Kościół Saint-Gervais-Saint Protais | ||||
Widok od północnego zachodu. | ||||
Prezentacja | ||||
---|---|---|---|---|
Kult | rzymskokatolicki | |||
Rodzaj | parafialny | |||
przywiązanie | Diecezja Évreux | |||
Rozpoczęcie budowy | zakończyć XII th century | |||
Koniec prac | zakończyć XVI th century | |||
Dominujący styl | Gotycki , ekstrawagancki , renesansowy | |||
Ochrona | Sklasyfikowane MH ( 1840 ) | |||
Geografia | ||||
Kraj | Francja | |||
Region | Normandia | |||
Departament | Jasne | |||
Miasto | Gisors | |||
Informacje kontaktowe | 49 ° 16 ′ 46 ″ na północ, 1 ° 46 ′ 33 ″ na wschód | |||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| ||||
Kościół Saint-Gervais-St.-Protais Gisors Jest to kościół katolickich parafii znajduje Gisors w Eure we Francji . Jego najstarszą częścią jest centralna wieża, która wznosi się nad przejściem transeptu . Pochodzi on od ostatniej ćwierci XII -tego wieku. Chór został zbudowany w pierwszej połowie XIII th wieku w stylu gotyku w Île-de-France . Pomiędzy końcem XV TH i połowie XVI -go wieku, kościół został powiększony i częściowo przebudowany w stylu gotyckim . Drugi nawy z prezbiterium, pseudo ambulatoryjna , kaplice z głowy , krzyż z transeptem , nawa, jego podwójne nawy i wieży na lewo od daty elewacyjnej z tego okresu. Dużą wieżę w południowo-zachodnim narożniku rozpoczęto w 1541 r. , A następnie zachodnią fasadę nawy. Zrywając z poprzednimi częściami, wykazują styl renesansowy . Ale fundusze były ograniczone, miejsce zostało przerwane mniej więcej między 1542 a 1558 rokiem , a następnie kontynuowano bardzo powoli do końca wieku. Kościół, a zwłaszcza duża wieża, pozostaje więc niedokończony. Jednak jego imponujące proporcje czasami sprawiają, że porównuje się go do niektórych katedr w północnej Francji: 70 metrów długości, z nawą o wysokości 24 metrów, ma mniej więcej takie same wymiary jak katedra Notre-Dame de Senlis . Jako zabytek o dość niezwykłej architekturze kościół został sklasyfikowany jako zabytek historii przez wykaz z 1840 roku .
Zaledwie wyświęcony w 1119 roku przez papieża Kaliksta II , sanktuarium ucierpiało w wyniku pożaru, który zniszczył miasto w 1124 roku .
Jednak odbudowa zniszczonej nawy rozpoczęła się dopiero za Ludwika VII Młodszego około 1160 roku .
Dzięki funduszom królowej Blanche z Kastylii , w 1249 r . Ostatecznie konsekrowano gotycki chór .
Bractwa religijne i cechy kupieckie w XV i XVI wieku w znacznym stopniu przyczyniły się, poprzez swoje darowizny, do jego upiększenia.
Kościół przechodzi wtedy wiele przemian. Jesteśmy świadkami w szczególności odbudowę nawy, dodawanie kaplic w nawach i ambulatoryjnych z promieniujący kaplic wokół prezbiterium . Prace powierzono chwytak, rodziny architektów z Vexin , trwała aż do XVI th wieku w stylu gotyku zakończony.
Budynek na planie krzyża . Nawa posiada sześć przęseł, a towarzyszy podwójnych naw, jak czterech głównych bazylik zlokalizowanych w Rzymie . Cały budynek ma prawie 70 metrów długości. Wysokość nawy wynosi 24 metry poniżej szczytu sklepień, podobnie jak w katedrze Notre-Dame de Senlis .
W nawie przebudowany od XV -go wieku w stylu gotyku , jest zniknięcie clerestory. Aby uniknąć nagości ślepych ścian nad dużymi łukami, wysokie okna zostały wizualnie wydłużone poprzez obniżenie ich słupków poniżej progu. Napotykają opaskę dwóch siedzeń nad dużymi łukami. Ta elewacja, oznaczająca prawdziwe zerwanie z chórem, bez nieciągłości na dwóch poziomach i bez kapiteli, jest charakterystyczna dla ekstrawaganckiej sztuki Normanów, jak w opactwie Saint-Ouen w Rouen .
W nawach bocznych nawy, zakończonego na początku XVI -tego wieku, to oznacza styl Ludwika XII . Boczne kaplice mają duże okna z witrażami w jasnych kolorach.
W południowej nawie nawy znajdują się trzy piękne rzeźbione filary: filar delfinów oznaczony fleur-de-lys i delfin, symbol króla Francji Saint Louis , filar Saint-Jacques z muszlami połączonymi sznur i filar Saint-Claude przedstawiający pracę garbarzy i życie świętego.
Nawa, strona północna.
Nawa, widziana w podwójnej nawie południowej.
Filar delfinów.
Filar Saint-Jacquesa
Filar Saint-Claude.
Sklepienie Liernes i Tiercerons (kaplica boczna).
U podstawy dużej wieży ( 1542 - 1590 ), zwanej także wieżą Różańca, przedstawiono w płaskorzeźbie wspaniałe drzewo Jessego z datą 1593, przywołujące genealogię przodków Jezusa Chrystusa .
Dostęp do organów zapewniają renesansowe spiralne schody , przypominające schody zamku Blois ( Loir-et-Cher ).
Drzewo Jessego na dole dużej wieży.
Renesansowe spiralne schody prowadzące na organy.
Szczegóły spiralnych schodów.
Szczegóły spiralnych schodów.
Transept przedstawia w swojej południowej części dekoracyjną galerię ozdobioną pięknymi fryzami roślinnymi. Stężenie północne nakryte jest sklepieniami liernowymi i kondygnacyjnymi z centralnymi rombami , ściśle mówiąc , bez żeber . W pierwszym przęśle zakrzywione żebra tworzą cztery płatki, aw drugim żebra tworzą czteroramienną gwiazdę. W zworniki wiszą.
Transept, widok z południa na północ.
Sklepienie krzyża północnego.
Sklepienie krzyża północnego.
Chór, konsekrowany w 1249 r., Kończy się płaską absydą, jak w Anglii. Zbudowany na wzór Notre-Dame de Paris , posiada elewację na trzech poziomach: duże łuki, triforium i wysokie okna zbudowane z dwóch prostych lancetów zwieńczonych okulusem . Później dobudowano kaplice.
Chór, patrząc na wschód.
Triforium chóru.
Na zewnątrz potężna zachodnia fasada łącząca style gotyckie i renesansowe jest otoczona dwiema wieżami. Ma filigranową architekturę z centralnym portalem w formie łuku triumfalnego.
Na południu, w Grosse Tour ( 1542 - 1590 ), zwany także różaniec Tower, pozostał niedokończony z powodu braku funduszy. Przeplata się z doryckim i jońskim porządkiem monumentalnym w obfitości rzeźb nawiązujących do stylu barokowego .
Północna fasada transeptu nadal ma pięknie rzeźbione drewniane drzwi, które pozostają najwcześniejszymi przykładami motywów renesansowych używanych w kościele.
Po rozległym zniszczeniu 8 czerwca 1940, jest nadal w renowacji.
The Grosse Tour
Podstawa monumentalnego zakonu Grosse Tour
Fragment łuku triumfalnego
Fasada zachodnia
Nawy
Widok od strony północnej transeptu budynku
W nawie południowej, w kaplicy Saint-Cler , w ścianie wmurowany jest transi wyrzeźbiony w płaskorzeźbie. Ta alegoria , datowana na 1530 r. , Zawiera przesłanie, które zachęca do refleksji: „Kimkolwiek jesteś, zostaniesz porażony śmiercią; zostań tam, uważaj, płacz. Jestem tym, kim będziesz, kupą popiołów, byłem tym, kim jesteś, będziesz tym, kim jestem, teraz rób to, co chcesz, abyś zrobił, kiedy umrzesz. Błagajcie, módlcie się za mnie ” .
W południowej części chóru kaplica Matki Boskiej ma witraż w grisaille poświęcony Życiu Marii. Jest to obraz na szkle wykonany w okresie renesansu przez artystów ze szkoły Fontainebleau . Datowana na 1545 r. Dekoracja figuratywna w stylu manierystycznym przypomina witraże w galerii Psyche zamku Écouen ( Val d'Oise ) z antycznymi kostiumami, udręczonym krajobrazem i zrujnowaną dekoracją. Do jej wykonania wykorzystuje się technikę grisaille z użyciem srebrno-żółtej, czerwonej kredy i niebieskiej emalii nakładanej bezpośrednio na białe szkło.
Po północnej stronie nawy znajduje się Kaplica Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny . Jego budowa została sfinansowana przez braterstwa królewskiego założonego w 1360 roku przez Karola V . Duża płaskorzeźba w jasnych kolorach (niebieskie tło i złote lilie) przedstawia króla, królową, a za nią trzy zakony w procesji: szlachtę, duchowieństwo i lud, a od południa kaplica Matki Boskiej . Znajduje się w nim obraz na szkle w stylu manierystycznym z 1545 roku , wykonany przez artystów z Ecole de Fontainebleau .
Życie Dziewicy i dzieciństwo Chrystusa.
Wizytacja
Święta Anna i św. Joachim
Trójca Święta
zwiastowanie
Przedstawienie Matki Bożej w świątyni
W trzeciej północnej kaplicy nawy wciąż widoczny jest piękny witraż poświęcony Saint-Crépin i Saint-Crépinien. Wykonany w 1530 roku przez artystę z Beauvais Nicolasa le Prince'a. Rozwijające się w trzech rejestrach cztery sceny przywołują męczeństwo świętych patronów szewców. Jeden z nich w bardzo realistyczny sposób przedstawia ich zanurzonych w kotle wrzącej wody, której zawartość wylewa się na ich oprawców.
Męczeństwo świętych Crepin i Saint Crepinien.
Fragment męczeństwa świętych Crepin i Saint Crepinien.