Teleskop przestrzeń jest teleskop umieszczony poza atmosferą . Teleskop kosmiczny ma tę przewagę nad swoim ziemskim odpowiednikiem, że nie jest zakłócany przez ziemską atmosferę. To zniekształca promieniowanie świetlne (... podczerwone, widzialne, ultrafioletowe ...) i pochłania dużą jego część (zwłaszcza podczerwień i ultrafiolet).
Od lat sześćdziesiątych XX wieku postęp w astronautyce umożliwił wysyłanie w kosmos teleskopów kosmicznych różnych typów, z których najbardziej znanym jest Teleskop Kosmiczny Hubble'a . Instrumenty te odgrywają obecnie ważną rolę w zbieraniu informacji o odległych planetach, gwiazdach , galaktykach i innych ciałach niebieskich.
Teleskop kosmiczny to teleskop zainstalowany w kosmosie w celu obserwacji odległych planet, galaktyk i innych ciał niebieskich.
Teleskopy kosmiczne można podzielić na dwie główne kategorie:
Idealnie byłoby, gdyby satelita astronomiczny był umieszczony na orbicie jak najdalej od światła lub zakłóceń elektromagnetycznych. Ziemia i Księżyc mogą być wielkim źródłem zakłóceń. Aby temu zapobiec, niektóre satelity astronomiczne są umieszczane na orbitach, które utrzymują je w stałej odległości od tych dwóch gwiazd: punkt Lagrange'a L2 zespołu Ziemia-Słońce (na przykład Planck, Herschel), heliocentryczna orbita w ślad za Ziemią przez kilka tygodni opóźnienie (np. Kepler). Jednak w przeszłości satelity na niskich orbitach stanowiły większość. Niektóre satelity astronomiczne znajdują się na ziemskich orbitach o dużej mimośrodowości (Integral, Granat, XMM-Newton), aby umożliwić obserwacje poza pasami Van Allena (cząstki wewnątrz pasów zakłócają pomiary) i mają długie nieprzerwane czasy obserwacji (długa okresowość ogranicza liczbę przerw związanych z przejściem za Ziemią).
Rozdzielczość teleskopów w widzialnym jest dziś lepsza niż teleskopów naziemnych: jest ograniczona jedynie przez ładowność istniejących wyrzutni i koszt budowy dużego teleskopu kosmicznego. Konstrukcja ciężkiej wyrzutni SLS mogłaby pozwolić na wystrzelenie teleskopu kosmicznego wyposażonego w zwierciadło o długości od 8 do 17 metrów (projekt Advanced Technology Large-Aperture Space Telescope).
Satelita astronomiczny do obserwacji, podobnie jak inne satelity, musi pozostawać na orbicie i być skierowany na obserwowany obiekt, aby wykonać swoją misję, co wymaga dostępności paliwa . Żywotność jest zatem uwarunkowana ilością przenoszonych paliw napędowych, ponieważ czynności konserwacyjne satelity, takie jak te wykonywane dla teleskopu Hubble'a, są zbyt kosztowne, aby można je było rozpatrywać w normalnym przypadku. Niektóre satelity astronomiczne, takie jak teleskopy na podczerwień, wykorzystują czujniki wymagające chłodziwa (ciekłego helu). To stopniowo się kończy, co ogranicza czas, w którym satelita może dokonywać najlepszych pomiarów.
Przeszkodami w obserwacjach astronomicznych z ziemi jest kilka zjawisk: naturalne turbulencje powietrza, które zakłócają ścieżkę fotonów i obniżają jakość obrazu, ograniczają rozdzielczość do około jednej sekundy łuku, jeśli niektóre teleskopy naziemne (takie jak Very Large Telescope) może zrównoważyć turbulencje dzięki adaptacyjnej optyce . W polu promieniowania widzialnego teleskop kosmiczny może obserwować obiekt sto razy słabszy niż to, co można technicznie obserwować z ziemi. Ponadto duża część widma elektromagnetycznego jest całkowicie (gamma, X itp.) Lub częściowo ( podczerwień i ultrafiolet ) pochłaniana przez atmosferę i dlatego można ją obserwować tylko z kosmosu. Obserwację światła z ziemi coraz bardziej utrudnia również zanieczyszczenie światłem pochodzącym z wielu sztucznych źródeł światła.
Atmosfera ziemska nie tłumi jedynie promieniowania widzialnego i częstotliwości radiowych. Astronomia kosmiczna odgrywa zasadniczą rolę w przypadku innych długości fal . Dziś zyskało ogromne znaczenie dzięki teleskopom takim jak Chandra czy XMM-Nexton.
W Stanach Zjednoczonych o stworzeniu teleskopu kosmicznego po raz pierwszy wspomina w 1946 r. Lyman Spitzer , profesor i badacz z Uniwersytetu Yale, który w artykule zatytułowanym „Zalety obserwatorium pozaziemskiego w dziedzinie astronomii” że teleskop umieszczony w kosmosie ma wiele zalet, ponieważ wyjaśnia, że ziemska atmosfera filtruje i zniekształca światło pochodzące z gwiazd. Nawet najbardziej zaawansowany teleskop nie może uniknąć tego zjawiska, tak jak teleskop na orbicie. Ponadto atmosfera blokuje dużą część widma elektromagnetycznego, takiego jak promieniowanie rentgenowskie emitowane przez zjawiska wysokiej temperatury w gwiazdach i innych obiektach, tak że nie można go wykryć. Teleskop kosmiczny mógłby pozwolić naukowcom mierzyć również ten rodzaj emisji.
Pierwsze obserwatoria astronomiczne były jedynie pociskami wystrzeliwanymi przez sondującą rakietę, aby na krótko opuścić atmosferę; obecnie teleskopy są umieszczane na orbicie na okresy, które mogą wynosić od kilku tygodni (misje na pokładzie amerykańskiego promu kosmicznego ) do kilku lat. Wiele obserwatoriów kosmicznych zostało umieszczonych na orbicie i większość z nich znacznie poprawiła naszą wiedzę kosmologiczną. Niektóre z tych obserwatoriów zakończyły swoje misje, podczas gdy inne nadal działają. Teleskopy kosmiczne są uruchamiane i utrzymywane przez agencje kosmiczne: NASA , Europejską Agencję Kosmiczną , Japońską Agencję Kosmiczną i Roskosmos dla Rosji .
Astronomiczne satelity kosmiczne można sklasyfikować według obserwowanych długości fal: promieniowanie gamma, promieniowanie X, ultrafiolet, światło widzialne, podczerwień, radio milimetrowe i radio. Termin teleskop jest ogólnie zarezerwowany dla instrumentów wykorzystujących optykę, co nie ma miejsca w przypadku satelitów astronomicznych obserwujących promieniowanie gamma, X i radiowe. Niektóre satelity mogą obserwować wiele odległości (pojawiają się one wielokrotnie w poniższej tabeli). Do kategorii satelitów astronomicznych zaliczane są instrumenty badające jądra i / lub elektrony promieniowania kosmicznego, a także te, które wykrywają fale grawitacyjne.
Teleskopy gamma zbierają i mierzą wysokoenergetyczne promieniowanie gamma emitowane przez niebiańskie źródła. Promieniowanie to jest pochłaniane przez atmosferę i musi być obserwowane z balonów na dużych wysokościach ( teleskopy balonowe ) lub z kosmosu. Promieniowanie gamma może być generowane przez supernowe , gwiazdy neutronowe , pulsary i czarne dziury . Erupcje gamma, które uwalniają wysokie energie, zostały również wykryte bez zidentyfikowania ich źródła.
Teleskop Granata
Nazwisko | Agencja kosmiczna | Data wydania | Koniec misji | Lokalizacja | Odniesienia |
---|---|---|---|---|---|
Obserwatorium Astronomiczne Wysokich Energii 3 (HEAO 3) | NASA | 20 września 1979 | 29 maja 1981 | Orbita Ziemi (486,4–504,9 km ) | |
Astrorivelatore Gamma ad Immagini LEggero (AGILE) | UPS | 23 kwietnia 2007 | - | Orbita Ziemi (524–553 km ) | |
Obserwatorium Compton Gamma Ray (CGRO) | NASA | 5 kwietnia 1991 | 4 czerwca 2000 | Orbita Ziemi (362–457 km ) | |
COS-B | ESA | 9 sierpnia 1975 | 25 kwietnia 1982 | Orbita Ziemi (339,6–99,876 km ) | |
Gamma | RSA | 1 st lipca 1990 | 1992 | Orbita okołoziemska (375 km ) | |
Kosmiczny Teleskop Fermi promieniowania gamma | NASA | 11 czerwca 2008 | - | Orbita okołoziemska (555 km ) | |
Granat | CNRS i IKI | 1 st grudzień 1989 | 25 maja 1999 | 2000 - 200000 km na południowy ) | Orbita Ziemi (|
High Energy Transient Explorer 2 (HETE 2) | NASA | 9 października 2000 | - | 590 - 650 km na południowy ) | Orbita Ziemi (|
Międzynarodowe Laboratorium Astrofizyki Gamma-Ray (INTEGRAL) | ESA | 17 października 2002 | - | 639 - +153.000 km na południowy ) | Orbita Ziemi (|
Imager niskoenergetyczny promieniowania gamma (en) (LEGRI) | INTA | 19 maja 1997 | Luty 2002 | Orbita Ziemi (600 km ) | |
Drugi mały satelita astronomiczny (SAS 2) | NASA | 15 listopada 1972 | 8 czerwca 1973 | 443 - 632 km ) | Orbita Ziemi (|
Swift Gamma Ray Burst Explorer (SWIFT) | NASA | 20 listopada 2004 | - | 585 - 604 km na południowy ) | Orbita Ziemi (
Teleskopy rentgenowskie mierzą promienie rentgenowskie emitowane przez fotony o wysokiej energii. Nie mogą one przenikać przez atmosferę i dlatego należy je obserwować z górnej warstwy atmosfery lub z kosmosu. Kilka rodzajów ciał niebieskich emituje promienie rentgenowskie z gromad galaktyk przez czarne dziury lub aktywne jądra galaktyk do obiektów galaktycznych, takich jak pozostałości po supernowych lub gwiazdy i gwiazdy podwójne z białym karłem. Niektóre ciała w Układzie Słonecznym emitują promienie rentgenowskie, z których najbardziej godne uwagi będąc Księżycem, chociaż większość promieniowania rentgenowskiego na Księżycu pochodzi z odbicia promieni rentgenowskich od Słońca. Uważa się, że źródłem promieniowania rentgenowskiego tła jest połączenie wielu niezidentyfikowanych źródeł promieniowania rentgenowskiego
Beppo-SAX (widok artysty)
Einsteina Monitorowania (HEAO 2)
Nazwisko | Agencja kosmiczna | Data wydania | Koniec misji | Lokalizacja | Odniesienia |
---|---|---|---|---|---|
Przegląd szerokopasmowego obrazowania rentgenowskiego całego nieba (ABRIXAS) | DLR | 28 kwietnia 1999 | 1 st lipca 1999 | 549 - 598 km ) | Orbita Ziemi (|
Zaawansowany satelita dla kosmologii i astrofizyki (ASCA) | NASA i ISAS | 20 lutego 1993 | 2 marca 2001 | 523,6 - 615,3 km na południowy ) | Orbita Ziemi (|
ZWINNY | UPS | 23 kwietnia 2007 | - | Orbita Ziemi (524–553 km ) | |
Ariel V | Science and Engineering Research Council (w) i NASA | 15 października 1974 | 14 marca 1980 | Orbita Ziemi (520 km ) | |
Tablica niskoenergetycznych czujników do obrazowania rentgenowskiego (Alexis) | LANL | 25 kwietnia 1993 | 2005 | Orbita Ziemi (749–844 km ) | |
Aryabhata | ISRO | 19 kwietnia 1975 | 23 kwietnia 1975 | Orbita Ziemi (563–619 km ) | |
Astron | IKI | 23 marca 1983 | Czerwiec 1989 | Orbita Ziemi (2000-200000 km ) | |
Astronomische Nederlandse Satelliet (ANS) | SRON | 30 sierpnia 1974 | Czerwiec 1976 | Orbita Ziemi (266–1176 km ) | |
Astrosat | ISRO | 28 września 2015 | - | Orbita Ziemi (650 km ) | |
Beppo-SAX | UPS | 30 kwietnia 1996 | 30 kwietnia 2002 | Orbita Ziemi (575–594 km ) | |
Szerokopasmowy teleskop rentgenowski (Astro 1) | NASA | 2 grudnia 1990 | 11 grudnia 1990 | Orbita Ziemi (500 km ) | |
Chandra | NASA | 23 lipca 1999 | - | Orbita Ziemi (9 942–140 000 km ) | |
Obserwatorium Constellation-X (en) | NASA | TBA | - | - | |
COS-B | ESA | 9 sierpnia 1975 | 25 kwietnia 1982 | Orbita Ziemi (339,6–99,876 km ) | |
Satelita promieniowania kosmicznego (CORSA) | ISAS | 6 lutego 1976 | 6 lutego 1976 | Nie udało się uruchomić | |
Obserwatorium Dark Universe (en) | NASA | TBA | - | Orbita Ziemi (600 km ) | |
Obserwatorium Einsteina (HEAO 2) | NASA | 13 listopada 1978 | 26 kwietnia 1981 | Orbita Ziemi (465–476 km ) | |
EXOSAT | ESA | 26 maja 1983 | 8 kwietnia 1986 | Orbita Ziemi (347–191 709 km ) | |
Ginga (Astro-C) | ISAS | 5 lutego 1987 | 1 st listopad 1991 | Orbita Ziemi (517–708 km ) | |
Granat | CNRS i IKI | 1 st grudzień 1989 | 25 maja 1999 | 2000 - 200000 km na południowy ) | Orbita Ziemi (|
Hakucho | ISAS | 21 lutego 1979 | 16 kwietnia 1985 | Orbita Ziemi (421–433 km ) | |
Obserwatorium Astronomiczne Wysokich Energii 1 (HEAO 1) | NASA | 12 sierpnia 1977 | 9 stycznia 1979 | Orbita Ziemi (445 km ) | |
Obserwatorium Astronomiczne Wysokich Energii 3 (HEAO 3) | NASA | 20 września 1979 | 29 maja 1981 | Orbita Ziemi (486,4–504,9 km ) | |
High Energy Transient Explorer 2 (HETE 2) | NASA | 9 października 2000 | - | Orbita Ziemi (590–650 km ) | |
Międzynarodowe Laboratorium Astrofizyki Gamma-Ray (INTEGRAL) | ESA | 17 października 2002 | - | Orbita Ziemi (639-153 000 km ) | |
Nuclear Spectroscopic Telescope Array (NuSTAR) | NASA | 13 czerwca 2012 | - | Orbita Ziemi (525 km ) | |
ROSAT | NASA i DLR | 1 st czerwiec 1990 | 12 lutego 1999 | Orbita okołoziemska (580 km ) | |
Rossi X-ray Timing Explorer | NASA | 30 grudnia 1995 | 3 stycznia 2012 | Orbita Ziemi (409 km ) | |
Spectrum-X-Gamma | IKI i NASA | 2010 | - | - | |
Suzaku (ASTRO-E2) | JAXA i NASA | 10 lipca 2005 | - | Orbita Ziemi (550 km ) | |
Swift Gamma Ray Burst Explorer | NASA | 20 listopada 2004 | - | Orbita Ziemi (585–604 km ) | |
Tenma | ISAS | 20 lutego 1983 | 19 stycznia 1989 | Orbita Ziemi (489–503 km ) | |
Trzeci mały satelita astronomiczny (SAS-C) | NASA | 7 maja 1975 | Kwiecień 1979 | Orbita Ziemi (509–516 km ) | |
Uhuru | NASA | 12 grudnia 1970 | Marzec 1973 | Orbita Ziemi (531–572 km ) | |
Misja rentgenowskiej ewoluującej spektroskopii wszechświata (XEUS) | ESA | Anulowany | - | - | |
XMM-Newton | ESA | 10 grudnia 1999 | - | 7,365 - 114,000 km ) | Orbita Ziemi (
Teleskopy nadfioletowe prowadzą obserwacje w zakresie fal ultrafioletowych, czyli między 100 a 3200 Å . Światło o tych długościach fal jest pochłaniane przez atmosferę ziemską, więc obserwacje muszą być prowadzone w górnych warstwach atmosfery lub z kosmosu. Obiekty niebieskie emitujące promieniowanie ultrafioletowe obejmują Słońce, inne gwiazdy i galaktyki.
GALEX (widok artysty)
Obserwatorium Kopernika w czystym pomieszczeniu
Premiera Teleskopu Publicznego (PST) w 2019 r
Nazwisko | Agencja kosmiczna | Data wydania | Koniec misji | Lokalizacja | Odniesienia |
---|---|---|---|---|---|
Astro-2 | NASA | 2 marca 1993 | 18 marca 1993 | Orbita Ziemi (349-363 km ) | |
Astron | IKI | 23 marca 1983 | Czerwiec 1989 | Orbita Ziemi (2000–200 000 km ) | |
Astronomische Nederlandse Satelliet (ANS) | SRON | 30 sierpnia 1974 | Czerwiec 1976 | Orbita Ziemi (266–1176 km ) | |
Astrosat | ISRO | kwiecień 2009 | - | Orbita Ziemi (650 km ) | |
Szerokopasmowy teleskop rentgenowski / Astro 1 | NASA | 2 grudnia 1990 | 11 grudnia 1990 | Orbita Ziemi (500 km ) | |
Obserwatorium Kopernika | NASA | 21 sierpnia 1972 | 1980 | Orbita Ziemi (713–724 km ) | |
Kosmiczny gorący spektrometr międzygwiazdowy (CHIPS) | NASA | 13 stycznia 2003 | - | Orbita Ziemi (578–594 km ) | |
Extreme Ultraviolet Explorer (EUVE) | NASA | 7 czerwca 1992 | 30 stycznia 2002 | Orbita Ziemi (515–527 km ) | |
Eksplorator spektroskopowy dalekiego ultrafioletu (FUSE) | NASA i CNES i CSA | 24 czerwca 1999 | 12 lipca 2007 | Orbita Ziemi (752–767 km ) | |
Galaxy Evolution Explorer (GALEX) | NASA | 28 kwietnia 2003 | 28 czerwca 2013 | Orbita Ziemi (691–697 km ) | |
Hubble | NASA | 24 kwietnia 1990 | - | Orbita Ziemi (586,47–610,44 km ) | |
International Ultraviolet Explorer (IUE) | ESA i NASA i SERC | 26 stycznia 1978 | 30 września 1996 | 32050 - 52254 km na południowy ) | Orbita Ziemi (|
Korea Advanced Institute of Science and Technology Satellite 4 (Kaistsat 4) | KARI | 27 września 2003 | - | 675 - 695 km na południowy ) | Orbita Ziemi (|
OAO-2 | NASA | 7 grudnia 1968 | Styczeń 1973 | Orbita Ziemi (749–758 km ) | |
Swift Gamma Ray Burst Explorer (Swift) | NASA | 20 listopada 2004 | - | Orbita Ziemi (585–604 km ) | |
Tel Aviv University Ultraviolet Explorer (en) (TAUVEX) | Izraelska agencja kosmiczna | ? | - | - | |
WSO-UV | Roscosmos | 2015 | - | Orbita geosynchroniczna | |
Teleskop publiczny (PST) | Astrofactum | 2019 | - | Orbita Ziemi (800 km ) |
Astronomia światła widzialnego to najstarsza forma obserwacji gwiazd. Odnosi się do promieniowania widzialnego (od 4000 do 8000 Å ). Teleskop optyczny umieszczony w kosmosie nie ulega odkształceniom związanym z obecnością ziemskiej atmosfery, dzięki czemu może dostarczać obrazy o wyższej rozdzielczości. Teleskopy optyczne służą m.in. do badania gwiazd , galaktyk , mgławic i dysków protoplanetarnych .
Nazwisko | Agencja kosmiczna | Data wydania | Koniec misji | Lokalizacja | Odniesienia |
---|---|---|---|---|---|
Astrosat | ISRO | kwiecień 2009 | - | Orbita Ziemi (650 km ) | |
COROT | CNES i ESA | 27 grudnia 2006 | 17 czerwca 2014 | Orbita Ziemi (872–884 km ) | |
Kosmiczny Teleskop Ciemnej Energii | NASA i DOE | Nie zdefiniowano | - | - | |
Gaia | ESA | 19 grudnia 2013 | - | Point de Lagrange L2 (Lissajous) | |
Hipparcos | ESA | 8 sierpnia 1989 | Marzec 1993 | Orbita Ziemi (223–35 632 km ) | |
Hubble | NASA | 24 kwietnia 1990 | - | Orbita Ziemi (586,47–610,44 km ) | |
Kepler | NASA | 6 marca 2009 | - | Punkt Lagrange'a L2 | |
WIĘKSZOŚĆ | OTÓŻ TO | 30 czerwca 2003 | - | Orbita Ziemi (819–832 km ) | |
Obserwatorium astrometryczne SIM Lite | NASA | Anulowany | - | - | |
Swift Gamma Ray Burst Explorer | NASA | 20 listopada 2004 | - | Orbita Ziemi (585–604 km ) | |
Wyszukiwarka planet naziemnych | NASA | Anulowany | - | - |
Promieniowanie podczerwone ma mniejszą energię niż światło widzialne, i jest w związku z tym przesyłane przez chłodniejsze przedmiotów. Promieniowanie to umożliwia obserwację następujących obiektów: zimnych gwiazd, w tym brązowych karłów , mgławic i galaktyk ze znacznym przesunięciem ku czerwieni .
Herschel (opinia artysty)
IRAS (widok artysty)
Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba (wrażenie artysty)
Nazwisko | Agencja kosmiczna | Data wydania | Koniec misji | Lokalizacja | Odniesienia |
---|---|---|---|---|---|
Akari (ASTRO-F) | JAXA | 21 lutego 2006 | - | Orbita Ziemi (586,47–610,44 km ) | |
Darwin | ESA | Anulowany | - | Punkt Lagrange'a L2 | |
Herschel | ESA i NASA | 14 maja 2009 | - | Punkt Lagrange'a L2 | |
IRAS | NASA | 25 stycznia 1983 | 21 listopada 1983 | Orbita Ziemi (889–903 km ) | |
Obserwatorium Kosmiczne w Podczerwieni (ISO) | ESA | 17 listopada 1995 | 16 maja 1998 | Orbita Ziemi (1000–70 500 km ) | |
Teleskop Podczerwieni w kosmosie | ISAS i NASDA | 18 marca 1995 | 25 kwietnia 1995 | Orbita Ziemi (486 km ) | |
Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba | NASA | Zaplanowany na 2018 rok, przełożony na 2021 | - | - | |
Eksperyment kosmiczny Midcourse (MSX) | USN | 24 kwietnia 1996 | 26 lutego 1997 | Orbita Ziemi (900 km ) | |
Kosmiczny Teleskop Spitzera | NASA | 25 sierpnia 2003 | 30 stycznia 2020 r | AU ) | Orbita słoneczna (0,98–1,02|
Satelita astronomiczny z falą sub-milimetrową (SWAS) | NASA | 6 grudnia 1998 | - | Orbita Ziemi (638–651 km ) | |
Wyszukiwarka planet naziemnych | NASA | TBA | - | - | |
Eksplorator podczerwieni szerokiego pola (WIRE) | NASA | 5 marca 1999 | - | - | |
Eksplorator szerokiego pola w podczerwieni (WISE) | NASA | 14 grudnia 2009 | - | Orbita Ziemi (500 km ) |
Przy częstotliwościach milimetrowych fotony są bardzo liczne, ale mają bardzo małą energię. Więc musisz dużo zebrać. Promieniowanie to umożliwia pomiar kosmologicznego tła rozproszonego , rozmieszczenia źródeł radiowych, a także efektu Sunyaeva-Zel'dovicha , a także promieniowania synchrotronowego i hamowania ciągłego promieniowania naszej galaktyki.
Nazwisko | Agencja kosmiczna | Data wydania | Koniec misji | Lokalizacja | Odniesienia |
---|---|---|---|---|---|
COBE | NASA | 18 listopada 1989 | 23 grudnia 1993 | Orbita Ziemi (900 km ) | |
Odyn | SSC | 20 lutego 2001 | - | Orbita Ziemi (622 km ) | |
Planck | ESA | 14 maja 2009 | 14 sierpnia 2013 | Punkt Lagrange'a L2 | |
WMAP | NASA | 30 czerwca 2001 | - | Punkt Lagrange'a L2 |
Atmosfera jest przezroczysta dla fal radiowych, więc radioteleskopy umieszczone w kosmosie są zwykle używane do wykonywania interferometrii o bardzo długiej podstawie . Teleskop opiera się na Ziemi, podczas gdy obserwatorium jest umieszczone w kosmosie: synchronizując sygnały zbierane przez te dwa źródła, symulowany jest teleskop radiowy, którego rozmiar odpowiadałby odległości między dwoma instrumentami. Obserwacje wykonane za pomocą tego typu instrumentu obejmują pozostałości po supernowych , soczewki grawitacyjne , masery , galaktyki wybuchowe tworzące gwiazdy i wiele innych ciał niebieskich.
Nazwisko | Agencja kosmiczna | Data wydania | Koniec misji | Lokalizacja | Odniesienia |
---|---|---|---|---|---|
Wysoce zaawansowane laboratorium komunikacji i astronomii (HALCA lub VSOP) | ISAS | 12 lutego 1997 | 30 listopada 2005 | Orbita Ziemi (560–21 400 km ) | |
RadioAstron | IKI | 2011 | - | 10 000 - 390 000 km ) | Orbita Ziemi (|
VSOP-2 | JAXA | 2012 | - | - |
Niektóre obserwatoria kosmiczne specjalizują się w wykrywaniu promieniowania kosmicznego i elektronów . Mogą być emitowane przez Słońce , naszą galaktykę ( promieniowanie kosmiczne ) i źródła pozagalaktyczne (pozagalaktyczne promieniowanie kosmiczne). Istnieje również promieniowanie kosmiczne o wysokiej energii emitowane z jąder aktywnych galaktyk .
Nazwisko | Agencja kosmiczna | Data wydania | Koniec misji | Lokalizacja | Odniesienia |
---|---|---|---|---|---|
Obserwatorium Astrofizyki Wysokich Energii 3 (HEAO 3) | NASA | 20 września 1979 | 29 maja 1981 | Orbita Ziemi (486,4–504,9 km ) | |
Astromag Free-Flyer (en) | NASA | 1 st styczeń 2005 | - | Orbita Ziemi (500 km ) | |
Ładunek użytkowy do eksploracji materii antymaterii i astrofizyki jąder lekkich (PAMELA) | ASI , INFN , RSA , DLR i SNSB | 15 maja 2006 | - | Orbita Ziemi (350–610 km ) | |
Spektrometr magnetyczny alfa (AMS) | ESA i NASA | 16 maja 2011 | - | Międzynarodowa Stacja Kosmiczna (orbita Ziemi 330–410 km ) |
Obserwacja fal grawitacyjnych , przewidywanych przez ogólną teorię względności , to nowe pole. Istnieje projekt obserwatorium kosmicznego eLISA (Evolved Laser Interferometer Space Antenna) Europejskiej Agencji Kosmicznej, którego uruchomienie nie nastąpiłoby przed 2034 r., Gdyby projekt został wybrany. Teleskop wykorzystuje technikę interferometrii .
Nazwisko | Agencja kosmiczna | Data wydania | Koniec misji | Lokalizacja | Odniesienia |
---|---|---|---|---|---|
Rozwinięta kosmiczna antena interferometru laserowego (eLISA) | ESA | Projekt | - | AU ; na orbicie okołoziemskiej) | Orbita słoneczna (około 1