Kraj Fanch to tradycyjny kraj w Bretanii . To oznacza wschodnim krańcu Kornwalii i obecnie jest w południowo-zachodniej działu w Côtes-d'Armor .
Nazwa Fañch pochodzi od fanchon, określenia nadanego kobietom w tym kraju przez ludność sąsiednich krajów, która uważała je za lekkie i niepoważne z powodu nakrycia głowy, które odsłania włosy.
Kraj Fañch obejmuje następujące gminy: Le Leslay , Le Haut-Corlay , Le Bodéo , Le Vieux-Bourg , Bulat-Pestivien , Gouarec , Canihuel , Caurel , Kerpert , Kerien , Corlay , La Harmoye , Laniscat , Lanrivain , Maël-Pestivien , Magoar , Plouguernével , Plounévez-Quintin , Plussulien , Peumerit-Quintin , Saint-Bihy , Saint-Igeaux , Saint-Gelven , Saint-Gilles-Pligeaux , Saint-Connan , Saint-Nicolas-du-Pélem , Sainte-Tréphine , Saint -Mayeux , Saint-Gildas , Trémargat .
Ta klasyfikacja jest otwarta na krytykę, o ile specjaliści od gleb bretońskich uważają, że niektóre gminy leżące na granicy krajów Fisel i Fañch, takie jak Saint-Nicodème uważane przez Géobreizha za leżące w kraju Fisel.
Te historyczne Atlas krajów i terroirs Bretanii , Philippe jouet i Kilian Delorme, uważa ten kraj pod nazwą rodzajową Plin kraju i dzieli go na dwa terroirs: Plin Diazoù (dolna) na południu, Plin ar c” hrec 'hioù (góra) na północ.
Krec'hioù to ziemie często określane przez mieszkańców kraju jako „górzyste” i są bardzo zalesione (Bulat pestivien, Saint Connan, Trémargat ...), podczas gdy Diazoù są umiarkowanie pagórkowate i bocage na południu (Saint Igeaux, Sainte -Tréphine…). Pomiędzy tymi dwoma terytoriami jest bardzo łatwo dostrzeżona granica przez długi i gęsty las biegnący od Canihuel do Kergrist-Moelou.
W celu wyznaczenia granic tego terytorium zachowano kilka kryteriów: taniec, kostium, muzyka, dialekty.
Dans Plinn (pochodzących z Breton Plaen -plaine-, wymawiane [ 'pli: n] w kraju Fanch) jest przedmiotem festiwalu w Danouët co roku i był rozprzestrzenił się poza granice tego, co jest znane połączeń Pays Fanch. sięgający daleko w głąb kraju Fisel i wylewający się na skrajne południe Tregoru.
Święto Dañs Plin odbywa się co tydzień w połowie sierpnia w pobliżu kaplicy Notre-Dame du Danouët ( Itron-Varia an Danoed ) i pozostawia dużą część językowi bretońskiemu, poza terytorium Fañch, dziś w gminie Trégoroise w Bourbriac . Oprócz tego, że jest konkursem muzycznym, taneczno-piosenkowym, festiwal ten jest jedynym, na którym msza święta w całości w bretońskim odprawiana jest w święto wniebowzięcia .
Nakrycie głowy, znane jako Sion, było noszone tylko na ograniczonym terytorium Diazoù, czyli mniej więcej na południu obecnego kantonu Saint-Nicolas-du-Pélem .
Lalaisse przedstawiciele tradycyjnej męskie garnitury i kobiet z tej ziemi do XIX th century, pisanie Zellet OUN Otrow deus Jañjeli Plijo-ha bouchow naszych gouentenn deus Korle „ar Mesk Belon pebezh plijaduriow Zou ba'm VRO! (Spójrz na dżentelmena z Saint-Gilles-Pligeaux i szaty Corlaya wśród księży: jakie przyjemności są w moim kraju).
Kraj Fañch jest kolebką odrodzenia się kan-ha-diskan, które było praktykowane na tej ziemi tylko do lat 1950-1960.
Jeśli chodzi o muzykę instrumentalną, charakteryzowało ją prawie nieistnienie par dzwonków bombardujących i przewaga duetów treujenn-gaol (klarnetów), zwłaszcza w Corlay. Tradycyjny klarnet jest więc preferowanym instrumentem regionu. W XIX -tego wieku, Pier Dall był znanym praktykiem, jak Iwan Tomaz (Peumeurit Quintin) w XX th wieku.
Na wschód od Corlay, język romański Bretanii, Gallo , jest praktykowany jak w Saint-Gildas lub Vieux-Bourg.
Jeśli kraj Fañch należy do obszaru Cornish Breton , doświadcza silnego partykularyzmu związanego z jego centralnym położeniem między regionem Trégor i Vannes . Dwa terroirs, dwa różne sposoby mówienia: bretoński z Krec'hioù i bretoński z Diazoù. Tak powiemy Koad (drewno) w Krec'hioù, gdy powiemy Koed w Diazoù lub nawet Bloaz (rok do roku) w pierwszym i pszenicy na sekundę. Pierwszy, bardziej na północ, jest pod wpływem Trégorois, drugi jest pod silnym wpływem Vannesa. Między dwoma krajami mówi się mieszanym bretońskim (Lanrivain, Canihuel), mieszając cechy obu dialektów.
Ponadto można zauważyć, że Les Frères Morvan (z północy terytorium) chętniej czerpią swój repertuar z pieśni Tregora i Yann-Fañch Kemenera (z południa) w kraju Vannes w Pourlet .
Breton z kraju Fañch był badany przez Humphreya Lloyda Humphreysa i wielokrotnie nagrywany, zwłaszcza przez Dastuma i Kazetenn ar vro Plin.
Na stronie INA (zachodnia pamięć) lub France 3 Bretagne: Yann-Fañch Kemener, Klasker tonioù kozh, Humphrey Lloyd Humphreys, Marcel Guilloux
Książki lub wyciągi z czasopism