Rajd Wielkiej Brytanii

Rajd Wielkiej Brytanii Opis obrazu Logo_du_Rallye_de_Grande-Bretagne.png. Generał
Sport Rajd samochodowy
kreacja 1932
Inne nazwy) Rajd Walii GB
Organizatorzy FIA
Wydania 76 (w 2019 r.)
Kategoria Rajdowe Mistrzostwa Świata (WRC)
Okresowość roczny
Oficjalna strona internetowa walesrallygb.com

Nagrody
Posiadacz tytułu Załoga: (2018) Sébastien Ogier Julien Ingrassia Producent: (2018) M-Sport



Więcej tytułów Załoga: Sébastien Ogier (5) Julien Ingrassia (5) Producent: Ford (15)



Aplikacja Crystal Clear kworldclock.pngO ostatnim konkursie zobacz:
Rajd Wielkiej Brytanii 2021

Rajd Wielkiej Brytanii (dawniej Royal Automobile Club rajdowego , RAC Rally (od początków do roku 1997), związany z warunkami Daily Mirror (1971/73), Lombard (1974/92, spółka finansowa), Network Q (1993-2002) jest wiec która została zakwestionowana po raz pierwszy w roku 1932. jest on również zachowany dla krajowych mistrzostwach angielskiej MSA . Jego dokładna nazwa jest teraz Rajd Wielkiej Brytanii od 2003 roku (dzięki rządu Welsh ), termin Wielkiej Brytanii podejmowane w oderwaniu n „pojawiła się w roku 2009. jest on zarządzany z Cardiff , który jest również jego głównym punktem wyjścia, kilka ostatnich wyjątki takie jak Cheltenham , lub konurbacja z Deeside na dalekiej północy Walii w 2013 roku (na Zamek Conwy dokładnie).

Po raz pierwszy w swojej historii rajd jest odwoływany na dwa kolejne lata (2020-2021) w związku z pandemią Covid-19  ; dwa poprzednie odwołania z lat 1957 i 1967.

Historia

Jej pierwszym (nieoficjalnym) zwycięzcą jest AH Loughborough (wówczas pułkownik, następnie mianowany generałem brygady w 1936 r.) Na Lanchester 15/18, który uzyskał najmniej punktów karnych w głównym teście końcowym. Następnie 341 zawodników opuściło dziewięć różnych miast (Londyn, Bath, Norwich, Leamington, Buxton, Harrogate, Liverpool, Newcastle i Edynburg) na ponad 1500 kilometrów do Torquay . W programie są testy przyspieszenia i sterowania, a na mecie zawody elegancji . W 1938 roku przybyło 231 załóg z 237 startujących na starcie. Czysty spektakl będzie z okresu powojennego.

W 1953 roku stał się 10 th i ostatnia runda kalendarz European Championship Rally urodzenia. Z Rajdem Monte-Carlo jedyne wydarzenie, które istnieje do dziś, pozostaje w ówczesnym kalendarzu kontynentalnym. Sporny późną jesienią na przełomie listopada i grudnia deszcz, mgła i błoto są najczęściej wymuszonymi gośćmi jego programu, który wiedzie ścieżkami przez wilgotne lasy.

Po udanej organizacji pierwszego etapu leśnego w Argyll ( Szkocja ) w 1960 r., W kolejnym roku konkurs otworzył się na leśne drogi w pozostałej części kraju.

W 1967 roku ATV zaplanował po raz pierwszy szeroką transmisję telewizyjną z tego wydarzenia. Choroba pryszczycy usta alarm wywołany w przeddzień wyścigu przekształcił go w skromnym przejściach dla prasy audiowizualnej wokół Bagshot .

W 1971 Mickey Mouse Etapy (lub etapy widowiskowe ) zostały wprowadzone w pierwszym dniu wyścigu , pozbawiony realnych wyzwań i przeznaczone dla lepszego kontaktu z coraz większej publiczności do kanału, tak jak w Sutton Coldfield Park . Obecnie zastępują je Odcinki Super Specjalne .

W 1981 roku do mety dotarły tylko 54 załogi ze 151. W 1986 roku RAC (lub Lombard ) gościł ostatni występ pojazdów Grupy B FIA . Peugeot 205 T16 Evolution 2 trwa trzy z czterech czołowych miejsc, z Timo Salonen , Juha Kankkunen i Mikael Sundström . Do 1988 r. Odbywał się na tajnych torach, częściowo z powodu przekraczania prywatnej własności na wszystkich odcinkach specjalnych, wtedy brytyjskie prawo zabraniało pożyczania dróg publicznych zamkniętych dla ruchu, ściśle przynajmniej do 1997 r. Podczas rajdu Jim Clark Memorial .

W 1998 roku Hiszpan Sainz zobaczył, jak jego trzeci tytuł mistrza świata odleciał 500 metrów przed końcem wyścigu, a silnik jego Toyoty Corolli nagle zgasł podczas ES w Margam Park .

W 2005 roku na Millennium Stadium odbył się pierwszy Super Odcinek Specjalny . Michael Park ginie, gdy samochód, w którym jest pilotem, uderza w drzewo, a Sébastien Loeb dobrowolnie przegrywa wyścig, który jest odcięty od jego ostatnich dwóch OS.

Ten rajd był brytyjski okrągły z Rajdowych Mistrzostw Świata od czasu jego powstania w 1973 roku . Tradycyjnie zamyka wszystkie sezony na świecie od momentu powstania, z rzadkimi wyjątkami.

Sébastien Ogier jest rekordzistą zwycięstw w tym rajdzie z 5 sukcesami, wyprzedzając Hannu Mikkola i Pettera Solberga , którzy triumfowali czterokrotnie.


Obecnie trwają dwa inne zawody: RAC Revival Rally z nowoczesnymi i słabszymi samochodami oraz Roger Albert Clark Rally Historique z modelami wyprodukowanymi przed 1972 rokiem.

(uwaga: Rally of Wales (lub Welsh Rally ) to inna impreza, licząca się do BRC (British Rally Championship) )

Zwycięzcy Rajdu Wielkiej Brytanii

Przed wojną

Rok Pilot Drugi pilot Samochód
1932 Pułkownik AH Loughborough - Lanchester 15/18
1933 Miss Kitty Brunell - AC Ace
1934 FRG Spikins - Piosenkarka Le Mans
1935 HC Dryden - Bród
1936 CEA Westcott - Austin siedem
1937 Jack Harrop - Jaguar SS100
1938 Jack Harrop - Jaguar SS100
1939 Abiegeg Fane - BMW 328

Po wojnie

Rok Pilot Drugi pilot Samochód
1951 Ian Appleyard Pani. Pat Appleyard Jaguar XK 120
1952 Godfrey imhof Pani. Barbara "Betty" Frayling Allard J2X Cadillac
1953 Ian Appleyard Pani. Pat Appleyard Jaguar XK 120
1954 John Walwork Harold Brooks Triumph TR 3
1955 Jimmy ray Brian Harrocks Dziesięć standardowych
1956 Lyndon Sims Rupert Jones i Tony Ambrose Astom-Martin DB2
1957 Wydarzenie odwołane ( kryzys sueski )
1958 Peter Harper Bill Deane Sunbeam-Rapier
1959 Gerry Burgess Sam Croft-Pearson Ford zephyr
1960 Erik Carlsson Stuart Turner Saab 96
1961 Erik Carlsson John Brown Saab 96
1962 Erik Carlsson David Stone Saab 96
1963 Tom trana Sune Lindstrom Volvo PV 544
1964 Tom trana Gunnar thermaenius Volvo PV 544
1965 Rauno Aaltonen Tony Ambroży Mini Cooper
1966 Bengt Söderström Palma Gunnar Ford Cortina Lotus
1967 Test odwołany ( pryszczyca )
1968 Simo lampinen John davenport Saab 96
1969 Harry Källström Gunnar Häggbom Lancia Fulvia 1.6 Coupe HF
1970 Harry Källström Gunnar Häggbom Lancia Fulvia 1.6 Coupe HF
1971 Stig Blomqvist Arne Hertz Saab 96 V4
1972 Roger Clark Tony Mason Ford Escort RS1600
1973 Timo Mäkinen Henry liddon Ford Escort RS1600
1974 Timo Mäkinen Henry liddon Ford Escort RS1600
1975 Timo Mäkinen Henry liddon Ford Escort RS1800
1976 Roger Clark Stuart pegg Ford Escort RS1800
1977 Björn Waldegård Hans Thorszelius Ford Escort RS1800
1978 Hannu mikkola Arne Hertz Ford Escort RS1800
1979 Hannu mikkola Arne Hertz Ford Escort RS1800
1980 Henri Toivonen Paul biały Talbot Sunbeam
Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden Hannu mikkola Arne Hertz Audi Quattro
1982 Hannu mikkola Arne Hertz Audi Quattro
1983 Stig Blomqvist Björn Cederberg Audi Quattro A2
1984 Ari Vatanen Terry Harryman Peugeot 205 Turbo 16
1985 Henri Toivonen Neil Wilson Lancia Delta S4
1986 Timo salonen Seppo Harjanne Peugeot 205 Turbo 16 Evolution 2
1987 Juha kankkunen Juha piironen Lancia Delta HF 4WD
1988 Markku Alén Ilkka Kivimäki Lancia Delta Integrale
1989 Pentti Airikkala Ronan McNamee Mitsubishi Galant VR-4
1990 Carlos Sainz Luís Moya Toyota Celica GT-4 (ST165)
1991 Juha kankkunen Juha piironen Lancia Delta HF Integrale 16v
1992 Carlos Sainz Luís Moya Toyota Celica Turbo 4WD (ST185)
1993 Juha kankkunen Nicky Grist Toyota Celica Turbo 4WD (ST185)
1994 Colin McRae Dzwonek Dereka Subaru Impreza 555
1995 Colin McRae Dzwonek Dereka Subaru Impreza 555
1996 Armin Schwarz Denis Giraudet Toyota Celica GT-4
1997 Colin McRae Nicky Grist Subaru Impreza WRC 97
1998 Richard się pali Robert Reid Mitsubishi Carisma GT
1999 Richard się pali Robert Reid Subaru Impreza WRC 99
2000 Richard się pali Robert Reid Subaru Impreza WRC 2000
2001 Marcus Gronholm Timo Rautiainen Peugeot 206 WRC
2002 Petter solberg Phil Mills 2002 Subaru Impreza WRC
2003 Petter solberg Phil Mills 2003 Subaru Impreza WRC
2004 Petter solberg Phil Mills Subaru Impreza WRC 2004
2005 Petter solberg Phil Mills Subaru Impreza WRC 2005r
2006 Marcus Gronholm Timo Rautiainen Ford Focus RS WRC 06
2007 Mikko Hirvonen Jarmo Lehtinen Ford Focus RS WRC 07
2008 Sebastien loeb Daniel Elena Citroën C4 WRC
2009 Sebastien loeb Daniel Elena Citroën C4 WRC
2010 Sebastien loeb Daniel Elena Citroën C4 WRC
2011 Jari-Matti Latvala Miikka Anttila Fiesta RS WRC
2012 Jari-Matti Latvala Miikka Anttila Fiesta RS WRC
2013 Sebastien Ogier Julien Ingrassia Volkswagen Polo R WRC
2014 Sebastien Ogier Julien Ingrassia Volkswagen Polo R WRC
2015 Sebastien Ogier Julien Ingrassia Volkswagen Polo R WRC
2016 Sebastien Ogier Julien Ingrassia Volkswagen Polo R WRC
2017 Elfyn evans Daniel Barritt Ford Fiesta WRC
2018 Sebastien Ogier Julien Ingrassia Ford Fiesta WRC
2019 Ott Tänak Martin Järveoja Toyota Yaris WRC
2020 Wydarzenia odwołane ( pandemia Covid-19 )
2021

Zwycięstwa

-15-

-9-

-6-

-5-

-4-

-3-

-2-

-1-


Puchar pań

(od 1936 do 1953 pojawia się odrobina Concours d'Elegance , z subtelnym wyróżnieniem, czy to kabriolet czy nie ...; wolne lata odpowiadają najczęściej nieobecności sklasyfikowanej kobiecej załogi. Tabela podsumowuje wszystkie sklasyfikowane premierowe kobiety )

Nagrody
  • 1936 - Miss J. Richmond (Triumph) otwarte samochody (kabriolety); Panna M.Wilby (Armstrong-Siddeley) zamknięte samochody (sedany)
  • 1938 - Pani KMHague (Riley) otwiera samochody ; Panna O. Bailey (Rover) zamknęła samochody
  • 1939 - Pani Kaye Hagne (Riley) otwiera samochody ; Lady Chetwynd (Ford) zamknięte samochody
  • 1951 - otwarte samochody Miss M. Newton / Miss A. Newton (Jaguar XK120) ; Panna S. Van Damm / Pani B. Wisdom (Hillman Minx) zamknęła samochody
  • 1952 - Miss M. Newton / Miss A. Newton (Jaguar XK120) otwarte samochody ; Miss HNDunham / C. Sadler (Rover) zamknięte samochody
  • 1953 - Miss AICNeil / Miss CMSNeil (Morgan plus 4) otwarte samochody ; Panna S. Van Damm / Pani F. Clarke (Sunbeam-Talbot 90) zamknięte samochody
  • 1955 - Sheila van Damm / Anne Hall (Promień słońca)
  • 1956 - Miss Angela Palfrey / Miss A. Jervis (Austin A40)
  • 1958 - Pat Moss / Ann Wisdom (Morris Minor 1000)
  • 1959 - pani Pauline Mayman / Daphne Freeman (Morgan Plus 4)
  • 1960 - Pat Moss / Ann Wisdom (Austin Healey)
  • 1961 - Miss S. Cooper / Miss P Block (Sunbeam)
  • 1962 - Pat Moss / Pauline Mayman (Austin Healey 3000)
  • 1963 - Pat Moss / Miss Jenny Nadin (Ford Cortina GT)
  • 1964 - Pat Moss-Carlsson / Elizabeth Nyström (Saab Sport)
  • 1965 - Pat Moss-Carlsson / Elizabeth Nyström (Saab Sport)
  • 1966 - Pat Moss-Carlsson / Elizabeth Nyström (Saab Sport)
  • 1967 - Pat Moss-Carlsson (8) / Elizabeth Nyström (Saab V4)
  • 1969 - Jill Robinson / Audrey Scott (BMW 2002 Ti)
  • 1970 - Marie-Claude Beaumont / Martine de la Grandrive (Opel Commodore GS / E)
  • 1971 - Marie-Claude Beaumont / Martine de la Grandrive (Opel Ascona)
  • 1972 - Marie-Claude Beaumont / Christine Giganot (Opel Ascona)
  • 1973 - Rosemary Smith / Pauline Gullik (Ford Escort RS 1600)
  • 1976 - Jill Robinson / Pauline Gullik (Ford Escort RS1800)
  • 1977 - Jill Robinson / Dorothy Selby-Boothroyd (Ford Escort RS2000)
  • 1978 - Judy Simpson / Dorothy Selby-Boothroyd (Ford Escort RS 2000)
  • 1979 - Marja-Liisa Korpi / Eija Heiniö (Ford Escort RS 2000)
  • 1981 - Louise Aitken-Walker / Ellen Morgan (Ford Escort RS 2000)
  • 1982 - Michèle Mouton / Fabrizia Pons (Audi Quattro)
  • 1983 - Suzanne Kottulinsky (córka Freddy'ego ) / Lotta Wennberg (Oepl Ascona)
  • 1984 - Michèle Mouton / Fabrizia Pons (Audi Quattro Sport)
  • 1985 - Louise Aitken-Walker / Ellen Morgan (Peugeot 205 GTI)
  • 1986 - Louise Aitken-Walker / Ellen Morgan (Nissan 240 RS)
  • 1988 - Carole Vergnaud / Dilys Rogers (Citroën AX Sport)
  • 1989 - Louise Aitken-Walker / Ellen Morgan (Vauxhall Astra GTE)
  • 1990 - Louise Aitken-Walker / Christina Thörner (Vauxhall Astra GTE)
  • 1991 - Louise Aitken-Walker (6) / Christina Thörner (Ford Sierra RS Cosworth 4x4)
  • 1994 - Isolde Holderied / Christina Thörner (Mitsubishi Lancer Evo II)
  • 1995 - Isolde Holderied / Christina Thörner (Mitsubishi Lancer Evo II)
  • 1996 - Andrea Hall / Sue Mee (Mitsubishi Galant VR-4)
  • 1997 - Stéphanie Simmonite / Rachaël Simmonite (Ford Escort RS Cosworth)
  • 1998 - Pernilla Walfridsson / Ülrika Mattsson (Mitsubishi Lancer Evo IV)
  • 1999 - Natalie Barratt / Stella Boyles (Mitsubishi Lancer Evo IV)
  • 2000 - Penny Mallory - Sue Mee (Ford Focus RS WRC '00)
  • 2002 - Natalie Barratt / Roger Freeman (Hyundai Accent WRC)
  • 2003 - Natalie Barratt / Kaj Lindström (Mitsubishi Lancer Evo VII)
  • 2006 - Mandy Bowman / Kenneth Bowman (Mitsubishi Lancer Evo V)
  • 2007 - Burcu Cetinkaya / Cicek Güney (Ford Fiesta ST)
  • 2008 - Burcu Cetinkaya / Cicek Güney (Ford Fiesta ST)
  • 2009 - Burcu Cetinkaya / Cicek Güney (Ford Fiesta R2)
  • 2011 - Becky Kirvan / Will Rodgers (Ford Fiesta ST)
  • 2012 - Molly Taylor / Sebastian Marshall (Citroën DS3 R3T)
  • 2013 - Amy Williams / Tony Jardine (Mitsubishi Lancer Evo IX) (zwycięzcy klas)
  • 2014 - Molly Taylor / Sébastian Marshall (Citroën DS3 R3T)
 

Roger Albert Clark Rally (lub RAC Rally Historique)

Od 2004 r. Organizowany jest Rajd Rogera Alberta Clarka :

Nagrody
  • 2004 : Stig Blomqvist / Ana Goni (Ford Escort Mk2):
  • 2005 : Mark Higgins / Peter Martin (Ford Escort Mk1);
  • 2006 : Jimmy McRae / Andy Richardson (Ford Escort Mk2);
  • 2007 : Steve Bannister / Kevin Rae (Ford Escort Mk2);
  • 2008 : Malcolm Wilson / John Millington (Ford Escort Mk2);
  • 2009 : Gwyndaf Evans / John Millington (Ford Escort Mk2);
  • 2010 : Stefaan Stouf (zwycięzca Rallye des Routes du Nord Historique w 2005 roku) / Joris Erard (Ford Escort Mk1);
  • 2011 : Gwyndaf Evans / John Millington (Ford Escort Mk2).
  • 2012 : Martin McCormack / Phil Clarke (Ford Escort Mk2);
  • 2013 : Steve „zbanowany” Bannister / Kevin Rae (Ford Escort Mk2).

Uwagi i odniesienia

  1. Rally Ypres zastępuje Rally Britain , na motorsport.com , 8 stycznia 2021 (dostęp 8 stycznia 2021).
  2. Historia artykułu RAC Rally , 23 września 1997, na ukmotorsport.com
  3. Artykuł Jack Kemsley And The Forests , 9 grudnia 2001, na CarKeys.co.uk
  4. Mickey Mouse stage i artykuł Michaela Parku z 17 września 2007 r. Na Scivi.air-nifty.com
  5. (w) „  Winners of the Wales Rally GB  ” (dostęp 11 kwietnia 2010 )
  6. (Ten rok liczy się tylko dla FIA 2L. Constructors 'Championnet, 2L.WC)

Linki zewnętrzne

Nawigacja