Monthou-sur-Cher

Monthou-sur-Cher
Monthou-sur-Cher
Zamek Gué-Péan.
Administracja
Kraj Francja
Region Centrum Doliny Loary
Departament Loir-et-Cher
Miasto Romorantin-Lanthenay
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Val-de-Cher-Controis
Mandat burmistrza
 Jean-François Marinier
2020 -2026
Kod pocztowy 41400
Wspólny kod 41146
Demografia
Miły Miesięcy
Ludność
miejska 		961  mieszk. (2018 spadek o 1,03% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 48  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 47 ° 20 ′ 51 ″ północ, 1 ° 17 ′ 46 ″ wschód
Wysokość Min. Maks. 61  m
135  m²
Powierzchnia 20,16  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Montrichard Val de Cher
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Montrichard
Ustawodawczy Pierwszy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Centre-Val de Loire
Zobacz na mapie administracyjnej Centre-Val de Loire Lokalizator miasta 14.svg Monthou-sur-Cher
Geolokalizacja na mapie: Loir-et-Cher
Zobacz na mapie topograficznej Loir-et-Cher Lokalizator miasta 14.svg Monthou-sur-Cher
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Monthou-sur-Cher
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Monthou-sur-Cher
Znajomości
Stronie internetowej http://www.monthousurcher.fr/

Monthou-sur-Cher jest francuski gmina znajduje się w dziale z Loir-et-Cher , w tym regionie Centre-Val de Loire .

Obecność ludzka w Monthou-sur-Cher jest pewne przynajmniej od I st  wieku, ponieważ w miejscu zwanym Moulin du Ru, na prawym brzegu rzeki Cher i w południowej części miasta, na skraju Tezeusza , znajduje część starożytnej osady Tasciaca .

Dziedzictwo architektoniczne miasta obejmuje dwa budynki wpisane do inwentarza zabytków  : zamek Gué-Péan , wpisany w 1980 roku, oraz kościół Saint-Cyr w Monthou-sur-Cher, wpisany w 1926 roku.

Geografia

Lokalizacja i sąsiednie gminy

Miasto Monthou-sur-Cher położone jest w południowo-zachodniej części departamentu Loir-et-Cher, w małym rolniczym regionie płaskowyżów bocage w południowej Touraine. W linii prostej jest to 27,2  km od Blois , prefektura departamentu, 34,1  km od Romorantin-Lanthenay , podprefektura , i 8,2  km od Montrichard Val de Cher , stolicy kantonu Montrichard , w którym gmina została zależny od 2015 roku gmina jest także część z salonem Montrichard.

Najbliższe miasta to: Thésée (2,3  km ), Pouillé (3,2  km ), Angé (4,1  km ), Thenay (4,8  km ), Choussy (5  km ), Bourré (5  km ), Pontlevoy (5,8  km ), Mareuil-sur -Cher (6,4  km ) i Saint-Julien-de-Chédon (6,8  km ).

Krajobrazy i relief

W ramach Europejskiej Konwencji Krajobrazowej , przyjętej dnia20 października 2000 i weszła w życie we Francji w dniu 1 st lipca 2006, atlas krajobrazowy Loir-et-Cher został wyprodukowany w 2010 roku przez CAUE z Loir-et-Cher, we współpracy z DIREN Center (które w 2011 roku przekształciło się w DREAL ), partnerem finansowym. Krajobrazy departamentu są zatem zorganizowane w osiem dużych grup i 25  jednostek krajobrazowych . Miasto jest częścią jednostki krajobrazowej "Zurbanizowanego Cher de Montrichard", w obrębie całej "Doliny Cher".

Wokół Montrichard Val de Cher dolina Cher ma stosunkowo płaskie dno i gładkie, lekko pofałdowane w stosunku do miasta. Rzeka płynie powoli, tworząc kilka wysp, takich jak Île Picard czy Île de la Salle, zawsze zielonych. Brzegi są nadal dość trudne do przejścia, chociaż kilka ścieżek daje dostęp do krawędzi wody.

Wysokość terenu gminy waha się od 61 metrów do 135 metrów .

Hydrografia

Miasto jest odwadniane przez Cher (1,211  km ), Bavet (5,846  km ), Anguilleuses (2,687  km ) oraz różne małe rzeki, które tworzą sieć hydrograficzną o łącznej długości 16,73  km .

Cher , o łącznej długości 365,5  km , bierze swój początek w miejscowości Merinchal (Creuse) i wpada do Loire w Cinq-Mars-la-Pile (Indre-et-Loire), po przekroczeniu 117 gmin.

Bavet o całkowitej długości 11,4  km , wzrasta w gminy Oisly i wpada Cher w Monthou-sur-Cher, po przekroczeniu 4 gminy.

Les Anguilleuses przecina miasto z zachodu na wschód. O łącznej długości 11,7  km , ma swój początek w miejscowości Pontlevoy (Loir-et-Cher) i wpada do Bavet w Monthou-sur-Cher (Loir-et-Cher), po przekroczeniu 3 miast.

Jeśli chodzi o ryby , te cieki wodne są sklasyfikowane w drugiej kategorii , gdzie dominuje populacja ryb składa się z białej ryby ( karpiowatych ) oraz drapieżniki ( szczupak , szczupak okoń i okoń ).

Pogoda

Parametry klimatyczne dla gminy w latach 1971-2000

- średnia roczna temperatura: 11,1°C
- liczba dni z temperaturą poniżej -5 °C: 2,8 dnia
- liczba dni z temperaturą powyżej 30 °C: 4 dni
- roczna amplituda termiczna: 14,5°C
- roczna skumulowana opady: 690 mm
- Liczba dni opadów w styczniu: 10,9 dni
- Liczba dni opadów w lipcu: 6,7 dni

Miasto korzysta z „zdegradowanego klimatu oceanicznego równin Centrum i Północy”, zgodnie z typologią klimatów Francji zdefiniowaną w 2010 roku. Ten typ dotyczy całego Basenu Paryskiego z rozszerzeniem w kierunku południowym, a na szczególnie większość departamentu Loir-et-Cher . Klimat pozostaje oceaniczny, ale z piękną degradacją. Temperatury są pośrednie, a opady niskie (mniej niż 700 mm skumulowanych rocznych opadów  ), szczególnie latem, ale deszcze padają średnio przez 12 dni w styczniu i 8 w lipcu, są to średnie wartości odnotowane dla całej Francji. Międzyroczna zmienność opadów jest minimalna, a temperatury wysoka.

Parametry klimatyczne, które pozwoliły na ustalenie tej typologii, to 6 zmiennych dla temperatury i 8 dla opadów, których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok. Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały.

Środowisko naturalne i bioróżnorodność

Żadna przestrzeń przyrodnicza o znaczeniu przyrodniczym nie jest wymieniona na terenie gminy w narodowym inwentarzu przyrodniczym .

Planowanie miasta

Typologia

Monthou-sur-Cher jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Montrichard Val de Cher , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 7 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Użytkowanie gruntów charakteryzuje się znaczeniem przestrzeni rolniczych i przyrodniczych (100%). Wystający szczegółowy podział bazy danych Zawód europejski gleba biofizyczna Corine Land Cover rocznik 2012 przedstawia się następująco: grunty orne (24,4%), uprawy trwałe (33,1%), heterogeniczne obszary rolne (14%), użytki zielone (2,9%), lasy ( 24,4%), wody śródlądowe (1,1%).

Planowanie

Pod względem planistycznym w 2017 r. gmina miała w trakcie rewizji miejscowy plan urbanistyczny . Ponadto, zgodnie z ustawą ALUR ( ustawa o dostępie do mieszkań i urbanistyki remontowanej ) z marca 2014 r., przewidziano miejscowy międzygminny plan zagospodarowania przestrzennego obejmujący obszar gminy Val-de-Cher-Controis na9 lutego 2015.

Siedlisko i mieszkania

Poniższa tabela przedstawia typologię mieszkań w Monthou-sur-Cher w 2016 r. w porównaniu z Loir-et-Cher i całą Francją. Uderzającą cechą zasobów mieszkaniowych jest zatem odsetek drugich domów i mieszkań okazjonalnych (10,7%) niższy niż w departamencie (18%), ale wyższy niż w całej Francji (9,6%). Jeśli chodzi o stan zajętości tych mieszkań, 79,3% mieszkańców gminy posiada swoje mieszkania (79,1% w 2011 r.), w porównaniu z 68,1% w Loir-et-Cher i 57,6 w całej Francji.

Zakwaterowanie w Monthou-sur-Cher w 2016 roku.
Monthou-sur-Cher Loir-et-Cher Cała Francja
Główne rezydencje (w%) 77,3 74,5 82,3
Domy drugorzędne i zakwaterowanie okazjonalne (w %) 10,7 18 9,6
Mieszkania wolne (w %) 11,9 7,5 8.1

Główne zagrożenia

Terytorium gminy Monthou-sur-Cher jest narażone na różne zagrożenia naturalne: powodzie (wylew rzeki Cher lub spływ), klimatyczne (wyjątkowe zimy lub fala upałów ), pożary lasów, ruchy lądowe lub sejsmiczność (bardzo niska sejsmiczność). Narażona jest również na ryzyko technologiczne  : transport materiałów niebezpiecznych .

Zagrożenia naturalne

Ruchy ziemi, które mogą wystąpić w mieście, są albo związane z pęcznieniem gliny , albo spadającymi blokami, osunięciami ziemi lub zawaleniami związanymi z podziemnymi wnękami . Zjawisko skurczu i pęcznienia glin jest konsekwencją zmiany wilgotności gleb gliniastych. Gliny są zdolne do wiązania dostępnej wody, ale także do jej utraty poprzez kurczenie się w przypadku suszy. Zjawisko to może powodować bardzo poważne uszkodzenia budynków (pęknięcia, deformacje otworów), które mogą spowodować, że niektóre pomieszczenia nie będą nadawały się do zamieszkania. Z mapą zagospodarowania tego zagrożenia można zapoznać się na stronie Krajowego Obserwatorium Zagrożeń Naturalnych Georisques. Kolejna mapa pokazuje podziemne wnęki znajdujące się w mieście.

Powodzie Cher są mniej znaczące niż te nad Loarą, ale mogą spowodować znaczne szkody. Historyczne powodzie to powodzie z 1856 roku (5 m w skali Noyers-sur-Cher ), 1940 (4,03  m ) i 1977 (3,58  m ). Maksymalny historyczny przepływ wynosi 1560 m 3 / s i charakteryzuje ponad stuletnią powódź powrotną dla Montrichard Val de Cher . Ryzyko powodzi jest uwzględniane w planowaniu zagospodarowania przestrzennego miasta poprzez plan zapobiegania zagrożeniom powodziowym Cher (PPRI).

Zagrożenia technologiczne

Ryzyko transportu towarów niebezpiecznych na terenie miasta związane jest z jego przekroczeniem gazociągiem transportowym oraz infrastrukturą kolejową. Wypadek mający miejsce w takiej infrastrukturze rzeczywiście może mieć poważne skutki dla budynków lub ludzi do 350  m , w zależności od rodzaju transportowanego materiału. Można odpowiednio zalecić przepisy dotyczące planowania.

Historia

antyk

W departamencie Loir-et-Cher nie ma rzymskiego miasta, z drugiej strony wiele miast o różnych funkcjach było bardzo aktywnych w okresie rzymskim. Tak jest zwłaszcza w przypadku Monthou-sur-Cher, które należało do vicus , czyli drugorzędnej aglomeracji, zwanej Tasciaca . Nazwa Tasciaca pojawia się na stole Peutinger i wyznacza etap na trasie Oblężenie Avaricum ( Bourges ) do Caesarodunum ( Tours ). Aglomeracja, w granicach civitates z Turons , Carnutes i Bituriges Kostki , wydaje się rozwijać od początku naszej ery; ona jest bardzo aktywna w Early Imperium ze znacznym produkcji ceramiki miasta szklanych i metalowych przedmiotów przed spadkiem z III E  wieku, ale nie całkowicie opuszczony pod Merowingów .

Louis de La Saussaye w rzeczywistości wskazuje, w miejscu zwanym Moulin du Ru, po wykopaliskach przeprowadzonych w latach 1830-1840, cały zestaw struktur, które przypisuje „miejscu o pewnym znaczeniu” lub „ willi mieszkańca”. starożytnego Tezeusza” . Te szczątki zostały również odnotowane podczas wizyty na miejscu przez archeologów i uczonych w 1853 roku. Budowa drogi królewskiej z Tours do Vierzon , która stała się D 976 (1834), linią kolejową Vierzon Saint-Pierre-des -Corps (1869) oraz ogólny wzrost ziemi w obszarze w celu zapobieżenia skutkom powodzi (koniec XIX -go  wieku) zdecydowanie zmienią witryny. Dawne zamulenie przez powodzie, scalanie gruntów, a także kopanie, a następnie zasypywanie basenu hodowlanego przyczyniły się do naruszenia gleb tego sektora, który współcześnie jest zresztą w dużej mierze zalesiony.

Jest to program badań rozpoczętych w 2003 r. na dużym obszarze geograficznym, który ujawnił trzy zestawy struktur - na ziemi nie widać żadnych pozostałości - na łącznej powierzchni około 13 ha . Pierwsza, trudna do odczytania, mogła odpowiadać kilku zestawionym ze sobą budynkom lub jednemu podzielonemu na przedziały. Na północ od tego zestawu dwa równoległe liniowe ślady sugerują obecność drogi, być może Bourges-Tours. Drugi zestaw przedstawia duży, dzielony budynek o wymiarach co najmniej 100×30  m , którego jedno z pomieszczeń było być może foyer łaźni termalnych . Trzeci i ostatni set mógłby odpowiadać chwytowi fanum . W całym obiekcie znajdują się ważne meble (ceramika, szkło, przedmioty metalowe); Przedmioty te daty z okresu galijskiej do początku IV th  wieku. Wreszcie, duże bloki zaprawy (pokruszone cegły i cement wiążący) ponownie wykorzystywane w nowoczesnych budynkach mogą mieć starożytne pochodzenie. Wszystkie te pozostałości mogą odpowiadać wiosce położonej między drogą rzymską a Cher, chociaż budynki nie wydają się być zorientowane na drogę, jak to zwykle ma miejsce. Obecność możliwego starożytnego nabrzeża, między Moulin du Ru i Mazelles, ustanawia geograficzną ciągłość okupacji tego sektora.

Rewolucja Francuska i Imperium

Nowa organizacja terytorialna

Dekret Zgromadzenia Narodowego z12 listopada 1789dekretuje, że „w każdej gminie miejskiej, gminnej, parafialnej czy wiejskiej będzie gmina” , ale to tylko dekretem Zjazdu Krajowego z 10 Brumaire rok II (31 października 1793), że parafia Monthou-sur-Cher formalnie staje się „gminą Monthou-sur-Cher”.

W 1790 roku, w ramach tworzenia departamentów , gmina została przyłączona do kantonu Montrichard i dystryktu Saint Aignan . Kantony zostają zniesione, jako podział administracyjny, ustawą26 czerwca 1793, zachowując jedynie rolę wyborczą, umożliwiając wybór wyborców drugiego stopnia odpowiedzialnych za powoływanie posłów. Konstytucja 5 fructidor rok III , stosowana od vendémiaire Rok IV (1795) zniesiono powiaty , uznanego za KWS administracyjnych związanych z terroryzmem , ale utrzymany kantonów, które w konsekwencji większe znaczenie nabyte przez odzyskaniu funkcję administracyjną. Wreszcie, pod rządami Konsulatu , redystrybucja terytorialna mająca na celu zmniejszenie liczby sędziów pokoju spowodowała, że ​​liczba kantonów w Loir-et-Cher z 33 do 24. Monthou-sur-Cher został następnie przyłączony do kantonu Montrichard i do dzielnicy Blois dekretem z dnia 5 vendémiaire roku X (26 września 1801 r). Ta organizacja pozostanie niezmienna przez prawie 150 lat.

Okres współczesny

Polityka i administracja

Podział terytorialny

Gmina Monthou-sur-Cher jest członkiem wspólnoty gmin Val-de-Cher-Controis , publicznej instytucji współpracy międzygminnej (EPCI) z własnym systemem podatkowym utworzonym na1 st styczeń 2017.

Jest ona połączona administracyjnie do dzielnicy Romorantin-Lanthenay w dziale z Loir-et-Cher i regionu Doliny Centrum-Loire jako powiatów. Na poziomie wyborczym od 2015 r. jest przyłączona do kantonu Montrichard w wyborach radnych departamentalnych oraz do pierwszego okręgu Loir-et-Cher w wyborach parlamentarnych .

Polityka i administracja miejska

Rada Miasta i Burmistrz

Rada miejska Monthou-sur-Cher, miasta liczącego mniej niż 1000 mieszkańców, jest wybierana wieloosobową większością głosów z list otwartych i mieszanych . Biorąc pod uwagę liczbę mieszkańców gminy, liczba miejsc w radzie gminy wynosi 15. Burmistrza, zarówno pełnomocnika, jak i zarządcę gminy jako zbiorowości terytorialnej, wybierany jest przez radę gminy w głosowaniu tajnym na pierwszym posiedzeniu. rady po wyborach samorządowych, na sześcioletnią kadencję, czyli na czas trwania kadencji rady.

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
marzec 2014 W trakcie Jean-Francois Marinier   Inżynier lub dyrektor firmy technicznej
Brakujące dane należy uzupełnić.

Udogodnienia i usługi

Woda i kanalizacja

Za organizację dystrybucji wody pitnej, zbierania i oczyszczania ścieków i wód opadowych odpowiadają gminy. Kompetencje gmin w zakresie wody i kanalizacji to usługi publiczne o charakterze przemysłowym i handlowym (SPIC).

Oczyszczanie ścieków

W 2019 r. zarządzanie zbiorową służbą sanitarną w gminie Monthou-sur-Cher sprawuje Międzygminny Syndykat Sanitarny Aglomeracji Montrichard, który posiada status organu samofinansującego. Oczyszczalnia ścieków działa w1 st styczeń 2019na terenie gminy: "Piffaudiere", sprzęt wykorzystujący technikę osadniczą i naturalną lagunę , o pojemności 400  pe .

Bezpieczeństwo, sprawiedliwość i ulga

Nad bezpieczeństwem miasta czuwa brygada policji z Montrichard Val de Cher, zależna od prowincjonalnej grupy żandarmerii Loir-et-Cher, której zainstalowano w Blois .

W sprawach wymiaru sprawiedliwości Monthou-sur-Cher podlega trybunałowi przemysłowemu w Blois, Sądowi Apelacyjnemu w Orleanie (jurysdykcja Blois), Sądowi Assize w Loir-et-Cher, trybunałowi Sądowi Administracyjnemu w Blois, Sądowi Handlowemu z Blois i sąd w Blois.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja demograficzna

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto miało 961 mieszkańców, co stanowi spadek o 1,03% w porównaniu do 2013 r. ( Loir-et-Cher  : -0,53%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
801 775 921 982 1,071 1200 1 239 1,308 1413
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1140 1 170 1 231 1205 1206 1 223 1 238 1,191 1171
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1,152 1185 1 130 1007 980 953 946 927 924
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2004 2009 2014
898 836 805 850 867 902 932 956 973
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
961 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Struktura wiekowa

Ludność miasta jest stosunkowo stara. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (27,3%) jest rzeczywiście wyższy niż wskaźnik krajowy (21,6%) i wskaźnik departamentalny (26,3%). W przeciwieństwie do rozkładów krajowych i departamentalnych, męska populacja gminy jest większa niż populacja kobiet (50,8% wobec 48,4% na poziomie krajowym i 48,6% na poziomie departamentalnym).

Podział ludności gminy według grup wiekowych w 2007 r. przedstawia się następująco:

  • 50,8% mężczyzn (0 do 14 lat = 16,3%, 15 do 29 lat = 16%, 30 do 44 lat = 18,3%, 45 do 59 lat = 24,7%, powyżej 60 lat = 24,7%);
  • 49,2% kobiet (0 do 14 lat = 14,9%, 15 do 29 lat = 14,5%, 30 do 44 lat = 17,2%, 45 do 59 lat = 23,4%, powyżej 60 lat = 30%).
Piramida wieku w Monthou-sur-Cher w 2007 roku w procentach
Mężczyźni Klasa wiekowa Kobiety
0.0  90 lat lub więcej 1,9 
10,7  75 do 89 lat 13,6 
14,0  60 do 74 lat 14,5 
24,7  45 do 59 lat 23,4 
18,3  30 do 44 lat 17,2 
16,0  15 do 29 lat 14,5 
16,3  Od 0 do 14 lat 14,9 
Piramida wieku departamentu Loir-et-Cher w 2007 roku w procentach
Mężczyźni Klasa wiekowa Kobiety
0,6  90 lat lub więcej 1,6 
8,3  75 do 89 lat 11,5 
14,8  60 do 74 lat 15,7 
21,4  45 do 59 lat 20,6 
20,3  30 do 44 lat 19,2 
16,2  15 do 29 lat 14,7 
18,5  Od 0 do 14 lat 16,7 

Gospodarka

Obszar aktywności

Poniższa tabela przedstawia liczbę firm zlokalizowanych w Monthou-sur-Cher według ich sektora działalności i liczby ich pracowników:

Zakłady czynne według sektorów działalności w 31 grudnia 2015.
całkowity % com (% dep) 0 pracownik 1 do 9 pracowników 10 do 19 pracowników 20 do 49 pracowników 50 lub więcej pracowników
Razem 84 100,0 (100) 64 18 0 0 2
Rolnictwo, leśnictwo i rybołówstwo 15 17,9 (11,8) 9 6 0 0 0
Przemysł 5 6,0 (6,5) 2 2 0 0 1
Budowa 8 9,5 (10,3) 6 2 0 0 0
Handel, transport, różne usługi 50 59,5 (57,9) 43 6 0 0 1
w tym handel i naprawa samochodów 14 16,7 (17,5) 12 2 0 0 0
Administracja publiczna, edukacja, zdrowie, akcje społeczne 6 7,1 (13,5) 4 2 0 0 0
Zakres: wszystkie działania.

W gminie dominuje sektor handlu, transportu i różnych usług (50 firm z 84), niemniej jednak sektor rolniczy pozostaje ważny, ponieważ w proporcjach (17,9%) jest ważniejszy niż na poziomie departamentów (11,8%). Spośród 84 firm założonych w Monthou-sur-Cher w 2016 roku 64 nie zatrudnia żadnego pracownika, 18 zatrudnia od 1 do 9 pracowników ,

W 1 st lipca 2017miasto jest sklasyfikowane jako strefa rewitalizacji wsi (ZRR), urządzenie mające na celu wspomaganie rozwoju obszarów wiejskich głównie poprzez działania fiskalne i socjalne. Stosuje się również konkretne działania na rzecz rozwoju gospodarczego.

Rolnictwo

W 2010 roku techniczno-ekonomiczną orientacją rolnictwa w mieście jest uprawa winorośli (apelacja i inne). Departament stracił prawie jedną czwartą swoich gospodarstw w ciągu 10 lat, między 2000 a 2010 rokiem (najmniej jest to departament regionu Centre-Val de Loire). Tendencja ta występuje również na poziomie gminy, gdzie liczba gospodarstw wzrosła z 51 w 1988 r. do 48 w 2000 r., a następnie do 25 w 2010 r. Jednocześnie zwiększyła się wielkość tych gospodarstw z 16  ha w 1988 r. do 38  ha w 2010 r. Poniższa tabela przedstawia główne cechy gospodarstw w Monthou-sur-Cher, obserwowane na przestrzeni 22 lat:

Ewolucja rolnictwa w Monthou-sur-Cher (41) w latach 1988–2010.
1988 2000 2010
Wymiar ekonomiczny
Liczba gospodarstw (u) 51 48 25
Praca ( UTA ) 73 52 33
Użyta powierzchnia rolna (ha) 806 958 962
Kultury
Grunty orne (ha) 572 720 750
Zboża (ha) 357 492 437
w tym pszenica zwyczajna (ha) 165 237 424
w tym ziarno kukurydzy i nasiona kukurydzy (ha) 114 s
Słonecznik (ha) 61 67 155
Rzepak i rzepak (ha) 36 s s
Hodowla
Zwierzęta gospodarskie (UGBTA) 40 24 5

.

Produkty oznakowane

Miasto Monthou-sur-Cher znajduje się na obszarze chronionej nazwy pochodzenia (PDO) pięciu produktów: dwóch serów ( Sainte-maure-de-touraine i Selles-sur-cher ) oraz trzech win ( crémant -de-loire , rose-de-loire i Touraine ).

Terytorium gminy jest również włączone do obszarów produkcji różnych produktów objętych chronionym oznaczeniem geograficznym (ChOG): rillettes z Tours , wino z Val-de-Loire i drób z Orleanu.

Kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

  • Polissoirs de la Crémaillère  : grupa dwóch polerek znajdujących się w pobliżu strumienia Anguilleuses.
  • Château du GUE-Péan , 2 km od centrum wsi, został zbudowany na pozostałościach starej feudalnej twierdzy. Z tego okresu zachowały się jeszcze wieże. Reszta zamek został przebudowany i modyfikowane z pierwszej połowy XVI -tego  wieku.
  • Kościół Saint-Cyr data XI th i XIII th  stulecia.

Zobacz również

Bibliografia

Dzieła poświęcone starożytnemu miastu Tasciaca
  • Praca zbiorowa, Wykopaliska i metody archeologiczne w Loir-et-Cher: Thésée-la-Romaine i Pouillé, Château de Blois, 4 grudnia 1982 - 20 stycznia 1983, wystawa zrealizowana przy wsparciu Uniwersytetu Paris-Sorbonne , Blois , konserwacja zamku i muzeów w Blois,1982, 136  s. Książka użyta do napisania artykułu
  • Praca zbiorowa, Stanowisko archeologiczne Thésée-Pouillé. Piece garncarskie Tasciaca , Thésée, Przyjaciele muzeum Thésée-Pouillé,1998, 17  pkt.
  • Jacqueline Cadalen-Lesieur, „Thésée-Pouillé (Loir-et-Cher), starożytna aglomeracja” , w Élizabeth Zadora-Rio (reż.), Atlas Archéologique de Touraine: 53 dodatek do Revue archeologique du Centre de la France , Tours , FERACF,2014( przeczytaj online [PDF] ).
  • Jacqueline Cadalen-Lesieur (reż.), „Nowe podejście do starożytnej aglomeracji Tasciaca (Thésée, Pouillé, Monthou-sur-Cher, Loir-et-Cher)” , w Christian Cribellier (reż.), Starożytne aglomeracje drugorzędne w regionie Centre-Val de Loire (tom 4): 64 th uzupełnieniem przeglądu archeologicznej Centrum Francji , wycieczki, FERACF,2016, 164  pkt. ( ISBN  978-2-9132-7250-7 ) , s.  9-99. Książka użyta do napisania artykułu
Inne zajęcia
  • Michel Provost, Mapa archeologiczna Galii: Le Loir-et-Cher , Paryż, Akademia Inskrypcji i Literatury pięknej,1988, 159  s. ( ISBN  2-87754-003-0 )
  • Christian Poitou, Parafie i gminy Francji: Loir-et-Cher , Paryż, CNRS Editions ,1997, 591  s. ( ISBN  2-271-05482-6 )
  • Stéphane Gendron , Nazwy miejscowości Centrum , Paryż, edycje Bonneton ,1998, 232  s. ( ISBN  978-2-86253-226-4 ).
  • Claude Motte, Isabelle Séguy i Christine Théré, we współpracy z Dominique Tixier-Basse, Gminy wczoraj, gminy dzisiejsze: Gminy Francji metropolitalnej, 1801-2001. Słownik historii administracyjnej , Paryż, Narodowy Instytut Studiów Demograficznych,2003, 408  s. ( ISBN  978-2-7332-1028-4 , czytaj online )

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Jednostka krajobrazowa to fragment terytorium, który ma swoje własne cechy krajobrazowe.
  2. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  3. Normalne klimaty to produkty statystyczne obliczane dla okresów 30-letnich, co pozwala na scharakteryzowanie klimatu w tym okresie i służy jako punkt odniesienia.
  4. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  5. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  6. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  7. Jednostka całkowitej paszy dla dużych bydła (UGBTA) to jednostka używana do porównywania lub agregowania liczby zwierząt różnych gatunków lub kategorii (na przykład krowa mleczna = 1,45 UGBTA, krowa karmiąca = 0,9 UGBTA, locha matka = 0,45 UGBTA).
  8. Nomenklatura europejska, kontrolowana nazwa pochodzenia (AOC) we francuskiej nomenklaturze.

Bibliografia

Nowe podejście do starożytnej aglomeracji Tasciaca , FERACF, 2016
  1. Jacqueline Cadalen-Lesieur , Uścisk Tasciaca , s.  82.
  2. Jacqueline Cadalen-Lesieur , Tasciaca w okresie Wielkiego Cesarstwa, s.  63.
  3. Jacqueline Cadalen-Lesieur , Tasciaca w szczycie Empire, str.  64.
  4. Jacqueline Cadalen-Lesieur , Tasciaca w okresie Wielkiego Cesarstwa, s.  64-65.
  5. Jacqueline Cadalen-Lesieur , Tasciaca w okresie Wielkiego Cesarstwa, s.  65-66.
  6. Jacqueline Cadalen-Lesieur , Tasciaca w okresie Wielkiego Cesarstwa, s.  66-67.
  7. Jacqueline Cadalen-Lesieur , Tasciaca w okresie Wielkiego Cesarstwa, s.  66.
  8. Jacqueline Cadalen-Lesieur , Tasciaca w okresie Wielkiego Cesarstwa, s.  67.
Innych źródeł
  1. „  Małe regiony rolnicze (PRA) według gmin  ” , na stronie https://geo.data.gouv.fr/ (dostęp 15 marca 2020 r . ) .
  2. [PDF] „  Mapa małych regionach rolniczych Loir-et-Cher  ” , w tym Loir-et-Cher informacyjnego terytorialny platformie (dostęp 15 marca 2020 ) .
  3. "  wielkim kołem pomiędzy" Monthou-sur-Cher "i" Blois "  " , na tej stronie lion1906 Lionel Delvarre (dostęp 15 marca 2020 ) .
  4. "  wielkim kołem pomiędzy" Monthou-sur-Cher "i" Romorantin-Lanthenay "  " , na tej stronie lion1906 Lionel Delvarre (dostęp 15 marca 2020 ) .
  5. "  wielkim kołem pomiędzy" Monthou-sur-Cher "i" Montrichard Val de cher "  " , na tej stronie lion1906 Lionel Delvarre (dostęp 15 marca 2020 ) .
  6. "  Metadane od miasta Monthou-sur-Cher  " , na tej stronie INSEE (dostęp 15 marca 2020 ) .
  7. „  Gminy najbliższe Monthou-sur-Cher  ” , na terenie lwów 1906 Lionela Delvarre'a (konsultacja 15 marca 2020 r . ) .
  8. „  Dlaczego Atlas krajobrazów Loir-et-Cher?”  » , W tym miejscu atlasu krajobrazowych Loir-et-Cher (konsultowany w dniu 15 marca 2020 ) .
  9. „  Jak zorganizowana jest zawartość internetowa Atlasu?”  » , W tym miejscu atlasu krajobrazowych Loir-et-Cher (konsultowany w dniu 15 marca 2020 ) .
  10. "  jednostka Krajobraz: Le Cher urbanisé de Montrichard - Intro  " , na tej stronie atlasu krajobrazowych Loir-et-Cher (dostęp 15 marca 2020 ) .
  11. "  jednostka Krajobraz: Le Cher urbanisé de Montrichard - opis  " na tej stronie CAUE poświęconej Loir-et-Cher krajobrazowych atlasu (konsultowany w dniu 15 marca 2020 ) .
  12. Geographical Directory of Municipalities (RGC) 2015. W 2016 r. RGC został zastąpiony przez bazę Admin Express, która obejmuje tylko średnią wysokość gminy, przy czym minimalne i maksymalne wysokości można znaleźć za pomocą geograficznego systemu informacyjnego.
  13. Mapa Monthou-sur-Cher , na Géoportail , dostęp 15 marca 2020 r.
  14. „  plik Miejska Monthou-sur-Cher  ” , na tym systemu informatycznego do zarządzania gruntowej w Centre-Val de Loire (dostęp 16 marca 2020 ) .
  15. Sander , „  Drogi  ” .
  16. Sander , „  Bavet  ” .
  17. Sander , „  les Anguilleuses  ” .
  18. „  Dekret nr 58-873 z dnia 16 września 1958 r. określający klasyfikację cieków wodnych na dwie kategorie – wersja skonsolidowana  ” , na stronie https://www.legifrance.gouv.fr (zgodnie z 16 marca 2020 r . ) .
  19. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 3 kwietnia 2020 r. ).
  20. „  Lista obszarów Natura 2000 w miejscowości Monthou-sur-Cher  ” (dostęp 19 marca 2020 r . ) .
  21. „  Lista ZNIEFF w miejscowości Monthou-sur-Cher  ” (dostęp 19 marca 2020 r . ) .
  22. „  Lista obszarów chronionych w miejscowości Monthou-sur-Cher  ” (dostęp 19 marca 2020 r . ) .
  23. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 28 marca 2021 r . ) .
  24. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 28 marca 2021 ) .
  25. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 28 marca 2021 r . ) .
  26. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 28 marca 2021 r . ) .
  27. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 28 marca 2021 r . ) .
  28. „  Stan według gminy POS, PLU i kart miejskich  ” , na https://www.observatoire-des-territoires.gouv.fr/ (konsultacja 22 marca 2020 r . ) .
  29. „  PLUi (Lokalne międzygminne plany urbanistyczne) Loir-et-Cher  ” , na stronie http://www.loir-et-cher.gouv.fr/ (konsultacja: 22 marca 2020 r . ) .
  30. „  Kluczowe dane – Mieszkalnictwo w 2016 r. w Monthou-sur-Cher  ” , na stronie internetowej INSEE (dostęp 23 marca 2020 r . ) .
  31. „  Kluczowe dane – Mieszkalnictwo w 2016 r. w Loir-et-Cher  ” , na stronie https://www.insee.fr/ (dostęp 23 marca 2020 r . ) .
  32. „  Kluczowe dane – Mieszkalnictwo w 2016 r. w całej Francji  ” , na stronie https://www.insee.fr/ (dostęp 23 marca 2020 r . ) .
  33. [PDF] "  File departamentalna poważnego ryzyka (DDRM) Loir-et-Cher - wykaz ryzyko, miejscowości  " , na http://www.loir-et-cher.gouv.fr/ (konsultowano, 25 marca 2020 ) , s.  74-86 .
  34. „  Raport prezentuje ryzyko wpływu gminy  ” , na tym narodowym obserwatorium zagrożeń naturalnych ,1 st styczeń 2020(dostęp 25 marca 2020 r . ) .
  35. „  Gliny – Przypadkowy skurcz glinek – Opis zjawiska  ” , na stronie „Géorisques” Ministerstwa Przemian Ekologicznych i Włączających (dostęp 25 marca 2020 r . ) .
  36. „  Mapa strefowa zagrożenia skurczem gliny w mieście Monthou-sur-Cher  ” , http://www.georisques.gouv.fr/ (dostęp 25 marca 2020 r . ) .
  37. „  Mapa podziemnych wnęk zlokalizowanych w miejscowości Monthou-sur-Cher  ” , na stronie http://www.georisques.gouv.fr/ (konsultacja 25 marca 2020 r . ) .
  38. [PDF] „  The Departmental File of Major Risks (DDRM) of Loir-et-Cher – List of risk by commun  ” , na http://www.loir-et-cher.gouv.fr/ (dostęp 25 marca 2020 ) , s.  18-23 .
  39. "  PPRI du Cher  " , na tym terenie prefektury Loir-et-Cher (dostęp 25 marca 2020 ) .
  40. [PDF] „  The Departmental File of Major Risks (DDRM) of Loir-et-Cher – List of risk by commun  ” , na http://www.loir-et-cher.gouv.fr/ (dostęp 25 marca 2020 ) , s.  58-66 .
  41. Jean-Jacques Bourassé , „  Wycieczka archeologiczna: Gallo-rzymska forteca Larçay, etc…  ”, biuletyn Towarzystwa Archeologicznego Turenii , t.  V, 1853, s.  141 ( ISSN  1153-2521 ).
  42. Cadalen-Lesieur 2014 , s.  2.
  43. Motte 2003 , s.  23-24.
  44. Od wiosek Cassini do dzisiejszych gmin , „  Notice communale: Monthou-sur-Cher  ” , na ehess.fr , École des Hautes Etudes en Sciences Sociales (dostęp 10 kwietnia 2020 r . ) .
  45. Gérard Lang, „  The Official Code Geographic (COG) - 4.3. : dzieło rewolucyjne  ” , na http://projetbabel.org/ ,czerwiec 2007(dostęp 29 marca 2020 r . ) .
  46. „  Historia decentralizacji  ” , na http://www.collectivites-locales.gouv.fr/ (konsultacja 29 marca 2020 r. ) , s.  6 .
  47. Christian Poitou 1997 , s.  48.
  48. „  Dekret z 5 Vendémiaire Roku IX o redukcji sędziów pokoju departamentu Loiret – Biuletyn praw z 1801 r. – str. 32  ” , https://gallica.bnf.fr (konsultacja 29 marca, 2020 ) .
  49. Gérard Lang, „  Oficjalny kod geograficzny (COG) - 4.4. : Konsulat i Cesarstwo  ” , na http://projetbabel.org/ ,czerwiec 2007(dostęp 29 marca 2020 r . ) .
  50. „  CC Val-de-Cher-Controis – arkusz opisowy z 1 stycznia 2019 r.  ” , https://www.banatic.interieur.gouv.fr/ (konsultacja w 43915 ) .
  51. „  Dekret nr 2014-244 z dnia 25 lutego 2014 r. w sprawie wytyczenia kantonów w departamencie Loiret  ” , na stronie http://www.legifrance.gouv.fr/ (konsultacja 26 marca 2020 r . ) .
  52. „  Podział wyborczy Loir-et-Cher (przed i po reformie 2010 r.)  ” , http://www.politiquemania.com/ (dostęp 26 marca 2020 r . ) .
  53. Artykuł L. 252 z Kodeksu Wyborczego
  54. „  Gminny: system głosowania w gminach poniżej 1000 mieszkańców  ” , na stronie https://www.vie-publique.fr/ ,26 kwietnia 2018(dostęp 26 marca 2020 r . ) .
  55. „  Funkcje burmistrza  ” , https://www.vie-publique.fr/ (dostęp 25.03.2020 ) .
  56. „  Wyniki wyborów samorządowych 2020 r. – ustępujący burmistrz  ” , na stronie Brest Telegram (dostęp 7 sierpnia 2020 r . ) .
  57. „  Narodowy Spis wybranych przedstawicieli (RNE) - wersja z dnia 24 lipca 2020  ” na tym portalu danych publicznych państwa (dostęp 07 sierpnia 2020 ) .
  58. „  Lokalna służba publiczna w zakresie wody pitnej i urządzeń sanitarnych  ” , na stronie https://www.vie-publique.fr/ ,20 maja 2019 r.(dostęp 27 marca 2020 r . ) .
  59. „  komunalny skład zbiorowych służb sanitarnych na rok 2019  ” , na stronie http://www.services.eaufrance.fr ,31 grudnia 2019 r.(dostęp 27 marca 2020 r . ) .
  60. „  Katalog oczyszczalni ścieków eksploatowanych w Loir-et-Cher w dniu 31 stycznia 2019 r.  ” , na stronie agencji wodociągowej Loire-Bretagne (konsultacja 27 marca 2020 r . ) .
  61. „  Arkusz opisowy pracy „Piffaudiere  ” , na http://www.sandre.eaufrance.fr/ (dostęp 27 marca 2020 r . ) .
  62. „  Tytorialna żandarmeria i policja narodowa  ” , https://www.data.gouv.fr (dostęp 30.03.2020 ) .
  63. „  Sądy – Jurysdykcja wiosny  ” , https://www.cours-appel.justice.fr/ (dostęp 30 marca 2020 r . ) .
  64. „  Wykaz jurysdykcji właściwych dla miasta Monthou-sur-Cher  ” , na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości i Wolności (dostęp 30 marca 2020 r . ) .
  65. Organizacja spisu na insee.fr .
  66. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  67. Od wiosek Cassini do dzisiejszych gmin na terenie Szkoły Zaawansowanych Studiów Nauk Społecznych .
  68. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  69. „  Ewolucja i struktura ludności w Monthou-sur-Cher w 2007 r.  ” , na stronie internetowej INSEE (konsultacja 6 października 2010 r . ) .
  70. „  Wyniki spisu ludności Loir-et-Cher w 2007 r.  ” , na stronie internetowej INSEE (konsultacja 6 października 2010 r . ) .
  71. "  CEN T1 - czynne zakłady przez przemysł do Monthou-sur-Cher (41) W dniu 31 grudnia 2015 roku  " na http://www.insee.fr/ (dostęp na 1 st kwietnia 2020 ) .
  72. "  CEN T1 - czynne przez zakłady przemysłu do Loir-et-Cher  " , na tej stronie INSEE (dostęp na 1 st kwietnia 2020 ) .
  73. "  State ZRRs 1 lipca 2017  " na http://www.observatoire-des-territoires.gouv.fr/ (dostęp na 1 st kwiecień 2020 ) .
  74. „  Formularz spisu rolnego – Gospodarstwa z siedzibą w miejscowości Monthou-sur-Cher  ” , http://recensus-agricole.agriculture.gouv.fr/ (dostęp 2 kwietnia 2020 r . ) .
  75. "  Gospodarka i koniunktura - Rolnictwo  " , na tym terytorialnym informacyjnego platformie Loir-et-Cher (dostępny 2 kwietnia 2020 ) .
  76. „  Rolniczy formularz spisowy – Gospodarstwa z siedzibą w miejscowości Monthou-sur-Cher  ” , na stronie „Agreste” serwisu statystyczno-prognostycznego (SSP) Ministerstwa Rolnictwa, Agrobiznesu i Leśnictwa. (dostęp 2 kwietnia 2020 r . ) .
  77. „  Lista produktów gminy - Monthou-sur-Cher  ” , na tej stronie internetowej Narodowego Instytutu pochodzenia i jakości (dostęp 14 kwietnia 2020 ) .
  78. „  Karta produktu - Sainte-Maure de Touraine  ” , na tej stronie internetowej Narodowego Instytutu pochodzenia i jakości (dostęp 14 kwietnia 2020 ) .
  79. „  Karta produktu - Selles-sur-Cher  ” , na tej stronie internetowej Narodowego Instytutu pochodzenia i jakości (dostęp 14 kwietnia 2020 ) .
  80. „  Karta produktu - Crémant de Loire  ” , na tej stronie internetowej Narodowego Instytutu pochodzenia i jakości (dostęp 14 kwietnia 2020 ) .
  81. „  Karta produktu - Rosé de Loire  ” , na tej stronie internetowej Narodowego Instytutu pochodzenia i jakości (dostęp 14 kwietnia 2020 ) .
  82. „  Karta produktu - Touraine  ” , na tej stronie internetowej Narodowego Instytutu pochodzenia i jakości (dostęp 14 kwietnia 2020 ) .
  83. „  Karta produktu - to Rillettes z Tours  ” , na tej stronie internetowej Narodowego Instytutu pochodzenia i jakości (dostęp 14 kwietnia 2020 ) .
  84. „  Karta produktu - Dolina Loary  ” , na tej stronie internetowej Narodowego Instytutu pochodzenia i jakości (dostęp 14 kwietnia 2020 ) .
  85. „  Karta produktu - drób z Orleania  ” , na tej stronie internetowej Narodowego Instytutu pochodzenia i jakości (dostęp 14 kwietnia 2020 ) .