Norman vexin

Norman vexin
Przykładowy obraz artykułu Normana Vexina
L'Epte w okolicach Baudemont
Kraj Francja
Region francuski Normandia
Departament francuski Jasne
Główne miasta Les Andelys , Gisors , Étrépagny , Fleury-sur-Andelle , Vexin-sur-Epte
Siedziba kraju Gisors
Przybliżony obszar 1225  km 2
Geologia Wapień
Ulga wapienny płaskowyż
Produkcja uprawy polowe
( zboża , buraki itp.),
lasy
Gminy 97
Ogół populacji 77014 mieszk. ( 1999 )

Sąsiadujące regiony naturalne
Francuski Vexin , Pays de Bray i Garbaty Vexin
Kraj (podział terytorialny) Norman vexin
Regiony i pokrewne przestrzenie Vexin
Przykładowy obraz artykułu Normana Vexina
Lokalizacja na mapie metropolitalnej Francji

Norman Vexin to naturalny region Francji , ograniczony przez dolinach Epte , z Andelle i Sekwany .

Geografia

Norman Vexin rozciąga się na północny wschód od departamentu Eure . Podobnie jak jego francuski odpowiednik, przedstawia się jako wapienny płaskowyż ograniczony od południa meandrami Sekwany, które ją wydrążyły, tworząc miejscami strome klify . Przecina go główne doliny zorientowane północ-południe, w tym Epte, która stanowi granicę z francuskim Vexin .

Obejmuje 3 kantony i 97 gmin w 1 st styczeń 2017.

Trzy miasta, stolica kantonu, po reformie z 2015 roku, to Les Andelys , Gisors i Romilly-sur-Andelle .

Główne atrakcje turystyczne Vexin znajdują się w Les Andelys z Château-Gaillard oraz w Lyons-la-Forêt , malowniczej wiosce w sercu lasu o tej samej nazwie , jednego z najpiękniejszych lasów bukowych we Francji .

Historia

W 911 roku Vexin został podzielony na mocy traktatu z Saint-Clair-sur-Epte między Księstwem Normandii (Norman Vexin) a domeną królewską ( francuski Vexin ).

Następnie Norman Vexin dzieli się historią Księstwa Normandii do 1149 r., Kiedy Henryk II sceduje Norman Vexin na Ludwika VII jako cenę za jego pomoc w zdobyciu tronu Anglii przeciwko Étienne de Blois . Henri II odzyskuje terytorium dzięki małżeństwu swojego syna Henryka Młodszego z Małgorzatą, córką Ludwika VII i zachowa je do czasu przyłączenia Normandii do królestwa królewskiego .

Dziedzictwo

Uwagi i odniesienia

  1. Jean Favier , Les Plantagenêts , Fayard 2004 s.  512

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne