Las Podwójnych

Las Podwójnych
Obraz poglądowy artykułu Forêt de la Double
Podwójny las widziany z Saint-Michel-de-Double .
Lokalizacja
Pozycja La Roche-Chalais , Mussidan , Saint-Aulaye
Informacje kontaktowe 45° 07 ′ 00 ″ północ, 0° 10 ′ 00 ″ wschód
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Dordogne
Geografia
Powierzchnia 50 000 ha
Długość 40 km
Szerokość 20 km
Wysokość
 Maksymalna
 Minimalna 		100 m
232 m
25 m
Uzupełnienia
Ochrona Częściowa ( Sieć Natura 2000 )
Status Francuski prywatna Las ,
Lasy Państwowe
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
(Zobacz sytuację na mapie: Nouvelle-Aquitaine) Las Podwójnych
Geolokalizacja na mapie: Dordogne
(Zobacz sytuację na mapie: Dordogne) Las Podwójnych
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Las Podwójnych

Dwukrotnie las dał swoją nazwę regionu , Pokój ( Dobla w Occitan ), w którym się znajduje. Jest to francuski region leśny Nouvelle-Aquitaine , położony głównie w departamencie Dordogne . Zasadniczo prywatny, niemniej jednak zawiera narodowy las Jemaye .

Jej mieszkańcy nazywani są Doubleauds .

Etymologia

Pierwszy znany dowód nazwa odnosi się do las jak Sylva Edobola od VII -tego  wieku .

Od prawdopodobnego słowa galijskiego * Dubulā "Noiraude", termin wywodzący się z galijskiego dubus, dubis "czarny" (por. stary irlandzki dub  ; stary walijski dub -; walijski, bretoński du  ; kornwalijski duw , co oznacza "czarny".).

Dub- elementem jest używany do zakwalifikowania rzek (por Deûle i Déoule ) lub nawet ciemnych lasach (por Toppwald / Tobbwald w obszarze niemieckojęzycznym: germanizacji formy) i rodzaj jodły zwana „  double jodła  ”. W tym znaczeniu prawdopodobnie to las dał nazwę temu regionowi, a nie odwrotnie, zresztą proces ten jest często potwierdzony (por. Perche czy Pays de Lyons ).

Geografia

Składająca się z wyspy na południu, Rizonne na północy, Dronne na zachodzie i Beauronne na wschodzie, Double rozciąga się na prawie 500  km 2 , w środkowo-zachodniej części departamentu Dordogne. na północny wschód od departamentu Gironde (gminy Saint-Christophe-de-Double i Saint-Antoine-sur-l'Isle ).

Do początku XX th  century , wyróżniały się Perigord Dwuosobowy , na wschód od Dronne , w podwójny Saintonge zachodu, który jest tej samej natury. Całość dotyczył las Podwójna , który rozciąga się na ponad 75 km długości. Obecnie nazwa częściej dotyczy Double du Périgord , ale Double pozostaje również, co za tym idzie, nazwą całego tego dużego naturalnego lasu i nadal używany jest termin Double du Périgord.

Jest to rozległy płaskowyż leśny, na którym ciągną się małe pagórki i doliny, poprzecinane bardzo wieloma naturalnymi lub sztucznymi stawami, ze względu na nieprzepuszczalność gleb składających się z glin, piasków i żwirów. Istnieje około 500 zbiorników wodnych, z których największy o powierzchni 33 hektarów to Grand Etang de La Jemaye .

Jego główne rzeki to:

albo dopływy wyspy: albo dopływy Dronne:

Gminy położone całkowicie lub częściowo w lesie Double du Périgord są następujące:

La Double kwalifikuje trzy gminy: Saint-André-de-Double , Saint-Christophe-de-Double i Saint-Michel-de-Double oraz międzygminności: dawną wspólnotę gmin Isle i Double , zastąpioną w 2014 r. przez wspólnotę gminy Wyspa Double Landais .

Historia

Część dawnej prowincji Périgord , znajdujemy ślady jego nazwę z VII th  wieku jako Sylva Edobola .

Legowisko rozbójników i kraina upodobań do dzikich zwierząt, Podwójna była w tym czasie bardzo słabo znana. Waïfre , książę Akwitanii , został tam zamordowany w 768 w pobliżu Eygurande .

W średniowieczu i do niedawna apelacja obejmowała znacznie większy obszar:

Bastide z Saint-Barthélemy-de-Bellegarde powstała tam w 1316 roku przez angielskiego.

Od XVIII -tego  wieku , Double las jest intensywnie wykorzystywana do bliskich stoczni w Atlantyku  : Bordeaux i La Rochelle . Następuje opustoszałe wrzosowisko usiane stawami. Ponieważ region stał się niegościnny i wrogi, Doubleaudowie cierpieli z powodu wilgoci, niedożywienia i malarii . To trudne życie Doubleaudów dobrze opisuje powieść Eugène'a Le Roy zatytułowana Wróg śmierci .

Oczyszczanie poprzez odwadnianie i ponowne zalesianie przez sadzenie sosny morskiej podjęto w okresie Drugiego Cesarstwa , jak również w sąsiednich Landais .

Dzięki swojej gęstej pokrywie las Podwójny zawsze stanowił schronienie dla zagrożonych populacji. Dlatego w czasie II wojny światowej żołnierze armii niemieckiej bali się tam zapuszczać, ponieważ wielu bojowników ruchu oporu założyło tam obozy. Ten okres został przywołany w powieści Doubleaud Sang Suspicions .

Natura

Doliny porośnięte są m.in. lasami łęgowymi z olszą czarną ( Alnus glutinosa ) i jesionem wyniosłym ( Faxinus excelsior ), dąbrami z dębami szypułkowymi ( Quercus robur ) i dąbami szypułkowymi ( Quercus pyrenaica ), wilgotnymi wrzosowiskami z orzęskami wrzosowisk ( Erica). rzęski ) i wrzosy bagienne ( Erica tetralix ) i torfowiska wysokie .

Stanowią one ponad 20% terytorium Dubletu i są oznaczone jako „  Doliny Natura 2000 Podwójnego Obszaru ” w celu ochrony zagrożonych europejskich gatunków zwierząt.

Możemy tam znaleźć zwłaszcza europejskiego żółwia błotnego ( Emis orbicularis ), z białą nogami raki ( pallipes Austropotamobius ), na wydry ( Lutra lutra ), z norek ( Mustela lutreola ), na wspólnej sculpin ( Cottus gobio ) lub Strugarka za minoga ( Lampetra planeri ).

Uwagi i referencje

  1. Słownik krajów i prowincji Francji , Bénédicte i Jean-Jacques Fénié , Éditions Sud Ouest, 2000
  2. Nowy przewodnik po Périgord-Quercy , Jean-Luc Aubarbier, Michel Binet i Guy Mandon, Éditions Ouest France, 1987
  3. Słownik nazw miejscowości w Périgord , Chantal Tané i Christian Hordé, Éditions Fanlac , 2000
  4. L-F. Alfred Maury , Lasy Galii i starożytnej Francji , Ladrange, Paryż,1867, 501  pkt. ( czytaj online ) , s.  404
  5. Xavier Delamarre, Słownik języka galijskiego , Éditions Errance (2003), s. 152.
  6. Xavier Delamarre, op.cit.
  7. Florence Broussaud-Le Strat, La Double Un pays en Périgord , Éditions Fanlac , 2006, ( ISBN  2-86577-252-7 )
  8. Słownik nazw miejscowości w Périgord, Chantal Tanet, Tristan Hordé – 1994, s.134
  9. Biuletyn Sekcji Geografii Francji, Komitet do spraw pracy historyczno-naukowej. Sekcja geografii. Biblioteka Narodowa, 1921, s.164
  10. Adélaïde Barbey , Poitou-Charentes , Hachette , coll.  „Niebieskie przewodniki”,1995, 572  s. ( przeczytaj online ) , xxvii
  11. Pierre Barrère , region południowo-zachodni , University Press of France ,1962, 160  pkt. ( czytaj online ) , s.  13.27.43
  12. Aristide Frézard , Przegląd wód i lasów , tom.  81, Berger-Levrault ,1943( czytaj online ) , s.  95-97
  13. Atlas of the Dordogne - Périgord , Patrick Ranoux, publikacja własna, 1996
  14. FR7200671 - Vallées de la dwukrotnie na INPN stronie .
  15. Do rozporządzenia z dnia 26 listopada 2019 r. zmieniającego rozporządzenie z dnia 6 października 2016 r. w sprawie wyznaczenia obszaru Natura 2000 załączono wykaz typów siedlisk przyrodniczych oraz gatunków dzikiej fauny i flory uzasadniających wyznaczenie obszaru Natura 2000 Vallées de la Double Vallées de la Double (specjalny obszar ochrony) NOR: TREL1920861A

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne