji beta . Znacznie poprawia funkcjonalność edytora pojazdów, dodaje możliwość rozbudowy Centrum Kosmicznego, system doświadczenia i umiejętności dla załogi, nowe części do wahadłowców, bardziej zróżnicowane kontrakty, biomy dla każdej możliwej do eksploracji gwiazdy i globalnie uzupełnia większość niedokończonych funkcji.

27 kwietnia 2015 r.wydaje największą aktualizację w historii KSP: 1.0 . Ta wersja dodaje kobiety kerbonautów, a pierwszą odsłoniętą jest Valentina Kerman. Aerodynamika gry została całkowicie przeprojektowana, prowadzenie staje się znacznie bardziej realistyczne niż wcześniej, a system tarcia powietrza został wdrożony: pojazdy muszą być teraz chronione, na przykład za pomocą osłony termicznej , aby nie spalić się podczas wchodzenia do atmosfery . Do pojazdów można teraz dodawać proceduralnie generowane owiewki, edytor pojazdów posiada system wykrywający wady konstrukcyjne, dodawane są wszelkiego rodzaju nowe części i modyfikowane stare, możliwe jest teraz wydobywanie zasobów na planetach i asteroidach, które tworzą teraz pas wokół Dresa. Kerbale stają się coraz bardziej mobilne i mogą się wspinać, drzewo technologii zostało całkowicie zmienione, dodano nowe efekty i tła, dostępne są nowe typy kontraktów, oferowane są nowe samouczki, gra jest ogólnie całkowicie przeanalizowana i ulepszona.

Wersja 1.1 została wydana w dniu 19 kwietnia 2016. Podtytułowany „ Turbo Charged ” znacząco poprawia wydajność gry dzięki aktualizacji do wersji 5 silnika Unity , który umożliwia stabilną obsługę 64-bitów i korzystanie z wielowątkowości . Przeprojektowuje również interfejs i ogólnie poprawia wiele mechanik gry.Aby ułatwić nowym graczom rozpoczęcie gry, ta wersja dodaje nowe samouczki i scenariusze oraz aktualizuje stare, a także dodaje bardzo pełną wersję KSPedia. Teraz można również zobaczyć Kerbale w ich kapsułach, czyniąc je przezroczystymi, a nowe części (niektóre z oficjalnego modu Asteroid Day wydanego kilka miesięcy wcześniej) zostały dodane lub zaktualizowane.

Wersja 1.2, „ Głośno i czysto ”, została wydana w dniu11 października 2016. Tworzy system sieci komunikacyjnej, co staje się niezbędne do zdalnego sterowania sondami, a przy tej okazji dodano nowe anteny. Interfejs mapowania o nazwie „ Kerbnet” umożliwia teraz skanowanie powierzchni gwiazd, obserwowanie ich biomów i anomalii oraz dodawanie interesujących miejsc. System przepływu paliwa został zmodernizowany, SAS został ulepszony, a modele niektórych części rakiet zostały przerobione.

Wersja 1.3, nazwana „ Precz ze słowami ”, została wydana w dniu15 maja 2017 r.. Polega ona głównie na przetłumaczeniu gry na cztery nowe języki: japoński , chiński uproszczony , rosyjski i hiszpański . Do gry został również włączony stary oficjalny mod " Asteroid Day ".

31 maja 2017 r., studio ogłasza przejęcie przez Take-Two Interactive .

Wersja 1.4 " Away with Words MK-II " wydana w dniu6 marca 2018 r.. Tłumaczy grę na cztery nowe języki: francuski , niemiecki , włoski i portugalski . Dodaje także osobiste spadochrony dla Kerbals i oferuje nowe tekstury dla niektórych pomieszczeń.

Wersje 1.5 " Ubrany na sukces ", a następnie 1.6 " To Vee or not To Vee " są publikowane odpowiednio na11 października 2018 r. i 19 grudnia 2018. Polegają głównie na aktualizacji tekstur wielu części, w celu poprawy estetycznej spójności całości. Drugi dodaje również wyświetlanie delta-v wyrzutni i każdego z jej etapów podczas budowy i lotu.

Wersja 1.7 " Pokoj do manewru " została wydana w dniu10 kwietnia 2019 r.. Wprowadza ulepszenia tekstur niektórych części i skyboxa , ulepszenie węzłów manewrowych i nowy wysokościomierz.

Wersja 1.8 " Moar Boosters " została wydana w dniu16 października 2019 r.. Dodaje nowe solidne silniki rakietowe o różnych rozmiarach. Poprawiono wydajność, a silnik graficzny gry obsługuje teraz najnowszą wersję Unity. Tekstury powierzchni Mun, Minmus, Duna, Ike, Eve i Gilly zostały ulepszone dzięki dodaniu shaderów graficznych w celu uzyskania bardziej realistycznego renderowania. Możliwe staje się również konfigurowanie grup akcji w locie, operacja ta była wcześniej możliwa tylko podczas budowy statku. Wreszcie, do rozszerzenia Breaking Grounds dodano śmigła i turbiny .

Wersja 1.9 „ Nie ma takiego miejsca jak w domu ” została wydana wgrudzień 2019z nową wersją rozszerzeń Breaking Ground i Making History . Poprawiono grafikę terenu, przeprojektowano tekstury i dodano nowy, precyzyjny kontroler masy podczas lotu.

Wersja 1.10 " Shared Horizons " została wydana w dniu1 st lipca 2020we współpracy z Europejską Agencją Kosmiczną . Jool został przeprojektowany, aby przypominał Jowisza z animowanymi teksturami chmur. Ulepszono również tekstury Laythe, zapewniając bardziej precyzyjną grafikę terenu. Dodano części wyrzutni Ariane 5 oraz sond BepiColombo i Rosetta , a także reprodukcje misji dwóch ostatnich. Niektóre komety okresowe i międzygwiezdne są generowane losowo. Wreszcie, gracze mogą teraz wybierać i dostosowywać stroje swoich kerbali.

Modyfikacje

Gra jest modyfikowalna , co pozwala na implementację w grze różnych zmian tworzonych przez graczy. Ta dostępność pozwoliła na stworzenie dużej modding społeczności , z ponad tysiąca modów wydany dzisiaj. MechJeb (automatycznie pilotowanie) KW rakietowej (duży zestaw części) lub Ferram Aerospace Badania (zmodyfikowany warunki atmosferyczne) modów wyróżniać. W modach DarkMultiPlayer LunaMultiPlayer lub dodaj tryb multiplayer . Ponadto mod Parallax dodaje bardziej realistyczne tekstury . Jeśli chodzi o mechanikę kosmiczną, mod Principa (nazwany na cześć książki Isaaca Newtona ) wprowadza grawitację N-body, dzięki czemu trajektorie są bardziej realistyczne, choć trudniejsze do opanowania.

Zmiany te obejmują nowe elementy statku kosmicznego, nowe funkcje i zmiany interfejsu. Od wersji płatnej 0.14.1 gra obsługuje API wtyczek, pozwalając modderom tworzyć mody, które ładują się jako dodatkowy kod w czasie wykonywania, kod, który rozszerza podstawową grę i pozwala na nowe funkcje poprawiające rozgrywkę (na przykład moduły autopilota lub telemetrii, a nawet nowych części lub planet).

Wtyczki są napisane w C# , podobnie jak gra podstawowa. Przygotowując się do wydania wersji 0.18, programiści utworzyli kerbalspaceport.com, oficjalną stronę hostującą te mody . Jednak Kosmiczny Port był zamknięty w dniu30 maja 2014, mody są obecnie hostowane na platformie Curse, a także na dziesiątkach dedykowanych forów.

Zwróć uwagę, że Squad zatrudnił kilku kompetentnych moderów do udziału w rozwoju KSP, niektóre mody stały się nawet oficjalną zawartością gry: na przykład części do budowy samolotów pojawiły się w wersji 0.15, tak naprawdę pochodzą z modu C7 . opracowany przez moderatora Chada Jenkinsa, który od tego czasu dołączył do zespołu Squad. Możemy również wspomnieć Romfarera, wynalazcę systemu celowania laserowego Lazor System , popularnego moda w wersji 0.18, pracującego dziś jako twórca KSP. Możemy również wspomnieć o modzie Kerbal Alarm Clock , który został zintegrowany z grą w wersji 1.12

Squad opracował również dwa tak zwane „oficjalne” mody . 13 czerwca 2014, z okazji Mistrzostw Świata FIFA 2014 , Squad wypuścił swój pierwszy oficjalny mod : dodaje do gry flagi 32 uczestniczących krajów i gigantyczne balony, aby ozdobić rakiety. 30 czerwca 2015, wychodzi drugi oficjalny mod , " Asteroid Day ", który dodaje kontrakt na wystrzelenie teleskopu na orbitę, aby odkryć asteroidy i kilka nowych części.

Ponadto społeczność stworzyła narzędzie o nazwie CKAN, które ułatwia znajdowanie, pobieranie i instalowanie modów bez konieczności zmiany folderu gry.

Przyjęcie

Krytyczne powitanie

Kerbal Space Program spotyka się z bardzo dobrym przyjęciem krytyki. Wersja na PC uzyskała wynik 88/100 w serwisie Metacritic . Jego wielką grywalność , a jej rozgrywka , która zachęca do eksperymentowania są szczególnie podkreślić. W przypadku Gamekult to właśnie aspekt kosmicznej piaskownicy sprawia, że ​​cały tytuł interesuje, popychając gracza do wyznaczania własnych celów, a możliwości są dalej pomnażane przez wszystkie mody udostępniane przez społeczność. GameSpot kładzie nacisk na naukowy realizm gry, co sprawia, że ​​osiągnięcie przez gracza postawionych sobie celów jest trudne, ale satysfakcjonujące. Jeuxvideo.com wywołuje bardzo aktywną społeczność.

Krytykowany jest jednak jego aspekt techniczny: grafika jest postrzegana jako raczej szczątkowa, a błędy nadal występują.

Sukces komercyjny

Squad nie publikuje statystyk sprzedaży swojej gry, jednak w 2014 roku w KSP gra codziennie ponad 40 000 osób. W 2018 roku strona Steam Spy wymienia od 2 do 5 milionów właścicieli gry.listopad 2019Take-Two ogłasza sprzedaż 3,5 miliona egzemplarzy.

W luty 2015, sukces gry wynika z partnerstwa Squad z Eucl3D, firmą zajmującą się drukowaniem 3D, która pozwala graczom wydrukować model pojazdu zbudowanego w grze.

Nagrody

Kilka nagród zostało przyznanych Kerbal Space Program .

Społeczność naukowa

Niektóre instytucje i firmy z sektora kosmicznego wykazały zainteresowanie KSP. Tak jest w przypadku NASA, która uczestniczyła w aktualizacji misji Asteroid Redirect Mission , w dużej mierze zainspirowanej własnym projektem przechwytywania asteroid. Squad opracował również oficjalny mod Asteroid Day , następnie zintegrowany z grą, we współpracy z fundacją B612 , poświęcony ochronie Ziemi przed uderzeniami asteroid: proponuje uruchomienie teleskopu kosmicznego inspirowanego projektem Sentinel do wykrywania i śledzenia asteroid .

W 2020 roku Squad rozpoczyna współpracę z Europejską Agencją Kosmiczną w celu opracowania aktualizacji Shared Horizons, która umożliwia odtworzenie europejskiej wyrzutni Ariane 5 oraz misji eksploracyjnych Rosetta , przeznaczonych dla komety 67P/Tchourioumov-Guérassimenko oraz BepiColombo , zmierzający do Merkurego . Günther Hasinger, dyrektor programu naukowego w ESA, powiedział przy tej okazji, że „wielu naszych inżynierów i naukowców zna grę Kerbal Space Program” .

Doug Ellison, inżynier w Jet Propulsion Laboratory , mówi: „Wiedziałem, że KSP ma coś wyjątkowego, kiedy zobaczyłem dziecko, prawdopodobnie poniżej ośmiu lat, grające w nim, używając słownictwa tego języka.Mechanika przestrzenna: perygeum, apogeum, postęp, retrogradacja , delta-w. Dla laika mechanika kosmiczna to sprzeczny z intuicją świat energii, ciągu, prędkości, wysokości, który to dziecko zdołało przywłaszczyć po prostu grając w KSP ” .

Wersja edukacyjna

W Styczeń 2014, Squad ogłasza rozwój KerbalEdu, edukacyjnej wersji KSP, we współpracy z TeacherGaming, firmą specjalizującą się w adaptacji gier wideo jako narzędzi edukacyjnych. Ta wersja modyfikuje interfejs gry, co umożliwia wizualizację sił działających na pojazd lub wyświetlanie różnych informacji, takich jak stosunek ciągu do masy czy delta-v wyrzutni. Oferuje również rejestrator lotu, który rejestruje wielkości fizyczne podczas lotu, wyświetla je w formie wykresu i eksportuje w formacie .csv w celu późniejszego wykorzystania danych.

Rozszerzenia

Robić historię

Drużyna ogłasza w marzec 2017opracowanie rozszerzenia o nazwie Making History . Wychodzi rok później13 marca 2018 r.. Jest oferowana osobom, które wcześniej kupiły grękwiecień 2013.