Unia Afrykańska

Unia Afrykańska Flaga i godło Unii Afrykańskiej Waluta
Waluta Sprawna i kompetentna Unia dla nowej Afryki

Instytucje

Konferencja Unii Afrykańskiej
Prezydent Feliks Tshisekedi
Siedziba Addis Abeba
Komisja Unii Afrykańskiej
Prezydent Moussa Faki
Siedziba Addis Abeba
Parlament Panafrykański
Prezydent Bouras Djamel (aktorka)
Siedziba Midrand
Organizacja
Kraje członkowskie 55
Języki urzędowe Angielski , arabski , hiszpański , francuski , portugalski , suahili i każdy inny język afrykański;
Stany zawieszone Mali
Geografia i demografia
Obszar 30 415 873  km 2
Populacja 1 156 648 000 mieszk  . (2014)
Gęstość 38,02 mieszk./km 2
Fabuła
Czarter OAU 25 maja 1963
Traktat z Abudży 3 czerwca 1991
Deklaracja Syrty 9 września 1999 r.
Akt Konstytucyjny UA 11 lipca 2000 r.
Gospodarka
Gotówka Afrykańska Unia Monetarna (projekt)
PKB 2,849 mld USD
PKB / mieszkańca. 2943,76  USD / mieszkańca
Różny
Hymn afrykanin
Miły Afrykańska, Afrykańska
Strefy czasowe Zasadniczo UTC-1 do +4
Oficjalna strona au.int/fr

Unia Afrykańska ( UA ) jest międzyrządową organizacją państw afrykańskich utworzoną9 lipca 2002 r., w Durbanie , Republika Południowej Afryki , zgodnie z Deklaracją z Syrty z dnia9 września 1999 r.. Zastępuje Organizację Jedności Afrykańskiej (OJA). Utworzenie jej instytucji ( Komisji , Parlamentu Panafrykańskiego oraz Rady Pokoju i Bezpieczeństwa ) zachodzi wlipiec 2003, na szczycie Maputo w Mozambiku .

Jej pierwszym prezydentem jest południowoafrykański Thabo Mbeki , wcześniej prezydent OJA .

Jej celem jest praca na rzecz promocji demokracji , praw człowieka i rozwoju w Afryce , zwłaszcza poprzez zwiększenie inwestycji zewnętrznych w ramach programu Nowego Partnerstwa na rzecz Rozwoju Afryki (NEPAD). W programie tym uważa się, że pokój i demokracja są podstawowymi warunkami zrównoważonego rozwoju.

Cele UA obejmują utworzenie centralnego banku rozwoju.

Fabuła

Niepowodzenie Unii Państw Afrykańskich

Pierwsza próba unii politycznej w Afryce jest przewidziana w: maj 1957przez Barthélemy'ego Bogandę za stworzenie Stanów Zjednoczonych Afryki Łacińskiej . W rzeczywistości przegrupowanie krajów afrykańskich o wyrazie łacińskim, ale próba, przy braku konsensusu, doprowadzi jedynie do powstania jedynej i obecnej Republiki Środkowoafrykańskiej. Następnie trzy państwa Afryki Zachodniej w latach 60.: Ghana , Gwinea i Mali , które utworzyły Unię Państw Afrykańskich . Na czele Unii o inspiracji marksistowskiej stoją afrykańscy rewolucjoniści Kwame Nkrumah (z Ghany), Modibo Keita (z Mali) i Sékou Touré (z Gwinei).

ten 23 listopada 1958, powstaje Unia Ghana-Gwinea. wmaj 1959Unia zostaje przemianowana na Unię Państw Afrykańskich. Dwa lata później, wKwiecień 1961, Mali przystępuje do Unii. Unia zakończyła się w 1962 roku, kiedy Gwinea zwróciła się do Stanów Zjednoczonych, nie respektując opinii swoich socjalistycznych partnerów.

Organizacja Jedności Afrykańskiej

ten 25 maja 1963została utworzona jako przodek Unii Afrykańskiej, Organizacji Jedności Afrykańskiej (OJA), przez 32 państwa. Jej siedziba została założona w Addis Abebie w Etiopii , w siedzibie Unii Afrykańskiej .

Wycofanie się i reintegracja z Maroka

W 1984 r. wiele państw członkowskich OJA poparło przystąpienie Saharyjskiej Arabskiej Demokratycznej Republiki Demokratycznej , spornego terytorium, którego tylko 20% jest kontrolowane przez Front Polisario ( saharyjski ruch nacjonalistyczny ), a 80% przez Maroko. W proteście przeciwko akcesji Republiki Sahrawi Maroko wycofało się z OJA. Zair , sojusznik Maroko, w przeciwieństwie zaś przystąpienie Republiki Saharawi i zorganizowali bojkot Organizacji 1984 do 1986 roku . Niektóre państwa członkowskie wycofały następnie swoje poparcie dla Republiki Sahrawi. Jednakże18 lipca 2016, podczas zorganizowanego w Kigali szczytu szefów państw i rządów król Mohammed VI ogłosił zamiar powrotu swojego kraju do organizacji. Unia Afrykańska decyduje o tym przywróceniu w dniu30 stycznia 2017 r..

Reforma OJA

ten 3 czerwca 1991Zawarto Traktat z Abudży , który jednoznacznie przewidywał utworzenie wspólnego rynku dla całego kontynentu przed 2025 rokiem.

Impulsem na celu wznowienie procesu integracji politycznej, która wydaje się niezbędna w oczach przywódców afrykańskich dla wzrostu gospodarczego kontynentu, zostało wydane w 1998 roku przez Muammara Kadafiego , następnie „przywódca rewolucji” z Libia . ten9 września 1999 r.Podpisano deklarację Syrty, która wyznacza cel utworzenia Unii Afrykańskiej. Deklaracja w swoich pierwszych wersach przywołuje ideały ojców założycieli OJA, aw szczególności panafrykanizmu . Jednak, podobnie jak podczas tworzenia OJA, ścierają się koncepcje federalistyczne i suwereniści. Jak wynika z analiz, rezultatem jest organizacja kompromisów.

Traktat ustanawiający Unię Afrykańską, zwany Aktem Założycielskim Unii Afrykańskiej , został podpisany w dniu11 lipca 2000 r.w Lomé , Togo .

Utworzenie Unii Afrykańskiej

To tylko 9 lipca 2002 r., dwa lata po podpisaniu traktatu założycielskiego, Unia Afrykańska zastąpiła OJA. Rok później, wlipiec 2003z okazji szczytu w Maputo (w Mozambiku ) powołano pewne instytucje, w tym Komisję Unii Afrykańskiej , Parlament Panafrykański oraz Radę Pokoju i Bezpieczeństwa (PSC).

Stany Zjednoczone nazywane po raz pierwszy ambasadora do UA, Cindy Courville , wListopad 2006. Jest pierwszym ambasadorem kraju nieafrykańskiego w tej organizacji.

ten 21 marca 2018 r.44 państwa członkowskie Unii Afrykańskiej podpisują umowę ustanawiającą Kontynentalną Strefę Wolnego Handlu , którą przewodniczący Komisji Unii Afrykańskiej Moussa Faki Mahamat określił jako „moment historyczny” .

Chronologia

Podpis
Wejście w życie
Nazwa traktatu 		1961
1961 		1963
1963
Czarter OJA 		1991 Nie
dotyczy
Traktat z Abudży 		1999
2002
Deklaracja Syrty 		Pix.gif Pix.gif Pix.gif Pix.gif Pix.gif Pix.gif Pix.gif Pix.gif
         
  Organizacja Jedności Afrykańskiej (OJA) Afrykańska Wspólnota Gospodarcza:
  Wspólnota Państw Sahelu-Sahary (CEN-SAD)
  Wspólny Rynek Afryki Wschodniej i Południowej (COMESA)
  Wspólnota Wschodnioafrykańska (EAC)
  Wspólnota Gospodarcza Państw Afryki Środkowej (ECCAS)
  Wspólnota Gospodarcza Państw Afryki Zachodniej (ECOWAS)
  Międzyrządowy Urząd ds. Rozwoju (IGAD)
  Południowoafrykańska Wspólnota Rozwoju (SADC)
  Arabska Unia Maghrebu (UAM)
Grupa Casablanca Unia Afrykańska (UA)
Grupa Monrovia
     

Państwa członkowskie Unii Afrykańskiej

Członkowie

Istnieje obecnie 55 członków AU po Maroka reintegracji na30 stycznia 2017 r., lub wszystkie kraje afrykańskie z wyjątkiem Somalilandu (który nie jest uznawany przez żadne państwo).

Terytoria afrykańskie kontrolowane przez Hiszpanię ( Wyspy Kanaryjskie , Ceuta i Melilla ), Portugalię ( Azory i Madera ) oraz Francję ( Majotta i Reunion ) również znajdują się poza jurysdykcją UA.

Stany zawieszone

Zgodnie z art. 4 ust. (p) i 30 Aktu Konstytucyjnego Unii Afrykańskiej Unia „[potępia i odrzuca] niekonstytucyjne zmiany rządu” i uważa, że ​​„rządy, które dochodzą do władzy za pośrednictwem niekonstytucyjnych osób, nie mogą do uczestniczenia w działalności Związku”. Na podstawie tych artykułów Unia Afrykańska zawiesiła kilka państw.

Były zawieszone państwa, teraz ponownie włączone do Unii Afrykańskiej, to:

terytoria sporne

W maju 2004 r. Komisja Unii Afrykańskiej wydała Plan Strategiczny, w którym po raz pierwszy kontynent afrykański potępił zagraniczną okupację krajów lub terytoriów uważanych za afrykańskie. W sumie wymienia się osiem terytoriów.

Izrael obserwator

Izrael , który utrzymuje stosunki dyplomatyczne z 46 z 55 krajów Unii Afrykańskiej, otrzymuje stanowisko obserwatora 22 lipca 2021 r. Izrael był obserwatorem OJA do 2002 r.

Status i zarządzanie Unią

Status

Transformacja Organizacji Jedności Afrykańskiej przyniosła szereg zmian, ponieważ Unia Europejska służyła jako wzór dla nowej Unii Afrykańskiej. Tym samym nowe instytucje świadczą, przynajmniej w swojej formie, o zamiarze dzielenia się władzą. Rzeczywiście, w ramach OJA jedynym źródłem decyzji była Konferencja Głów Państw. Nowy organ, Rada Gospodarcza, Społeczna i Kulturalna (ECOSOCC), składa się z członków społeczeństwa obywatelskiego . Wreszcie Sekretariat Generalny OJA został zastąpiony przez Komisję, która ma prawo inicjatywy, a nie tylko wykonawczą.

Główny temat debaty na szczycie lipiec 2007w Akrze , Ghana , było utworzenie rządu Unii, aby ostatecznie stworzyć Stanów Zjednoczonych Afryki . Pod koniec 2006 r. przyjęto badanie dotyczące rządu Unii, w którym zaproponowano kilka opcji realizacji projektu Unii Afrykańskiej. Temat ten doprowadził do podziałów wśród państw afrykańskich, niektóre (zwłaszcza Libia pod rządami Kaddafiego ) miały maksymalistyczną wizję takiego rządu, zwłaszcza z armią Unii Afrykańskiej; oraz inne (w tym państwa Afryki Południowej) wspierające wzmocnienie istniejących struktur, z pewnymi reformami w celu dostosowania do wyzwań administracyjnych i politycznych poprzez zapewnienie pełnej operacyjności Komisji Unii Afrykańskiej i innych instytucji.

Po szczycie w Akrze Zgromadzenie Unii Afrykańskiej osiągnęło porozumienie w formie deklaracji w sprawie przeglądu funkcjonowania Unii w celu ustalenia, czy może ona przekształcić się w rząd Unii. Konferencja uzgodniła:

  • przyspieszyć integrację polityczną i gospodarczą kontynentu afrykańskiego, w tym utworzenie rządu Unii  ;
  • przeprowadza audyt instytucji i organów Unii Afrykańskiej; znaleźć sposoby na wzmocnienie Unii Afrykańskiej i opracować harmonogram rozwoju rządu Unii.

Deklaracja wreszcie wspomina o „znaczeniu zaangażowania ludów afrykańskich, w tym Afrykanów z diaspory , w proces prowadzący do utworzenia rządu unijnego”.

W wyniku tej decyzji powołany został panel osobistości, który utworzył Komisję Rewizyjną. Zespół rozpoczął prace nad1 st Wrzesień +2.007. Przegląd został przedstawiony Zgromadzeniu Unii na szczycieStyczeń 2008w Addis Abebie. Nie podjęto jednak ostatecznej decyzji w sprawie zaleceń, a powołano Komitet dziesięciu głów państw, który ma zbadać wyniki przeglądu i przedłożyć raport na szczyt.lipiec 2008w Egipcie. wlipiec 2008decyzja została ponownie przełożona na „ostateczną debatę” na szczycie w 2009 r. w Addis Abebie.

ten 3 lutego 2009, Deklaracji końcowej szczytu w końcu doprowadziło do przekształcenia Komisji Unii Afrykańskiej w produkt Unii Afrykańskiej Urzędu z większych uprawnień.

Symbolika

Godło Unii Afrykańskiej składa się z małych złota wstążka łożyska nakładających się czerwone pierścienie, liście palmowe rosnące wokół zewnętrznej złotym kręgu i zielonym kręgu, w którym złoto jest reprezentacją Afryki. Mapa Afryki bez granic reprezentuje jedność kontynentu afrykańskiego. Złoty okrąg symbolizuje bogactwa Afryki i jej przyszłość. Liście palmowe reprezentują pokój. Zielony okrąg symbolizuje nadzieje i aspiracje Afryki. Wreszcie czerwone kółko reprezentuje afrykańską solidarność i rozlew krwi za jej wyzwolenie.

Na 8 th szczycie Unii Afrykańskiej, które odbyło się w Addis Abebie w dniu 29 i30 stycznia 2007szefowie państw i rządów postanowili ogłosić konkurs na wybór nowej flagi unijnej. Następnie zalecili wykorzystanie zielonego tła do reprezentowania Afryki i gwiazd do reprezentowania jej państw członkowskich. Następnie Komisja Związkowa organizuje konkurs i otrzymuje sto sześć propozycji od obywateli dziewiętnastu krajów afrykańskich i dwóch krajów diaspory. Propozycje te są analizowane przez panel ekspertów powołany przez Komisję Unii .

Na 13 th  sesji zwyczajnej Konferencji, szefowie państw i rządów zapoznaniu się ze sprawozdaniem panelu i wybiera jedną z propozycji. Unia Afrykańska przyjmuje nową flagę na 14 th  sesji zwyczajnej Konferencji w Addis Abebie w 2010. Flaga jest teraz oficjalnie jednym z Unią Afrykańską i zastępuje stare.

Stara flaga Unii Afrykańskiej składała się z szerokiego poziomego zielonego paska u góry, otoczonego cienkim żółtym paskiem. Pod spodem znajduje się szeroka biała opaska z emblematem organizacji, otoczona cienką żółtą opaską, która sama jest otoczona szeroką zieloną opaską na samym dole. Godło Unii Afrykańskiej pośrodku szerokiego białego paska, kolejny wąski złoty pasek i ostatni szeroki zielony pasek.

Wreszcie Unia Afrykańska przyjęła nowy hymn zwany Hymnem Afryki lub L'Africaine .

Instytucje i organy

Siedziba

Większość instytucji i organów Unii Afrykańskiej zgromadziła się w kompleksie budynków  (w) położonych w dystrykcie Kera w Addis Abebie , stolicy Etiopii , w pobliżu dawnej siedziby organizacji. Pakiet ten oferowały Chiny, które na ogół utrzymują dobre stosunki dyplomatyczne i handlowe z kontynentem afrykańskim.

Budynek o wysokości 99 metrów (czyli 30 pięter) uważany jest przez jego projektantów za najwyższy w mieście, został wzniesiony w ciągu dwóch i pół roku przez 1200 chińskich i etiopskich robotników na miejscu dawnego więzienia Alem Bekagn  ( w) . Jego koszt wyniósłby 200 milionów dolarów (lub 154 miliony euro), wliczając meble opłacone w całości przez Chińczyków. Kompleks zainaugurowany wstyczeń 2012 posiada kilka sal konferencyjnych, w tym jedną na 2500 osób, amfiteatr na zewnątrz na 1000 miejsc, centrum handlowe, lądowisko dla helikopterów oraz biura mogące pomieścić 700 urzędników.

Instytucje i organy polityczne

Unia Afrykańska składa się z kilku instytucji i organów:

  • Parlament Panafrykański (PPA): Parlament musi ostatecznie stać się najważniejszym organem ustawodawczym Unii Afrykańskiej. Siedzibą parlamentu jest w Midrand , Republika Południowej Afryki . Parlament składa się z 265 wybranych przedstawicieli z 55 państw członkowskich i zapewnia udział społeczeństwa obywatelskiego w procesie demokratycznych rządów. Jej prezesem jest Roger Nkodo Dang (Kamerun).
  • Zgromadzenie składa się z szefów państw i rządów państw Unii Afrykańskiej, Zgromadzenie jest obecnie najwyższym organem Unii Afrykańskiej. Stopniowo przekazuje część swoich uprawnień decyzyjnych Parlamentowi Panafrykańskiemu. Spotyka się raz w roku i podejmuje decyzje w drodze konsensusu lub większością dwóch trzecich głosów. Obecnym prezydentem Unii Afrykańskiej jest Félix Tshisekedi , prezydent Demokratycznej Republiki Konga .
  • Komisja była wcześniej Sekretariat Organizacji Jedności Afrykańskiej. Składa się z dziesięciu komisarzy (w tym przewodniczącego i wiceprzewodniczącego) i ma siedzibę w Addis Abebie w Etiopii . Podobnie jak jej europejski odpowiednik , Komisja Europejska , jest ona władzą wykonawczą i ma również prawo inicjatywy. Jej prezesem jest Moussa Faki Mahamat (Czad).
  • Rada Wykonawcza składa się z ministrów wyznaczonych przez rządy państw członkowskich. Podejmuje decyzje w obszarach handlu międzynarodowego, ubezpieczeń społecznych, żywności, rolnictwa i komunikacji. Jest odpowiedzialny przed Konferencją i przygotowuje elementy do zatwierdzenia lub omówienia przez Konferencję.
Instytucje sądowe

Afryki Trybunał jest tworzona przez Akt Założycielski Unii Afrykańskiej, aby rozwiązać problemy związane z interpretacją traktatów Unii. Protokół ustanawiający Afrykański Trybunał Sprawiedliwości został przyjęty w 2003 r. i wszedł w życie w 2008 r. Możliwe, że zostanie zastąpiony protokołem ustanawiającym Afrykański Trybunał Sprawiedliwości i Praw Człowieka , który zostanie włączony do Afrykańskiego Trybunału w dniu Prawa człowieka i ludów . Miałaby wtedy dwie izby, jedną zajmującą się sprawami ogólnymi, a drugą zajmującą się prawami człowieka.

Afrykańskiej Komisji Praw Człowieka i Ludów Praw został istnieje od 1986. Jest on ustanowiony przez Afrykańskiej Karty Praw Człowieka i Ludów praw , a nie przez Akt Założycielski Unii Afrykańskiej. Sąd Afryki Praw Człowieka i Ludów powstała w 2006 roku w celu uzupełnienia prac Komisji.

Unia Afrykańska Komisja Międzynarodowego Prawa powstała4 lutego 2009. W jego skład wchodzą eksperci prawa międzynarodowego wybrani przez 55 państw członkowskich Organizacji. Jej siedziba znajduje się w Addis Abebie. Komisja ta została utworzona na podstawie art. 5 Konstytucji organizacji. Jej działalność rozpoczęła się wmaj 2010. Ten statutowy organ ma podwójną misję: doradzania organom Związku i misję poszukiwań prawnych. Jako taka może sugerować rewizję niektórych już przyjętych tekstów, a nawet traktatów.

Instytucje gospodarcze i finansowe

Istnieją trzy instytucje gospodarcze:

Jednak instytucje te nie zostały jeszcze powołane, choć prace Komitetu Sterującego nad ich utworzeniem zostały zakończone. Ostatecznie Unia Afrykańska dąży do posiadania jednej waluty (czasami nazywanej Afro).

Inne instytucje i organy
  • Rada Pokoju i Bezpieczeństwa (PSC ) została zaproponowana na szczycie w Lusace w 2001 r. i ustanowiona w 2004 r. protokołem załączonym do aktu założycielskiego i przyjętym przez Konferencję wlipiec 2002. Protokół definiuje PSC jako organ zbiorowego bezpieczeństwa i prewencji, mający na celu ułatwienie skutecznego podejmowania decyzji w obliczu konfliktu i późniejszej odbudowy. Wreszcie ma na celu wprowadzenie wspólnej polityki obronnej. PSC składa się z piętnastu członków wybieranych regionalnie przez Konferencję.
  • Komitet Stałych Przedstawicieli składa się ze stałych przedstawicieli mianowanych przez państwa członkowskie. Komitet przygotowuje prace Rady Wykonawczej. Można go porównać do Komitetu Stałych Przedstawicieli Unii Europejskiej.
  • Rada Gospodarcza, Społeczna i Kulturalna (ECOSOCC) jest organem doradczym, którego członkowie pochodzą z różnych warstw społeczno-zawodowych państw członkowskich. Wygląda jak jego europejski odpowiednik, Komitet Ekonomiczno-Społeczny . Przewodniczy jej od 2008 r. były prezes Izby Adwokackiej Kamerunu Akere T. Muna, a także wiceprezes Transparency International i prezes Panafrykańskiego Związku Prawników.
  • te komitety techniczne specjalistyczne są tworzone przez Traktat Abudży oraz Akt Założycielski, które są ustalane przez ministrów afrykańskich doradzanie Konferencja szefów państw i rządów.
  • Komisja Energii Afryki .
  • Afrykańska Organizacja Własności Intelektualnej w Tunisie .
  • Instytut Afrykański Statystyczny w Tunisie .

Rola Regionalnych Wspólnot Gospodarczych

Rola regionalnych wspólnot gospodarczych jest przedmiotem wielu dyskusji w kontekście ustanowienia pełnej integracji kontynentalnej. Debata ta ma na celu ustalenie, czy integracja kontynentu musi odbywać się w jednym bloku, czy też musi najpierw przejść przez integrację podregionów. Lagos Plan Działań 1980 i Traktatu ustanawiającego Afrykańską Wspólnotę Gospodarczą (znany również jako Traktat Abudży ), zaproponował utworzenie regionalnych wspólnot gospodarczych jako podstawy integracji afrykańskiej, z ustanowienia harmonogramu. Organizowanie przejście od integracja regionalna z kontynentalną.

Obecnie Unia uznaje osiem Regionalnych Wspólnot Gospodarczych, z których każda ustanowiona jest na mocy innych traktatów regionalnych. To jest :

Często te społeczności nakładają się na siebie, niektórzy z ich członków są czasami członkami kilku z nich. Kwestia ich racjonalizacji była podnoszona od kilku lat - i to było tematem szczytu w Bandżulu w 2006 roku.lipiec 2007, podczas szczytu w Akrze Konferencja ostatecznie podjęła decyzję o przyjęciu protokołu w sprawie stosunków między Unią Afrykańską a Regionalnymi Wspólnotami Gospodarczymi. Protokół ten ma na celu ułatwienie harmonizacji polityk i zapewnienie zgodności z traktatem z Abudży i harmonogramem planu działania z Lagos.

Mianowanie prezesów

W 2006 r. Unia Afrykańska postanowiła utworzyć komisję „do rozważenia ustanowienia systemu rotacji między regionami” w związku z prezydencją. Kontrowersje pojawiły się na szczycie w 2006 r., kiedy Sudan ogłosił swoją kandydaturę na przewodnictwo Unii jako przedstawiciel regionu Afryki Wschodniej. Kilka państw członkowskich odmówiło wsparcia Sudanowi z powodu napięć w Darfurze . Sudan natychmiast wycofał swoją kandydaturę i prezydent Denis Sassou-Nguesso z Republiki Konga został wybrany na okres jednego roku. Na szczyciestyczeń 2007, Sassou-Nguesso został zastąpiony przez Johna Agyekuma Kufuora z Ghany, pomimo kolejnej próby objęcia prezydentury przez Sudańczyków. W 2007 roku podczas 50 -tego  rocznicy niepodległości Ghany, symbolicznym momencie dla kraju sprawującego prezydencję, śródokresową szczyt został zorganizowany w celu omówienia rząd Unii. wStyczeń 2008Prezydent Tanzanii Jakaya Kikwete przejął przewodnictwo, reprezentując region Afryki Wschodniej.

Budżet i finansowanie

UA jest bardzo mocno finansowana z pomocy krajów zachodnich (73% w 2017 r.).

W 2016 r. szefowie państw UA głosowali za wprowadzeniem zasady 0,2% podatku od importu komercyjnego dokonywanego przez kraje członkowskie, aby uniezależnić finansowo UA od mieszkańców Zachodu. Jednak skuteczne wdrożenie podatku zostało odroczone do 2018 rokustyczeń 2018szefowie państw Unii Afrykańskiej jednogłośnie przyjęli ustanowienie tego podatku. Podatek mógłby sfinansować UA w wysokości 1,2 miliarda euro. wlistopad 201814 państw członkowskich wdrożyło ten podatek, a 23 kolejne są w trakcie jego wprowadzania.

UA przyjmuje roczny budżet na 2019 r. w listopad 2018. Wynosi ona 681 mln USD, w tym 273 mln na operacje pokojowe, 250 mln na programy UA i 158 mln na budżet operacyjny.

Wdrożone główne osie i polityki

Prawa człowieka i kryzysy polityczne

OJA, przodek UA, opowiadał się za poszanowaniem suwerenności i nieingerencją. I odwrotnie, UA przyznaje sobie prawo do ingerencji w pewnych sytuacjach (ludobójstwo, zbrodnie wojenne). Od momentu powstania odgrywa na tym polu ważną rolę.

Dwoma podmiotami UA działającymi w tym obszarze są przewodniczący Zgromadzenia Szefów Państw oraz Rada Pokoju i Bezpieczeństwa (PSC).

Dla byłego prezydenta Unii Afrykańskiej Jeana Pinga próby mediacji Unii Afrykańskiej są podważane przez niektóre państwa zachodnie, powołując się na przykład Wybrzeża Kości Słoniowej i Libii w 2011 r. W 2021 r. ogłoszono międzylibijską konferencję pojednania kilka lat temu wciąż czeka na wdrożenie.

Iść

W odpowiedzi na śmierć Gnassingbé Eyademy , prezydenta Togo ,5 lutego 2005 r., szefowie państw Unii Afrykańskiej uznali mianowanie jego następcy Faure Gnassingbé za wojskowy zamach stanu. Konstytucja Togo przewidywała, że ​​w razie śmierci prezydenta z urzędu powinien skorzystać przewodniczący parlamentu. Dlatego ci ostatni muszą rozpisać wybory prezydenckie, aby w ciągu 60 dni wybrać nowego prezydenta. Wyzwanie UA zmusiło Gnassingbé do przeprowadzenia wyborów. Ostatecznie został oficjalnie wybrany prezydentem dnia4 maja 2005 r. pomimo poważnych zarzutów oszustwa.

Mauretania

ten 3 sierpnia 2005 r., zamach stanu w Mauretanii spowodował zawieszenie tego kraju we wszelkiej działalności międzynarodowej. Rada Wojskowa, która przejęła kontrolę nad Mauretanią, obiecała zorganizowanie wyborów w ciągu dwóch lat. Wybory te odbyły się na początku 2007 roku. Są to pierwsze wybory w Mauretanii, które ogólnie uważane są za powyżej dopuszczalnych standardów. Po wyborach Mauretania została ponownie włączona do Unii. Jednakże6 sierpnia 2008, nowy zamach stanu usunął wybrany rząd w 2007 r. W związku z tym UA ogłosiła zawieszenie Mauretanii.

Zimbabwe

Kryzys polityczny w Zimbabwe był przedmiotem debaty w Unii Afrykańskiej, ale także w Południowoafrykańskiej Wspólnocie Rozwoju . Na szczeblu Unii Afrykańskiej sytuacja w Zimbabwe była przedmiotem kontrowersyjnych dyskusji w Radzie Wykonawczej po przedłożeniu sprawozdań Afrykańskiej Komisji Praw Człowieka i Ludów . Podczas 11 th Szczyt Unii Afrykańskiej odbędzie się w Sharm el Sheik, Egipt,lipiec 2008Zimbabwe było głównym tematem dyskusji w niektórych stanach, w tym w Senegalu, Beninie, Burkina Faso, Zambii, Botswanie, Nigerii, Kenii i innych. Poparły one zdecydowane działania przeciwko Zimbabwe w odpowiedzi na problemy, jakie stwarzała druga tura wyborów prezydenckich, które odbyły się w czerwcu. Premier Kenii Raila Odinga nazywa, między innymi, zawieszenie Roberta Mugabe. Jednak ostatecznie przyjęto rezolucję, która nie sankcjonowała rządu Roberta Mugabe, ale wezwała główne partie w Zimbabwe do negocjacji w celu rozwiązania ich różnic.

Zapobieganie konfliktom

Jednym z celów Unii Afrykańskiej jest „promowanie pokoju, bezpieczeństwa i stabilności na kontynencie”. Wśród tych zasad jest „pokojowe rozwiązywanie konfliktów między Państwami Członkowskimi Unii za pomocą odpowiednich środków ustalonych przez Zgromadzenie”. Podstawowym organem odpowiedzialnym za realizację tych celów i zasad jest Rada Pokoju i Bezpieczeństwa (PSC). PSC ma m.in. uprawnienia do autoryzacji misji pokojowych, nakładania sankcji w przypadku niekonstytucyjnych zmian rządu oraz „podejmowania inicjatyw i działań uznanych za właściwe” w odpowiedzi na obecne lub potencjalne konflikty. PSC jest samodzielnym organem decyzyjnym, a jego decyzje są wiążące dla państw członkowskich.

Artykuł 4 (h) Aktu Założycielskiego, powtórzony w art. 4 Protokołu do Aktu Założycielskiego KPiB, również uznaje prawo Unii do interweniowania w Państwach Członkowskich w sprawach zbrodni wojennych, ludobójstwa i zbrodni przeciwko ludzkości. Każda decyzja o interwencji w Państwie Członkowskim, podjęta na podstawie artykułu 4 Konstytucji, musi zostać podjęta przez Konferencję na zalecenie KPiB.

Od swojego pierwszego spotkania w 2004 r. PSC aktywnie działał podczas kryzysów w Darfurze , Komorach , Somalii , Demokratycznej Republice Konga , Burundi , Wybrzeżu Kości Słoniowej i innych krajach. Przyjęła rezolucje ustanawiające operacje pokojowe Unii Afrykańskiej w Somalii i Darfurze oraz nakładające sankcje na osoby zagrażające pokojowi i bezpieczeństwu (takie jak zakaz podróżowania, zamrożenie aktywów itp.). Rada nadzoruje utworzenie „sił rezerwowych”, które będą służyć jako stałe afrykańskie siły pokojowe.

Somali

Od wczesnych lat 1990 , Somalia została bez funkcjonującego rządu centralnego. Po kilku latach rozmów podpisano w 2006 roku porozumienie pokojowe, którego celem było zakończenie wojny domowej, która rozpoczęła się wraz z upadkiem reżimu Siada Barre'a . Jednak nowemu rządowi niemal natychmiast groziła przemoc. Aby tymczasowo obsługiwać bazę wojskową rządu, żołnierzy Unii, niektóre 8.000 mężczyzn, zostały wysłane do Mogadiszu odMarzec 2007jako siły pokojowe. Erytrea odwołała swoich ambasadorów przy Unii Afrykańskiej w dniu20 listopada 2009po tym, jak ten ostatni zwrócił się do Rady Bezpieczeństwa ONZ o nałożenie na nich sankcji z powodu ich rzekomego wsparcia dla somalijskich islamistów, którzy próbowali obalić tymczasowy rząd federalny Somalii, uznany na arenie międzynarodowej rząd Somalii, który ma siedzibę Somalii w Unii Afrykańskiej. ten22 grudnia 2009Rada Bezpieczeństwa przyjęła rezolucję 1907 , która nałożyła embargo na Erytreę, zakaz podróżowania dla erytrejskich przywódców i zamrożenie aktywów dla erytrejskich urzędników. Erytrea ostro skrytykowała rezolucję. wstyczeń 2011, Erytrea przywraca swoją misję przy Unii Afrykańskiej w Addis Abebie.

Darfur (Sudan)

W odpowiedzi na konflikt w Darfurze w Sudanie Unia Afrykańska wysłała 7000 żołnierzy sił pokojowych, głównie z Rwandy i Nigerii . Chociaż konferencja darczyńców, która odbyła się w Addis Abebie w 2005 r., zebrała fundusze na finansowanie sił pokojowych na bieżący i następny rok, UA ogłosiła w 2006 r., że żołnierze wycofają się pod koniec września br. – kiedy wygaśnie jego kadencja. D Dr Eric Reeves skrytykował siły spokoju, oświadczając, że były one często nieskuteczne z powodu braku funduszy, personelu i wiedzy. Wielkość monitorowanego obszaru, mniej więcej wielkości Francji, jeszcze bardziej utrudniała wsparcie skutecznej misji. wczerwiec 2006The Kongres Stanów Zjednoczonych przeznaczył $ 173 milionów wsparcie sił AU. Interwencja Genocide Network wezwał Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) lub NATO do interwencji w celu zwiększenia i / lub wymienić AU sił pokojowych. ONZ rozważała rozmieszczenie sił pokojowych, chociaż interweniowałaby tylko od:październik 2007. Niedofinansowana i źle wyposażona misja UA, która miała wygasnąć w dniu31 grudnia 2006, został przedłużony do 30 czerwca 2007 r.i połączyła się ze Wspólną Misją ONZ-Unia Afrykańska w Darfurze wpaździernik 2007. wlipiec 2009Unia Afrykańska zaprzestał współpracy z Międzynarodowym Trybunałem Karnym , odmawiając uznania międzynarodowego nakazu aresztowania wydanego przeciwko to było sudański przywódca Omar al-Bechir za wojenne zbrodnie i przestępstwa przeciwko ludzkości. Związek nie aresztował go podczas jego wizyt w państwach-sygnatariuszach Statutu Rzymskiego. Wynika to głównie z napiętych stosunków między Unią Afrykańską a Międzynarodowym Trybunałem Karnym. Rzeczywiście, ta ostatnia uważa, że ​​jej zasadność jest podważana przez oskarżenia o kolonializm tylko oskarżające Afrykanów .

Anjouan (Komory) Libia

Unia Afrykańska starała się zostać mediatorem na początku libijskiej wojny domowej w 2011 roku , tworząc komitet ad hoc złożony z pięciu prezydentów ( prezydent Konga Denis Sassou Nguesso , prezydent Mali Amadou Toumani Touré , prezydent Mauretanii Mohamed Ould Abdel Aziz , Republika Południowej Prezydent Afryki Jacob Zuma i prezydent Ugandy Yoweri Museveni ) do zawarcia rozejmu. Jednak początek NATO - prowadził interwencję wojskową wmarzec 2011uniemożliwił Komitetowi wyjazd do Libii na spotkanie z libijskim przywódcą i byłym prezydentem Unii Afrykańskiej (w 2010 r.) Muammarem Kaddafim . Jako Unia UA wyraźnie różni się od decyzji Rady Bezpieczeństwa ONZ o utworzeniu strefy zakazu lotów w Libii, chociaż kilka państw członkowskich, takich jak Botswana , Gabon , Zambia i inne, wyraziło poparcie dla rezolucji .

W wyniku klęski Kaddafiego w drugiej bitwie pod Trypolisem , decydującej bitwie wojny, wsierpień 2011, Liga Arabska głosowała za uznaniem Tymczasowej Rady Narodowej jako prawowitego rządu kraju przed wyborami. Jednak chociaż Rada została uznana przez kilka państw członkowskich Unii, z których dwa są również członkami Ligi Arabskiej, Rada Pokoju i Bezpieczeństwa Unii Afrykańskiej zawetowała uznanie26 sierpnia 2011, domagając się zawarcia zawieszenia broni i utworzenia rządu jedności narodowej przez obie strony podczas wojny domowej. Szereg państw członkowskich Unii pod przewodnictwem Etiopii , Nigerii i Rwandy zażądało od UA uznania CNT jako tymczasowego organu rządowego, a kilka innych państw członkowskich uznało CNT bez uwzględnienia decyzji Rady Pokoju i Bezpieczeństwa. Jednak Algieria i Zimbabwe powiedziały, że nie uznają CNT, podczas gdy Republika Południowej Afryki wyraziła zastrzeżenia.

ten 20 września 2011Unia Afrykańska oficjalnie uznała CNT za legalnego przedstawiciela Libii.

Zdrowie

Walka z AIDS

W HIV i AIDS pandemie są jednym z głównych problemów, przed którymi stoi Polska w obliczu konfliktu zbrojnego. Afryki Subsaharyjskiej , szczególnie południowa Afryka, jest zdecydowanie najbardziej dotkniętego regionu na świecie. Chociaż pomiar wskaźników rozpowszechnienia HIV okazał się wyzwaniem metodologicznym, okazuje się, że ponad 20% populacji aktywnej seksualnie w wielu krajach Afryki Południowej może być zarażonych. W RPA , Botswanie , Kenii , Namibii i Zimbabwe średnia długość życia jest o 6,5 roku niższa. Skutki dla RPA stanowią poważne zagrożenie dla wzrostu PKB, a tym samym dla eksportu i importu kontynentu.

Walcz z Covid-19

Aby walczyć z Covid-19, Unia Afrykańska tworzy grupę roboczą o nazwie African Vaccine Acquisition Task Team (Avatt), której celem jest pozyskiwanie szczepionek. W styczniu 2021 r. Unia Afrykańska otrzymuje obietnicę 670 milionów dawek szczepionki ( Covishield ) przeciwko Covid-19. Te dawki będą dostępne w ciągu najbliższych dwóch lat. UA chce, aby do 2022 r. co najmniej 60% populacji Afryki zostało zaszczepionych przeciwko Covid-19, co wymaga 1,5 miliarda szczepionek.

Stosunki zagraniczne

Państwa członkowskie Unii Afrykańskiej koordynują za jego pośrednictwem swoją politykę zagraniczną, a także prowadzą własną indywidualną politykę zagraniczną. UA reprezentuje ogólnie interesy ludów afrykańskich wobec organizacji międzynarodowych  ; na przykład ma status obserwatora na Zgromadzeniu Ogólnym ONZ . Unia Afrykańska i Organizacja Narodów Zjednoczonych współpracują w celu rozwiązania problemów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania w różnych dziedzinach.

Unia Afrykańska utrzymuje specjalne przedstawicielstwa dyplomatyczne w Stanach Zjednoczonych , Chinach i Unii Europejskiej .

Geografia

Unia Afrykańska obejmuje cały kontynent afrykański oraz kilka bardziej odległych wysp i terytoriów uważanych za okupowane. W rezultacie geografia Unii Afrykańskiej jest bardzo zróżnicowana i obejmuje największą na świecie gorącą pustynię ( Saharę ), wielkie dżungle i sawannę oraz najdłuższą rzekę świata: Nil .

Unia Afrykańska obejmuje 29 922 059  km 2 , z 24 165  km linii brzegowej. Większa część Unii znajduje się w przestrzeni kontynentalnej, z wyjątkiem wyspy Madagaskar, która jednak stanowi 2% jej całkowitej powierzchni.

Gospodarka

Nominalny PKB państw członkowskich Unii Afrykańskiej była $ +1,627 mld euro. W Unii Afrykańskiej parytet siły nabywczej PKB wyniósł $ 2.849 mld, umieszczając go na szóstym miejscu w świecie, po Niemczech.

Przyszłe cele Unii Afrykańskiej obejmują utworzenie strefy wolnego handlu , unii celnej , jednolitego rynku , banku centralnego i wspólnej waluty (por. Afrykańska unia walutowa ), a tym samym ustanowienie unii gospodarczej i walutowej . Obecne plany zakładają utworzenie Afrykańskiej Wspólnoty Gospodarczej ze wspólną walutą do 2023 roku.

Projekt Open Sky ma na celu zapewnienie Afryce jednolitego rynku transportu lotniczego. Jest uruchamiany w dwudziestu trzech krajach z28 stycznia 2018.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

W 2011 roku Unię Afrykańską zamieszkiwało 967 810 000 mieszkańców.

Płodność i oczekiwana długość życia

Jest to kontynent o najwyższej płodności , dlatego Niger jest światowym rekordzistą z 7,1 dzieci na kobietę.

Populacja UA jest bardzo młoda: 41% ma mniej niż 15 lat. Uganda i Niger to najmłodsze kraje świata: 49% mieszkańców ma mniej niż 15 lat.

Długość życia jest najniższa na świecie: 50 w Afryce subsaharyjskiej.

Diaspora

Akt Założycielski Unii Afrykańskiej stanowi, że musi „zapraszać i zachęcać do pełnego udziału diaspory afrykańskiej jako ważnego elementu dla kontynentu w budowaniu Unii Afrykańskiej”. Rząd Unii Afrykańskiej zdefiniował diasporę afrykańską jako „składającą się z ludzi pochodzenia afrykańskiego, żyjących poza kontynentem, niezależnie od ich obywatelstwa i narodowości, którzy chcą przyczynić się do rozwoju kontynentu i zbudować Unię Afrykańską”.

Języki

Zgodnie z ustawą założycielską Unii Afrykańskiej językami roboczymi są języki angielski , arabski , francuski , portugalski i, jeśli to możliwe, języki afrykańskie . Protokół zmieniający Akt Konstytucyjny, przyjęty w 2003 r. , dodał do tych języków hiszpański i suahili, a także „każdy inny język afrykański” . Sześć języków stało się wówczas językami urzędowymi Unii i nie jest już określane jako „języki robocze”. W praktyce tłumaczenie dokumentów unijnych na cztery początkowe języki robocze spowodowało znaczne opóźnienia i trudności w realizacji niektórych projektów, które rozwiązano dzięki wprowadzeniu nowych narzędzi tłumaczeniowych i nowych metod pracy.

Założona w 2001 roku pod auspicjami UA Afrykańska Akademia Językowa promuje używanie i utrwalanie języków afrykańskich wśród Afrykanów. UA uczyniła rok 2006 „rokiem języków afrykańskich”.

Uwagi i referencje

  1. Karta Organizacji Jedności Afrykańskiej
  2. Florence Renard , „  25 maja 1963: utworzenie Organizacji Jedności Afrykańskiej  ” , na lesechos.fr , Les Échos ,25 maja 2012(dostęp 12 czerwca 2020 r . ) .
  3. Léa-Lisa Westerhoff , „  35 lat po aneksji przez Maroko: czy Saharaouis wciąż marzy o niepodległości?”  » , na rfi.fr , Radio France internationale ,8 listopada 2010(dostęp 12 czerwca 2020 r . ) .
  4. (w) David Bamford , „  OAU rozważa readmisję Maroka  ” na bbc.co.uk , British Broadcasting Corporation,8 lipca 2001(dostęp 12 czerwca 2020 r . ) .
  5. Zair: A Country Study , „Stosunki z Afryką Północną” (dostęp 18 maja 2007)
  6. Togo potwierdza, że ​​UA cofnęła uznanie „kopii archiwalnej” SADR (wersja z 22 lutego 2008 r. w archiwum internetowym ) (dostęp 9 lipca 2006 r.).
  7. "  Maroko ogłasza zamiar ponownego przystąpienia do Unii Afrykańskiej i wzywa do neutralności na Saharze Zachodniej  " , w sprawie Jeune Afrique ,18 lipca 2016(dostęp 18 lipca 2016 )
  8. „  Unia Afrykańska postanawia reintegrować Maroko  ”, Le Monde.fr ,30 stycznia 2017 r.( ISSN  1950-6244 , czytaj online , skonsultowano 31 stycznia 2017 ).
  9. „  Traktat ustanawiający Afrykańską Wspólnotę Gospodarczą (ECA)  ” ,1991
  10. Szybki 2018
  11. http://french.peopledaily.com.cn/96852/8524242.html Unia Afrykańska (UA) w poniedziałek rano podniósł zawieszenie Madagaskaru po wyborze nowego prezydenta kraju, Hery Rajoanarimampianina, Gości The 22 th górę od blok w Addis Abebie dowiedział się ze źródła dyplomatycznego.
  12. „  Bissau: junta zakazuje demonstracji, Unia Afrykańska grozi puczistom  ”, Wyzwolenie ,17 kwietnia 2012( przeczytaj online )
  13. (w) Agence France-Press and Daily Mail , „  UA ponownie przyjmuje C. Afrykańską Republikę po trzyletnim zawieszeniu  ” ,7 kwietnia 2016
  14. Unia Afrykańska zawiesza Egipt po upadku prezydenta Morsiego , RFI Afrique , 5 lipca 2013
  15. Egipt powraca do Unii Afrykańskiej , Wyzwolenie , 18 czerwca 2014 r.
  16. „  Po klęsce puczu Unia Afrykańska reintegruje Burkina Faso  ” , Radio France internationale ,29 września 2015 r.
  17. (w) Jason Burke, „  Unia Afrykańska zawiesi Sudan za przemoc przeciwko protestującym  ” , The Guardian,6 czerwca 2019
  18. „  Unia Afrykańska znosi zawieszenie Sudanu  ”, BBC News Africa ,7 września 2019 r.( przeczytaj online , konsultacja 30 czerwca 2020 r. )
  19. Unii Afrykańskiej strategicznego planu w 2004 roku , str.  44 (załącznik III)
  20. „  Izrael przystępuje do Unii Afrykańskiej jako członek obserwator  ” , na stronie observalgerie.com (dostęp 22 lipca 2021 )
  21. (w) "  Izrael dołączył do Unii Afrykańskiej, który obserwował rok  " , Arutz Sheva ,22 lipca 2021
  22. Decyzja w sprawie Sprawozdania z IX Nadzwyczajnej Sesji Rady Wykonawczej w sprawie propozycji Rządu Związku, DOC.Assembly/AU/10(VIII), Assembly/AU/Dec.156 (VIII).
  23. Studium na temat rządu Unii Afrykańskiej: w kierunku Stanów Zjednoczonych Afryki, 2006. Zob. także decyzja w sprawie rządu Unii, dok. Montaż /AU/2 (VII).
  24. Deklaracja z Akry, Zgromadzenie Unii podczas 9. sesji zwyczajnej w Akrze, Ghana, 1-3 lipca 2007 r.
  25. Decyzja w sprawie Sprawozdania Rady Wykonawczej w sprawie Kontroli Związku oraz Sprawozdania Komisji Ministerialnej ds. Rządu Związku, Doc. Montaż / Au / 8 (X).
  26. Konferencja UA 2009 , s.  39-40
  27. "  Godło adricaine Unii  " , na au.int (dostęp 26 czerwca 2002 ) .
  28. „  Chiny oferują Unii Afrykańskiej nową siedzibę i zaznaczają swoją obecność w Afryce  ” , na stronie www.20minutes.fr (dostęp 3 kwietnia 2019 r. )
  29. „  China oferuje nowe siedzibę do Unii Afrykańskiej, aby scementować przyjaźń afrykańskich  ” , na JeuneAfrique.com ,27 stycznia 2012(dostęp 3 kwietnia 2019 )
  30. Zob. Statut Komisji Prawa Międzynarodowego Unii Afrykańskiej (pobrano 08.04.2013)
  31. Akt Założycielski Unii Afrykańskiej został podpisany w lipcu 2000 r., v. art. 5 § 2.
  32. Artykuł 8, Rewizja traktatów: „ CUADI może zaproponować (...) rewizję dowolnego traktatu OJA/UA”.
  33. Protokół dotyczący ustanowienia Rady Pokoju i Bezpieczeństwa Unii Afrykańskiej
  34. Tunezji odbędzie dwie instytucje afrykańskie: afrykański Organizację Własności Intelektualnej oraz Instytut Afrykański statystyk , Tustesx, 30 stycznia 2015 r.
  35. Przeczytaj notatkę w języku angielskim „  Rola regionalnych wspólnot gospodarczych (REC) jako elementów budulcowych Unii Afrykańskiej  ” napisaną przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Republiki Południowej Afryki.
  36. Decyzja w sprawie Protokołu w sprawie stosunków między Unią Afrykańską a Regionalnymi Wspólnotami Gospodarczymi (REC), Zgromadzenie / UA / Dec.166 (IX).
  37. Zob. Towards a People-Driven African Union: Current Obstacles and New Opportunities , AfriMAP, AFRODAD i Oxfam GB, zaktualizowane wydanie z listopada 2007 r., s. 45-46, oraz „ Wzmacnianie popularnego uczestnictwa w Unii Afrykańskiej: przewodnik po strukturach i procesach UA” , AfriMAP i Oxfam GB, 2010, s. 8-9.
  38. Yves Bourdillon „  Unia Afrykańska wciąż próbuje ożywić się  ” Les Echos ,30 stycznia 2018( przeczytaj online )
  39. https://au.int/en/what-financing-union
  40. (w) „  Unia Afrykańska zatwierdza budżet na rok 2019 w wysokości 681,5 mln USD  ” , Africa Times15 listopada 2018 r.
  41. Jean Ping, „  Czy Kaddafi powinien zostać zabity?  », Le Monde dyplomatyka ,1 st sierpień 2014( przeczytaj online , skonsultowano 27 marca 2018 r. )
  42. "  Libia w centrum spotkania Denisa Sassou N'Guesso i szejka Farhata Jaâbiriego  " , w Le Journal de d' Afrique ,20 czerwca 2021
  43. (w) „  UA potępia wojskowy cios w Togo  ” , BBC News,6 lutego 2005(dostęp 10 lipca 2006 )
  44. (w) "  Raczej łatwo wybacza się wszystko  " , The Economist ,23 lipca 2009( przeczytane online , konsultowane 15 lipca 2011 )
  45. (w) „  Kenia wzywa AU do zawieszenia Mugabe  ” , BBC,30 czerwca 2008 r.(dostęp 30 czerwca 2008 )
  46. (w) „  Afryka: rezolucja szczytu UA w Zimbabwe jest  „ na allAfrica.com
  47. art. 3 lit. f Konstytucji.
  48. art. 4 lit. e Konstytucji.
  49. Jakkie Cilliers, „Afrykańska siła rezerwowa. An Update on Progress , Instytut Studiów nad Bezpieczeństwem, Republika Południowej Afryki, marzec 2008.
  50. (w) Paul Reynolds , „  Unia Afrykańska zastępuje klub dyktatorów  ” , BBC News ,8 lipca 2002 r.( przeczytaj online , skonsultowano 23 kwietnia 2010 r. )
  51. Afro News Erytrea zrywa z Unią Afrykańską , 20 listopada 2009.
  52. „AU wzywa do sankcji dla Erytrei” bbc.co.uk, 23 maja 2009, obejrzano 9 maja 2009
  53. (w) „  Erytrea: naród mianuje wysłannika UA w Etiopii  ” ,20 stycznia 2011(dostęp 9 maja 2011 )
  54. (w) „  Misja AU Darfur” wkrótce się skończy  ” , BBC News ,28 czerwca 2006( przeczytaj online , skonsultowano 23 kwietnia 2010 r. ).
  55. (w) „  RADA BEZPIECZEŃSTWA UPOWAŻNIA WDROŻENIE POKOJOWEJ OPERACJI POKOJOWEJ „HYBRYDOWEJ” UNII NARODOWEJ I AFRYKAŃSKIEJ W CELU ROZWIĄZANIA KONFLIKTU W DARFUR – relacje z spotkań i komunikaty prasowe  ” na un.org , Organizacja Narodów Zjednoczonych (dostęp 9 sierpnia 2019 r . ) .
  56. (w) „  African move on Bashir Dismissed  ” na bbc.co.uk ,5 lipca 2009(dostęp 12 czerwca 2020 r . ) .
  57. "  Prezydent Sudanu El-Bashir po raz kolejny ucieka z MTK  " , na lemonde.fr , Le Monde ,13 lipca 2013 r.(dostęp 12 czerwca 2020 r . ) .
  58. Véronique Gaymard , „  Unia Afrykańska: Czy Afryka może wycofać się z MTK?”  » , na rfi.fr , Radio France internationale,6 marca 2015(dostęp 12 czerwca 2020 r . ) .
  59. Gwiazda - 21 marca 2011
  60. Mulondo 2011
  61. Trybuna Sudanu - 19 marca 2011 r.
  62. Kayawe 2011
  63. (w) „  A zezwala na strefę zakazu lotów nad Libią  ” , Al Jazeera English ,18 marca 2011( przeczytaj online , skonsultowano 18 marca 2011 r. )
  64. (w) „  Rupia popiera Action contre Libya  ” , The Post Zambia Online ,27 marca 2011 r.( przeczytaj online , skonsultowano 5 kwietnia 2011 r. )
  65. (w) „  Liga Arabska uznaje Libijską Radę Rebeliantów  ” , RTT News ,25 sierpnia 2011( przeczytaj online , skonsultowano 25 sierpnia 2011 )
  66. „  Tunis uznaje libijskich rebeliantów za przedstawiciela kraju  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) ,grudzień 2011
  67. „  Egipt uznaje rebeliancki rząd Libii  ” , thenewage.co.za (dostęp 22 sierpnia 2011 )
  68. Malone 2011
  69. (w) „  Etiopia rozpoznaje libijskich buntowników  ” , teraz Liban ,24 sierpnia 2011( przeczytaj online , konsultacja 24 sierpnia 2011 r. )
  70. (w) „  Libia-NTC: Narodowa Rada Przejściowa w Libii  ” , Africa Online ,27 sierpnia 2011( przeczytane online , konsultowane 27 sierpnia 2011 )
  71. (w) „  Czad uznaje radę rebeliantów za jedyną legalną władzę w libijskich sąsiadach  ” na aljazeera.net ,24 sierpnia 2011(dostęp 24 sierpnia 2011 )
  72. (w) Reuters , „  Benin Recognize Libyan rebels  ” na reuters.com ,27 sierpnia 2011(dostęp 27 sierpnia 2011 )
  73. (w) "  Algieria odmawia uznania libijskich rebeliantów  " , teraz Liban ,26 sierpnia 2011( przeczytaj online , skonsultowano 26 sierpnia 2011 )
  74. (w) "  libijski wysłannik do Zimbabwe wydalony za spalenie flagi  " , Zimbabwe ,26 sierpnia 2011( przeczytaj online , skonsultowano 26 sierpnia 2011 )
  75. (w) „  UA wzywa spotkanie nadzwyczajne w Libii  ” , The Africa Report ,27 sierpnia 2011( przeczytane online , konsultowane 27 sierpnia )
  76. (w) „  Libia: Jak SA stał mocno na pieniądzach dla buntowników  ” , Mail & Globe Online ,26 sierpnia 2011( przeczytane online , konsultowane 27 sierpnia 2011 )
  77. (w) „  Urzędnik Unii Afrykańskiej uznaje nowe przywództwo Libii  ” ,20 września 2011
  78. "  Unia Afrykańska otrzymuje 400 milionów dodatkowych szczepionek przeciwko Covid-19  " , na lemonde.fr ,28 stycznia 2021
  79. „  Afryka w obliczu Covid-19: kontynent zaszczepiony w 2022  ” , na lemonde.fr ,12 marca 2021
  80. Blaise Tchikaya, Prawo Unii Afrykańskiej: zasady, instytucje i orzecznictwo , Issy-les-Moulineaux, LGDJ ,2019, 360  pkt. ( ISBN  978-2-275-06376-8 )
  81. „  Raport dla wybranych krajów i tematów  ”
  82. „  Raport dla wybranych grup krajów i tematów  ”
  83. (w) "  Porównanie krajów - PKB (parytet siły nabywczej)  " na CIA.gov
  84. (w) „  Profil: Unia Afrykańska  ” , BBC News,1 st lipca 2006(dostęp 10 lipca 2006 )
  85. Aboubacar Yacouba Barma, „  Aerial: UA uruchamia afrykańskie otwarte niebo z 23 krajami kontynentu  ” , na La Tribune Afrique ,24 stycznia 2018(dostęp 26 stycznia 2018 r . ) .
  86. Dossier „Miliard Afrykanów! », W Jeune Afrique , n o  2550, od 22 do 28 listopada 2009, s. 24-31
  87. Panafrykanizm i „Kopia archiwalna” Unii Afrykańskiej (wersja archiwum internetowego z 25 marca 2009 r. ) , Dallas L. Browne.
  88. Konstytucja 2000 , s.  Artykuł 25.
  89. (w) „  Etiopia: AU wprowadza rok 2006 Rokiem Języków Afrykańskich  ” , AllAfrica.com,2006(konsultowane w 2006 r. )
  90. „  Rok Języków Afrykańskich (2006) – Plan na Rok Języków Afrykańskich – Streszczenie  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Que faire? ) (Dostęp 29 marca 2013 )

Bibliografia

Oficjalne dokumenty

Pracuje

  • (en) Hiruy Wubie i Zelalem Tsegaw , Prawo Unii Afrykańskiej (materiały dydaktyczne),2009, 246  s. ( przeczytaj online [PDF] ).
  • Unia Afrykańska piętnaście lat później ( pref.  Jacques Fame Ndongo), t.  2, Harmattan,2017, 316  pkt. ( ISBN  978-2-343-12102-4 )
  • Guy Mvelle, Laurent Zang, Jacques Fame Ndongo, Unia Afrykańska piętnaście lat później , t.  1, L'Harmattan,2017, 346  s.

Artykuły

  • "  Jean Ping, nowy przewodniczący Komisji  ", RFI ,2 lutego 2008( przeczytaj online )
  • ( fr ) Barry Malone , „  UA nie uzna libijskiej rady rebeliantów: dyplomaci  ” , The Daily Star ,26 sierpnia 2011( przeczytaj online , skonsultowano 26 sierpnia 2011 )
  • en) „  Unia Afrykańska wzywa obie strony do powściągliwości  ” , The Star ,21 marca 2011( przeczytaj online [ archiwum z21 maja 2011] , dostęp 5 lipca 2011 )
  • Emmanuel Mulondo , „  Kutesa, AU zablokowana przed wjazdem do Libii  ”, Daily Monitor ,21 marca 2011( przeczytaj online , konsultacja 21 marca 2011 )
  • "  Unia Afrykańska domaga się zakończenia ataków wojskowych na Libię, pomija spotkanie w Paryżu  ", Sudan Tribune ,19 marca 2011( przeczytaj online , konsultacja 21 marca 2011 )
  • (en) Baboki Kayawe , „  Kama wspiera strefę zakazu lotów w Libii  ” , Mmegi Online ,23 marca 2011( przeczytaj online , skonsultowano 5 kwietnia 2011 r. )
  • Francis Kpatindé , “  Witamy w Unii Afrykańskiej  ”, Courrier international ,20 lutego 2012( przeczytaj online )
  • Xavier Martinet , „  Afryka. Początek wspólnego rynku afrykańskiego?  », kultura francuska ,22 marca 2018 r.( przeczytaj online )

Uzupełnienia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne