Saint-Vincent-Jalmoutiers

Ten artykuł jest projektem dotyczącym gminy w Dordonii .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Saint-Vincent-Jalmoutiers
Saint-Vincent-Jalmoutiers
Wieś Saint-Vincent-Jalmoutiers.
Herb Saint-Vincent-Jalmoutiers
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Dordogne
Miasto Perigueux
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Pays de Saint-Aulaye
Mandat burmistrza
 Robert Denost
2020 -2026
Kod pocztowy 24410
Wspólny kod 24511
Demografia
Ludność
miejska 		251  mieszk. (2018 wzrost o 4,58% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 15  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 45° 12 ′ 12 ″ północ, 0° 11 ′ 36 ″ wschód
Wysokość Min. Maks. 42  m
133  mln
Powierzchnia 16,21  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Ribérac
(gmina Korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Montpon-Ménesterol
Ustawodawczy Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Saint-Vincent-Jalmoutiers
Geolokalizacja na mapie: Dordogne
Zobacz na mapie topograficznej Dordogne Lokalizator miasta 14.svg Saint-Vincent-Jalmoutiers
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Vincent-Jalmoutiers
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Vincent-Jalmoutiers

Saint-Vincent-Jalmoutiers jest francuski gmina znajduje się w dziale z Dordogne , w regionie Nowego Akwitanii .

Geografia

Generał

W północno-zachodniej części departamentu Dordogne, w lesie Double , miasto Saint-Vincent-Jalmoutiers jest nawadniane przez Rizonne , dopływ Dronne .

Minimalna wysokość, 42 metry, znajduje się na północnym zachodzie, gdzie Rizonne opuszcza miasto, aby służyć jako granica między tymi z Saint-Aulaye i Saint-Privat-des-Prés . Maksymalna wysokość 133 metrów znajduje się na południowy zachód.

Na północnym skraju terytorium gminy, przez którą przebiega droga departamentalna 44, leży wieś Saint-Vincent-Jalmoutiers, w ortodromicznych odległościach , pięć kilometrów na wschód od Saint-Aulaye i trzynaście kilometrów na południowy zachód od Ribérac .

Teren gminy jest również obsługiwany od wschodu drogą resortową 100.

Według obliczeń Narodowego Instytutu Informacji Geograficznej i Leśnej centrum geograficzne regionu Nouvelle-Aquitaine znajduje się na terytorium Saint-Vincent-Jalmoutiers.

Gminy przygraniczne

Saint-Vincent-Jalmoutiers graniczy z pięcioma innymi gminami.

Gminy graniczące z Saint-Vincent-Jalmoutiers
Św. Prywat w Périgord
Saint Aulaye-Puymangou Saint-Vincent-Jalmoutiers La Dżemaye-Ponteyraud
Usługi Echourgnac

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa pomiędzy klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 12,5  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2,7 d
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 7,9 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 14,8  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 878  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 11 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 7 dni

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Saint-Aulaye” w miejscowości Saint-Aulaye Puymangou zlecenie w 1969 roku, która wynosi 4  km na południowy w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 12,6  ° C, a wysokość opadów 851,9  mm w okresie 1981-2010. Na najbliższej stacji meteorologicznej historycznym „Bergerac”, w miejscowości Bergerac , która została oddana do użytku w 1988 roku i na 45  km , średnie roczne zmiany temperatury od 13,2  ° C na okres 1971-2000, do 13, 1  ° C w latach 1981-2010, następnie w 13,3  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Saint-Vincent-Jalmoutiers jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Ribérac , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 24 gminy, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych Europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (68,7% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (68,8 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (61,6%), niejednorodne tereny rolne (19,2%), łąki (9,3%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (7,1%), grunty orne (2,8%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

W Occitan miasto nosi nazwę Sent Vincenç de Jau Mostier .

Historia

Polityka i administracja

Administracja miejska

Ludność gminy licząca w spisie z 2017 r. od 100 do 499 mieszkańców, w 2020 r. wybrano jedenastu radnych gminy .

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
         
1990
(ponownie wybrany w maju 2020) 		W trakcie Robert denost DVG Przejście na emeryturę

Jurysdykcje

W dziedzinie prawa Saint-Vincent-Jalmoutiers zauważa:

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.

W 2018 r. miasto miało 251 mieszkańców, co stanowi wzrost o 4,58% w porównaniu do 2013 r. ( Dordogne  : -0,84%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
410 342 361 335 364 338 350 448 457
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
377 424 361 334 397 417 389 352 345
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
329 322 292 266 287 272 275 274 295
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012
303 243 247 236 239 213 254 260 242
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2017 2018 - - - - - - -
250 251 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Sklepy

Zatrudnienie

W 2015 r. wśród ludności gminnej w wieku od 15 do 64 lat ludność pracująca stanowiła 93 osoby, czyli 39,1% ludności gminnej. Liczba bezrobotnych (9 osób) zmniejszyła się w porównaniu z 2010 r. (szesnaście), a stopa bezrobocia tej aktywnej ludności wynosi 9,2%.

Zakłady

W 31 grudnia 2015gmina posiada osiemnaście zakładów, z których osiem działa w handlu, transporcie lub usługach, pięć w rolnictwie, leśnictwie lub rybołówstwie, trzy w budownictwie, jeden w przemyśle i jeden w sektorze administracyjnym.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Chociaż w pobliżu miejscowości Saint-Vincent-Jalmoutiers, Château de la Meynardie znajduje się w miejscowości Saint-Privat-des-Prés .

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Herb Saint-Vincent-Jalmoutiers Herb Cut  : the 1 st z pieniędzy na wale z Vert w 2 D z lazurowym z mostu zniszczony i odizolowane Argent, lew złoty zwieńczony na cięcia do lewoskrętna  ; całość zwieńczona z dachem z złotymi zwężający czerwony . Motto Renowacja Jungi
Detale Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  4. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  5. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  6. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 18 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Florence Broussaud-Le Strat, La Double Un pays en Périgord , Éditions Fanlac, 2006, ( ISBN  2-86577-252-7 ) , s.  95 .
  2. Adrien Vergnolle, „Pępek regionu, gratka stolicy? », wydanie Sud Ouest Dordogne , 20 czerwca 2015, s.  10 .
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , czytanie online , dostęp 14 lipca 2021 )
  4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 14 lipca 2021 )
  5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 14 lipca 2021 r. )
  6. Słowniczek - Opady , Météo-France
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 14 lipca 2021 )
  9. „  Station Météo-France Saint-Aulaye - metadata  ” , na stronie datepubliques.meteofrance.fr (dostęp 14 lipca 2021 r. )
  10. „  Great Circle between Saint Vincent and Saint Aulaye Jalmoutiers-Puymangou  ” na fr.distance.to (dostęp 14 lipca 2021 ) .
  11. „  Stacja Météo-France Saint-Aulaye – karta klimatologiczna – 1981-2010 statystyki i rekordy  ” , na ogólnodostępnych datach.meteofrance.fr (konsultacja 14 lipca 2021 r . ) .
  12. „  Orthodromy between Saint-Vincent-Jalmoutiers and Bergerac  ” , fr.distance.to (dostęp 14 lipca 2021 ) .
  13. "  Stacja meteorologiczna Bergerac - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 14 lipca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Bergerac - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 14 lipca 2021 )
  15. „  Stacja meteorologiczna Bergerac – Normy za okres 1991-2020  ” , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 14 lipca 2021 r. )
  16. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 26 marca 2021 r . ) .
  17. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 26 marca 2021 ) .
  18. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  19. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  21. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 18 kwietnia 2021 )
  22. Oksytańska nazwa gmin Périgord na stronie Rady Generalnej Dordonii, konsultowana 9 kwietnia 2014 r.
  23. Art. L2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych, dotyczący Légifrance , skonsultowany 13 września 2020 r.
  24. Wyniki wyborów samorządowych i gminnych 2020 na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, konsultowane 25 listopada 2020 r.
  25. Departmental Związek burmistrzów Dordogne , obejrzano 1 st września 2014 r.
  26. „Oto waszych 557 burmistrzów”, wydanie specjalne South West z 3 kwietnia 2008, s.  20 .
  27. „  Wykaz jurysdykcji gminy  ” , na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości (dostęp 14 stycznia 2021 r . ) .
  28. Organizacja spisu na insee.fr .
  29. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  30. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  31. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  32. Kompletny plik - Gmina Saint-Vincent-Jalmoutiers (24511) - Aktywność, zatrudnienie i bezrobocie - Tabele EMP T2 i EMP T4 na stronie Insee , konsultowane 27 stycznia 2019 r.
  33. „  Ustanowienie – definicja  ” , na stronie Insee (dostęp 27 stycznia 2019 r . ) .
  34. Kompletny plik - Gmina Saint-Vincent-Jalmoutiers (24511) - Aktywne zakłady według sektora działalności - Tabela CEN T1 na stronie Insee , skonsultowana 27 stycznia 2019 r.
  35. "  IA24000797  " , zawiadomienie n o  Demeure, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  36. Guy Penaud , Słownik zamków Périgord , edycje południowo-zachodnie, 1996, ( ISBN  2-87901-221-X ) , s.  262 .
  37. „Arboretum zostało otwarte”, edycja Sud Ouest Dordogne ,16 lipca 2021, s.  26 .
  38. „  24511 Saint-Vincent-Jalmoutiers (Dordogne)  ” , na stronie armorialdefrance.fr (dostęp 31 października 2020 r . ) .