Komitet Stałych Przedstawicieli lub COREPER jest organem Unii Europejskiej . Przygotowuje pracę Rady w Unii Europejskiej . Składa się ze stałych przedstawicieli każdego państwa członkowskiego przy UE (lub ich zastępców), a przewodniczy mu ambasador (lub zastępca PR) państwa członkowskiego, które przewodniczy Radzie . Zapewnia również powiązania między Radą Ministrów a innymi instytucjami.
W 1953 r. Rada Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali podjęła decyzję o utworzeniu komisji koordynacyjnej lub COCOR. Organ ten, nieprzewidziany w Traktacie EWWiS , składa się z dwóch wyższych urzędników z każdego państwa członkowskiego. Jego zadaniem jest przygotowywanie prac Rady.
Innowacja ta została sformalizowana w traktatach rzymskich z 1957 r . : art. 151 traktatu EWG rzeczywiście stanowi, że regulamin wewnętrzny Rady „może przewidywać powołanie komitetu złożonego z przedstawicieli państw członkowskich. Zarząd określa misję i kompetencje tego komitetu. ”(Artykuł 121 traktatu EURATOM jest sformułowany w identyczny sposób).
Po utworzeniu na początku 1958 r. Członkom tego komitetu przyznano prawa i prerogatywy ambasadorów. Osiedlają się na stałe w Brukseli.
W swojej wersji przedlizbońskiej Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską przewidywał w artykule 207 ustęp 1, że „komitet składający się ze stałych przedstawicieli Państw Członkowskich ma za zadanie przygotowywanie prac Rady i wypełnia mandaty powierzone mu przez tę ostatnią. Komisja może podejmować decyzje porządkowe w przypadkach przewidzianych regulaminem wewnętrznym Rady. Pierwsze zdanie zostało wprowadzone w tym brzmieniu przez traktat z Maastricht , drugie zostało dodane przez traktat z Amsterdamu . W wersji skonsolidowanej Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej z dnia7 czerwca 2016 rrolę COREPER-u określa art. 240 ust. 1.
COREPER przygotowuje prace Rady. Pełni rolę polecenia, a nawet we własnym imieniu jest izbą rozliczeniową . W szczególności omawia i stara się sfinalizować teksty o charakterze politycznym, ustawodawczym lub regulacyjnym, przedłożone do przyjęcia przez Radę. Tekst już przyjęty w COREPER jest umieszczany na szczycie porządku dziennego Rady do formalnego przyjęcia, zwykle bez debaty („punkty A”). Teksty wymagające dyskusji, dodatkowej pracy, a nawet głosowania Rady są ze swojej strony wymienione jako „punkty B” Rady.
COREPER obejmuje dwa szkolenia:
Istnieją zatem dwa kanały przygotowywania decyzji Rady.
Tymi pytaniami zajmuje się COREPER I. Są to kwestie, którymi zajmuje się Rada w składach właściwych dla:
Praca COREPER I jest przygotowywana:
COREPER II jest kompetentny. Zajmuje się również, przynajmniej formalnie, zagadnieniami omawianymi w COREPER I. COREPER II w swoich składach przygotowuje własną pracę dla Rady:
Praca COREPER II jest przygotowywana: