Termin bazylika główna ( łac . Basilica maior , basilicae maiores w liczbie mnogiej) to tytuł nadany czterem bazylikom katolickim zlokalizowanym w Rzymie , we Włoszech iw Watykanie .
Bazylika św. Piotra znajduje się w Watykanie . Pozostałe trzy główne bazyliki są również własnością Stolicy Apostolskiej, ale znajdują się na terytorium Włoch i korzystają z eksterytorialności .
Bazylika większa odnosi się do bazylik mniejszych , czyli innych bazylik konsekrowanych przez kult katolicki.
Cztery główne bazyliki to:
Koncepcja bazyliki większej narodziła się w 1300 roku , kiedy papież Bonifacy VIII ogłosił bullę indikcyjną Antiquorum fida relatio . On ustanowił Rok Święty tam i określone warunki odpustu , wśród których wizyta dwóch bazylik w Rzymie , św Piotra w Watykanie i świętego Pawła za Murami , odpowiednie miejsca pochówku apostołów Saint Peter i Saint Paul .
Podczas drugiego jubileuszu w 1350 roku Klemens VI dodał trzecią dużą bazylikę, Saint-Jean-de-Latran , katedrę rzymską, która nosi tytuł omnium urbis et orbis ecclesiarum mater et caput , co oznacza „matkę i głowę wszystkich kościołów”. miasta i świata ”.
Wreszcie czwarty został dodany podczas trzeciego jubileuszu, któremu przewodniczył Bonifacy IX w 1390 roku : Sainte-Marie-Majeure , najstarszy kościół poświęcony Najświętszej Dziewicy .
Należy zauważyć, że św. Jan na Lateranie, siedziba tronu papieskiego, jest najstarszą i pierwszą w porządku protokolarnym bazylik papieskich, przed św. Piotrem w Watykanie, św. Pawłem za Murami i św. Pawłem Marią Major.
W każdej z tych czterech bazylik znajdują się także Drzwi Święte, które są uroczyście otwierane na początku każdego Roku Świętego , a następnie zamykane i murowane na jego koniec, a także do następnego.