Michel Djotodia | |
Funkcje | |
---|---|
Głowa państwa przejściowego Republiki Środkowoafrykańskiej | |
24 marca 2013 r - 10 stycznia 2014 ( 9 miesięcy i 17 dni ) |
|
Wybór | 13 kwietnia 2013 |
Premier | Nicolas Tiangaye |
Poprzednik | Francois Bozizé |
Następca |
Alexandre-Ferdinand N'Guendet (tymczasowa) Catherine Samba-Panza (przejście) |
Wicepremier, Minister Obrony Narodowej Republiki Środkowoafrykańskiej | |
3 lutego - 24 marca 2013 r ( 1 miesiąc i 21 dni ) |
|
Prezydent | Francois Bozizé |
Premier | Nicolas Tiangaye |
Biografia | |
Imię urodzenia | Michel Am-Nondokro Djotodia |
Data urodzenia | 1949 (71-72 lata) |
Miejsce urodzenia | Vakaga ( Oubangui-Chari , francuska Afryka Równikowa ) |
Narodowość | Środkowoafrykański |
Partia polityczna | Związek Sił Demokratycznych na Rajdzie (UFDR) |
Religia | islam |
Szefowie państw Afryki Środkowej | |
Michel Djotodia , urodzony w 1949 r. W Vakaga ( Oubangui-Chari , AEF ), jest mężem stanu z Afryki Środkowej , przywódcą ruchu polityczno-wojskowego Związku Sił Demokratycznych na rzecz Rajdu (UFDR), uczestnik buntu Seleki , który ogłosił się głową państwa The24 marca 2013 rpo obaleniu i ucieczce prezydenta François Bozizé . Rezygnuje ze stanowiska w dniu10 stycznia 2014.
Djotodia urodził się w rodzinie muzułmańskiej etnicznej Goula w regionie Vakaga , który nazywał się Deya , imię jego ojca. W bardzo młodym wieku opuścił swoją wioskę Gordil i zamieszkał w Birao , stolicy Vakaga, gdzie jego ojciec otrzymał zasiłek jako weteran armii francuskiej.
Kształcił się w szkole podstawowej w Birao, a następnie w college'u w Bambari, gdzie chrześcijański nauczyciel nadaje mu imię „Michel”, prawdopodobnie po to, by ułatwić mu zdobycie stypendium na studia za granicą. Rzeczywiście, po ostatnim roku leci do Związku Radzieckiego , gdzie będzie żył około czternastu lat.
Po powrocie Djotodia dzieli swoje życie między Vakagę, w której założył rodzinę i założył firmę, a Bangi , stolicę kraju, gdzie zajmował różne stanowiska w administracji, finansach i planowaniu.
W 1998 r. Wszedł do polityki, ubiegając się o deputację w Birao pod szyldem Ruchu na rzecz Demokracji i Rozwoju (MDD) byłego prezydenta Davida Dacko , ale przegrał z kandydatem prezydenta Patassé .
Wielojęzyczny oficjalny (mówi angielski , arabski , francuski i rosyjski ), starał się o stanowisko przedstawiciela konsularnego w sudańskim miasta z Nyala , który w pierwszym cudem uniknął go, ale który zakończył się uzyskaniem w 2005 roku dzięki „zmiany rządowy. Rzeczywiście, po dojściu do władzy François Bozizé w 2003 r. Djotodia zbliżył się do nowego reżimu poprzez Lévy Yakité i Jean-Francis Bozizé , syna głowy państwa.
Przed wyborami prezydenckimi w 2005 roku Michel Djotodia dołączył do Koordynacji Kadr w celu poparcia Bozizé, a kilka tygodni później został powołany do Nyali. Jest jednak oskarżony o spisek przeciwko reżimowi, który domaga się jego powrotu do Bangi.
Rząd sudański wydalił go do Kotonu w Beninie , gdzie utworzył Związek Sił Demokratycznych na rzecz Rajdu (UFDR), który rozpoczął pierwszą wojnę domową w Afryce Środkowej .
Plik 20 listopada 2006wraz ze swoim rzecznikiem Abakarem Sabonem został aresztowany przez siły benińskie na wniosek rządu Bozizé. Po osiemnastu miesiącach spędzonych w cywilnym więzieniu w Kotonu mężczyźni zostali zwolnieniczerwiec 2008, po wyrażeniu zgody na udział w porozumieniach pokojowych z rządem Afryki Środkowej. Abakar Sabon, który wstąpił do reżimu po powrocie do Bangi, Djotodia pozostał w Kotonu przez kolejne cztery lata, w którym to czasie założył nową rodzinę.
W Grudzień 2012, Djotodia wrócił do Republiki Środkowoafrykańskiej i dołączył do makii, aby założyć Selekę . Następnie stał się kluczową postacią w koalicji rebeliantów - w przeciwieństwie do reżimu Bozizé za nieprzestrzeganie porozumień pokojowych - szybko zajmując dużą część kraju. Zgodnie z porozumieniami pokojowymi w Libreville , wStyczeń 2013Prezydent François Bozizé zgadza się na powołanie premiera opozycji i włączenie rebeliantów do rządu. Ponieważ negocjacje kontynuował rząd jedności narodowej kierowanego przez premiera Nicolas Tiangaye powstał na3 lutego 2013. Składa się z sojuszników Bozizé, opozycji i buntowników. Djotodia objęła kluczowe stanowisko wicepremiera i ministra obrony narodowej2 lutego 2013.
Porozumienia pokojowe zawodzą tak szybko, jak Marzec 2013 : Seleka przejmuje duże miasta i ponownie oskarża Bozizé o nieprzestrzeganie obietnic. Rebelianci najeżdżają Bangi, dokąd udaje się pięciu ministrów, których trzymali, w tym Dżotodia. Zajmują opuszczony pałac prezydencki: prezydent uciekł do Kamerunu, podczas gdy niektórzy z jego sojuszników przeprawili się przez rzekę, aby udać się do Demokratycznej Republiki Konga . Djotodia zapewnia, że to zbuntowani żołnierze podjęli decyzję o usunięciu Bozizé i że nie była to jego osobista wola.
Plik 25 marca 2013przejmuje władzę i ogłasza się głową państwa po zdobyciu stolicy Bangi przez rebeliantów, podczas którego obalono generała François Bozizé . 500 francuskich żołnierzy jest rozmieszczonych w Bangi, aby wspierać nowy reżim. W przemówieniu w Bangi zapowiedział, że zachowa premiera Nicolasa Tiangaye z porozumień z Libreville i zorganizuje wybory w ciągu maksymalnie trzech lat. Gdy tylko objął władzę w marcu, rozwiązał Selekę .
Jednak nie jest uznawany przez swoich afrykańskich odpowiedników, którzy wzywają do ustanowienia transformacji.
PrzejściePlik 13 kwietnia 2013, w ramach okresu przejściowego, Tymczasowa Rada Narodowa, tymczasowy parlament, potwierdza to w swoim stanowisku.
W lipcu 2013 r. Zaapelował o ochronę francuskich najemników z firmy Roussel G-Sécurité, która nie podobała się francuskiemu rządowi.
Plik 18 sierpnia 2013, został oficjalnie mianowany głową państwa w okresie przejściowym 18 sierpnia 2013przez okres 18 miesięcy. Przy tej okazji zapewnia, że nie będzie kandydatem w następnych wyborach prezydenckich. Jest pierwszym muzułmańskim prezydentem w kraju, w którym większość populacji to chrześcijanie.
W październiku 2013 roku byli rebelianci, jednak rozwiązani przez Dżotodię w marcu tego samego roku, dopuszczali się licznych nadużyć wobec ludności, na które Dżotodia nie potrafił zareagować.
Jednym z pierwszych środków jego prezydentury jest ponowne rozważenie kontraktów naftowych na korzyść Czadu.
W grudniu 2013 roku spotkał François Hollande'a w hangarze na lotnisku w Bangi.
Jego rezygnacji ze stanowiska, wraz z premierem Nicolas Tiangaye The10 stycznia 2014pod naciskiem innych głów państw Wspólnoty Gospodarczej Państw Afryki Środkowej zebranych w N'Djaména .
Postanowił ponownie udać się na wygnanie do Kotonu w Beninie , gdzie ma rezydencję i gdzie poznał swoją żonę Chantal Tohouégnon.