Lista naturalnych regionów Francji
Te naturalne regiony lub tradycyjne kraje są, we Francji , terytoria ograniczonym zakresie prezentacji właściwości fizyczne i jednorodny ludzkiej pracy. To stosunkowo niejasne pojęcie ogranicza możliwość ustalenia dokładnej listy . Różne podmioty, każdy tak samo istotny jak następny, ale mający inne kryteria lub punkt widzenia, prawdopodobnie będą się na siebie nakładać w tej samej przestrzeni geograficznej. W 2000 r. Bénédicte i Jean-Jacques Fénié w swoim Słowniku krajów i prowincji Francji policzyli 546 alfabetycznie, od Pays d'Ach do Yvelines . W mniejszym lub większym stopniu pokrywają się one z tymi w Guide des pays de France Frédérica Zégiermana , opublikowanym w poprzednim roku, który grupuje je według regionu administracyjnego przed 2016 r.
Owernia
-
Artense (Pays d'Avèze, Pays de la Sumène)
-
Aubrac (Caldaguès)
-
Bocage Bourbonnais (Kraj Kasztanów, Kraj Komentarzy, Kraj Tronçais)
-
Brivadois ( Bassin de Brassac-les-mines , Limagne de Brioude , Langeadois, Pays de Massiac )
-
Monts du Cantal (Pays de Murat, Pays de Riom, Salersois)
-
Carladez (Barrez, Pays de Vic)
-
Cézallier (kraj cięcia Alagnonais, Hautes Couzes)
-
Gaj kasztanowy (Cantal), (Bassin d'Aurillac, Cantalès , Bassin de Maurs, Ségala lotois , Veinazès )
- Gaj kasztanowy po burbonie
-
Combraille (Combraille Auvergne, Combraille Limousine, Pays de Gouzon, Pays de Crocq)
- Monts Dore
-
Grande Limagne ( Pays Brayaud , Billomois, Comté , Lembronnais, Limagne d'Issoire, Riomois, Pays de Volvic, Varenne de Lezoux)
-
Burbonnaise z Limagne (Limagne d'Aigueperse, Limagne de Gannat, Limagne de Saint-Pourçain, Vichyssois)
-
Livradois (Ambertois, Bas Livradois, Haut Livradois, Bois Noirs, Plateau de la Chaise-Dieu, Thiernois)
- Mauriacois
-
Margeride ( Gévaudan , Pays de Saugues)
-
Góra Burbonnaise ( Forterre , Monts de la Madeleine )
-
Planèze (Planèze de Cézens, Planèze de Pierrefort, Sanflorain)
-
Sologne bourbonnaise ( Basses Marches du Bourbonnais , Pays de Digoin, Pays de Gueugnon, Pays de Fours, Moulinois)
-
Velay (Bassin du Puy, Devès , Emblavès, Meygal , Mézenc , Yssingelais) - (Velay deçà-les-bois i Velay poza les-bois)
Lotnisko
Isere
Lyonnais / Vivarais
Sabaudia
Górna Sabaudia
Burgundia
Franche-Comte
- Historyczny podział na biskupstwa :
- Popularne tradycje („Sto krajów, sto mód”):
Wyspa podzielona jest na mikroregiony, które same dzielą się na terytoria.
Alzacja
Szampania-Ardeny
Lotaryngia
Od pracy geologa Jules Gosselet XIX th wieku, dwa główne zestawy naturalnych regionów wyróżniają się na północy i Pas-de-Calais: „Opuszczanie Kraj” składa się z równin i wzgórz o łagodnych zboczach i „Top -Pays „którego płaskorzeźby są lepiej zaznaczone ( kredowe płaskowyże , płaskorzeźby przedardeńskie i dziurka Boulonnais ...). Z kartograficznych propozycji Jules Gosselet, tylko Nervie regionu , wyznaczającej (po dawnych civitas tych Nerviens ) region pomiędzy Skaldy i Avesnois prawie w ogóle nie zostały ponownie wykorzystane choć usuwa niejednoznaczność geograficznego terminu Hainaut.
Granica między Górą a Bas-Pays, podjęta przez geografa Jeana Sommé , ma znaczenie zarówno w geografii fizycznej, jak i ludzkiej, stanowi północną granicę dorzecza paryskiego.
Regiony Niderlandów
Regiony przejściowe między Haut-Pays a Low-Pays
Regiony Haut-Pays
Pikardia
Normandia oferuje zróżnicowane krajobrazy, w szczególności zależne od geologicznego charakteru podłoża. Możemy wyróżnić Normandię Armorykańską , położoną na zachód, od Normandii w dorzeczu paryskim .
Charentes
Charente
Charente Maritime
Pays de Gascogne
Żyronda
Landes
Lot-et-Garonne
Pireneje Atlantyckie
Limuzyna
Corrèze
Kopać
Haute-Vienne
Dordogne
Wiedeń
Dwa Sevres
Dorzecze Akwitanii / Pireneje
Ariege
Gers
Górna Garonna
Hautes-Pyrenees
Tarn
Tarn-et-Garonne
-
Lomagne (również w Gers)
- Montalbanais
Ametystowe Wybrzeże
Aude
Gard
Herault
Pireneje Wschodnie
Masyw Centralny
Aveyron
Los
Lozere
Kraj Loary
Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
Wysokie góry
Alpy Górnej Prowansji
Alpes-Maritimes
Bouches-du-Rhône
Var
Vaucluse
Za granicą
Francuskie Indie Zachodnie
Gujana
Polinezja Francuska
Zobacz również
Bibliografia
- Bénédicte i Jean-Jacques Fénié , Słownik krajów i prowincji Francji , Bordeaux, Éditions Sud-Ouest ,2000, 349 s. ( ISBN 2-87901-367-4 )
- Frédéric Zégierman , Le guide des Pays de France (tom 1: północ; tom 2: południe) , Paryż, Éditions Fayard ,1999, 750 i 638 s. ( ISBN 2-213-59960-2 )
Powiązane artykuły
Uwagi i referencje
-
Bénédicte i Jean-Jacques Fénié , Słownik krajów i prowincji Francji , Bordeaux, Éditions Sud-Ouest ,2000, 349 s. ( ISBN 2-87901-367-4 )
-
Frédéric Zégierman , Le guide des Pays de France (tom 1: północ; tom 2: południe) , Paris, Éditions Fayard ,1999, 638 s. ( ISBN 2-213-59960-2 )
-
Louis Du Four de Longuerue , Historyczny i geograficzny opis starożytnej i współczesnej Francji ,1719( przeczytaj online )
-
Normandzkie krajobrazy na /geologie.discip.ac-caen.fr, witryna biblioteki Normandii w zależności od Uniwersytetu w Caen .
-
rozdz. Zespół krajobrazowy 17 „Plateau Calaisien” , w Atlasie Krajobrazowym Pays-de-la-Loire , DREAL of Pays-de-la-Loire,kwiecień 2015( przeczytaj online [PDF] ).
-
Alain Menil, „Le Plateau Calaisien” , w wiejskim domu w Maine i Haut-Anjou , EDITIONS CREER,1982, 79 pkt. ( przeczytaj online ).